Odisha State Board BSE Odisha 8th Class Odia Solutions Chapter 14 ସୁନା ନେଉଳ Textbook Exercise Questions and Answers.
BSE Odisha Class 8 Odia Solutions Chapter 14 ସୁନା ନେଉଳ
ପାଠ୍ୟପୁସ୍ତକସ୍ଥ ଅଭ୍ୟାସ କାର୍ଯ୍ୟର ଉତ୍ତର
Question ୧।
ଆସ, କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେବା ।
(କ) ବ୍ରାହ୍ମଣ ଖୁଦଦାନାଟିଏ କାହିଁକି ପାଇଲେ ନାହିଁ ?
Answer:
ହସ୍ତିନାପୁରରେ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡ଼ିଥିବାରୁ ଲୋକମାନେ ଖାଇବାକୁ ପାଉ ନଥିଲେ କିମ୍ବା ଖୁଦ ଦାନାଟିଏ ପାଉ ନଥିଲେ, ସେଥିପାଇଁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଭିକ୍ଷା କରିବାକୁ ଯାଇ ଖୁଦ ଦାନାଟିଏ ପାଇନଥିଲେ ।
(ଖ) ସନା କାଉଳି ବାଉଳି ହେଉଥୁଲା କାହିଁକି ?
Answer:
ଅତ୍ୟଧ୍ଵ କ୍ଷୁଧା ହେତୁ ବା ଭୋକରେ ପାଣି ପିଇ ଦେଉଥୁବାରୁ, ସନାର ପେଟ କ’ଣ ହୋଇଯାଉଛି, ଯାହାଫଳରେ ସେ କାଉଳି ବାଉଳି ହୋଇଯାଇଛି ।
(ଗ) ସନାର କିଛି ହେବ ନାହିଁ ବୋଲି ବ୍ରାହ୍ମଣ କିପରି ଜାଣିଲେ ?
ବ୍ରାହ୍ମଣ ମନରେ ଅଟଳ ଈଶ୍ୱରବିଶ୍ଵାସ ଓ ଧାର୍ମିକ ଭାବ ରହିଥିବାରୁ, ତାଙ୍କ ପୁଅ ସନାର କିଛି ହେବ ନାହିଁ, ସେ ଜାଣିଥିଲେ ।
Answer:
ଶସ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ ପାଇଁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ପାଖ ବିଲକୁ ଯାଇଥିଲେ ।
(ଙ) ନେଉଳଟିର ଅଧାଦେହ ସୁନା ପାଲଟିଗଲା କିପରି ?
Answer:
ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ ଘରେ ଅତିଥୁ ହୋଇଥିବା ଭିକାରିର ଅଇଁଠା ପତ୍ର ଚାଟିବାରୁ, ନେଉଳର ଅଧା ଦେହ ସୁନା ପାଲଟି ଯାଇଥିଲା ।
Question ୨।
ଦୁଇ ବା ତିନୋଟି ବାକ୍ୟରେ ତଳ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଲେଖିବା ।
(କ) ବ୍ରାହ୍ମଣୀ କାନ୍ଦିଥିଲେ କାହିଁକି ?
Answer:
ବ୍ରାହ୍ମଣୀ କାଙ୍ଗାଳିଆ ଭିକାରିକୁ ନିଜ ପୁଅ ସନାତନ ପାଇଁ ରାନ୍ଧିଥିବା ଭାତରୁ ପ୍ରଥମେ ଅଧେ ଓ ପରେ ପୁଅ ପାଇଁ ରଖୁଥିବା ଭାତକୁ ଦେଇଥିଲେ । ଭୋକରେ କାଉଳି ବାଉଳି ହେଉଥିବା ପୁଅକୁ ‘ଭାତ ଗରମ ଅଛି, ଥଣ୍ଡା ହେଲେ ଦେବି’ ବୋଲି ମିଛ ସାର୍ ନା ଦେଇଥିଲେ । ପୁଅ ପାଇଁ ଭାତ ନାହିଁ; ମାତ୍ର ପୁଅକୁ ଭାତ ଦେବାର ବାହାନା କରୁଥିବାରୁ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ କାନ୍ଦିଥିଲେ ।
(ଖ) ଯଜ୍ଞର ପ୍ରଧାନ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କ’ଣ ବୋଲି ପୁରୋହିତ କହିଲେ ?
Answer:
ରାଜା ଯୁଧୁଷ୍ଠିର ହସ୍ତିନାରେ ଯଜ୍ଞ କରୁଥିଲେ । ସେହି ଯଜ୍ଞ ଅବସରରେ ପୁରୋହିତ ରାଜା ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇ କହିଥିଲେ, ଯଜ୍ଞାନୁରୂପ ଦାନ ହେଉଛି ଯଜ୍ଞର ପ୍ରଧାନ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ । ତେଣୁ ସେହି ସମୟରେ ଦାନ ଦ୍ରବ୍ୟର ପ୍ରସ୍ତୁତି ଅ।ବଶ୍ୟକ।
(ଗ) ଭିକାରୀଙ୍କୁ ଦେଖିଲା ପରେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀଙ୍କ ମନରେ କି ପ୍ରକାର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିଲା ?
Answer:
ପୁଅ ପାଇଁ ପେଜପୋଷେ କରିବା ପାଇଁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପାଖ ବିଲରୁ ଶସ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରି ରାନ୍ଧିଥିଲେ । ସେହି ସମୟରେ ଭିକାରିଟି ପହଞ୍ଚିବାରୁ, ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ତା’ ଉପରେ ପ୍ରଥମେ ବିରକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ମାତ୍ର କାଙ୍ଗାଳିଆ ଭିକାରିର ଅସ୍ଥିସାର ଦୁରବସ୍ଥା ଦେଖିଲା ପରେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀଙ୍କ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଥିଲା ଓ ସେ ତାହାକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେଇଥିଲେ ।
(ଘ) ନେଉଳ କିପରି ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ଆଖ୍ ଖୋଲି ଦେଇଛି ?
Answer:
ନେଉଳଟି କହିଛି, ଅନେକ ଯଜ୍ଞାନୁଷ୍ଠାନ ଓ ଧର୍ମକାର୍ଯ୍ୟରେ ଯୋଗଦେଲେ ମଧ୍ୟ କୌଣସିଠାରେ ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ ପୁଣ୍ୟବଳ ପାଇ ନାହିଁ । ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପାଇଁ ତା’ର ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ହେଲେ ବି, ଅନ୍ୟ ଅର୍ଥାଙ୍ଗ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ନାହିଁ । ନେଉଳର ଏପରି କଥାରେ ଯୁଧୁଷ୍ଠିର ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି, ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞ ଅହମିକା ଓ ଆଡ଼ମ୍ବରରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ, ଏଥରେ ପୁଣ୍ୟବଳ ନାହିଁ । ନେଉଳର କଥା ହିଁ ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ଆଖ୍ ଖୋଲି ଦେଇଛି ।
(ଙ) ନେଉଳର ସ୍ଵାଭାବିକ ଆଚରଣ କିପରି ?
Answer:
ନେଉଳର ସ୍ଵାଭାବିକ ଆଚରଣ ଖୁବ୍ ମାର୍ଜିତ ଥିଲା, ଯେଉଁଥିରେ ସ୍ୱୟଂ ଯୁଧୁଷ୍ଠିର ମଧ୍ୟ ବିସ୍ମିତ ହୋଇଥିଲେ । ନେଉଳଟି ମଧ୍ୟ ନିର୍ଭୟ ଓ ସତ୍ୟନିଷ୍ଠ ଭାବରେ ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞ ରାଜକୀୟ ଅଭିମାନ ଓ ଅହଂକାର ଯୋଗୁଁ ବ୍ୟର୍ଥ ହୋଇଛି ବୋଲି, ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କୁ କହିଥିଲା । ଏଥିରୁ ଜଣାପଡ଼େ ନେଉଳଟି ସତ୍ୟନିଷ୍ଠ, ଭୟହୀନ ଓ ମାର୍ଜିତ ବ୍ୟବହାରସମ୍ପନ୍ନ ଥିଲା ।
Question ୩ ।
ଆସ, ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା, ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ସରଳ ଭାଷାରେ ବୁଝାଇ ଲେଖୁବା ।
(କ) ଏ ତ ହସ୍ତିନାବାସୀର କର୍ମଫଳ, ଛାମୁ ।
Answer:
ଆଲୋଚ୍ୟ ବକ୍ତବ୍ୟଟି ନାଟ୍ୟକାର ମଙ୍ଗୁଳି ଚରଣ ବିଶ୍ବାଳଙ୍କ ‘ସୁନା ନେଉଳ’ ଏକାଙ୍କିକାରୁ ଆସିଅଛି । ଏହାକୁ ନାଟ୍ୟକାର ନେଉଳ ମୁହଁରେ ପଞ୍ଚମ ଦୃଶ୍ୟରେ କୁହାଇଛନ୍ତି । ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞ କରିବା ଅବସରରେ ରାଜା ଯୁଧୁଷ୍ଠିର ହସ୍ତିନାବାସୀଙ୍କୁ ଯଜ୍ଞାନୁରୂପ ଦାନ ଦେଇଛନ୍ତି । ସବୁ ପ୍ରକାର ଲୋକ ଦାନ ଗ୍ରହଣ କରି ରାଜାଙ୍କ ଉପରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିଛନ୍ତି । ସେହି ଅବସରରେ ରାଜଦ୍ଵାରରେ ପହଞ୍ଚିଛି ନେଉଳ । ନେଉଳଟି ଛାମୁଙ୍କର ଦର୍ଶନପ୍ରାର୍ଥୀ ହୋଇଛି । ନେଉଳ ରାଜାଙ୍କର ଜୟଗାନ କରିଛି । ନେଉଳର ମାର୍ଜିତ ଭାଷାରେ ରାଜା ବିସ୍ମିତ ଓ ମୁଗ୍ଧ ହୋଇଛନ୍ତି । ରାଜାଙ୍କ ବ୍ୟବହାରରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ନେଉଳଟି ମଧ୍ୟ କହିଛି, ଏସବୁ ସମ୍ଭବ ହୋଇଛି, ଜଣେ ହସ୍ତିନାବାସୀଙ୍କ କର୍ମଫଳ ପାଇଁ । ଯୁଧୁଷ୍ଠିର ସେହି ହସ୍ତିନାବାସୀଙ୍କ ପରିଚୟ ଜାଣିବାକୁ ଚାହିଁଛନ୍ତି । ନେଉଳଟି ନିର୍ଭୟରେ କହିଛି, ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ନାମକ ଜଣେ ଦରିଦ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣର ପୁଣ୍ୟ ବଳ ପାଇ ସେ ଆଜି ମୂକରୁ ବାଚାଳ ପାଲଟିଛି ଓ ତା’ ଶରୀରର ଅକ୍ଷାଂଶ ସୁନା ହୋଇଯାଇଛି ।
(ଖ) ସତ୍ୟ ଅସହ୍ୟ ହେବା ସ୍ଵାଭାବିକ ।
Answer:
ଆଲୋଚ୍ୟ ବକ୍ତବ୍ୟଟି ନାଟ୍ୟକାର ମଙ୍ଗୁଳୁ ଚରଣ ବିଶ୍ବାଳଙ୍କ ‘ସୁନା ନେଉଳ’ ଏକାଙ୍କିକାରୁ ଆସିଅଛି । ଏହାକୁ ନାଟ୍ୟକାର ପଞ୍ଚମ ଦୃଶ୍ୟରେ ଭୀମଙ୍କ କଥାର ଉତ୍ତରରେ ନେଉଳ ମୁହଁରେ କୁହାଇଛନ୍ତି । ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞ ଅବସରରେ ଆଗନ୍ତୁକ ଭାବରେ ନେଉଳଟି ପହଞ୍ଚିଛି ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ପାଖରେ । ଯୁରଙ୍କୁ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ସହକାରେ ବୁଝାଇ କହିଛି, ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ଦରିଦ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣର ଆତିଥ୍ୟର ତୁଳନା ନାହିଁ । ସେହି ବ୍ରାହ୍ମଣର ପୁଣ୍ୟ ପାଇଁ, ତା’ର ଅଦ୍ଧେର୍କ ଅଙ୍ଗ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଛି । ମାତ୍ର ଏଠାରେ ଅନ୍ୟ ଅର୍ଦ୍ଧେକ ଅଙ୍ଗକୁ ସେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ କରିପାରି ନାହିଁ । ସୁତରାଂ ମହାରାଜାଙ୍କ ପୁଣ୍ୟବଳ, ସେହି ଦରିଦ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣର ପୁଣ୍ୟବଳଠାରୁ କଦାପି ମହତ୍ତର ନୁହେଁ । ନେଉଳର ଏଭଳି କଥା ଶୁଣି ଭୀମ ରାଗି ଯାଇଛନ୍ତି । ନେଉଳଟି ସୀମାଲଂଘନ କରୁଛି ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । ଭୀମଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ନେଉଳ କହିଛି, ଅପ୍ରିୟ ସତ୍ୟ ସବୁବେଳେ ଅସହ୍ୟ ହୋଇଥାଏ । ଏହାକୁ କେହି ସହି ପାରି ନଥା’ନ୍ତି ।
Question ୪।
ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ସଂଳାପ ଗୁଡ଼ିକ ଯେଉଁ ଚରିତ୍ରର, ତାଙ୍କ ନାମ କୋଠରିରୁ ବାଛି ଡାହାଣ ପାଖରେ ଲେଖୁ । (ପ୍ରଶ୍ନ ସହ ଉତ୍ତର)
ନେଉଳ, ଯୁଧ୍ଵଷ୍ଠିର, ଭିକାରି, ବ୍ରାହ୍ମଣୀ, ଭୀମ
Answer:
(କ) ଦେଖୁନ – ପିଲାଟି କିମିତି କାଉଳିବାଉଳି ହଉଚି ? – ବ୍ରାହ୍ମଣୀ
(ଖ) ମହାରାଜାଙ୍କ ସ୍ୱୀକୃତି ଜଣାଇଦିଅ ? – ଯୁଧ୍ଵଷ୍ଠିର
(ଗ) ଏ ରାଜକୀୟ ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞର ଫଳ ନୁହେଁ କ୍ଷତ୍ରିୟ ପ୍ରଦତ୍ତ । – ନେଉଳ
(ଘ) ଆପଣ ସୀମା ଲଂଘନ କରୁଛନ୍ତି ଆଗନ୍ତୁକ । – ଭୀମ
(ଙ) ବେଶ୍ ତୃପ୍ତି ଲାଗିଲା ବାବୁ, ଠାକୁରାଣୀ ମା’ । – ଭିକାରି
Question ୫।
ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ସଂଳାପ ଗୁଡ଼ିକ ଯେଉଁ ଚରିତ୍ରର, ତାଙ୍କ ନାମ କୋଠରିରୁ ବାଛି ଡାହାଣ ପାଖରେ ଲେଖୁବା । (ପ୍ରଶ୍ନ ସହ ଉତ୍ତର)
Answer:
(କ) ଦୁର୍ଲଭ – ସୁଲଭ
(ଖ) ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ – ସୁଦିନ
(ଗ) ନିନ୍ଦା – ପ୍ରଶଂସା
(ଘ) ପ୍ରିୟ – ଅପ୍ରିୟ
(ଙ) ସୁଫଳ – କୁଫଳ
Question ୬ ।
ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ସଂଳାପଗୁଡ଼ିକୁ ବହି ଦେଖ୍ କ୍ରମାନ୍ୱୟରେ ପୁଣିଥରେ ଲେଖୁବା ।
- ବ୍ରାହ୍ମଣ : କି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ । ନେଉଳଟି ସୁନା ପାଲଟି ଗଲାଣି ।
- ଭିକାରି : ସାନ୍ତାଣି ମାଆ – ବସି ରହିଲି ଯେ…….
- ଭାମ : ସେଇ ପୁଣ୍ୟବାନ୍ ଆପଣଙ୍କର କ’ଣ କରିଛି ଆଗନ୍ତୁକ ?
- ନେଉଳ : ଜଣେ ଗରିବ ବ୍ରାହ୍ମଣ, ମହାରାଜ ।
- ଯୁଧ୍ ଷ୍ଠିର : ତଥାପି ଆଗନ୍ତୁକ ଆମର ଅତିଥୁ, ତାଙ୍କର ବକ୍ତବ୍ୟ ସ୍ବାଗତଯୋଗ୍ୟ ।
Answer:
- ଭିକାରି : ସାନ୍ତାଣି ମାଆ – ବସି ରହିଲି ଯେ…….
- ବ୍ରାହ୍ମଣ : କି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ । ନେଉଳଟି ସୁନା ପାଲଟି ଗଲାଣି ।
- ଯୁଧ୍ ଷ୍ଠିର : ତଥାପି ଆଗନ୍ତୁକ ଆମର ଅତିଥୁ, ତାଙ୍କର ବକ୍ତବ୍ୟ ସ୍ବାଗତଯୋଗ୍ୟ ।
- ନେଉଳ : ଜଣେ ଗରିବ ବ୍ରାହ୍ମଣ, ମହାରାଜ ।
- ଭାମ : ସେଇ ପୁଣ୍ୟବାନ୍ ଆପଣଙ୍କର କ’ଣ କରିଛି ଆଗନ୍ତୁକ ?
Question ୭ ।
ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ନେଇ ଆସ ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଅନୁଚ୍ଛେଦ ଲେଖୁବା ।
ଆଗନ୍ତୁକ, ଅତିଥୁ, ସ୍ଵାଗତଯୋଗ୍ୟ, ପୁଣ୍ୟବଳ, ସମ୍ବର୍ଦ୍ଧନାଜ୍ଞାପନ, ମହତ୍ତ୍ବବୋଧ, ବଳୀୟାନ ।
Answer:
ଅନେକ ସମୟରେ ଆମମାନଙ୍କ ଘରକୁ ଆଗକୁ ଆସିଥାନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ ଆମେ ଅତିଥି ଭାବରେ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଦେଇଥାଉ । ସେମାନେ ଆସିବା ସମୟରେ ଆମ ଘରର ମୁରବିଲୋକ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ବର୍ଦ୍ଧନା ଜ୍ଞାପନ କରିଥା’ନ୍ତି । ସେ ଆମ ଘରେ ରହିବା ସମୟରେ ଯାହାକିଛି ପରାମର୍ଶ ଦିଅନ୍ତି, ତାହାକୁ ଆମେ ସ୍ଵାଗତଯୋଗ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତାବ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିଥାଉ । ଆମେ କୌଣସି ସମୟରେ ଭୁଲିଯିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ଯେ, ସମସ୍ତଙ୍କର କିଛି ନା କିଛି ମହତ୍ତ୍ବବୋଧ ରହିଛି । ଅତିଥ୍ୟ ସେବାଦ୍ଵାରା ପୁଣ୍ୟବଳ ବଢ଼ିଥାଏ । ପୁଣ୍ୟବଳରେ ବଳୀୟାନ ହେଲେ, ଆମ ପରିବାରକୁ ଈଶ୍ବର ନିଶ୍ଚୟ ସହାୟକ ହେବେ ।
Question ୮ ।
‘ବଳୀୟାନ’ ପରି ଆଉ ଦୁଇଟି ଶବ୍ଦ କୋଠରି ଭିତରେ ଲେଖୁବା, ଯାହାର ଶେଷରେ ‘ୟାନ’ ଥିବ ।
Answer:
ବର୍ଷୀୟାନ୍, ଗରୀୟନ୍
Question ୯ ।
ତଳେ ‘କ’ ସ୍ତମ୍ଭ ସହ ସମ୍ପର୍କିତ ଶବ୍ଦ ‘ଖ’ ସ୍ତମ୍ଭରେ ଦିଆଯାଇଛି ସେହି ସମ୍ପର୍କିତ ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ଯୋଡ଼ି ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟ ଗଠନ କରିବା ।
| ‘କ’ ସ୍ତମ୍ଭ | ‘ଖ’ ସ୍ତମ୍ଭ |
| ବିଶ୍ବ | ପ୍ରବର |
| ଗଣ୍ଠି | ନିୟନ୍ତା |
| ପରମ | ସିଦ୍ଧ |
| କ୍ଷତ୍ରିୟ | ପବିତ୍ର |
| ପ୍ରକୃତି | ଧନ |
Answer:
| ‘କ’ ସ୍ତମ୍ଭ | ‘ଖ’ ସ୍ତମ୍ଭ |
| ବିଶ୍ବ | ନିୟନ୍ତା |
| ଗଣ୍ଠି | ଧନ |
| ପରମ | ପବିତ୍ର |
| କ୍ଷତ୍ରିୟ | ପ୍ରବର |
| ପ୍ରକୃତି | ସିଦ୍ଧ |
ବାକ୍ୟ:
ବିଶ୍ଵନିୟନ୍ତା ସମସ୍ତଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ କରନ୍ତି ।
କୃଷ୍ଣ ଥିଲେ ଯଶୋଦାଙ୍କର ଗଣ୍ଠିଧନ ।
ପରଂବ୍ରହ୍ମ ହେଉଛନ୍ତି ପରମପବିତ୍ର ସତ୍ତା ।
ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରର କ୍ଷତ୍ରିୟପ୍ରବରଙ୍କର ବୀରତ୍ଵ ଜଣାଯାଏ ।
ଭୀମଭୋଇ ଥିଲେ ଜଣେ ପ୍ରକୃତିସିଦ୍ଧ ପୁରୁଷ ।
Question ୧୦
ଭୁଲ୍ ଶବ୍ଦକୁ ତା’ ପାଖରେ ଠିକ୍ କରି ଲେଖୁବା । (ପ୍ରଶ୍ନ ସହ ଉତ୍ତର)
- ଯଜ୍ଞପିଠ – ଯଜ୍ଞପୀଠ
- ସ୍ତ୍ରିକୃତି – ସ୍ତ୍ରୀକୃତି
- ପୁନ୍ୟବଳ – ପୁଣ୍ୟବଳ
- ର।ଜସୁୟ – ରାଜସୂୟ
- ଚିକ୍ତ।ର – ଚିତ୍କାର
- ଚଳଚିତ୍ର – ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର
- ମହତ୍ଵ – ମହତ୍ଵ
- ପରିକ୍ଷା – ପରୀକ୍ଷା
- ମୁକ – ମୂକ
- ଦୂର୍ମୁଲ୍ୟ – ତୁର୍ମୂଲ୍ୟ
ତୁମପାଇଁ କାମ:
ଏକାଙ୍କିକାଟି ପଢ଼ିସାରିବା ପରେ ତୁମେ ନିଜ ନିଜ ମଧ୍ୟରେ ବିଭିନ୍ନ ଚରିତ୍ରକୁ ବାଛି ନେଇ ଶ୍ରେଣୀଗୃହରେ ଶିକ୍ଷକଙ୍କ ସହାୟତାରେ ଅଭିନୟ କର । ପରୀକ୍ଷା ଉପଯୋଗୀ ଅତିରିକ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର
ପରୀକ୍ଷା ଉପଯୋଗୀ ଅତିରିକ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର
Question ୧।
କେଉଁ କାରଣରୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ଭିକ୍ଷା ନପାଇ ଶୂନ୍ୟହସ୍ତରେ ଫେରିଛନ୍ତି ?
Answer:
ହସ୍ତିନା ରାଜ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ପଟେ ଘୋର ମରୁଡ଼ି ପଡ଼ିଥିଲାବେଳେ ଅନ୍ୟପଟେ ମହାରାଜା ଯୁଧୁଷ୍ଠିର ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞ କରୁଥା’ନ୍ତି । ବ୍ରାହ୍ମଣ ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ଭିକ୍ଷାବୃତ୍ତି କରି ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ କରନ୍ତି । ଘରେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଏବଂ ଶିଶୁପୁତ୍ର ସନାତନ । ସନାତନ କ୍ଷୁଧାତୃଷ୍ଠାରେ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ । ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ପୁଅକୁ ମୁଠାଏ ଦାନା ଦେବାକୁ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇଛି । ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ପଡ଼ିଥିଲେ ହେଁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ପୁଅ ମୁହଁରେ ଦାନା ମୁଠାଏ ଦେବାପାଇଁ ଭିକ୍ଷା ମାଗିବାକୁ ଯାଇଛନ୍ତି । ହେଲେ ରାଜ୍ୟସାରା ଲୋକେ ଅନାହାରରେ ଥିବାବେଳେ ଭିକ୍ଷା ଦେବ କିଏ ? ତେଣୁ ସେ ଭିକ୍ଷା ନପାଇ ଶୂନ୍ୟହସ୍ତରେ ଗୃହକୁ ଫେରିଛନ୍ତି ।
Question ୨।
Answer:
ଭୋକଶୋଷରେ ଆଉଟିପାଉଟି ହୋଇ ସନାତନ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ ହୋଇଛି । ସେ ଖାଇବାକୁ ଦାନା ମୁଠେ ବିକଳ ହୋଇ ମାଗୁଛି । ମାଆ କିନ୍ତୁ ତାକୁ ଦାନା ଦେଇ ନପାରି କେବଳ ପ୍ରବୋଧନା ବାଣୀ ଶୁଣାଇଛନ୍ତି । ତଥାପି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଭଗବାନଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା ରଖିଛି । ସେଦିନ ଘର ଅଣ୍ଡାଳି ଖୁଦ ମୁଠେ ପାଇ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ପୁଅ ପାଇଁ ଜାଉ କରିଥିଲେ । ମାତ୍ର ଆଗନ୍ତୁକ ଅତିଥିଙ୍କୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ସେତକ ଦେଇଦେଲେ । ଏଥିରେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ବିରକ୍ତି ପ୍ରକାଶ କରିବାରୁ ଅତିଥ୍ୟ ସେବା ଈଶ୍ୱର ସେବା ବୋଲି ବ୍ରାହ୍ମଣ ବୁଝାଇଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ନିଜ ପୁଅ ଭୋକରେ ଆଉଟିପାଉଟି ହେଉଥିବାବେଳେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀଙ୍କୁ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ ଅତିଥୁ ପରାୟଣତା ତାଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ଲାଗିନାହିଁ ।
Question ୩ ।
ମହାରାଜା ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞକାଳର ଘଟଣାବଳୀ ସଂକ୍ଷେପରେ ଲେଖ ।
Answer:
ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞ ଅବସରରେ ଘଣ୍ଟ, ଶଙ୍ଖ ଓ ଦେବଜ୍ଞ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ ମନ୍ତ୍ରପାଠରେ ଯଜ୍ଞର ବେଦୀପୀଠ ମୁଖରିତ ହୋଇ ଉଠିଛି । ପୁରୋହିତ ଯୁଧ୍ୱରଙ୍କୁ ଦାନ ଧର୍ମ କରିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଛନ୍ତି । ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ଆଦେଶରେ ସମବେତ ଜ୍ଞାନୀ, ଗୁଣୀ, ମହର୍ଷି, ଋଷି, ମୁନି, ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କୁ ସହଦେବ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରି ଆଣିଛନ୍ତି । ଯୁଧ୍ୱଷ୍ଠିରଙ୍କ ଅନୁରୋଧରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ, ଋଷିମାନେ ଗୃହସ୍ତରେ ଦାନ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ଦାନ ନେଇ ରାଜାଙ୍କର ଶହେ ବର୍ଷର ଦୀର୍ଘ ଆୟୁଷ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନେ ଆଶୀର୍ବାଦ ଛଳରେ କାମନା କରିଛନ୍ତି । ଚାରିଆଡ଼େ ଦାନଗ୍ରହୀତାମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ମହାରାଜାଙ୍କ ଜୟଧ୍ଵନି ଶୁଭୁଛି ।
ଏକାଙ୍କିକାକାର ପରିଚୟ
ଶ୍ରୀ ମଙ୍ଗଳୁ ଚରଣ ବିଶ୍ୱାଳ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ଜଣେ ସୁପରିଚିତ ସାଧକ । ସେ ସମ୍ବଲପୁର ଜିଲ୍ଲାର ପିତାପାଲି ଗ୍ରାମରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ଶିକ୍ଷକତା ଓ ସାହିତ୍ୟ ସାଧନାକୁ ସେ ବୃତ୍ତି ଓ ପ୍ରବୃତ୍ତି ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ଏକାଧାରରେ ସେ ଜଣେ କବି, ଗାଳ୍ପିକ, ନାଟ୍ୟକାର, ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟିକ, ପ୍ରାବନ୍ଧିକ, ଔପନ୍ୟାସିକ ଓ ଏକାଙ୍କିକାକାର । ସାମାଜିକ ସଚେତନତା, ଆଦର୍ଶବାଦ ଓ ନୈତିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ଲେଖାଗୁଡ଼ିକ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି । ତାଙ୍କ ରଚାନାଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ହେଉଛି :
କବିତାଗ୍ରନ୍ଥ – ଅନନ୍ୟା, ମାଳଞ୍ଚ, ମନଲୀନା,
ଭିତର ବାହାର ଗଳ୍ପଗ୍ରନ୍ଥ – ଅସ୍ତରାଗର କବି, ଅଗ୍ନିସମ୍ଭବା, ଅନ୍ୟ ଦିଗନ୍ତ
ଉପନ୍ୟାସ – ଦ୍ବି’ଧାର ଲୁହ, ସ୍ମୃତିଲଗ୍ନା ଓ ଦୂରବସନ୍ତ
ନାଟକ – ଭୁଖା
ଏକାଙ୍କିକାର ପ୍ଠଷ୍ଠଭୂମି
‘ସୁନା ନେଉଳ’ ଆମ ପଠିତ ‘ସାହିତ୍ୟିକ ବହିରେ ସଙ୍କଳିତ ଏକ ଏକାଙ୍କିକା । ଏହା ଏକ ପାଞ୍ଚଦୃଶ୍ୟ ବିଶିଷ୍ଟ ଏକଅଙ୍କର ଏକାଙ୍କିକା । ‘ ମହାଭାରତ’ର ଏକ ପ୍ରାଣୀଚରିତମୂଳକ ଉପାଖ୍ୟାନକୁ ଆଶ୍ରୟ କରି ଏହି ଏକାଙ୍କିକାଟି ରଚିତ । ସୁତରାଂ ଏହା ଏକ ପୌରାଣିକ ଏକାଙ୍କିକା । ଏହି ଏକାଙ୍କିକାରେ ନିଃସ୍ବାର୍ଥ ଦାନର ମହତ୍ତ୍ବ ଓ ଦାତାଙ୍କର ମହନୀୟତା ପରିବେଷିତ ହୋଇଛି ।
ଏକାଙ୍କିକାର ସାରକଥା
ପ୍ରଥମ ଦୃଶ୍ୟ:
ହସ୍ତିନା ରାଜ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ପଟରେ ଦୁଷ୍କାଳ ବା ମରୁଡ଼ି ପଡ଼ିଥିବାବେଳେ ଅନ୍ୟ ପଟରେ ମହାରାଜା ଯୁଧ୍ୱର ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞ କରୁଥା’ନ୍ତି । ଏହି ସମୟର ଏକ ଘଟଣା । ବ୍ରାହ୍ମଣ ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ଭିକ୍ଷାବୃତ୍ତି କରି ଜୀବନ ନିର୍ବାହ କରନ୍ତି । ଘରେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଓ ଶିଶୁପୁତ୍ର ସନାତନ । ସନାତନ କ୍ଷୁଧାତୃଷାରେ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ । ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ପୁଅକୁ ମୁଠେ ଦାନା ଦେବାକୁ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇଛି । ବ୍ରାହ୍ମଣ ଉଚ୍ଛିବନ୍ତ ଶୂନ୍ୟହସ୍ତରେ ଘରକୁ ଫେରିଛନ୍ତି । ଦୁର୍ଭିକ୍ଷର କରାଳ ଛାୟାରେ ବଞ୍ଚୁଥୁବା ହସ୍ତିନାପୁରରୁ ସେ ଭିକ୍ଷା ପାଇନାହାନ୍ତି । ତଥାପି ଭିକ୍ଷା ନ ମିଳିବାକୁ ବି ସେ ଭଗବାନ୍ଙ୍କ ଦୟା ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । ଭୋକ ଅଭାବରେ ବି ତାଙ୍କର ଈଶ୍ବରବିଶ୍ବାସ ଅତୁଟ ରହିଛି ।
ଜନପଦ, ବଜାର କେଉଁଠୁ ବି କିଛି ମିଳିନି । ଏଣେ ବାଳୁତ ସନାତନ ମାଆକୁ ପିଇବାକୁ ପାଣି ମୁନ୍ଦେ ମାଗିଛି ଓ ଖାଇବାକୁ ଦାନା ମୁଠେ ବିକଳ ହୋଇ ମାଗିଛି । ସେ ଯେତେଥର ମାଗିଛି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ‘ଦଉଛି ବାପ’ ବୋଲି କହି କେବଳ ପ୍ରବୋଧନା ଦେଇଛନ୍ତି । ସନାତନ ଢକ ଢକ କରି ପାଣି ପିଇବା ପରେ ତା’ର ଦୁର୍ବଳ ଅବସ୍ଥାକୁ ଦେଖୁ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ମ୍ରିୟମାଣ ହୋଇ ପଡ଼ିଛନ୍ତି । ବ୍ରାହ୍ମଣ ବ୍ରାହ୍ମଣୀକୁ ଥୟ ଧରିବାକୁ କହିଛନ୍ତି । ସାରା ହସ୍ତିନାପୁରବାସୀ ଖାଇବାକୁ ନ ପାଇ ପଲପଲ ହୋଇ ମରୁଛନ୍ତି । ଭଗବାନ ଦୟାକଲେ ପେଜ କି ଜାଉ ପୋଷେ ପଡ଼ିବ ବୋଲି ସେ ଆଶା କରିଛି ।
ସେଦିନ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଘର ଅଣ୍ଡାଳି ପୋଷେ ଖୁଦ ପାଇ ଜାଉ କରିଥିଲେ । ଭୋକିଲା ପୁଅକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେବେ ବୋଲି ଭାବିଥିଲେ । ମାତ୍ର ଆଗନ୍ତୁକ ଅତିଥିଙ୍କୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ତାହା ଦେଇଦେଲେ । ଅତିଥିଙ୍କୁ ‘ନିଉଛୁଣା’ କହି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଗାଳି ଦେଉଥିବାବେଳେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପ୍ରବୋଧନା ଦେଇ କହିଛି – ଅତିଥ୍ ଆମର ପରମ ଆରାଧ୍ୟ । ତାଙ୍କୁ ଆତିଥ୍ୟ ଦେବା ଆମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ । ଅତିଥି ସେବାରେ ଅବହେଳା ହେଲେ ଭଗବାନ୍ ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୁଅନ୍ତି । ମାତ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ କଥାରେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ରାଗିଯାଇଛି । ତାଙ୍କ ମାତୃହୃଦୟ ବ୍ରାହ୍ମଣଙ୍କ ଅତିଥ୍ୟ ସେବାକୁ ପସନ୍ଦ କରିନାହିଁ । ଦିନେ ପର ପାଇଁ ପ୍ରିୟବସ୍ତୁ ତ୍ୟାଗ କରିବାକୁ ପଣ କରିଥିବା ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ପିଲାଟିର ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଭାଙ୍ଗିପଡ଼ିଛି । ଅନ୍ୟ ପଟରେ ଭିକ୍ଷାବୃତ୍ତି କରି କିଛି ଖାଦ୍ୟ ପାଇଥିଲେ ବି ନିଜ ପୁଅ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ କଥା ନଭାବି ବ୍ରାହ୍ମଣ ବାଟରେ ହାତବଢ଼ାଇ ଖାଇବାକୁ ମାଗୁଥିବା କୁନିକୁନି ପିଲାଙ୍କୁ ଭିକ୍ଷାତକ ଦେଇଛନ୍ତି । ଏଥପାଇଁ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ତାଙ୍କୁ ‘ନିଷ୍ଠୁର’, ‘ନିଦାପଥର’ କହି ଗାଳିଦେଇ ପାଖ ବିଲରୁ ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ଶସ୍ୟ ଦାନା ସଂଗ୍ରହ କରିବାକୁ ଯିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଛନ୍ତି । ପେଜ ପୋଷେ ରାନ୍ଧିଦେଲେ ପିଲାଟିକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେବେ ବୋଲି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଭାବିଛନ୍ତି ।
ଦ୍ବିତୀୟ ଦୃଶ୍ୟ:
ଭୋକ ଉପାସରେ ଶେଯରୁ ଉଠିପାରୁ ନଥିବା ସନାତନ ପାଇଁ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଜାଉ ରାନ୍ଧିଛନ୍ତି । ବିଲରୁ ସାଉଁଟି ଆଣିଥିବା ଶସ୍ୟଦାନାରେ ଜାଉଭାତ ରାନ୍ଧି ପୁଅକୁ ଦେବାପାଇଁ ସେ ବ୍ୟାକୁଳ । ସନାତନକୁ ବାରମ୍ବାର ‘ଦେଉଛି’ ବୋଲି କହିଆସୁଥିବା ମାଆ ଆଉ ଠକିବନି ବୋଲି ଦୃଢ଼ ଭରସା ଦେଇଛି । ଏହି ସମୟରେ ଭୋକ ଉପାସରେ ଡହଳ ବିକଳ ହୋଇ ବୁଢ଼ା ଭିକାରିଟିଏ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଗୋସେଇଁଙ୍କ ଦୁଆରେ ପହଞ୍ଚିଛି । ଅତିଥୁ ଭିକାରିଙ୍କୁ ପାଣି ପିଇବାକୁ ଦେଇ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଖାଇବାକୁ କହିଛନ୍ତି । ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ନିଉଛୁଣା ଭିକାରିର ଉପସ୍ଥିତିକୁ ଘୃଣା କରି ଗାଳିଦେଇଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ଯେତେବେଳେ ତା’ର କାଙ୍ଗାଳିଆ ଅବସ୍ଥା ଦେଖୁଛନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ମନ ଦୟାରେ ଭରିଯାଇଛି ।
ସେ ପୁଅ ପାଇଁ ରନ୍ଧା ଜାଉଭାତରୁ ଭାଗେ ଭିକାରିକୁ ଦେଇଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ସେଥିରେ ତା’ର ପେଟ ନ ପୂରିବାରୁ ସେ ଆଉ ଗଣ୍ଡେ ଖାଇବାକୁ ମାଗିଛି । ଇଚ୍ଛା ନଥିଲେ ବି ବ୍ରାହ୍ମଣ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଧର୍ମସଙ୍କଟରେ ପଡ଼ି ପୁଅର ଭାଗଟିକୁ ବି ଭିକାରିକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେଇଛନ୍ତି । ଏଣେ ଭୋକରେ ଦେଇଚାଲିଛନ୍ତି । ଭିକାରି ଖାଇସାରି ଅଇଁଠା ପତ୍ରଟିକୁ ବାହାରେ ପକାଇ ଦେଇ ‘ଈଶ୍ବର ତୁମର ଭଲ କରନ୍ତୁ, ତୁମର ବଡ଼ତି ଉପରେ ବଡ଼ତି ହେଉ’ ବୋଲି ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଇ ଚାଲିଯାଇଛି । ବ୍ରାହ୍ମଣ ପୁଅକୁ ଧରି ନିଜକୁ ହତଭାଗା କହି ନିରୁପାୟରେ କଇଁକଇଁ ହୋଇ କାନ୍ଦିଛନ୍ତି ।
ତୃତୀୟ ଦୃଶ୍ୟ:
ଏହି ଦୃଶ୍ୟରେ ଘଟଣାଟି ବିଚିତ୍ର ମୋଡ଼ ନେଇଛି । ବୁଲା ନେଉଳଟିଏ ଭିକାରିଙ୍କ ଅଇଁଠାପତ୍ର ଚାଟୁଚାଟୁ ତା’ର ଅର୍ଦ୍ଧେକ ଦେହ ସୁନା ପାଲଟି ଯାଇଛି । ବ୍ରାହ୍ମଣ ବ୍ରାହ୍ମଣୀଙ୍କୁ ଏ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖାଇ ଦେଇ କହିଛନ୍ତି – ଅତିଥୁ ଭିକାରି ରୂପରେ ଭଗବାନ୍ ଆମ ପରୀକ୍ଷା ନେଉଥିଲେ । ଭିକାରିଙ୍କ ଅଇଁଠା ପତ୍ରରୁ ଭାତଦାନା ସାଉଁଟି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ପୁଅକୁ ପ୍ରସାଦ ଭଳି ଖୁଆଇ ଦେବାରୁ ପୁଅ ସନାତନର ଭୋକିଲା ପେଟ ପୂରିଉଠିଲା । ଦେବତା ଭିକାରିକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବ୍ରାହ୍ମଣୀଙ୍କ ଡାକ ଚାରିଆଡ଼େ ପ୍ରତିଧ୍ଵନିତ ହୋଇଉଠିଲା । ବିଶ୍ଵାସ, ଅତିଥ୍ ସେବା, ଦୟା ମଣିଷକୁ ଈଶ୍ବରଙ୍କର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ କରିଥାଏ – ଏହି ଭାବ ଏହି ଦୃଶ୍ୟରେ ପରିବେଷିତ ହୋଇଛି ।
ଚତୁର୍ଥ ଦୃଶ୍ଯ:
ପୀଠଟି ମୁଖରିତ । ପୁରୋହିତ ଯୁଧ୍ୱରଙ୍କୁ ଦାନଧର୍ମ କରିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଛନ୍ତି । ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ଆଦେଶରେ ସମବେତ ଜ୍ଞାନୀ, ଗୁଣୀ, ମହର୍ଷି, ଋଷି, ମୁନି, ବ୍ରାହ୍ମଣମାନଙ୍କୁ ସହଦେବ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରି ଆସିଛନ୍ତି । ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ଅନୁରୋଧରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ, ଋଷିମାନେ ସ୍ୱହସ୍ତରେ ଦାନ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ଦାନ ନେଇ ରାଜାଙ୍କର ଶହେବର୍ଷର ଦୀର୍ଘଆୟୁଷ ବ୍ରାହ୍ମଣମାନେ ଆଶୀର୍ବାଦ ଛଳରେ କାମନା କରିଛନ୍ତି । ଚାରିଆଡ଼େ ଦାନଗ୍ରହୀତାମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ମହାରାଜାଙ୍କ ଜୟଧ୍ଵନି ଶୁଭିଛି ।
ପଞ୍ଚମ ଦୃଶ୍ୟ:
ମହାରାଜା ଯୁଧ୍ୱରଙ୍କ ପାଖରେ ଦୂତ ଆସି ଜଣାଇଛନ୍ତି ଯେ ଜଣେ ଆଗନ୍ତୁକ ନେଉଳ ମହାରାଜାଙ୍କ ଦର୍ଶନପ୍ରାର୍ଥୀ । କ୍ଷୁଦ୍ରତର ଜୀବ ହେଲେ ବି ଧର୍ମପ୍ରାଣ ଯୁଧୁଷ୍ଠିର ନେଉଳକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିଛନ୍ତି । ନେଉଳ ମୁଖରୁ ମାର୍ଜିତ ଭାଷା ଶୁଣି ଧର୍ମରାଜ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଉଠିଛନ୍ତି । ନେଉଳଟି ହସ୍ତିନାପୁରର ଜଣେ ଅଧ୍ୟାବାସୀଙ୍କ ଧର୍ମ ଓ କର୍ମଫଳଯୋଗୁଁ ମାର୍ଜିତ ଭାଷା କହିପାରୁଛି ଓ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଦେହ ଧାରଣ କରିଛି ବୋଲି କହିଛି । ମାତ୍ର ଭୀମ ଏହାକୁ ଯୁଧ୍ଵରଙ୍କ ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞର ସୁଫଳ ବୋଲି ଦର୍ଶାଇଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ନେଉଳଟି ପରିଷ୍କାର ଭାବରେ ଜଣାଇଛି ଯେ ତା’ର ମାର୍ଜିତ ଭାଷା ଓ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଦେହ ହସ୍ତିନାପୁରର୍ବାସୀ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଉଚ୍ଛିବନ୍ତଙ୍କ ପୁଣ୍ୟଫଳରୁ ହିଁ ସମ୍ଭବ ହୋଇଛି । ମାତ୍ର
ଜୀବନଯାପନ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଭ୍ରାନ୍ତି ଥାଏ ।
ମାତ୍ର ଦରିଦ୍ରର ଅନୁଭବ ଦୁର୍ଲଭ । ନେଉଳ ବିଚାରରେ ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ଯଜ୍ଞରେ ରାଜକୀୟ ଆଡ଼ମ୍ବର ଓ ଅହମିକା ରହିଛି; ମାତ୍ର ମାନବିକ ସାଧୁତା ଓ ସେବାଧର୍ମର ପୁଣ୍ୟ ନାହିଁ । ଉଚ୍ଛିବନ୍ତଙ୍କ ଅତିଥି ସେବା, ମହତ୍ତ୍ବବୋଧ, ଦୟା ଓ ଦାନ ରାଜକୀୟ ଯଜ୍ଞଠାରୁ ବଳୀୟାନ । ନେଉଳଟି ଅନେକ ଯଜ୍ଞାନୁଷ୍ଠାନ, ଧର୍ମକାମରେ ଯୋଗଦେଇଛି; ମାତ୍ର ତା’ର ଅବଶିଷ୍ଟ ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ହୋଇପାରିନାହିଁ । ସେ ଜାଣିପାରିଛି ଦରିଦ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣର ପୁଣ୍ୟବଳ ପରି ପୁଣ୍ୟବଳ ଅନ୍ୟଠି ଦୁର୍ଲଭ । ନେଉଳଠାରୁ ତା’ର ଅନୁଭୂତି ଶୁଣି ଯୁଧୁଷ୍ଠିରଙ୍କ ଅହମିକାର ଆଖ୍ ଫିଟିଯାଇଛି । ସେ ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି ଦରିଦ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣର ସେବାଧର୍ମ ଓ ଈଶ୍ୱରବିଶ୍ଵାସ ପରି ମହତ୍ତ୍ଵ ପାଖରେ ରାଜସୂୟ ଯଜ୍ଞର ମିଥ୍ୟା ଅହମିକା ତୁଚ୍ଛ । ମୋଟ ଉପରେ ଏକାଙ୍କିକାର ଏହି ଶେଷ ଦୃଶ୍ୟରେ ସେବା, ଆତିଥ୍ୟପରାୟଣ ମନୋଭାବ, ନିଃସ୍ବାର୍ଥ ଦାନ ଓ ଈଶ୍ବର ବିଶ୍ଵାସ ଆଦି ମହତ ଭାବନାର ମହନୀୟତା ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇଛି ।
ସୂଚନା ଓ କଠିନ ଶବ୍ଦାର୍ଥ:
