CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

Odisha State Board CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम् Textbook Exercise Questions and Answers.

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम् Question Answer

୨. एकेन वाक्येन उत्तरं लिखत –

(क) दशरथसकाशात् विश्वामित्रस्य किम् अपेक्षितम् आसीत् ?
Solution:
ରାକ୍ଷସସଂହାରଂ କୃତ୍ଵା ଯାଗସ୍ୟ ରକ୍ଷଣଂ କର୍ଡିଂ ଭବତଃ ପୁତ୍ର ରାମଂ ମୟା ସହ ପ୍ରେଷୟତୁ ଇତି ଦଶରଥସକାଶାତ୍ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ଅପେକ୍ଷିତମ୍ ଆସୀତ୍ ।

(ख) के राक्षसा: यज्ञे विधनम् अकुर्वन् ?
Solution:
ରାକ୍ଷସୀ ତାଟକାୟଃ ପୁତ୍ରୋ ମାରୀତଃ ସୁବାହୁ ଚ ଯଜ୍ଞ ବିଘ୍ନମ୍ ଅକୁର୍ବନ୍ ।

(ग) यज्ञसमाप्तिसमये राक्षसाः किं कुर्वन्ति स्म ?
Solution:
ଯଜ୍ଞସମାପ୍ତିସମୟେ ରାକ୍ଷସା ଯଜ୍ଞବେଦିକାୟାଂ ରକ୍ତମାଂସାଦିକଂ କ୍ଷିପ୍ତା ଯଜ୍ଞ ନାଶୟନ୍ତି ସ୍ମ ।

(घ) विश्वामित्रस्य सामर्थ्यविषये वसिष्ठः किमकथयत् ?
Solution:
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅପରିମିତମ୍ ଡଃ ସାଧାରତଃ ନ, ସ୍ଵୟଂ କ୍ଷତ୍ରିୟକୁଳେ ଜାତଃ ଅପି ସ୍ଵପ୍ରଯନ ଏବ ବ୍ରହ୍ମର୍ଷିପଦଂ ପ୍ରାପ୍ତବାନ୍; ତ୍ରିଶଙ୍କୁ-ମହାରାଜଂ ସନ୍ଦେହଂ ସ୍ଵର୍ଗ ପ୍ରତି ଡଃ ପ୍ରେଷିତବାନ୍ ।

(ङ) विश्वामित्रस्य परिचयं दत्त्वा दशरथः रामं किमुक्तवान् ?
Solution:
ଦଶରଥ ରାମମ୍ ଉକ୍ତବାନ୍ ତତ୍ର ପଶ୍ୟତୁ, ସ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରମହର୍ଷି, ଡଃ ଅକଂ ସର୍ବେଷାମପି ପୂଜ୍ୟ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

२. एकेन पदेन उत्तरं लिखत – 

(का) दशर यस्य आस्थान किंनामधेय: महर्षि: आगत: ?
Solution:
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ।

(ख) विश्वामित्रादयः अरण्ये लोकहितार्थं किं कुर्वन्ति स्म ?
Solution:
ପ୍କମ ।

(ग) किं कृत्वा यागस्य रक्षणार्थं रामः वनं प्रेषणीयः ?
Solution:
ରାଯସସହାରପ୍ ।

(घ) कः क्षत्रियकुले जातोअपि ब्रह्मर्षिपदं प्राप्तवान् ?
Solution:
ବିଶ୍ବାମିତ୍ର: ।

(ङ) रामलक्षणौ विश्वामित्रात् केषामुपदेशं प्राप्स्यतः ?
Solution:
ଶାସ୍ତ୍ରସ୍ତ୍ରାଣାମ୍ ।

(च) विश्वामित्रः कस्य पुत्रः ?
Solution:
ଗାଧ୍ଵରାଜସ୍ୟ ।

(छ) दशरथस्य कः कुलगुरू: ?
Solution:
ବସିପଃ ।

३. बन्धनिमध्यात् उपयुक्तं पदं निरूप्य शून्यस्थानं पूरयत –

(क) वयं लोकहितार्थं _________ कुर्मः । (पूजां, यज्ञं, युद्धम् )
Solution:
ପ୍କମ ।

(ख) राक्षसा: यज्ञे _________ उत्पादयन्ति । (हर्ष, विघ्नं प्रीतिम्)
Solution:
ବିମ୍ନପ ।

(ग) _________ नाम राक्षसी अस्ति । (पूतना, निकषा, ताटका)
Solution:
ତାଟକା

(घ) रामः इदानीमपि _________ बालः । (दशवर्षीयः, द्वादशवर्षीयः, पञ्चदशवर्षीयः )
Solution:
ପଅଁଦଣବଯାପ:

(ङ) विश्वामित्रः _________ कुले जातः । (क्षत्रिय, ब्राह्मण, वैश्य)
Solution:
ଯତ୍ରିୟ

(च) स _________ महाराजं सदेहं स्वर्गं प्रेषितवान् । ( हरिश्चन्द्र, युधिष्ठिर, त्रिशङ्क)
Solution:
ଡ଼ିଶାକ

(छ) तर्हि वयं _________ । (गच्छामः, साधयामः, योजयामः)
Solution:
ପାଧଯାପ:

४. उत्कलभाषया आङ्गलभाषया वा अनुवादं कुरुत –

(क) वदामि । परन्तु मया यद् अपेक्षितं तत् ददामि इति वचनं भवान् ददाति चेत् निश्चयेन वदामि ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ – କହୁଛି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯାହା ଅପେକ୍ଷା ରଖିଛି ତାହା ଦେବି ବୋଲି ବଚନ ଆପଣ ଦେବେ ଯଦି ନିଶ୍ଚୟ

(ख) महर्षे! रामः इदानीमपि पञ्चदशवर्षीयः बालः । सः कथं वा राक्षसानां संहारं कुर्यात् ? लक्ष्मणस्तु इतोऽपि बालः ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ – ମହର୍ଷି! ରାମ ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟ ୧୫ବର୍ଷର ବାଳକ । ସେ କିପରି ବା ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କର ସଂହାର କରିବ ? ଲକ୍ଷ୍ମଣ କିନ୍ତୁ ଏହାଠାରୁ ମଧ୍ୟ ସାନ ।

(ग) महाराज ! एषः विश्वामित्रः साधारणः न; स्वयं क्षत्रियकुले जातः अपि स्वप्रयत्नेन एव ब्रह्मर्षिपदं प्राप्तवान् । त्रिशङ्कु- महाराजं सदेहं स्वर्गं प्रति प्रेषितवान् एषः । एतस्य सामर्थ्यम् अपरिमितम् । एतेन सह रामलक्ष्मणौ प्रेषयति चेत् तयोः महान् लाभः एव भवति ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ – ମହାରାଜ! ଏ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ସାଧାରଣ ନୁହଁନ୍ତି, ନିଜେ କ୍ଷତ୍ରିୟକୁଳରେ ଜାତହୋଇ ମଧ୍ୟ ନିଜ ପ୍ରଯନ୍‌ରେ ହିଁ ବ୍ରହ୍ମର୍ଷିପଦ ପାଇଥିଲେ । ମହାରାଜା ତ୍ରିଶଙ୍କୁଙ୍କୁ ସ୍ଵଦେହରେ ସ୍ଵର୍ଗକୁ ସେ ପଠାଇଥିଲେ । ଏହାଙ୍କର ସାମର୍ଥ୍ୟ ଅପରିମିତ (ଅସୀମ) । ଏହାଙ୍କ ସହିତ ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ପଠାଇବ ଯଦି ସେ ଦୁହିଁଙ୍କର ବଡ଼ ଲାଭ ହିଁ ହେବ ।

(घ) ते राक्षसा कुत्र सन्ति महर्षे |
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ – ସେ ରାକ୍ଷସମାନେ କେଉଁଠାରେ ଅଛନ୍ତି ମହର୍ଷି !

(ङ) रामलक्ष्मणे अद्यापि बालो | तयो: सम्भाषणे, आचरणे वा अपराधाः भवेयुः । तौ कृपया क्षन्तव्यौ ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ – ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଆଜି ମଧ୍ୟ ବାଳକ । ସେମାନଙ୍କର କଥାବାର୍ତ୍ତାରେ ବା ବ୍ୟବହାରରେ ଅପରାଧ (ଭୁଲ୍) ହୋଇପାରେ । ସେ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଦୟାକରି କ୍ଷମା କରିବେ ।

५. सन्धिं कुरुत –

इतः + अपि, बहुकालात् + अनन्तरम्, अहम् + एव, राजभवनात् + वहिः, मा + अस्तु ।
Solution:
ଲ୍ତତ: + ଥପି = ଲଡୋଽପି
ବହୁକାଳାତ୍ + ଅନନ୍ତରମ୍ = ବହୁକାଳାଦନନ୍ତରମ୍
ଅହମ୍ + ଏବ = ଅହମେବ
ରାଜଭବନାତ୍ + ବହିଃ = ରାଦଉବନାଦବହି:
ମା + ଅସ୍ତୁ = ମାସ୍ତୁ ।

सन्धिविच्छेदं कुरुत –

नापेक्षितम्, तथैव, एवमेव, अत्रैव, इदानीमेव यदुक्तवान्, किमर्थम्, प्रत्यागम्यताम् ।
Solution:
ନାପେକ୍ଷିତମ୍ = ନ + ଅପେକ୍ଷିତମ୍
ତଥୈବ = ତଥା + ଏବ
ଏବମେବ = ଏବମ୍ + ଏବ
ଅବ = ଅତ୍ର + ଏବ
ଇଦାନୀମେବ = ଇଦାନୀମ୍ + ଏବ
ଯଦୁକ୍ତବାନ୍ = ଯତ୍ + ଉକ୍ତବାନ୍
କିମର୍ଥମ୍ = କିମ୍ + ଅର୍ଥମ୍
ପ୍ରତ୍ୟାଗମ୍ୟତାମ୍ = ପ୍ରତି + ଆଗମ୍ୟତାମ୍ ।

७. रेखाङ्कितपदानां सकारणं विभक्तिं निरूपयत –

(क) महर्षे ! अभिवादये ।
Solution:
ମଦଯେ ! = ସମ୍ପରେ ୧ମା |

(ख) भवतः आगमनकारणं ज्ञातुं शक्नोमि किम् ?
Solution:
ଭବତ: = ସମ୍ଦ୍ଦେ ୬ଷ୍ଠ |

(ग) केचन राक्षसाः यज्ञे विध्नमुत्पादयन्ति ।
Solution:
ମଳେ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ ।

(घ) मया सह प्रेषयतु ।
Solution:
ମନ୍ଦି = ମହ ଯୋଗେ ୩ଯ୍ରା ।

(ङ) राम कदापि राजभवनात् वहिः न गतवान् ।
Solution:
ରାକାନତନତ୍ = ‘ତନ୍ତ:’ ଯୋଗେ ୫ମା |

(च) सः अस्माकं सर्वेषाम् अपि पूज्यः ।
Solution:
ଅମାକମ = ‘ପୂଜା’ ଅଥିଲେ ୬ଯା ।

(छ) भवन्तं विना तेषां मारणं न शक्यम् ।
Solution:
ଇବନୁ = ‘ବିନି’ ଯୋଗେ ୨ଯା ।

८. सविग्रहं समासनाम लिखत –

आगमनकारणम्, लोकहितार्थम्, यज्ञवेदिकायाम्, संहारार्थम्, महाराजम्, रामलक्ष्मणौ
Solution:
ଆଗମନକାରଣମ୍ = ଆଗମନସ୍ୟ କାରଣମ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍)
ଲୋକହିତାଥମ୍ = ଳେତାନା ହିମଂ, ତାସେ ଲଦମ୍ (୬ପା ଉଚ୍)
ସଂହାରାର୍ଥମ୍ = ସଂହାରାୟ ଇଦମ୍ (ନିତ୍ୟ)
ମହାରାଜମ୍ = ମହାନ୍ ରାଜା ତମ୍ (କର୍ମଧାରୟ)
ରାମଲକ୍ଷ୍ଣେ = ରାମଃ ଚ ଲକ୍ଷ୍ମତଃ ଚ, ତୌ (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ)

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

୧. शून्यस्थाने प्रकृतिं / प्रत्ययं लिखत –

(क) ज्ञातुम् = ज्ञा + …………
(ख) कुर्वन्तः = कृ + ………
(ग) क्षिप्त्वा = ……. + क्त्वा
(घ) संहार = सं + हृ + ………..
(ङ) रक्षणं = रक्ष + ……………
(च) गतवान् = ………….. + क्तवतु
छ) आरभ्य = आ + ………….. + ल्यप्
Solution:
ତୁମୁନ୍
ଶତୃ
କ୍ଷିପ୍
ଘଞ୍ଚ୍
ଲ୍ୟୁଟ୍
ଗମ୍
ରଭ୍

୨०. दत्तपदानि व्यवहृत्य वाक्यानि रचयत –

वा, अस्तु, कुशलम्, किम्, सह, विना, इदानीम् ।
Solution:
ବା (ଅବା) = ସ ଅତ୍ର ତତ୍ର ବା ତିଷ୍ଠତୁ ।
ଅସ୍ତୁ (ହେଉ) = ଅସ୍ତୁ, ଅହମାଗଚ୍ଛାମି ।
କୁଶଳମ୍ (ମଙ୍ଗଳ) ତୁଭ୍ୟ କୁଶଲଂ ଭବତୁ ।
କିମ୍ (କ’ଣ) = ଇଂ କିଂ ପଠସି ?
ସହ (ସହିତ) = ପିତ୍ରା ସହ ପୁନଃ ଗଚ୍ଛତି।
ବିନା (ବ୍ଯତୀତ) ବିଦ୍ୟା ବିନା ଜୀବନଂ ବୃଥା ।
ଇଦାନୀମ୍ (ବର୍ତ୍ତମାନ) = ଇଦାନୀମ୍ ଆଗଚ୍ଛ ଗୃହଂ ଗମିଷ୍ୟାମଃ ।

୨. अधोलिखितरेखाङ्कितपदानां मूलधातु – पुरुष – कालनिरुपणं कुरुत

(क) विश्वामित्रमहर्षिः आगतः
Solution:
ଆଗତଃ = ଗମ୍ ଧାତୁ ଅତୀତକାଳ ।

(ख) तं शीघ्रमेव अन्तः प्रवेशय
Solution:
ପ୍ରବେଶୟ = ବିଶ୍ ଧାତୁ ଲୋଟ୍‌ଲକାର ମଧ୍ୟମ ପୁରୁଷ ଏକବଚନ (ଣିଜନ୍ତ)

(ग) तथैव अस्तु
Solution:
ଅସ୍ତୁ = ଅସ୍ ଧାତୁ ଲୋଟ୍ ଲକାର ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ଏକବଚନ ।

(घ) यज्ञे विघ्नम् उत्पादयन्ति
Solution:
ଉତ୍ପାଦୟନ୍ତି = ପତ୍ ଧାତୁ (ଣିଜନ୍ତ) ଲଟ୍ ଲକାର ପ୍ରଥମପୁରୁଷ ବହୁବଚନ ।

(ङ) रामं मया सह प्रेषयतु
Solution:
ପ୍ରେଷୟତୁ = ପ୍ରେସ୍ ଧାତୁ ଲୋଟ୍‌କାର ପ୍ରଥମପୁରୁଷ ଏକବଚନ ।

(च) क्षम्यतां महर्षे ।
Solution:
କ୍ଷମ୍ୟତାମ୍ = କ୍ଷମ୍ ଧାତୁ ଲୋଟ୍ ଲକାର ପ୍ରଥମପୁରୁଷ ଦ୍ବିବଚନ ।

(छ) भवान् सर्वं श्रुतवान् किल !
Solution:
ଶ୍ରୁତବାନ୍ – ଶୁ ଧାତୁ ଅତୀତ କାଳ ।

(ज) यथा आज्ञापयति देवः ।
Solution:
ଜ୍ଞା ଧାତୁ (ଣିଜନ୍ତ) ଲଟ୍‌ ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ଏକବଚନ ।

(झ) तयोः सम्भाषणे आचरणे वा अपराधाः भवेयुः ।
Solution:
ସମ୍ଭାଷଣେ = ଭାଷ୍ ଧାତୁ ରଚିତ ଅର୍ଥରେ (ବିଧୂଲିଡ୍ ଲକାର) ।

୨२. अधोलिखितरेखाङ्कितपदानां मूलशब्द – लिङ्ग – विभक्ति – वचननिरुपणं कुरुत –

(क) यज्ञे विध्नम् उत्पादयन्ति ।
Solution:
ବିଘ୍ନମ୍ = ବିଘ୍ନମ୍ ଶବ୍ଦ କ୍ଲବଲିଙ୍ଗ ଦ୍ଵିତୀୟା ବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(ख) यागस्य रक्षणं कर्त्तुं रामं मया सह प्रेषयतु ।
Solution:
ଯୋଗସ୍ୟ = ଯାଗମ୍ ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ଷଷ୍ଠୀବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(ग) मारीचसुबाहू साधारणौ इति मा चिन्तयतु ।
Solution:
ସାଧାରଣି =ସାଧାରଣ ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ପ୍ରଥମ ବିଭକ୍ତି ଦ୍ବିବଚନ ।

(घ) सः घोरे अरण्ये कथं संचारं कुर्यात् ?
Solution:
ଅରଣ୍ୟ = ଅରଣ୍ୟମ୍ ଶବ୍ଦ କ୍ଲବଲିଙ୍ଗ ସପ୍ତମୀ ବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(ङ) जनक ! अभिवादये ।
Solution:
ଜନକ ! = ଜନକ, ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ସମ୍ବୋଧନେ ଏକବଚନ ।

(च) भवतः लक्ष्मणस्य च साहाय्यम् अहं प्रार्थितवान् ।
Solution:
ଭବତଃ = ଭବତ୍ ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ଷଷ୍ଠୀବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(छ) भवन्तं विना अन्यैः तेषां मारणं न सक्यम् ।
Solution:
ତେରାଂ = ତତ୍ ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ଷଷ୍ଠୀବିଭକ୍ତି ବହୁବଚନ ।

(ज) मम पुत्रौ कुत्रापि न गतवन्तौ ।
Solution:
ପୁତ୍ରୋ = ପୁତ୍ର ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ପ୍ରଥମା ଦ୍ଵିବଚନ ।

(झ) अहं मम पुत्रौ इव एतौ पश्यामि ।
Solution:
ଏତୌ = ଏତଦ୍ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵିତୀୟା ବିଭକ୍ତି ବହୁବଚନ ।

୨३. प्रतिशब्दद्वयं लिखत –

रामः, लक्ष्मणः, राक्षसः, यज्ञः, इदानीम्, अरण्यम्, जनकः ।
Solution:
ରାମଃ = ରଘୁନାଥ, ରାଘବାଃ |
ଲକ୍ଷ୍ମଶଃ = ସୌମିତ୍ରୀ, ରାମାନୁଜମ୍ ।
ରାକ୍ଷକଃ = କୌଶପଃ, ରାତ୍ରିଚରଃ ।
ଯଜ୍ଞ = ଯାଗ, କ୍ରତୁଃ ।
ଇଦାନୀମ୍ = ଅଧୁନା, ସାଂପ୍ରତମ୍ ।
ଅରଣ୍ୟମ୍ = ବନମ୍, କାନନମ୍ ।
ଜନକଃ = ପିତା, ତାତ ।

୨४. स्त्रीप्रत्यये रूपं लिखत :

महाराज, महर्षि, भवत्, राक्षस, बाल, कीर्त्तिमत्, विजयिन् ।
Solution:
ମହାରାଜ = ମହାରାଜୀ
ଭବତ୍ = ଭବନ୍ତୀ
ବାଳ = ବାଳା
ବିଜୟିନ୍ = ବିଜୟିନୀ ।
ରାକ୍ଷସ = ରାକ୍ଷସୀ
କୀର୍ତିମତ୍ = କୀର୍ତିମତୀ

ପରୀକ୍ଷା ଉପଯୋଗୀ ଅତିରିକ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର

୨. काष्ठकमध्यात् उपयुक्तं पदं निरूप्य शून्यस्थानं पूरयत ।
(ବନ୍ଧନୀ ମଧ୍ଯରୁ ଉପଯୁକ୍ତ ପଦ ନିରୂପଣ କରି ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ପୂରଣ କର ।)

1. ______ आगतः अस्ति । (विश्वामित्रमहर्षिः, वसिष्ठः, याज्ञवल्क्यः)
Solution:
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରମହର୍ଷି ଆଗତଃ ଅସ୍ତ ।

2. ______ एव अन्तः प्रवेशय । (नुनम्, शीघ्रम्, एकम् )
Solution:
ତଂ ଶୀଘ୍ରମ୍ ଏବଂ ଅନ୍ତଃ ପ୍ରବେଶୟ ।

3. विश्वामित्रेण ______ प्रत्यागच्छति । (विना, अनु, सह)
Solution:
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରେଣ ସହ ପ୍ରତ୍ୟାଗଚ୍ଛତି ।

4. भवतः ______ ज्ञातुं शक्नोमि किम् ? (यात्राकारणं, अभिप्रायं, आगमनकारणं)
Solution:
ଭବତଃ ଆଗମନକାରଣଂ ଜ୍ଞାନଂ ଶକ୍ଟୋମି କିମ୍ ?

5. परन्तु मया यद् ______ तत् ददामि इति वचनं भवान् ददाति चेत् निश्चयेन वदामि । (ईप्सितं, अपेक्षितं, काङ्क्षितं)
Solution:
ପରନ୍ତୁ ମୟା ଯଦ୍ ଅପେକ୍ଷିତଂ ତତ୍ ଦଦାମି ଇତି-ବଚନଂ ଭବାନ୍ ଦଦାତି ଚେତ୍ ନିଶ୍ଚୟେନ ବଦାମି ।

6. महर्षे ! किमर्थं (संशय:, द्वैधीभाव:, शङ्का)
Solution:
ମହର୍ଷି ! କିମର୍ଥ୍ୟ ସଂଶୟଃ ।

7. भवान् ______ इच्छति वदतु । (किम्, केन, कः)
Solution:
ଭବାନ୍ କିମ୍ ଇଚ୍ଛତି ବଦତୁ ।

8. वयं लोकहितार्थं ______ कुर्मः । ( यज्ञं, होमं, वेदमन्त्रपारायणं)
Solution:
ବୟଂ ଲୋକହିତାର୍ଥୀ ଯଜ୍ଞ କୁର୍ମୀ ।

9. ______ यज्ञं कुर्मः । ( देशसेवार्थं, जनकल्याणार्थं, लोकहितार्थं )
Solution:
ବୟଂ ଲୋକହିତାର୍ଥୀ ଯଜ୍ଞ କୁନଃ ।

10. परन्तु केचन ______ यज्ञे विघ्नम् उत्पादयन्ति । (पिशाचा:, किन्नराः, राक्षसाः )
Solution:
ପରନ୍ତୁ କେଚନ ରାକ୍ଷସା ଯଜ୍ଞ ବିଘ୍ନମ୍ ଉତ୍ପାଦୟନ୍ତି ।

11. परन्तु केचन राक्षसाः यज्ञे ______ उत्पादयन्ति । (विघ्नम्, हर्षम्, प्रीतिम्)
Solution:
ପରନ୍ତ କେଚନ ରାକ୍ଷସା ଯଜ୍ଞ ବିଘ୍ନମ୍ ଉତ୍ପାଦୟନ୍ତି ।

12. ______ नाम राक्षसी अस्ति । (सूर्पणखा, ताटका, पूतना)
Solution:
ତାଟକା ନାମ ରାକ୍ଷସୀ ଅସ୍ଥି ।

13. ताटका नाम ______ अस्ति । (पिशाची, राक्षसी, किन्नरी)
Solution:
ତାଟକା ନାମ ରାକ୍ଷସୀ ଅସ୍ତି ।

14. ______ सुबाहुः च ताटकायाः पुत्रौ । ( मारीचः, रावण, हिरण्यकशिपुः )
Solution:
ମାରୀତଃ ସୁବାହୁ ଚ ତାଟକାୟ ପୁତ୍ରୋ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

15. ______ यज्ञवेदिकायां रक्तमांसादिकं क्षिप्त्वा यज्ञं नाशयन्ति । (यज्ञारम्भे, यज्ञसमये, यज्ञसमाप्तिसमये)
Solution:
ଯଜ୍ଞସମାପ୍ତିସମୟେ ଯଜ୍ଞବେଦିକାୟାଂ ରକ୍ତମାଂସାଦିକଂ କ୍ଷିପ୍ତା ଯଜ୍ଞ ନାଶୟତ୍ତି ।

16. राक्षसानां ______ रामः प्रेषणीय: वा । (वाधार्थं, पीड़नार्थं, संहारार्थं )
Solution:
ରାକ୍ଷସାନାଂ ସଂହାରାମିଂ ରାମ ପ୍ରେଷଣୀୟ ବା ।

17. रामः राक्षससंहारं कर्तुं ______ अस्ति राजन् । ( समर्थ:, पारगः, योग्य : )
Solution:
ରାମଃ ରାକ୍ଷସସଂହାରାଂ କର୍ପୁ ସମର୍ଥୀ ଅସ୍ଥି ରାଜନ୍ ।

18. रामः इदानीमपि पञ्चदशवर्षीयः ______ | (वाला:, कुमारः, युवक: )
Solution:
ରାମଃ ଇଦାନୀମପି ପଞ୍ଚଦଶବର୍ଷୀୟ ବାନଃ ।

19. लक्ष्मणस्तु ______ अपि वालः । (कुत:, इतः, ततः)
Solution:
ଲକ୍ଷ୍ମଣସ୍ତୁ ଇତଃ ଅପି ବାକଃ ।

20. वहुकालादनन्तरं मया ______ प्राप्ताः । (पुत्राः, कन्या:, सन्ताना: )
Solution:
ବହୁକାଳାଦନନ୍ତରଂ ମୟା ପୁନଃ ପ୍ରାପ୍ତା ।

21. तान् पुत्रान् दूरं प्रेषयितुम् अहं न ______ । (परयामि, समर्थः, शक्नोमि )
Solution:
ତାନ୍ ପୁତ୍ରାନ୍ ଦୂରଂ ପ୍ରେଷୟିତୁମ୍ ଅହଂ ନ ଶକ୍ନୋମି ।

22. मम यज्ञस्य रक्षणं ______ । (कदा, कथम्, केन)
Solution:
ମମ ଯଜ୍ଞସ୍ୟ ରକ୍ଷଣ କଥମ୍ ?

23. एतावत्पर्यन्तं रामः कदापि ______ बहिरपि न गतवान् । (राजनगरात्, राजभवनात्, राज्यात्)
Solution:
ଏତାବତ୍ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାମଃ କଦାପି ରାଜଭବନାତ୍ ବହିରପି ନ ଗତବାନ୍ ।

24. तयोः वधं कर्तुं ______ एव समर्थः । (भवान्, लक्ष्मण:, श्रीरामः)
Solution:
ତୟୋ ବରଂ କର୍ଡିଂ ଶ୍ରୀରାମ ଏବ ସମର୍ଥ ।

25. सा: ______ अरण्ये कथं सञ्चारं कुर्यात् ? (श्वापदसंकुले, भयप्रदे, घोरे)
Solution:
ଧଃ ଘୋରେ ଅରଣ୍ୟ କଳଂ ସଞ୍ଚାରଂ କୁର୍ଯ୍ୟାତ୍ ?

26. परन्तु अहमेव आगच्छामि ______ । (नुनं, किल, अपि)
Solution:
ପରନ୍ତୁ ଅହମେବ ଆଗଚ୍ଛାମି କିଳ ।

27. एतस्य सामर्थ्यम् ______ । (अपरिमितम्, असीमम्, असाधारणम्)
Solution:
ଏତସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅପରିମିତମ୍ ।

28. नोचेत्, मह्यं ______ अनुमतिं ददातु । ( पठनाय, गमनाय, मारणाय)
Solution:
ନୋଚେତ୍ ମତ୍ସ୍ୟ ଗମନାୟ ଅନୁମତଂ ଦଦାତୁ ।

29. भवान् सर्वं ______ किल । (कृतवान्, श्रुतवान्, ज्ञातवान् )
Solution:
ଭବାନ୍ ସର୍ବଂ ଶ୍ରୁତବାନ୍ କିଳ ।

30. यदि भवतः अपि ______ एवमेव अस्ति, तर्हि अवश्यं प्रेषयामि । (मतम्, आशयः, अभिप्रायः)
Solution:
ଯଦି ଭବତଃ ଅପି ଆଶୟଃ ଏବମେବ ଅସ୍ତି, ତହିଁ ଅବଶ୍ୟ ପ୍ରେକ୍ଷୟାମି ।

31. विश्वामित्रः शस्त्रशास्त्रयोः ______ । (निपुण:, कुशल:, पारङ्गतः )
Solution:
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଶସ୍ତ୍ରଶାସ୍ତ୍ରୟୋ ପାରଙ୍ଗତଃ ।

32. इदानीमेव रामं लक्ष्मणं च ______ आनयतु । (कुत्र, अत्र, तत्र)
Solution:
ଇଦାନୀମେବ ରାମଂ ଲକ୍ଷ୍ମଣଂ ଚ ଅତ୍ର ଆନୟତୁ ।

33. सः अस्माकं सर्वेषामपि ______ । (पूज्य:, मान्य:, परिचितः)
Solution:
ଧଃ ଅସ୍ମାକଂ ସର୍ବେଷାମପି ପୂଜ୍ୟଃ ।

34. एषः विश्वामित्रः ______ पुत्रः । (वसिष्ठस्य, वामदेवस्य, गाधिराजस्य )
Solution:
ଏଷ ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଗାଧୁଜସ୍ୟ ପୁନଃ ।

35. एषः ______ गाधिराजस्य पुत्रः । (विश्वामित्र, वसिष्ठः, मनुः )
Solution:
ଏତଃ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଗାଧୁଜସ୍ୟ ପୁନଃ ।

36. सः इदानीं भवतः ______ इच्छति । (कृपाम्, राज्यम्, साहाय्यम्)
Solution:
ଡଃ ଇଦାନୀ ଭବତଃ ସାହାଯ୍ୟମ୍ ଇଚ୍ଛତି ।

37. ______ विनोदार्थम् एवं वदति वा भवान् ? (पित !, तात !, जनक !)
Solution:
ଜନକ ! ବିନୋଦାର୍ଥମ୍ ଏବଂ ବଦତି ବା ଭବାନ୍ ?

38. भवतः पिता यदुक्तावान् तत् ______ एव । (सत्यम्, मिथ्या, पापम्)
Solution:
ଭବତ: ମିତା ଯଦୁକ୍ତବାନ୍ ତତ୍ ସତ୍ୟମ୍ ଏବ ।

39. ते राक्षसाः भवता ______ । ( तारणीया:, हारणीया:, मारणीयाः )
Solution:
ତେ ରାକ୍ଷସା ଭବତା ମାରଣୀୟା ।

40. अहम् अपि ______ । (चतुर:, सज्ज:, वीर:)
Solution:

41. अद्य आरभ्य महर्षिः विश्वामित्रः भवतो ______ । (पूज्य:, मान्य:, गुरु: )
Solution:
ଅଦ୍ୟ ଆରଭ୍ୟ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଭବତୋ ଗୁରୁ ।

42. अद्य आरभ्य महर्षिः ______ भवतो गुरुः । ( वसिष्ठः, विश्वामित्रः, याज्ञवलक्यः)
Solution:
ଅଦ୍ୟ ଆରଭ୍ୟ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଭବତୋ ଗୁରୁ ।

43. अहं मम ______ इव एतौ पश्यामि । (सखायौ, पुत्रौ, स्त्रीयौ)
Solution:
ଅହଂ ମମ ପୁତ୍ରୋ ଇବ ଏତୌ ପଶ୍ୟାମି ।

44. तर्हि वयं साधयामः, पुनः ______ । ( गच्छाम:, चलाम:, मिलामः)
Solution:
ତହିଁ ବରଂ ସାଧୟାମଃ, ପୁନଃ ମିଳାମଃ ।

अतिसंक्षेपेण उत्तरं लिखत –

1. ‘किं नामधेय : महर्षिः दशरथस्य आस्थानम् आगतः ?
Solution:
ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର

2. सेवकः केन सह प्रत्यागच्छति ?
Solution:
ବିଶ୍ୟାମିଣ୍ଡେଣ

3. दशरथः किं ज्ञातुम् इच्छति ?
Solution:
ବିଶ୍ୟାମିତ୍ରମ୍ୟ ଅଗମନକାରଣମ୍

4. किमर्थम् ऋषयः यज्ञं कुर्वन्ति ?
Solution:
ଲୋକହିପ୍ୟ ର୍ଥାଗମନକାରଣମ୍

5. के यज्ञे विघ्नम् उत्पादयन्ति ?
Solution:
ରାଯାପା:

6. ताटकायाः पुत्रौ कौ ?
Solution:
ମାରୀଚସୁବାହୁ

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

7. कदा यज्ञवेदिकायां रक्तमांसादिकं क्षित्वा राक्षसा: यज्ञं नाशयन्ति ?
Solution:
ଯଜ୍ଞସମାପ୍ତିସମୟେ

8. राक्षसाः यज्ञवेदिकायां किं निक्षिप्तवन्तः ?
Solution:
ରକ୍ତମାସାଦିକମ୍

9. किं निमित्तं दशरथः विश्वामित्रेण सह रामं प्रेषयेत् ?
Solution:
ରାକ୍ଷସସଂହାରାର୍ଥମ୍

10. केषां संहारार्थं रामः प्रेषणीयः ?
Solution:
ରାକ୍ଷସାନାମ୍

11. राक्षसानां संहारार्थं कः प्रेषणीयः ?
Solution:
ବାଫ

12. रामः इदानीं कियद्वर्षीय: वालः ?
Solution:
ପଞ୍ଚଦଶବର୍ଷୀୟ

13. रामः किं कर्तुं समर्थः अस्ति ?
Solution:
ରାକ୍ଷସସଂହାରମ୍

14. दशरथ: कदा पुत्रं प्राप्तवान् ?
Solution:
ତହୁକାଳାଦିନନ୍ତରପ୍

15. केन सह अहमेव आगच्छमि ?
Solution:
ଚତୁରଲଂବଲେନ

16. तयो: किं कर्तुं श्रीरामः एव समर्थः ?
Solution:
ବଧମ୍

17. रामः कुत्र सञ्चारं न कुर्यात् ?
Solution:
ଘୋରେ ଅରଣ୍ୟ

18. कस्य आगमनं सर्वथा नापेक्षितम् ?
Solution:
ଦଣରଅଶ୍ୟ

19. कस्मिन् कुले विश्वामित्र: जात: ?
Solution:
ଯାନ୍ତିୟକ୍ତଲେ

20. क: स्वप्रयत्नेन एव ब्रह्मर्षिपदं प्राप्तवान् ?
Solution:
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର:

21. विश्वामित्रः कथं ब्रह्मर्षिपदं प्राप्तवान् ?
Solution:
ସ୍ବପ୍ରଯତ୍ନନ

22. विश्वामित्र: स्वप्रयत्नेन एव किं प्राप्तवान् ?
Solution:
କ୍ତଦ୍ଵଯପଦମ୍ନ

23. कं विश्वामित्रः सदेहं स्वर्गं प्रति प्रेषितवान् ?
Solution:
ତ୍ରିଶଙ୍କୁମହାରାଜମ୍

संक्षेपेण उत्तरं लिखत :

1. दशरथ सकाशात् विश्वामित्रस्य किम् अपेक्षितम् ?
Solution:
ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଲୋକହିତାର୍ଥ ବନେ ଯଜ୍ଞମ୍ ଅକରୋତ୍ । ଅସ୍ଥିନ୍ ଯଜ୍ଞ ରାକ୍ଷସା ବିଘ୍ନମ୍ ଅକୁର୍ବନ୍ । ଅତଃ ସ୍ୱ ରାଜା ଦଶରଥସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଗତଃ | ‘ରାକ୍ଷସସଂହାରଂ କୃତ୍ୱା ଯାଗସ୍ୟ ରକ୍ଷଣଂ କର୍ଡିଂ ରାମଂ ମୟା ସହ ପ୍ରେଷୟତୁ’ ଇତି ଦଶରଥ ସକାଶାତ୍ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ଅପେକ୍ଷିତମ୍ ଆସୀତ୍ ।

2. के राक्षसाः यज्ञे विघ्नम् अकुर्वन् ?
Solution:
ରାକ୍ଷସୀ ତାଟକା ତସ୍ୟା ପୁତ୍ରୈ ମାରୀଚସୁବାହୁ ଚେତି ରାକ୍ଷସା ଯଜ୍ଞ ବିଘ୍ନମ୍ ଅକୁର୍ବନ୍ । ଏତେ ରାକ୍ଷସା ଯଜ୍ଞସମାପ୍ତିସମୟେ ଯଜ୍ଞବେଦିକାୟାଂ ରକ୍ତମାଂସାଦିକଂ କ୍ଷିପ୍ତା ଯଜ୍ଞ ନାଶୟତ୍ତି । ପୁନଶ୍ଚ ଅସ୍ମାନ୍ ପୀଡ଼ୟନ୍ତି ।

3. यज्ञसमाप्तिसमये राक्षसाः किं कुर्वन्ति स्म ?
Solution:
ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଅରଣ୍ୟ ଲୋକହିତାର୍ଥୀ ଯଜ୍ଞ କରୋତି ସ୍ମ । ତସ୍ମିନ୍ ଯଜ୍ଞ ରାକ୍ଷସା ବିଘ୍ନମ୍ ଅକୁର୍ବନ୍ । ଯଜ୍ଞସମାପ୍ତିସମୟେ ତେ ରାକ୍ଷସା ଯଜ୍ଞବେଦିକାୟାଂ ରକ୍ତମାଂସାଦିକଂ କ୍ଷିପ୍ତା ଯଜ୍ଞ ନାଶୟତ୍ତି ସ୍ମ ।

4. रामलक्ष्मणौ वने प्रेषयितुं कथं दशरथः अनिच्छुक: ?
Solution:
ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ପ୍ରତି ଦଶରଥସ୍ୟ ଉକ୍ତ ଯଥା – ହେ ମହର୍ଷେ ! ରାତଃ ଇଦାନୀମପି ପଞ୍ଚଦଶବର୍ଷୀୟବାଳୀ, ଲକ୍ଷ୍ମଣସ୍ତୁ ଇତୋପି ବାଜଃ ଭବତି । ତୌ ରାକ୍ଷସାନାଂ ସଂହାରାମିଂ ନିତରାମ୍ ଅସମର୍ଥେ । ପୁନଃ ବହୁକାଳାଦନନ୍ତରଂ ମୟା ପୁନଃ ପ୍ରାପ୍ତ । ତୌ କଦାପି ରାଜଭବନାତ୍ ବହିରପି ନ ଗତବର୍ଷେ । ଅତଃ ତୌ ବରଂ ପ୍ରେଷୟିତୁମହଂ ନ ଶକ୍ନୋମି ।

5. विश्वामित्रस्य सामर्थ्यविषये वसिष्ठः किमकथयत् ?
Solution:
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟବିଷୟେ କୁଳଗୁରୁ ବସିଷ୍ଠ ଅକଥୟତ୍ ଯତ୍ – ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅପରିମିତମ୍, ଡଃ ସାଧାରତଃ ନ, ସ୍ଵୟଂ କ୍ଷତ୍ରିୟକୁଳେ ଜାତଃ ଅପି ସ୍ୱପ୍ରଯନ ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମର୍ଷିପଦଂ ପ୍ରାପ୍ତବାନ୍ । ଡଃ ତ୍ରିଶଙ୍କୁ ମହାରାଜଂ ସ୍ବଦେହଂ ସ୍ବର୍ଗ ପ୍ରତି ପ୍ରେଷିତବାନ୍ । ଡଃ ମହାତପା ମହାକୋପା ଚ ଆସୀତ୍ । ଯଃ ଶସ୍ତ୍ରଶାସ୍ତ୍ରୟୋ ପାରଙ୍ଗତଃ ଆସୀତ୍ ।

6. रामलक्ष्मणयोः कस्मिन् विषये अपराधाः भवेयुः ?
Solution:
ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣେ ନେତୁ ଦଶରଣଂ କଥାବାନ୍ । ଦଶରଥ ଏତତ୍ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଚିନ୍ତତଃ ଅଭୂତ୍ । ଅଦ୍ୟପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମମ ପୁତ୍ରୋ ରାଜଭବନାତ୍ ବହିଃ କୁତ୍ରାପି ନ ଗତବର୍ଷେ । ଅତଃ କୃପୟା ତୌ ସଯ ନେତବୈ । ରାମଲକ୍ଷ୍ମଶୌ ଅଦ୍ୟାପି ବାଳେ । ତୟୋ ସମ୍ଭାଷଣେ, ଆଚରଣେ ବା ଅପରାଧା ଭବେୟୁ । ତୌ କୃପୟା କ୍ଷନ୍ତବୈ ।

7. विश्वामित्रः रामं वनगमनस्य किं कारणम् अकथयत् ?
Solution:
ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର କଥବାନ୍ – ବସ୍ତ୍ର ରାମ ! ଭବତଃ ପିତା ଯତ୍ ଉକ୍ତବାନ୍ ତତ୍ ସତ୍ୟମେବ । ଅହଂ ଲୋକହିତାର୍ଥୀ ଯଜ୍ଞମେକଂ କୁର୍ବନ୍ ଅସ୍ଥି । ତତ୍ର ତସ୍ମିନ୍ ଯଜ୍ଞ ମାରୀଚାଦୟ ରାକ୍ଷସା ବିଘ୍ନମ୍ ଉତ୍ପାଦୟନ୍ତି । ତେ ରାକ୍ଷସା ଭବତା ମାରଣୀୟା ।

8. दशरथः रामलक्ष्मणौ किम् उक्तवान् ?
Solution:
ଦଶରଥ ରାମଲକ୍ଷୁର୍ଣ ଉକ୍ତବାନ୍ ଯତ୍ – ମହର୍ଷେ ଯଜ୍ଞ ସମାପ୍ୟ ଶୀଘ୍ରମେବ ପ୍ରତ୍ୟାଗମ୍ୟତାମ୍ । ରାମ ! ସାବଧାନଂ ଗଚ୍ଛତୁ, ଲକ୍ଷ୍ମଣ ! ଭବାନ୍ ଅପି । ଅନ୍ତତଃ ତୌ ଏବଂ ପଶ୍ୟନ୍‌ ଦଶରଥ ତିଷ୍ଠତି |

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

दीर्घप्रश्नोत्तरम्

1. दशरथं निकषा विश्वामित्रस्य आगमनकारणं वर्णयत ।
Solution:
ଏକଦା ରାଜା ଦଶରଥୀ ସ୍ବକୀୟେ ଗୃହେ କୁଳୁଗୁରୁବସିଷ୍ଟେନ ସହ ଉପବିଷ୍ଟ । ଅସ୍ମିନ୍ ସମୟେ ସେବତଃ ଆଗତ୍ୟ ମହର୍ଷିବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ଆଗମନବାର୍ଭାମ୍ ଅଶ୍ରାବୟତ୍ । ତତ୍‌କ୍ଷଣାତ୍ ରାଜାଦଶରଥ ସ୍ୱସ୍ଥାନାତ୍ ଉତ୍‌ଥାୟ ମହର୍ଷିବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ପ୍ରବେଶାୟ ସେବକମ୍ ଆଦିଷ୍ଟବାନ୍ । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ପ୍ରବେଶାନନ୍ତରଂ ରାଜାଦଶରଥ ତଥ୍ୟ ଆଗମନସ୍ୟ କାରଣଂ ଜ୍ଞାତୁମିୟେଷ । ପରନ୍ତୁ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଯତ୍ ଅପେକ୍ଷିତଂ ତଦେବ ଦଦାମି ଇତି ବଚନଂ ଦଦାତି ଚେତ୍ ଅହଂ ନିଶ୍ଚୟେନ ବଦାମି । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର କଥୟତି – ରାଜନ୍ ! ବୟଂ ଲୋକହିତାର୍ଥୀ ଯଜ୍ଞ କୁର୍ମୀ । ପରନ୍ତୁ କେଚନ ରାକ୍ଷସା ଯଜ୍ଞ ବିଘ୍ନମ୍ ଉତ୍ପାଦୟନ୍ତି । ତେ ରାକ୍ଷସା ଯଜ୍ଞସମାପ୍ତି ସମୟ ଯଜ୍ଞବେଦିକାୟାଂ ରକ୍ତମାଂସାଦିକଂ କ୍ଷିପ୍ତା ଯଜ୍ଞ ନାଶୟତ୍ତି । ତଦର୍ଥୀ ରାକ୍ଷସସଂହାରଂ କୃତ୍ରା ଯାଗସ୍ୟ ରକ୍ଷଣଂ କର୍ଡିଂ ଭବତଃ ପୁତ୍ର ରାମଂ ମୟା ସହ ପ୍ରେଷୟତୁ । ଲକ୍ଷ୍ମଣଂ ଚ ପ୍ରେଷୟତୁ । ଦଶରଥସ୍ୟ ଗୃହଂ ପ୍ରତି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ଆଗମନକାରଣଂ ଭବତି ।

2. विश्वामित्रस्य चरित्रं चित्रयत ।
Solution:
ଆଲୋଚିତଃ ‘ରାମତପୋବନାଭିଗମନମ୍’ ଏକାଙ୍କିକାୟାମ୍ ଅସ୍ୟ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ଚାରିତ୍ରିକଂ ମହତ୍ତ୍ୱ କୁଳଗୁରୁ ବସିଷ୍ଠସ୍ୟ ମୁଖେ ଉଚ୍ଚାରିତଂ ଭବତି । କୁଳଗୁରୁ ବସିଷ୍ଠ ରାଜାଦଶରଣଂ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ବିଷୟେ କଥୟତି ଯତ୍ – ଏଷ ସ୍ଵଦେହଂ ସ୍ବର୍ଗ ପ୍ରତି ପ୍ରେଷତିବାନ୍ । ଏତସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅପରିମିତମ୍ । ଡଃ ଶସ୍ତ୍ରଶାସ୍ତ୍ର ପାରଙ୍ଗତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ପ୍ରବଳ ପରାକ୍ରମୀ ବୀରଃ ଚ ଆସୀତ୍ । ବନେ ଧର୍ମାଚରଣାର୍ଥୀ ଡଃ ଯଜ୍ଞସ୍ୟ ଆୟୋଜନଂ କୃତବାନ୍ । ଡଃ ରାମସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଜାନାତି ଏତଦର୍ଡିଂ ତଂ ନେତୁମ୍ ଅଯୋଧ୍ୟା ଦଶରଥସମୀପମ୍ ଆଗତବାନ୍ । ଯଦା ଦଶରଥ ରାମଂ ବିଶ୍ୱାମିତ୍ରେଣ ସାକଂ ପ୍ରେଷିତୁମ୍ ଅସମ୍ମତଃ ଅଭୂତ୍ ତଦା ମହର୍ଷି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ରା ଉତ୍‌କ୍ଷିପ୍ତ ଜାତଃ । ତସ୍ୟ କୋପଃ ଆସୀତ୍ । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଅତୀବ ପୁତ୍ରବତ୍ସଳୀ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ରାମଲକ୍ଷ୍ମଶୌ ସ୍ୱପୁତ୍ରୋ ଇବ ଅପଶ୍ୟତ୍ । ଅନେନପ୍ରକାରେଣ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ରସ୍ୟ ବିବିଧ ଚାରିତ୍ରିକ ମହତ୍ତ୍ୱ ପ୍ରକଟିତଃ ଭବତି ।

3. दशरथस्य पुत्रप्रीतिं वर्णयत ।
Solution:
ଇଦାନୀମପି ପଞ୍ଚଦଶବର୍ଷୀୟ ବାଜଃ, ସ କଲଂ ବା ରାକ୍ଷସାନାଂ ସଂହାରଂ କୁର୍ଯ୍ୟାତ୍ ? ଲକ୍ଷ୍ମଣୋଽପି ଇତୋସ୍ତୁ ବାନଃ । ମାସ୍ତୁ ଶ୍ରୀମନ୍ ! ବହୁକାଳଦନନ୍ତରଂ ମୟା ପୁତ୍ରା ପ୍ରାପ୍ତ । ତାନ୍ ପୁଟ୍ରାନ୍ ଦୂରଂ ଚତୁରଙ୍ଗସେନା ବଳେନ ଗମିଷ୍ୟାମି ରାକ୍ଷସସଂହାରାର୍ଥମ୍ । ଅତଃ କ୍ଷମ୍ୟତା ରାଜଭବନାତ୍ ବହିଃ ଅପି ନ ଗତବାନ୍ । ସ ଘୋରେ ଅରଣ୍ୟ କଥ୍ୟ ବା ସଞ୍ଚାରଂ କୁର୍ଯ୍ୟାତ୍ ? ଦଶରଥ ପୁତ୍ରସ୍ନେହେନ ବିହ୍ଵଳ ପ୍ରେଷୟିତୁମ୍ ଅହଂ ନ ଶକ୍ନୋମି । ଅହମେବ ମହର୍ଷେ ! ଏତାବତ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାତଃ କଦାପି ଆସୀତ୍ । ଅତଃ ସ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରେଣ ସାକଂ ପୁତ୍ରୋ ଗନ୍ତୁ ନେଚ୍ଛତି । ପରନ୍ତୁ ଯଦା କୁଳଗୁରୁ ବସିଷ୍ଠସ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶଂ ଶୃଣୋତି ତଦା ବିଷଷ୍ଠୀ ଅଭବତ୍ । ଅନନ୍ତରଂ ରାଜା ଦଶରଥ ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣେ ଆହୂୟ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ପ୍ରତି ସତ୍କାରଂ କର୍ଡିଂ କଥୟତି । ଅଦ୍ୟ ଆରଭ୍ୟ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଭବତଃ ଗୁରୁ, ତସ୍ୟ ଆଦେଶଃ ପାଳନୀୟ । ଦଶରଥ ପୁନଃ ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର କଥୟତି ଯତ୍ – କୃପୟା ରାମଲକ୍ଷୁର୍ଣ ସଯ ନେତବେ । ଦଶରଥ ପୁତ୍ରବିଚ୍ଛେଦଃ ନେଚ୍ଛତି ଅତଃ କଥୟତି – ମହର୍ଷେ ଯଜ୍ଞ ସମାପ୍ୟ ଶୀଘ୍ରମେବ ପ୍ରତ୍ୟାଗମ୍ୟତାମ୍ । ପୁନଃ କଥୟତି – ରାମ ! ସାବଧାନଂ ଗଚ୍ଛତୁ, ଲକ୍ଷ୍ମଣ, ଭବାନ୍ ଅପି । ଅନ୍ତତଃ ଯଦା ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମତଃ ଚ ବନଂ ପ୍ରତି ଗଛନ୍ତି ତଦା ଦଶରଥ ତଂ ମାର୍ଗମେବ ପଶ୍ୟନ୍ ତିଷ୍ଠତି । ଇଙ ତୁ ରାଜା ଦଶରଥକ୍ୟ ପୁତ୍ରବାତ୍ସଲ୍ୟ ଯଦେବ ଅସ୍ଥିନ୍ ପ୍ରସଙ୍ଗେ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ ।

भावसंप्रसारणं कुरुत

1. राजन् ! वयं लोकहितार्थं यज्ञं कुर्मः ।
Solution:
ବାକ୍ୟାଽୟଂ ‘ରାମତପୋବନାଭିଗମନମ୍’ ବିଷୟାତ୍ ଆନୀତଃ ଅତ୍ର ଉଣ୍ଡିଂ ଇୟଂ ବିଶ୍ୱାମିତ୍ରସ୍ୟ ରାଜା ଦଶରଥ ପ୍ରତି ଯଦା ମହର୍ଷିବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ରାଜାଦଶରଥସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛତି ତଦା ଦଶରଥ ତଂ ପୃଚ୍ଛତି ଆଗମନସ୍ୟ କାରଣଂ କିମିତି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର କଥୟତି – ରାଜନ୍ ! ବୟଂ ଲୋକହିତାର୍ଥେ ଯଜ୍ଞ କୁର୍ମ । ପ୍ରାଚୀନକାଳେ ସମାଜେ ଶାନ୍ତିସ୍ଥାପନାର୍ଥୀ ଜନାନାଂ କଲ୍ୟାଣାର୍ଥୀ ଚ ଋଷୟ ବନେ ଯଜ୍ଞ କୁର୍ବନ୍ତି ସ୍ମ । ବନେ ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଯଦା ଯଜ୍ଞ କରୋତି ସ୍ମ ତଦା ରାକ୍ଷସୀ ତାଟକା ତସ୍ୟା ପୁତ୍ରୈ ମାରୀଚ- ସୁବାହୁ ଚ ଯଜ୍ଞ ବିଘ୍ନମ୍ ଅକୁର୍ବନ୍ । ଏତଦର୍ଡିଂ ରାକ୍ଷସ ନିଧନାର୍ଥୀ ଯଜ୍ଞସ୍ୟ ରକ୍ଷଣାର୍ଥୀ ଚ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ରାମିଂ ଲକ୍ଷ୍ମଣଂ ଚ ନେତୁମ୍ ଆଗଚ୍ଛତି । ଅତଃ ଜନକଲ୍ୟାଣାର୍ଥୀ ସର୍ବେ ଯଜ୍ଞ କୁର୍ଯ୍ୟ ।

2. मास्तु श्रीमन् ! वहुकालादनन्तरं मया पुत्राः प्राप्ताः ।
Solution:
ବାଲେପରଫ ପଠିଙ୍ ‘ରାମତପୋବନାତିଗମନମ’ ଗଦ୍ୟଭାଗତ୍ ସଂଗ୍ଦ୍ଵାତ: | ଅତ୍ର ଦଶମଧ୍ୟର ସ୍ନତ୍ରପ୍ରାଡିଂ ସୂଚିତଂ ଭବତି । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ବନେ ଲୋକହିତାର୍ଥୀ ଯଜ୍ଞମ୍ ଅକରୋତ୍ । ଯଜ୍ଞ ରାକ୍ଷସା ବିଘ୍ନମ୍ ଅକୁର୍ବନ୍ । ଏତଦ ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଯଜ୍ଞସ୍ୟ ରକ୍ଷଣାର୍ଥୀ ରାମଂ ଲକ୍ଷ୍ମଣଂ ଚ ନେତୁଃ ଦଶରଥ ସମୀପମ୍ ଆଗତବାନ୍ । ଦଶରତଃ ରାମସ୍ୟ ବନଗମନପ୍ରସଙ୍ଗ ଶ୍ରୁତ୍ବା ବିଚଳିତଃ ସଂଜାତଃ । ରାମଃ ଅଦ୍ୟାପି ରାଜଭବନାତ୍ ବହିଃ ନ ଗତମ୍ । ରାମଃ ପଞ୍ଚଦଶବର୍ଷୀୟ ବାଳୀ, ଲକ୍ଷ୍ମତଃ ଇତୋଽପି ବାଳମ୍ । ମାସ୍ତୁ ଶ୍ରୀମନ୍ ! ବହୁକାଳାଦନନ୍ତରଂ ମୟା ପୁତ୍ରା ପ୍ରାପ୍ତା । ତାନ୍ ପୁତ୍ରାନ୍ ଦୂରଂ ପ୍ରେଷୟିତୁମ୍ ଅହଂ ନ ଶମି । ତଦ୍‌ବିଷୟେ ଚିନ୍ତାମାସ୍ତୁ । ଅହଂ ଚତୁରଙ୍ଗବଳେନ ସହ ଆଗଚ୍ଛାମି । ରାକ୍ଷସ ସଂହାରଂ କରୋମି ଚ । ଅତ୍ର ରାଜା ଦଶରଥସ୍ୟ ପୁତ୍ରପ୍ରୀତିଃ ସୂଚିତଂ ଭବତି ।

3. त्रिशङ्कुमहाराजं सदेहं स्वर्गं प्रति प्रेषितवान् एषः ।
Solution:
ବାଲେପରଫ ପଠିଙ୍ ‘ରାମତପୋବନାତିଗମନମ’ ଗଦ୍ୟଭାଗତ୍ ସଂଗ୍ଦ୍ଵାତ: | ଅତ୍ର ଦଶମଧ୍ୟର ମଦପିବିଶ୍ଵାତୃପ୍ୟ ଅସାଧାରଣତା ପ୍ରସଲଂ ବସ୍ତଙ ଭବତି | ଦଶରଥ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ବାମିତ୍ରମୁଖାତ୍ ପୁତ୍ର ଶ୍ରୀରାମସ୍ୟ ବନଗମନପ୍ରସଙ୍ଗ ଶ୍ରୁତ୍ଵା, ତଂ ବନଂ ପ୍ରେଷୟିତଂ ନ ଇଚ୍ଛିତବାନ୍ । ସମୀପେସ୍ଥିତେ କୁଳଗୁରୁ ବସିଷ୍ଟମ୍ ଏତସ୍ୟ ବିଷୟସ୍ୟ ଉପରି ପୃଷ୍ଠବାନ୍ । ବସିତଃ ଅସ୍ମିନ୍ ସମୟେ କଥ୍ତବାନ୍ — ମହାରାଜ ! ଏଷ ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ସାଧାରତଃ ନ, ସ୍ୱୟଂ କ୍ଷତ୍ରିୟକୁଳେ ଜାତଃ ଅପି ସ୍ୱପ୍ରଯନୂନ ଏବ ବ୍ରହ୍ମର୍ଷିପଦଂ ପ୍ରାପ୍ତବାନ୍ । ସ୍ୱଶକ୍ତ ତପପ୍ରଭାବେନ ଚ ଏଷ ମହର୍ଷିବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ତ୍ରିଶଙ୍କୁମହାରାଜଂ ସନ୍ଦେହଂ ସ୍ବର୍ଗ ପ୍ରତି ପ୍ରେଷିତବାନ୍ । ଏତସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅପରିମିତମ୍ । ପୁନଶ୍ଚ ଯଦି ଏତେନ ସହ ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣେ ପ୍ରେଷୟତି ତୟୋ ମହାନ୍‌ ଲାଭ ଏବ ଭବତି । ଅନେନ ରୂପେଣ ବସିଷ୍ଠ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ତପସ୍ୱ ପରୀକାଷ୍ଠା ବର୍ଣ୍ଣୟତି ।

4. ” ते राक्षसा: कुत्र सन्ति महर्षे !”
Solution:
ବାଲେପରଫ ପଠିଙ୍ ‘ରାମତପୋବନାତିଗମନମ’ ଗଦ୍ୟଭାଗତ୍ ସଂଗ୍ଦ୍ଵାତ: | ଅତ୍ର ଦଶମଧ୍ୟର ଶୁତ୍ଵା ଲକ୍ଷ୍ମଣସ୍ୟ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା କୀଦୃଶ ଭବତି ତଦେବ ବଣ୍ଡିତମ୍ । ଉକ୍ତବାନ୍ ଯତ୍ – ରାମଂ ବିନା ଅନ୍ୟ ପୁତ୍ରୋ ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣେ ନେତୁମ୍ ସ୍ୱପୁତ୍ରାନ୍ ପ୍ରେଷୟିତୁମ୍ ଅନିଚ୍ଛନ୍ ତେଷା ରାକ୍ଷସାନାଂ ମାରଣ ନ ବନେ ଯଜ୍ଞସ୍ୟ ରକ୍ଷଣାର୍ଥୀ ରାକ୍ଷସାନାଂ ସଂହାରାମିଂ ଚ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଦଶରଥକ୍ୟ ଆଗତଃ । ଯଦା ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ରାମ ରାକ୍ଷସସଂହାରର୍ଥୀ ସମର୍ଥ ଇତି ଉକ୍ତବାନ୍ ତଦା ଦଶରଥ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ସ୍ଵୟଂ ଗତଂ କଥୁତବାନ୍ । ପରନ୍ତୁ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଶକ୍ୟମ୍ । ଅତଃ ଏବ ରାମସ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ମଣସ୍ୟ ଚ ସାହାଯ୍ୟ ସଂ ପ୍ରାର୍ଥିତବାନ୍ । ଏତତ୍ ଶୁତ୍ବା ଝଟିତି ମହାକୋପା ଲକ୍ଷ୍ମତଃ ଉକ୍ତବାନ୍ – ‘‘ତେ ରାକ୍ଷସା କୁତ୍ର ସନ୍ତ ମହର୍ଷେ !’’ ଇତି । ଅତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ମଣସ୍ୟ ଚଞ୍ଚଳସ୍ୱଭାତଃ ପ୍ରଦର୍ଶିତମ୍ । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରମୁଖାତ୍ ସ୍ୱପରାକ୍ରମବିଷୟଂ ଶ୍ରୁତ୍ଵା ଲକ୍ଷ୍ମଣୀ କୀଦୃଶମ୍ ଉତ୍ତେଜିତମ୍ ଅଭବତ୍ ତଦେବ ଅସ୍ଥିନ୍ ପ୍ରସଙ୍ଗେ ଉଲ୍ଲିଖମ୍ ।

उत्कलभाषया अनुवादं कुरुत :

1. दशरथः वसिष्ठः च उपविष्टौ स्तः ।
Solution:
ଦଶରଥ ଓ ବସିଷ୍ଠ ବସି ରହିଥିଲେ ।

2. प्रभो ! विश्वामित्रमहर्षिः आगतः अस्ति ।
Solution:
ହେ ପ୍ରଭୁ ! ମହର୍ଷି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଆସିଅଛନ୍ତି ।

3. भवान् किम् इच्छति वदतु, निश्चयेन ददामि ।
Solution:
ଆପଣ କ’ଣ ଚାହାନ୍ତି କୁହନ୍ତୁ, ନିଶ୍ଚୟ ଦେବି ।

4. वयं लोकहितार्थं यज्ञं कुर्मः ।
Solution:
ଆମ୍ଭେମାନେ ଲୋକକଲ୍ୟାଣ ନିମନ୍ତେ ଯଜ୍ଞ କରୁଅଛୁ ।

5. परन्तु केचन राक्षसाः यज्ञे विघ्नम् उत्पादयन्ति ।
Solution:
କିନ୍ତୁ କେତେକ ରାକ୍ଷସ ଯଜ୍ଞରେ ଅନିଷ୍ଟ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛନ୍ତି ।

6. यज्ञसमाप्तिसमये यज्ञवेदिकायां रक्तमांसादिकं क्षिप्त्वा यज्ञं नाशयन्ति ।
Solution:
ପ୍ରକସମାପ୍ତି ସମ୍ପୟରେ ଯଅବେଦାରେ ରକୃମାଂସାଦି ପକାଇ ସଙ୍କୁ ନପ କରିଦେଉଛନ୍ତି |

7. तदर्थं, राक्षससंहारं कृत्वा यागस्य रक्षणं कर्तुं भवतः पुत्रं रामं मया सह प्रेषयतु ।
Solution:
ସେଥ‌ିପାଇଁ, ରାକ୍ଷସ ସଂହାର କରି ଯଜ୍ଞ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଆପଣଙ୍କର ପୁତ୍ର ରାମଙ୍କୁ ମୋ ସହିତ ପଠାନ୍ତୁ ।

8. महर्षे ! रामः इदानीमपि पञ्चदशवर्षीयः वालः ।
Solution:
ହେ ମହର୍ଷି ! ରାମ ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ଯ ପନ୍ଦରବର୍ଷର ବାଳକ ।

9. सः कथं वा राक्षसानां संहारं कुर्यात् ?
Solution:
ସେ କିପରି ବା ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କର ସଂହାର କରିପାରିବ ?

10. तान् पुत्रान् दूरं प्रेषयितुम् अहं न शक्नोमि ।
Solution:
ସେହି ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦୂରକୁ ପଠାଇବାକୁ ମୁଁ ସମର୍ଥ ହେଉନାହିଁ ।

11. महाराज ! मारीचसुवाहु साधारणौ इति मा चिन्तयतु ।
Solution:
ମହାରାଜ ! ମାରୀଚ ଓ ସୁବାହୁ ସାଧାରଣ ବୋଲି ଭାବ ନାହିଁ ।

12. एतावत्पर्यन्तं रामः कदापि राजभवनात् वहिरपि न गतवान् ।
Solution:
ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାମ କେବେହେଲେ ରାଜଭବନରୁ ବାହାରକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇନାହିଁ ।

13. तर्हि भवान् रामं प्रेषयितुं न इच्छति ।
Solution:
ତାହାହେଲେ ଆପଣ ରାମଙ୍କୁ ପଠାଇବାକୁ ଚାହୁଁନାହାନ୍ତି ।

14. नोचेत् मह्यं गमनाय अनुमतिं ददातु ।
Solution:
ନୋହିଲେ ମୋତେ ଯିବାକୁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତୁ ।

15. महाराज ! एषः विश्वामित्रः साधारणः न, स्वयं क्षत्रियकुले जातः ।
Solution:
ହେ ମହାରାଜ ! ଏହି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ସାଧାରଣ ନୁହନ୍ତି, ନିଜେ କ୍ଷତ୍ରିୟ ବଂଶରେ ଜନ୍ମିତ ।

16. एतेन सह रामलक्ष्मणौ प्रेषयति चेत् तयोः महान् लाभः एव भवति ।
Solution:
ଏହାଙ୍କ ସହ ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ପଠାଇବେ ଯଦି ସେ ଦୁହିଁଙ୍କର ବଡ଼ ଲାଭ ହିଁ ହେବ ।

17. तेन रामलक्ष्मणौ अपि शस्त्रशास्त्राणाम् उपेदशं प्राप्तुम् अर्हतः ।
Solution:
ତାଙ୍କଦ୍ବାରା ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ମଧ୍ଯ ଶସ୍ତ୍ର ଓ ଶାସ୍ତ୍ରମାନଙ୍କର ଉପଦେଶ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି ।

18. यदि भवतः अपि आशय: एवमेव अस्ति, तर्हि अवश्यं प्रेषयामि ।
Solution:
ଯଦି ଆପଣଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏହିପରି ହିଁ ଅଛି, ତେବେ ନିଶ୍ଚୟ ପଠାଇବି ।

19. इदानीमेव रामं लक्ष्मणं च अत्र आनयतु ।
Solution:
ବର୍ତ୍ତମାନ ହିଁ ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ଏଠାକୁ ଆଣନ୍ତୁ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

20. सः अस्माकं सर्वेषामपि पूज्यः ।
Solution:
ସେ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କର ମଧ୍ୟ ପୂଜନୀୟ ।

21. वत्स श्रीराम ! एषः विश्वामित्रः गाधिराजस्य पुत्रः ।
Solution:
ପୁତ୍ର ଶ୍ରୀରାମ ! ଏହି ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର ଗାଧୁରାଜାଙ୍କ ପୁତ୍ର ।

22. सः इदानीं भवतः साहाय्यम् इच्छति ।
Solution:
ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣଙ୍କର ସାହାଯ୍ୟ ଚାହାନ୍ତି ।

23. जनक ! विनोदार्थम् एवं वदति वा भवान् ?
Solution:
ପିତା ! ଆପଣ ମଜାରେ ଏହିପରି କହୁଛନ୍ତି କି ?

24. भवतः पिता यदुक्तवान् तत् सत्यमेव राम !
Solution:
ହେ ରାମ ! ଆପଣଙ୍କ ପିତା ଯାହା କହିଲେ ତାହାହିଁ ସତ୍ୟ ।

25. भवन्तं विना अन्यैः तेषां मारणं न शक्यम् ।
Solution:
ଆପଣଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କର ବିନାଶ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ।

26. अद्यपर्यन्तं मम पुत्रौ राजभवनात् वहिः कुत्रापि न गतवन्तौ ।
Solution:
ଆଜିପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ଦୁଇପୁଅ ରାଜଭବନର ବାହାରକୁ କେଉଁଠାକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇନାହାନ୍ତି ।

27. महर्षेः यज्ञं समाप्य शीघ्रमेव प्रत्यागम्यताम् ।
Solution:
ମହର୍ଷିଙ୍କର ଯଜ୍ଞ ଶେଷକରି ଶୀଘ୍ର ହିଁ ଫେରିଆସ ।

रामतपोवनाभिगमनम्

ଲେଖକପରିଚୟ – ଆଧୁନିକ ସଂସ୍କୃତ ଲେଖକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ୟତମ ସଫଳ ସ୍ରଷ୍ଟା ଡାଃ ଏଚ୍.ଆର୍. ବିଶ୍ଵାସ । ୦୧.୦୩.୧୯୫୯ ମସିହା । ସେ ସମ୍ଭାଷଣ ସନ୍ଦେଶର ଉପଦେଷ୍ଟା । ତାଙ୍କଦ୍ଵାରା ଏଗାରଟି ପୁସ୍ତକ ପ୍ରଣୀତ । ସେ ପ୍ରତାପନାରାୟଣ ମିଶ୍ର ସ୍ମୃତି ଯୁବ ସାହିତ୍ୟକାର ସମ୍ମାନ, ଶୃଙ୍ଗେରୀପୀଠ ସଂସ୍କୃତବର୍ଷାଚରଣ ସମିତି ସମ୍ମାନଦ୍ଵାରା ସମ୍ମାନିତ । ତାଙ୍କର ରଚନାରୁ ‘ରାମତପୋବନାଭିଗମନମ୍’ ଏକାଙ୍କିକା ସଂଗୃହୀତ ।

ପରମପାବନ ଚରିତକୁ ଆଶ୍ରାକରି ରଚିତ ହୋଇଛି । ଏହି ଗ୍ରନ୍ଥକୁ ପାଠକରିବାଦ୍ଵାରା ‘ରାମାଦିବତ୍ ପ୍ରବର୍ତ୍ତିତବ୍ୟ ନ ରାବଣାଦିବତ୍ — ଏହି ଉପଦେଶ ମିଳେ । ଏହାର ମହାନତା ବିଷୟରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ-
“ ଯାବତ୍ ସ୍ୱାସ୍ୟନ୍ତ ଗିରୟଃ ସରିତଶ୍ଚ ମହୀତଳେ ।

ଅର୍ଥାତ୍ ଏ ସଂସାରରେ ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପର୍ବତମାନେ ଥିବେ, ନଦୀମାନେ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥ‌ିବେ ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାମାୟଣ କଥା ଫସାରରେ ପ୍ରତରିତ ହେଉଥ୍ବ ।

ପ୍ରସ୍ତୁତ ‘ ରାମତପୋବନାଭିଗମନମ୍’ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଏକାଙ୍କିକା ରୂପରେ ଏଠାରେ ସମୁପସ୍ଥାପିତ । ମୁନିଶ୍ରେଷ୍ଠ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଅସ୍ତ୍ର ଶିକ୍ଷା କୁଳଗୁରୁ ବଶିଷ୍ଠଙ୍କ ଉପଦେଶ ଓ ଦଶରଥଙ୍କ ଅନୁମତିରେ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ରାକ୍ଷସ ନିଧନ ନିମନ୍ତେ ବନକୁ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ଥାଛନ୍ତି |

ସାରକଥା – ଅଭିବାଦନ କରି କୁଶଳପୁଛା କରିଛନ୍ତି | ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଇ ସକୁଶଳତା ବର୍ଣନା କରିଛନ୍ତି । ଏହାପରେ ରାଜା କରୁଛନ୍ତି । ଏଣୁ ଯଜ୍ଞ ରକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ନେବାପାଇଁ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ରାଜା ଦଶରଥଙ୍କୁ କହିଛନ୍ତି | ବହୁକାଳ ପରେ ପୁତ୍ରସନ୍ତାନ ପାଇଥିବାରୁ କିପରି ବା ସେମାନଙ୍କୁ ବଣକୁ ପଠାଇବି ? ହେ ମହାକୋପା ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର, ଆପଣ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ ନାହିଁ । ଏ କାର୍ଯ୍ୟ ମୁଁ ମୋର ଚତୁରଙ୍ଗ ସେନା ସହିତ କରିପାରିବି | ମୋତେ କ୍ଷମା କରନ୍ତୁ, ମହର୍ଷି । ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାମ ରାଜଭବନର ବାହାରକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇନାହିଁ । ଘୋର ବନ ମଧ୍ୟରେ କିପରି ବା ଭ୍ରମଣ କରିବ ? ଏହିପରି କହି ମହାରାଜା ଦଶରଥ ଅତୀବ ଚିନ୍ତିତ ହୋଇପଡ଼ିଲେ । ମହର୍ଷି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର କିନ୍ତୁ ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ବନକୁ ନେବାକୁ ଜିଦ୍ ଧରିଲେ । କାରଣ ରାମ ହୁଁ କେବଳ ବଣର ଅଶ୍ମରମାନନ୍ ନିଧନ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ କ୍ରେନ୍ଦ |

ଏହାପରେ କୁଳଗୁରୁ ବଶିଷ୍ଠ ଚିନ୍ତିତମନା ମହାରାଜା ଦଶରଥଙ୍କୁ ଆଶ୍ଵାସନାର ବାଣୀ ଶୁଣାଇଲେ । ମହାରାଜ! ଏ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଯେ କେହି ସାଧାରଣ ନୁହଁନ୍ତି । ସ୍ଵୟଂ କ୍ଷତ୍ରିୟକୁଳରେ ଜାତ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ସ୍ଵକୀୟ ପ୍ରଯତ୍ନ ବଳରେ ବ୍ରହ୍ମର୍ଷି ପଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛନ୍ତି । ସେ ତ୍ରିଶଙ୍କୁଙ୍କୁ ସ୍ବଦେହରେ ସ୍ଵର୍ଗକୁ ପ୍ରେରିତ କରିଛନ୍ତି । ଏଣୁ ଏହାଙ୍କ ସହିତ ଯଦି ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ପଠାଯାଏ ତେବେ ମହତ୍ ଲାଭ ହେବ । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଶସ୍ତ୍ର ଓ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ପାରଙ୍ଗତ । ତେଣୁ ସେ ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ଉଚିତ ଶିକ୍ଷା ଦେଇପାରିବେ । ରାଜା ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ପିତାଙ୍କ ଆଦେଶକ୍ରମେ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ପ୍ରଥମେ ପିତା ଓ ତାପରେ କୁଳଗୁରୁଙ୍କୁ ଅଭିବାଦନ କଲେ । ପିତା, ଦଶରଥ ନିକଟରେ ଥିବା ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରଙ୍କୁ ଚିହ୍ନାଇ ଦେବାରୁ ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅଭିବାଦନ କଲେ । ପିତାଙ୍କ ଅନୁମତି ଯାଚନା କଲେ ।

ରାଜା ଦଶରଥ ପୁତ୍ର ରାମଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କୁ ଆଦେଶ କଲେ ଯେ ଆଜିଠୁ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ତୁମର ଗୁରୁ । ଏଣୁ ତୁମେ ତାଙ୍କର ଆଦେଶ ପାଳନ କର । ତେଣୁ ସଯତ୍ନ ସେମାନଙ୍କୁ ନିଅ । ଏମାନେ ଛୋଟ, ସେମାନଙ୍କର କଥାବାର୍ତ୍ତା, ଆଚରଣ ବ୍ୟବହାରରେ ଅପରାଧ ବା ଭୁଲ ଶୁଣାଇ ଶେଷରେ ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ସଙ୍ଗରେ ନେଇ ବନ ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କରିଅଛନ୍ତି । ମହର୍ଷି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରଙ୍କର ତପୋନିଷ୍ଠତା ତଥା ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କର ପରାକ୍ରମ ତଥା ଶକ୍ତିର ସୂଚନା ମିଳୁଛି । ସର୍ବୋତଭାବେ ରାମାୟଣର ରମଣୀୟତା ଏଥ‌ିରୁ ପ୍ରତୀତ ହେଉଅଛି ।

TEXT – 1

ଦଣରଅନ୍ୟ ………………………………………………………………………… ସର୍ବଂ କୁଶଳମ୍ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଆସ୍ଥାନମ୍ = ସିଂହାସନ । ଗୃହ (ରାଜପ୍ରାସାଦ) । ପ୍ରବିଶତି = ପ୍ରବେଶ କରିଛି । ଉଦ୍ଧାୟ = ଉଠି । ଅନ୍ତଃ = ଭିତରକୁ । ଅଭ୍ୟନ୍ତରକୁ । ଅଭିବାଦୟ = ପ୍ରଣାମ କରୁଛି । ଅଳଙ୍କରୋତୁ = ଉପବେଶନ କର / ବସ । କୁଶଙ୍ଖ = ମଙ୍ଗଳ ବା କଲ୍ୟାଣ ।
ଅନ୍ତବାଦ – (ଦଶରଥଙ୍କର ନିବାସ । ଦଶରଥ ଓ ବଶିଷ୍ଠ ବସିଥିଲେ । ସେବକ ପ୍ରବେଶ କରିଛି ।)
ଯୋତକ – (ପ୍ରବେଶ କରି) ମହାରାଜାଙ୍କର ଜୟ ହେଉ, ପ୍ରଭୁ! ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ମହର୍ଷି ଆସିଅଛନ୍ତି ।
ଦଶରଥ – (ଉଠିପଡ଼ି) କିଏ… ? ମହର୍ଷି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ? ତାଙ୍କୁ ଅତି ଶୀଘ୍ର ଭିତରକୁ ପ୍ରବେଶ କରାଅ ।
ଯାହା ମହାରାଜାଙ୍କର ଆଜ୍ଞା । (ଯାଇଛି – ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରଙ୍କ ସହିତ ପୁଣି ଆସିଛି ।)
ଦଣରଥ – ହେ ମହର୍ଷି ! ଅଭିବାଦନ କରୁଛି । (ପ୍ରଣାମ କରୁଛି)
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ମହାରାଜ୍ ! ବିଜୟୀ ହୁଅ ।
ଦଣରଥ – ଏହି ଆସନକୁ ଶୋଭିତ କରନ୍ତୁ (ବସନ୍ତୁ) ।
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ତାହାହିଁ ହେଉ । (ବସିଛନ୍ତି)
ଦଶରଥ – ପୂଜ୍ୟ ! କ’ଣ ସବୁ ମଙ୍ଗଳ ତ ?
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ହଁ ମହାରାଜ! ସବୁ ମଙ୍ଗଳ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଛେଦ – ଶୀଘ୍ରମ୍ + ଏବ । ଯଥାଜ୍ଞାପୟତି = ଯଥା + ଆଜ୍ଞାପୟତି । ପ୍ରତ୍ୟାଗଚ୍ଛତି = ପ୍ରତି + = ଆଗଚ୍ଛତି । ଏତଦାସନମ୍ = ଏତତ୍ + ଆସନମ୍ । ତଥୈବ = ତଥା + ଏବ । ମହର୍ଷି = ମହା + ଋଷି।

ସମାସ – ମହାରାଜଃ = ମହାନ୍ ରାଜା (କର୍ମଧାରୟ) । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରମହର୍ଷି = ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ନାମା ମହର୍ଷି ( ମଧ୍ୟପଦଲୋପୀ କର୍ମଧାରୟ) । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର = ବିଶ୍ଵ ମିତ୍ର ଯସ୍ୟ ଡଃ ( ବହୁବ୍ରୀହିଃ) ।

ଦଶରଥକ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ପ୍ରଭୋ! = `ସଂବୋଧନେ ୧ମା । ତଂ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ମହର୍ଷେ ! = ସଂବୋଧନେ ୧ମା । ମହାରାଜ ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । ପୂଜ୍ୟ ! = ସଂବୋଧନେ ୧ମା । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରେଣ = ସହ ଯୋଗେ ୩ୟା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଆସ୍ଥାନମ୍ = ଆ + ସ୍ଥା + ଲ୍ୟୁଟ୍ । ପ୍ରବିଶ୍ୟ = ପ୍ର + ବିଶ୍ + ଲ୍ୟାପ୍ । ଆଗତଃ = ଆ + ଗମ୍ + କ୍ | ଉହାୟ = ଉତ୍ + ସ୍ପା + ଲ୍ୟୁପ୍ ।

TEXT – 2

ଦଣରଥଃ – ଭବତଃ ଆଗମନକାରଫ ……………………………………………………………………… ଅହୋ ଦୁରାତ୍ମାନଃ !

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଭବତଃ = ଆପଣଙ୍କର । ଜ୍ଞାତୁ = ଜାଣିବାକୁ । ଶକ୍ଟୋମି = ସମର୍ଥ । ଅପେକ୍ଷିତଂ = ଅପେକ୍ଷା କରିଛି । ସଂଶୟଃ = ସଂଦେହ । ଲୋକହିତାର୍ଥୀ ଲୋକମାନଙ୍କର ହିତ ନିମନ୍ତେ । ବିଘ୍ନମ୍ = ଅନିଷ୍ଟ । ଉତ୍ପାଦୟନ୍ତି କରୁଛନ୍ତି । ପୀଡ଼ୟନ୍ତି = କଷ୍ଟ ଦେଉଛନ୍ତି । କ୍ଷିପ୍ତା = ପକାଇ । ନାଶୟନ୍ତ = ନଷ୍ଟ କରୁଛନ୍ତି ।

ଅନୁବାଦ – ଦଶରଥ – ଆପଣଙ୍କର ଆସିବାର କାରଣ ଜାଣିପାରେ କି ?

ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – କହୁଛି । କିନ୍ତୁ, ମୁଁ ଯାହା ଅପେକ୍ଷା କରୁଛି ତାହା ଦେଉଛି ବୋଲି ବଚନ ଯଦି ଆପଣ କୁହନ୍ତି ତେବେ ନିଶ୍ଚୟ କହିବି ।
ହେ ମହର୍ଷି ! କ’ଣ ପାଇଁ ସଂଦେହ ! ଆପଣ କ’ଣ ଇଚ୍ଛା କରୁଛନ୍ତି କୁହନ୍ତୁ, ନିଶ୍ଚୟ ଦେବି ।
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ହେ ରାଜନ୍! ଆମେ ଲୋକକଲ୍ୟାଣ ନିମନ୍ତେ ଯଜ୍ଞ କରୁଛୁ । କିନ୍ତୁ କେତେକ ରାକ୍ଷସ ଯଜ୍ଞରେ ଅନିଷ୍ଟ ଉତ୍ପନ୍ନ କରୁଛନ୍ତି |
ଦଣରଥ – ସେ ରାକ୍ଷସମାନେ କିଏ ?
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ତାଡ଼କା ନାମକ ରାକ୍ଷସୀ ଅଛି । ମାରୀଚ ଓ ସୁବାହୁ ତା’ର ପୁତ୍ର । ଏମାନେ ଆମ୍ଭଙ୍କୁ କଷ୍ଟ ଦେଉଛନ୍ତି |
ଦଣରଥ – ସେମାନେ କ’ଣ କରୁଛନ୍ତି ?
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ଯଜ୍ଞ ଶେଷକାଳରେ ଯଜ୍ଞବେଦିରେ ରକ୍ତମାଂସାଦି ପକାଇ ଯଜ୍ଞକୁ ନଷ୍ଟ କରୁଛନ୍ତି |
ଦଣରଥ – ଆହେ ଦୁରାମ୍! ବା ପାମାତ୍ମା !

ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ନିଶମେନ = ନିଃ + ଚୟନ ! କିମର୍ଥୀ = କିମ୍ + ଅର୍ଥମ୍ । ରକ୍ତମାଂସାଦିକଂ + ଆଦିକମ୍ । ଦୁରାତ୍ମାନଃ = ଦୁଃ + ଆତ୍ମାନଃ !

ସମାସ – ଆଗମନକାରଣଂ = ଆଗମନସ୍ୟ କାରଣମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍ତ୍ଵ) । ଲୋକହିତାର୍ଥ = ଲୋକେଭ୍ୟ ହିତଂ ତସ୍ମି ଇଦମ୍ (୪ର୍ଥୀ ତତ୍), ଲୋକାନଂ ହିତଂ ତସ୍ମି (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ସୁବାହୁ = ସୁଶ୍ରୁ ବାହିଃ ଯସ୍ୟ ଡଃ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ)। ଯଜ୍ଞସମାପ୍ତିସମୟେ = ଯଜ୍ଞସ୍ୟ ସମାପ୍ତି, ତଥ୍ୟ ସମୟ, ତସ୍ମିନ୍ (୬୩ ତତ୍) । ଯଜ୍ଞବେଦିକାୟାଂ = ଯଜ୍ଞସ୍ୟ ବେଦିକା, ତସ୍ୟାମ୍ (୬୩ ତତ୍) । ରକ୍ତମାଂସାଦିକଂ = ରକ୍ତ ଚ ମାଂସଂ ଚ (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ), ତୟୋ ଆଦିକମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । କିମର୍ଥ୍ୟ = କହ୍ନେ ଇଦମ୍ (ନିତ୍ୟ) । ଭବତଃ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ | ମୟା = ଅନୁସ୍ତେ କଉଁରି ୩ୟା । ଭବାନ୍ କଉଁରି ୧ ମା । ମହର୍ଷେ !, ସଂଶୟଃ !, ରାଜନ୍!, ଦୁରାମୁନଃ ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ ମା । ଯଜ୍ଞ, ବିଘ୍ନ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଯଜ୍ଞ = ୭ମୀ । ତସ୍ୟା = ସମ୍ବନ୍ଧେ ୬ଷ୍ଠୀ । ତେ, ଏତେ = କଉଁରି ୧ ମା । ଯଜ୍ଞସମାପ୍ତିସମୟେ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । ଯଜ୍ଞବେଦିକାୟାଂ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଜ୍ଞାଙ୍ଗ = ଜ୍ଞା + ତୁମୁନ୍ । ବଚନଂ = ବଚ୍ + ଲ୍ୟୁଟ୍ । କ୍ଷିପ୍ତା = କ୍ଷିପ୍ + ସ୍କାଚ୍ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

TEXT – 3

ବିଶାମିତ୍ର – ତଦଅଂ, ରାଯସସଂହାର ……………………….. ଶକେମି | ଅନ୍ୟଚ୍ଚ …………..

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ତଦର୍ଡିଂ = ସେଥ‌ିପାଇଁ । ଯୋଗସ୍ୟ ମାରିବା ପାଇଁ । ଇଦାନୀମପି = ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟ । ପ୍ରେଷୟତୁ = ପଠାନ୍ତୁ । ସଂହାରାମିଂ = ଶିଶୁ । ଇତୋଽପି = ଏହାଠାରୁ ମଧ୍ୟ। ଦୂରଂ = ସଂହାର ନିମନ୍ତେ  = ଦୂରକୁ । ଶକ୍ଟୋମି ଅନୁବାଦ – ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ସେଥପାଇଁ, ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କୁ ମାରି ଯଜ୍ଞରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଆପଣଙ୍କର ପୁତ୍ର ରାମଙ୍କୁ ମୋ ସହିତ ପଠାନ୍ତୁ ।

ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ହଁ, ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ପଠାନ୍ତୁ ।

ଦଶରଥ – ମହର୍ଷି ! ରାମ ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ଯ ପନ୍ଦର (୧୫) ବର୍ଷର ବାଳକ । ସେ କିପରି ବା ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କୁ ମାରିବ ? ଲକ୍ଷ୍ମଣ କିନ୍ତୁ, ଏହାଠାରୁ ମଧ୍ଯ ସାନ ।

ବିଣାମିତ୍ର – ରାମ ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କୁ ମାରିବାକୁ ସକ୍ଷମ, ହେ ରାଜନ୍! ତାକୁ ହିଁ ପଠାନ୍ତୁ ।

ଦଶରଥ – ଶ୍ରୀମନ୍! ଏପରି ନ ହେଉ, ବହୁସମୟ ପରେ ମୁଁ ପୁତ୍ର ପାଇଲି । ସେ ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦୂରକୁ ପଠାଇବାକୁ ମୁଁ ସମର୍ଥ ନୁହେଁ । ଅନ୍ୟତ୍ର…

ବ୍ୟାକରଣ
ସଦ୍ଧିବିଛେଦ – ତତ୍ + ଅର୍ଥମ୍ । ଇଦାନୀମପି = ଇଦାନୀମ୍ + ଅପି । ଲକ୍ଷ୍ମଣସ୍ତୁ = ଲକ୍ଷ୍ମତଃ + ତୁ । ଇତୋଽପି = ଇତଃ + ଅପି । ତମେବ = ତମ୍ + ଏବ । ମାସ୍ତୁ = ମା + ଅସ୍ତୁ । ବହୁକାଳାଦନନ୍ତରଂ = ବହୁକାଳାତ୍ + ଅନନ୍ତରମ୍ । ଅନ୍ୟଚ୍ଚ = ଅନ୍ୟତ୍ + ଚ ।

ସମାସ – ତଦର୍ଡିଂ = ତନ୍ମେ ଇଦମ୍ (ନିତ୍ୟ) । ରାକ୍ଷସସଂହାରଂ = ରାକ୍ଷସାନାଂ ସଂହାର ତମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍ତ୍ଵ) । = ସଂହାରାୟ ଇଦମ୍ (ନିତ୍ୟ) ।

ସକାରଣବିଭକୃ – ରାଯସସଦ୍ଵାର = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଯାଗସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଭବତଃ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ ମା. । ରାକ୍ଷସାନାଂ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ ୮ ରାମିଂ, ଲକ୍ଷ୍ମଣଂ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ରାମ, ଲକ୍ଷ୍ମଶଃ = କଉଁରି ୧ ମା = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । ବହୁକାଳାତ୍ = ଅନନ୍ତରଂ ଶବ୍ଦ ଯୋଗେ ୫ମୀ । ମୟା = ଅନୁସ୍ତେ କଉଁରି ୩ୟା । ତାନ୍, ପୁତ୍ରାନ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା ।

କୃତ୍ରା = କୃ + କ୍ରାଚ୍ । ରକ୍ଷଣ = ରକ୍ଷ୍ + ଲ୍ୟୁଟ୍ । କର୍ଡିଂ = କୃ + ତୁମୁନ୍ । ପ୍ରେଷଣୀୟ = ପ୍ରେଷ୍ + ଅନୀୟର୍ । ପ୍ରାପ୍ତା = ପ୍ର + ଆପ୍ + କ୍ତ (ବହୁବଚନେ) । ପ୍ରେଷୟିତୁମ୍ = ପ୍ରେଗ୍ + ଣିଚ୍ + ତୁମୁନ୍ ।

TEXT – 4

ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର – (ସକୋପମ୍) ତହିଁ ……………………………………………………………. (ଚିନ୍ତୟତି) ।
ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ସକୋପମ୍ = କ୍ରୋଧର ସହିତ । ତହିଁ = ତେବେ । କଥମ୍ = କିପରି । ଚତୁରଙ୍ଗବଳେନ = ଚତୁରଙ୍ଗସେନା ସହିତ (ରଥାରୋହୀ, ଅଶ୍ଵାରୋହୀ, ଗଜାରୋହୀ ଓ ପଦାତିକ ସୈନ୍ୟ) । ବିହସ୍ୟ ହସିକରି । ବରଂ କର୍ଡିଂ = ମାରିବାକୁ । କ୍ଷମ୍ୟତାଂ = କ୍ଷମା କରନ୍ତୁ । କଦାପି = କେବେ ମଧ୍ୟ । ସଞ୍ଚାରଂ = ଭ୍ରମଣ । କିଳ = ନିଶ୍ଚୟ | ଶକ୍ୟ = ସମ୍ଭବ | ସମର୍ଥ । ଯିବାନିମନ୍ତେ । ଦଦାତୁ = ଦିଅନ୍ତୁ ।

ଅନୁବାଦ – ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – (କ୍ରୋଧର ସହିତ) ତେବେ ହେ ରାଜା ! ମୋ ଯଜ୍ଞର ରକ୍ଷା କିପରି (ହେବ) ?
ଦଶରଥ – ସେ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା ନହେଉ । ଚତୁରଙ୍ଗ ସେନା ସହିତ ମୁଁ ହିଁ ଆସୁଅଛି । ରାକ୍ଷସସଂହାର କରିବି ।
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – (ହସିକରି) ମହାରାଜ! ମାରୀଚ ଓ ସୁବାହୁଙ୍କୁ ସାଧାରଣ ବୋଲି ମନେ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ | ସେ ଦୁହିଁଙ୍କର ବଧ କରିବାକୁ ଶ୍ରୀରାମ ହିଁ ସମର୍ଥ । ତାଙ୍କୁ ହିଁ ପ୍ରେରଣ କରନ୍ତୁ ।
ଦଣରଥ – କ୍ଷମା କରନ୍ତୁ ମହର୍ଷି ! ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାମ କେବେ ମଧ୍ୟ ରାଜଭବନ ବାହାରକୁ ଯାଇନାହିଁ । ସେ ଘୋର ବନ ମଧ୍ୟରେ କିପରି ବା ଭ୍ରମଣ କରିବ । ନାହିଁ ମହର୍ଷି ! ନାହିଁ… ।
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ତେବେ ଆପଣ ରାମକୁ ପଠାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁନାହାଁନ୍ତି … ।
ଦଶରଥ – କିନ୍ତୁ ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ଆସୁଅଛି… ।
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ଅପେକ୍ଷାନାହିଁ । ଆପଣଙ୍କର ଆଗମନ ସର୍ବଥା ଅପେକ୍ଷାରହିତ (ଅନାବଶ୍ୟକ) । ଯଦି ସମ୍ଭବ (ସମର୍ଥ) ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣକୁ ପଠାନ୍ତୁ । ନୋହିଲେ ମୋତେ ଯିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତୁ ।
ଦଶରଥ – (ମନେମନେ) ତେବେ ବର୍ତ୍ତମାନ୍ କ’ଣ କରିବି… ? ( ଚିନ୍ତାକଲେ)

ଢ୍ୟାକରଣ:

ସନ୍ଦିବିଛେଦ – ଅହମେବ = ଅହମ୍ + ଏବ । ତମେବ = ତମ୍ + ଏବ । ଏତାବତ୍ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ = ଏତାବତ୍ + ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତମ | କହିପ = କଦା + ଅପି | ବିଦ୍ରି: + ଆପି | ସଆଁରଂ = ସମ୍ + ଚାରମ୍ବ | ମାତ୍ମ = ମା + ଥପୁ | ସମ୍ + ଚାରମ୍ । ମାସ୍ଟ୍ରି = ମା + ଅସ୍ତୁ ।

ସମାସ – ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତମ୍ । କଦାପି = କଦା + ଅପି । ବହିରପି ବହିଃ + ଅପି । ସଞ୍ଚାରଂ ନାପେକ୍ଷିତମ୍ = ନ + ଅପେକ୍ଷିତମ୍ । ଚତୁରଙ୍ଗବଳେନ = ଚତୁଃ + ଅଙ୍ଗବଳେନ । ସକୋପମା = କୋପେନ ସହ ବର୍ତ୍ତମାନମ୍ (ସହାର୍ଥ ବହୁବ୍ରୀହିଃ) । ଚତୁରଙ୍ଗବଳେନ ତେନ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ରାକ୍ଷସସଂହାରଂ ରାକ୍ଷସସ୍ୟ ସଂହାରମ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ମହାରାଜା = ମହାନ୍ ରାଜା (ସଂବୋଧନ) ( କର୍ମଧାରୟ) । ମାରୀଚସୁବାହୁ = ମାରୀଚଣ୍ଟ ସୁବାହୁଶ୍ଚ (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ) । ରାଜଭବନାତ୍ = ରାଜ୍ଞ ଭବନଂ, ତସ୍ମାତ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ରାଜନ୍ !, ମହର୍ଷେ !, ମହାରାଜ ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ ମା । ମମ, ଯଜ୍ଞସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ । ଚତୁରଙ୍ଗବଳେନ = ‘ସହ’ ଯୋଗେ ୩ୟା । ରାକ୍ଷସସଂହାରଂ = କର୍ମଣି ୨ୟ । ତ ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ରାଜଭବନାତ୍ = ବହିଃ ଯୋଗେ ୫ମୀ । ଘୋରେ, ଅରଣ୍ୟ = ଅଧ‌ିକରଣେ ୭ମୀ । ଭବତଃ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ମତ୍ସ୍ୟ = ସଂପ୍ରଦାନେ ୪ର୍ଥୀ । ଗମନାୟ = ନିମିତ୍ତାର୍ଥେ ୪ର୍ଥୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ରକ୍ଷଣଂ = ରକ୍ଷ୍ + ଲ୍ୟୁଟ୍ | କର୍ତ୍ତୁ = କୃ + ତୁମୁନ୍ । ଗତବାନ୍ = ଗମ୍ + କ୍ତବତୁ । ସଞ୍ଚାରଂ + ଚର୍ + ଘଞ୍ଚ୍ । ଆଗମନଂ = ଆ + ଗମ୍ନ + ଲୁଧର୍ ।

TEXT – 5

ବସିଷ୍ଠ – ଦଶରଥ ! ……………………………………………………………………… ପ୍ତାପ୍ରୁମ୍ନ ଅହତ: ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଶ୍ରୁତବାନ୍ = ଶୁଣିଲେ । ଇଦାନୀମ୍ = ବର୍ତ୍ତମାନ । ଏବ = ସମ୍ ପ୍ରାସ୍ତୁମ୍ ଅର୍ହତଃ ।
ହିଁ । ପ୍ରାପ୍ତବାନ୍ = ପାଇଥିଲେ । ସନ୍ଦେହଂ = ଦେହ ସହିତ । ପ୍ରେଷିତବାନ୍ = ପଠାଇଥିଲେ । ଅପରିମିତମ୍ = ଅକଳନୀୟା ଅମାପ । ଚେତ୍ = ଯଦି । ଅଭିପ୍ରାୟ କୁଶଳୀ / ଦକ୍ଷ । ପ୍ରାପ୍ତମ୍ = ପାଇବାକୁ । ଅର୍ହତଃ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ । ଯତଃ = ଯୋଗ୍ୟ ।

ଦଶରଥ – ବସିଷ୍ଠ ମହର୍ଷେ ! ଆପଣ ନିଶ୍ଚୟ ସବୁ ଶୁଣିଲେଣି । ବର୍ତ୍ତମାନ କ’ଣ କରିବା… ?

ର୍ବସିପ – ମହାରାଜ ! ଏହି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ସାଧାରଣ ନୁହଁନ୍ତି, ନିଜେ କ୍ଷତ୍ରିୟବଂଶରେ ଜନ୍ମ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ନିଜ ପ୍ରଯତ୍ନ ବଳରେ ହିଁ ବ୍ରହ୍ମର୍ଷି ପଦକୁ ପାଇଥିଲେ । ମହାରାଜା ତ୍ରିଶଙ୍କୁଙ୍କୁ ସଶରୀରେ ଏ (ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର) ସ୍ଵର୍ଗକୁ ପଠାଇଥିଲେ । ଏହାଙ୍କର ସାମର୍ଥ୍ୟ ଅକଳନୀୟ ବା ଅସୀମ ।’ ଏହାଙ୍କ ସହିତ ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ଯଦି ପଠାଇବେ ସେ ଦୁହିଁଙ୍କର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଲାଭ ହିଁ ହେବ ।

ବସିଷ୍ଠ – ହଁ, ଯେହେତୁ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଶସ୍ତ୍ର ଓ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ନିପୁଣ । ତାଙ୍କଦ୍ବାରା ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ମଧ୍ଯ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରର ଉପଦେଶ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ତଥୈବ = ତଥା + ଏବ । ଶସ୍ତାସ୍ତ୍ରଣାମ୍ = ଶସ୍ତ୍ର + ଅସ୍ତ୍ରାଣାମ୍ ।

ସମାସ – କ୍ଷତ୍ରିୟକୁଳେ = କ୍ଷତ୍ରିୟସ୍ୟ କୁଳ, ତସ୍ମିନ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ସ୍ଵପ୍ରଯତ୍ନନ = ସ୍ଵସ୍ୟ ପ୍ରଯତ୍ନ, ତେନ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ବ୍ରହ୍ମର୍ଷିପଦଂ = ବ୍ରହ୍ମର୍ଷେ ପଦମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ସନ୍ଦେହଂ = ଦେହେନ ସାକଂ ଅପରିମିତମ୍ = ନ ପରିମିତମ୍ (ନଞ୍ଚ୍ ତତ୍) । ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣି= ରାମ ଚ ଲକ୍ଷ୍ମତଃ ଚ ତୋ ଶାସଂ ଚ ତୟୋ (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ) । ଶସ୍ତ୍ରାସ୍ତ୍ରଣାମ୍ = ଶଙ୍ଖ ଚ ଅହଂ ଚ ତେଷାମ୍ (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଦଶରଥ । ବସିଷ୍ଟମହର୍ଷେ । ମହାରାଜ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । ବର୍ତ୍ତମାନମ୍ (ସହାର୍ଥ ବହୁବ୍ରୀହିଃ) । (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ) । ଶସ୍ତ୍ରଶାସ୍ତ୍ର = ଶଙ୍ଖ । ଭବାନ୍, ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର = କଉଁରି ୧ ମା । କ୍ଷତ୍ରିୟକୁଳେ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ । ସ୍ଵପ୍ରଯନ = ପ୍ରକୃତ୍ୟାଦିଭ୍ୟଉପସଂଖ୍ୟାନମ୍’ ଯୋଗେ ୩ୟା । ବ୍ରହ୍ମର୍ଷିପଦଂ, କର୍ମଣି ୨ୟା । ସ୍ଵର୍ଗ = ପ୍ରତି ଯୋଗେ ୨ୟା । ଏତସ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଏତେନ = ସହ | ମହାରାଜଂ = ସନ୍ଦେହଂ ଯୋଗେ ୩ୟା । ଭବତଃ, ଶସ୍ତ୍ରାଣାମ୍ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଶସ୍ତ୍ରଶାସ୍ତ୍ରୟୋ = ଜନ୍ + କ୍ତ । ପ୍ରାପ୍ତବାନ୍ = ପ୍ର + ଆପ୍ + କ୍ତବନ୍ତୁ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଶ୍ରୁତବାନ୍ = ଶୁ + କ୍ତବତ୍ । ଜାତଃ = ଜନ୍ + କ୍ତ | ପ୍ରାପ୍ତବାନ୍ = ପ୍ର + ଆପ୍ + କ୍ତବତ୍ରୁ। ପ୍ରେଷିତବାନ୍ = ପ୍ର + ଈଷ୍ + କ୍ତବତୁ । ଲାଭାଂ = ନିପୁଣ ଅର୍ଥେ ୭ମୀ । ତେନ କରଣେ ୩ୟା । ଲଭ୍ + ଘଞ୍ଚ୍ । ପ୍ରାୟୁମ୍ = ପ୍ର + ଆପ୍ + ତୁମୁନ୍ ।

TEXT – 6

ଦଶରଥ୍ୟ – ଅସ୍ତୁ । ଯଦି ………………………………………………………………………………. ବିଜୟୀ ଭବ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଆଶୟଃ = ଆକାଂକ୍ଷା / ଇଚ୍ଛା / ଅଭିଳାଷା । ଏବମେବ = ଏହିପରି । ଅବଶ୍ୟ = ନିଶ୍ଚୟ । ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ । କ୍ଷଣଂ = ମୁହୂର୍ତ୍ତେ । ଅତ୍ର = ଏଠାରେ । ଜନକ = ପିତା । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଗୁରୁଦେବ । ମହାଶୟ । କୀର୍ତ୍ତିମାନ ଯଶସ୍ବୀ । ପୂଜ୍ୟ = ପୂଜନୀୟ ।

ଥନ୍ମବାଦ – ଦଣରଥ – ହେଉ । ଯଦି ଆପଣଙ୍କର ମଧ୍ୟ ଅଭିଳାଷ (ଇଚ୍ଛା) ଏହିପରି ହିଁ ଅଟେ, ତେବେ ନିଶ୍ଚୟ ପଠାଇବି । (ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରଙ୍କୁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କରି) ମହର୍ଷି ! ମୁହୂର୍ଭେ ରୁହନ୍ତୁ । ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଏଠାକୁ ହିଁ ଆସୁଛନ୍ତି । ସେଠାରେ କିଏ ?

ସେବକ – ମହାରାଜ! ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ ।
ଦଶରଥ – ବର୍ତ୍ତମାନ ହିଁ ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ଏଠାକୁ ଆଣନ୍ତୁ ।
ସେବକ – ଯେପରି ଆଜ୍ଞା କରୁଛନ୍ତି ମହାରାଜ । (ଯାଇ ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କ ସହ ଆସିଛି)।
ରାମ-ଲକ୍ଷ୍ମଣ – (ଏକସଙ୍ଗେ କହିଛନ୍ତି) ପିତା ! ଅଭିବାଦନ କରୁଛୁ।
ଦଶରଥ – ଆୟୁଷ୍ମାନ୍ ହୁଅ! ଆୟୁଷ୍ମାନ୍ ହୁଅ ।
ରାମ-ଲକ୍ଷ୍ମଣ – (ବସିଷ୍ଠଙ୍କୁ) ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ, ପ୍ରଣାମ କରୁଛୁ ।
ବସିଷ୍ଠ – ଯଶସ୍ୱୀ ହୁଅ! ଯଶସ୍ୱୀ ହୁଅ ।
ଦଶରଥ – ସେଠାରେ ଦେଖ, ସେ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର । ସେ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କର ପୂଜ୍ୟ ।
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ବିଜୟୀ ହୁଅ ! ବିଜୟୀ ହୁଅ !

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଏବମେବ = ଏବମ୍ + ଏବ । ଅତ୍ରିବ = ଅତ୍ର + ଏବ । ଇଦାନୀମେବ = ଇଦାନୀମ୍ + ଏବ । = ସହ + ଏବ । ସର୍ବେଷାମପି = ସର୍ବେଷାମ୍ + ଅପି । ଯଥାଜ୍ଞାପୟତି = ଯଥା + ଆଜ୍ଞାପୟତି ।

ସମାସ – ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରମହର୍ଷି = ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ନାମା ମହଯ: (ମଧ୍ୟପଥିଲେ।ପା କାମଧାରମ)

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଭବତଃ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା | ମହର୍ଷି !, ଜନକ ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା | ରାମଂ, ଲକ୍ଷ୍ମଣଂ = କର୍ମଣି ୨ୟା | ରାମଲକ୍ଷ୍ମଣାଭ୍ୟାମ୍ = ‘ସହ’ଯୋଗେ ୩ୟା | ଅସ୍ଵାକଂ , ସର୍ବେଷାମ୍ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ |

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଦେବ = ଦିବ୍ + ଅଚ୍ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 4 रामतपोवनाभिगमनम्

TEXT – 7

ଦଣରଥ: – ବସ୍ ସ୍ଟ୍ରାରାମ ! ………………………………………….. ଅର୍ଥ ପ୍ରାର୍ଥିିତବାନ୍‌ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ବତ୍ସ = ପୁତ୍ର । ମହାତପା = ମହାନ୍ ତପସ୍ଵୀ । ସାହାଯ୍ୟମ୍ = ସହାୟତା = ଆନନ୍ଦ ନିମନ୍ତେ । କୁର୍ବନ୍ ଅସ୍ଥି = କରୁଅଛି । ମାରଣୀୟା = ମରଣଯୋଗ୍ୟ । ଶକ୍ତ ପ୍ରାର୍ଥିତବାନ୍ = ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥୁଲି ।

ଅନୁବାଦ – ଦଶରଥ ପୁତ୍ର ଶ୍ରୀରାମ ! ଏ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ଗାଧୁରାଜଙ୍କର ପୁତ୍ର । ମହାନ୍ ତପସ୍ଵୀ । ବ୍ରହ୍ମର୍ଷି । ସେ

ରାମ – (ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟସହ), କ’ଣ ମୋର ସହାଯ୍ୟ ? ପିତା ! ଆନନ୍ଦନିମନ୍ତେ ଆପଣ ଅବା ଏପରି କହୁଛନ୍ତି ?

ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ଏପରି ନୁହେଁ । ଆପଣଙ୍କର ପିତା ଯାହା କହିଲେ ତାହା ହିଁ ସତ୍ୟ ରାମ ! ପୁତ୍ର ! ମୁଁ ଜନକଲ୍ୟାଣ ନିମନ୍ତେ ଏକ ଯଜ୍ଞ କରୁଅଛି । ସେଥୁରେ ରାକ୍ଷସମାନେ ବିଘ୍ନ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିବେ । ସେ ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କୁ ତୁମେ ମାରିବ ।

ରାପ – ହେ ପୂଜ୍ୟ ! ମୁଁ କ’ଣ ସେ ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କୁ ମାରିବାକୁ ସମର୍ଥ ?

ବିଶ୍ୱାମିତ୍ର – କାହିଁକି ନୁହେଁ ? ଆପଣଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟଦ୍ଵାରା ସେମାନଙ୍କର ମରଣ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏଣୁ ହିଁ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କର ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣର ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲି ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ବ୍ରହ୍ମର୍ଷି = ବ୍ରହ୍ମ + ଋଷି । ବିନୋଦାର୍ଥମ୍ = ବିନୋଦ + ଅର୍ଥମ୍ । ନୈବ ଯଦୁକ୍ତବାନ୍ = ଯତ୍ + ଉକ୍ତବାନ୍ । ସତ୍ୟମେବ = ସତ୍ୟମ୍ + ଏବ । ଯଜ୍ଞମେକଂ = ଯଜ୍ଞମ୍ + ଏକମ୍ । କିମର୍ଥୀ = କିମ୍ + ଅର୍ଥମ୍ । ଯଜ୍ଞ = ଯଜ୍ + ନଃ ।

ସମସ – ମଦ୍ରାତପା: = ମହାନ୍ ତପଃ, ତେ (କର୍ମଧାରୟ) । ବିନୋଦାର୍ଥମ୍ = ବିନୋଦାୟ ଇଦମ୍ (ନିତ୍ୟ) । = ଲୋକାନାଂ ହିତଂ, ତସ୍ମି (୬୩ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି ~ ବତ୍ସ!, ଶ୍ରୀରାମ !, ଜନକ ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । ଗାଧୁରାଜସ୍ୟ, ଭବତଃ = ସମ୍ବନ୍ଧେ ୬ଷ୍ଠୀ | ମହାତପା, ବ୍ରହ୍ମର୍ଷି = କଉଁରି ୧ ମା । ବିନୋଦାର୍ଥମ୍ = ନିମିତ୍ତାର୍ଥେ ୪ର୍ଥୀ । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଣ = ସହାର୍ଥେ ୩ୟା । ଲୋକହିତାର୍ଥ = ନିମିତ୍ତାର୍ଥେ ୪ ର୍ଥୀ । ରାକ୍ଷସା = କଉଁରି ୧ମା । ବିଘ୍ନମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଭବତା ରାକ୍ଷସାନ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଭବନ୍ତ = ବିନା ଯୋଗେ ୨ୟା । ଅନ୍ୟ ୨ୟା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଉକ୍ତବାନ୍ = ବଚ୍ + କ୍ତବତୁ । କୁର୍ବନ୍ = କୃ + ଶତ୍ରୁ । ମାରଣୀୟା ( ବହୁବଚନେ) । ଶକ୍ତ = ଶକ୍ + କ୍ତ । ପ୍ରାର୍ଥିତବାନ୍ = ପ୍ରାର୍ଥ + କ୍ତବତୁ ।

TEXT – 8

ଲଯଣ: – ତେ ରାମାସା ………………………………………………………………….. ତଥେବ ଭବତ୍ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – କୁତ୍ର = କେଉଁଠାରେ । ନୟାମି = ନେଉଛି । ଚେତ୍ = ଯଦି । ସଜଃ = ପ୍ରସ୍ନତ । ଅଦ୍ୟ = ଆକି । ଆଭ୍ୟେ = ଆରମ୍ଭ କରି ।

ଅନୁବାଦ – ଲଗାଣ – ହେ ମହର୍ଷି ! ସେ ରାକ୍ଷସମାନେ କେଉଁଠାରେ ଅଛନ୍ତି ?
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ଅରଣ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି। ସେଠାକୁ ହିଁ ତୁମଦୁହିଁଙ୍କୁ ନେବି । ତୁମେ ଦୁହେଁ ନିଶ୍ଚୟ ଆସିବ ?
ରାମ – ପିତା ଯଦି ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତି, ମୁଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ।
ଲକ୍ଷ୍ମଣ – ମୁଁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ।
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ମହାରାଜ ! ଆପଣ କ’ଣ କହୁଛନ୍ତି ?

ଦଶରଥ – କହିବାର କ’ଣ ଅଛି ମହର୍ଷି! ଆପଣ ଏବଂ କୁଳଗୁରୁ ବଶିଷ୍ଠଙ୍କର ବଚନାନୁସାରେ ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ପଠାଇବି । ପୁତ୍ର ରାମ… ! ଲକ୍ଷ୍ମଣ… !

ରାମ-ଲକ୍ଷ୍ମଣ – ପିତା… !

ଦଶରଥ – ଆଜିଠାରୁ ମହର୍ଷି ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର ତୁମ ଦୁହିଁଙ୍କର ଗୁରୁ । ତାଙ୍କର ଆଦେଶ ପାଳନ କରିବ ।

ରାମ-ଲକ୍ଷ୍ମଣ – ପିତା ! ତାହା ହିଁ ହେଉ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ତତ୍ରୈବ ତତ୍ର + ଏବ । କିମସ୍ତ = କିମ୍ + ଅଛି । ବଚନାନୁସାରଂ = ବଚନ + ଅନୁସାରମ୍ । ତଥୈବ = ତଥା + ଏବ ।

ସମାସ – କୁଳଗୁରୁ = କୁଳସ୍ୟ ଗୁରୁ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ବଚନାନୁସାରଂ = ବଚନସ୍ୟ ଅନୁସାରମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ତେ, ରାକ୍ଷସା, ଜନକ, ଅହଂ, ମହର୍ଷି, ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର = କଉଁରି ୧ ମା । ମହର୍ଷେ !, ରାମ !, ଲକ୍ଷ୍ମଣ !, ଜନକ ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । ଅରଣ୍ୟ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ । ଅନୁମତି, କିଂ, ବଚନାନୁସାରଂ = କର୍ମଣି ୨ୟା । କୁଳଗୁରୁବସିଷ୍ଠସ୍ୟ, ଭବତଃ, ତସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଭବତା = ସହ ଯୋଗେ ୩ୟା । ଆଦେଶଃ = ଉକ୍ତ କର୍ମଣି ୧ ମା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ବକ୍ତବ୍ୟ = ବଚ୍ + ତଥ୍ୟ । ପାଳନୀୟଃ = ପାଳ୍ + ଅନୀୟ ।

TEXT – 9

ଦଶରଥ: ଆ …………………. ମହର୍ଷେ…………… ! ……………………………………………………………… ଜନକ !

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ରାଜଭବନାତ୍ = ରାଜଭବନରୁ । କୃପୟା = ଦୟାକରି । ସଯନଂ = ସହକାରେ । ସମ୍ଭାଷଣ = କଥାବାର୍ତ୍ତାରେ । ଅପରାଧା = ଦୋଷ । ଭବେୟଃ = ହୋଇପାରେ । କ୍ଷନ୍ତବୈ = କ୍ଷମା କରିବେ ।

ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ମହାରାଜ !

ଦଶରଥ – ବାପ ଓ ଲକମା ଆଜି ମଧ୍ୟ କୁମାର । ତାକର କଥାବାରା, ବ୍ୟବହାରରେ ରୁମ ବା ହୋଲପାରେ । ସେ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଯନ୍ ସହିତ ନେବେ ।

ଦଶରଥ – ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ରାଜନ୍ ! ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ ନାହିଁ । ମୁଁ ମୋର ପୁଅଭଳି ଏ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଦେଖୁବି ।

ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଆଜି ମଧ୍ୟ କୁମାର । ତାଙ୍କର କଥାବାର୍ତ୍ତା, ବ୍ୟବହାରରେ ଭୁଲ ବା ଦୋଷ ହୋଇପାରେ ।

ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ରାଜନ୍ ! ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାଧାରଣ ନୁହଁନ୍ତି । ଏଣୁ ସେ ଦୁହିଁଙ୍କ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା ହିଁ କରନ୍ତୁ ।

ଦଶରଥ – ରାମ ! ଲକ୍ଷ୍ମଣ… ।

ରାମ-ଲକ୍ଷ୍ମଣ – ପିତା !

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – କୁତ୍ରାପି = କୁତ୍ର + ଅପି । ମାସ୍ତୁ = ମା + ଅସ୍ତୁ । ଅଦ୍ୟାପି = ଅଦ୍ୟ + ଅପି ।

ସମାସ – ରାଜଭବନାତ୍ = ରାଜ୍ଞ ଭବନ, ତସ୍ମାତ୍ (୬୩ ତତ୍) । ସଯ = ଯନ ସହ ବର୍ତ୍ତମାନମ୍ (ସହାର୍ଥକ ବହୁବ୍ରୀହିଃ) ।

ସକାରଣବିଭକି – ମହାରାଜ ! , ରାମ !, ଲକ୍ଷ୍ମଣ !, ଜନକ !, ରାଜନ୍ ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । ମମ, ତୟୋ = = ବହିଃ ଯୋଗେ ୫ମୀ । କୃପୟା = ଅନୁକ୍ତ କର୍ଭରି ୩ୟା । ପୁତ୍ରୋ ଯୋଗେ ୧ମା । ସମ୍ଭାଷଣେ, ଆଚରଣେ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । ବିଷୟ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ |

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଗତବର୍ଷେ = ଗମ୍ + କ୍ତବତୁ । ନେତବୈ = ନୀ + ତଥ୍ୟ । କ୍ଷନ୍ତବୈ = କ୍ଷମ୍ + ତଥ୍ୟ (ଦ୍ବିବଚନେ) ।

TEXT – 10

ଦଶରଥ: – ମଦ୍ରଯେ: ମଙ୍ଗ ……………………………………………………. ଶ୍ଳୋକଃ ଶୁୟତେ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ସମାପ୍ୟ = ସମାପନ କରି | ଶେଷକରି । ପ୍ରତ୍ୟାଗମ୍ୟତାମ୍ = ଫେରିଆସିବେ । ସାଧୟାମଃ = ସାଧନ କରୁଛୁ । ମିଳାମଃ = ମିଶିବା । ପୃଷ୍ଠତଃ = ପଛରେ ।
ଅନୁବାଦ – ଦଶରଥ – ମହର୍ଷିଙ୍କର ଯଜ୍ଞ ସମାପ୍ତ କରି ଶୀଘ୍ର ହିଁ ପ୍ରତ୍ୟାଗମନ କର।
ରାମ-ଲକ୍ଷ୍ମଣ – ହେଉ । ଆସୁଅଛୁ ।
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର – ତେବେ ଆମେ ଯାଉଛୁ (ସିଦ୍ଧି ନିମନ୍ତେ), ପୁଣି ମିଳିତ ହେବା ।
ଦଶରଥ – ହେଉ । ଶୀଘ୍ରହିଁ ସମସ୍ତେ ଫେରିଆସନ୍ତୁ ।
ବିଶ୍ବାମିତ୍ର-ରାମ-ଲକ୍ଷ୍ମଣ – ହେଉ, ଆସୁଛୁ ।
ଦଶରଥ – ରାମ ! ସାବଧାନ ହୋଇଯାଅ, ଲକ୍ଷ୍ମଣ ତୁମେ ମଧ୍ଯ ।
ରାମ-ଲକ୍ଷ୍ମଣ – ହେଉ ଆସୁଛୁ ।
(ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର, ରାମ ଓ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଯାଉଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ମାର୍ଗକୁ ହିଁ ଋହିଁ ରହିଛନ୍ତି ଦଶରଥ । ପଛରୁ ଶ୍ଳୋକ ଶୁଣାଯାଇଛି) ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଶୀଘ୍ରମେବ = ଶୀଘ୍ରମ୍ + ଏବ । ପ୍ରତ୍ୟାଗମ୍ୟତାମ୍ = ପ୍ରତି + ଆଗମ୍ୟତାମ୍ । ପ୍ରତ୍ୟାଗଚ୍ଛନ୍ତୁ = ପ୍ରତି + ଆଗଛନ୍ତୁ । ମାର୍ଗମେବ = ମାର୍ଗମ୍ + ଏବ ।
ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ମହର୍ଷି = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ | ଯଜ୍ଞ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର = କଉଁରି ୧ ମା । ରାମ = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । ବରଂ, ସର୍ବେ, ଭବାନ୍, ରାମ, ଲକ୍ଷ୍ମଣୀ, ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର: କର୍ମଣି ୨ୟା ।
ପୃକ୍ତିପୃତଅମ୍ଳ – ସମାପ୍ୟ = ସମ୍ + ଆପ୍ + ଲ୍ୟାପ୍ । ପଶ୍ୟନ୍ = ଦୃଶ୍ + ଶତ୍ରୁ ।

TEXT – 11

ଶ୍ଳୋକଃ – ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରୋଯୟାବଗ୍ରେ ତତୋ ରାମୋ ମହାଯଶଃ ।
କାକପକ୍ଷଧରେ ଧନଂ ତଂ ଚ ସୌମିତ୍ରିରଗାତ୍ ।।

ଅନ୍ବୟ – ଯୟୋ ଅଗ୍ରେ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର କାକପକ୍ଷଧରଃ ଧନ୍ବୀ ଚ ସୌମିତିଃ ତମ୍ ଅନ୍ଧଗାତ୍ ତତଃ ରାମଃ ମହାଯଶଃ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଯୟୋ = ଯେଉଁ ଦୁହିଁଙ୍କର । ଅଗ୍ରେ = ଆଗରେ / ସମ୍ମୁଖରେ । ତତଃ = ତେଣୁ ! ମହାଯଶଃ = ଯଶସ୍ବୀ । କାକପକ୍ଷଧରଃ = ଚୂର୍ଣ୍ଣକୁନ୍ତଳଧାରୀ । ଧନୀ = ଧନୁର୍ଦ୍ଧାରୀ । ଙ = ତାଙ୍କୁ । ସୌମିତ୍ରା = ସୁମିତ୍ରା ନନ୍ଦନ ଲକ୍ଷ୍ମଣ । ଅନୁଗାତ୍ = ଅନୁଗମନ କଲେ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସମାସ – ମଦ୍ବାପଣ: = ମହାନ୍ ଯଶଃ, ତେ (କର୍ମଧାରୟ) । କାକପକ୍ଷଧରଃ = କାକପକ୍ଷୀ ଧାରୟତି ଯଃ ଡଃ ( ବହୁବ୍ରୀହିଃ) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଯୟୋ = ଅଗ୍ରତଃ ଯୋଗେ ୬ଷ୍ଠୀ । ତଂ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ସୌମିତିଃ, କାକପକ୍ଷଧରଃ, ଧନ୍ଵ କଉଁରି ୧ମା ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

Odisha State Board CHSE Odisha Class 11 Logic Solutions Unit 1 ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ପ୍ରକୃତି, ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ଏବଂ ଭାଷା Short & Long Answer Questions

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଉତ୍ତରମୂଳକ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର
A. ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଟିପ୍‌ପଣୀ ଲେଖ

୧. ଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି
Answer:
ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ ଏବଂ ଏହାର ସମସ୍ତ ତର୍କବାକ୍ୟ ଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ, ତାହାକୁ ଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ । ଅର୍ଥାତ୍ ସମସ୍ତ ତର୍କବାକ୍ୟ ସତ୍ୟ ଥିବା ସ୍ଥଳେ ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ ହୋଇଥିଲେ ତାହାକୁ ଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ ।
ସମସ୍ତ ପକ୍ଷୀ ଦ୍ବିପଦ ।
ସମସ୍ତ ବଗ ପକ୍ଷୀ ଅଟନ୍ତି ।
∴ ସମସ୍ତ ବଗ ଦ୍ବିପଦ

୨. ଅଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି
Answer:
ଯୁକ୍ତିଟି ଅବୈଧ କିମ୍ବା ଏହାର ଯେକୌଣସି ହେତୁ ବାକ୍ୟ ମିଥ୍ୟା ହୋଇଥିଲେ, ତାହାକୁ ଅଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ । ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ ଥାଇ ହେତୁବାକ୍ୟ ଗୁଡ଼ିକ ମିଥ୍ୟା ହୋଇଥାଏ କିମ୍ବା ଯୁକ୍ତିଟି ଅବୈଧ ଥାଇ ହେତୁ ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ହୋଇଥାଏ, ତାକୁ ଅଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ ।
ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
ସମସ୍ତ ପଶୁ ମରଣଶୀଳ ।
∴ ସମସ୍ତ ପଶୁ ମନୁଷ୍ୟ

୩. ଆରୋହାନୁମାନ
Answer:
ଯେଉଁ ଅନୁମାନରେ କେତେକ ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ବା ପରୀକ୍ଷଣ କରି ଏକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କ ବାକ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଏ, ତାହାକୁ ଆରୋହାନୁମାନ କହନ୍ତି ।
ରାମ ମରଣଶୀଳ ଅଟେ ।
ଯଦୁ ମରଣଶୀଳ ଅଟେ ।
ଆଣ୍ଟନ ମରଣଶୀଳ ଅଟେ ।
………………………
………………………
∴ ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ଅଟନ୍ତି ।

୪. ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ସଂଞା
Answer:
ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଇଂରାଜୀରେ ‘ଲଜକ୍’ କୁହାଯାଏ । ‘ଲଜିକ୍‌’ ଗ୍ରୀକ୍ ଶବ୍ଦ ‘ଲୋଗସ୍’ରୁ ଆସିଅଛି । ‘ଲୋଗସ୍’ ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଚିନ୍ତା ବା ଯୁକ୍ତି ଏବଂ ଭାଷା ବା ଅଭିବ୍ୟକ୍ତି । ତେଣୁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଚିନ୍ତା ବିଷୟକ ବିଜ୍ଞାନ କୁହାଯାଏ।

୫. ଅନୁମାନ
Answer:
ଅନୁମାନ ଏକ ମାନସିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା । ଯେକୌଣସି ବିଷୟକୁ ଦେଖ୍ ଯେତେବେଳେ ତତ୍ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରାଯାଏ ତାହାକୁ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ତେଣୁ ପର୍ବତରେ ଧୂଆଁ ଦେଖୁ ଯେତେବେଳେ ସେଠାରେ ନିଆଁ କଥା ଚିନ୍ତା କରାଯାଏ । ତାହାକୁ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୬. ଯୁକ୍ତି
Answer:
ଅନୁମାନକୁ ଭାଷାରେ ପ୍ରୟୋଗ କଲେ ତାହାକୁ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ । ଭାଷାରେ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତ ହେତୁ -ଧାରଣାକୁ ହେତୁବାକ୍ୟ କୁହାଯାଏ ଏବଂ ଭାଷାରେ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତି ନିଗମନ– ଧାରଣାକୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ କୁହାଯାଏ । ଗୋଟିଏ ଯୁକ୍ତିରେ ଗୋଟିଏ ହେତୁବଚନ କିମ୍ବା ଏକାତ୍ମକ ହେତୁବଚନ ଥାଇପାରେ ।
ଯଥା- ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ । – ସେତୁବାକ୍ୟ
କେତେକ ମରଣଶୀଳ ପ୍ରାଣୀ ମନୁଷ୍ୟ – ସିଦ୍ଧାନ୍ତ
ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ମନୁଷ୍ୟ । – ସେତୁବାକ୍ୟ
_________________________
∴ ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ମରଣଶୀଳ ।

୭. ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ ପରିସର
Answer:
ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଅନୁମାନ ପଦ୍ଧତିର ସମ୍ୟକ୍ ବିଶ୍ଳେଷଣ ପୁଙ୍ଖାନୁପୁଙ୍ଖ ବିବରଣୀମାନର ସବିଶେଷ ଆଲୋଚନା ଓ ବିଭିନ୍ନ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣୁ ସମାଲୋଚନା କରାଯାଏ । ଭାଷା ହିଁ ଅନୁମାନକୁ ରୂପଦିଏ । ଏଥ‌ିରେ ଅନୁମାନ ପ୍ରକ୍ରିୟାର ଭାଷା ବିଷୟକ ଉପାଦାନଗୁଡ଼ିକର ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ । ପୁଣି ସେହି ଉପାଦାନଗୁଡ଼ିକ ଧାରଣା ଗଠନ, ସଂଜ୍ଞା ନିରୂପଣ ବିଭଜନ, ତର୍କବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ଶ୍ରେଣୀ ବିଭାଗ, ବ୍ୟାଖ୍ୟା ପ୍ରଭୃତିର ସମ୍ୟକ୍ ଆଲୋଚନା କରିଥାଏ ।

୮. ବୈଧ ଯୁକ୍ତି
Answer:
କୌଣସି ଏକ ଅବରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ଯଦି ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁବାକ୍ୟ କିମ୍ବା ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଯଥାର୍ଥରେ ପ୍ରତିପାଦିତ ହେଉଥବ, ତାହାକୁ ବୈଧ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
ସମସ୍ତ ରାଜା ମନୁଷ୍ୟ ।
___________________
∴ ସମସ୍ତ ରାଜା ମରଣଶୀଳ ।
ଏହି ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ସତ୍ୟ ଅଟେ । କାରଣ ଏହା ଯେଉଁ ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କରୁ ନିଷ୍ପନ୍ନ ହୋଇଛି ସେଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ଅଟେ । ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ ଅଟେ । କାରଣ ଦତ୍ତ ହେତୁବଚନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁ ବାକ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଯଥାର୍ଥରେ ନିଷ୍ପନ୍ନ ହେଉଅଛି ।

୯. ଅବୈଧ ଯୁକ୍ତି
Answer:
କୌଣସି ଏକ ଅବରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ଯଦି ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁବାକ୍ୟ କିମ୍ବା ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଯଥାର୍ଥରେ ବା ବୈଧାନୁକୃତଭାବରେ ପ୍ରତିପାଦିତ ହେଲାନାହିଁ ତାହାକୁ ଅବୈଧ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ ।
ଯଥା – ଗାନ୍ଧୀ ଜଣେ ନେତା ।
ଭାରତ ଗୋଟିଏ ଦେଶ ।
______________
∴ ଗାନ୍ଧୀ ଭାରତର ନେତା ।
ଯୁକ୍ତିରେ କୌଣସି ହେତୁବାକ୍ୟ ସହିତ ଅନ୍ୟ ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ସମ୍ପର୍କ ନଥିବା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଯୁକ୍ତିର ବୈଧତା ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହା ଅବୈଧ ଯୁକ୍ତି ଅଟେ ।

୧୦. ଅବରୋହାନୁମାନ
Answer:
ଏକ ବା ଏକାଧ୍ଵକ ତର୍କବାକ୍ୟର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ବିଶ୍ଳେଷଣ କରି ଅନୁମାନ ପ୍ରଣାଳୀର ନିୟମମାନ ସାହାଯ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସମସ୍ୟାପ୍ୟ ବା ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଅଳ୍ପ ବ୍ୟାପକ ତର୍କବାକ୍ୟର ଆକାରଗତ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାର ମାନସିକ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ଅବରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
ରାମ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ ।
______________
∴ ରାମ ମରଣଶୀଳ ।

୧୧. ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦ
Answer:
ଯେଉଁ ଶବ୍ଦ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଶବ୍ଦର ବିନା ସାହାଯ୍ୟରେ ତର୍କବାକ୍ୟର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବା ବିଧେୟ ରୂପେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇପାରେ, ତାହାକୁ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ, ଗାଈ, ବୃକ୍ଷ, ଲତା ଇତ୍ୟାଦି । ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ଅଟେ । ଏଠାରେ ‘ମନୁଷ୍ୟ’ ପଦ ହେଉଛି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଓ ‘ମରଣଶୀଳ’ ହେଉଛି ବିଧେୟ । ବିଶେଷ୍ୟ, ବିଶେଷଣ, ସର୍ବନାମ ଇତ୍ୟାଦି ଏହି ଶ୍ରେଣୀର ଅନ୍ତର୍ଗତ । ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଭାଷାରେ ସମସ୍ତ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦ ପଦ ଅଟେ ।

୧୨. ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ଶବ୍ଦ ବା ଶବ୍ଦ ସମଷ୍ଟି କୌଣସି ତର୍କବାକ୍ୟର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କିମ୍ବା ବିଧେୟରୂପେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥାଏ ତାହାକୁ ପଦ କୁହାଯାଏ । ପାରମ୍ପରିକ ତାର୍କିକମାନେ ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ‘ପଦ’ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ତିନି ଶ୍ରେଣୀରେ ବିଭକ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି; ଯଥା-
(କ) ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦ
(ଖ) ପରତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦ
(ଗ) ଅପଦ ଶବ୍ଦ
ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦକୁ ପଦ କହନ୍ତି

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୧୩. ଆରିଷ୍ଟୋଟଲଙ୍କ ବିଚାରର ମୌଳିକ ନିୟମାବଳୀ ।
Answer:
ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ବିଚାରର ତିନୋଟି ମୌଳିକ ନିୟମ ରହିଅଛି ।
(କ) ତାଦାତ୍ମ୍ୟ ନିୟମ
(ଖ) ବିରୋଧ ନିୟମ
(ଗ) ନିର୍ମଧ୍ଯମ ନିୟମ

୧୪. ତାଦାତ୍ମ୍ୟ ନିୟମ
Answer:
ଏହାକୁ ସରଳଭାବରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କଲେ ଜଣାଯାଏ କୌଣସି ଏକ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତି ସର୍ବଦା ତା’ର ସ୍ବରୂପ ବା ସତ୍ତାକୁ ବଜାୟ ରଖେ । ଶ୍ଵାନକୁ ସର୍ବଦା ଶ୍ବାନ । ବୋଲି କୁହାଯିବ ଯଦିଓ ଶ୍ଵାନର କେତେକ ଲକ୍ଷଣ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇପାରେ । ସେହିପରି ରଜ୍ଜୁ ସର୍ବଦା ରଜ୍ଜୁ ହୋଇ ରହିବ । ଯଦିଓ ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ ରଜ୍ଜୁକୁ କେହି କେହି ସର୍ପ ବୋଲି ଭ୍ରମ କରିପାରେ । ଆକାର ଦୃଷ୍ଟିରୁ ବିଚାର କଲେ ‘କ’ ସର୍ବଦା ‘କ’ ଅଟେ । ଯେଉଁ ବସ୍ତୁ ଯାହା, ତାହା ସର୍ବଦା ସେଇଆ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ବସ୍ତୁ ନିଜଠାରୁ ଅଭିନ୍ନ ।

୧୫. ବିରୋଧ ନିୟମ
Answer:
ଏହି ନିୟମ ଅନୁସାରେ ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁରେ ଦୁଇଟି ପରସ୍ପର ବିରୋଧୀ ଗୁଣ ଏକତ୍ର ଓ ଏକ ସମୟରେ ରହିବା ସମ୍ଭବପର ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇ ନପାରେ । ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁ ଏକ ସ୍ଥାନରେ ଓ ଏକ ସମୟରେ ଉଭୟ ଉପସ୍ଥିତ ଓ ଅନୁପସ୍ଥିତ ହେବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ପରସ୍ପରବିରୋଧୀ ଗୁଣଦ୍ଵୟ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସି ବସ୍ତୁରେ ଗୋଟିକୁ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କଲେ, ଅନ୍ୟଟିକୁ ସେହି ମୁହୂର୍ଭରେ ମିଥ୍ୟା ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରିବା ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ଅଟେ । କୌଣସି ବସ୍ତୁ ଏକ ସମୟରେ ଓ ଏକ ସ୍ଥାନରେ ଉଭୟ ଶ୍ଵେତ ଓ ଅଶ୍ଵେତ ହୋଇ ନପାରେ ।

୧୬ ନିର୍ମଧ୍ଯମ ନିୟମ
Answer:
ନିର୍ମଧ୍ଯମ ନିୟମର ବକ୍ତବ୍ୟ ଅନୁସାରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବସ୍ତୁ ହୁଏତ ଗୋଟିଏ ଗୁଣଯୁକ୍ତ ନତୁବା ଗୁଣଟିର ବିରୁଦ୍ଧ ଗୁଣଯୁକ୍ତ, ସୁତରାଂ ଦୁଇଟି ବିରୁଦ୍ଧ ଗୁଣଦ୍ୱାରା ପରିବେଷିତ ବସ୍ତୁ ସକଳ ବ୍ୟତୀତ ବିଶ୍ଵରେ ଅନ୍ୟ ବସ୍ତୁ ଥ‌ିବା ଅକଳ୍ପନୀୟ । ତେଣୁ ଦୁଇଟି ବିରୁଦ୍ଧ ଗୁଣର ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ଗୁଣ ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ । ବର୍ଷ ଜଗତରେ ଯାହା ଶ୍ଵେତ ନୁହେଁ ତାହା ଅଶ୍ଵେତ, ଯାହା ଅଶ୍ଵେତ ନୁହେଁ ତାହାହିଁ ଶ୍ଵେତ । ତେଣୁ ଶ୍ଵେତ ଓ ଅଶ୍ଵେତ ଭିନ୍ନ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବର୍ଣ୍ଣ ଥିବାର କଳ୍ପନା କରାଯାଇପାରେ ନାହିଁ ।

୧୭. ପରତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦ କ’ଣ ଉଦାହରଣ ସହ ଉଲ୍ଲେଖ କର ।
Answer:
ଯେଉଁ ଶବ୍ଦ ସ୍ଵାଧୀନ ଭାବରେ ତର୍କବାକ୍ୟର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କିମ୍ବା ବିଧେୟରୂପେ ବ୍ୟବହୃତ ହେବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ ନାହିଁ; କିନ୍ତୁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦର ସାହାଯ୍ୟରେ ତର୍କବାକ୍ୟର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କିମ୍ବା ବିଧେୟରୂପେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇପାରେ ତାହାକୁ ପରତନ୍ତ୍ର ପଦଯୋଗ୍ୟ ଶବ୍ଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା- ଓ, କିମ୍ବା, ଧୀର ଗତିରେ, ଯାହାର ଥିଲା, ଯିବ ଇତ୍ୟାଦି । କ୍ରିୟା, କ୍ରିୟା ବିଶେଷଣ ଓ କେତେକ ଅବ୍ୟୟ ଏହି ଶ୍ରେଣୀର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ।

୧୮. ଅପଦ ଶବ୍ଦ କାହାକୁ କହନ୍ତି ? ଉଦାହରଣ ସହ ବୁଝାଅ ।
Answer:
ଯେଉଁ ଶବ୍ଦ ଅନ୍ୟ ଶବ୍ଦର ସହାୟତାରେ ବା ବିନା ସହାୟତାରେ ତର୍କବାକ୍ୟର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କିମ୍ବା ବିଧେୟରୂପେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ତାହାକୁ ଅପଦ ଶବ୍ଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା- ଓ ! ଆହା ! ଆରେ ! ବା ଇତ୍ୟାଦି । କେତେକ ଅବ୍ୟୟ ଏହି ଶ୍ରେଣୀର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ । ବିସ୍ମୟ ସୂଚକ ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ଅପଦ ଅଟନ୍ତି ।

୧୯. ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ
Answer:
କୌଣସି ଗୋଟିଏ ପଦଦ୍ୱାରା ଯେଉଁ ଯେଉଁ ବସ୍ତୁ, ବ୍ୟକ୍ତି ବା କର୍ମ ଇତ୍ୟାଦି ସୂଚିତ ହୁଏ ସେଗୁଡ଼ିକ ସେହି ଶବ୍ଦର ବାଚ୍ୟାର୍ଥ । ସୂଚାଉଥ‌ିବା ବସ୍ତୁଗୁଡ଼ିକ ବାସ୍ତବ ବା କାଳ୍ପନିକ ହୋଇପାରନ୍ତି । ଯେପରି ‘ନଦୀ’ ଗୋଟିଏ ପଦ । ଏହା ଗଙ୍ଗା, ସିନ୍ଧୁ, କାବେରୀ, ମହାନଦୀ ଇତ୍ୟାଦି ନଦୀମାନଙ୍କୁ ସୂଚାଉଅଛି । ସେହିଭଳି ‘ମନୁଷ୍ୟ’ ପଦଟି ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତର ପ୍ରତ୍ୟେକ ମଣିଷ ପ୍ରତି ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ । ତେଣୁ ଗୋଟିଏ ପଦର ନାମଦ୍ୱାରା ନାମିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି, ବସ୍ତୁ, ଗୁଣ ଅଥବା କର୍ମ ସେହି ପଦର ବାଚ୍ଯାର୍ଥ ଅଟନ୍ତି ।

୨୦. ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ
Answer:
‘ଲକ୍ଷଣ’ ଶବ୍ଦରୁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଶବ୍ଦର ଉତ୍ପତ୍ତି ହୋଇଅଛି । ତେଣୁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କହିଲେ ସାଧାରଣତଃ ଗୁଣ ବା ଗୁଣ ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଯାଏ । ଲକ୍ଷଣ ବିନା କୌଣସି ପଦକୁ ବୁଝିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ; ଯଥା – ପ୍ରାଣିତ୍ବ ଓ ବିଚାରଶକ୍ତି ମନୁଷ୍ୟର ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ସାଧାରଣ ଲକ୍ଷଣ । ଏହି ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ ବିନା ମନୁଷ୍ୟ ପଦକୁ ବୁଝିବା ଅସମ୍ଭବ ଅଟେ । ତେଣୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ହେଲେ ‘ମନୁଷ୍ୟ’ ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ।

୨୧. ବ୍ୟକ୍ତିସାପେକ୍ଷ ବା ମନସ୍ତତ୍ରୀୟ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ
Answer:
ପଦର ବ୍ୟକ୍ତିସାପେକ୍ଷ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଯେକୌଣସି ବିଷୟ, ବ୍ୟକ୍ତି, ବସ୍ତୁ ଇତ୍ୟାଦିର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକୁ ବିଚାର କରେ । ତେଣୁ ଗୋଟିଏ ପଦର ବ୍ୟକ୍ତିସାପେକ୍ଷ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ବ୍ୟକ୍ତି ନିମିତ୍ତ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇପାରେ । ଯେପରି ଗୋଲାପ ଫୁଲଟି ଜଣେ କବି, ଚିତ୍ରକର, ବୈଜ୍ଞାନିକ ଓ ମାଳୀକୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଗୁଣଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭାବିତ କରେ । ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କପାଇଁ ଗୋଲାପ ଫୁଲର ବ୍ୟକ୍ତିସାପେକ୍ଷ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ । ଏ ପ୍ରକାର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ଆଲୋଚନା ମନସ୍ତତ୍ତ୍ଵରେ କରାଯାଏ ।

୨୨. ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ
Answer:
ଗୋଟିଏ ପଦଦ୍ୱାରା ଚିହ୍ନିତ ଗୋଟିଏ ବ୍ୟକ୍ତି ବା ବସ୍ତୁଠାରେ ଯେତେସବୁ ଗୁଣର ଅବତାରଣା କରାଯାଇଥାଏ ବା କରାଯାଇପାରେ, ସେସବୁ ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ବା ତାତ୍ତ୍ଵିକ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ମଧ୍ଯରେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ; ଯଥା – ‘ଶିକ୍ଷକ’ ଶବ୍ଦଟିର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିବାକୁ ଯାଇ ଆମେ ଯଦି ‘ଶିକ୍ଷକ’ର ବିଶିଷ୍ଟ ଲକ୍ଷଣ ସାଙ୍ଗକୁ ତାଙ୍କର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ପୋଷାକ ପରିଚ୍ଛଦ, ଅଭ୍ୟାସ ଇତ୍ୟାଦି ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁ ସେଗୁଡ଼ିକ ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ପର୍ଯ୍ୟାୟଭୁକ୍ତ ହେବ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୨୩. ତର୍କନିଷ୍ଠ ବିଜ୍ଞାନଭିରିକ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ
Answer:
ତର୍କନିଷ୍ଠ ବା ବିଜ୍ଞାନଭିଭିକ ଲକ୍ଷଣଗୁଡ଼ିକ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଗବେଷଣା ତଥା ତାର୍କିକ ବିଚାରଦ୍ଵାରା ସମର୍ଥିତ । ଏଥିରେ କୌଣସି ଅବାନ୍ତର ବା ଆକସ୍ମିକ ଗୁଣକୁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ ନାହିଁ । ଏହା ସର୍ବବାଦୀସମ୍ମତ । କୌଣସି ଗୋଟିଏ ସମୟରେ ସ୍ଥିରୀକୃତ ହୋଇଥିବା ଲକ୍ଷଣଗୁଡ଼ିକ ସେହି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସମୟର ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ଏହା ପରବର୍ତ୍ତୀ ଗବେଷଣାଦ୍ୱାରା ପରିବର୍ତ୍ତନ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରେ । ଏଣୁ ଏହି ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଏବଂ ସାମାନ୍ୟ ଗୁଣଗୁଡ଼ିକୁ ତର୍କନିଷ୍ଠ ବିଜ୍ଞାନଭିତ୍ତିକ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କୁହାଯାଏ ।

୨୪. ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବିପରୀତମୁଖୀ ସମ୍ବନ୍ଧ
Answer:
ବାତ୍ୟାର୍ଥ କହିଲେ ଗୋଟିଏ ପଦଦ୍ଵାରା ଚିହ୍ନିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି ବା ବସ୍ତୁକୁ ବୁଝାଯାଏ ଏବଂ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କହିଲେ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ କ୍ଷୟ-ବୃଦ୍ଧି ସମ୍ବନ୍ଧ ଥାଏ । ବାତ୍ୟାର୍ଥର କ୍ରମଶଃ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଲେ, ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କ୍ରମଶଃ ହ୍ରାସ ପାଇପାରେ । ସେହିପରି ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର କ୍ରମଶଃ ବୃଦ୍ଧିହେଲେ ବାତ୍ୟାର୍ଥ କ୍ରମଶଃ ହ୍ରାସପାଏ । ଏହାକୁ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବିପରୀତମୁଖୀ ସମ୍ବନ୍ଧ କହନ୍ତି । ଏହାକୁ ଚାରିଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଛି।

୨୫. ବ୍ୟାହତାର୍ଥକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବା ବସ୍ତୁଠାରେ କୌଣସି ଗୁଣର ତାତ୍କାଳିକ ଅଭାବକୁ ସୂଚାଇ ଦେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ସେ ଗୁଣକୁ ଅବଧାରଣ କରିବାର ଶକ୍ତି ବା ସାମର୍ଥ୍ୟକୁ ପ୍ରକାଶ କରେ ତାହାକୁ ବ୍ୟାହତାର୍ଥକ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଅନ୍ଧ, ମୂକ, ବଧୂର, ବନ୍ଧ୍ୟାନାରୀ ଇତ୍ୟାଦି । ଯେପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଚକ୍ଷୁଷ୍ଠାନ ହେବା ସମ୍ଭବ ହୋଇଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଚକ୍ଷୁଷ୍ମାନତାର ତାତ୍କାଳିକ ଅଭାବ ଥ‌ିବା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଜଣକୁ ଅନ୍ଧ କୁହାଯାଏ ।

୨୬. ପଦମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିରୁଦ୍ଧ ପ୍ରତିଯୋଗ ସମ୍ବନ୍ଧ ।
Answer:
ଦୁଇଟି ପଦ ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ସମ୍ପର୍କ ଯଦି ଏପରି ହୁଏ ଯେ, ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୋଟିଏ ସମ୍ଭବ ହେଲେ ଅନ୍ୟଟି ସମ୍ଭବ ହୁଏ ନାହିଁ ଏବଂ ଗୋଟିଏ ସମ୍ଭବ ନ ହେଲେ ଅନ୍ୟଟି ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ସମ୍ଭବ ହୁଏ, ତାହେଲେ ସେ ଦୁହିଁଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ବିରୁଦ୍ଧ ପ୍ରତିଯୋଗ ସମ୍ବନ୍ଧ ବୋଲି କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଶ୍ଵେତ ଓ ଅ-ଶ୍ଵେତ, ସାଧୁ ଓ ଅ-ସାଧୁ ଇତ୍ୟାଦି ।

୨୭. ପଦମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିପରୀତ ପ୍ରତିଯୋଗ ସମ୍ବନ୍ଧ ।
Answer:
ଦୁଇଟି ପଦ ଯଦି ଏପରି ସମ୍ପର୍କିତ ହୋଇଥାଆନ୍ତି ଯେ, ଯେଉଁଠି ଗୋଟିଏ ପଦ ବ୍ୟବହୃତ ହେଲେ ଅନ୍ୟଟି ଏକାସାଙ୍ଗରେ ବ୍ୟବହୃତ ହେବା ସମ୍ଭବ ହୁଏ ନାହିଁ ଏବଂ ଗୋଟିଏ ପଦ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ନହେଲେ ଅନ୍ୟଟି ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ହେବାର ନିଶ୍ଚିତତା ନଥାଏ, ସେହି ଦୁଇଟି ପଦ ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ବିପରୀତ ପ୍ରତିଯୋଗ ସମ୍ବନ୍ଧ କୁହାଯାଏ; ଯଥା –
ଶ୍ଵେତ – କୃଷ୍ଣ
ଧନୀ – ଗରିବ
ଭଲ – ମନ୍ଦ, ଇତ୍ୟାଦି

୨୮. ଭାବ ପଦ ।
Answer:
ଗୋଟିଏ ପଦ କୌଣସି ବସ୍ତୁ, ଶ୍ରେଣୀ, ଗୁଣ, କ୍ରିୟା ଇତ୍ୟାଦିର ଅସ୍ଥିତ୍ଵକୁ ବୁଝାଉଥିଲେ ତାହାକୁ ଭାବ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଆହାର, ନିଦ୍ରା, ମରଣଶୀଳ ଇତ୍ୟାଦି ।

୨୯. ଅଭାବ ପଦ ।
Answer:
ଗୋଟିଏ ପଦ କୌଣସି ବସ୍ତୁ, ଶ୍ରେଣୀ, ଗୁଣ, କ୍ରିୟା ଇତ୍ୟାଦିର ଅଭାବ ବୁଝାଉଥିଲେ, ତାହାକୁ ଅଭାବ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା- ଅନାହାର, ଅ – ମାନବ, ଅନିଦ୍ରା, ଅସାଧୁ, ଅନଭିଜ୍ଞ ଇତ୍ୟାଦି ।

୩୦. ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ ।
Answer:
ଗୋଟିଏ ପଦର ଉଭୟ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଥିଲେ ତାହାକୁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ବା ସଲକ୍ଷଣପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ, ତ୍ରିଭୁଜ, ବର୍ଣ୍ଣ ଇତ୍ୟାଦି । ଯେପରି ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ରାମ, ଯଦୁ, ମଧୁ ଇତ୍ୟାଦି ଅର୍ଥାତ୍ ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ର ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟକୁ ବୁଝାଏ ଏବଂ ତାହାର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ପ୍ରାଣିତ୍ବ ଓ ବିଚାରବୁଦ୍ଧିସମ୍ପନ୍ନତାକୁ ବୁଝାଏ । ତେଣୁ ଏହା ହେଉଛି ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ ।

୩୧. ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ ।
Answer:
ଗୋଟିଏ ପଦ କେବଳ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତି ବା ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଗୁଣକୁ ବୁଝାଉଥିଲେ ତାହାକୁ ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ବା ଅଲକ୍ଷଣ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ରାମ, ଗୋବିନ୍ଦ, ବୃତ୍ତତ୍ଵ, ଶ୍ଵେତତ୍ଵ ଇତ୍ୟାଦି । ଏଠାରେ ରାମ ଓ ଗୋବିନ୍ଦ କହିଲେ ସେମାନଙ୍କର ନାମକୁ ପ୍ରକାଶ କରୁଅଛି, ମାତ୍ର ଗୁଣ ବିଷୟରେ କୌଣସି ସୂଚନା ଦେଉନାହିଁ ।

୩୨. ସମଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ ।
Answer:
ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଦ କେତେକ ବସ୍ତୁ ଓ ବ୍ୟକ୍ତିର ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଏ ତାହାକୁ ସମଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ପୁସ୍ତକାଗାର, ନୌସେନା, ଗୁଚ୍ଛ ଇତ୍ୟାଦି ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ସମଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ । ଯେପରି ପୁସ୍ତକାଗାର କହିଲେ ପୁସ୍ତକମାନଙ୍କର ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଇଥାଏ । ପୁଷ୍ପଗୁଚ୍ଛ କହିଲେ ପୁଷ୍ପର ସମାହାରକୁ ବୁଝାଇଥାଏ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୩୩. ବ୍ୟଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ ।
Answer:
ବ୍ୟଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ କହିଲେ ଗୋଟିଏ ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଏ ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଦର ନାମ, ତାହାଦ୍ଵାରା ସୂଚିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ବୁଝାଏ ସେତେବେଳେ ତାହାକୁ ବ୍ୟଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ ବୋଲି କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ, ପୁସ୍ତକ, ପୁଷ୍ପ ଇତ୍ୟାଦି ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବ୍ୟଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦର ଉଦାହରଣ ।

୩୪. ଶବ୍ଦ
Answer:
ବ୍ୟାକରଣ ଅନୁଯାୟୀ, ଏକ ବା ଏକାଧ୍ଵ ଅକ୍ଷର ମିଳିତ ହୋଇ ଗୋଟିଏ ଅର୍ଥ ବହନ ବା ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ, ତାହାକୁ ଶବ୍ଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା – ଗଛ, ମନୁଷ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦି ।

୩୫. ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ହ୍ରାସ ଓ ବୃଦ୍ଧି
Answer:
ଏହି ହ୍ରାସ ଓ ବୁଦ୍ଧିକୁ ଚାରି ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଛି ।
(୧) ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ବୃଦ୍ଧି ହେଲେ, ବାତ୍ୟାର୍ଥ ହ୍ରାସ ହୁଏ ।
(୨) ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ହ୍ରାସ ହେଲେ, ବାତ୍ୟାର୍ଥ ବୃଦ୍ଧି ହୁଏ ।
(୩) ବାତ୍ୟାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧି ହେଲେ, ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ହ୍ରାସ ହୁଏ ।
(୪) ବାତ୍ୟାର୍ଥର ହ୍ରାସ ହେଲେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧି ହୁଏ ।

୩୬. ଏକ ଶାବ୍ଦିକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦରେ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ଏକ ଶବ୍ଦିକ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଉ: ରାମ, ବୃକ୍ଷ, ପୁରୁଷ ଇତ୍ୟାଦି ।

୩୭. ବହୁ ଶାବ୍ଦିକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ ଏକାଧିକ ଶବ୍ଦରେ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ବହୁ ଶାବ୍ଦିକ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା – ଓଡ଼ିଶାର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ, ଭଲ ଛାତ୍ର ।

୩୮. ଏକାର୍ଥ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦର ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ଅର୍ଥ ଥାଏ, ତାହାକୁ ଏକାର୍ଥକ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ, ନଦୀ, ଛାତ୍ର ଇତ୍ୟାଦି ।

୩୯. ଆନେ କାର୍ଥକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦର ଅନେକ ଅର୍ଥ ଥାଏ, ତାହାକୁ ଅନେକାର୍ଥକ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା – ପାଣିର ଅର୍ଥ ଜଳ, ପାଣିର ଅର୍ଥ ହସ୍ତ ।

୪୦. ବିଶେଷ ପଦ
Answer:
ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଦ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବସ୍ତୁ, ବ୍ୟକ୍ତି, ଗୁଣ ବା ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଉଥାଏ, ତାହାକୁ ବିଶେଷ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା – ଭାରତର ପ୍ରଥମ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି, ପରିଜା ଗ୍ରନ୍ଥାଗାର ।

୪୧. ସାମାନ୍ୟ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ କୌଣସି ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିର ଶ୍ରେଣୀକୁ ବୁଝାଉଥାଏ, ତାହାକୁ ସାମାନ୍ୟ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା – ଲେଖକ, କବି, ଦାର୍ଶନିକ ଇତ୍ୟାଦି ।

୪୨. ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ ଗୁଣ ବିଶିଷ୍ଟ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ବୁଝାଏ, ତାହାକୁ ମୂର୍ଖପଦ ବା ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ, ଅଶ୍ଵ, ବୃକ୍ଷ ଇତ୍ୟାଦି ।

୪୩. ଗୁଣବାଚକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ କୌଣସି ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ନ ବୁଝାଇ କେବଳ ଗୁଣକୁ ବୁଝାଏ, ତାହାକୁ ବିଭକ୍ତ ପଦ ବା ଗୁଣବାଚକ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା – ନମ୍ରତା, ସାଧୁତା, ସରଳତା ଇତ୍ୟାଦି ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୪୪. ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟାର୍ଥକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ ଦ୍ବାରା ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତି, ବସ୍ତୁ, ଶ୍ରେଣୀ ଅଥବା ଗୁଣ ସୂଚିତ ହୁଏ, ତାହାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟାର୍ଥକ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା- ମହାନଦୀ, ଓଡ଼ିଶାର ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଇତ୍ୟାଦି ।

୪୫. ଅନିଦ୍ଧିଷ୍ଟାର୍ଥକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ କୌଣସି ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତି ବସ୍ତୁ ବା ଗୁଣକୁ ସୂଚିତ କରେ ନାହିଁ, ତାହାକୁ ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟାର୍ଥକ ପଦ କୁହାଯାଏ । କୌଣସି ରାଜ୍ୟ, ଜଣେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଇତ୍ୟାଦି ।

୪୬. ନିରପେକ୍ଷ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦର ଅର୍ଥ ବୁଝିବା ପାଇଁ ଅନ୍ୟ ପଦର ସାହାଯ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ ନାହିଁ, ତାହାକୁ ନିରପେକ୍ଷ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା- ବାଳକ, ଟେବୁଲ, ଛାତ୍ର ଇତ୍ୟାଦି ।

୪୭. ସାପେକ୍ଷ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ ଗୁଡ଼ିକର ଅର୍ଥ ତାହାର ଅନ୍ୟ ଏକ ପଦ ସହିତ ସମ୍ବନ୍ଧ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ତାହାକୁ ସାପେକ୍ଷ ପଦ କୁହାଯାଏ । ଯଥା- ଶିକ୍ଷକ-ଛାତ୍ର, ପିତା-ମାତା, ଭାଇ-ଭଉଣୀ ଇତ୍ୟାଦି ।

୪୮. ଭାଷା
Answer:
ଭାଷା ଭାବ ପ୍ରକାଶର ଏକ ମାଧ୍ୟମ । ମନର ଭାବକୁ ଭାଷା ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରକାଶ କରାଯାଇଥାଏ । ଭାଷା ହେଉଛି ମନୁଷ୍ୟର ଭାବ ଓ ଅନୁଭୂତି ପ୍ରକାଶ କରିବା ଦିଗରେ ସହାୟକ ହୋଇଥାଏ । ଭାଷା ବ୍ୟବହାର କରିବାର ଶକ୍ତି କେବଳ ମନୁଷ୍ୟ ମାନଙ୍କର ଅଛି । ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ମାନେ ଏହି ଭାଷାକୁ ଚାରିଟି ଶ୍ରେଣୀରେ ବିଭକ୍ତ କରିଛନ୍ତି । (୧) ବର୍ଣ୍ଣନାମୂଳକ (୨) ଭାବାବେଗ, (୩) ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ବା ଆଦେଶ ମୂଳକ (୪) ସହାନୁଭୂତି ମୂଳକ ପ୍ରୟୋଗ ।

୪୯. ବର୍ଣ୍ଣନାମୂଳକ ଭାଷା
Answer:
ଯେଉଁ ଭାଷା ତଥ୍ୟର ଉପସ୍ଥାପନା କରେ, ତାହାକୁ ବର୍ଣ୍ଣନାମୂଳକ ଭାଷା କୁହାଯାଏ । ଏହା ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ମିଥ୍ୟା ହୋଇପାରେ । ଯଥା – ଗୋଲାପ ଫୁଲଟି ସୁନ୍ଦର ଅଟେ ।

୫୦. ଭାବାବେଗମୂଳକ ଭାଷା
Answer:
ବକ୍ତା ନିଜର ଭାବ ପ୍ରକାଶ କରିବା ପାଇଁ କିମ୍ବା ଶ୍ରୋତା ମନରେ ଭାବ ଉଦ୍ରେକ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଯେଉଁ ଭାବରେ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାର କରେ, ତାହାକୁ ଭାବାବେଗ ମୂଳକ ଭାଷା କହନ୍ତି । ଉ: କି ସୁନ୍ଦର ଦୃଶ୍ୟ।

୫୧. ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ବା ଆଦେଶମୂଳକ
Answer:
ଶ୍ରୋତାକୁ କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଏକ କର୍ମରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ବା କୌଣସି ଏକ କର୍ମରୁ ନିବୃତ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ଭାବରେ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ, ତାହାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ବା ଆଦେଶମୂଳକ ଭାଷା କହନ୍ତି । ଯଥା- ସକାଳୁ ଉଠି ଭ୍ରମଣ କର ।

୫୨. ସହାନୁଭୂତିମୂଳକ ଭାଷା
Answer:
ଆମେ ଦୈନନ୍ଦିନ ଜୀବନରେ ସହାନୁଭୂତିମୂଳକ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାର କରିଥାଉ । ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇବା, ସ୍ଵାଗତ କରିବା, ଇତ୍ୟାଦି । ଯଥା – ସୁପ୍ରଭାତ, ହାଏ, ସବୁ ଭଲ ତ ?

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

B. ବୁଝାଅ ଓ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦର୍ଶାଅ

୧. ସତ୍ୟତା ଓ ପ୍ରାମାଣିକତା
Answer:
ତାର୍କିକମାନଙ୍କ ମତରେ ଯେକୌଣସି ଗୋଟିଏ ଯୁକ୍ତି ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ଅସତ୍ୟ ହୋଇପାରେ । ଏହାର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଯୁକ୍ତିରେ ଦିଆଯାଇଥିବା ତର୍କବଚନମାନଙ୍କର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ସିଦ୍ଧତା ବା ପ୍ରାମାଣ୍ୟ ସତ୍ୟଠାରୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ । ଯେଉଁ ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ବଚନ ପ୍ରତି ହେତୁବାକ୍ୟର ସମର୍ଥନ ଅଛି, ସେହି ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧତା ବିଦ୍ୟମାନ । ଯୁକ୍ତି ଶୁଦ୍ଧ ବା ପ୍ରାମାଣିକ କି ନା ଏହା ବିଚାର କଲାବେଳେ ଆମକୁ ଦେଖିବାକୁ ହୁଏ ହେତୁବାକ୍ୟର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ପ୍ରତି ସମର୍ଥନ ରହିଅଛି କି ନାହିଁ । ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ଅଭାବ ସମର୍ଥନର ଅଭାବରୁ ଘଟିଥାଏ, ସତ୍ୟତାର ଅଭାବରୁ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ବିଚାର୍ଯ୍ୟକ ବିଷୟ ହେଲା ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ସମର୍ଥନଯୋଗ୍ୟତା, ସେମାନଙ୍କର ସତ୍ୟତା ନୁହେଁ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ତର୍କବାକ୍ୟର ସତ୍ୟତା ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଓ ପରୀକ୍ଷଣଦ୍ୱାରା ଜଣାପଡ଼େ; କିନ୍ତୁ ଯୁକ୍ତିର ସିଦ୍ଧତା ବା ପ୍ରାମାଣିକତା ଯୁକ୍ତିଗତ ବାକ୍ୟାବଳୀର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ନାହିଁ । ଏହା ବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ।

୨. ବାଚ୍ୟାର୍ଥ ଓ ବିସ୍ତୃତି
Answer:
ପୁରାତନ ତାର୍କିକମାନେ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ବିସ୍ତୃତି ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିନଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଆଧୁନିକ ତାର୍କିକମାନେ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ବିସ୍ତୃତି ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରିଛନ୍ତି । ଗୋଟିଏ ଜାତିକୁ ବୁଝାଉଥ‌ିବା ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ହେଉଛି ଜାତି ଅନ୍ତର୍ଗତ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷ । କିନ୍ତୁ ତା’ର ବିସ୍ତୃତି ହେଉଛି ତଦନ୍ତର୍ଗତ ଉପଜାତିଗୁଡ଼ିକ । ରାମ, ହରି, ଆକବର ପ୍ରଭୃତି ବ୍ୟକ୍ତିବୃନ୍ଦ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ, ଶ୍ଵେତ ମନୁଷ୍ୟ, କୃଷ୍ଣ ମନୁଷ୍ୟ, ଲୋହିତ ମନୁଷ୍ୟ, ଧୂସର ମନୁଷ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦି ଉପଜାତିଗୁଡ଼ିକ ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବିସ୍ତୃତିର ଅନ୍ତର୍ଗତ ।

୩. ଏକଶାବ୍ଦିକ ଓ ବହୁଶାବ୍ଦିକ ପଦ ।
Answer:
ତାର୍କିକମାନଙ୍କ ମତରେ ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଦ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦକୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ ତାହାକୁ ଏକଶାବ୍ଦିକ ପଦ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – ମନୁଷ୍ୟ, ଛାତ୍ର, ନିବ୍, ପୁସ୍ତକ ଇତ୍ୟାଦି । ମନୁଷ୍ୟ ପଦଟି ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦରେ ଗଠିତ । ସେହିପରି ଛାତ୍ର, ପୁସ୍ତକ ଓ ନିବ୍ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦରେ ଗଠିତ । ତେଣୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ଏକଶାବ୍ଦିକ ଅଟନ୍ତି ।
ଯେଉଁ ପଦର ଏକାଧିକ ଶବ୍ଦମାନଙ୍କୁ ନେଇ ଗଠିତ ତାହାକୁ ବହୁଶାବ୍ଦିକ ପଦବୋଲି କୁହାଯାଏ ।

ଉଦାହରଣ – ଭାରତର ରାଷ୍ଟ୍ରପତି, ଓଡ଼ିଶାର ଶିକ୍ଷାନିର୍ଦ୍ଦେଶକ, ନବବାବୁଙ୍କ ବହି ବ୍ୟବସାୟ ଇତ୍ୟାଦି । ଭାରତର ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଦୁଇଟି ଶବ୍ଦକୁ ନେଇ ଗଠିତ । ସେହିପରି ଓଡ଼ିଶାର ଶିକ୍ଷାନିର୍ଦ୍ଦେଶକ, ନବବାବୁଙ୍କ ବହିବ୍ୟବସାୟ ଇତ୍ୟାଦି ଦୁଇଟି ଲେଖାଏଁ ଶବ୍ଦକୁ ନେଇ ଗଠିତ । ତେଣୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ବହୁଶାବ୍ଦିକ ପଦ ଅଟନ୍ତି ।

୪. ଏକାର୍ଥକ ଓ ଅନେକାର୍ଥକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦର ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ଅର୍ଥ ଥାଏ, ତାହାକୁ ଏକାର୍ଥକ ପଦ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – ମନୁଷ୍ୟ, ଗାଈ, ବୃକ୍ଷ ଇତ୍ୟାଦି, ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ଗୋଟିଏ ଅର୍ଥ ଅଛି । ଏହା ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଏ । ସେହିପରି ଗାଈ, ବୃକ୍ଷ ଏମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଅର୍ଥ ଅଛି । ତେଣୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ଏକାର୍ଥକ ପଦ ଅଟନ୍ତି ।

ଯେଉଁ ପଦର ଏକାଧ୍ଯକ ଅର୍ଥ ଥାଏ, ତାହାକୁ ଅନେକାର୍ଥକ ପଦ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – କର, ପାଣି, ଗୁରୁ ଇତ୍ୟାଦି । କର ଅର୍ଥ – କରିବା, ରାଜସ୍ବ ଓ ହସ୍ତ । ପାଣି ଅର୍ଥ ହସ୍ତ ଏବଂ ଜଳ । ଗୋଟିଏ ଅନେକାର୍ଥ ପଦର ଯେତେଗୁଡ଼ିଏ ଅର୍ଥ ଥାଏ, ସେହି ବାକ୍ୟରେ ବ୍ୟବହାର ତାରତମ୍ୟରେ ସେତିକିଟି ପଦ ସହିତ ସମାନ ।

୫. ବିଶେଷ ଓ ସାମାନ୍ୟ ପଦ
Answer:
ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଦ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବସ୍ତୁ, ବ୍ୟକ୍ତି, ଗୁଣ ବା ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଏ ତାହାକୁ ବିଶେଷ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଭାରତର ପ୍ରଥମ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି, କନିକା ଗ୍ରନ୍ଥାଗାର, ସମ୍ମୁଖସ୍ଥ ବୃକ୍ଷ ଇତ୍ୟାଦି । ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ନାମ ବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାତ୍ମକ ଶବ୍ଦ ବିଶିଷ୍ଟ ନାମ ଏହି ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ ।

ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଦ ଗୋଟିଏ ଶ୍ରେଣୀକୁ ବୁଝାଏ ତାହାକୁ ସାମାନ୍ୟ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – କବି, ଭାରତୀୟ, ଦାର୍ଶନିକ, ରଙ୍ଗ, ମନୁଷ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦି । କବି ଶବ୍ଦଦ୍ୱାରା, କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ବୁଝାଯାଇ ନପାରି ଯେତେ କବି ପଦବାଚ୍ୟ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବୁଝାଏ ।

ଗୋଟିଏ ପଦ ବ୍ୟବହାର ଦୃଷ୍ଟିରୁ କେତେବେଳେ ବିଶେଷ, କେତେବେଳେ ସାମାନ୍ୟ ରୂପେ ଗୃହୀତ ହୋଇପାରେ; ଯଥା – ଲୌହ ଗୋଟିଏ ଧାତୁବିଶେଷ । ଏଠାରେ ଲୌହ ବିଶେଷ ପଦ ଅଟେ । କୁଠାର ଲୌହ ଅଟେ । ଏଠାରେ ଲୌହ ଏକ ସାମାନ୍ୟ ପଦ ଅଟେ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୬. ସମଷ୍ଟିବାଚୀ ଓ ବ୍ୟଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ
Answer:
ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଦ କେତେକ ବସ୍ତୁ ଓ ବ୍ୟକ୍ତିର ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଏ ତାହାକୁ ସମଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ପୁସ୍ତକାଗାର, ପୁଷ୍ପହାର, ଶ୍ରେଣୀ, ନୌସେନା, ଗୁଚ୍ଛ ଇତ୍ୟାଦି । ପୁସ୍ତକାଗାର କହିଲେ, କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପୁସ୍ତକକୁ ବୁଝାଏ ନାହିଁ । କୌଣସି ଗୃହରେ କେତେକ ସଂଖ୍ୟକ ବହି ଏକତ୍ର ରହିଲେ ପୁସ୍ତକାଗାର କୁହାଯାଏ । ସେହିପରି ଗୁଚ୍ଛ କହିଲେ କେତେକ ପୁଷ୍ପର ଗୁଚ୍ଛକୁ ବା ସେହିଭଳି ଅନ୍ୟ କେତେକ ବସ୍ତୁର ଗୁଚ୍ଛକୁ ବୁଝାଏ ।

ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ପଦର ନାମ, ତାହାଦ୍ଵାରା ସୂଚିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ବୁଝାଏ ସେତେବେଳେ ତାହାକୁ ବ୍ୟଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – ମନୁଷ୍ୟ, ରାମ, ମହାନଦୀ ଇତ୍ୟାଦି । ବ୍ୟଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ ଗୋଟିଏ ଗୋଷ୍ଠୀର ଯେକୌଣସି ଗୋଟିଏ ପଦାର୍ଥକୁ ବୁଝାଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ସମଷ୍ଟିବାଚୀ ପଦ ସମଗ୍ର ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ଗୋଟିଏ ପଦାର୍ଥ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରେ ।

୭. ନିରପେକ୍ଷ ଓ ସାପେକ୍ଷ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦର ଅର୍ଥ ଅନ୍ୟ ପଦର ସାହାଯ୍ୟ ବିନା ବୃକ୍ଷ, ପୁସ୍ତକ ଇତ୍ୟାଦି । ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ଅର୍ଥ ବୁଝିବାକୁ ଅନ୍ୟ ବୁଝିହୁଏ, ତାହାକୁ ନିରପେକ୍ଷ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ, ପଦର ଆବଶ୍ୟକତା ହୁଏ ନାହିଁ ।
ଯେଉଁ ପଦ ବୋଧଗମ୍ୟ ହେବାପାଇଁ ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ପଦର ଅପେକ୍ଷା ରଖେ ତାହାକୁ ସାପେକ୍ଷ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଛାତ୍ର, ପତି, ପିତା, ଭାଇ ଇତ୍ୟାଦି । ଛାତ୍ର ପଦ ସାପେକ୍ଷ କାରଣ ଏହାର ଅର୍ଥ ବୁଝିବାପାଇଁ ଆମକୁ ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ (ଶିକ୍ଷକ)ର ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ । ଛାତ୍ରର ସ୍ଥିତି ଶିକ୍ଷକର ସ୍ଥିତି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଜଣେ ଛାତ୍ର ହେଲେ ସେ ନିଶ୍ଚୟ କୌଣସି ଶିକ୍ଷକଙ୍କର ଛାତ୍ର ହୋଇଥବ ।

୮. ଗୁଣବାଚକ ଓ ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦ କୌଣସି ଗୁଣ ବା କ୍ରିୟାର ନାମ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ଗୁଣବାଚକ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ସାଧୁତା, ନମ୍ରତା, ସହନଶୀଳତା, ମନୁଷ୍ୟତା ଇତ୍ୟାଦି । କାରଣ ଏହି ପଦଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରତ୍ୟେକ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଗୁଣର ସୂଚନା ଦିଏ ।

ଯେଉଁ ପଦ କୌଣସି ଗୁଣଯୁକ୍ତ ଦ୍ରବ୍ୟ ଅର୍ଥାତ୍, ବସ୍ତୁ, ବ୍ୟକ୍ତି ବା ସେମାନଙ୍କର ଶ୍ରେଣୀ ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଉଥାଏ, ତାହାକୁ ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ପଦ ବୋଲି କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଚନ୍ଦ୍ରମା, ମନୁଷ୍ୟ, ରାମ, ପୁଷ୍ପଗୁଚ୍ଛ, ପୁସ୍ତକ, ଛାତ୍ର ଇତ୍ୟାଦି । ସମସ୍ତ ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ପଦକୁ ମୂର୍ତ୍ତି ପଦ ଏବଂ ଗୁଣବାଚକ ପଦକୁ ବିବିକ୍ତ ପଦ ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ ।

୯. ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ଓ ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ
Answer:
ଯେଉଁ ପଦର ଉଭୟ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଥାଏ, ତାହାକୁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ ବା ସଲକ୍ଷଣ ପଦ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – ମନୁଷ୍ୟ, ବୃକ୍ଷ, ଗାଈ ଇତ୍ୟାଦି । ମନୁଷ୍ୟ ପଦ ସଲକ୍ଷଣ, କାରଣ ଏହାର ଉଭୟ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ଅଛି । ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ପୃଥ‌ିବୀର ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତର ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟକୁ ସୂଚିତ କରେ । ଏହାର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ପ୍ରାଣିତ୍ଵ ଓ ବିଚାରଶୀଳତାକୁ ବୁଝାଏ ।

ମିଲ୍କଙ୍କ ମତରେ ଯେଉଁ ପଦର କେବଳ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ବା କେବଳ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଥାଏ, ତାହାକୁ ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ; ଯଥା – ଶୁଭ୍ରତା, ସାଧୁତା, ରାମ, ଇସ୍‌ମାଇଲ୍ ଇତ୍ୟାଦି । ଶୁଭ୍ରତା ଗୋଟିଏ ଗୁଣକୁ ବୁଝାଏ । ତେଣୁ ଏହାର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଅଛି କିନ୍ତୁ ଏହାର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ନାହିଁ । ଯେହେତୁ ଏହା କୌଣସି ବସ୍ତୁର ସୂଚନା ଦିଏ ନାହିଁ । ରାମ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଅଛି । ଏହା କୌଣସି ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ସୂଚାଉଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଏହାର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ନାହିଁ । କାରଣ ‘ରାମ’ ନାମଧାରୀ ବ୍ୟକ୍ତିଠାରେ କି ଲକ୍ଷଣ ଅଛି, ତାହା ‘ରାମ’ ପଦରୁ ସୂଚିତ ହେଉନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହା ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ ।

୧୦. ବିପରୀତ ଓ ବିରୁଦ୍ଧ ପଦ
Answer:
ତାର୍କିକମାନଙ୍କ ମତରେ ଦୁଇଟି ବିରୁଦ୍ଧ ପଦ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରୟୋଗ କ୍ଷେତ୍ରରେ କୌଣସି ବସ୍ତୁରେ ଗୋଟିଏ ସତ୍ୟ ହେଲେ ଅପରଟି ମିଥ୍ୟା ଏବଂ ଗୋଟିଏ ମିଥ୍ୟା ହେଲେ ଅପରଟି ସତ୍ୟ ହୁଏ । ଦୁଇଟି ବିପରୀତ ପଦ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରୟୋଗ କ୍ଷେତ୍ରରେ କୌଣସି ବସ୍ତୁରେ ଗୋଟିଏ ସତ୍ୟ ହେଲେ ଅପରଟି ମିଥ୍ୟା ହୁଏ । କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ମିଥ୍ୟା ହେଲେ ଅପରଟି ସତ୍ୟ କି ମିଥ୍ୟା ତାହା କହିହୁଏ ନାହିଁ ।

ଉଦାହରଣ – ଯାହା ଶ୍ୱେତ ତାହା ଅଶ୍ଵେତ ନୁହେଁ ଏବଂ ଯାହା ଶ୍ଵେତ ନୁହେଁ ତାହା ନିଶ୍ଚୟ ଅଶ୍ଵେତ । କାରଣ ଶ୍ୱେତାତିରିକ୍ତ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ବର୍ଣ୍ଣ ଅଶ୍ଵେତର ଅନ୍ତର୍ଗତ । ପକ୍ଷାନ୍ତର ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁ ଶ୍ଵେତ ହେଲେ ତାହା ଅବଶ୍ୟ କୃଷ୍ଣ ହୋଇନପାରେ, କିନ୍ତୁ ଶ୍ଵେତ ନହେଲେ ତାହା ନିଶ୍ଚୟ କୃଷ୍ଣ ବର୍ଷର ହେବ ବୋଲି କହିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । କାରଣ ତାହା କୃଷ୍ଣ, ପୀତ, ନୀଳ, ଲୋହିତ ଇତ୍ୟାଦି ଯେକୌଣସି ବର୍ଣ୍ଣର ହୋଇଥାଇପାରେ ।

୧୧. ନଞ୍ଜର୍ଥକ ଓ ବ୍ୟହତାର୍ଥକ ପଦ
Answer:
ଗୋଟିଏ ପଦ କୌଣସି ବସ୍ତୁ, ଶ୍ରେଣୀ, ଗୁଣ, କ୍ରିୟା ଇତ୍ୟାଦିର ଅନସ୍ତିତ୍ୱ ବା ଅଭାବକୁ ବୁଝାଉଥିଲେ, ତାହାକୁ ଅଭାବ ପଦ ବା ନିଞର୍ଥକ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଅନାହାର, ଅମାନବ, ଅନାଡ଼ମ୍ବର, ଅନିଦ୍ରା ଇତ୍ୟାଦି ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ଗୋଟିଏ ପଦ କୌଣସି ବସ୍ତୁ ବା ଶ୍ରେଣୀରେ ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବେ ଥ‌ିବା କୌଣସି ତାତ୍କାଳିକ ଅଭାବକୁ ବୁଝାଉଥିଲେ ତାହାକୁ ବ୍ୟହତାର୍ଥକ ପଦ ବୋଲି କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଅନ୍ଧ, ବଧୂ, ମୂକ ଇତ୍ୟାଦି । ଏହି ପଦଗୁଡ଼ିକ କାଷ୍ଠ ବା ପ୍ରସ୍ତରଠାରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ନୁହେଁ, କାରଣ ସେଗୁଡ଼ିକ ସ୍ୱଭାବତଃ ଦୃଷ୍ଟିଶକ୍ତି, ଶ୍ରବଣଶକ୍ତି, ବାକ୍‌ଶକ୍ତି ନଥାଏ । ବ୍ୟହତାର୍ଥକ ପଦଦ୍ୱାରା ବର୍ତ୍ତମାନକାଳୀନ ଅଭାବ ସୂଚିତ ହୁଏ; କିନ୍ତୁ ଅଭାବ ପଦକ୍ଷେତ୍ରରେ କୌଣସି କାଳର ସୂଚନା ନଥାଏ ।

୧୨. ପଦ ଓ ଶବ୍ଦ
Answer:
ଗୋଟିଏ ଅକ୍ଷର କିମ୍ବା ତତୋଽଧ୍ଵ ଅକ୍ଷର ସମଷ୍ଟିକୁ ଶବ୍ଦ କୁହାଯାଏ ଶବ୍ଦ ଦୁଇପ୍ରକାର ହୋଇପାରେ; ଯଥା – (୧) ସାର୍ଥକ ବା ଅର୍ଥଯୁକ୍ତ; ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ – ଗୋବିନ୍ଦ, ବୃକ୍ଷ, ସବୁଜ, ମୁଁ, ମାନସ, ରମେଶ ଇତ୍ୟାଦି; ଏବଂ (୨) ନିରର୍ଥକ ବା ଅର୍ଥହୀନ; ଯଥା – ଟପ୍ତ, ଉମ୍ର, ଧୂପକ, ଫପକ ଇତ୍ୟାଦି ।
ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ କିମ୍ବା ତତୋଽଧୂକ ଶବ୍ଦ ସମଷ୍ଟିଦ୍ୱାରା ପଦ ଗଠିତ ହୁଏ । ପଦ ତର୍କବାକ୍ୟର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କିମ୍ବା ବିଧେୟରୂପେ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ । ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟର ଅନେକ ଶବ୍ଦ ଥାଇପାରେ । କିନ୍ତୁ ତର୍କବାକ୍ୟରେ କେବଳ ଦୁଇଟି ପଦ ଥାଏ; ଯଥା – ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏବଂ ବିଧେୟ ।

୧୩. ମୂର୍ଖ ଓ ବିବିକ୍ତ ପଦ
Answer:
କୌଣସି ପଦ ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବସ୍ତୁର ନାମକୁ ବୁଝାଏ ତାହାକୁ ମୂର୍ଖପଦ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଯେପରି ‘ମଣିଷ’, ‘ଟେବୁଲ’, ‘ବୃକ୍ଷ’ ଇତ୍ୟାଦି । ପ୍ରକାରାନ୍ତରେ ଯେଉଁ ପଦ ବସ୍ତୁର ଗୁଣ ବା ଗୁଣସମୂହକୁ ବୁଝାଏ ତାହାକୁ ବିବିକ୍ତ ପଦ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଯେପରି ସଦ୍‌ଗୁଣାବଳୀ, ରଙ୍ଗ, ମିଷ୍ଟତ୍ଵ, ବିଚାରଶୀଳତା ଇତ୍ୟାଦି । ବିବିକ୍ତ ପଦ ଦୁଇଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ; ଯଥା – (i) ସାମାନ୍ୟ ବିବିକ୍ତ ପଦ (ii) ଏକକ ବିବିକ୍ତ ପଦ ।

ସଦ୍‌ଗୁଣାବଳୀ, ରଙ୍ଗ ଇତ୍ୟାଦି ସାମାନ୍ୟ ବିବିକ୍ତ ପଦ । କାରଣ ଏହା ଏକାଧ୍ଵ ଗୁଣ ପ୍ରକାଶ କରେ । ରଙ୍ଗ କହିଲେ ଧଳା ରଙ୍ଗ, କଳା ରଙ୍ଗ, ଏପରି ବହୁ ପ୍ରକାର ରଙ୍ଗକୁ ବୁଝାଇଥାଏ । ସଦ୍‌ଗୁଣାବଳୀ କହିଲେ ସାଧୁତା, ସତ୍ୟବାଦିତା ଇତ୍ୟାଦିର ସମାହାରକୁ ସଦ୍‌ଗୁଣାବଳୀ କୁହାଯାଏ । ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ଗୁଣକୁ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିବା ପଦକୁ ଏକକ ବିବିକ୍ତ ପଦ ବୋଲି କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ମିଷ୍ଟତ୍ଵ, ସାଧୁତା, ସତ୍ୟବାଦିତା, କଳା ରଙ୍ଗ, ଧଳା ରଙ୍ଗ ଇତ୍ୟାଦି ।

୧୪. ଅବରୋହ ଓ ଆରୋହ ଯୁକ୍ତି
Answer:
(କ) ଏକ ପ୍ରାମାଣିକ ଅବରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ କେବେହେଲେ ତା’ର ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ବ୍ୟାପକତର ହୋଇପାରେ ନାହିଁ।
(ଖ) ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଏକ ନିଶ୍ଚିତ ସତ୍ୟତା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ହୋଇଥାଏ ।
(ଗ) ଅବରୋହନୁମାନ ଯୁକ୍ତିଟି ଏକ ଆକାରଗତ ସତ୍ୟତା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ହୋଇଥାଏ;
ଯଥା – ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
ରାମ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ ।
_______________
∴ ରାମ ମରଣଶୀଳ ।
ଆରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତି :
(କ) ଏକ ପ୍ରାମାଣିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁମାନଙ୍କଠାରୁ ଅତି ବ୍ୟାପକତର ଅଟେ ।
(ଖ) ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ସତ୍ୟତା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ନୁହେଁ । ଏହା ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟେ ।
(ଗ) ଆରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିଟି ଉଭୟ ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ଓ ଆକାରଗତ ସତ୍ୟତା ହୋଇଥାଏ ।
ଯଥା – ରାମ ମରଣଶୀଳ ।
ହରି ମରଣଶୀଳ ।
ଆକବର ମରଣଶୀଳ ।
………………….
…………………
∴ ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।

୧୫. ବାକ୍ୟ ଓ ତର୍କବାକ୍ୟ
Answer:
କେତେଗୁଡ଼ିଏ ଶବ୍ଦ ମିଳିତ ହୋଇ ଗୋଟିଏ ସଂପୂର୍ଣ ଭାବ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ ତାହାକୁ ବାକ୍ୟ କହନ୍ତି । ବାକ୍ୟ ବ୍ୟାକରଣର ବିଷୟବସ୍ତୁ । ଏଥ‌ିରେ ଦୁଇଟି ଅଙ୍ଗ ଥାଏ; ଯଥା – ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଓ ବିଧେୟ । ତର୍କବାକ୍ୟ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଆଲୋଚ୍ୟ ବିଷୟବସ୍ତୁ । ଏଥୁରେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ, ବିଧେୟ ଓ ସଂଯୋଜକ ବୋଲି ତିନିଗୋଟି ଅବୟବ ଥାଏ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ବାକ୍ୟ ବ୍ୟାକରଣଗତ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଶୁଦ୍ଧ କିମ୍ବା ଅଶୁଦ୍ଧ ବିବେଚିତ ହୁଏ । କିନ୍ତୁ ତର୍କବାକ୍ୟ ତର୍କପଦ୍ଧତିର ସୁବିଧା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ଅସତ୍ୟ ବିବେଚିତ ହୁଏ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ତର୍କବାକ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟ; ମାତ୍ର ପ୍ରତ୍ୟେକ ବାକ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ତର୍କବାକ୍ୟ ନୁହେଁ ।

୧୬. ଅବଧାରଣ ଓ ତର୍କବାକ୍ୟ
Answer:
ଅବଧାରଣ ହେଉଛି ଗୋଟିଏ ମାନସିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଯାହାଦ୍ୱାରା ଆମେ ଦୁଇଟି ଧାରଣାକୁ ମନେ ମନେ ପରସ୍ପର ସହିତ ତୁଳନା କରୁ ଏବଂ ଉଭୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ସମ୍ବନ୍ଧ ସ୍ଥାପନ କରୁ । ଏହି ସମ୍ବନ୍ଧ କୌଣସି ବିଷୟ ବା ବସ୍ତୁ ସମ୍ପର୍କରେ ସ୍ବୀକୃତି ମଧ୍ଯ ହୋଇପାରେ, ପୁଣି ଅସ୍ବୀକୃତି ମଧ୍ଯ ହୋଇପାରେ । ଯେପରି ମଣିଷ ଏବଂ ମରଣଶୀଳ – ଏହି ଦୁଇଟି ଧାରଣା ଆମ ମନ ମଧ୍ୟରେ ରହିଛି । ଅବଧାରଣ ଗୋଟିଏ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ମାନସିକ ବ୍ୟାପାର । ଅବଧାରଣ ଭାଷାରେ ବ୍ୟକ୍ତ ହୋଇପାରେ ପୁଣି ନ ହୋଇପାରେ ମଧ୍ୟ । ଭାଷାରେ ବ୍ୟକ୍ତ ଅବଧାରଣର ରୂପକୁ ତର୍କବାକ୍ୟ କୁହାଯାଏ ।

୧୭. ବୈଧ ଯୁକ୍ତି ଓ ଅବୈଧ ଯୁକ୍ତି
Answer:
କୌଣସି ଏକ ଅବରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଯଦି ହେତୁବାକ୍ୟ କିମ୍ବା ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଯଥାର୍ଥରେ ପ୍ରତିପାଦିତ ହେଉଥବ, ତେବେ ତାହାକୁ ବୈଧଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
ସମସ୍ତ ରାଜା ମନୁଷ୍ୟ ।
____________________
∴ ସମସ୍ତ ରାଜା ମରଣଶୀଳ ।
କୌଣସି ଏକ ଅବରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଯଦି ହେତୁବାକ୍ୟ କିମ୍ବା ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ଯଥାର୍ଥରେ ବା ବୈଧାନୁକୃତ ଭାବରେ ପ୍ରତିପାଦିତ ହେଲାନାହିଁ, ତେବେ ତାହାକୁ ଅବୈଧ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ ।
ଯଥା – ଗାନ୍ଧୀ ଜଣେ ନେତା ।
ଭାରତ ଗୋଟିଏ ଦେଶ ।
_________________
∴ ଗାନ୍ଧୀ ଭାରତର ନେତା ।

୧୮. ଅନୁମାନ ଓ ଯୁକ୍ତି
Answer:
ନ୍ୟାୟଦର୍ଶନରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ କୌଣସି ବିଷୟକୁ ଦେଖୁ ଯେତେବେଳେ ସେ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରାଯାଏ, ତାହାକୁ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ‘ଅନୁ’ ଅର୍ଥାତ୍ ପଛରେ, ‘ମନ୍ୟସେ’ ଅର୍ଥାତ୍ ଚିନ୍ତା କରିବା । ତେଣୁ ଅନୁମାନ କେବଳ ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ଘଟିଥାଏ; ଯଥା – ପର୍ବତରେ ଧୂଆଁ ଦେଖୁ ସେଠାରେ ନିଆଁ ଅଛି ବୋଲି ଅନୁମାନ କରାଯାଏ ।

ଅନୁମାନକୁ ଭାଷାରେ ପ୍ରୟୋଗ କଲେ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ । ଏହା ହେତୁବଚନ ଓ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଦ୍ୱାରା ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ । ଏହାର ହେତୁକୁ ଆଶ୍ରୟ କରି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥାଏ ।
ଯଥା – ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ । – ହେତୁ
∴ କେତେକ ମରଣଶୀଳ ପ୍ରାଣୀ ମନୁଷ୍ୟ । – ସିଦ୍ଧାନ୍ତ
ସମସ୍ତ ଧର୍ମପ୍ରାଣ ବ୍ୟକ୍ତି ଶାନ୍ତିପ୍ରିୟ । – ହେତୁ
ବୁଦ୍ଧଦେବ ଜଣେ ଧର୍ମପ୍ରାଣ ବ୍ୟକ୍ତି । – ହେତୁ
___________________________
∴ ବୁଦ୍ଧଦେବ ଜଣେ ଶାନ୍ତିପ୍ରିୟ ବ୍ୟକ୍ତି । – ସିଦ୍ଧାନ୍ତ

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୧୯. ଆକାର ଓ ବିଷୟଗତ ଭେଦ
Answer:
ଗୋଟିଏ ଗୋଲାପ ଫୁଲକୁ ଦେଖ‌ିଲେ କେତେଗୁଡ଼ାଏ କଥା ବିଚାରକୁ ଆସେ; ଯଥା – ଫୁଲର ରଙ୍ଗ, ବାସ୍ନା, ପାଖୁଡ଼ା ଇତ୍ୟାଦି । ଏଗୁଡ଼ିକ ସବୁ ବିଷୟର ପର୍ଯ୍ୟାୟଭୁକ୍ତ । ଏସବୁ ବ୍ୟତିରେକେ ଗୋଲାପ ଫୁଲଟି ଗୋଟିଏ ଆକାରର । ସେହିଭଳି ଖଣ୍ଡେ ଇଟା ଭିତରେ କେତେ ପଦାର୍ଥ ଥାଏ; ମାତ୍ର ଅନେକ ଇଟାଖଣ୍ଡ ଆକାରରେ ସମାନ । ଠିକ୍ ସେହିପରି ଅନେକ ଯୁକ୍ତି ଗୋଟିଏ ଆକାରର ହୋଇଥାନ୍ତି ଯଦିଓ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯୁକ୍ତର ବିଷୟବସ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଯୁକ୍ତିର ବିଷୟବସ୍ତୁଠାରୁ ପୃଥକ୍ ।
ଯଥା – (କ) ସମସ୍ତ ଦାର୍ଶନିକ ଚିନ୍ତାଶୀଳ
ଲକ୍ ଜଣେ ଦାର୍ଶନିକ
_____________
∴ ଲକ୍ ଚିନ୍ତାଶୀଳ ।
(ଖ) କୌଣସି ଚିନ୍ତାନାୟକ ଦୋଷମୁକ୍ତ ନୁହନ୍ତି ।
ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧୀ ଜଣେ ଚିନ୍ତାନାୟକ ।
____________________
∴ ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧୀ ଦୋଷମୁକ୍ତ ନୁହନ୍ତି ।

୨୦. ଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି ଓ ଅଯଥା ଯୁକ୍ତି
Answer:
ଯେଉଁ ଯୁକ୍ତିରେ ସମସ୍ତ ହେତୁବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଯୁକ୍ତିଟି ଗୋଟିଏ ବୈଧଯୁକ୍ତି ହୋଇଥାଏ ତାହାକୁ ଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ ।
ସମସ୍ତ ପକ୍ଷୀ ଦ୍ବିପଦ ।
ସମସ୍ତ କାକ ପକ୍ଷୀ ଅଟନ୍ତି । – ସତ୍ୟ
_______________________
∴ ସମସ୍ତ କାକ ଦ୍ବିପଦ ଅଟନ୍ତି । – ସତ୍ୟ
ଯେଉଁ ଯୁକ୍ତିରେ ଗୋଟିଏ ହେତୁବାକ୍ୟ ମିଥ୍ୟାହୋଇଥାଏ କିମ୍ବା ଯୁକ୍ତିଟି ଅବୈଧ ହୋଇଥାଏ ତାହାକୁ ଅଯଥାର୍ଥଯୁକ୍ତି କହନ୍ତି ।
ସମସ୍ତ ପରିବା ମିଠା ଅଟେ । – ମିଥ୍ୟା
କଲରା ଏକ ପରିବା ଅଟେ । – ସତ୍ୟ
__________________
∴ କଲରା ମିଠା ଅଟେ । – ମିଥ୍ୟା

ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର

୧. ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ସଂଜ୍ଞା କାହାକୁ କହନ୍ତି ?
Answer:
ଦୈନନ୍ଦିନ ଜୀବନରେ ଆମେସବୁ ଅନେକ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିଥାଉ । ଏହି ଆଲୋଚନାର ପରିସର ମଧ୍ୟରେ ଆମେ ଆମର ସ୍ଥିତି ଓ ଦୁଃସ୍ଥିତି ସମ୍ପର୍କରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପରିଚିତ କରାଇଥାଉ । ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ, ଅନେକ ସମୟରେ ଆମର ଦୁଃଖ – ସୁଖ, ଜୟ-ପରାଜୟ, ନିନ୍ଦା – ପ୍ରଶଂସା ସମ୍ପର୍କରେ ହେତୁ ବା କାରଣ ଦର୍ଶାଇଥାଉ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, କେହି ଯଦି ତୁମକୁ ପ୍ରଶ୍ନକରେ ତୁମେ ବାଣିଜ୍ୟ ଶ୍ରେଣୀରେ ନାମ ଲେଖାଇବା ପରିବର୍ତ୍ତେ କଳା ଶ୍ରେଣୀରେ କାହିଁକି ନାମ ଲେଖେଇଲ ? ତୁମେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଏହାର କାରଣ ବା ହେତୁ ଦର୍ଶାଇବ । ଏଭଳି ଜୀବନର ବିଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆମେ ହେତୁ ବା କାରଣର ଆଶ୍ରୟ ନେଇ ଆମର ଯୁକ୍ତି ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥାଉ ।

କିନ୍ତୁ ଏଠାରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରାଯାଏ ଯେ ଆମେ କୌଣସି ବିଷୟକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ଦେଖିବାବେଳେ ବା ଶୁଣିବାବେଳେ କୌଣସି ହେତୁର ଆଶ୍ରୟ ନେବାକୁ ପଡ଼େ ନାହିଁ । ମାତ୍ର ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଆମର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଜ୍ଞାନ ନଥାଏ, ଆମେ ଯେତେବେଳେ ସେସବୁକୁ ଜାଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକରୁ ସେତେବେଳେ ଆମେ ହେତୁର ଆଶ୍ରୟ ନେଇଥାଉ ; ଯଥା – ପର୍ବତରେ ଧୂଆଁକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ଦେଖୁଥାଉ ସତ; ମାତ୍ର ପରୋକ୍ଷ ଜ୍ଞାନ ବା ଅନୁମାନ ସାହାଯ୍ୟରେ ଆମେ ପର୍ବତରେ ଅଗ୍ନିର ସ୍ଥିତିକୁ ସ୍ବୀକାର କରିଥାଉ । ଏଠାରେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଜ୍ଞାନଲାଭ କରୁଥିବା ଧୂଆଁ ହେଉଛି ହେତୁ ଯାହା ସାହାଯ୍ୟରେ ଆମେ ଅଗ୍ନି ଅଛି ବୋଲି ଅନୁମାନ କରୁ ।

ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରହିଁ କେଉଁ ଅନୁମାନ ପ୍ରଣାଳୀ ସିଦ୍ଧ ଓ କେଉଁ ଅନୁମାନ ପ୍ରଣାଳୀ ଅସିଦ୍ଧ ତାହା ସ୍ଥିର କରିଥାଏ । ସାଧାରଣ ଜୀବନରେ ସିଦ୍ଧ ଅନୁମାନ ପ୍ରଣାଳୀର ପ୍ରୟୋଗଦ୍ଵାରା ଯଥାର୍ଥ ପରୋକ୍ଷ ଜ୍ଞାନ ଲାଭ କରାଯାଇପାରେ । ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଇଂରାଜୀରେ ‘ଲଜିକ୍’ କୁହାଯାଏ । ‘ଲଜିକ୍’ ଶବ୍ଦ ଗ୍ରୀକ୍ ଶବ୍ଦ ‘ଲୋଗସ୍’ରୁ ଆସିଅଛି । ‘ଲୋଗସ୍’ର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଚିନ୍ତା ବା ଯୁକ୍ତି ଏବଂ ଭାଷା ବା ଅଭିବ୍ୟକ୍ତି । ଏହା କି ପ୍ରକାର ଚିନ୍ତନ ବା ଯୁକ୍ତିଦ୍ଵାରା ଅନୁମାନସିଦ୍ଧ ହୁଏ, ତାହାର ବିଚାର କରେ । ପୁଣି ଅନୁମାନକୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସମକ୍ଷରେ କିପରିଭାବେ ଉପସ୍ଥାପିତ କଲେ, ତାହାର ସିଦ୍ଧତା ପରିଷ୍କାର ହୋଇପାରେ ଏବଂ ତାହାର ଦୋଷକୁ ଅତି ସହଜ ଭାବରେ ବାହାର କରାଯାଇପାରେ, ତାହାର ବିଚାର କରିବା ମଧ୍ୟ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଲକ୍ଷ୍ୟ ।

କେହି କେହି ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଚିନ୍ତାର ମୂଳ – ସୂତ୍ରାବଳୀ ସମ୍ପର୍କୀୟ ବିଜ୍ଞାନ ବୋଲି କହିଥାନ୍ତି । ଅର୍ଥାତ୍ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ହେଉଛି ଚିନ୍ତା ସମ୍ପର୍କୀୟ ବିଜ୍ଞାନ । ‘ଚିନ୍ତା’ ଶବ୍ଦଟି ଅତୀବ ବ୍ୟାପକ । ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ, ସ୍ମୃତି, କଳ୍ପନା, ଧାରଣା, ଅବଧାରଣା ଏବଂ ଅନୁମାନ ପଦ୍ଧତି – ଏ ସମସ୍ତ ଚିନ୍ତାର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ । ଏହି ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ମନୋବିଜ୍ଞାନର ଆଲୋଚ୍ୟ ବିଷୟ । ମନୋବିଜ୍ଞାନ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବିଷୟର ଆଲୋଚନା

କରିବାକୁ ହେବ । ମାତ୍ର ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ମନୋବିଜ୍ଞାନର ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ, ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ଏକ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଧରଣର ଶାସ୍ତ୍ର । ପୁଣି ଚିନ୍ତା ଶବ୍ଦଟି ବୈଧ ଓ ଅବୈଧ ଉଭୟ ପ୍ରକାର ଚିନ୍ତାକୁହିଁ ବୁଝାଇଥାଏ । ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କେବଳ ଚିନ୍ତାର ବିଷୟାବଳୀ ଓ ନିୟମ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଆଲୋଚନା କରିଥାଏ ।

ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍ (Aristotle)ଙ୍କ ପ୍ରବର୍ତ୍ତିତ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଅନୁସରଣ କରୁଥିବା ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ମାନେ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ସଂଜ୍ଞା ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ମିଲ୍ (Mill) ପ୍ରଦତ୍ତ ସଂଜ୍ଞାଟି ସାଧାରଣଭାବେ ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ଅନେକ ମନେକରନ୍ତି । ମିଲ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନବୃତ୍ତି ସାକ୍ଷ୍ୟ ପ୍ରମାଣ ଭିଭିରେ ଜ୍ଞାନ ସତ୍ୟରୁ ଅଜ୍ଞାତ ସତ୍ୟରେ ଉପନୀତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥାଏ, ସେହି ଜ୍ଞାନ ବୃତ୍ତର କ୍ରିୟାସମୂହ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଆନୁଷଙ୍ଗିକ ବୁଦ୍ଧି-ପ୍ରକ୍ରିୟାର ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆଲୋଚନାକୁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ଅନେକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଯୁକ୍ତି ପଦ୍ଧତିର ବିଜ୍ଞାନ ବୋଲି କହିଥାନ୍ତି । ଆଧୁନିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ କୋପି (Copi)ଙ୍କ ମତରେ ମିଲ୍‌ଙ୍କ ପ୍ରଦତ୍ତ ସଂଜ୍ଞାଟି କିଛିଟା ତ୍ରୁଟିମୁକ୍ତ ସଂଜ୍ଞା ହେଲେ ମଧ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବରେ ତ୍ରୁଟିବିହୀନ ନୁହେଁ । କାରଣ ଯୁକ୍ତିକ୍ରିୟାକୁ ମଧ୍ଯ ଏକପ୍ରକାର ଚିନ୍ତା ହିସାବରେ ମନୋବିଜ୍ଞାନର ଅନ୍ତର୍ଗତ । କୋପିଙ୍କ ମତରେ ‘ବୈଧ’ ଓ ‘ଅବୈଧ’ ଯୁକ୍ତିର ପାର୍ଥକ୍ୟ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିବାହିଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର । ବିଚାରକ୍ରିୟା ମଧ୍ୟରେ ଜଟିଳ ମାନସିକ କ୍ରିୟା ସଂଶ୍ଳିଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ । ବିଚାରକର୍ତ୍ତାର ବିଭିନ୍ନ ଆବେଗ ଏହା ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ରହିଥାଇପାରେ । ସେହି ବିଚାରକ୍ରିୟାର ଧାରା ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଆଲୋଚନାର ବିଷୟ ନୁହେଁ ।

୨. ଅନୁମାନ ଓ ଯୁକ୍ତି ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦର୍ଶାଅ । ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ଏମାନଙ୍କ ସହିତ କିଭଳି ଭାବରେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ବୁଝାଇ ଦିଅ ।
Answer:
ଦର୍ଶନରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେକୌଣସି ବିଷୟକୁ ଦେଖ୍ ଯେତେବେଳେ ତତ୍‌ସମ୍ପର୍କୀୟ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରାଯାଏ ତାହାକୁ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ‘ଅନୁ’ ଅର୍ଥାତ୍ ପଛରେ, ‘ମନ୍ୟସେ’ ଅର୍ଥାତ୍ ଚିନ୍ତା କରିବା । ତେଣୁ ଅନୁମାନ କେବଳ ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ଘଟିଥାଏ । ପର୍ବତରେ ଧୂଆଁ ଦେଖୁ ଯେତେବେଳେ ସେଠାରେ ନିଆଁ କଥା ଚିନ୍ତା କରାଯାଏ ସେତେବେଳେ ଏହାକୁ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ଘଟୁଥ‌ିବା ଏହି ଅନୁମାନ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ଭାଷାରେ ପ୍ରକାଶ କଲେ ତାହାକୁ ଯୁକ୍ତି ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ‘ ଅନୁମାନ’ ଶବ୍ଦ କେବଳ ନିଗମନ-ଧାରଣାକୁ ଅଥବା ହେତୁ-ଧାରଣା ଓ ନିଗମନ-ଧାରଣା ଉଭୟକୁ ବୁଝାଇବାରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥାଏ ।

ଯୁକ୍ତି – ଅନୁମାନକୁ ଭାଷାରେ ପ୍ରକାଶ କରାଗଲେ ଏହାକୁ ଯୁକ୍ତି କୁହାଯାଏ । ମାତ୍ର ଯେକୌଣସି ଯୁକ୍ତି ଗୋଟିଏ ହେତୁକୁ ଆଶ୍ରୟ କରିଥାଏ ହେତୁକୁ ଯେଉଁ ବଚନରେ ପ୍ରକାଶ କରାଯାଏ ତାହାକୁ ହେତୁବଚନ (Premise) ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଏହି ହେତୁବଚନକୁ ଆଶ୍ରୟ କରି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିଷ୍ପନ୍ନ ହୁଏ । ତେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯୁକ୍ତିରେ ସର୍ବନିମ୍ନ ଦୁଇଟି ଅଙ୍ଗ ବା ଅବୟବ ଥାଏ । ସେଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ହେତୁବଚନ ଓ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ । କେତେକ ଯୁକ୍ତିରେ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ହେତୁବଚନ ଥାଇପାରେ ଏବଂ ଅନ୍ୟ କେତେକ ଯୁକ୍ତିରେ ଏକାତ୍ମକ ହେତୁବଚନ ଥାଏ, ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ –

(କ) କେତେକ ଆମ୍ବ ମିଠା ଅଟେ । (ହେତୁବଚନ)
∴ କେତେକ ମିଠାଫଳ ଆମ୍ବ ଅଟେ । (ସିଦ୍ଧାନ୍ତ)
(ଖ) ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ । ( ହେତୁବଚନ)
ରାମ ଗୋଟିଏ ମନୁଷ୍ୟ । (ହେତୁବଚନ)
___________________
∴ ରାମ ମରଣଶୀଳ । (ସିଦ୍ଧାନ୍ତ)
ଏଠାରେ (କ)ରେ ଥ‌ିବା ଉଦାହରଣଟି ଅବ୍ୟବହିତ ଓ (ଖ)ରେ ଥ‌ିବା ଉଦାହରଣଟି ବ୍ୟହିତ ଅଟେ ।

ମାନସିକ ପ୍ରଣାଳୀ ହିସାବରେ ଅନୁମାନ ହେଉଛି ମନୋବିଜ୍ଞାନର ଆଲୋଚ୍ୟ ବିଷୟ । ଏହା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ମାନସିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ମରଣ, ଚିନ୍ତନ, କଳ୍ପନା ଇତ୍ୟାଦି ସହିତ ସମକକ୍ଷ । ଏଠାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ କିପରି ଭାବରେ ଚିନ୍ତା, ଭାବନା, କଳ୍ପନା ବା ଅନୁମାନ କରୁ, ତାହାହିଁ ବିଚାର କରାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଅନୁମାନ ପ୍ରଣାଳୀଦ୍ଵାରା ଲବ୍‌ଧ ପରୋକ୍ଷ ଜ୍ଞାନକୁ ଯଥାର୍ଥ ବୋଲି ଦାବି କରାଗଲେ ତାହା ନିଗମନ ଓ ଧାରଣା ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ନିହିତ ହୋଇଥାଏ । ଏହାହିଁ ହେଉଛି ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଆଲୋଚ୍ୟ ବିଷୟ ।

ଏଠାରେ ଅନୁମାନ ଲବ୍‌ଧଜ୍ଞାନ ସିଦ୍ଧ ବା ପ୍ରାମାଣିକ ବୋଲି ଗୃହୀତ ହେବା ନିମିତ୍ତ ଅନୁମାନ କିପରି ହେବା ଉଚିତ ତାହାହିଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ ଆଲୋଚନା ଯେଉଁଠାରେ ହେତୁବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଜଣାପଡ଼େ ସେଠାରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ହେବା ନିଶ୍ଚିତ ଅଟେ । ସେଠାରେ ଯୁକ୍ତିଟି ପ୍ରାମାଣିକ ବୋଲି ସ୍ଵୀକାର କରାଯାଏ । ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ହେତୁବାକ୍ୟ ସତ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ ଓ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ସତ୍ୟତା ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇନଥିଲେ, ଯୁକ୍ତିଟି ଅପ୍ରାମାଣିକ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ । ଅସିଦ୍ଧ ବା ଅପ୍ରାମାଣିକ ଯୁକ୍ତିର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ହେତୁବାକ୍ୟ ବା ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ସମର୍ଥିତ ନୁହେଁ ।

ସମସ୍ତ ପଶୁ କୃଷ୍ଣକାୟ ।
ଶୁଆ ଗୋଟିଏ ପଶୁ ।
______________
∴ ଶୁଆ କୃଷ୍ଣକାୟ ।
ଏହି ଯୁକ୍ତିର ସମସ୍ତ ବାକ୍ୟ ମିଥ୍ୟା ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଯୁକ୍ତିଟି ପ୍ରାମାଣିକ, କାରଣ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁବାକ୍ୟ ଦ୍ଵୟର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟରେ ନିହିତ । ଏଠାରେ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦ୍ଵୟକୁ ସ୍ୱୀକାର କରି ସିଦ୍ଧାନ୍ତକୁ ଅସ୍ବୀକାର କରିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ ।

ସମସ୍ତ ଭାରତୀୟ ମରଣଶୀଳ ।
ସମସ୍ତ ଓଡ଼ିଆ ମରଣଶୀଳ ।
_________________
∴ ସମସ୍ତ ଓଡ଼ିଆ ଭାରତୀୟ ।
ଏହି ଯୁକ୍ତର ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଯୁକ୍ତିଟି ଅପ୍ରାମାଣିକ, କାରଣ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦ୍ଵୟର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟରେ ନିହିତ ନୁହେଁ । ଓଡ଼ିଆମାନେ ଭାରତୀୟ; କିନ୍ତୁ ଏହା ଓଡ଼ିଆମାନେ ଓ ଭାରତୀୟମାନେ ମରଣଶୀଳ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ନୁହେଁ । ଓଡ଼ିଆ ଭାରତର ଅନ୍ତର୍ଗତ ହୋଇଥିବାରୁ ହିଁ ଏହି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ । ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତକୁ ହେତୁବାକ୍ୟଦ୍ୱୟଦ୍ୱାରା କୌଣସି ସମର୍ଥନ ମିଳୁନାହିଁ । ତେଣୁ ଯୁକ୍ତିଟି ଅପ୍ରାମାଣିକ ବା ଅସିଦ୍ଧ।
ଏଣୁ ଉପରୋକ୍ତ ଆଲୋଚନାରୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଅନୁମେୟ ଯେ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଭାବରେ ଯୁକ୍ତି ସହିତ ସଂପୃକ୍ତ କିନ୍ତୁ ପରୋକ୍ଷଭାବରେ ଏହା ଅନୁମାନ ସହିତ ସଂପୃକ୍ତ ଅଟେ ।

୩. ସତ୍ୟତା ଓ ପ୍ରାମାଣ୍ୟ ବା ବୈଧତା ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଉଦାହରଣସହ ବୁଝାଇଦିଅ । ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କାହାକୁ ଅନୁସରଣ କରେ ?
Answer:
ଯୁକ୍ତି ବାକ୍ୟମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ଗଠିତ । ଏହି ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସାଧାରଣ ବାକ୍ୟ ନୁହେଁ । ଏଗୁଡ଼ିକ ହେତୁବାକ୍ୟ । ତେଣୁ ଯୁକ୍ତିଟି ହେତୁବାକ୍ୟଦ୍ଵାରାହିଁ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ତର୍କବାକ୍ୟ ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ମିଥ୍ୟା ହୋଇପାରେ । କିନ୍ତୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ତର୍କବାକ୍ୟର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ହୋଇଥାଏ । ଉଦାହରଣ – ‘ବାରାଣସୀ ଗଙ୍ଗାନଦୀ କୂଳରେ ଅବସ୍ଥିତ’ । ଏହି ବାକ୍ୟର ସତ୍ୟତା ପରୀକ୍ଷା କରିବା ନିମିତ୍ତ ଅନୁଭୂତିର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ଅନ୍ୟ କେତେଗୁଡ଼ିଏ ତର୍କବାକ୍ୟ ନେଲେ ଜଣାଯାଏ ଯେ ବନ୍ଧ୍ୟାନାରୀଟି ତା’ର ପୁତ୍ରର ମୃତ୍ୟୁରେ ଶୋକାଭିଭୂତା।

ଏହା ହେଉଛି ଏକ ମିଥ୍ୟା ତର୍କବାକ୍ୟ । ଏହି ମିଥ୍ୟା ତର୍କବାକ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜାଣିବାପାଇଁ କୌଣସି ଅନୁଭୂତିର ଆବଶ୍ୟକତା ଦେବାକୁ ପଡ଼େନାହିଁ । ଧରାଯାଉ ଅନ୍ୟ ଏକ ତର୍କବାକ୍ୟ ‘ଗୋପବନ୍ଧୁ ଗୁଜରାଟରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।’’ ଏହି ତର୍କବାକ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜାଣିବାପାଇଁ ଅନୁଭୂତି ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ । କାରଣ ତଥା ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଓ ପରୀକ୍ଷଣର ସାହାଯ୍ୟ ନେବାପାଇଁ ପଡ଼େ । ଏହାଦ୍ବାରା ଏପ୍ରକାର ବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରାଯାଇଥାଏ । ଏଣୁ ତର୍କବାକ୍ୟଟି ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ମିଥ୍ୟା ହୋଇପାରେ ।

ଯୁକ୍ତିର ସିଦ୍ଧତା ବା ପ୍ରାମାଣ୍ୟ ଯୁକ୍ତିଗତ ବାକ୍ୟାବଳୀର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ନାହିଁ । ଏହା ତର୍କବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଉଦାହରଣ – ରାମ ସୀତାକୁ ବିବାହ କଲେ ସୀତା ରାମକୁ ବିବାହ କରିବା ଅନୁମେୟ; କିନ୍ତୁ ରାମ ସୀତାକୁ ଭଲ ପାଇଲେ ସୀତା ରାମକୁ ଭଲପାଇବା ଅନୁମେୟ ନୁହେଁ । ବିବାହ ସମ୍ପର୍କ ସର୍ବଦା ଉଭୟମୁଖୀ । କିନ୍ତୁ ଭଲପାଇବା ସମ୍ପର୍କ ସର୍ବଦା ଉଭୟମୁଖୀ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବାକ୍ୟର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ବିଶ୍ଳେଷଣ କରି ଯୁକ୍ତିର ପ୍ରାମାଣିକତା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରାଯାଏ ।

ମାତ୍ର ଯୁକ୍ତିର ପ୍ରାମାଣିକତା ବା ସିଦ୍ଧତା ବିଚାର କରିବାକୁ ହେଲେ ଦେଖାଯିବ ଯେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ସେହି ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ଯଥାର୍ଥରେ ପ୍ରତିପାଦିତ ହେଉଛି କି ନାହିଁ । ଯଦି ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁବଚନମାନଙ୍କଦ୍ଵାରା ପ୍ରତିପାଦିତ ନହେଲା ତେବେ ସେ ଯୁକ୍ତିଟି ଅସିଦ୍ଧ ବା ଅବୈଧ; ଯଥା –

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ସମସ୍ତ କବି ଭାବପ୍ରବଣ ।
କାଳିଦାସ ଜଣେ କବି ।
________________
∴ କାଳିଦାସ ଭାବପ୍ରବଣ ।
ଏହି ଯୁକ୍ତିରେ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୁଇଟିରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଯଥାର୍ଥଭାବେ ନିଷ୍ପନ୍ନ ହୋଇଅଛି । ମାତ୍ର ଆମେ ଯଦି ଯୁକ୍ତିକରୁ – ଯଥା – ସମସ୍ତ କବି ଭାବପ୍ରବଣ ।
ସମସ୍ତ ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞ ଭାବପ୍ରବଣ ।
________________
∴ ସମସ୍ତ ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞ କବି ।
ତେବେ ଏଠାରେ ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ ହେଲା ବୋଲି କୁହାଯିବ ନାହିଁ । କାରଣ ଭାବପ୍ରବଣତା ବିଭିନ୍ନ ଶ୍ରେଣୀର ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଶ୍ରେଣୀ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଶ୍ରେଣୀ ସହିତ ସମାନ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । କାରଣ ସେମାନେ ଅନ୍ୟକେତେକ ଗୁଣରେ ପରସ୍ପରଠାରୁ ପୃଥକ ହୋଇପାରନ୍ତି ।ଏଠାରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ହେଲା ଯେ ଗୋଟିଏ ଯୁକ୍ତି ଆଦୌ ସତ୍ୟ ନ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ବୈଧ ହୋଇପାରେ; ଯଥା –
ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ଅମର ।
ସମସ୍ତ ବୈଜ୍ଞାନିକ ମନୁଷ୍ୟ ।
___________________
∴ ସମସ୍ତ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଅମର ।
ଏହି ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ନୁହେଁ କାରଣ ଏହା ଯେଉଁ ହେତୁବଚନମାନଙ୍କରୁ ନିଷ୍ପନ୍ନ ହୋଇଛି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରଥମ ହେତୁବଚନଟି ସତ୍ୟ ନୁହେଁ କିନ୍ତୁ ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ ଅଟେ, କାରଣ ଦୁଇ ହେତୁବଚନରୁ ଏହି ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଯଥାର୍ଥରେ ନିଷ୍ପନ୍ନ ହେଉଅଛି ।

ସେହିଭଳି ସମସ୍ତ ହେତୁବଚନ ସତ୍ୟ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ ବା ସିଦ୍ଧ ନ ହୋଇପାରେ;
ଯଥା – ଗାନ୍ଧୀ ଜଣେ ନେତା ।
ଭାରତ ଗୋଟିଏ ଦେଶ ।
__________________
∴ ଗାନ୍ଧୀ ଭାରତର ନେତା ।

ଏପରିକି ଗୋଟିଏ ହେତୁବଚନ ସହିତ ଅନ୍ୟ ହେତୁବଚନଟି ସମ୍ପର୍କିତ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ହେତୁବଚନ ଓ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ ହୋଇନପାରେ ।
ଯଥା – ସମସ୍ତ ଭାରତୀୟ ବିଶ୍ବବାସୀ ।
ସମସ୍ତ ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ବବାସୀ ।
____________
∴ ସମସ୍ତ ଓଡ଼ିଆ ଭାରତୀୟ ।
ଏଠାରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିବାକୁ ହେବ ଯେ ଏହି ଯୁକ୍ତିରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବଚନ ସତ୍ୟ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଯୁକ୍ତିଟି ଅବୈଧ, କାରଣ ଓଡ଼ିଆମାନେ ବିଶ୍ବବାସୀ ନିଶ୍ଚୟ, ମାତ୍ର ବିଶ୍ବବାସୀ ହେବା ନ୍ୟାୟରେ ସେମାନେ ଭାରତୀୟ ହେବେ ବୋଲି କହିବାର ଯଥାର୍ଥତା ନାହିଁ ।

ଉପରୋକ୍ତ ଆଲୋଚନାରୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ହେଉଅଛି ଯେ ଯୁକ୍ତିର ପ୍ରାମାଣିକତା ଓ ସତ୍ୟତା ପରସ୍ପରଠାରୁ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଯଦିଓ ଗୋଟିଏ ଯୁକ୍ତି ଏକ ସମୟରେ ସତ୍ୟ ଓ ସିଦ୍ଧ ହୋଇପାରେ । ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ଯୁକ୍ତିର ପ୍ରାମାଣିକତା ବା ବୈଧତା ବିଷୟରେ ବିଚାର କରେ; ମାତ୍ର ଏହାର ସତ୍ୟତା ଉପରେ ବିଚାର କରେନାହିଁ ।

୪. ଯୁକ୍ତିର ଆକାରିକତା ଓ ଅବୟବ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ଯଥାର୍ଥ ଯୁକ୍ତି ଉପସ୍ଥାପନ କର ।
Answer:
ଗୋଟିଏ ଗୋଲାପ ଫୁଲକୁ ଦେଖ‌ିଲେ କେତେଗୁଡ଼ିଏ କଥା ବିଚାରକୁ ଆସେ । ଫୁଲର ବାସ୍ନା, ରଙ୍ଗ, ପାଖୁଡ଼ା, ବୃନ୍ତ ଏହିଭଳି କେତେ କ’ଣ । ଏଗୁଡ଼ିକ ସବୁ ବିଷୟର ପର୍ଯ୍ୟାୟଭୁକ୍ତ । ଏସବୁ ବ୍ୟତିରେକେ ଗୋଲାପ ଫୁଲଟି ଗୋଟିଏ ଆକାରର । ଏହି ଆକାରର ଅନେକ ଫୁଲ ଥାଇପାରନ୍ତି ।

ସେହିପରି ଗୋଟିଏ ପଦାର୍ଥର ଏକ ଆକାର ଥାଏ ଏବଂ ତାହା କୌଣସି ଉପାଦାନ ବା ବସ୍ତୁରୁ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ । ଗୋଟିଏ ପେଣ୍ଡୁର ଆକାର ଗୋଲ; କିନ୍ତୁ ତାହାର ଉପାଦାନ ରବର କିମ୍ବା ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ୍ କିମ୍ବା ମୃତ୍ତିକା ଇତ୍ୟାଦି ହୋଇପାରେ । ଏଠାରେ ଆକାର ସମାନ; କିନ୍ତୁ ଉପାଦାନ ବା ବସ୍ତୁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ । ପୁଣି କେତେକ ପଦାର୍ଥର ଉପାଦାନ ବା ବସ୍ତୁ ସମାନ; କିନ୍ତୁ ସେଗୁଡ଼ିକର ଆକାର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇପାରେ । ମୃତ୍ତିକା ନିର୍ମିତ ପେଣ୍ଡୁ, ପାତ୍ର ଓ ମୂର୍ତ୍ତିର ବସ୍ତୁ ସମାନ । କିନ୍ତୁ ସେଗୁଡ଼ିକର ଆକାର ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ।

ଆକାରର ଏହି ସାଧାରଣ ଧାରଣାରୁ ଲବ୍ଧ ଏକ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ ସମ୍ପ୍ରତ୍ୟୟ ହେଉଛି ତାର୍କିକ ଆକାର । ଯୁକ୍ତିର ବୈଧତାର ନିର୍ଦ୍ଧାରକ ହେଉଛି ତାହାର ତାର୍କିକ ଆକାର ଏବଂ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ହେଉଛି ମୁଖ୍ୟତଃ ବୈଧ ଯୁକ୍ତି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ।

ଯୁକ୍ତିର ଅଙ୍ଗାବଳୀ ବା ଅବୟବଗୁଡ଼ିକ ତର୍କବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ସମଷ୍ଟି ଅଟେ । ତେଣୁ ଏକ ତର୍କବାକ୍ୟ ସମଷ୍ଟି ହେତୁବାକ୍ୟ ଏବଂ ସିଦ୍ଧାନ୍ତରୂପେ ସ୍ବୀକୃତ ହୋଇନଥିଲେ ତାହା ଯୁକ୍ତ ପଦବାଚ୍ୟ ନୁହେଁ ।
ଦୁଇଟି ଉଦାହରଣ ନିଆଯାଉ –
(୧) କୌଣସି କାକ ଶୁକ ନୁହେଁ ଏବଂ କୌଣସି ଶୁକ କାକ ନୁହେଁ ।
(୨) କୌଣସି କାକ ଶୁକ ନୁହେଁ ସୁତରାଂ କୌଣସି ଶୁକ କାକ ନୁହେଁ ।

ଉଭୟ (୧) ଏବଂ (୨) ହେଉଛି ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ତର୍କବାକ୍ୟ ସମଷ୍ଟି । କିନ୍ତୁ (୧) ଏକ ଯୁକ୍ତି ନୁହେଁ । ଏହା ହେଉଛି କେବଳ ଏକ ଯୌଗିକ ତର୍କବାକ୍ୟ ।
ଯୁକ୍ତି ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ବିଷୟବସ୍ତୁ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଏବଂ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଆକାରବିଶିଷ୍ଟ ହୋଇପାରେ । କିନ୍ତୁ ଯୁକ୍ତିର ଆକାର ତାହାର ବିଷୟବସ୍ତୁ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ନୁହେଁ ।
ତଳେ ଗୋଟିଏ ଆକାରର ଦୁଇଟି ଯୁକ୍ତି ଦିଆଗଲା ଯାହାର ବିଷୟବସ୍ତୁ ପରସ୍ପରଠାରୁ ପୃଥକ୍ ।
(୧) ସମସ୍ତ ଦାର୍ଶନିକ ଚିନ୍ତାଶୀଳ ।
ସକ୍ରେଟିସ୍ ଜଣେ ଦାର୍ଶନିକ ।
______________
∴ ସକ୍ରେଟିସ୍ ଚିନ୍ତାଶୀଳ ।
(୨) କୌଣସି ଚିନ୍ତାନାୟକ ଦୋଷମୁକ୍ତ ନୁହଁନ୍ତି ।
ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧୀ ଜଣେ ଚିନ୍ତାନାୟକ ।
____________________
∴ ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧୀ ଦୋଷମୁକ୍ତ ନୁହଁନ୍ତି ।
ଉପରେ ଦୁଇଟି ଭିନ୍ନ ଆକାରର ଯୁକ୍ତି ଦିଆଯାଇଛି । ପ୍ରଥମ ଆକାରର ଯୁକ୍ତିରେ ଯେଉଁ ବିଷୟ କୁହାଯାଇଛି ସେହିଭଳି ଅନ୍ୟ ଆକାରର ଯୁକ୍ତି ଭିତରେ ଅନ୍ୟ ବସ୍ତୁ ରହିପାରେ ।
ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍ ଯୁକ୍ତିର ଆକାର ସୂଚିତ କରିବାକୁ ଯାଇ ଏ ନିମ୍ନ ପ୍ରକାର ପ୍ରତୀକର ବ୍ୟବହାର କରିଥିଲେ;
ଯଥା – ସମସ୍ତ ମ ପ ଅଟେ ।
ସମସ୍ତ ଅ ମ ଅଟେ ।
______________
∴ ସମସ୍ତ ଅ ପ ଅଟେ ।
ଯୁକ୍ତିର ଅବୟବ ଅର୍ଥାତ୍ ହେତୁବାକ୍ୟ ଓ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଉଭୟ ହେଉଛି ତର୍କବାକ୍ୟ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ତର୍କବାକ୍ୟ ହୁଏତ ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ମିଥ୍ୟା ହେବା ସୁନିଶ୍ଚିତ । ସେଗୁଡ଼ିକର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟ ବିଚାରକୁ ନେଲେ କେବଳ ଚାରିଗୋଟି ସମନ୍ବୟ ସମ୍ଭବପର । ସେଗୁଡ଼ିକ –
(୧) ହେତୁବାକ୍ୟ ଓ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଉଭୟ ସତ୍ୟ ।
(୨) ହେତୁବାକ୍ୟ ଓ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଉଭୟ ମିଥ୍ୟା ।
(୩) ହେତୁବାକ୍ୟ ମିଥ୍ୟା, କିନ୍ତୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ।
(୪) ହେତୁବାକ୍ୟ ସତ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମିଥ୍ୟା

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ବୈଧ ଯୁକ୍ତିର ନିମ୍ନଲିଖ୍ତ ଉଦାହରଣଗୁଡ଼ିକରେ ପ୍ରଥମ ତିନୋଟି ସମନ୍ୱୟ ଉପସ୍ଥାପିତ ।
(୧) ସମସ୍ତ ପକ୍ଷୀ ଦ୍ବିପଦ । – ସତ୍ୟ
ସମସ୍ତ କାକ ଦ୍ବିପଦ । – ସତ୍ୟ
__________________
∴ ସମସ୍ତ କାକ ପକ୍ଷୀ ।

(୨) ସମସ୍ତ ପକ୍ଷୀ ଚତୁଷ୍ପଦ । – ମିଥ୍ୟା
ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ପକ୍ଷୀ । – ମିଥ୍ୟା
___________________
∴ ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ଚତୁଷ୍ପଦ ।

(୩) ସମସ୍ତ ପକ୍ଷୀ ଚତୁଷ୍ପଦ । – ମିଥ୍ୟା
ସମସ୍ତ ପଶୁ ପକ୍ଷୀ । – ମିଥ୍ୟା
___________________
∴ ସମସ୍ତ ପଶୁ ଚତୁଷ୍ପଦ । } ସତ୍ୟ
ଏହି ସମସ୍ତ ଯୁକ୍ତି ଆକାର ଦୃଷ୍ଟିରୁ ବୈଧ ।
ସାଙ୍କେତିକ ଉଦାହରଣଗୁଡ଼ିକର ଆକାର ହେଉଛି –
ସମସ୍ତ ମ ପ ଅଟେ ।
ସମସ୍ତ ଅ ମ ଅଟେ ।
_________________
∴ ସମସ୍ତ ଅ ପ ଅଟେ
ବୈଧ ଯୁକ୍ତିର ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ହେତୁବାକ୍ୟ ମିଥ୍ୟା ସେଠାରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି କେତେବେଳେ ସତ୍ୟ ଏବଂ କେତେବେଳେ ମିଥ୍ୟା ହୋଇଥାଏ । ଅବୈଧ ଯୁକ୍ତିରେ ହେତୁବାକ୍ୟର ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ମିଥ୍ୟାହେବା ସହିତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ମିଥ୍ୟା ହେବାର କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକ ସମ୍ବନ୍ଧ ନଥାଏ । ତେଣୁ ସତ୍ୟଜ୍ଞାନ ଆହରଣ ପରିସରରେ ଅବୈଧ ଯୁକ୍ତିର କୌଣସି ଉପଯୋଗିତା ନାହିଁ ।

ସିଦ୍ଧତାକୁ ବିଚାର କଲାବେଳେ ତା’ର ଆକାରକୁ ଏକାନ୍ତଭାବେ ବିଚାରକୁ ନିଆଯାଏ । ଏହି ଆକାରକୁ ଠିକଣାବାଟରେ ପକାଇବାପାଇଁ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ (Symbolic Logicians) ପ୍ରତୀକ (Symbol) ମାନଙ୍କର ପ୍ରୟୋଗ କରିଥାଆନ୍ତି । ପ୍ରତୀକଗୁଡ଼ିକର ପ୍ରୟୋଗ କରିବାପାଇଁ ଗଣିତ ଶାସ୍ତ୍ର ଓ ଗାଣିତିକ ପ୍ରତୀକମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡ଼ିଥାଏ । ତେଣୁ ପ୍ରତୀକ ଭିତ୍ତିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ମୁଖ୍ୟତଃ ଗାଣିତିକ ବା ସାଙ୍କେତିକ । ଉପରେ ଯୁକ୍ତିର ଆକାର ଓ ବିଷୟଗତ ସତ୍ୟ ସମ୍ପର୍କରେ ଆଲୋଚନା କରାଗଲା ।

୫. ଆରୋହୀ ଓ ଅବରୋହୀ ତର୍କର ପାର୍ଥକ୍ୟ ଉଦାହରଣସହ ବୁଝାଇଦିଅ ।
Answer:
ଆରୋହ ଅନୁମାନର ଲକ୍ଷଣ :
(କ) ଗୋଟିଏ ପ୍ରାମାଣିକ ଆରୋହାନୁମାନରେ ହେତୁବଚନମାନଙ୍କରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ଭାବରେ ନିଷ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାଏ । ଅର୍ଥାତ୍ ଯଦି ହେତୁବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସତ୍ୟ, ତେବେ ସଦ୍ଧାନ୍ତଟି ସତ୍ୟ ଏବଂ ଯଦି ହେତୁବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଅସତ୍ୟ, ତେବେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମଧ୍ୟ ଅସତ୍ୟ । ଏପରିକି ଯଦି ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ଅସତ୍ୟ, ତେବେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମଧ୍ୟ ଅସତ୍ୟ ଅଟେ ।
(ଖ) ଏକ ପ୍ରାମାଣିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁମାନଙ୍କଠାରୁ ଅତି ବ୍ୟାପକତର ଅଟେ ।
(ଗ) ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ସତ୍ୟତା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ନୁହେଁ । ଏହା ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟେ ।
(ଘ) ଆରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିଟି ଉଭୟ ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ଓ ଆକାରଗତ ସତ୍ୟତା ହୋଇଥାଏ ।
(ଙ) ଆରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିଟି କେତେକରୁ ସମସ୍ତ, ଆଂଶିକରୁ ସାବିକ, ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷିତରୁ ଅ-ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷିତକୁ ଅଗ୍ରସର ହୋଇଥାଏ ।

ଯଥା – ରାମ ମରଣଶୀଳ ।
ହରି ମରଣଶୀଳ ।
ଆକବର ମରଣଶୀଳ ।
…………………
…………………
___________________
∴ ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
(କ) ଏକ ପ୍ରାମାଣିକ ଅବରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ କେବେ ହେଲେ ତା’ର ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ବ୍ୟାପକତର ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ।
(ଖ) ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଏକ ନିଶ୍ଚିତ ସତ୍ୟତା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ହୋଇଥାଏ ।
(ଗ) ଏକ ପ୍ରାମାଣିକ ଅବରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ସଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁମାନଙ୍କଠାରୁ ବୈଧାନୁକୃତଭାବେ ଅନୁସୃତ ହୋଇଥାଏ ।
(ଘ) ଅବରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିଟି ଏକ ଆକାରଗତ ସତ୍ୟତା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ହୋଇଥାଏ ।
(ଙ) ଅବରୋହନୁମାନ ଯୁକ୍ତିରେ ସାବିକରୁ ଆଂଶିକ, ସମସ୍ତରୁ କେତେକକୁ ଅଗ୍ରସର ହୋଇଥାଏ ।
ଯଥା – ସମସ୍ତ ଓକିଲ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ ଅଟନ୍ତି
ରାଧାକାନ୍ତ ଜଣେ ଓକିଲ
_________________
∴ ରାଧାକାନ୍ତ ଜଣେ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ ଅଟନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୬. ଉଦାହରଣ ସହ ବିଚାରର ମୌଳିକ ନିୟମମାନ କ’ଣ ବୁଝାଅ ଓ ସେମାନଙ୍କ ପାରସ୍ପରିକ ସମ୍ପର୍କ ନିରୂପଣ କର ।
Answer:
ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯୁକ୍ତିର ପ୍ରାମାଣ୍ୟ ବା ସିଦ୍ଧତା ଅଥବା ଅସିଦ୍ଧତା ବିଚାର କରିବା ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ବିଷୟବସ୍ତୁ । ଯୁକ୍ତି କରିବାବେଳେ କେତେଗୁଡ଼ିଏ ନିୟମର ଅନୁସରଣ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ । ମାତ୍ର ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଯୁକ୍ତି ତଥା ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ବିଚାରଧାରା କେତେଗୁଡ଼ିଏ ମୌଳିକ ସୂତ୍ର ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ । ଯାହା ନହେଲେ ବିଚାର ବିଭ୍ରାଟ ଘଟିବା ନିଶ୍ଚିତ ଅଟେ । ଯେଉଁଠି ଏଭଳି ବିଚାର ବିଭ୍ରାଟ ଘଟେ ସେଠାରେ ଯୁକ୍ତି କରିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏହି ମୌଳିକ ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ତର୍କର ମୌଳିକ ସୂତ୍ର (Fundamental Principles of Logic) ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି । ୟବର ଭଏମ୍ ଏଗୁଡ଼ିକୁ ‘ଅନୁମାନର ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ସତ୍ୟ’’ ଏବଂ ମିଲ୍ ଏଗୁଡ଼ିକୁ ‘ସମସ୍ତ ପ୍ରକାରର ଅନୁମାନ ପଦ୍ଧତିର ସାଧାରଣ ସ୍ବୀକାର୍ଯ୍ୟ ସତ୍ୟ’’ ବୋଲି ଆଖ୍ୟା ଦେଇଛନ୍ତି ।

ମାତ୍ର ଦାର୍ଶନିକ ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍ ଏହି ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ଚିନ୍ତନର ମୌଳିକ ନିୟମ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । ପ୍ରକୃତରେ ଚିନ୍ତନ ଶବ୍ଦଟି ମନୋବିଜ୍ଞାନର ପର୍ଯ୍ୟାୟଭୁକ୍ତ ହେଲେହେଁ ଏହା ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ମୂଳ ବିଷୟବସ୍ତୁ । ସେହିଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏଗୁଡ଼ିକୁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ମୌଳିକ ନିୟମ କହିବା ଯଥାର୍ଥ ଅଟେ ।

ଏହି ମୌଳିକ ନିୟମଗୁଡ଼ିକ ସମସ୍ତ ଯୁକ୍ତି ତଥା ବିଚାରର ଆଧାର ହୋଇଥିବା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ଅଟେ । ଏଗୁଡ଼ିକ କୌଣସି ପ୍ରମାଣଦ୍ଵାରା ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇନଥାଏ । ସେହିଭଳି କୌଣସି ଅବରୋହୀ ଯୁକ୍ତିରୁ ଏହି ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଭାବେ ନିଷ୍ପନ୍ନ କରିହୁଏ ନାହିଁ । କାରଣ ଏହିଗୁଡ଼ିକ ଯଦି ଅନ୍ୟ ନିୟମଠାରୁ ନିଷ୍ପନ୍ନ କରାଯାଏ ତେବେ ଏଗୁଡ଼ିକୁ କେବେହେଲେ ନିୟମ କହିହେବ ନାହିଁ । ନିୟମଗୁଡ଼ିକର ଅନ୍ୟ ଏକ ସ୍ବରୂପ ହେଲା ଯେ ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ଓ ମୌଳିକ ହୋଇଥିବା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏ ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ଲଙ୍ଘନ କରିହୁଏ ନାହିଁ । ଅନ୍ୟ ଏକ ପକ୍ଷରେ ଏହି ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ବିରୋଧ କରାଯାଇପାରେ ନାହିଁ । ଏଗୁଡ଼ିକ ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ଅଟେ । ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍ ଏହିଭଳି ତିନୋଟି ନିୟମର ଆଲୋଚନା କରିଛନ୍ତି ।

(୧) ତାଦାତ୍ମ୍ୟ ନିୟମ
(୨) ବିରୋଧ ନିୟମ
(୩) ନିର୍ମଧ୍ଯମ ନିୟମ

(୧) ତାଦାତ୍ମ୍ୟ ନିୟମ – ଜଗତ ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଅପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳତାହିଁ ବସ୍ତୁର ସତ୍ତା ଓ ସ୍ବଭାବର ଧର୍ମ ବୋଲି ମନ ସଦାସର୍ବଦା ଗ୍ରହଣ କରିଥାଏ । ଯଥା ଗୋଟିଏ ପଥରକୁ ପଥର ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କଲା ପରେ ପରମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ତାହାର ସଭା ଓ ସ୍ବଭାବର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟିଛି ଓ ତାହା ଗୋଟିଏ ପ୍ରାଣୀ ବୋଲି କହିବା ସମୀଚୀନ ନୁହେଁ । ଏହା ମନ କେବେ ଗ୍ରହଣ କରେ ନାହିଁ । ପଥର ସର୍ବଦା ପଥର, ‘କ’ ସର୍ବଦା ‘କ’ ଅଟେ । ଅର୍ଥାତ୍ ଯେଉଁ ବସ୍ତୁ ଯାହା, ତାହା ସର୍ବଦା ସେଇଆ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ବସ୍ତୁ ନିଜଠାରୁ ଅଭିନ୍ନ । ସେହିପରି ରଜ୍ଜୁ ସର୍ବଦା ରଜ୍ଜୁ ହୋଇ ରହିବ ଯଦିଓ ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ ରଜ୍ଜୁକୁ କେହି କେହି ସର୍ପ ବୋଲି ଭ୍ରମ କରିପାରେ ।

ଆକାର ଦୃଷ୍ଟିରୁ ବିଚାର କଲେ ଜଣାଯାଏ ‘କ ସର୍ବଦା କ’ ଏବଂ ଏ ସର୍ବଦା ଏ (A is A), ତେବେ ଅନ୍ୟଏକ ଉଦାହରଣ ନିଆଯାଉ – ଗୋଟିଏ ବାଳକର ନାମ ଯଦୁ । ତା’ର ନାମ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ତାକୁ ମଧୁ ବୋଲି ଡକାଯାଇପାରେ; କିନ୍ତୁ ଏହାଦ୍ଵାରା ତାହାର ସତ୍ତା ଓ ସ୍ବଭାବର ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏ ନାହିଁ । ଜଳ ସର୍ବଦା ଜଳ, ଅଗ୍ନି ସର୍ବଦା ଅଗ୍ନି ବୋଲି ଆମେ ଗ୍ରହଣ କରିଥାଉ । ଯଦି ଏଗୁଡ଼ିକ କେବେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏ ତେବେ ଆମ ମନରେ ଚିନ୍ତାର ବିଭ୍ରାଟ ଦେଖାଯାଏ । ଏହାର ଅନ୍ୟ ନାମ ହେଲା ବ୍ୟଭିଚାର ବା ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆଲୋଚନାରେ ଏହି ନିୟମର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ଏହି ନିୟମ ଉପରେ ସମସ୍ତ ଚିନ୍ତାଧାରା ପର୍ଯ୍ୟବସିତ । ଯଦି କୌଣସି ଏକ ବସ୍ତୁକୁ ସେହି ବସ୍ତୁ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ତେବେ ମନରେ ଚିନ୍ତା ବିଭ୍ରାଟ ଘଟିବା ସ୍ଵାଭାବିକ । ଯାହାକି କଥନ ଓ ଶ୍ରୋତା ମଧ୍ୟରେ ସମ୍ପର୍କ ରହିନଥାଏ । ତେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପଦ ଓ ପଦାର୍ଥ ତା’ର ତାଦାତ୍ମ୍ୟ ରକ୍ଷା କରେ । ଆମ୍ଭେମାନେ ଯୁକ୍ତି କଲାବେଳେ ଯେଉଁ ପଦକୁ ଯେଉଁ ଅର୍ଥରେ ନେଉଁ ତାର ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା ସେହି ଯୁକ୍ତର ପରିସର ଭିତରେ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏପରି ହୁଏ ଯେ ଗୋଟିଏ ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକେ ଯାହାକୁ ରଜ୍ଜୁ ବୋଲି କହନ୍ତି ଅନ୍ୟ ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକେ ତାକୁ ଅନ୍ୟ କିଛି କହିପାରନ୍ତି । ମାତ୍ର ଏହାଦ୍ଵାରା ବସ୍ତୁର ନିଜସ୍ଵ ସତ୍ତା ବା ସ୍ବରୂପ ପରିବର୍ତ୍ତନ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ।

(୨) ବିରୋଧ ନିୟମ – ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁରେ ଦୁଇଟି ପରସ୍ପର ବିରୋଧୀ ଗୁଣ ଏକତ୍ର ଓ ଏକ ସମୟରେ ରହିବା ସମ୍ଭବପର ବୋଲି ମନ ଗ୍ରହଣ କରିପାରେ ନାହିଁ । ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁ ଏକ ସ୍ଥାନରେ ଓ ଏକ ସମୟରେ ଉଭୟ ଶ୍ଵେତ ଓ ଅଶ୍ଵେତ ହୋଇନପାରେ ! ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଏକ ସମୟରେ ଉଭୟ ଉପସ୍ଥିତ ଓ ଅନୁପସ୍ଥିତ ହେବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟ ଏକ ସମୟରେ ଉଭୟ ସତ୍ୟ ଓ ଅସତ୍ୟ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ । ‘କ’ ‘ଖ’ ଅଟେ ଓ ‘ଖ’ ନୁହେଁ ବୋଲି କହିବା ନିରର୍ଥକ ଅଟେ । ପରସ୍ପର ବିରୋଧୀ ଗୁଣଦ୍ଵୟ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସି ବସ୍ତୁରେ ଗୋଟିକୁ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କଲେ, ସେହି ସମୟରେ ଅନ୍ୟଟିକୁ ମିଥ୍ୟା କହିବା ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ଅଟେ ।

କୌଣସି ବସ୍ତୁ ଏକାସାଙ୍ଗରେ କୃଷ୍ଣ ଓ ଅ-କୃଷ୍ଣ ହୋଇ ପାରିବ ନାହିଁ । ହୁଏତ ଏପରି ହୋଇପାରେ ଯେ, ଜଣେ ଭାରତୀୟ, ତାଙ୍କର ଜାତୀୟତା ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ପରବର୍ତ୍ତୀକାଳରେ ଅଣଭାରତୀୟ ହୋଇପାରନ୍ତି । ମାତ୍ର ଏକାଧାରରେ ଜଣେ ଉଭୟ ପରସ୍ପର ବିରୋଧୀ ଗୁଣକୁ ଧାରଣ କରିପାରିବେନାହିଁ । ଏପରି ଚିନ୍ତା ମଧ୍ଯ ତାର୍କିକ ନିୟମ ଅନୁସାରେ ଅସମ୍ଭବ (Logical impossible) ବୋଲି ଧରାଯାଏ । ହ୍ୟାମିଲଟନ୍ ଏହି ନିୟମକୁ ଅବିରୋଧ ନିୟମ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ।

(୩) ନିର୍ମଧ୍ଯମ ନିୟମ – ପ୍ରତ୍ୟେକ ବସ୍ତୁ ହୁଏତ ଗୋଟିଏ ଗୁଣଯୁକ୍ତ ନତୁବା ଗୁଣଟିର ବିରୁଦ୍ଧ ଗୁଣଯୁକ୍ତ । ସୁତରାଂ ଦୁଇଟି ବିରୁଦ୍ଧ ଗୁଣଦ୍ବାରା ବିଶେଷିତ ବସ୍ତୁ ସକଳ ବ୍ୟତୀତ ବିଶ୍ବରେ ଅନ୍ୟ ବସ୍ତୁ ଥ‌ିବା ଅକଳ୍ପନୀୟ । ତେଣୁ ଏହି ନିର୍ମମ ନିୟମ ଅନୁସାରେ ଦୁଇଟି ପରସ୍ପର ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ମଧ୍ଯରେ କୌଣସି ମଧ୍ୟମ ପନ୍ଥା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏହି ନିୟମ ଅନୁଯାୟୀ ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁ ଦୁଇ ପରସ୍ପର ଗୁଣ ଭିତରୁ ଯେକୌଣସିଟିକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ । ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଓଡ଼ିଆ ହେବ ନଚେତ୍ ଅଣ-ଓଡ଼ିଆ ହେବ ।

ଯେହେତୁ ଏ ଦୁଇଟି ମଧ୍ୟରେ ମଧ୍ୟମ ପନ୍ଥା ଅସମ୍ଭବ । ତେଣୁ ସୂତ୍ରଟି ହେଲା ବସ୍ତୁଟିଏ ହୁଏତ କ ହେବ ନଚେତ୍ ଅ- କ ହେବ । ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଓଡ଼ିଆ ନହେଲେ ସେ ଯେ ପଞ୍ଜାବୀ କିମ୍ବା ବଙ୍ଗାଳୀ କିମ୍ବା ପାକିସ୍ତାନୀ ହେବ ଏପରି କୌଣସି ଯୁକ୍ତି ନାହିଁ; କିନ୍ତୁ ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ନହେଲେ ସେ ଅଣଓଡ଼ିଆ ନିଶ୍ଚୟ ହେବ । ଠିକ୍ ସେହିପରି ଜଣେ ଅଣ-ଓଡ଼ିଆ ହେଲେ ଓଡ଼ିଆ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ । ଏ ଦୁଇଟି ଭିତରେ ତୃତୀୟ ପନ୍ଥା ଅସମ୍ଭବ ।

ସମୟ ସମୟରେ ଯୁକ୍ତି କରାଯାଇପାରେ ଯେ, କେତେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ କୌଣସି ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ କରିବା ଅସମ୍ଭବ; ଯଥା – ସଞ୍ଜକୁ ଜୀବ କିମ୍ବା ଅଜୀବ ବୋଲି କହିହେବ ନାହିଁ । ଏହାଦ୍ବାରା ନିର୍ମଧ୍ଯମ ନିୟମ ଖଣ୍ଡିତ ହେଉଅଛି । ଏହା ହେଉଛି ଏକ ଅବାନ୍ତର ଯୁକ୍ତି । କୌଣସି ବସ୍ତୁ ହୁଏତ ଗୁଣଯୁକ୍ତ କିମ୍ବା ଗୁଣ ବିରୁଦ୍ଧ ହୋଇପାରିବ ଅନ୍ୟଥା କୌଣସି ଉପାୟ ଆଲୋଚନା କରାଯାଇ ନପାରେ ।

୭. ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଏବଂ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ମଧ୍ଯରେ ବିପରୀତମୁଖୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ସମ୍ବନ୍ଧ ବୁଝାଇ ଲେଖ ।
Answer:
ବାତ୍ୟାର୍ଥ – ବାତ୍ୟାର୍ଥ କହିଲେ ଗୋଟିଏ ପଦଦ୍ୱାରା ଚିହ୍ନିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି ବା ବସ୍ତୁକୁ ବୁଝାଯାଏ । ସୂଚିତ ହେଉଥ‌ିବା ଏହି ବସ୍ତୁଗୁଡ଼ିକ ବାସ୍ତବ ବା କାଳ୍ପନିକ ହୋଇପାରନ୍ତି; ଯଥା – ନଦୀ କହିଲେ ବିଭିନ୍ନ ନଦୀ ଅର୍ଥାତ୍ ମହାନଦୀ, ଗଙ୍ଗା, ସିନ୍ଧୁ, କାବେରୀ ଇତ୍ୟାଦିକୁ ବୁଝାଇଥାଏ । ସେହିଭଳି ‘ମନୁଷ୍ୟ’ ପଦଟି ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ର ପ୍ରତ୍ୟେକ ମଣିଷ ପ୍ରତି ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ । ତେଣୁ ଗୋଟିଏ ପଦର ନାମଦ୍ୱାରା ନାମିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି, ବସ୍ତୁ, ଗୁଣ ଅଥବା କର୍ମ ସେହି ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଅଟନ୍ତି ।

ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ – ଲକ୍ଷଣ ଶବ୍ଦରୁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଶବ୍ଦର ଉତ୍ପତ୍ତି ହୋଇଅଛି । ତେଣୁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କହିଲେ ସାଧାରଣତଃ ଗୁଣ ବା ଗୁଣ ସମଷ୍ଟିକୁ ବୁଝାଯାଏ; ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ କହିଲେ ପ୍ରାଣିତ୍ଵ ଓ ବିଚାରଶକ୍ତି ହେଉଛି ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ଓ ସାଧାରଣ ଲକ୍ଷଣକୁ ପ୍ରକାଶ କରିଥାଏ । ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ପାଖରେ ଏହି ଦୁଇଟି ଗୁଣର ପରିପ୍ରକାଶକୁ ତାହାର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କହନ୍ତି ।

ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବିପରୀତମୁଖୀ ସମ୍ବନ୍ଧ – ମଧ୍ୟରେ କ୍ଷୟ ଓ ବୃଦ୍ଧି ସମ୍ବନ୍ଧ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଟେ । ବାତ୍ୟାର୍ଥର କ୍ରମଶଃ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଲେ, ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କ୍ରମଶଃ ହ୍ରାସପାଏ । ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର କ୍ରମଶଃ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଲେ ବାତ୍ୟାର୍ଥ କ୍ରମଶଃ ହ୍ରାସପାଏ । ସେହିପରି ବାତ୍ୟାର୍ଥର ହ୍ରାସହେଲେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧି ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ହ୍ରାସ ହେଲେ ବାତ୍ୟାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧି ହୁଏ । ଏହାକୁ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବିପରୀତମୁଖୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ କୁହାଯାଏ । ଆଲୋଚନା ମାଧ୍ୟମରେ ଏହିପ୍ରକାର ବିପରୀତମୁଖୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ୪ ପ୍ରକାରର ଅଟେ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

(କ) ଯଦି ବାଚ୍ୟାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧି ଘଟେ ତେବେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ହ୍ରାସପାଏ ।
(ଖ) ଯଦି ବାତ୍ୟାର୍ଥ ହ୍ରାସ ଘଟେ ତେବେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ବୃଦ୍ଧିହୁଏ ।
(ଗ) ଯଦି ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ବୃଦ୍ଧି ହୁଏ ତେବେ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ହ୍ରାସପାଏ ।
(ଘ) ଯଦି ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ହ୍ରାସପାଏ ତେବେ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ବୃଦ୍ଧିହୁଏ ।

କହିଲେ ତା’ର ପ୍ରାଣିତ୍ବ ଓ ବିଚାରଶକ୍ତିକୁ ବୁଝାଇଥାଏ । ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ପଦଟି ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯୋଗଦେବା ଫଳରେ ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିପାରେ । ଏଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କକ୍ଷେତ୍ରରେ ଯୋଗଦେବା ଫଳରେ ମନୁଷ୍ୟ ନକହି ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରାଣୀ ବୋଲି କୁହାଯିବ । ଯାହାଫଳରେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କେବଳ ପ୍ରାଣିତ୍ଵରେ ସୀମିତ ରହିବ । ତେଣୁ ଏଠାରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରାଯାଇପାରେ ଯେ ମନୁଷ୍ୟର ଯେଉଁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଥୁଲା ତାହାର କ୍ଷୟ ଘଟିଲା ।

ସେହିପରି ମନୁଷ୍ୟ ପଦ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ନକରି କେବଳ ଗୌରବର୍ଣ୍ଣ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକୁ ବିଚାର କଲେ ଜଣାଯିବ ଯେ, ଏଠାରେ ମନୁଷ୍ୟର ବାତ୍ୟାର୍ଥର କ୍ଷୟ ଘଟି କେବଳ ଗୌରବର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ବାତ୍ୟାର୍ଥରେ ସୀମିତ ହୋଇଛି । ମାତ୍ର ଏହି ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ପ୍ରାଣିତ୍ଵ ଓ ବିଚାରଶୀଳତାରୁ ବୃଦ୍ଧି ହୋଇ ପ୍ରାଣିତ୍ୱ, ବିଚାରଶୀଳତା ଓ ଗୌରବର୍ଣ୍ଣରେ ପରିଣତ ହୋଇଛି ଅର୍ଥାତ୍ ବାତ୍ୟାର୍ଥର କ୍ଷୟ ହେବା ଫଳରେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଘଟିଛି ।

ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ କହିବାକୁ ଗଲେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଲେ ବାତ୍ୟାର୍ଥର କ୍ଷୟ ଘଟିବା ସମ୍ଭବ ହୁଏ । ପ୍ରାଣିତ୍ଵ ଓ ବିଚାରଶୀଳତା ସହ ବୁଦ୍ଧିମତ୍ତାକୁ ମିଶାଇଦେଲେ ଏହି ଲକ୍ଷଣ ବିଶିଷ୍ଟ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କୁ ପ୍ରଜ୍ଞାବାନ୍ ମନୁଷ୍ୟ ବୋଲି କୁହାଯିବ ଯେଉଁମାନଙ୍କର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଖୁବ୍ ସୀମିତ । ଅପରପକ୍ଷରେ ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ପଦଦ୍ୱାରା ଚିହ୍ନିତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ସହିତ ଅନ୍ୟ କେତେକ ମନୁଷ୍ୟଭଳି ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କର ଏକତ୍ରୀକରଣ ହେବ ସେତେବେଳେ ବାତ୍ୟାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧିଘଟିବ, ମାତ୍ର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ହ୍ରାସ ହେବ ।

ଏହାଫଳରେ ଯେଉଁ ଶ୍ରେଣୀଟି ସୃଷ୍ଟି ହେବ ସେମାନଙ୍କର କେବଳ ପ୍ରାଣିତ୍ଵ ରହିବ ସିନା, ବିଚାରଶୀଳତା ରହିବ ନାହିଁ । ଏଣୁ ଏଥିରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଅନୁମେୟ ଯେ ଆରିଷ୍ଟୋଟଲଙ୍କ ମତ ଅନୁସାରେ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ମଧ୍ଯରେ ଯେଉଁ ସମ୍ପର୍କ ରହିଛି ତାହା ହେଲା ବିପରୀତମୁଖୀ ସମ୍ପର୍କ ।

ସମାଲୋଚନା – (୧) ସାଧାରଣତଃ ଗୋଟିଏ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥର କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏନାହିଁ; ଯଥା – ଦ୍ଵୀପ କହିଲେ ଜଳ ପରିବେଷ୍ଟିତ ଗୋଟିଏ ଭୂଖଣ୍ଡକୁ ବୁଝାଏ ଏବଂ ଏହାର ବାସ୍ୟାର୍ଥରେ ଭୂତ, ଭବିଷ୍ୟତ୍ ଓ ବର୍ତ୍ତମାନର ଲକ୍ଷଣଯୁକ୍ତ ସମସ୍ତ ଭୂଖଣ୍ଡ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ । ସେହିପରି ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ର ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟକୁ ବୁଝାଇଥାଏ । କିନ୍ତୁ କେତେକ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଅଥବା କେତେକ ଶିଶୁଙ୍କର ଜନ୍ମହେବାଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥର କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏ ନାହିଁ । ଠିକ୍ ସେହିପରି କୌଣସି କାରଣରୁ କେତେକ ଦ୍ବୀପ ଜଳମଗ୍ନ ହେଲେ ଅଥବା କେତେକ ନୂତନ ଦ୍ବୀପର ସୃଷ୍ଟି ହେଲେ ଦ୍ବୀପ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥର କୌଣସି କ୍ଷୟ ବୃଦ୍ଧି ହୁଏ ନାହିଁ ।

(୨) ଗୋଟିଏ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥରୁ କେତେକ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ବାଦେଲେ କିମ୍ବା ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଭିନ୍ନ କେତେକ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ବାଦେଲେ କିମ୍ବା ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଭିନ୍ନ କେତେକ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ତହିଁରେ ଯୋଗକଲେ, ସେହି ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥର କ୍ଷୟ -ବୃଦ୍ଧି ଘଟେନାହିଁ । ଏହିପରି କରିବାଦ୍ଵାରା ପଦର ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟିଥାଏ । ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥରୁ ଅସାଧୁ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ବାଦଦେଲେ ଅବଶିଷ୍ଟ୍ୟଶ ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ନୁହେଁ । ତାହା ସାଧୁ ମନୁଷ୍ୟର ବାତ୍ୟାର୍ଥ । ସେହିପରି ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥରେ ପଶୁ- ପକ୍ଷୀ-କୀଟ-ପତଙ୍ଗ ଜୀବମାନଙ୍କୁ ଯୋଗକଲେ ତାହା ପ୍ରାଣୀପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ହୁଏ ।

(୩) ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ସାଧାରଣତଃ ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ ହୋଇଥିବାରୁ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବିପରୀତମୁଖୀ ପରିବର୍ତ୍ତନର ଯାଥାର୍ଥ ପ୍ରତିପାଦନ କରିବା ନିମିତ୍ତ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକୁ ପରୀକ୍ଷା କରି ଦେଖୁ ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ । ଏଥନିମିତ୍ତ ଏକାଧ୍ଵ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ତାରତମ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ।

(୪) ଗୋଟିଏ ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥରେ ଯେକୌଣସି ଗୋଟିଏ ଗୁଣ ସଂଯୋଗ କଲେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧିହୋଇ ବାତ୍ୟାର୍ଥର କ୍ଷୟହୁଏ ବୋଲି ବିଚାରିବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ । ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଅର୍ଥାତ୍‌ ପ୍ରାଣିତ୍ବ ଓ ବିଚାରବୁଦ୍ଧି ସହିତ ଦ୍ବିପଦତା ଯୋଗକଲେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥର ବୃଦ୍ଧି ହୋଇ ଅନ୍ୟ ଏକ ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ହୁଏନାହିଁ । କାରଣ ଏହି ଗୁଣ ତିନୋଟି ମନୁଷ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପଦର ଗୁଣ ନୁହେଁ । ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ଦ୍ବିପଦ ହୋଇଥିବାରୁ ଏତଦ୍ବାରା ବାତ୍ୟାର୍ଥର କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥରେ ବାଙ୍ଗରାକୃତି ଗୁଣ ଯୋଗକଲେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ବୃଦ୍ଧିହୁଏ ।

(୫) କ୍ଷୟ – ବୃଦ୍ଧି ନିୟମ ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ହେଉନା କାହିଁକି ତା’ର ଗାଣିତିକ କଳନା ବା ବିଚାର ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଅର୍ଥାତ୍ ଗାଣିତିକ କଳନାଦ୍ୱାରା ବିସ୍ତୃତି କେତେ ବଢ଼ିଲେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କେତେ କମିବ ବା ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କେତେ ବଢ଼ିଲେ ବିସ୍ତୃତିର ବ୍ୟାପକତା କେତେ କମିବ ଏହା କୁହାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ହୁଏତ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ଲକ୍ଷଣର ସଂଯୋଗଦ୍ବାରା ଅଗଣିତ ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଉପସ୍ଥିତ ସମଗ୍ର ବାତ୍ୟାର୍ଥରୁ ବାଦ୍ ଯାଇପାରନ୍ତି । ଠିକ୍ ସେହିପରି ନୂଆ ବାଚ୍ୟାର୍ଥ ଯୋଗ କରିବାଦ୍ଵାରା ଗୋଟିଏ ବିଶିଷ୍ଟ ଲକ୍ଷଣ ବାଦ୍ ପଡ଼ିପାରେ । ମାତ୍ର ଏଥ୍ ସହିତ କ୍ଷୟ-ବୃଦ୍ଧିର ନିୟମ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ନହୋଇ ବିସ୍ତୃତି ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ମଧ୍ଯରେ ବିଶେଷ ଭାବରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ହୋଇଥାଏ ।

୮. ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ଏବଂ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ମଧ୍ଯରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦର୍ଶାଅ ଏବଂ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ବିଶେଷ କିମ୍ବା ସାମାନ୍ୟ ପଦ ବୁଝାଅ ।
Answer:
ଗୋଟିଏ ପଦ କୌଣସି ଦ୍ରବ୍ୟ ଅର୍ଥାତ୍ ବସ୍ତୁ, ବ୍ୟକ୍ତି ବା ସେମାନଙ୍କର ଶ୍ରେଣୀ, ସମଷ୍ଟି ଇତ୍ୟାଦିକୁ ବୁଝାଉଥିଲେ ତାହାକୁ ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ, ଅଶ୍ବ, ବୃକ୍ଷ ପୁଷ୍ପଗୁଚ୍ଛ ଇତ୍ୟାଦି । ଏଗୁଡ଼ିକୁ ମଧ୍ୟ ମୂଇଁପଦ କୁହାଯାଏ । ଠିକ୍ ସେହିପରି ଗୋଟିଏ ପଦ କୌଣସି ଗୁଣ ବା କ୍ରିୟାର ନାମ ହୋଇଥିଲେ ତାହାକୁ ଗୁଣବାଚକ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ଶୀତଳତା, ନମ୍ରତା, ମନୁଷ୍ୟତା, ଉଚ୍ଚତା ଇତ୍ୟାଦି । ଏଗୁଡ଼ିକ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବିବିକ୍ତ ପଦ । ଏହିସବୁ ପଦମାନଙ୍କରେ କୌଣସି ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିର ପରିଚୟ ନାହିଁ ।

ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତିର ସୂଚନା ଦେଉଥ‌ିବାରୁ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ମୂଇଁପଦଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇପାରେ । ମାତ୍ର ଶୁଭ୍ରତା, କୃଷ୍ଣତା ଇତ୍ୟାଦି ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବିବିକ୍ତ ପଦ ଅଟନ୍ତି । ଆଉ କେତେକ ତାର୍କିକଙ୍କ ମତରେ ବିଶେଷଣଗୁଡ଼ିକ ମୂର୍ଖପଦ କିମ୍ବା ବିବିକ୍ତ ପଦ ହୋଇପାରନ୍ତି । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ – ଉତ୍ତମ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ । ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ସ୍ଵାସ୍ଥ୍ୟର ଏକ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟକୁ ବୁଝାଉଥ‌ିବାରୁ ଉତ୍ତମ ସ୍ଵାସ୍ଥ୍ୟ ଗୋଟିଏ ମୂର୍ଖପଦ ଭାବେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥାଏ । ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ‘ଉତ୍ତମ’ ଶବ୍ଦଟି ଗୁଣର ବିଶେଷଣ ହୋଇଥିବାରୁ ଏହା ମୂଇଁପଦଭାବେ ବ୍ୟବହୃତ ନ ହୋଇ ବିବିକ୍ତ ପଦଭାବେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇପାରିବ । ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ପଦ ସାମାନ୍ୟ ବା ବିଶେଷ ପଦ ହୋଇପାରେ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ମନୁଷ୍ୟ, ପୁସ୍ତକ ଇତ୍ୟାଦି ପଦ ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ସାମାନ୍ୟ ପଦ । କିନ୍ତୁ ଏହି ମନୁଷ୍ୟ, ରାମ, ସେହି ପୁସ୍ତକ, ଓଡ଼ିଶାର ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଇତ୍ୟାଦି ପଦ ଦ୍ରବ୍ୟବାଚକ ବିଶେଷପଦ । ସେହିପରି ଗୁଣବାଚକ ବା ବିବିକ୍ତ ପଦ ମଧ୍ୟ ସାମାନ୍ୟ ବା ବିଶେଷ ପଦ ହୋଇପାରେ । ବର୍ଷ, ସଦ୍‌ଗୁଣ ଇତ୍ୟାଦି ପଦ ସାଧାରଣତଃ ଗୁଣବାଚକ ସାମାନ୍ୟ ପଦରୂପେ ଗୃହୀତ ହୁଅନ୍ତି କାରଣ ବର୍ତ୍ତ କହିଲେ ଧଳା, ନୀଳ, ନାଲି ଗୁଣର ସାଧାରଣ ନାମ ଓ ସଦ୍‌ଗୁଣ କହିଲେ ସନିଷ୍ଠା, ବଦାନ୍ୟତା, କର୍ମଠତା, ଧର୍ମପରାୟଣତା, ସହନଶୀଳତା ଇତ୍ୟାଦି ସାଧୁଗୁଣର ସାଧାରଣ ନାମକୁ ବୁଝାଇଥାଏ ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରଶ୍ନଉଠେ ଯେ, ଗୋଟିଏ ଅମୂର୍ଖ ବା ବିବିକ୍ତ ପଦକୁ ସାମାନ୍ୟ ପଦ ଅଥବା ବିଶେଷ ପଦଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରାଯିବ କି ? ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ବହୁ ବାଦାନୁବାଦ ଘଟେ । କେତେକଙ୍କ ମତରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ସାମାନ୍ୟ ପଦ । ଦ୍ଵିତୀୟ ମତଟି ହେଲା ଯେ, ଗୁଣବାଚକ ବା ବିବିକ୍ତ ପଦ ଗୋଟିଏ ସାମାନ୍ୟ ପଦ । ତୃତୀୟ ମତାନୁଯାୟୀ ଅମୂର୍ଖ ପଦ ସାମାନ୍ୟ ନୁହେଁ ବା ବିଶେଷ ନୁହେଁ । ଚତୁର୍ଥ ମତ ହେଲା ଯେ, କେତେକ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ସାମାନ୍ୟ ଓ ଅନ୍ୟ କେତେକ ବିଶେଷ ।
ଏହି ମତଗୁଡ଼ିକର ଆଲୋଚନା ନିମ୍ନରେ ଦିଆଯାଇଅଛି –

(୧) ଯେଉଁମାନେ ଗୁଣବାଚକ ପଦକୁ ସାମାନ୍ୟ ପଦ ବୋଲି ଯୁକ୍ତି କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ମତରେ ଗୋଟିଏ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଗୁଣର ନାମ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଏହା ସେହି ଗୁଣର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରକୁ ମଧ୍ୟ ସୂଚିତ କରାଏ । ମାନବିକତା ଗୁଣର ନାମ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ତାହା ବିଭିନ୍ନ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କଠାରେ ବିଭିନ୍ନ ଭାବରେ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୁଏ । ତେଣୁ ଏହା ଏକ ସାମାନ୍ୟ ପଦ ଅଟେ ।

(୨) ଜେଭନ୍ସଙ୍କ ମତରେ ଗୁଣବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକ ବିଶେଷ ପଦ । କାରଣ ଯେକୌଣସି ବସ୍ତୁରେ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଗୁଣ ସର୍ବଦା ଏକପ୍ରକାରର ହେବା ସ୍ଵାଭାବିକ । ବିଭିନ୍ନ ବସ୍ତୁରେ ଗୋଟିଏ ଗୁଣ ଶ୍ୱେତତ୍ଵ ଥିବାରୁ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଶ୍ୱେତ ବସ୍ତୁ ଆଖ୍ୟା ଦିଆଯାଏ । ସାଧୁତା ବିଭିନ୍ନ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କଠାରେ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଗୁଣ ହିସାବରେ ତାହା ସର୍ବଦା ଏକ । ତେଣୁ ଗୁଣବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକ ବିଶେଷପଦ ।

(୩) କେଇସଙ୍କ ମତରେ ଗୁଣବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକୁ ଶ୍ରେଣୀକରଣ କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ଶ୍ରେଣୀକରଣର ପ୍ରଶ୍ନ କେବଳ ବସ୍ତୁବାଚକ ପଦ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଉଠିପାରେ, ଅନ୍ୟ କେଉଁଠି ଏହା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ।

(୪) ଅନ୍ୟ କେତେକ ତାର୍କିକଙ୍କ ମତରେ କେତେକ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ବିଶେଷ ପଦ ଏବଂ କେତେକ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ସାମାନ୍ୟ ପଦ । ଯେଉଁ ଗୁଣବାଚକ ପଦ କେବଳ ଗୋଟିଏମାତ୍ର ଗୁଣକୁ ବୁଝାଇଥାଏ, ତାହା ବିଶେଷ ପଦ । ଏହା ବିଭିନ୍ନ ବସ୍ତୁରେ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସର୍ବତ୍ର, ସବୁଆଡ଼େ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଗୁଣକୁହିଁ ବୁଝାଏ; ଯଥା – ସମତ୍ୱ, ତ୍ରିକୋଣତ୍ଵ, ଚତୁଷ୍କୋଣତ୍ୱ ଇତ୍ୟାଦି । ମାତ୍ର ଯେଉଁ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କେତେକ ଗୁଣର ସାଧାରଣ ନାମ, ତାହା ସାମାନ୍ୟ ପଦ । ବର୍ଣ୍ଣପଦ ଶ୍ଵେତତ୍ଵ, ଲୋହିତତ୍ୱ, କୃଷ୍ଣତ୍ଵ ଇତ୍ୟାଦି ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଗୁଣର ସାଧାରଣ ନାମ, ତେଣୁ ଏହା ସାମାନ୍ୟ ପଦ । ସାଧୁତା ପଦ ସତ୍ୟ-ନିଷ୍ଠା, ଦାନଶୀଳତା, ସଚ୍ଚରିତ୍ରତା ପ୍ରଭୃତି ଗୁଣମାନଙ୍କର ସାଧାରଣ ନାମ । ତେଣୁ ଏହା ସାମାନ୍ୟ ପଦ ।

ଏହି ମତବାଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେଉଁପ୍ରକାର ଗୁଣବାଚକ ପଦ ସାମାନ୍ୟ ଓ କେଉଁପ୍ରକାର ଗୁଣବାଚକ ପଦବିଶେଷ ଏହି ବିଷୟରେ ମତ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦେଖାଦେଇଥାଏ ।

(କ) ମତରେ ଯେଉଁ ଗୁଣବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଅଥବା ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପରିମାଣର ଗୁଣମାନଙ୍କର ସାଧାରଣ ନାମ, ସେଗୁଡ଼ିକ ସାମାନ୍ୟ ପଦ । ତେଣୁ ବର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ହୋଇପାରେ; ଯଥା – ଶ୍ଵେତତ୍ଵ, ଲୋହିତତ୍ଵ, ନୀଳତ୍ୱ, କୃଷ୍ଣତ୍ବ ଇତ୍ୟାଦି । ତେଣୁ ବର୍ଣ୍ଣ ସାମାନ୍ୟ ପଦ । ସେହିପରି ଶ୍ୱେତତ୍ଵ, କୃଷ୍ଣତ୍ଵ ଇତ୍ୟାଦି ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପରିମାଣର ହୋଇପାରେ ତେଣୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ସାମାନ୍ୟ ପଦ ।

(ଖ) ଭାରତୀୟ ତର୍କବିତ୍ ଅମ୍ବିକା ଚରଣ ମିତ୍ରଙ୍କ ମତରେ ଯେଉଁ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ହୋଇପାରେ, ତାହାହିଁ କେବଳ ସାମାନ୍ୟପଦ । ଯେଉଁ ଗୁଣବାଚକ ପଦ ପ୍ରକାରତଃ ଭିନ୍ନ ନହୋଇ ପରିମାଣତଃ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇପାରେ, ତାହା ସାମାନ୍ୟ ପଦ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ତାଙ୍କ ମତରେ ବର୍ଣ୍ଣରେ ପ୍ରକାରଭେଦ ଥ‌ିବାରୁ ଏହା ସାମାନ୍ୟ ପଦ, କିନ୍ତୁ ଶ୍ଵେତତ୍ଵ, କୃଷ୍ଣତ୍ବ ଇତ୍ୟାଦିରେ ପ୍ରକାରଭେଦ ନଥ‌ିବାରୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ବିଶେଷ ପଦ । ଉଭୟଙ୍କ ମତରେ ସମତ୍ଵ, ତ୍ରିକୋଣତ୍ଵ, ବୃହତ୍ଵ ଇତ୍ୟାଦି ବିଶେଷ ପଦ କାରଣ ।

୯. ଲାକ୍ଷଣିକ ଏବଂ ଅଲାକ୍ଷଣିକ ପଦ ମଧ୍ଯରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦର୍ଶାଅ । ନାମଗୁଡ଼ିକ ଲାକ୍ଷଣିକ କି ? ଆଲୋଚନା କର ।
Answer:
ଗୋଟିଏ ପଦର ଉଭୟ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଥିଲେ ତାହାକୁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ ବା ସଲକ୍ଷଣ ପଦ ବା ଲାକ୍ଷଣିକ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ତ୍ରିଭୁଜ, ମନୁଷ୍ୟ, ବର୍ଣ୍ଣ ଇତ୍ୟାଦି । ଯେପରି ମନୁଷ୍ୟ ପଦର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ରାମ, ଯଦୁ ଓ ମଧୁ ଇତ୍ୟାଦି ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ୍ର ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟକୁ ବୁଝାଏ ଏବଂ ତାହାର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ପ୍ରାଣିତ୍ଵ ଓ ବିଚାରବୁଦ୍ଧି ସମ୍ପନ୍ନତାକୁ ବୁଝାଏ । ତେଣୁ ଏହା ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ବା ଲାକ୍ଷଣିକ ପଦ ବୋଲି ଅଭିହିତ ହୋଇଥାଏ ।
ମାତ୍ର ଯେଉଁ ପଦଦ୍ୱାରା କେବଳ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କିମ୍ବା ବାତ୍ୟାର୍ଥ ସୂଚିତ ହୁଏ, ମାତ୍ର ଉଭୟ ସୂଚିତ ହୁଏ ନାହିଁ; ତାହାକୁ ଅଲାକ୍ଷଣ ବା ଅଲକ୍ଷଣିକ ପଦ କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ରାମ, ମଧୁ, ବୃତ୍ତତ୍ଵ, ଶ୍ଵେତତ୍ଵ ଇତ୍ୟାଦି । ରାମ, ମଧୁ ଇତ୍ୟାଦି ଏହି ନାମଧାରୀ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷକୁ ବୁଝାନ୍ତି; କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର କୌଣସି ଗୁଣର ସୂଚନା ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ ବା ଅଲାକ୍ଷଣିକ ପଦ ବୋଲି ବିବେଚିତ ହୋଇଥାଏ ।

ଉପରୋକ୍ତ ଆଲୋଚନାକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖ୍ ଲାକ୍ଷଣିକ ଓ ଅଲାକ୍ଷଣିକ ପଦର ଶ୍ରେଣୀକରଣ କରାଯାଇପାରେ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ଲାକ୍ଷଣିକ ବା ସଲକ୍ଷଣ ବା ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ପଦ :
(କ) ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଜାତିବାଚକ ପଦ; ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ, ଗ୍ରହ, ଅଧ୍ୟାପକ ଇତ୍ୟାଦି । ଏ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରତ୍ୟେକର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଅଛି।
ବିଶେଷ ପଦ – ଓଡ଼ିଶାର ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ,ମେଘଦୂତର ରଚୟିତା ଇତ୍ୟାଦି ପ୍ରତ୍ୟେକ ପଦ ଏଠାରେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷକୁ ସୂଚିତ କରାଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଗୁଣକୁ ମଧ୍ୟ ବୁଝାଉଅଛି ।
(ଗ) ସମସ୍ତ ବିଶେଷଣ ପଦ – ସାଧୁ ବ୍ୟକ୍ତି, ବୁଦ୍ଧିମାନ ଇତ୍ୟାଦି ପଦଗୁଡ଼ିକ ବ୍ୟକ୍ତି ସହିତ ଗୁଣକୁ ଚିହ୍ନାଇ ଦେଉଥ‌ିବାରୁ ଲାକ୍ଷଣିକ ପଦ ଅଟନ୍ତି ।
ଅଲକ୍ଷଣ ପଦ ବା ଅଲାକ୍ଷଣିକ ପଦ:
(କ) ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦ; ଯଥା – କଟକ, ମହାନଦୀ, କାଳିଦାସ ଇତ୍ୟାଦି ପଦର ନାମକୁ ପ୍ରତିପାଦନ କରୁଅଛି ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କର ସାମାନ୍ୟ ଗୁଣକୁ ସୂଚିତ କରୁନାହିଁ ।
(ଖ) ଗୁଣବାଚକ ବିଶେଷ ପଦ – ସମତା, ତ୍ରିଭୁଜତ୍ୱ, ବୃତ୍ତତ୍ବ, ସାଧୁତା ଇତ୍ୟାଦି କେବଳ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ଅନନ୍ୟ ଗୁଣର ନାମ । ଏମାନଙ୍କର ପ୍ରକାରଭେଦ ନଥ‌ିବାରୁ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏଗୁଡ଼ିକ ଅଲକ୍ଷଣ ବା ଅଲାକ୍ଷଣିକ ପଦ ଭାବେ ବିବେଚିତ ହୋଇଥାଏ ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରଶ୍ନଉଠେ ନାମବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକ ଲାକ୍ଷଣିକ ନା ଅଲାକ୍ଷଣିକ – ଏହି ପ୍ରଶ୍ନକୁ ନେଇ ବିଭିନ୍ନ ତାର୍କିକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମତ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦେଖାଦେଇଥାଏ ।

ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକ ଲାକ୍ଷଣିକ ନା ଅଲାକ୍ଷଣିକ – ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦ କହିଲେ ସ୍ବକୀୟ ନାମ; ଯଥା – ରାମ, ଯଦୁ, କଟକ, ମହାନଦୀ ଇତ୍ୟାଦି କୌଣସି ଜାତି ବା ଶ୍ରେଣୀକୁ ନ ବୁଝାଇ କୌଣସି ଏକ ବସ୍ତୁ ବା ବ୍ୟକ୍ତି ନିମିତ୍ତ ବ୍ୟବହୃତ ନାମକୁ ବୁଝାଇଥାଏ ।

(୧) ମିଲ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ବା ନାମବାଚକ ପଦ ଅଲାକ୍ଷଣିକ ବା ଅଲକ୍ଷଣ ପଦ ।
ଏମାନଙ୍କର ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଅଛି ମାତ୍ର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ନାହିଁ । ଏହି ନାମଗୁଡ଼ିକ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ ଚିହ୍ନେଇ ଦେବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି । ଏହି ପଦଗୁଡ଼ିକ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବାପାଇଁ, ତାଙ୍କର ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥାଏ । ପୁଣି ଏହି ନାମଗୁଡ଼ିକ ସାଧାରଣତଃ ଆକସ୍ମିକ ଭାବରେ ଦିଆଯାଇଥାଏ । ନାମବାଚକ ପଦ ପାଖରେ ସେପରି କିଛି ଲକ୍ଷଣମାନ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେନାହିଁ । ତେଣୁ ନାମ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ନିମିତ୍ତ ପ୍ରଯୋଜ୍ୟ ଅର୍ଥହୀନ ଚିହ୍ନମାତ୍ର ।

ଅବଶ୍ୟ କୌଣସି ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କାରଣରୁ କୌଣସି ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ କୌଣସି ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ନାମ ଦିଆଯାଇପାରେ । ଗୋଟିଏ ସ୍ଵାସ୍ଥ୍ୟବାନ୍ ବାଳକକୁ ଭୀମ, ଗୋଟିଏ ବାଳିକା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟବତୀ ହୋଇଥିବାରୁ ତାକୁ ସୁନ୍ଦରୀ ନାମ ଦିଆଯାଇପାରେ । ଠିକ୍ ସେହିପରି ଜଣେ ଗୋରା ବାଳକକୁ ଗୋରାଚାନ୍ଦ ବୋଲି ମଧ୍ୟ ଡକାଯାଇପାରେ । ଜଣେ ମୂର୍ଖର ନାମ ଗଣେଶ, ଜଣେ ଦରିଦ୍ରର ନାମ କୁବେର, ଜଣେ ଅନ୍ଧୁଣୀର ନାମ ସୁଲୋଚନା କିମ୍ବା ଜଣେ ନୃଶଂସ ପ୍ରକୃତିର ଝିଅର ନାମ ସରଳା ଦିଆଯାଇପାରେ ।

ସେହିପରି କେବଳ କୋଠାଘର ଥ‌ିବା ଗାଁର ନାମ ଛଣଘର ଦିଆଯାଇପାରେ । ଏଥୁରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଅନୁମେୟ ଯେ କୌଣସି ନାମ ସହିତ କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଲକ୍ଷଣ ବା ଗୁଣ ସଂପୃକ୍ତ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଏଥ‌ିପାଇଁ ମିଲ୍ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦର କେବଳ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଥାଏ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ତାଙ୍କ ମତରେ ଏହି ପଦଗୁଡ଼ିକ ଅଲାକ୍ଷଣିକ ବା ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ।

(୨) ଜେଭସଙ୍କ ମତରେ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ବା ଲାକ୍ଷଣିକ ।
ତାଙ୍କ ମତରେ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦ ବା ନାମବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକର ଉଭୟ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଓ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଅଛି । ସେ ମିଲ୍‌ଙ୍କ ମତକୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ‘ଭାରତବର୍ଷ’ ଗୋଟିଏ ଦେଶର ନାମ ହୋଇଥିବାରୁ ଏହାର ବାଚ୍ୟର୍ଥ ଅଛି ଏବଂ ଭାରତର ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଭୌଗୋଳିକ ସ୍ଥିତି, ଜଳବାୟୁ, ଭାଷା, ଅଧିବାସୀମାନଙ୍କର ଆଚାର, ବ୍ୟବହାର, ରୀତି-ନୀତି, ଶାସନ ପଦ୍ଧତି ଗୁଣ ବା ଲକ୍ଷଣଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରକାଶ ପାଉଥ‌ିବାରୁ ଏହି ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଅଛି ।

ତେଣୁ ଭାରତବର୍ଷ ପଦଟିର ଉଭୟ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଓ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଥିବାରୁ ଏହା ଲାକ୍ଷଣିକ ବା ସଲକ୍ଷଣଯୁକ୍ତ ଅଟେ ।
ସର୍ବନିମ୍ନ ହୋଇଥିବାହେତୁ ତାହାର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଅନ୍ୟପଦ ତୁଳନାରେ ସର୍ବାଧ‌ିକ ହେବା ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ । ମନୁଷ୍ୟ, ଭାରତୀୟ ଓ ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧୀ ପଦମାନଙ୍କର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ କ୍ରମବର୍ଦ୍ଧମାନ ହେବା ସ୍ୱାଭାବିକ । ତେଣୁ ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧୀ ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ନାହିଁ କହିବା ଅଯୌକ୍ତିକ ଅଟେ ।

(୩) ଡକ୍ଟର ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ରାୟଙ୍କ ମତରେ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ବା ନାମବାଚକ ପଦଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରଥମେ ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ କିନ୍ତୁ ପରେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ହୁଏ ।
ଗୋଟିଏ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟର ନୂତନ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କର ନାମ ଅଧ୍ୟାପକମାନଙ୍କ ନିମିତ୍ତ ପ୍ରଥମତଃ ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ; କିନ୍ତୁ ପରେ ଯେତେବେଳେ ଅଧ୍ୟାପକମାନେ ସେହି ପିଲାମାନଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ଆସନ୍ତି ସେତେବେଳେ ଧୀରେ ଧୀରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ନାମ ସେମାନଙ୍କପାଇଁ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ହୋଇଥାଏ । ଧରାଯାଉ ଜଣେ ଛାତ୍ରର ନାମ ରସାନନ୍ଦ ଅଟେ ।

ଯେତେବେଳେ ସେ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରେ ନୂତନଭାବରେ ଆସେ ତା’ନାମ ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ଥାଏ । କିନ୍ତୁ ପରେ ସେ ଯେତେବେଳେ ସାଙ୍ଗ, ସାଥୀ, ଶିକ୍ଷକ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ କୌତୁକ ବା ମଜାକଥା କହି ହସେଇ ପାରିଲା ସମସ୍ତେ ତା’ର ନାମକୁ ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲେ ଓ ତାହା ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ହେଲା । ତେଣୁ ଯେକୌଣସି ନାମ ବା ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦ ପରିଚୟ ପୂର୍ବରୁ ଅଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ, କିନ୍ତୁ ପରେ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକ ହେବା ସ୍ଵାଭାବିକ ।

(୪) ବୋସାକେଙ୍କ ମତରେ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ଅବିଚ୍ଛେଦ୍ୟ ଭାବରେ ସଂପୃକ୍ତ ।
ତେଣୁ କୌଣସି ନାମର କେବଳ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଅଛି ଓ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ନାହିଁ କହିବା ଅମୂଳକ ଅଟେ । କିନ୍ତୁ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ବା ନାମବାଚକ ବିଶେଷପଦ ଲକ୍ଷଣସୂଚକ ବିଶେଷ ପଦଠାରୁ ଭିନ୍ନ । ଜେଭନ୍ସ ଏହି ଦୁଇପ୍ରକାର ପଦର ପାର୍ଥକ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ୟ ନ କରି ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ବିଶେଷପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ସର୍ବାଧୁକ ବୋଲି ଯୁକ୍ତି କରିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ଯୁକ୍ତି ଲକ୍ଷଣସୂଚକ ବିଶେଷ ପଦ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ । ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ବା ନାମବାଚକ ବିଶେଷ ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ନାମରୁ ସୂଚିତ ହୁଏନାହିଁ ।

(୫) କାର୍ପେଥ୍ ରୀଙ୍କ ମତରେ, ‘ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦ ଦୁଇଟି କାରଣରୁ ଅଲକ୍ଷଣ ଅଟେ । ପ୍ରଥମତଃ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣଭାବରେ ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଏବଂ ସ୍ଥାନୀୟ ଅଟେ । ପିତାମାତା ପୁତ୍ର, କନ୍ୟାଙ୍କର ନାମ ଦେଲାବେଳେ ଅତି ପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଭାବରେ ଖୁସିହୋଇ ଯାହା ମନକୁ ଆସିଲା ଦେଇଥାନ୍ତି । ସେଥ୍ରେ କୌଣସି ଅଭିପ୍ରେତ ଅର୍ଥ ନଥାଏ । ଦ୍ଵିତୀୟତଃ ଯେଉଁସବୁ ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଗୁଣକୁ ଜେଭନ୍ସ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି ତାହା ତର୍କସମ୍ମତ ନୁହେଁ ।

ସମାଲୋଚନା – ଉପରୋକ୍ତ ମତଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ସାଧାରଣତଃ ମିଲ୍କଙ୍କ ମତଟି ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ କାରଣ ଯଥାର୍ଥରେ କୁହାଯାଇପାରେ ଯେ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦ ଅଲକ୍ଷଣ ପଦ ଅଟେ । ମିଲ୍ ବ୍ୟକ୍ତିବାଚକ ପଦମାନଙ୍କ ସହ ସମ୍ପୃକ୍ତ ଆକସ୍ମିକ ତଥା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ଗୁଣଗୁଡ଼ିକୁ ଜାତିଗତ ସାମାନ୍ୟ ତଥା ମୁଖ୍ୟ ଲକ୍ଷଣମାନଙ୍କଠାରୁ ପୃଥକ୍ କରି ବିଚାର କରିଥିଲେ । ଜେଭସ୍ ଓ ଏ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଆଲୋଚନାରେ ମିଲ୍‌ଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ଗ୍ରହଣୀୟ ବୋଲି ମାନିନେବାକୁ ହେବ । ତାଙ୍କର ଏହି ମତକୁ କାର୍ପେଥ୍ ରୀଡ଼, ବୋସାକେ ଆଦି ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ମାନେ ମଧ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।

୧୦. ଭାଷା କାହାକୁ କହନ୍ତି ? ଏହାର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ବ୍ୟବହାର ଉଦାହରଣ ସହ ବୁଝାଅ ?
Answer:
ଭାଷା ହେଉଛି ମାନବ ସମାଜ ପାଇଁ ଭଗବାନଙ୍କର ଏକ ଅତୁଳନୀୟ ଦାନ ଅଟେ । ଏହା ମନୁଷ୍ୟର ଭାବ ପ୍ରକାଶ କରିଥାଏ । ମନୁଷ୍ୟ ମନର ଭାବନାକୁ ଭାଷା ଦ୍ବାରା ପରିପ୍ରକାଶ କରିଥାଏ ।
ସାପିର୍‌ଙ୍କ ମତରେ – ‘‘ଭାଷା ମାନବୀୟ ଏବଂ ଅସ୍ବାଭାବିକ ଭାବେ ଜାତ ହେଉଥ‌ିବା ସଙ୍କେତମାନଙ୍କର ଏକ ସୁବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ଵାରା ଭାବ, ଅନୁଭବ ଓ ଆବେଗ ଆଦିକୁ ପ୍ରେରଣ କରିବାର ଏକ ପ୍ରଣାଳୀ ।’’

ହେନେରୀ ସୁଇଙ୍କ ମତରେ – ‘‘ଭାଷା ବାକ୍-ଧ୍ବନିକୁ ବୁଝାଏ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଚିନ୍ତା ବା ଭାବରାଜି ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥାଏ ।’’ ଭାଷା ବ୍ୟବହାର କରି ଆମେ ଯୁକ୍ତି କରିଥାଉ । ଭାଷାକୁ ଠିକ୍ ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍‌ । ଯଦି ଭାଷା ଠିକ୍ ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରା ନଯାଏ, ତେବେ ତାହା ନିରର୍ଥକ ହୋଇଯାଏ ।

ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ମାନେ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାରକୁ ତିନି ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରିଛନ୍ତି । (୧) ବର୍ଣ୍ଣନାମୂଳକ ବା ଜ୍ଞାପନାମୂଳକ, (୨) ଭାବାବେଗମୂଳକ, (୩) ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଅନୁଜ୍ଞାନମୂଳକ ।

ବର୍ଣ୍ଣନାମୂଳକ ବ୍ୟବହାର – ଏହାକୁ ସୂଚନାତ୍ମକ ପ୍ରୟୋଗ ମଧ୍ୟ କହନ୍ତି । ସୂଚନା ପ୍ରଦାନରେ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାର ବହୁଳ ଭାବରେ ହୋଇଥାଏ । ଏହି ପ୍ରକାର ଭାଷା ତଥ୍ୟର ଉପସ୍ଥାପନା କରେ । ତେଣୁ ଏହା ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ମିଥ୍ୟା ବର୍ଣ୍ଣନାତ୍ମକ ବା ବିବରଣୀ ପ୍ରଦାନ ବାକ୍ୟ ସୂଚନାତ୍ମକ ବା ତଥ୍ୟ ସତ୍ୟ କିମ୍ବା ମିଥ୍ୟା ହୋଇଥାଏ । ଯୁକ୍ତିଦ୍ଵାରା ଏହାର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ଓଡ଼ିଶାର ବଡ଼ ନଦୀ । ହୋଇପାରେ । ସମସ୍ତ ସମ୍ବଳିତ ବାକ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ସେଥପାଇଁ ତଥ୍ୟ ସମ୍ବଳିତ ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ । ଯଥା- ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ଅଟେ, ମହାନଦୀ ଓଡ଼ିଶାର ବଡ଼ ନଦୀ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 1 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ଭାବାବେଗର ବ୍ୟବହାର – ବ୍ୟକ୍ତିର ଭାବ, ଆବେଗ ଓ ଅନୁଭବ ଆଦିରେ ଭାଷା ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରକାଶ କରାଯାଇଥାଏ । ଏହା ଶ୍ରୋତା ମନରେ ଭାବ ଉଦ୍ରେକ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଯେଉଁ ଭାବରେ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାର କରେ, ତାହାକୁ ଭାବାବେଗ ବ୍ୟବହାର କୁହାଯାଏ । ଭାଷଣ ମାଧ୍ୟମରେ ଜଣେ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ଉତ୍ତେଜିତ କରିପାରେ । ପଦ୍ୟର ଲାଳିତ୍ୟ ଓ ମନୋରମ ଶବ୍ଦ ଯୋଜନା କବି ମନରେ ରୋମାଞ୍ଚ ସୃଷ୍ଟି କରେ । ଯଥା- କି ସୁନ୍ଦର ଦୃଶ୍ୟ ଅଟେ ।

ଭୀମଭୋଇଙ୍କ ଭାଷାରେ – ‘‘ମୋ ଜୀବନ ପଛେ ନର୍କେ ପଡ଼ିଥାଉ, ଜଗତ ଉଦ୍ଧାର ହେଉ’’ ।
ନିର୍ଦ୍ଦେଶାତ୍ମକର ବ୍ୟବହାର – ଶ୍ରୋତାକୁ କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଏକ କର୍ମରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ବା କୌଣସି ଏକ କର୍ମରୁ ନିବୃତ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ଭାବରେ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ, ତାହାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାତ୍ମକର ବ୍ୟବହାର କୁହାଯାଏ । ଏହା ଦ୍ବାରା ଜଣେ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥାଏ । ଯଥା – ଦୟାକରି ବାହାରେ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତୁ । ଧୂମପାନ କର ନାହିଁ । ସକାଳୁ ଭ୍ରମଣ କର ।

ସମାନୁଭୂତିମୂଳକର ବ୍ୟବହାର – ଆମର ଦୈନନ୍ଦିନ ଜୀବନରେ ଆମେ ସମାନୁଭୂତିମୂଳକ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାର କରିଥାଉ । ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇବା, ସ୍ବାଗତ କରିବା, ଇତ୍ୟାଦି ଭାଷା ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ । ଯଥା – ସୁପ୍ରଭାତ, ହାଏ, ହ୍ୟାଲୋ ! ଇତ୍ୟାଦି ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

Odisha State Board CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः Textbook Exercise Questions and Answers.

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Poem 1 दशावतारस्तुतिः Question Answer

୨. एकेन वाक्येन उत्तरं लिखत ।
(ଏକ ବାକ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।)

(क) केशवः कदा वेदं धृतवान् ?
Solution:
କେଶରଃ ପ୍ରଳୟପୟୋଧ୍ଵଜଳେ ମୀନଶରୀର ଧୃତ୍ଵ ବେଦଂ ଧୃତବାନ୍ ।

(ख) कच्छपस्य किंभूते पृष्ठे क्षितिः अतिष्ठत् ?
Solution:
ଧରଣିଧରଣ କିଣଚକ୍ରଗରିଷେ ଅତି ବିପୁଳତରେ କଚ୍ଛପସ୍ୟ ପୃଷେ କ୍ଷିତିଃ ଅତିଷ୍ଠିତ୍ ।

(ग) शूकरस्य दशनशिखरे धरणी कथं वर्त्तते ?
Solution:
ଶଶିନି ନିମଗ୍ନା କଳଙ୍କକଳେବ ଧରଣୀ ଶୂକରସ୍ୟ ଦଶନଶିଖରେ ବର୍ଷତେ ।

(घ) वामनस्य पदनखनीरं किम्भूतम् ?
Solution:
ବାମନସ୍ୟ ପଦନଖନୀରଂ ଜନପାବନଂ କୃତମ୍ ।

(ङ) हलधरस्य वसनं कीदृशम् ?
Solution:
ହଲ୍ହତିଭାତି ମିଲିପ୍ସମ୍ମନାଭ କଲିଦାଭନିବ କଲଧରସ୍ୟ ବସନ ଆସାତ ।

(च) बुद्धः किम् अकरोत् ?
Solution:
ବୁଦ୍ଧ ଶ୍ରୁତିଜାତଂ ଯଜ୍ଞବିଧଃ ଅହହ ଦର୍ଶିତ ସଦୟହୃଦୟଂ ପଶୁଘାତଂ ନିନ୍ଦାମ୍ ଅକରୋତ୍ ।

(छ) कल्की कथं करवालां कलयति ?
Solution:
କଲ୍କା ସ୍ନୋଛନିବଦିନଧନେ ଧିମକେତ୍ନନିବ କିମଣି କରାଇ କରିବାକ କାଳମତି ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

२. एकेन पदेन उत्तरं लिखत ।
( ଏକ ପଦରେ ଭରତ ଲେଖ । )

(क) प्रलयसागरजले श्रीकृष्णेन कस्य चरित्रं विहितम् ?
Solution:
ବହିତ୍ରସ୍ୟ ।

(ख) नरहरि : नखेन कस्य तनुं दलितवान् ?
Solution:
ହିରଣ୍ୟକଶିପୋ ।

(ग) भृगुपतिः केषां रुधिरेण जगत् स्नपयति स्म ?
Solution:
କ୍ଷତ୍ରିୟାଣାମ୍ ।

(घ) कः दिक्षु रावणमस्तकवलिं वितरेत् ।
Solution:
ଶ୍ରୀରାମ ।

(ङ) बुद्धः किम् अनिन्दत् ?
Solution:
ପଶୁଘାତମ୍ ।

(च) दशावतारवर्णनस्य कः कविः ?
Solution:
ଶ୍ରୀଜୟଦେବୀ ।

३. बन्धनीमध्यात् उपयुक्तं पदं निरूप्य शून्यस्थानं पूरयत ।
( ବନ୍ଧିନାପଧ୍ୟରୁ ଉପଯୁକ୍ତ ପଦ ନିରପର୍ଣ କରି ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ପୂରଣ କର ।)

(क) कच्छपस्य पृष्ठे ______ तिष्ठति । (सागरः, मत्स्यः, क्षितिः)
Solution:
କ୍ଷିତି

(ख) नरहरेः करकमले ______ अद्भुतशृङ्गम् । (नयनं, नखं, नलिनम्)
Solution:
ନଖମ୍

(ग) वामनः ______ छलयसि स्म । (बलरामं, वलिं, परशुरामम्)
Solution:
ଜଗତ୍

(घ) भृगुपतिः क्षत्रियरुधिरेण ______ स्नपितवान् । (भारतं, जम्बूद्वीपं जगत्)
Solution:
ଜଗତ୍

(ङ) हलधरः जलदाभं ______ अवहत् । (कुसुमम्, सलिलम्, वसनम्)
Solution:
ବସନମ୍

(च) कल्की करालं ______ अकलयत् । (करतालम्, करवालम्, धनुः)
Solution:
କରବାଳମ୍

(छ) दशाकृतिकृते ______ नमः । (रामाय, कृष्णाय, शिवाय )
Solution:
କୃଷ୍ଣାୟ

४ . उत्कलभाषया आङ्गलभाषया वा अनुवादं कुरुत |
(ଓଡ଼ିଆରେ କିମ୍ବା ଇଂରାଜୀରେ ଅନୁବାଦ କର ।)

(क) प्रलयपयोधि ______ हरे ||୨||
Solution:
ପ୍ରଳୟକାଳର ସମୁଦ୍ରଜଳରେ ନୌକାର ଚରିତ୍ରକୁ (ମନୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ) ଧାରଣ କରି ଅକ୍ଳେଶରେ ବେଦକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲ ! ହେ କୃଷ୍ଣ ! ମତ୍ସ୍ୟଶରୀରଧାରୀ ! ଜଗତପ୍ରଭୁ ହରି ! ତୁମର ବିଜୟ ହେଉ !

(ख) तव करकमलवरे …………………………………………………… हरे ।।४।।
Solution:
ହେ କୃଷ୍ଣ ! ତୁମର ହସ୍ତପଦ୍ମମାନଙ୍କରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅତ୍ୟନ୍ତ କୋମଳ ପଦ୍ମପାଖୁଡ଼ା ପ୍ରାୟ ଅଙ୍ଗୁଳି ତା’ ଉପରେ ଶୃଙ୍ଗପ୍ରାୟ ଅଦ୍‌ଭୂତ ନଖଦ୍ଵାରା ହରିଣ୍ୟକଶିପୁର ଶରୀରକୁ ବିଦଳନ କରିଛ, ଯେପରି ଭ୍ରମର ପୁଷ୍ପମାନଙ୍କୁ ବିଦଳନ କରେ । ହେ ନରହରି ରୂପଧାରି ! ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତୁମେ ଜଗତକୁ ଜୟଯୁକ୍ତ କର !

(ग) क्षत्रियरुधिरमये ……………………………………………………………. हरे ।।६।।
Solution:
ହେ କୃଷ୍ଣ ! ପରଶୁରାମ ଅବତାରରେ ପିତା ଜମଦଗ୍ନିଙ୍କ ଆଦେଶରେ ମାତାଙ୍କର ମୁଣ୍ଡ କାଟିଲ । ସମସ୍ତ କ୍ଷତ୍ରିୟମାନଙ୍କୁ ପରଶୁଦ୍ଵାରା ନିହତ କରି ଜଗତକୁ ରୁଧର ବା ରକ୍ତରଞ୍ଜିତ କଲ । ସେହି ରକ୍ତକୁ ଯଜ୍ଞକୁଣ୍ଡରେ ରଖ୍ ସ୍ନାନ କରି ପିତୃଲୋକକୁ ତୃପ୍ତ କରିଥିଲେ । ସେ ଜଳ ଜଗତର ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କର ପାପକୁ ନାଶ କଲା ଓ ସଂସାରର ଦୁଃଖକୁ ପ୍ରଶମିତ କଲା । ହେ ଜଗଦୀଶ ଏହି ପରଶୁରାମ ରୂପକୁ ଧରିଲ । ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ଜୟ ହେଉ ।

(ପ) निन्दसि ……………………………………………. हरे ||९||
Solution:
ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ତୁମ୍ଭେ ବେଦରୁ ଜାତ ଯଜ୍ଞ ବିଧୂର କର୍ମମାର୍ଗକୁ ଧ୍ଵକ୍‌କୃତ ବା ନିନ୍ଦା କରିଅଛ । ତୁମ୍ଭେ ଯେଣୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କର ହୃଦୟରେ ପୂର୍ଣ୍ଣବ୍ରହ୍ମସ୍ଵରୂପ ହୋଇ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଛି ଏବଂ ସଦୟ ହୃଦୟ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଅଛ । ହେ ଜଗଦୀଶ ବୁଦ୍ଧ ଶରୀରକୁ ଧରି ଜଗତକୁ ଅଜ୍ଞାନ ଭାବରୁ ପାରିକର । ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

(ड) वेदानुद्धरते ……………………………………………….. नम: ||२||
Solution:
ହେ କୃଷ୍ଣ ! ବେଦୋଦ୍ଧାରକ ମତ୍ସ୍ୟ, ପୃଥ୍ବୀରକ୍ଷକ କୂର୍ମ, ଜଳମୟତାରୁ ପୃଥ୍ବୀଉଦ୍ଧାରକ ଶୂକର, ଦୈତ୍ୟ ହିରଣ୍ୟକଶିପୁର ସଂହାରକ ନୃସିଂହ, ବଳିକୁ ଛଳକରି ପାତାଳକୁ ପଠାଇଥିବା ବାମନ, କ୍ଷତ୍ରିୟବିଧ୍ୱଂସକ ପରଶୁରାମ, ରାବଣନିଧନକାରୀ ଶ୍ରୀରାମ, ହଳଧାରୀ ବଳରାମ, କରୁଣାର ଅବତାର ବୁଦ୍ଧ, ମୂର୍ଖମାନଙ୍କର ବିନାଶକ କଳ୍‌କି ତୁମର ଦଶବିଧ ଆକୃତି ବା ସ୍ଵରୂପାବତାର ନିମନ୍ତେ ତୁମକୁ ନମସ୍କାର (କରୁଅଛୁ) ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

५. सन्धिं कुरुत – 
(ସନ୍ଧି କର ।)

धृतवान् + असि, चरित्रम् + अखेदम्, कला + इव, जगत् + अपगतपापम्, किम् + अपि ।
Solution:
ଧୃତବାନ୍ + ଅସି = ଧିତବାନପି ।
ଚରିତ୍ରମ୍ + ଅଖେଦମ୍ = ଚରିତ୍ରମଖେଦମ୍ ।
କଳା + ଇବ = କଳେବ ।
କଗତ୍ + ଆପଗତପାସମ୍ଭ = ଜଗଦପଗତପାପମ୍ ।
କିମ୍ + ଅପି = କିମପି ।

६. सन्धिविच्छेदं कुरुत ।
( ସନ୍ଦି ବିଛେଦ କର ।)

क्षितिरतिविपुलतरे, बलिमद्भुतवामन, जलदाभम्, यज्ञाविधेरहह, धूमकेतुमिव, कवेरिदम्, वेदानुद्धरते ।
Solution:
କ୍ଷିତିରତିବିପୁଳତରେ = କ୍ଷିତିଃ + ଅତିବିପୁଳତରେ ।
ବଳିମଦ୍ଭୁତବାମନ = ବଳିମ୍ + ଅଦ୍‌ଭୁତବାମନ ।
ଜଳଦାଭମ୍ = ଜଳଦ୍ + ଆଭମ୍ ।
ଯକବିଥେରହହ = ଯଜ୍ଞବିଧଃ + ଅହହ ।
ଧୂମକେତୁମିବ = ଧୂମକେତୁମ୍ + ଇବ ।
କବେରିଦମ୍ = କନଃ + ଇଦମ୍ ।
ବେଦାନ୍ନଦ୍ଧଉତେ = ବେଦାନ୍ + ଉଦ୍ଧରତେ ।

७. रेखाङ्कितपदानां सकारणं विभक्तिं निरूपयत ।
(ରେଖାଙ୍କିତ ପଦଗୁଡ଼ିକର ସକାରଣ ବିଭକ୍ତ ନିରୂପଣ କର ।)

(क) केशव ! धृतमीनशरीर !
(ख) तव पृष्ठे तिष्ठति ।
(ग) तव करकमलवरे नखम् अद्भुतशृङ्गम् ।
(घ) जलदाभं वसनं वपुषि वहसि ।
(ङ) यज्ञविधेः श्रुतिजातं निन्दसि ।
(च) दशाकृतिकृते कृष्णाय नमः ।
Solution:
କେଶବ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା ।
ପୃଷ୍ଠ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ ।
ନଖମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା ।
ବସନଂ = କର୍ମଣି ୨ୟ ।
ଯକବିଧେ: = ସତ୍ମଦେ ୬ଶା ।
ଦଶାକ୍କତିକ୍ତେ = ଭାବେ ୬ମା ।

८. सविग्रहं समासनाम लिखत ।
(ବ୍ୟାସବାକ୍ୟ ସହ ସମାସ ନାମ ଲେଖ ।)

प्रलयपयोधिजले, धृतकच्छपरूप, कलङ्ककला, पदनखनीरजनितजनपावन, शमितभवतापम्, श्रीजयदेवकवेः ।
Solution:
ପ୍ତଲମପଗୋଥିଲଲେ = ପୟୋଧେ ଜଳଂ, ତସ୍ମିନ୍ (୬୩ ତତ୍), ପ୍ରଳୟେ ପୟୋଧ୍ଵଜଳେ (୭ମୀ ତତ୍) ।
ଧୃତକଚ୍ଛପରୂପ = ଧୃତଃ କଚ୍ଛପରୂପଃ ଯଃ ଧଃ, ସଂବୋଧନେ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) ।.
କଲଜକନା = କଳଙ୍କସ୍ୟ କଳା (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।
ପଦନଖନୀରଜନିତଜନପାବନ = ପଦ ନମଃ, ତୟୋ ନୀରମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ତେନଜନିତ ଜନପାବନଃ (୩ୟା ତତ୍) ।
ଶମିତଭବତାପମ୍ = ଭବସ୍ୟ ତାପମ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍), ଶମ୍ରିତା ଭବତାପଂ ଯେନ ଧଃ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) ।
ଶ୍ମାକମ୍ଦେଦବକହେ: = ଶ୍ରୀଜୟଦେବ ନାମା କବି, ତସ୍ୟ (ମଧ୍ୟପଦଲୋପୀ କର୍ମଧାରୟ)

९. शून्यस्थाने प्रकृतिं / प्रत्ययं वा लिखत |
(ପ୍ପାନ୍ୟସ୍ଥାନରେ ପ୍ତକ୍ତି / ପ୍ରତପଣ ଲେଖ ।)

धृतः = धृ + …… ।
निमग्ना = नि + …… + …… + टाप् ।
शमितः = शम् + …… + क्तः ।
वहते = वह + …… ।
आतन्वते = आ + तनु + …… ।
Solution:
କ୍ତ
ମକ, କ୍ତ
ଇଣ୍
(ଆତ୍ମନେପଦୀ) ତିପ୍
(ଆତ୍ମନେପଦୀ) ତିପ୍

୨୦. दत्तपदानि व्यवहृत्य वाक्यानि रचयत ।
(ପ୍ରଦତ୍ତ ପଦଗୁଡ଼ିକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ବାକ୍ୟଗଠନ କର ।)

पयोधिः, हरे!, नखः, अद्भुतः, रुधिरम्, पयः, वसनम्, शुभदः, तुभ्यम् नमः ।
Solution:
ପୟୋଧଃ (ସମୁଦ୍ର) = ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରେ ପୟୋଧଃ ବିରାଜତେ ।
ହରେ ! ( ହେ ହରି) = ହରେ ! ମାଂ ରକ୍ଷ ।
ଅଦ୍ଭୁତଃ (ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ) = କିଞ୍ଚିତ୍ ଅଦ୍‌ଭୁତଃ ଦୃଶ୍ୟମ୍ ଅପଶ୍ୟାମ୍ ।
ରୁଧ୍ରରମ୍ (ରକ୍ତ) = ରାକ୍ଷସା ରୁଧରମ୍ ଅପିବନ୍ ।
ପମ: (ଜଳ) = ଗଙ୍ଗାୟଃ ପୟଃ ପବିତ୍ର ।
ବସନମ୍ (ବସ୍ତ୍ର) = ଭଗବାନ୍ ଣ୍ଡାତ୍କଯସ୍ୟ ବସନଂ ପାତମ୍ବ ।
ଣ୍ମଭଦ: ( ଶୁଭପ୍ରଦ) = ଅୟଂ ନବବର୍ଷୀ ଶୁଭଦଃ ଭବତୁ ।
ତୁଭ୍ୟମ୍ (ତୁମକୁ) = ଅହଂ ତୁଭ୍ୟ ରାଜ୍ୟ ଦଦାମି ।
ନାପ: ( ନମସ୍କାର) = ଣିଯକାମ ନାମ: ।

୨. अधोलिखितानां रेखाङ्कितपदानां मूलधातु – पुरुष – काल निरुपण कुरुत ।
(ନିମ୍ଲିଲିଖିତ ରେଖାଙ୍କକର ମ୍ଲଲଧାତ୍-ପୁରୁପ-କାକ ନିର୍ପଣ କର ।)

(क) विहित वहित्र चरित्रम् ।
Solution:
ବିହିତ = ବି ଉପସର୍ଗ ଧା ଧାତୁ କ୍ତ ପ୍ରତ୍ୟୟ ଲଙ୍ ଲକାର (ଅତୀତ କାଳ) ।

(ख) तव तिष्ठति पृष्ठे ।
Solution:
ତିଷ୍ଠତି = ସ୍ପା ଧାତୁ ଲଟ୍ ଲକାର (ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳ) ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ଏକବଚନ ।

(ग) छलयसि विक्रमणे वलिम् ।
Solution:
ଛଳୟସି = ଛଳ୍ ଧାତୁ ଲଟ୍ ଲକାର (ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳ) ମଧ୍ୟମ ପୁରୁଷ ଏକବଚନ ।

(घ) धृतवान् असि वेदम् ।
Solution:
ଧୃତବାନ୍ = ଧୃ ଧାତୁ କ୍ତବତୁ ପ୍ରତ୍ୟୟ ଯୋଗେ ଲଡ୍ ଲକାର (ଅତୀତ କାଳ) ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

(ङ) वहसि वपुषि विशदे वसनम् ।
Solution:
ବହସି = ବହୁ ଧାତୁ ମଧ୍ୟମ ପୁରୁଷ ଲଟ୍ ଲକାର (ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳ) ଏକବଚନ ।

(च) कलयसि करवालम् ।
Solution:
କଳୟସି = କଳ୍ ଧାତୁ ଲଟ୍ ଲକାର (ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳ) ମଧ୍ୟମ ପୁରୁଷ ଏକବଚନ ।

(छ) म्लेच्छान् मूर्च्छयते ।
Solution:
ମୂର୍ଦ୍ଦୟତେ = ମୂର୍ଚ୍ଛା ଧାତୁ ଲଟ୍ ଲକାର (ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳ) ପ୍ରଥମପୁରୁଷ ଏକ ବଚନ ।

୨२. अधोलिखित रेखाङ्कितपदानां मूलशब्द- लिङ्ग – विभक्ति – वचननिरूपणं कुरुत
(ନିମ୍ନଲିଖ ରେଖାଙ୍କିତ ପଦଗୁଡ଼ିକର ମୂଳଶବ୍ଦ – ଲିଙ୍ଗ – ବିଭକ୍ତି – ବଚନ ନିରୂପଣ କର ।)

(क) पयोधिजले धृतवानसि वेदम् ।
Solution:
ପୟୋଧଃ = ପୟୋଧ ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ପ୍ରଥମ ବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(ख) किणचक्रगरिष्ठे तव पृष्ठे तिष्ठति ।
Solution:
ଗରିଷ୍ଠ = ଗରିଷ୍ଠ ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ସପ୍ତମୀ ବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(ग) जलदाभं वसनं वहसि ।
Solution:
କଳାବାର = ଜଳଦାଭମ୍ ଶବ୍ଦ କ୍ଲବଲିଙ୍ଗ ୨ୟା. ବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(घ) शुभदं सुखदं भवसारं शृणु ।
Solution:
ସୁଖଦଂ = ସୁଖଦମ୍ ଶବ୍ଦ କ୍ଲବଲିଙ୍ଗ ୨ୟା ବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(ङ) जगन्ति वहते तुभ्यं नमः ।
Solution:
ଜଗନ୍ତି = ଜଗତ୍ ଶବ୍ଦ କ୍ଲବଲିଙ୍ଗ ୨ୟା ବିଭକ୍ତି ବହୁବଚନ !

୨३. प्रतिशब्दद्वयं लिखत ।
(ଦୁଇଟି ପ୍ରତିଶବ୍ଦ ଲେଖ ।)

केशवः, क्षितिः, शशी, भृङ्गः, रुधिरम्, मौलिः, वसनम्, श्रुतिः, निवहः ।
Solution:
କେଶବ = କୃଷ୍ଣ, ଜଗଦୀଶଃ ।
କ୍ଷିତିଃ = ଧରଣୀ, ପୃଥ‌ିବୀ ।
ଶଶୀ = ଚନ୍ଦ୍ରମା, ଶଶାଙ୍କ ।
ଭୃଙ୍ଗୀ = ଭ୍ରମରଃ, ଷଟ୍‌ପଦଃ ।
ରୁଧରମ୍ = ରକ୍ତମ୍, ଶୋଣିତମ୍ ।
ମୌନିଃ = ଶିରଃ, ମସ୍ତକଃ ।
ବସନମ୍ = ବସ୍ତମ୍ଭ, ବାସ ।
ଶ୍ରୁତିଃ = ବେଦଃ, ଶ୍ରବଣମ୍ ।
ନିବହିଃ = ସମୂହଃ, ଯୂନଃ ।

୨४. स्त्रीप्रत्यये रुपं लिखत
(ସ୍ତା ପ୍ରତଦମ ରୂପ ଲେଖି ।)

मीन, क्षत्रिय, पति, धृत ।
Solution:
ମୀନ = ମୀନା ।
କ୍ଷତ୍ରିୟ = କ୍ଷତ୍ରିୟା ।
ପତି = ପନୀ ।
ଧୃତ = ଧୃତା ।

ପରାଶା ଇପଯୋଗୀ ଅତିରିକ୍ତି ପୃଣୋରର

୨. कोष्ठकमध्यात् उपयुक्तं पदं निरूप्य शून्यस्थानं पूरयत ।
(ବନ୍ଧନୀ ମଧ୍ଯରୁ ଉପଯୁକ୍ତ ପଦ ନିରୁପଣ କରି ଶୁନ୍ୟସ୍ଥାନ ପୂରଣ କର ।)

1. प्रलयपयोधिजले धृतवानसि ______ | (वेदम्, शास्त्रम्, यज्ञम्)
Solution:
ପ୍ରଳୟପୟୋଧ୍ଵଜଳେ ଧୃତବାନସି ବେଦମ୍ ।

2. प्रलय ______ जले धृतवानसि वेदम् । ( संसार, वन, पयोधि )
Solution:
ପ୍ରଳୟ ପୟୋଧ ଜଳେ ଧୃତବାନସି ବେଦମ୍ ।

3. विहितवहित्रचरित्रम् ______ । (अक्लेशम्, अखेदम्, अपेतम्)
Solution:
ବିହିତବହିତ୍ରଚରିତ୍ରମ୍ ଅଖେଦମ୍ ।

4. ______ धृतमीनशरीर जय जगदीश हरे । ( गोविन्द, माधव, केशव)
Solution:
କେଶବ ଧୃତମୀନଶରୀର ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

5. क्षितिरतिविपुलतरे तव तिष्ठति ______ । (कोष्ठे, पृष्ठे, ओष्ठे)
Solution:
କ୍ଷିତିରତିବିପୁଳତରେ ତବ ତିଷ୍ଠତି ପୃଷେ ।

6. धरणिधरणकिणचक्र ______ । (पृष्ठे, कोष्ठे, गरिष्ठे)
Solution:
ଧରଣିଧରଣକିଣଚକ୍ର ଗରିଷ୍ଠ ।

7. केशव धृत ______ रूप जय जगदीश हेर । (कुर्म, कच्छप, शूक)
Solution:
କେଶବ ଧୃତ କଚ୍ଛପ ରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ ।

8. वसति दशनशिखरे ______ तव लग्ना । ( रमणी, तरणी, घरणी)
Solution:
ବସତି ଦଶନଶିଖରେ ଧରଣୀ ତବ ଲଗ୍ନା ।

9. ______ कलङ्ककलेव निमग्ना ।( धरणी, शशिनि, तरणी)
Solution:
ବସତି ଦଶନଶିଖରେ ନିମଗ୍ନା ।

10. केशव धृत ______ रूप जय जगदीश हरे । (किशोर, पुष्कर, शूकर)
Solution:
କେଶବ ଧୃତ କଚ୍ଛପ ରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ ।

11. तव करकमलव ______ अद्भूतशृङ्गम् । (पदम्, मुखम्, नखम् )
Solution:
ତବ କରକମଳବରେ ନଖମ୍ ଅଦ୍‌ଭୁତଶୃଙ୍ଗମ୍ ।

12. दलितहिरण्यकशिपुतनु ______ । (शृङ्गम्, अङ्गम्, भृङ्गम्)
Solution:
ଦଳତହିରଣ୍ୟକଶିପ୍ପତନ୍ମ ଭୁଲଂମ୍ଭ ।

13. केशव धृत ______ रूप जय जगदीश हरे । ( रामहरि, नरहरि, गौरहरि )
Solution:
କେଶବ ଧୃତ ନରହରି ରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ ।

14. छलयसि विक्रमणे ______ अद्भुतवामन । (वलिम्, कलिम्, रिपुम्)
Solution:
ଛଳୟସି ବିକ୍ରମଣେ ବଳିମ୍ ଅଦ୍‌ଭୁତବାମନ ।

15. पदनखनीरंजनतिजन ______ । (वामन, पावन, जीवन)
Solution:
ପଦନଖନାରକନିଜନ ପାବନ ।

16. केशव धृत ______ रूप जय जगदीश हरे । ( जीवन, पावन, वामन )
Solution:
କେଶବ ଧୃତ ବାମନ ରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ ।

17. क्षत्रियरुधिरमये जगदपगत ______ । (पुण्यम्, पापम्, कोपम्)
Solution:
କ୍ଷତ୍ରିୟରୁଧରମୟେ ଜଗଦପଗତ ପାପମ୍ ।

18. स्नपयसि ______ शमितभवतापम् । (वयसि, पयसि, वपुसि)
Solution:
ସ୍ନପୟସି ପୟସି ଶମିତଭବତାପମ୍ ।

19. केशव धृत ______ रूप जय जगदीश हरे । (भृगुपति, राष्ट्रप्रीतिः, अर्हपति)
Solution:
କେଶବ ଧୃତ ଭୃଗୁପତି ରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ ।

20. वितरसि ______ रणे दिक्पतिकमनीयम् । (दिक्षु, दुःखं, सुखम्)
Solution:
ବିତରସି ଦିକ୍ଷୁ ରଣେ ଦିକ୍ପତିକମନୀୟମ୍ ।

21. दशमुखमौलिवलिं ______ । ( कमनीयम्, गमनीयम्, रमणीयम् )
Solution:
ଦଶମୁଖମେଲିବିଲିଂ ରମଣୀପମ୍ ।

22. वहसि वपुषि विशदे ______ जलदाभम् । (कलसं, कुसुमं, वसनम्)
Solution:
ବହସି ବପୁଷି ବିଶଦେ ବସନଂ ଜଳଦାଭମ୍ ।

23. वहसि वपुषि ______ वसनं जलदाभम् । (विशदे, विषदे, रसदे)
Solution:
ବହସି ବପୁଷି ବିଶଦେ ବସନଂ ଜଳଦାଭମ୍ ।

24. हलहतिभीति ______ यमुनाभम् । (पिड़ित, मिलित, सङ्गीत)
Solution:

25. निन्दसि यज्ञविधेरहह ______ । (श्रुतिजातम्, स्मृतिवादम्, ग्रहजातम् )
Solution:
ନିନ୍ଦସି ଯଜ୍ଞବିଧେରହହ ଶ୍ରୁତିଜାତମ୍ ।

26. सदयहृदयदर्शित ______ । ( पशुघातम्, प्राणीघातम्, पक्षीघातम् )
Solution:
ସଦଯ୍ଦୃଦୟଦଣିତ ପଶ୍ଚପତମ୍ ।

27. म्लेच्छनिवहनिधने कलयसि ______ । (करालम्, करवालम्, करतालम् )
Solution:
କ୍ଳେଚ୍ଛନିବହନିଧନେ କଳୟସି କରବାଳମ୍ ।

28. धूमकेतुमिव किमपि ______ । (सरलम्, करालम्, करवालम् ) )
Solution:
ଧୂମକେତୁମିବ କିମପି କରାଳମ୍ ।

29. श्रीजयदेवकवेरिदम् ______ । (कोमलम्, उदारम्, भवसारम् ) )
Solution:
ଶ୍ରୀଜୟଦେବକବେରିଦମ୍ ଉଦାରମ୍ଭ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

30. शृणु सुखदं ______ भवसारम् । (सुकरं, विविधं, शुभदं)
Solution:
ଶୁଣୁ ସୁଖଦଂ ଶୁଭଦଂ ଭବସାରମ୍ ।

31. शृणु ______ शुभदं भवसारम् । (सुखदं, सकलं, समयं )
Solution:
ଶୃଣୁ ସୁଖଦଂ ଶୁଭଦଂ ଭବସାରମ୍ ।

32. कृष्णाय ______ नमः । (आभ्यां, केभ्यं, तुभ्यम्)
Solution:
କୃଷ୍ଣାୟ ତୁଭ୍ୟ ନମଃ ।

अतिसंक्षेपेण उत्तरं लिखत ।

1. क: वेदं ध्तवान् |
Solution:
କେଶବ୍ଦ:

2. प्रलयपयोधिजले शवः किं धृतवान् ?
Solution:
ବେଦମ୍

3. क्षितिः तव कस्मिन् प्रदेशे तिष्ठति ?
Solution:
ପୃଷ୍ଠ

4. कस्य पृष्ठे क्षिति: अतिष्ठत् ?
Solution:
କଚ୍ଛପଦ୍ୟ

5. धरणी कुत्र लग्ना आसीत् ?
Solution:
ଦଣନଶିଖରେ

6. का दशनशिखरे लग्ना आसीत् ?
Solution:
ଧରଣୀ

7. कुत्र कलङ्ककलेव निमग्ना आसीत् ?
Solution:
ଣଣିନି

8. करकमलवरे किम् अद्भुतशृङ्गम् ?
Solution:
ନିଖମ୍

9. नरहरिरूपे केशवः कस्य तनुभृङ्गं दलितम् ?
Solution:
ଦ୍ରିରଣ୍ୟକଶିପୋ:

10. वामनः कं दलयति ?
Solution:
ଚଲିମ୍ନ

11. क्षत्रियरुधिरमये जगत् किम्भूतमासीत् ?
Solution:
ଅପରତପାପମ୍ନ

12. किम् अपगतपापमासीत् ?
Solution:
କଗତ୍

13. कः क्षत्रियाणां रूधिरेण जगत् स्नपयति स्म ?
Solution:
ଭୃଗୁପତି

14. रामः रणे दिक्षु किं वितरति ?
Solution:
ଦଶମୁଖମୌଳିବଳିମ୍

15. हलधरः जलदाभं किं वपुषि वहति ?
Solution:
ବସନମ

16. हलधरः जलदाभं वसनं कुत्र वहति ?
Solution:
ବପୁଶି

17. कस्य वसनं यमुनाजलदाभम् आसीत् ?
Solution:
ହଳଧରମ୍ୟ

18. बुद्धः किमनिन्दत् ?
Solution:
ପଶୁଘାତମ୍

19. बुद्धेन कीदृशं हृदयं दर्शित: ?
Solution:

20. केशव: म्लेच्छनिवहनिधने कीदृशं रूपं वभार ?
Solution:

21. कल्की कीदृशं करवालं कलयति ?
Solution:
କରାଳମ୍

22. कस्यै नमः ?
Solution:
କୃଷ୍ଣାୟ

23. दशावतारवर्णनस्य कः कविः ?
Solution:
ଶ୍ରୀଜୟଦେବ

संक्षेपेण उत्तरं लिखत –

1. केशवः कदा वेदं धृतवान् ?
Solution:
ଶଙ୍ଖାସୁରଃ ନାମ ରାକ୍ଷତଃ ସମୁଦ୍ରେ ସର୍ବାନ୍ ବେଦାନ୍ ନିମଜ୍ଜିତବାନ୍ । ଭଗବତା ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣନ ମୀନାବତାରେ ତଂ ନିହତ୍ୟ ବେଦମ୍ ଉଦ୍ଧୃତବାନ୍ । ପ୍ରଳୟପୟୋଧ୍ଵଜଳେ ଭଗବାନ୍ ବହିତ୍ରଚରିତ୍ର ବିହିତଃ ସନ୍ ଅନାୟାସେନ ବେଦଂ ଧୃତବାନ୍ ଅସି ।

2. केशवः किमर्थं कच्छपावतारं धृतवान् ?
Solution:
ଭଗବାନ୍ ସ୍ଵକର୍ଣ୍ଣମନ୍ଦାତ୍ ଦୈତ୍ୟଦ୍ଵୟଂ ସୃଷ୍ଟା ତୌ ନିହତ୍ୟ ମେଦିନୀ ସୃଷ୍ଟବାନ୍ । ଅସ୍ଥିରାଂ ମେଦିନୀ ସ୍ଥିରାଂ କର୍ତ୍ତୃ ଭଗବାନ୍ କୂର୍ମରୂପଂ ଧୃତବାନ୍ । ଅନେନ ପୃଥ‌ିବୀ ସ୍ଥିରା ଅଭିବତ୍ ।

3. केशवः कथं वराहावतारं धृतवान् ?
Solution:
ଏକଦା ଭଗବାନ୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣଗିରିଂ ନିର୍ମିତବାନ୍ । ତତ୍ର ଅନେନ ପୃଥ‌ିବୀ ଗହନା ଅଭିବତ୍ । ନାରାୟଣାତ୍ମକଂ ଦିବ୍ୟ ପ୍ରଚୁରଜଳଂ ପୃଥ‌ିବୀ ଧାରୟିତୁମ୍ ଅଶକ୍ତା ଜାତା । ପୃଥ‌ିବୀ ରସାତଳଂ ଗତବତୀ । ତଦାନୀ ଭଗବାନ୍ ଲୋକହିତାର୍ଥୀ ବିଶାଳ ବରାହରୂପେଣ ଆବିର୍ଭୂୟ ସ୍ଵଦନ୍ତାଗ୍ରେଣ ପୃଥ୍ବୀମ୍ ଉଦ୍ଧୃତବାନ୍ ।

4. वामनस्य पदनखनीरं किम्भूतम् ?
Solution:
ଭଗବତଃ ଦଶାବତାରମନ୍ତେ ବାମନାବତାରଃ ଅନ୍ୟତମଃ । ଅସ୍ଥିନ୍ ଅବତାରେ ଭଗବାନ୍ ବଲିଂ ପଦତ୍ରୟ ପରିମିତାଂ ଭୂମିଂ ଯାଚିତବାନ୍ । ତତ୍‌ପଶ୍ଚାତ୍ ବୃହଦ୍‌ରୂପ ପ୍ରକଟୀକୃତ୍ୟ ସ୍ବର୍ଗାଦିଲୋକଂ ପଦତ୍ରୟେଣ ଆସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେଶରାଧନ ତଂ ଦୈତ୍ୟ ବଧ୍ଵ ଚାଧଃ ସୁତଳଂ କ୍ଷିପ୍ତବାନ୍ । ବାମନସ୍ୟ ବ୍ୟାପ୍ତଲୋକାତ୍ ପଦନଖାତ୍ ସ୍ରବତ୍ୟ ଗଙ୍ଗାଜଳେନ ଜନାନାଂ ପାବିଦ୍ର୍ୟ ବିହିତମ୍ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

5. रुधिराणां पयसि किम् अभूत् ?
Solution:
କ୍ଷାତ୍ରତେଜସଂପନଂ ଚାସୀତ୍ଵ । ବ୍ରହ୍ମତେଜଃ କ୍ଷାତ୍ରତେଜଃ ଚ ଉଭୟୋ ସମ୍ମିଶ୍ରଣଂ ତସ୍ମିନ୍ ଅଭବତ୍ । ସଂସାରଂ କ୍ଷତ୍ରିୟଶୂନ୍ୟ କୃଷ୍ଣା ପୃଥ‌ିବୀ ରୁଧମୟଂ କୃତମ୍ । କ୍ଷତ୍ରିୟରୁଧରମୟେ ପୟସି ଶମିତ ସଂସାରସନ୍ତାନଂ ଦୂରୀକୃତକଳୁଷ ଚ ଜଗତ୍ ସ୍ଵପୟତି ସ୍ମ ।

6. हलधरस्य वसनं कीदृशम् ?
Solution:
ଦଶାବତାରମସ୍ତେ ଭଗବତଃ ବଳରାମାବତାରଃ ଅନ୍ୟତମ । ହଳଂ ଧାରୟତି ଇତି ହଳଧରଃ ନାମ ବଳରାମଃ । ହଳଧରସ୍ୟ ବରଂ ଧବଳଂ ଗୌରଂ ବା ଅତଃ ସ୍ୱ ବିଶଦେ ବପୁଷି ମେଘବର୍ଣ୍ଣସଦୃଶଂ କୃଷ୍ଣବର୍ଣ୍ଣ ବସନଂ ଧାରୟାମାସ ।

7. वुद्धः किम् अकरोत् ?
Solution:
ଦଶାବତାରମସ୍ତେ ଭଗବାନ୍ ବୁଦ୍ଧି ଅନ୍ୟତମଃ । ଅସ୍ମିନ୍ ଅବତାରେ ସମାଜଂ ସଂସ୍କୃତଂ ଚ ଅହିଂସାୟା ମନ୍ତ୍ର ଅଭିମନ୍ତ୍ରିତମ୍ । ଯଜ୍ଞ ପଶୁମାରଣରୂପଂ ନିନ୍ଦିତଂ କର୍ମ ନ ସ୍ୱୀକୃତବାନ୍ । ବୁଦ୍ଧ ସଦୟହୃଦୟଂ ଶ୍ରୁତିଜାତଂ ଯଜ୍ଞବିଧଃ ଅହହ ଦର୍ଶିତ ପଶୁଘାତଂ ନିନ୍ଦାମ୍ ଅକରୋତ୍ ।

8. कल्की कथं करवालं कलयति ?
Solution:
ଭଗବତଃ ଦଶାବତାର ମଧ୍ୟ କଳ୍କୀ ଅବତାରଃ ଅନ୍ୟତମଃ । ଭଗବାନ୍ ଅସ୍ମିନ୍ ଅବତାରେ ଫ୍ଲେଚ୍ଛସମୂହନିଧନେ ଔତ୍ପାତିକଗ୍ରହବିଶେଷ ଧୂମକେତୁମ୍ ଇବ କିମପି କରାଳଂ କରବାଳଂ ଧାରୟତି ।

9. रामावतारेण हरिः किं कृतवान् ?
ରାମାବତତେଣ ହରି: ରଣେ ବିକ୍ଷ୍ମ ଦିକ୍ପାଲେଶ୍ୟ ଦିକ୍ପତିକମନାଫ ରମଗାଙ୍ଗ ଜଣକଖରଲି ବନ୍ଦି ବିତରତି । ଦଶସୁ ଦିକ୍ଷୁ ରାବଣସ୍ୟ ଦଶାନନମ୍ ଉପହାରରୂପେଣ ପ୍ରଦତ୍ତବାନ୍ ।

10. भगवत: वराहावतारं वर्णयत ।
Solution:
ପୁରା ଭଗବାନ୍ ନାରାୟତଃ ଦେବଲୋକନିର୍ମାଣାର୍ଥୀ ଯଦେବ ଅଣ୍ଡସ୍ୟ ରଚନଂ କୃତବାନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ପୃଥ‌ିବ୍ୟା କାଞ୍ଚନଗିରଃ ଅଭବତ୍ । ସୁବର୍ଣ୍ଣଗିରିମାଂ ଗୁରୁଭାରେଣ ଧରିତ୍ରୀ ପ୍ରକମ୍ପିତା ଅଭୂତ୍ । ପୁନଃ ନାରାୟଣାତ୍ମକଂ ତେଜୋମୟିଦିବ୍ୟ – ଜଳେନ କ୍ରମଶଃ କ୍ଷିତିଃ ଅସକ୍ତା ସନ୍‌ ରସାତଳଂ ପ୍ରାବିଶତ୍ । ଲୋକହିତାର୍ଥେ ଭଗବାନ୍ ନାରାୟତଃ ବରାହାବତାରଂ ଧୃତ୍ଵା ଜଳକ୍ରୀଡ଼ୟା ତନ୍ମଧାତ୍ ପୃଥ‌ିବୀ ସୁଦର୍ଶନାର୍ଥେ ସ୍ଥାପୟିତ୍ୱ ବହିଃ ଆଦେତୁଃ ପ୍ରଯତଂ କୃତବାନ୍ । ପୃଥ୍ବୀ ବରାହରୂପଧାରିଣା ଭଗବତା ନାରାୟଣେନ ସମୁଦ୍ଧତା ସୁସ୍ଥାପିତା ଚ ।

11. केशवस्य वामनावतारं वर्णयत ।
Solution:
ଭଗବତଃ କେଶବସ୍ୟ ଦଶବିଧରୂପମଧ୍ୟ ବାମନାବତାରମ୍ ଅନ୍ୟତମମ୍ । ଅସ୍ମିନ୍ ଅବତାରେ ସ୍ୱ ବାମନରୂପେଣ ବଲିଂ ଛଳୟତି । ଅସ୍ୟ ବାମନସ୍ୟ ସ୍ୱରୂପମ୍ ଅଦ୍‌ଭୂତମ୍ । ଭଗବାନ୍ ବାମନାବତାରେ ବଳେ ସମୀପଂ ଗତ୍ବା ପଦତ୍ରୟଂ ପରିମିତଂ ଭୂମିଂ ଯାଚିତବାନ୍ । ତ୍ରିପାଦବିକ୍ଷେପଣେ ସମଗ୍ର ପୃଥ୍ବୀ ସଚରାଚରବିଶ୍ଵ ଚ ଆକ୍ରାନ୍ତ ବକିଂ ଛଳୟିତ୍ଵା ତଂ ପାତାଳପୁରୀ ପ୍ରେଷିତବାନ୍ । ଅସ୍ୟ ବଳେ ପଦନଖେଭ୍ୟ ପବିତ୍ର ଜଳଂ ନିତଂ ଭବତି । ଅନେନ ଜଳେନ ସମଗ୍ର ଲୋକଂ ପାବନଂ ଭବତି । ଭଗବାନ୍ ବଳେ ନିଧନାର୍ଥୀ ଧର୍ମସଂସ୍ଥାପନାର୍ଥ ଚ ବାମନାବତାରଂ ଧୃତବାନ୍ ।

12. केशवस्य बुद्धशरीरं वर्णयत ।
Solution:
ଦଶାବତାରମଧେ ଭଗବତଃ ବୁଦ୍ଧବତାରମ୍ ଅନ୍ୟତମମ୍ । ବେଦପ୍ରତିପାଦିତେଷୁ କେଷୁଚିତ୍ ଯଜ୍ଞେଷୁ ହିଂସା ପ୍ରବର୍ତ୍ତମାନା ଆସୀତ୍ । ତଦା ଲୁମ୍ବିନୀଗ୍ରାମେ ଶୁଦ୍ଧୋଦନସ୍ୟ ପୁତ୍ରରୂପେଣ ବୁଦ୍ଧ ଅଜନୟତ୍ । ଭଗବାନ୍ ବୁଦ୍ଧ ବେଦେଷୁ ସ୍ଥିତାନି ହିଂସାପୂର୍ଣ୍ଣଯଜ୍ଞପ୍ରତିପାଦକାନି ବଚନାନି ନିନ୍ଦିତବାନ୍ ଆସୀତ୍ । ପଶୁବଳୀଜନିତ ହିଂସାଂ ବିନିନ୍ଦ୍ୟ ସଂସାରେ ଅହିଂସାୟା ପ୍ରଚାରଂ କୃତବାନ୍ । ବୁଦ୍ଧସ୍ୟ ହୃଦୟମ୍ ଅତୀବ ଦୟାପୂର୍ଣ୍ଣମାସୀତ୍ । ଅତଃ ହିଂସାୟା ନିବୃତ୍ୟର୍ଥୀ କେଶବ ବୁଦ୍ଧାବତାରଂ ଧୃତବାନ୍ ଆସୀତ୍ ।

दीर्घप्रश्नोत्तरम्

1. भगवतः दशावतारं संक्षेपेण विवृणुत ।
Solution:
ଭଗବାନ୍ ଅସ୍ଥିନ୍ ସଂସାରେ ଧର୍ମସଂସ୍ଥାପନାର୍ଥୀ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ସମ୍ଭବତି । ଭଗବତଃ ଦଶାବତାରସ୍ୟ ବର୍ଣ୍ଣନଂ ଙଯେପେଣ ପ୍ରଦାୟରେ ପ୍ରଥା –

(୧) ମସ୍ୟାବତାରଃ – ପ୍ରଳୟପୟୋଧ୍ଵଜଳେ ବେଦାନ୍ ଉଦ୍ଧୃତବାନ୍ ।
(୨) କଚ୍ଛପାବତାରଃ – ଅସ୍ଥିରାଂ ପୃଥ‌ିବୀ ସ୍ଥିରୀକୃତବାନ୍ ।
(୩) ବରାହାବତାରଃ – ଜଳେ ନିମଜ୍ଜତଂ ପୃଥ‌ିବୀ ଧୃତବାନ୍
(୪) ନରସିଂହାବତାରଃ – ନ୍ଦେତ୍ୟହିରଣ୍ୟକଶିପୁ ହତବାନ୍‌ |
(୫) ବାମନାବତାରଃ – ବଳେ ଗର୍ବଂ ନଷ୍ଟବାନ୍ ।
(୭) ରାମାବତାର: – ଲଙ୍କେଶରାବରଂ ହତବାନ୍ ।
(୮) ହଳଧରାବତାରଃ – କଂସାସୁରଂ ହତବାନ୍ ।
(୯) ବୁଦ୍ଧାବତାରଃ – ହିଂସାପରଂ ଯଜ୍ଞ ନିନ୍ଦିତବାନ୍ ।
(୧୦) କଳ୍‌କ୍ୟବତାରଃ – ମେଚ୍ଛାନାଂ ନିଧନଂ କୃତମ୍ ।

ଅସ୍ମିନ୍ କ୍ରମେ କବି ଜୟଦେବକୃତସ୍ତୁତଃ ଯଥା –

” ବେଦାନୁଦ୍ଧିରତେ ଲଗନ୍ତି ବହୁତେ ଭୁଗୋଲମ୍ନବସ୍ତତେ
ଦୈତ୍ୟାନ୍ ଦାରୟତେ ବଳଂ ଛଳୟତେ କ୍ଷତ୍ରକ୍ଷୟଂ କୁର୍ବତେ ।
ପୌଲସ୍ତ୍ୟ ଲଗରେ ଦୁଇ କଲପରେ କାରୁଣ୍ୟମଜନ୍ମରେ
ମେଚ୍ଛାନ୍ମ ର୍ଜ୍ଜୟତେ ଦଶାକୃତିକୃତେ କୃଷ୍ଣାୟ ତୁଭ୍ୟ ନମଃ ।”

2. वामनावतारस्य पौराणिकमहत्त्वं वर्णयत ।
Solution:
ଭଗବତଃ ଦଶାବତାରମଧ୍ୟ ବାମନାବତାରଃ ଅନ୍ୟତମ । ଅସ୍ୟ ଅବତାରସ୍ୟ ପୌରାଣିକୀ କଥା ଇଦୃଶମ୍ – ବହିଃ ଅତୀବ ଧାର୍ମିକଃ ସାତ୍ତ୍ଵିକଃ ଚ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ମହତଯଜ୍ଞମ୍ ଅନୁଷ୍ଠିତମ୍ । ବଳେ ଇନ୍ଦ୍ରଣ ସାକଂ ଶତ୍ରୁତା ଆସୀତ୍ । ଇନ୍ଦ୍ରପଦଂ ପ୍ରାପ୍ତି ବଲିଂ କରିଷ୍ଯତି ଇତି ଆଶଙ୍କାୟାଂ ଭଗବାନ୍ ବିଷ୍ଣୁ ବାମନାବତାରମ୍ ଅଧାରୟତ୍ । ଅସ୍ଥିନ୍ ଅବତାରେ ବଳଂ ତ୍ରିପାଦଭୂମିଂ ଯାଚିତବାନ୍ । ବଳି ଭଗବାନ୍ ବିସ୍ଫୋ ପରମଭକ୍ତା ଆସୀତ୍ । ତ୍ରିବିକ୍ରମବିଷ୍ଣୁ ପ୍ରଥମ ପାଦକ୍ଷେପେଣ ବିଶ୍ବମ୍, ଦ୍ୱିତୀୟପାଦକ୍ଷେପଣ ତ୍ରିଭୁବନମ୍ ଅଯାଚତ୍ । ଶେଷ ତୃତୀୟପାଦଂ ବଳେ ମସ୍ତକସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥାପିତବାନ୍ । ବହିଃ ପାତାଳପୁରଂ ଗତବାନ୍ । ଇୟଂ କଥା ଅତୀବ ରମଣୀୟା ଭବତି ।

3. भगवतः मत्स्यावतारं वर्णयत ।
Solution:
ଭଗବତଃ ଦଶାବତାର ମଧ୍ୟ ମସ୍ୟାବତାରଃ ଅନ୍ୟତମଃ । ପୁରା କଳ୍ପାନ୍ତେ ଯଦା ଭଗବାନ୍ ପ୍ରଜାପତିଃ ଏତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟା ନ କେନାଽପି ଦୈତ୍ୟେନ ବେଦାନାଂ ଶୁଦ୍ଧା କାରଣଂ ତଦର୍ଥଦର୍ଶନଂ ଚ କର୍ତୁ ଶକ୍ୟମ୍ ଇତି ବିଚିନ୍ତା ଶ୍ରୁତୀନାମ୍ ଉଦ୍ଧାରାର୍ଥେ ମତ୍ସ୍ୟବତାରଂ ଧୃତବାନ୍ । ମହାପ୍ରଳୟକାଳେ ମତ୍ସ୍ୟ ମନୁନା ସୁରକ୍ଷିତଃ ପୁନଶ୍ଚ ମସ୍ୟା ଅପି ମନୁ ରକ୍ଷିତବାନ୍ । ପ୍ରତ୍ୟାହରତ୍‌ । ଅନନେ ପ୍ରକାରେଣ ବେଦାନାଂ ରକ୍ଷା ଭଗବତା ମତ୍ସ୍ୟନ କୃତା । ତସ୍ୟ ବିଷୋ ପ୍ରସାଦାତ୍ ସୋଽୟଂ ମନୁଃ ବୈବସୁତଃ ମନୁଃ ଇତି ଖ୍ୟାତ । ଏତାଦୃଶଂ ମସ୍ୟାବତାରଂ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପ୍ରଳୟପୟୋଧ୍ଵଳେ ବହିତ୍ରଚରିତ୍ର ବିହିତମ୍ ଅନାୟାସେନ ବେଦମ୍ ଉଦ୍ଧୃତବାନ୍ ।

दशावतारस्तुति – 

ଶ୍ଳୋକ – ୧

प्रलयपयोधिजले धृतवानसि वेदम्
विहितवहित्रचरित्रमखेदम् ।
केशव धृतमी नशरीर जयजगदीश हरे ।।१।।

ଅନ୍ନୟ – (ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ) ପ୍ରଳୟପୟୋଧ୍ଵଜଳେ ବହିତ୍ରଚରିତ୍ର ବିହିତଃ ଅଖେଦଂ ବେଦଂ ଧୃତବାନ୍ ଅସି । ହେ ମୀନଶରୀରଧୃତ କେଶବ ! ଜଗଦୀଶ ହରେ ! (ତବ) ଜୟଃ (ଭବତୁ) ।

ଣଦାଥ – ପ୍ରଳୟକାଳୀନ ସମୁଦ୍ର ଜଳରେ । ବହିତ୍ରଚରିତ୍ର = ନୌକାର ଚରିତ୍ରକୁ । ବିହିତଃ = ଧାରଣ କରି । ଅଖେଦଂ = ଅକ୍ଳେଶରେ । ବେଦଂ = ବେଦକୁ । ଧୃତବାନ୍ ଅସି = ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲେ । କେଶବ = ହେ କୃଷ୍ଣ ! ମୀନଶରୀରଧୃତ = ମତ୍ସ୍ୟଶରୀରଧାରୀ । ହରେ = ହେ ହରି ! ଜଗଦୀଶ = ଜଗତ୍ ପ୍ରଭୁ । ଜୟ = ବିଜୟ ହେଉ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।ଅନୁବାଦ – ପ୍ରଳୟକାଳର ସମୁଦ୍ରଜଳରେ ନୌକାର ଚରିତ୍ରକୁ (ମନୁ ଓ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ) ଧାରଣ କରି ଅକ୍ଳେଶରେ ବେଦକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲ । ହେ କୃଷ୍ଣ ! ମତ୍ସ୍ୟଶରୀରଧାରି ! ଜଗତପ୍ରଭୁ ହରି ! ତୁମର ବିଜୟ ହେଉ ।

ବ୍ୟାଖ୍ୟା – ଶ୍ଳୋକୋଽୟଂ ପଠିତଃ ‘ଦଶାବତାରସ୍ତୁତଃ’ ପଦ୍ୟାତ୍ ଆନୀତଃ । ମୁରଲୀମନୋହରସ୍ୟ ନଟବରନାଗରସ୍ୟ ଅବତାରିପୁରୁଯାସ୍ୟ ଶ୍ଵାତ୍କପେଜରା ଗୋପିକାପରିବେଶରଣା ଣ୍ଡାରାଧାକାଣ ପ୍ମ୍ମୁନା ତଟସମେ ନିଧୁବନଲାଲାଂ ଲଲିତଲଦ୍ଦିତୈ: ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବାଃ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହ ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ସତ୍ସାହିତ୍ୟରସମକାନାଂ ପରମାଦଶୋୟମ୍ ଆନଦବୈଭବ ଚେତି ନାପ୍ତପତ୍ର ସଂଶଯେରର୍ବନ ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କୃତଃ ମନୁମହର୍ଷେ ବେଦସ୍ୟ ଚ ପୁନରୁତ୍‌ଥାନମ୍ ଅଭବତ୍ । ଦକ୍ଷିଣସ୍ୟା ଦିଶି ଶଙ୍ଖାସୁରନାମଙ୍କ ରାକ୍ଷସଂ ସମୁଦ୍ରେ ଅତିଷ୍ଠତ୍ । ଡଃ ସର୍ବାନ୍ ବେଦାନ୍ ସମୁଦ୍ରେ ନିମଜ୍ଜିତବାନ୍ । ଭଗବାନ୍ ମତ୍ସ୍ୟବତାରେ ଶଙ୍ଖାସୁରଂ ହତ୍ମା ବେଦମ୍ ଉଦ୍ଧୃତବାନ୍ । ପ୍ରଳୟପୟୋଧ୍ଵଜଳେ କୃତନୌକାକାର୍ଯ୍ୟମ୍ ଆନାୟାସଂ ବେଦଂ ଧୃତବାନ୍ ଅସି । ହେ କେଶବ ! ଧୃତମୀନଶରୀର ! ଜଗଦୀଶ ! ହରେ ! ତବ ବିଜୟଂ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଧୃତବାନସି = ଧୃତବାନ୍ + ଅସି । ବିହିତବହିତ୍ରଚରିତ୍ରମଖେଦମ୍ = ବିହିତଃ + ବହିତ୍ର + ଚରିତ୍ରମ୍ ଜୟଜଗତ୍ + ଈଶ ।

ସମାସ = ପୟୋଧେ ଜଳମ୍, ତସ୍ମିନ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ବହିତ୍ରଚରିତ୍ରମ୍ = ବହିତ୍ରସ୍ୟ ଚରିତ୍ରମ୍ ( ୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) ।.ମୀନଶରୀରମ୍ = ମୀନସ୍ୟ = ଶରୀରମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ଜଗଦୀଶଃ = ଜଗତଃ ଈଶଃ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ଧୃତମୀନଶରୀର = ଧୃତଂ ମୀନଶରୀରଂ ଯସ୍ୟ ସିଂ, ସଂବୋଧନେ ( ବହୁବ୍ରୀହିଃ) !

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – କେଶବ, ହରେ = ସମ୍ବୋଧନ ୧ମା। ପ୍ରଳୟପୟେଧ୍ଵଜଳେ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । ବେଦମ୍, ବହିତ୍ରଚରିତ୍ରମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତୟ – ଧୃତବାନ୍ = ଧୃ + କ୍ତବତ୍ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

ଶ୍ଳୋକ – ୨.

क्षितिरतिविपुलतरे तव तिष्ठति पृष्ठे
धरणिधरणकिणचक्रगरिष्ठे ।
केशव धृतकच्छपरूप जय जगदीश हरे ।।२।।
କ୍ଷିତିରତିବିପୁଳତରେ ତବ ତିଷ୍ଠତି ପୃଷ୍ଠ
କେଶବ ଧୃତକଚ୍ଛପରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ || ୨ ||

ଅନ୍ବୟ – ହେ କେଶବ ! ଧରଣିଧରଣ କିଣଚକ୍ରଗରିଷେ ତବ ଅତି ବିପୁଳତରେ ପୃଷେ କ୍ଷିତି ତିଷ୍ଠତି । ହେ ଜଗଦୀଶ ଧୃତକଚ୍ଛପରୂପ (ହେ କୂର୍ମ !) ନଂ (ଜୟ) ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – କେଶବ = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! । ଧରଣି = ପୃଥବୀ । ଧରଣ = ଧାରଣ । କିନଃ = ଶୁଷ୍କବ୍ରଣ । ଚକ୍ର = ଚକ୍ରଆକାରବିଶିଷ୍ଟ । ଗରିଷ୍ଠ = ଗୁରୁତମ | ତବ = ତୁମର । ଅତି = ଅତ୍ୟନ୍ତ (ଘଟାନ୍ତରେ ଅଗୋଚର) । ବିପୁଳତରେ = ସୁବିସ୍ତୃତ । ପୃଷେ = ପିଠିରେ । କ୍ଷିତିଃ = ହସ୍ତପଦାଦିଅବୟବଯୁକ୍ତା ପୃଥ‌ିବୀ । ତିଷ୍ଠତି – ରହିଛି । କଚ୍ଛପରୂପ = କୂର୍ମରୂପ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – କ୍ଷିତିରତିବିପୁଳତରେ = କ୍ଷିତିଃ + ଅତିବିପୁଳତରେ । ଜଗଦୀଶ = ଜଗତ୍ + ଈଶ ।

ସପାସ – ଧରଣ୍ୟ ଧରନଃ (୬୩ ତତ୍) । ଚକ୍ରଗରିଷ୍ଠ = ଚକ୍ରଣ ଗରିଷ୍ଠ, ତସ୍ମିନ୍ (୩ୟା ତତ୍) । କଚ୍ଛପରୂପମ୍ = କଚ୍ଛପସ୍ୟ ରୂପମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍ତ୍ଵ) । ଜଗଦୀଶଃ ଜଗତଃ ଈଶଃ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ତବ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଚକ୍ରଗରିଷ୍ଠ, ବିପୁଳତରେ, ପୃଷ୍ଠ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । କେଶବ, ଜଗଦୀଶ, ହରେ ! = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଧୃତଃ = ଧୃ + କ୍ତ ।

ଶ୍ଳୋକ – ୩

वसति दशनशिखरे धरणी तव लग्ना
शशिनि कलङ्ककलेव निमग्ना ।
केशव धृतशूकररूप जय जगदीश हरे ।। ३ ।।
ବସତି ଦଶନଶିଖରେ ଧରଣୀ ତବ ଲଗ୍ନା
ଶଶିନି କଳଙ୍କକଳେବ ନିମଗ୍ନା ।
କେଶବ ଧୃତଶୂକରରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ || ୩ ||

ଅନ୍ବୟ – ହେ କେଶବ ! ଶଶିନି ନିମଗ୍ନା କଳଙ୍କକଳେବ, ତବ ଦଶନଶିଖରେ ଧରଣୀ ଲଗ୍ନା (ସତି) ବସତି । ହେ ଜଗଦୀଶ ! ହେ ହରେ ! ଧୃତଶୂକରରୂପ ଦଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଣଦାର୍ଥ – ହେ କେଶବ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ଶଶିନି = ଚନ୍ଦ୍ରମାରେ । ନିମଗ୍ନା କଳଙ୍କ କଳା ଭଳି | ତବ = ତୁମର । ଦର୍ଶନ = ଦନ୍ତ । ଶିଖରେ = ଅଗ୍ରଭାଗରେ । ଧରଣୀ = ପୃଥ୍ବୀ | ଲଗ୍ନା = ସଂଲଗ୍ନା ବା ସଂଯୁକ୍ତା । ବସତି = ରହିଛି । ଶୂକରରୂପ = ବରାହ ସ୍ଵରୂପ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଦିବିଛେଦ – କଲକକେବ = କଳଙ୍କକଳା + ଇବ ।

ସମାସ – ଦଶନଶିଖରେ = ଦଶନ ଶିଖରମ୍, ତସ୍ମିନ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । କଳଙ୍କକଳା = କଳଙ୍କସ୍ୟ କଳା (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ବରାହ = ବରାନ୍ ଆହନ୍ତି ଇତି (ଉପପଦ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – କେଶବ ! = ସମ୍ବୋଧନ ୧ ମା । ଧରଣୀ = କଉଁରି ୧ ମା । ତବ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ | ଦଶନଶିଖରେ, ଶିଶିନି = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । ଜଗଦୀଶ, ହରେ = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଧୃତ = ଧୃ + କ୍ତ ।

ଶ୍ଳୋକ – ୪

तव करकमलवरे नखमद्भुतशृङ्गम्
दलितहिरण्यकशिपुतनुभृङ्गम् ।
केशव धृतनरहरिरूप जय जगदीश हरे ||४||

ଣବ କରକମକରେ ନଖମ୍ବହରୁଭଣମ୍ନ
ଦଲିତହିରଣ୍ୟକଶିପ୍ନପନ୍ତଲମ୍ବ |
କେଶବ ଧୃତନରହରିରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ ॥ ୪ ॥.

ଅନ୍ମସ – ହେ କେଶବ ! ତବ କରକମଳବରେ ନଖମଦ୍‌ଭୁତଶୃଙ୍ଗ ହିରଣ୍ୟକଶିପୁତନୁଭୃଙ୍ଗ ଦଳିତଃ । ହେ ଧୃତନରହରିରୂପ ଜଗଦୀଶ ହରେ – ତଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – କେଶବ = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ତବ = ତୁମର | କରକମଳେ = ହସ୍ତପଦ୍ମ-ମାନଙ୍କରେ । ବରଂ = ଶ୍ରେଷ୍ଠ |

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – କେଶବ = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ତବ = ତୁମର । କରକମଳେ = ନଖମଦ୍‌ଭୁତଶୃଙ୍ଗ = ନଖମାନ ଅଦ୍‌ଭୂତ ଶୃଙ୍ଗପ୍ରାୟ । ହରିଣ୍ୟକଶିପୁ = ଏକ ଦୈତ୍ୟ । ତନୁ = ଶରୀର । ଭୃଙ୍ଗ ଦଳିତଃ = ବିଦଳନ କଲ । ନରହରିରୂପ = ନୃସିଂହ ସ୍ଵରୂପ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଛେଦ – ଜଗଦୀଶ = ଜଗତ୍ + ଈଶ ।

ସମାସ – କରକମଳମ୍ = କରଃ କମଳମ୍ ଇବ (ଉପମିତ କର୍ମଧାରୟ) । ହିରଣ୍ୟକଶିପୁତନୁଃ = ହିରଣ୍ୟକଶିପୋ ତନୁ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ନରହରି = ନରଃ ହରି ଇବ (ଉପମିତ କର୍ମଧାରୟ) । କରକମଳବରେ = କରକମଳାନାଂ ବରଂ, ତସ୍ମିନ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ତନୁଭୃଙ୍ଗମ୍ = ତନୁନା ଭୃଙ୍ଗମ୍ (୩ୟା ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – କେଶବ, ଜଗଦୀଶ, ହରେ = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । କରକମଳବରେ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଧୃତଃ = ଧୃ + କ୍ତ ।

ଶ୍ଳୋକ – ୫

छलयसि विक्रमणे बलिमद्भुतवामन
पदनखनीरजनितजनपावन ।
केशव धृतवामनरूप जय जगदीश हरे ||५||

ଛଳୟସି ବିକ୍ତମଣେ ବଣିମଦ୍ରୁତତାମନ
ପଦନଖନାରକନିତକନପାତନ |
କେଶବ ଧୃତବାମନରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ || ୫ ||

ଅନ୍ବୟ – ହେ କେଶବ ! ବିକ୍ରମଣେ ଅଦ୍ଭୁତବାମନରୂପେଣ (ରଂ) ବଳି ଛଳୟସି । (ତବ) ପଦନଖନୀରଜନିତଜନପାବନ (କୃତଃ) । ହେ ଧୃତବାମନରୂପ ଜଗଦୀଶ ! ହେ ହରେ ମାଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! । ବିକ୍ରମଣେ = ତ୍ରିବିକ୍ରମ ଅବସ୍ଥାରେ ବା ପାଦବିକ୍ଷେପରେ । ଅଦ୍‌ଭୁତ = ବାମନର ଯେଉଁ ପଦନଖ ଜଳରେ ଜନିତ ଲୋକମାନଙ୍କର ପବିତ୍ରତା । ବଲିଂ = ପ୍ରହ୍ଲାଦବଂଶୀୟ ରାଜାଙ୍କୁ । ଛଳୟସି = ଛଳନା କରିଛ । ପଦନଖନୀରଜନିତଜନପାବନ = ପାଦପଦ୍ମର ନଖ ଲାଗି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡଭାଣ୍ଡ ଭାଜି ଯେ କାରୁଣ୍ୟଜଳ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଭିତରକୁ ପଶୁଛି । ଧୃତବାମନରୂପ = ହେ ବାମନରୂପଧାରୀ । ଜଗଦୀଶ = ଜଗଦ୍‌ପ୍ରଭୁ । ହରେ = ହେ ହରି । ବଂ ଜୟ ଜୟ = ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସମାସ – ପଦନଖ = ପଦୟୋ ନମଃ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍ତ୍ଵ) । ଜନପାବନଃ = ଜନାନାଂ ପାବନଃ ( ୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – କେଶବ, ଜଗଦୀଶ, ହରେ = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା । ବିକ୍ରମଣେ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । ବଳିମ୍ କର୍ମଣି ୨ୟା ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

ଶ୍ଳୋକ – ୬

क्षत्रिय रुधिरमये जगदपगतपापं
स्नपयसि पयसि शमितभवतापम् ।
केशव धृतभृगुपतिरूप जय जगदीश हरे ||६||

ଛଳୟସି ବିକ୍ତମଣେ ବଣିମଦ୍ରୁତତାମନ
ପଦନଖନାରକନିତକନପାତନ |
କେଶବ ଧୃତବାମନରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ || ୬ ||

ଅନ୍ନୟ – ହେ କେଶବ! (ରଂ) କ୍ଷତ୍ରିୟରୁଧୁରମୟେ ସ୍ନପୟସି, ପୟସି ଜଗତ୍‌ପାପମ୍ ଅପଗତଃ ଭବତାପଂ ଶମିତଃ । ହେ ଜଗଦୀଶ ! ଧୃତଭୃଗୁପତିରୂପ । ହରେ ବଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଦେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! କ୍ଷତ୍ରିୟ = ଯୋଧା ବା ବୀର । ରୁଧୁରମୟ = ରକ୍ତମୟ । ଜଗତ୍ = ସଂସାରର । ପାପମ୍ = ପାପକୁ । ଅପଗତଃ ଭବତାପମ୍ = ସାଂସାରିକ ଦୁଃଖକୁ । ଶମିତଃ = ଦୂର କରିଥିଲ | ସ୍ନପୟସି = ସ୍ନାନ କରାଇଛ । ପୟସି = ଜଳରେ । = ପ୍ରଶମିତ । ଭୃଗୁପତିଃ = ପରଶୁରାମ । ଜଗଦୀଶ = ଜଗତ୍‌ପ୍ରଭୁ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରେ:
ସନ୍ଦିବିଚ୍ଛେଦ – ଜଗଦପଗତପାଦଂ = ଜଗତ୍ + ଅପଗତପାପମ୍ ।

ସମାସ – କ୍ଷତ୍ରିୟରୁଧରଃ = କ୍ଷତ୍ରିୟାମାଂ ରୁଧୁରଃ (୬୩ ତତ୍) । ଜଗତ୍ଵପଗତପାପଂ = (୫ମୀ ତତ୍) । ଭବତାପମ୍ = ଭବସ୍ୟ ତାପମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ଭୃଗୁପତିରୂପମ୍ = ଭୃଗୁପତଃ ରୂପମ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ରୁଧୁରମୟେ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ | ପାପଂ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ପୟସି = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ | ଭବତାପମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । କେଶବ, ଜଗଦୀଶ, ହରେ = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଶମିତଃ = ଶମ୍ + ଈଣ୍ + କ୍ତ ।

ଶ୍ଳୋକ – ୭

वितरसि दिक्षु रणे दिक्पतिकमनीयं
दशमुखमौलिबलिं रमणीयम् ।
केशव धृतरामशारीर जय जगदीश हरे ।।७।।

ଛଳୟସି ବିକ୍ତମଣେ ବଣିମଦ୍ରୁତତାମନ
ପଦନଖନାରକନିତକନପାତନ |
କେଶବ ଧୃତବାମନରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ ॥୭॥

ଅନ୍ବୟ – ହେ କେଶବ! (ରଂ) ରଣେ ଦିକ୍ଷୁଃ ବିତରସି ଦିକ୍ପତି କମନୀୟଂ, ଦଶମୁଖମୌଳିବଳଂ ରମଣୀୟମ୍ । ହେ ଜଗଦୀଶ ! ଧୃତରାମଶରୀର, ହେ ହରେ, ନଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ରଣେ = ଯୁଦ୍ଧରେ । ଦିକ୍ଷୁଃ = ଦିଗବିଦିଗରେ । ବିତରସି = ବିତରଣ କଲ । ଦିକ୍ପତିଃ = ଇନ୍ଦ୍ରାଦି ଦିକ୍ପାଳ । କମନୀୟଂ = ରମଣୀୟ ବା ମନୋହର । ଦଶମୁଖୀ = ରାବଣ । ମୌଳି = ଶିର ବା ମସ୍ତକ । ବକିଂ = କାଟି । ରମଣୀୟମ୍ = ମନୋହର । ଜଗଦୀଶ = ଜଗତ୍ ଈଶ୍ବର । ଧୃତାରାମଶରୀର =
ଶ୍ରୀରାମରୂପଧାରୀ । = ହରେ = ହରି | ଜୟ = ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାଜଣେ:
ସମାସ – ଦିକ୍ଯଦି: = ଦିଶାଂ ପତିଃ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ଦଶମୁଖୀ = ଦଶଃ ମୁଖ୍ୟ ଯସ୍ୟ ଡଃ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) । ଦିକ୍‌ପତିକମନୀୟମ୍ = ଦିକ୍‌ତଃ କମନୀୟମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି — ଦିକ୍ଷୁଃ, ରଣେ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । କେଶବ, ଧୃତରାମଶରୀର, ଜଗଦୀଶ, ହରେ ୧ ମା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – କମନୀୟମ୍ = କମ୍ + ଅନୀୟ । ରମଣୀୟ = ରମ୍ + ଅନୀୟ ।

ଶ୍ଳୋକ – ୮

वहसि वपुषि विशदे वसनं जलदाभं
हलहतिभीतिमिलितयमुनाभम् ।
केशव धृतहलधररूप जय जगदीश हरे ।।८।।

ଛଳୟସି ବିକ୍ତମଣେ ବଣିମଦ୍ରୁତତାମନ
ପଦନଖନାରକନିତକନପାତନ |
କେଶବ ଧୃତହଳଧରରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ || ୮ ||

ଅନ୍ବୟ – ହେ କେଶବ! ବିଶଦେ ବପୁଷି ତାଂ ଜଳଦାରଂ ବସନଂ ବହସି । (ତତ୍ତ୍ଵ) ହଳହିତିଭିତିମିଳିତଯମୁନାଭମ୍, ହେ ଜଗଦୀଶ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ ହେ ହରେ ସ୍ଵଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ବିଶଦେ = ସ୍ଵଚ୍ଛ ବା ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ଭଳି ଧବଳିତ | ବହୁ = ଦେହରେ । ତାଂ = ତୁମକୁ । ଜଳଦାଭାଂ ! ସ୍ଵଚ୍ଛ ବା ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ଭଳି ଧବଳିତ । ବହୁ = ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ବିଶଦେ = ହଳ ଧାରଣର (ବଳରାମ) ରୂପକୁ ଧରିଲ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଛେଦ – କଲପାଇଁ = ଜଳଦ + ଆଭମ୍ । ଯମୁନାଭମ୍ = ଯମୁନା + ଆଭମ୍ ।

ସମାସ – କଲଦ: = ଜଳଂ ଦଦାତି ଇତି (ଉପପଦ ତତ୍) । ଜଳଦାଭମ୍ = ଜଳଦଃ ଇବ ଆଭା ଯସ୍ୟ ସ ତମ୍ ହଳେନ ହତିଃ (୩ୟା ତତ୍) । ଯମୁନାଭମ୍ = ଯମୁନା ଇବ ଆଭା ଯସ୍ୟ ଡଃ ତମ୍ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) | ହଳଧରଃ = ହଳଂ ଧାରୟତି ଇତି (ଉପପଦ୍ ତତ୍) ।

ସକାରଣତିଭକ୍ତି – ବପୁଷି, ବିଶଦେ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । ଜଗଦୀଶ, ହରେ = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା ।

ପୃକ୍ତିପୃତ୍ୟୟ – ବସନମ୍ = ବସ୍ + ଲ୍ୟୁଟ୍ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Poem 1 दशावतारस्तुतिः

ଶ୍ଳୋକ – ୧୦

म्लेच्छनिवहनिधने कलयसि करवालं
धूमकेतुमिव किमपि करालम् ।
केशव धृतक किशरीर जय जगदीश हरे ||१०||
ମ୍ଳେଛନିବଦୃନଧନେ କଲମ୍ବରି କରତାଳ
ଧୂମକେତୁମିବ କିମପି କରାଳମ୍ ।
କେଶବ ଧୃତକଳ୍‌କିଶରୀର ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ || ୧୦ ||

ଅନ୍ବୟ – ହେ କେଶବ! ବିଶଦେ ବପୁଷି ତାଂ ଜଳଦାରଂ ବସନଂ ବହସି । (ତତ୍ତ୍ଵ) ହଳହିତିଭିତିମିଳିତଯମୁନାଭମ୍, ହେ ଜଗଦୀଶ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ ହେ ହରେ ସ୍ଵଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ବିଶଦେ = ସ୍ଵଚ୍ଛ ବା ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ଭଳି ଧବଳିତ | ବହୁ = ଦେହରେ । ତାଂ = ତୁମକୁ । ଜଳଦାଭାଂ ! ସ୍ଵଚ୍ଛ ବା ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ଭଳି ଧବଳିତ । ବହୁ = ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ବିଶଦେ = ହଳ ଧାରଣର (ବଳରାମ) ରୂପକୁ ଧରିଲ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଛେଦ – ଧୂମକେତୁମ୍ + ଇବ । କିମପି = କିମ୍ + ଅପି ।

ସମାସ – ମେଚ୍ଛନିବହନିଧବେ = କ୍ଳେଚ୍ଛାନାଂ ନିବହିଃ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍), ତେରାଂ ନିଧନମ୍, ତସ୍ମିନ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । କରବାଳ, କରାଳମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଧୂମକେତୁମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । କେଶବ, ଧୃତକଳ୍‌କିଶରୀର, ଜଗଦୀଶ, ହରେ = ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ନିଧନମ୍ = ନି + ହନ୍ + ଲ୍ୟୁଟ୍ ।

ଶ୍ଳୋକ – ୧୧

श्रीजयदेवकवे रिदमुदितमुदारं
शृणु सुखदं शुभदं भवसारम् ।
केशव धृतदशविधरूप जय जगदीश हरे ।।११।।
ଣ୍ଡାକଯତେବକବେରିଦମ୍ଦିବାର
ଶୃଣୁ ସୁଖଦଂ ଶୁଭଦଂ ଭବସାରମ୍ ।
କେଶବ ଧୃତଦଶବିଧରୂପ ଜୟ ଜଗଦୀଶ ହରେ || ୧୧ ||

ଅନ୍ବୟ – ହେ କେଶବ! ବିଶଦେ ବପୁଷି ତାଂ ଜଳଦାରଂ ବସନଂ ବହସି । (ତତ୍ତ୍ଵ) ହଳହିତିଭିତିମିଳିତଯମୁନାଭମ୍, ହେ ଜଗଦୀଶ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ ହେ ହରେ ସ୍ଵଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ବିଶଦେ = ସ୍ଵଚ୍ଛ ବା ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ଭଳି ଧବଳିତ | ବହୁ = ଦେହରେ । ତାଂ = ତୁମକୁ । ଜଳଦାଭାଂ ! ସ୍ଵଚ୍ଛ ବା ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ଭଳି ଧବଳିତ । ବହୁ = ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ବିଶଦେ = ହଳ ଧାରଣର (ବଳରାମ) ରୂପକୁ ଧରିଲ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଛେଦ – ଶ୍ରୀଜୟଦେବକରଃ + ଇଦମ୍ + ଉଦିତମ୍ + ଉଦାରମ୍ ।

ସମାସ – ଶ୍ରୀଜୟଦେବକକଃ = ଶ୍ରୀଜୟଦେବ ନାମା କବି, ତସ୍ୟ (ମଧ୍ୟମପଦଲୋପୀ କର୍ମଧାରୟ) । ଉଦିତମୁଦାରଂ ଉଦିତମ୍ ଉଦାରମ୍ (କର୍ମଧାରୟ) । ସୁଖଦମ୍ =ସୁଙ୍ଖ ଦଦାତି ଇତି (ଉପପଦ ତତ୍) । ଶୁଭଦମ୍ (ଉପପଦ୍ ତତ୍) । ଭବସାରମ୍ = ଭବସ୍ୟ ସାରମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଇଦଂ = କଉଁରି ୧ ମା । ଉଦାରଂ, ସୁଖଦଂ, ଶୁଭଦଂ, ଭବସାରମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । କେଶବ, ଧୃତଦଶବିଧରୂପ, ଜଗଦୀଶ, ହରେ ସମ୍ବୋଧନେ ୧ମା ।

ଶ୍ଳୋକ – ୧୨

वेदानुद्धरते जगन्तिवहते भूगोलमुद्बिभ्रते
दैत्यं दारयते बलिं छलयते क्षत्रक्षयं कुर्वते ।
पौलस्त्यं जयते हलं कलयते कारुण्यमातन्वते
म्लेच्छान्मूर्च्छयते दशाकृतिकृते कृष्णाय तुभ्यं नमः ||१२||
ବେଦାନ୍ତଉତେ କଗନ୍ତିବଦୃଢେ ରୁଗୋଲମ୍ବଦବିରରେ
ଦୈତ୍ୟ ଦାରୟତେ ବକିଂ ସ୍ଥଳୟତେ କ୍ଷତ୍ରକ୍ଷୟଂ କୁର୍ବତେ ।
ପୋଲଫ କମଡେ ହଲଂ କଲମରେ କାରୁଣ୍ୟମାତନୁତେ
ମେଚ୍ଛାନୁ ଚ୍ଛୟତେ ଦଶାକୃତିକୃତେ କୃଷ୍ଣାୟ ତୁଭ୍ୟ ନମଃ ॥ ୧୨ ||

ଅନ୍ବୟ – ହେ କେଶବ! ବିଶଦେ ବପୁଷି ତାଂ ଜଳଦାରଂ ବସନଂ ବହସି । (ତତ୍ତ୍ଵ) ହଳହିତିଭିତିମିଳିତଯମୁନାଭମ୍, ହେ ଜଗଦୀଶ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ ହେ ହରେ ସ୍ଵଂ ଜୟ ଜୟ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ବିଶଦେ = ସ୍ଵଚ୍ଛ ବା ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ଭଳି ଧବଳିତ | ବହୁ = ଦେହରେ । ତାଂ = ତୁମକୁ । ଜଳଦାଭାଂ ! ସ୍ଵଚ୍ଛ ବା ଚନ୍ଦ୍ରମା କିରଣ ଭଳି ଧବଳିତ । ବହୁ = ହେ କେଶବ ! = ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ! ବିଶଦେ = ହଳ ଧାରଣର (ବଳରାମ) ରୂପକୁ ଧରିଲ ।

ଅନ୍ନବାଦ – ହେ କୃଷ୍ଣ ! କୋଟି ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରକାଶକଙ୍କଦ୍ଵାରା ଶୁକ୍ଳବର୍ଣ୍ଣ ତୁମର ଦେହରେ ନୀଳ ମେଘର ଆଭାପ୍ରାୟ ପଟ୍ଟବସ୍ତ୍ରକୁ ବହନ କରିଛ | ତୁମର ବସନ ଶୋଭା ହଳ ବା ଲଙ୍ଗଳ ପ୍ରହାର ଭୟରେ ଯମୁନାର ଜଳ ଆସି ସମ୍ମିଳିତ ହେବାପରି ହୋଇଛି । ହେ ଜଗଦୀଶ ହଳଧର ବଳରାମରୂପଧାରୀ, ହେ ହରି ତୁମର ଜୟ ହେଉ ।

ସଂସାରେ ପ୍ରବରକବିଭାବେନ ଅଭିବନ୍ଦ୍ୟତେ କବିକୁଳତିଳକୋ ଜୟଦେବ । କବିରୟମ୍ ଉତ୍କଳଦେଶେ କେନ୍ଦୁବିଲ୍ଵଗ୍ରାମେ ସ୍ଥାନଂ ଲଭତେ । ଅତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ଅବତାରୀ, ଅନ୍ୟ ମତ୍ସ୍ୟଦୟଃ ତସ୍ୟ ଅବତାରବିଗ୍ରହା ଇତି ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ । ଶ୍ରୀଜୟଦେବସ୍ୟ ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ହଳଧରଃ ବଳରାମୋ ବା ଅବତାର ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଭଗବତଃ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଭ୍ରାତା ବଳରାମଃ । ଡଃ ନୀଳାମ୍ବରଃ ରୂପେଣ ପରିଚିତମ୍ । ବଳରାମ ଚନ୍ଦ୍ରମାୟା ଦ୍ୟୁତିମାଧମେନ ଧବଳିତଃ, ନୀଳମେଘସ୍ୟ ଆଭା ଇବ ବିମୋହିତଃ ଆସୀତ୍ । ଡଃ ଯଦା ବୃନ୍ଦାବନେ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନପର୍ବତସ୍ୟ ଉପରି ସ୍ଥିତ୍ଵା ଗୋପୀ କ୍ରୀଡ଼ାନିମଗ୍ନ କାଦମ୍ବରୀପାନେନ ବିମୋହିତଃ ସନ୍‌ ସ୍ନାନାର୍ଥୀ ଯମୁନାମ୍ ଆହୂତଃ ତଦା ଯମୁନା ନାଗତେ କ୍ରୋଧୀତଃ ବଳରାମ ତାଂ ଶତଧାଂ କର୍ଭୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ଅଭୂତ୍ । ଯମୁନା ଭୟେନ ଆଗତ୍ୟ ବଳରାମସ୍ୟ ପାଦୌ ସମ୍ମିଳିତାଃ । ଯମୁନାଭ ଇବ ବଳରାମସ୍ୟ ବସନମ୍ । ଅତଃ ଶୁଭ୍ର ଦେହେ ମେଘବଣ୍ଟିଂ ଲଙ୍ଗଳହନନ ଭୟେନ ତ୍ବାମେବ ସେବିତୁମାଗତା ଯମୁନେବ ଚ ନୀଳ ବସନଂ ଧାରୟମାନଃ ହେ କେଶବ ! ଧୃତହଳଧରରୂପ, ଜଗଦୀଶ ହରେ ! ତବ ଜୟ ଭବତୁ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିବିଛେଦ – ବେଦାନ୍ନଦ୍ଧିରରେ = ବେଦାନ୍ତ + ଭଦ୍ଧରତେ | ରୁଗୋଲପଦତିତେ = ଲ୍ଗୋଲମ୍ + ଇତ୍ବିକତେ | କାରୁଣ୍ୟମାତତେ = କାରୁଣ୍ୟସ୍ + ଆଜନ୍ମରେ |

= କ୍ଷତ୍ରକ୍ଷୟଂ = କ୍ଷତ୍ରିୟାମାଂ କ୍ଷୟମ୍ (୬୩ ତତ୍) । ଦଶାକୃତି = ଦଶାନାମା ଆକୃତିଃ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

ବେଦାନ୍, ଜପନ୍ତି, ଭୂଗୋଳମ୍, ଦୈତ୍ୟ, ହଳଂ, କାରୁଣ୍ୟ, ମେଚ୍ଛାନ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟ । ତ୍କଯାତ୍ମ, ତୁଣ୍ୟ = ନମଃ ଯୋଗେ ୪ର୍ଥୀ । ଦଶାକୃତିକୃତେ = ଭାବେ ୭ମୀ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

Odisha State Board CHSE Odisha Class 11 Logic Solutions Unit 3 ଆରୋହାନୁମାନର ପ୍ରକୃତି, ସମସ୍ୟା ଓ ପଦ୍ଧତି ଆରୋହାନୁମାନ ଏବଂ ସମ୍ଭାବନା Objective Questions

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ଓ ଅତି ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର
A. ବିକଳ୍ପ ଉତ୍ତରଭିଭିକ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର

୧. ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଘଟଣାର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି କେଉଁ ତର୍କବାକ୍ୟ ଜରିଆରେ ସେଗୁଡ଼ିକର ସାରାଂଶ ପ୍ରଦାନକୁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ସାମାନ୍ୟ
(ଖ) ବିଶେଷ
(ଗ) ଏକକ
(ଘ) ସଦର୍ଥକ
Answer:
(କ) ସାମାନ୍ୟ

୨. କେଉଁ ତାର୍କିକଙ୍କ ମତରେ, ‘‘ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ଆବିଷ୍କାର ଓ ପ୍ରମାଣ ହିଁ ଆରୋହାନୁମାନ’’ ?
(କ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଖ) ମିଲ୍
(ଗ) ବେନ୍
(ଘ) ଜେଭନ୍
Answer:
(ଖ) ମିଲ୍

୩. ସ୍କଲାଷ୍ଟିକ୍ ତାର୍କିକଙ୍କ ମତରେ, ଆରୋହାନୁମାନ ଗୋଟିଏ କେଉଁ ଅନୁମାନ ଅଟେ ?
(କ) ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ
(ଖ) ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ
(ଗ) ସରଳ ଗଣନାଭିଭିକ
(ଘ) ଉପରୋକ୍ତ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଖ) ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ

୪. ‘‘ଯେଉଁ ମାନସିକ କ୍ରିୟାଦ୍ବାରା ଏକଜାତୀୟ କେତେକ ବସ୍ତୁଠାରେ କୌଣସି ଗୁଣ ବା ସ୍ଵଭାବ ଲକ୍ଷ୍ୟକରି ସେହି ଜାତୀୟ ସମସ୍ତ ବସ୍ତୁଠାରେ ସେହି ଗୁଣ ବା ସ୍ଵଭାବ ଥ‌ିବାର ଅନୁମାନ କରାଯାଏ ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ଆରୋହାନୁମାନ
(ଖ) ଅବରୋହାନୁମାନ
(ଗ) ଅବ୍ୟବହିତାନୁମାନ
(ଘ) ବ୍ୟବହିତାନୁମାନ
Answer:
(କ) ଆରୋହାନୁମାନ

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୫. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କରୁ ସକଳ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଥବା ଅଳ୍ପ ସାର୍ବିକରୁ ସମଗ୍ର ସାର୍ବିକର ଅନୁମାନକୁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ?’’
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଗ) ଫାଉଲର
(ଘ) କାର୍ପେଥ ରୀଡ୍
Answer:
(ଗ) ଫାଉଲର

୬. କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁପରକ ସାର୍ବିକ ତର୍କବାକ୍ୟର ପ୍ରତିପାଦନକୁ କେଉଁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ପ୍ରାଥମିକ
(ଖ) ଗୌଣ
(ଗ) ତଥାକଥ୍ତ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(କ) ପ୍ରାଥମିକ

୭. ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଭାବେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷିତ କୌଣସି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଆଶ୍ରୟ ନ ଦେଇ ଗୋଟିଏ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରାଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଏହାକୁ କେଉଁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ପ୍ରାଥମିକ
(ଖ) ଗୌଣ
(ଗ) ଯଥାର୍ଥ
(ଘ) ତଥାକଥ୍ତ
Answer:
(ଖ) ଗୌଣ

୮. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ଆରୋହ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମଦ୍ୱାରା ସମ୍ଭବ ବୋଲି ଅଭିହିତ କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ପ୍ଲାଟୋ ଏବଂ ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଖ) ସକ୍ରେଟିସ୍ ଓ କାର୍ପେଥଚ ରୀଡ୍
(ଖ) ମିଲ୍ ଏବଂ ବେନ୍
(ଘ) ଜେଭନ୍ ଓ ପି.କେ. ରାୟ
Answer:
(ଗ) ମିଲ୍ ଏବଂ ବେନ୍

୯. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନକୁ ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନର ଏକ ବିଶେଷ ଅଂଶ ବୋଲି ଅଭିହିତ କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ପ୍ଲାଟୋ ଏବଂ ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଖ) ସକ୍ରେଟିସ୍ ଓ କାର୍ପେଥ ରୀଡ୍
(ଗ) ମିଲ୍ ଏବଂ ବେନ୍
(ଘ) ଜେଭନ୍ ଓ ପି.କେ. ରାୟ
Answer:
(ଗ) ମିଲ୍ ଏବଂ ବେନ୍

୧୦. କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଦ୍ଵୟରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନକୁ କେଉଁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ
(ଖ) ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ
(ଗ) ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକାନୁମାନ
(ଘ) ଯୁକ୍ତି ସାଦୃଶ୍ଯଭିରିକାନୁମାନ
Answer:
(କ) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ

୧୧. କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମଶୂନ୍ୟତା ହେତୁ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନକୁ କେଉଁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ
(ଖ) ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ
(ଗ) ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକାନୁମାନ
(ଘ) ଯୁକ୍ତି ସାଦୃଶ୍ଯଭିରିକାନୁମାନ
Answer:
(ଖ) ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୧୨. ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନରେ କେଉଁ ମୁଖ୍ୟ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟର ଅଭାବ ଥାଏ ?
(କ) ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ
(ଖ ) କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ
(ଗ) ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ
(ଘ) ଏଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଖ ) କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ

୧୩. ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁ ବା ସମ୍ବନ୍ଧର ସାଦୃଶ୍ୟକୁ ଭିଭିକରି କୌଣସି ଏକ ଅନଧୂତ ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନଲାଭ କରିବାକୁ କେଉଁ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ
(ଖ) ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ
(ଗ) ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକାନୁମାନ
(ଘ) ଯୁକ୍ତି ସାଦୃଶ୍ଯଭିରିକାନୁମାନ
Answer:
(ଗ) ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକାନୁମାନ

୧୪. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘‘ପ୍ରକୃତି ରାଜ୍ୟରେ କେବଳ ଏକରୂପତା ନାହିଁ, ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଏକରୂପତା ରହିଅଛି?
(କ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଖ) ସକ୍ରେଟିସ୍
(ଗ) ମିଲ୍
(ଘ) ବେନ୍
Answer:
(ଘ) ବେନ୍

୧୫, କେଉଁ ତର୍କ ଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘‘ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତ ନିୟମର ଜ୍ଞାନ ଗଣନାମାତ୍ର ଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନଦ୍ୱାରା ଲାଭ କରାଯାଏ’’ ?
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ବେନ୍
(ଗ) ସକ୍ରେଟିସ୍
(ଘ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
Answer:
(କ) ମିଲ୍

୧୬. କେଉଁ ଦାର୍ଶନିକଙ୍କ ମତରେ, ‘‘ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ମନରେ ଏପରି କେତେଗୁଡ଼ିଏ ଧାରଣା ଥାଏ, ଯାହା ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ
ନିରପେକ୍ଷ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଦ୍ବାରା ହିଁ ପରିସ୍ଫୁଟ ହୁଏ’’ ?
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ବେନ୍
(ଗ) କାଣ୍ଟ୍
(ଘ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
Answer:
(ଗ) କାଣ୍ଟ୍

୧୭. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନା ଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଆରୋହାନୁମାନ କହନ୍ତି ?
(କ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ
(ଖ) ଡ. ବେନ୍
(ଗ) ବେକନ୍
(ଘ) ଜୋହନ୍‌ସନ୍
Answer:
(ଘ) ଜୋହନ୍‌ସନ୍

୧୮. ଆରୋହାନୁପଦ୍ଧତିର କେତୋଟି ସୋପାନ ରହିଛି ।
(କ) ୨
(ଖ) ଡ. ବେନ୍
(ଗ) ୪
(ଘ) ୮
Answer:
(ଗ) ୪

୧୯. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ ମତରେ ଆରୋହାନୁମାନ ଏକ ପ୍ରମାଣ ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ?
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ବେକନ୍
(ଗ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଘ) ଡ. ବେନ୍
Answer:
(କ) ମିଲ୍

୨୦. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ଅବରୋହାନୁମାନର ବିପରୀତ ପ୍ରକ୍ରିୟା ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି।
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ଜେଭନସ୍
(ଗ) ପ୍ଲାଟୋ
(ଘ) ମିଲ୍
Answer:
(ଖ) ଜେଭନସ୍

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୨୧. କେଉଁ ତର୍କ ଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ଆରୋହାନୁମାନର ଗତି କାର୍ଯ୍ୟରୁ କାରଣ ଏବଂ ଅବରୋହାନୁମାନର ଗତି କାରଣରୁ କାର୍ଯ୍ୟ ଦିଗରେ ହୋଇଥାଏ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି ।
(କ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଖ) ଫାଉଲ୍‌ର
(ଗ) ପ୍ଲାଟୋ
(ଘ) ମିଲ୍
Answer:
(ଖ) ଫାଉଲ୍‌ର

୨୨. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ମତରେ ଅବରୋହାନୁମାନ ଓ ଆରୋହାନୁମାନ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ବିରୁଦ୍ଧତା ନାହିଁ ?
(କ) ଫାଉଲର୍
(ଖ) ୱେଲଟନ୍
(ଗ) ମିଲ୍
(ଘ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
Answer:
(କ) ଫାଉଲର୍

୨୩. ଆରୋହମାନ ପଦ୍ଧତିର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ସୋପାନକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ
(ଖ) ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନ
(ଗ) ସାମାନ୍ଯକରଣ
(ଘ) ସତ୍ୟାପନ ବା ସମର୍ଥନ
Answer:
(କ) ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ

୨୪. ଆରୋହମାନ ପଦ୍ଧତିର ଶେଷ ସୋପାନ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ
(ଖ) ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନ
(ଗ) ସାମାନ୍ଯକରଣ
(ଘ) ସତ୍ୟାପନ ବା ସମର୍ଥନ
Answer:
(ଘ) ସତ୍ୟାପନ ବା ସମର୍ଥନ

୨୫. ଆରୋହାନୁମାନର ଦୁଇଟି ମୌଳିକ ନିୟମ ଅଛି । ସେଗୁଡ଼ିକ ହେଲା –
(କ) ଆରୋହାନୁମାନ ଓ ଅବରୋହାନୁମାନ
(ଖ) ପ୍ରକୃତିର ଏକ ରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ
(ଗ) ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଓ ପରୀକ୍ଷଣ
(ଘ) ଉପରୋକ୍ତ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ଠିକ୍ ନୁହେଁ
Answer:
(ଖ) ପ୍ରକୃତିର ଏକ ରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ

୨୬. କେଉଁ ଗ୍ରୀକ୍ ଦାର୍ଶନିକଙ୍କ ମତରେ Analogy ଶବ୍ଦଟି Analogia ରୁ ଆସିଅଛି ?
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନ
(ଗ) କାର୍ଭେଅରୀଡ୍
(ଘ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ
Answer:
(ଘ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ

୨୭. ‘ପୃଥ‌ିବୀ ପରି ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହରେ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ଅଛି’’ । ଏହା କି ପ୍ରକାର ଉପମା ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ଅଟେ ?
(କ) ସବଳ
(ଖ) ଦୁର୍ବଳ
(ଗ) ସବଳ ଓ ଦୁର୍ବଳ
(ଘ) ଉପରୋକ୍ତ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ଠିକ୍ ନୁହେଁ
Answer:
(କ) ସବଳ

୨୮. ଗୋଟିଏ ମହାନଗରୀର କେନ୍ଦ୍ରସ୍ଥଳ ମନୁଷ୍ୟର ହୃତ୍‌ପିଣ୍ଡ ସହିତ ତୁଳନୀୟ ହୃତ୍‌ପିଣ୍ଡ ବୃଦ୍ଧି ହେଲେ ମନୁଷ୍ୟ ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ହୁଏ । ସେହିପରି କେନ୍ଦ୍ରସ୍ଥଳ ବୃଦ୍ଧି ହେଲେ ମହାନଗରୀଟି ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ହୁଏ । ଏହା କେଉଁ ଉପମା ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ଅଟେ ?
(କ) ସବଳ
(ଖ) ଦୁର୍ବଳ
(ଗ) ସବଳ ଓ ଦୁର୍ବଳ
(ଘ) ଉପରୋକ୍ତ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ଠିକ୍ ନୁହେଁ
Answer:
(ଖ) ଦୁର୍ବଳ

୨୯. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଗୋଟିଏ ସଦୋଷ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଆରୋହାନୁମାନ ଅଟେ ।
(କ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଖ) କାର୍ପେଥ୍ରୀଡ଼
(ଗ) ମିଲ୍
(ଘ) ପ୍ଲାଟୋ
Answer:
(ଖ) କାର୍ପେଥ୍ରୀଡ଼

୩୦. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆରୋହାନୁମାନ ବୋଲି ଅଭିହିତ କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ମିଲ୍ ଓ ବେନ୍
(ଖ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍ ଓ ମିଲ୍
(ଗ) ପ୍ଲାଟୋ ଓ ଫାଉଲର୍
(ଘ) କାର୍ପେଥରୀଡ୍ ଓ ମିଲ୍
Answer:
(କ) ମିଲ୍ ଓ ବେନ୍

୩୨. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନରେ କୌଣସି ବିଶେଷତା ନାହିଁ ବୋଲି ମତ ବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ବେନ୍
(ଗ) ପ୍ଲାଟୋ
(ଘ) କାର୍ପେଥରୀଡ୍ ଓ ମିଲ୍
Answer:
(ଖ) ବେନ୍

୩୨. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନରେ କୌଣସି ବିଶେଷତା ନାହିଁ ବୋଲି ମତ ବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ଫାଉଲାର୍
(ଗ) ଡ. ବେନ୍
(ଘ) ବେକନ୍
Answer:
(ଘ) ବେକନ୍

୩୩. କେଉଁ ଆରୋହାନୁମାନଙ୍କୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ପ୍ରଥମ ସୋପାନ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ଉପମାନ
(ଖ) ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ
(ଗ) ଉପମାନ
(ଘ) ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସି ଉତ୍ତର ଠିକ୍ ନୁହେଁ
Answer:
(ଖ) ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୩୪. କିଏ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନଙ୍କୁ ବାଳ ସୁଲଭ ବୋଲି ମତ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଖ) ଫାଉଲାର୍
(ଗ) ମିଲ୍
(ଘ) ବେକନ୍
Answer:
(ଘ) ବେକନ୍

୩୫. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ‘ସାଦୃଶ୍ୟ ପରିସ୍ଥିତିରେ ସାଦୃଶ୍ୟ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣା ବିଷୟରେ ଏକ ପ୍ରକାରର କଥନ ସତ୍ୟ ଅଟେ’’ ବୋଲି ମତ ବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ଦ୍ବେଟଲି
(ଖ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଗ) ଲୋଜ୍
(ଘ) କାର୍ପେଥରୀଡ୍ ଓ ମିଲ୍
Answer:
(ଗ) ଲୋଜ୍

୩୬. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ସମ୍ଭାବ୍ୟତାର ଭିଭି ହେଉଛି ବିଷୟନିଷ୍ଠ ?
(କ) କାର୍ପେଥ୍ରୀଡ୍
(ଖ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଗ) ଲୋଜ୍
(ଘ) କାର୍ପେଥରୀଡ୍ ଓ ମିଲ୍
Answer:
କାଭେଥ୍ରୀଡ୍

୩୭. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିଶ୍ଚିତମୂଳକ ହୋଇଥାଏ ?
(କ) କାର୍ପେଥ୍ରୀଡ୍
(ଖ) ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍
(ଗ) ଲୋଜ୍
(ଘ) କାର୍ପେଥରୀଡ୍ ଓ ମିଲ୍
Answer:
(କ) କାର୍ପେଥ୍ରୀଡ୍

୩୮. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ‘ଆରୋହାନୁମାନ ସମ୍ଭାବ୍ୟତା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ?
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ଜେଉନ୍ସ
(ଗ ) ଫାଉଲର୍
(ଘ) କାର୍ପେଥରୀଡ୍ ଓ ମିଲ୍
Answer:
(ଖ) ଜେଉନ୍ସ

୩୯. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ‘ସମ୍ଭାବ୍ୟତା ଜୀବନର ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକ ଅଟେ ?
(କ) ଜେଉସ୍
(ଖ) ଫାଉଲର୍
(ଗ) ବଟ୍‌ଲର୍
(ଘ) ମିଲ୍
Answer:
(ଗ) ବଟ୍‌ଲର୍

୪୦. ବୈଜ୍ଞାନିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଗୋଟିଏ ଘଟଣାକୁ ସମ୍ଭବପର କୁହାଯାଏ ଯଦି-
(କ) ତାହା ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଥାଏ
(ଖ) ତାହା ନିଶ୍ଚିତ ଥାଏ
(ଗ) ତାହା ନିଶ୍ଚିତ ନଥାଏ
(ଘ) ତାହା ଅସମ୍ଭାବ୍ୟ ନୁହେଁ କି ନିଶ୍ଚିତ ନୁହେଁ
Answer:
(ଘ) ତାହା ଅସମ୍ଭାବ୍ୟ ନୁହେଁ କି ନିଶ୍ଚିତ ନୁହେଁ

B. ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ପୂରଣ କର

୧. ତାର୍କିକମାନଙ୍କ ମତରେ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ଅନୁମାନ _________ ଉପରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ।
Answer:
ସମ୍ବନ୍ଧର ସାଦୃଶ୍ୟ

୨. ବିଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ___________ ଅଟେ ।
Answer:
ଅଧିକ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ବା ବିଶ୍ୱସନୀୟ

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୩. ଯଥାର୍ଥରେ କହିଲେ ଆରୋହ ଏବଂ ଅବରୋହ ହେଉଛି ____________ ପ୍ରଣାଳୀ ।
Answer:
ପରସ୍ପର ପରିପୂରକ

୪. ଆରୋହାନୁମାନ ଗୋଟିଏ ସାର୍ବିକ ___________ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କର ।
Answer:
ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତାବିଶିଷ୍ଟ

୫. ତାକିକମାନଙ୍କ ମତରେ ____________ ଆରୋହାନୁମାନ ଏକ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ଧରଣର ଆରୋହାନୁମାନ ଅଟେ ।
Answer:
ବିଞାନସମ୍ମତ

୬. ___________ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ସରଳ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଅବୈଜ୍ଞାନିକ

୭. ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ _____________ ଅଟେ ।
Answer:
ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ

୮. ସୀମିତ ଜ୍ଞାନରୁ ଅସୀମ ଜ୍ଞାନକୁ ଗତି କରିବା ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ___________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଆରୋହଲମ୍ଫନ

୯. ____________ ଙ୍କ ମତରେ ଆରୋହାନୁମାନ ଜରିଆରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିହୁଏ ଯେ ବିଶେଷ ଘଟଣାମାନଙ୍କରେ ସାର୍ବିକ ସତ୍ୟ ନିହିତ ଥାଏ ।
Answer:
ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍

୧୦. ପ୍ରଖ୍ୟାତ ଦାର୍ଶନିକ ___________ ଙ୍କ ମତରେ ବସ୍ତୁମାନଙ୍କର ନିର୍ଯ୍ୟାସ ବା ଆକାରଗତ ସତ୍ୟ ନିରୂପଣ କରିବା ଆରୋହାନୁମାନର ଆଭିମୁଖ୍ୟ ଅଟେ ।
Answer:
ବେକନ୍

୧୧. ____________ ଙ୍କ ଭାଷାରେ, ‘‘ଗୋଟିଏ ଶ୍ରେଣୀ ଅନ୍ତର୍ଗତ କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଠାରେ ଉପଲବ୍‌ଧ ହେଉଥ‌ିବା କୌଣସି ସତ୍ୟକୁ ସେହି ଶ୍ରେଣୀ ଅନ୍ତର୍ଗତ ସକଳ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଠାରେ ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାର ଧାରାକୁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।’’
Answer:
ମିଲ୍

୧୨. __________ ଙ୍କ ମତରେ, ‘ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କରୁ ସକଳ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଥବା ଅଳ୍ପ ସାବିକରୁ ସମଗ୍ର ସାବିକର ଅନୁମାନକୁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।’’
Answer:
ଫାଭଲର

୧୩. ଆଧୁନିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ମାନେ ___________ ଓ ___________ ପ୍ରକାରର ଆରୋହାନୁମାନ କଥା କହିଛନ୍ତି ।
Answer:
ପ୍ରାଥମିକ, ଗୌଣ

୧୪. କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁପରକ ସାର୍ବିକ ତର୍କବାକ୍ୟର ପ୍ରତିପାଦନକୁ _____________ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ପ୍ରାଥମିକ

୧୫. ___________ ଓ _____________ ଙ୍କ ମତରେ, ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ହେଉଛି ବାସ୍ତବ ଆରୋହ ପଦ୍ଧତିର ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ଲକ୍ଷଣ ।
Answer:
ମିଲ୍, ବେନ୍

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୧୬. ପ୍ରାଥମିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଏକ __________ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରେ ।
Answer:
ବସ୍ତୁପରକ ସାର୍ବିକ

୧୭. ପ୍ରାଥମିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସର୍ବଦା ______________ ଅଟେ ।
Answer:
ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ

୧୮. ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଭାବେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷିତ କୌଣସି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଆଶ୍ରୟ ନ ନେଇ ଗୋଟିଏ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରାଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଏହାକୁ ____________ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଗୌଣ

୧୯. ବ୍ୟାପକ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ___________ ଓ _________ ଭାବରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଥାଏ ।
Answer:
ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ, ତଥାକଥ୍ତ ଆରୋହାନୁମାନ

୨୦. ସମ୍ଭାବନା __________ ଓ ___________ ଭାବରେ ବିଭକ୍ତ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
ପ୍ରାକ୍ ଅଭିଜ୍ଞତା, ଆପେକ୍ଷିକ ପୁନଃ ମୌଳିକତା

୨୧. ପରିସଂଖ୍ୟାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସର୍ବଦା __________ ଅଟେ ।
Answer:
ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ

୨୨. କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଦ୍ଵୟରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ ____________ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ବା ବୈଜ୍ଞାନିକ

୨୩. ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଉପରେ ଆସ୍ଥାସ୍ଥାପନପୂର୍ବକ ଅବିଧୂତ ଭାବରେ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବାକ୍ୟର ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ ______________ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଅବୈଜ୍ଞାନିକ

୨୪. ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ____________ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଅଟେ ।
Answer:
ସରଳ

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୨୫. ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ___________ ସମ୍ବନ୍ଧ ଅଭାବ ଥାଏ ।
Answer:
କାର୍ଯ୍ୟକାରଶ

୨୬. ସମର୍ଥନ __________ ଓ ___________ ହୋଇପାରେ ।
Answer:
ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ, ପରୋକ୍ଷ

୨୭. ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁ ବା ସମ୍ବନ୍ଧର ସାଦୃଶ୍ୟକୁ ଭିଭିକରି କୌଣସି ଏକ ଅନଧୂତ ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନ ଲାଭକରିବାକୁ __________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକାନୁମାନ

୨୮. ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକାନୁମାନକୁ __________ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଭପମାନୁମାନ

୨୯. ଗ୍ରୀକ୍ ଦାର୍ଶନିକ ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, Analogy ଶବ୍ଦଟି __________ ରୁ ଆସିଅଛି ।
Answer:
Analogia

୩୦. ପୃଥ‌ିବୀପରି ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହରେ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ଅଛନ୍ତି । ଏହା __________ ଉପମାର ଉଦାହରଣ ଅଟେ ।
Answer:
ସରଳ

୩୧. କମ୍ପ୍ୟୁଟର ମନୁଷ୍ୟଭଳି ସ୍ନେହ ସହାନୁଭୂତି ପ୍ରଦର୍ଶନ କରେ । ଏହା __________ ଉପମାର ଉଦାହରଣ ଅଟେ ।
Answer:
ଦୁର୍ବଳ

୩୨. ଯେଉଁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ଅଥବା ମିଥ୍ୟା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ପ୍ରାୟ ସମାନ, ତାହାକୁ ‘ମଧ୍ୟକ’ ବୋଲି ଗ୍ରହଣକରି ତହିଁରୁ ଅଧ୍ଵ ସମ୍ଭାବନା ଥୁବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକାନୁମାନକୁ ____________ ଉପମା କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ସବଳ ବା ସାଧୁ

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୩୩. ମଧ୍ୟକରୁ ଅଳ୍ପ ସମ୍ଭାବନା ଥିବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାଦୃଶ୍ୟ ଭିଭିକାନୁମାନକୁ ____________ ଉପମା କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଦୁର୍ବଳ ବା ଦୁଷ୍ଟ

୩୪. ଜବାହରଲାଲ ଏବଂ ଲାଲବାହାଦୁର ଉଭୟ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନାମରେ ‘ଲାଲ’ ଶବ୍ଦ ରହିଛି । ତେଣୁ ଲାଲବାହାଦୁର ଜବାହରଲାଲଙ୍କ ତୁଲ୍ୟ ଭାବପ୍ରବଣ । ଏହା ___________ ଉପମାର ଉଦାହରଣ ଅଟେ।
Answer:
ଦୁର୍ବଳ ବା ଦୁଷ୍ଟ

C. ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦରେ ଉତ୍ତର ଦିଅ ।

୧. କେଉଁ ଅନୁମାନ ଜରିଆରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିହୁଏ ଯେ ବିଶେଷ ଘଟଣାମାନଙ୍କର ସାର୍ବିକ ସତ୍ୟ ନିହିତ ଥାଏ ?
Answer:
ଆରୋହାନୁମାନ

୨. କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁପରକ ସାର୍ବିକ ତର୍କବାକ୍ୟ ଗଠନ କରିବା ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ପ୍ରାଥମିକ ଆରୋହାନୁମାନ

୩. ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଭାବେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷିତ କୌଣସି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଆଶ୍ରୟ ନ ନେଇ ଗୋଟିଏ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରାଯାଏ, ତାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଗୌଣ ଆରୋହାନୁମାନ

୪. କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମଦ୍ଵୟରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ?
Answer:
ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ

୫. ଅଧୂତ ଜ୍ଞାନରୁ ଅନଧୂତ ଜ୍ଞାନଲାଭ କରିବା ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ

୬. କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମଶୂନ୍ୟତା ହେତୁ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ

୭. ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁ ବା ସମ୍ବନ୍ଧର ସାଦୃଶ୍ୟକୁ ଭିଭିକରି କୌଣସି ଏକ ଅନଧୂତ ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନଲାଭ କରିବାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ସାଦୃଶ୍ୟ ଭିଭିକାନୁମାନ

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୮. ଯେଉଁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ଅଥବା ମିଥ୍ୟା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ପ୍ରାୟ ସମାନ, ତାହାକୁ ‘ମଧ୍ୟକ’ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରି ତହିଁରୁ ଅଧୂକ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ସବଳ ବା ସାଧୁ ଉପମା

୯. ଯେଉଁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ଅଥବା ମିଥ୍ୟା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ପ୍ରାୟ ସମାନ, ତାହାକୁ ମଧ୍ୟକ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରି ତହିଁରୁ ଅଳ୍ପ ସମ୍ଭାବନା ଥିବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଅନୁମାନକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଦୁର୍ବଳ ବା ଦୁଷ୍ଟ ଉପମା

୧୦. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ‘ଆରୋହାନୁମାନ ଜରିଆରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିହୁଏ ଯେ ବିଶେଷ ଘଟଣାମାନଙ୍କରେ ସାବିକ ସତ୍ୟ ନିହିତ ଥାଏ’’ ?
Answer:
ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍

୧୧. କିଏ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ଏକ ସାରାଂଶମୂଳକ ଆରୋହାନୁମାନ ବୋଲି ବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ?
Answer:
ଡ. ଜନ୍‌ସନ୍

୧୨. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କରୁ ସକଳ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଥବା ଅଳ୍ପ ସାର୍ବିକରୁ ସମଗ୍ର ସାବିକର ଅନୁମାନକୁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ’’ ?
Answer:
ଫାଭଲର

୧୩. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ଆରୋହ ପଦ୍ଧତି ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତିର ବିପରୀତ ଅଟେ’’ ?
Answer:
ଜେଭନ୍ସ
୧୪. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ଅବରୋହ ଏକ ଅବତରଣ ପଦ୍ଧତି ମାତ୍ର ଆରୋହ ପଦ୍ଧତି ଏକ ଆରୋହଣ ପଦ୍ଧତି ଅଟେ”?
Answer:
ବେକନ୍

୧୫. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ଆରୋହ ପଦ୍ଧତିରେ କାର୍ଯ୍ୟରୁ କାରଣକୁ ଗତି ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତିରେ କାରଣରୁ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଅନୁମାନ କରାଯାଇଥାଏ’’ ?
Answer:
ଫାଉଲର୍

୧୬. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ଆରୋହ ପଦ୍ଧତି ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତିର ପୂର୍ବ ଅଟେ’’ ?
Answer:
ମିଲ୍

୧୭. Analogy ଶବ୍ଦଟି କେଉଁ ଗ୍ରୀକ୍ ଶବ୍ଦରୁ ଆସିଅଛି ?
Answer:
Analogia

୧୮. Induction ଶବ୍ଦଟି କେଉଁ ଗ୍ରୀକ୍ ଶବ୍ଦରୁ ଆସିଅଛି ?
Answer:
Epagoge

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୧୯. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ବିଷୟବସ୍ତୁର ଆଂଶିକ ତାଦାତ୍ମ୍ୟରୁ ଅନ୍ୟ ବିଷୟକ ତାଦାତ୍ମ୍ୟର ଅନୁମାନକୁ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ’’ ?
Answer:
ୱେଲଟନ୍

D. ଭୁଲ୍ ଥିଲେ ଠିକ୍ କରି ଲେଖ

୧. ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ଆବିଷ୍କାର ଓ ପ୍ରମାଣହିଁ ଆରୋହାନୁମାନ ।’’ (ଭୁଲ୍)
Answer:
ମିଲ୍‌ଙ୍କ ମିତରେ, ‘ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ଆବିଷ୍କାର ଓ ପ୍ରମାଣହିଁ ଆରୋହାନୁମାନ ।’’ (ଠିକ୍)

୨. ଆଂଶିକ ସତ୍ୟରୁ ଆଂଶିକ ସତ୍ୟକୁ ଲମ୍ଫ ପ୍ରଦାନ କରିବାକୁ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଆଂଶିକ ସତ୍ୟରୁ ସାମାନ୍ୟ ବା ସାର୍ବିକ ସତ୍ୟକୁ ଲମ୍ଫ ପ୍ରଦାନ କରିବାକୁ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

୩. ପ୍ରାଥମିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସର୍ବଦା ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟ ଉପରେ ଆଧାରିତ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ପ୍ରାଥମିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସର୍ବଦା ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

୪. ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଭାବେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷିତ କୌଣସି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଆଶ୍ରୟ ନେଇ ଗୋଟିଏ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ ଗୌଣ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଭାବେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷିତ କୌଣସି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଆଶ୍ରୟ ନ ନେଇ ଗୋଟିଏ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ ଗୌଣ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

୫. ଯେକୌଣସି ବିଷୟର କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ସୀମିତ ଜ୍ଞାନରୁ ଅସୀମ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ବିଶିଷ୍ଟ ଗୋଟଏ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ଗଠନ କରିବାକୁ ଆରୋହାନୁମାନର ସମସ୍ୟା କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯେକୌଣସି ବିଷୟର କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ସୀମିତ ଜ୍ଞାନରୁ ଅସୀମ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ବିଶିଷ୍ଟ ଗୋଟଏ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ଗଠନ କରିବା ସମ୍ଭବ ହୁଏ କିପରି ? ଏହାହିଁ ଆରୋହାନୁମାନର ସମସ୍ୟା । (ଠିକ୍)

୬. ଆରୋହାନୁମାନ ଦୁଇଟି ମୌଳିକ ବିଷୟ ଧାରା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ; ଯଥା – (୧) ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ (୨) ପରୀକ୍ଷଣ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଆରୋହାନୁମାନ ଦୁଇଟି ମୌଳିକ ବିଷୟ ଧାରା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ; ଯଥା – (୧) ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ (୨) କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ । (ଠିକ୍)

୭. ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ ତିନି ପ୍ରକାରର; ଯଥା- ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନ, ଯୁକ୍ତି ସାଦୃଶ୍ୟମୂଳକ ଆରୋହାନୁମାନ, ତଥ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧନମୂଳକ ଆରୋହାନୁମାନ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ ତିନି ପ୍ରକାରର; ଯଥା- ବୈଜ୍ଞାନିକ ବା ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନ, ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଓ ସାଦୃଶ୍ୟ ଭିତ୍ତିକାନୁମାନ ବା ଉପମାନ । (ଠିକ୍)

୯. ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ନାହିଁ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ଅଛି । (ଠିକ୍)

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

୧୦. ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଅଛି, ମାତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ନାହିଁ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ଉଭୟ ରହିଛି । (ଠିକ୍)

୧୧. ଅ-ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ଅଛି । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଅ-ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ନାହିଁ । (ଠିକ୍)

୧୨. ଅ-ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତାମୂଳକ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଅ-ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

୧୩. ପୃଥ‌ିବୀ ତୁଲ୍ୟ ମଙ୍ଗଳଗ୍ରହ ମଧ୍ଯ ପ୍ରାଣୀ-ଅତ୍ୟୁଷିତ – ଏହା ଏକ ଦୁର୍ବଳ ଉପମା । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ପୃଥ‌ିବୀ ତୁଲ୍ୟ ମଙ୍ଗଳଗ୍ରହ ମଧ୍ଯ ପ୍ରାଣୀ-ଅଭ୍ୟୁଷିତ – ଏହା ଏକ ସବଳ ଉପମା । (ଠିକ୍)

୧୪. ମଣିଷ ତୁଲ୍ୟ ଶୁଆ କଥା କହିପାରେ । ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ ତାହାର ବୃଦ୍ଧି, ବିବେକ ରହିଅଛି । ଏହା ଏକ ସବଳ ଉପମା । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ ଶୁଆ କଥା କହିପାରେ । ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ ତାହାର ବୃଦ୍ଧି, ବିବେକ ରହିଛି । ଏହା ଏକ ଦୁର୍ବଳ ଉପମା । (ଠିକ୍)

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

Odisha State Board CHSE Odisha Class 11 Logic Solutions Unit 3 ଆରୋହାନୁମାନର ପ୍ରକୃତି, ସମସ୍ୟା ଓ ପଦ୍ଧତି ଆରୋହାନୁମାନ ଏବଂ ସମ୍ଭାବନା Short & Long Answer Questions

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଉତ୍ତରମୂଳକ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର
A. ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଟିପ୍‌ପଣୀ ଲେଖ

୧. ଅବରୋହାନୁମାନରୁ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ଉପକ୍ରମଣର କାରଣ ଦର୍ଶାଅ ।
Answer:
(i) ଅବରୋହାନୁମାନରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଏକ ବା ଦୁଇଟି ଯୁକ୍ତିବାକ୍ୟରୁ ସର୍ବଦା ନିଃସୃତ ହୁଏ; କିନ୍ତୁ ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ ଦେଖାଯାଏ ଯେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ସର୍ବଦା ଏକାଧ୍ଵ ଯୁକ୍ତି ବାକ୍ୟରୁ ନିଃସୃତ ହୋଇଥାଏ ।
(ii) ଅବରୋହାନୁମାନରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଯୁକ୍ତିବାକ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବ୍ୟାପକ ହୋଇ ନ ପାରେ; ମାତ୍ର ଆରୋହାନୁମାନରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ସବୁ ସମୟରେ ଯୁକ୍ତିବାକ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବ୍ୟାପକ ହୋଇଥାଏ ।
(iii) ଅବରୋହାନୁମାନରେ କେବଳ ମାତ୍ର ଆକାରଗତ ସତ୍ୟତା ଉପରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖାଯାଇଥାଏ; ମାତ୍ର ଆରୋହାନୁମାନରେ ଆକାରଗତ ଓ ବସ୍ତୁଗତ ଉଭୟପ୍ରକାର ସତ୍ୟ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ବ ଆରୋପ କରାଯାଇଥାଏ ।
(iv) ଅବରୋହାନୁମାନରେ ଯୁକ୍ତିବାକ୍ୟ ବା ହେତୁବଚନଗୁଡ଼ିକର ବସ୍ତୁଗତ ସତ୍ୟତା ପରୀକ୍ଷା ନ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ; ମାତ୍ର ଆରୋହାନୁମାନରେ ଯୁକ୍ତିବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ବା ହେତୁବଚନଗୁଡ଼ିକୁ ବାସ୍ତବ ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥାଏ ।
(v) ଅବରୋହାନୁମାନରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଯୁକ୍ତିବାକ୍ୟରୁ ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ନିଃସୃତ ହୋଇଥାଏ; କିନ୍ତୁ ଆରୋହାନୁମାନରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଯୁକ୍ତିବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକରୁ ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ନିଃସୃତ ହେବାକୁ ହେଲେ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟ- କାରଣ ନିୟମ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବାକୁ ପଡ଼େ ।

୨. ଅବରୋହାନୁମାନ ଓ ଆରୋହାନୁମାନ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ଦର୍ଶାଅ ।
Answer:
(i) ଅବରୋହାନୁମାନ କେବଳ ଆକାରଗତ ସତ୍ୟ ଉପରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ । ଦତ୍ତ ତର୍କ-ବଚନଗୁଡ଼ିକ ଠିକ୍ କିମ୍ବା ଭୁଲ୍, ସତ କିମ୍ବା ମିଛ ତାହା ଅବରୋହାନୁମାନର ପରିସରଭୁକ୍ତ ନୁହେଁ; ମାତ୍ର ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଦତ୍ତ ତର୍କବଚନରୁ ନିଃସୃତ ହେଉଛି କି ନାହିଁ ତାହା ଜାଣିବା ନିହାତି ଦରକାର । ଯଦି ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ଦତ୍ତ ତର୍କବଚନରୁ ନିଃସୃତ ହେଉଛି, ତେବେ ଯୁକ୍ତିଟି ବୈଧ । ମାତ୍ର ଯଦି ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ନିଃସୃତ ହେଉ ନାହିଁ, ତେବେ ଯୁକ୍ତିଟି ଅବୈଧ ଅଟେ । ମାତ୍ର ଆରୋହାନୁମାନରେ ତର୍କବଚନଗୁଡ଼ିକ ସତ ହୋଇଥିବା ଦରକାର । ତର୍କବଚନଗୁଡ଼ିକ ସତ ହୋଇଥୁଲେ ଯାଇ ଏଥୁରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିଃସୃତ ହୋଇପାରିବ । ତେଣୁ ଆରୋହାନୁମାନ ଉଭୟ ଆକାରଗତ ସତ୍ୟତା ଏବଂ ବସ୍ତୁଗତ ସତ୍ୟତା ଉପରେ ଆଧାରିତ।
(ii) ଆରୋହାନୁମାନରେ ଆମେ କେତେକରୁ ‘ସମସ୍ତ’ ବା ‘ବିଶେଷ’ରୁ ‘ସାର୍ବିକ’ ରେ ଉପନୀତ ହେଉ; ମାତ୍ର ‘ବିଶେଷ’ କିମ୍ବା ‘ସମସ୍ତ’ରେ ଉପନୀତ ହେଉ ।
(iii) ଆରୋହାନୁମାନରେ ‘କେତେକ’ ରୁ ‘ସମସ୍ତ’ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ବ୍ୟବଧାନ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୁଏ । ଏହାକୁ ଆମେ ଅତିକ୍ରମ କରୁ । ଏତାଦୃଶ ବ୍ୟବଧାନ ଅତିକ୍ରମଣକୁ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ କୁହାଯାଏ; ମାତ୍ର ଅବରୋହାନୁମାନରେ ଏଭଳି କୌଣସି ବ୍ୟବଧାନ ନ ଥାଏ ।
(iv) ଆରୋହାନୁମାନ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ମୌଳିକ ନିୟମ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ । ଅବରୋହାନୁମାନ କିନ୍ତୁ ଏହା ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ନ ହୋଇ ଚିନ୍ତାର ମୂଳସୂତ୍ର; ଯଥା – ତାଦାତ୍ମ୍ୟ ନିୟମ, ବିରୋଧବାଚକ ନିୟମ ଏବଂ ନିର୍ମଧ୍ଯମ ନିୟମ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହୋଇଥାଏ ।

୩. ଆରୋହାନୁମାନର ସମସ୍ୟାମାନ ବୁଝାଇ ଲେଖ ।
Answer:
ଆରୋହାନୁମାନ ଏକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବଚନର ବସ୍ତୁଗତ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିଥାଏ । ସାମାନ୍ୟ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଲାଗି ଆରୋହାନୁମାନ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଅନୁଭୂତି ଓ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଯେ, ଏହି ଲୋକଟି ମୃତ ବା ସେହି ଲୋକଟି ମୃତ ଅଥବା ଏହି ଲୌହଖଣ୍ଡ ଜଳକଣା ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଲେ କଳଙ୍କି ଲାଗିଯାଏ-ଇତ୍ୟାଦି ଆଂଶିକ ତର୍କବଚନଗୁଡ଼ିକ ବସ୍ତୁପରକ ସତ୍ୟନିଷ୍ଠ ଅଟନ୍ତି; କିନ୍ତୁ ‘ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ’ ଅଥବା ‘ସବୁ ଲୁହା ଜଳକଣା ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଲେ କଳଙ୍କି ଲାଗିଯାଏ’ – ଏପରି ବସ୍ତୁପରକ ସାମାନ୍ୟ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ତଥାକଥ୍ତ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ବା ଅନୁଭୂତିରୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

କାରଣ ଆମର ଅନୁଭୂତି ତଥା ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ସୀମିତ ଅଟେ । ତେଣୁ ପ୍ରଶ୍ନଉଠେ ଯେ, ଏପରି ସୀମିତ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ତଥାକଥୁତ ବସ୍ତୁପରକ ସାମାନ୍ୟ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇପାରିବ କିପରି ? ଏହାହିଁ ହେଉଛି ଆରୋହାନୁମାନର ସମସ୍ୟା ।

୪. ଆରୋହାନୁମାନର ବିଭିନ୍ନ ସୋପାନମାନଙ୍କର ନାମ ଲେଖ ।
Answer:
(i) ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ, ସଂଜ୍ଞା, ବିଶ୍ଳେଷଣ ଓ ଅପସାରଣ ।
(ii) ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନ
(iii) ସାର୍ବିକୀକରଣ
(iv) ପ୍ରମାଣ
(v) ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ।

୫. ସବଳ ଉପମା କ’ଣ ତାହା ବୁଝାଅ ।
Answer:
ଯେଉଁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ଅଥବା ମିଥ୍ୟା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ପ୍ରାୟ ସମାନ ତାହାକୁ ‘ମଧ୍ୟକ’ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରି ତହିଁରୁ ଅଧିକ ସମ୍ଭାବନା ଥ‌ିବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାଦୃଶ୍ୟ ଭିଭିକାନୁମାନକୁ ସବଳ ଉପମା ଆଖ୍ୟା ଦିଆଯାଏ । ଯଥା – ‘ପୃଥ‌ିବୀତୁଲ୍ୟ ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହ ମଧ୍ଯ ପ୍ରାଣୀ ଅଧୁଷିତ’ ।

୬. ଦୁର୍ବଳ ଉପମା କ’ଣ ତାହା ବୁଝାଇ ଲେଖ ।
Answer:
ଯେଉଁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ଅଥବା ମିଥ୍ୟା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ପ୍ରାୟ ସମାନ ତାହାକୁ ‘ମଧ୍ୟକ’ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରି ତହିଁରୁ ଅଳ୍ପ ସମ୍ଭାବନା ଥୁବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାଦୃଶ୍ୟ ଭିଭିକାନୁମାନକୁ ଦୁର୍ବଳ ବା ଦୁଷ୍ଟ ଉପମା ଆଖ୍ୟା ଦିଆଯାଏ; ଯଥା – ‘‘ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ ଶୁଆ କଥା କହିପାରେ, ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ ତାହାର ବୁଦ୍ଧି ବିବେକ ରହିଛି ।’’

୭. ଉଭୟ ପୃଥ‌ିବୀ ଏବଂ ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପୃଥ‌ିବୀରେ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ଥିବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ପ୍ରକାରର ଯୁକ୍ତି ଅଟେ ? ଚାରିପଟେ ବୁଲନ୍ତି । ଉଭୟଙ୍କର ଭୂମି, ସମୁଦ୍ର ଏବଂ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଅଛି । କରାଯାଏ । ତେଣୁ ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହରେ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ଅଛନ୍ତି । ଏହା କି ପ୍ରକାରର ଯୁକ୍ତି ଅଟେ ?
Answer:
ଏହି ଉଦାହରଣଟି ଗୋଟିଏ ଉପମାର ଉଦାହରଣ ।

୮. ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସଂଜ୍ଞା ଦିଅ ।
Answer:
କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନକରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବଚନର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ; ଯଥା –
ରାମ ମରଣଶୀଳ ।
ସୀତା ମରଣଶୀଳ ।
ଆକବର ମରଣଶୀଳ ।
ଏଲିସ ମରଣଶୀଳ ।
…………….
_______________
∴ ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ ।

୯. ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ କ’ଣ ?
Answer:
କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମଶୂନ୍ୟତା ହେତୁ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ ଅସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନ ବୋଲି କୁହାଯାଏ; ଯଥା –
୧ମ ଦୃଷ୍ଟି ସିଂହ ଧୂସର ।
୨ୟ ଦୃଷ୍ଟ ସିଂହ ଧୂସର ।
୩ୟ ଦୃଷ୍ଟ ସିଂହ ଧୂସର ।
……………………
___________________
ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟ ସିଂହ ଧୂସର ।

୧୦. ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ପ୍ରଧାନ ପ୍ରଧାନ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଲେଖ ।
Answer:
ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ନିମ୍ନଲିଖ୍ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟମାନ ରହିଛି; ଯଥା –

  • ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନଦ୍ୱାରା ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବଚନ ସଂସ୍ଥାପିତ ହୁଏ ।
  • ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରାଯାଏ ।
  • ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନର ଏକ ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶେଷତ୍ଵ ।
  • ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ଉପନୀତ ହେବା ନିମିତ୍ତ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟ- କାରଣ ନିୟମରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ।

୧୧. ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ କ’ଣ ?
Answer:
ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନର ଏକ ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶେଷତ୍ବ । ଯେଉଁଠାରେ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ନାହିଁ ତାହାକୁ ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ ବୋଲି ମିଲ୍ ଏବଂ ବେନ୍ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଅନୁମାନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ସମ୍ପ୍ରସାରଣ । ଏହାଦ୍ବାରା ଅଧ‌ିଗତ ଜ୍ଞାନରୁ ଅନଧ୍ଵଗତ ଜ୍ଞାନଲାଭ କରାଯାଏ; ତେଣୁ ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୋଟିଏ ଜାତିର କେତେକ ବସ୍ତୁର ଜ୍ଞାନରୁ ସେହି ଜାତୀୟ ସମସ୍ତ ବସ୍ତୁ ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନଲାଭ କରାଯାଏ ନାହିଁ, ଅର୍ଥାତ୍ ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ନାହିଁ ତାହା ଆରୋହାନୁମାନ ପଦବାଚ୍ୟ ନୁହେଁ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୧୨. ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନର ପ୍ରକାରଭେଦ କର ।
Answer:
ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ ତିନି ପ୍ରକାରର; ଯଥା –

  • ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ;
  • ଅ-ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ;
  • ସାଦୃଶ୍ୟମୂଳକ ଆରୋହାନୁମାନ ।

୧୩. ନିମ୍ନଲିଖିତ ମନ୍ତବ୍ୟ ଉପରେ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଟିପ୍‌ପଣୀ ଦିଅ ।
(କ) ଅବରୋହାନୁମାନ ସିଦ୍ଧ କିମ୍ବା ଅସିଦ୍ଧ ହୋଇପାରେ; କିନ୍ତୁ ଆରୋହାନୁମାନ ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ କିମ୍ବା ଅଯୌକ୍ତିକ ହୋଇପାରେ ।
(ଖ) ଆରୋହ ସମସ୍ୟା ସମାଧାନ ରହିତ ଅଟେ ।
Answer:
(କ) ଅବରୋହାନୁମାନ ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ବିଶ୍ଳେଷଣ ସହିତ ସଂପୃକ୍ତ । ଯଦି ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ହେତୁ ବାକ୍ୟ ବା ହେତୁବାକ୍ୟମାନଙ୍କରେ ନିହିତ, ତେବେ ଅନୁମାନଟି ସିଦ୍ଧ, ନଚେତ୍ ତାହା ଅସିଦ୍ଧ । ଏଠାରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ସମର୍ଥନ ଯୋଗାଇବା ନିମନ୍ତେ ହେତୁ – ବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସମର୍ଥ । କାରଣ ସିଦ୍ଧ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ହେତୁ-ବାକ୍ୟଠାରୁ କଦାପି ବ୍ୟାପକତର ନୁହେଁ । ଆରୋହାନୁମାନ ସଂଶ୍ଳେଷଣ ସହିତ ସଂପୃକ୍ତ।

ଏଠାରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ହେତୁ-ବାକ୍ୟମାନଙ୍କ ତୁଳନାରେ ଅଧିକ ବ୍ୟାପକ । ତେଣୁ ଏହାର ସମସ୍ତ ହେତୁ-ବାକ୍ୟ ସତ୍ୟ ହୋଇଥ‌ିବା ସତ୍ତ୍ବେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମିଥ୍ୟା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଥାଏ । ସୁତରାଂ ଏହା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣଭାବରେ ସିଦ୍ଧ ବା ପ୍ରାମାଣିକ ବୋଲି କୁହାଯାଇ ନ ପାରେ; କିନ୍ତୁ ସାମାନ୍ୟକରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାଟି ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତଭାବେ କରାଯାଇଛି କି ତାହା ଅଯୌକ୍ତିକ ଏହା ପରୀକ୍ଷା କରି ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ଏଠାରେ ଅବକାଶ ରହିଛି । ଆମ୍ଭେମାନେ ଯଦି ଅନେକଗୁଡ଼ିଏ ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରିଥାଉ ଅଥଚ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଆଦୌ ମିଳେ ନାହିଁ ଅଥବା ଯଦି ସାମାନ୍ୟକରଣଟି କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ଉପରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଥାଏ ତେବେ ତାହା ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ବୋଲି ବିବେଚିତ ହୁଏ ।

କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ କେତୋଟି ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ତଥା ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ରହିଛି କି ନା ତା’ର ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ଯତ୍ନବାନ୍ ନ ହୋଇ ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ସାମାନ୍ୟକରଣରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ ହେଉ, ତେବେ ସ୍ପଷ୍ଟତଃ ତାହା ଅଯୌକ୍ତିକ ।

(ଖ) ଆରୋହ ସମସ୍ୟା ହେଉଛି କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଆମେମାନେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ହେଉ କିଭଳି ? ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିସ୍ଥିତିର ପରୀକ୍ଷାକରି ଅତୀତ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ୍ ପରିସ୍ଥିତି ସମ୍ବନ୍ଧରେ କହିବା ସମ୍ଭବପର ହୁଏ କିଭଳି ? ଦୃଷ୍ଟ ଓ ଜ୍ଞାତ ବିଷୟରୁ ଅଦୃଷ୍ଟ ଓ ଅଜ୍ଞାତ ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ସମ୍ଭବପର କି ? ହିଉମ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ଏହି ସମସ୍ୟା ସମାଧାନ ରହିତ । ତାଙ୍କ ମତରେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଦୃଷ୍ଟ ବିଷୟରୁ ଅଦୃଷ୍ଟ ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଅଦୃଷ୍ଟ ବିଷୟକ ସମସ୍ତ ଉକ୍ତି ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ହୋଇପାରେ; କିନ୍ତୁ କଦାପି ନିଶ୍ଚିତିମୂଳକ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ । ମିଲ୍ ଏବଂ ବେନ୍ ଏଠାରେ ଭିନ୍ନ ମତପୋଷଣ କରନ୍ତି ।

ସେମାନଙ୍କ ମତରେ, ଯଦି ସଂପୃକ୍ତ ବିଷୟଟି କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ଉପରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଯଦି ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରିଥାଉ, ତେବେ ଆରୋହ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ସମ୍ଭବପର । ଯେଉଁ କାରଣରୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ଗୋଟିଏ ପରିସ୍ଥିତିର ଉଦ୍ଭବ ହୋଇଛି; ସେହି କାରଣରୁ ଅତୀତରେ ମଧ୍ୟ କେବଳ ସେହି ପରିସ୍ଥିତିର ଉଦ୍ଭବ ହୋଇଥ୍ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତରେ ମଧ୍ୟ ତାହାହିଁ ହେବ । ତେଣୁ ସେମାନଙ୍କ ମତରେ, ଦୃଷ୍ଟ ଓ ଜ୍ଞାତ ବିଷୟରୁ ଅଦୃଷ୍ଟ ଓ ଅଜ୍ଞାତ ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ସମ୍ଭବପର ।

୧୪. ଆରୋହାନୁମାନର ଆବଶ୍ୟକତା ବୁଝାଇ ଲେଖ ।
Answer:
ଆରୋହାନୁମାନର ନିମ୍ନଲିଖ୍ ଆବଶ୍ୟକତା ଦେଖାଯାଏ :
(i) ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗୋଟିଏ ଅସୀମ ବ୍ୟାଚ୍ୟାର୍ଥବିଶିଷ୍ଟ ସାମାନ୍ୟ ପଦ ବିଷୟକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବଚନ ସୃଷ୍ଟି କରେ ।
(ii) ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବଚନ ସ୍ଥାପନ କରେ ।
(iii) ଆରୋହାନୁମାନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାରେ ସହାୟତା କରିଥାଏ ।

୧୫. ସାଦୃଶ୍ୟ ଭିତ୍ତିକାନୁମାନ କାହାକୁ କହନ୍ତି ?
Answer:
ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁ ବା ସମ୍ବନ୍ଧର ସାଦୃଶ୍ୟକୁ ଭିଭିକରି କୌଣସି ଏକ ଅନଧୂତ ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନ ଲାଭ କରିବାକୁ ସାହାଯ୍ୟରେ ଅପରଟିର ରୂପ, ଗୁଣ, କାର୍ଯ୍ୟକାରିତା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସୂଚନା ଦେବାକୁ ଉପମା ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ତେଣୁ ସାଦୃଶ୍ୟ ଭଭିକାନୁମାନକୁ ଉପମାନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ପ୍ରଖ୍ୟାତ ଗ୍ରୀକ୍ ଦାର୍ଶନିକ ଆରିଷ୍ଟୋଟଲ୍ Analogia ଶବ୍ଦରୁ Analogy ବା ସାଦୃଶ୍ୟ ଭିଭିକାନୁମାନ ନିଷ୍ପନ୍ନ ବୋଲି ମତବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ମତରେ, Analogia କହିଲେ ଗଣିତଶାସ୍ତ୍ରର ଆନୁପାତିକ ସାଦୃଶ୍ୟ ଭିଭିକାନୁମାନ ନିଷ୍ପନ୍ନ ବୋଲି ମତବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ମତରେ, Analogia କହିଲେ ଗଣିତଶାସ୍ତ୍ରର ଆନୁପାତିକ ସାଦୃଶ୍ୟ ବୋଲି ବୁଝୁଥିଲେ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ ୧ : ୨ :: ୨: ୪

B. ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦର୍ଶାଅ

୧. ଅବରୋହ ଓ ଆରୋହ ।
Answer:
(a) ଅବରୋହାନୁମାନରେ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁତଃ ସତ୍ୟ କି ନୁହଁନ୍ତି ପରୀକ୍ଷା ନ କରି ମଧ୍ୟ ଅନୁମାନ କରାଯାଇପାରେ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ – ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣୀଶୀଳ । ମାତ୍ର ଆରୋହାନୁମାନର ହେତୁବାକ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ବସ୍ତୁତଃ ସତ୍ୟ କାରଣ ସେଗୁଡ଼ିକ ଅଭିଜ୍ଞତା ସାହାଯ୍ୟରେ ସଂଗୃହୀତ ।
(b) ଅବରୋହାନୁମାନରେ କେବଳ ଆକାରଗତ ସତ୍ୟତା ବା ବୈଧତା ପ୍ରତିପାଦନ କରାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଆରୋହାନୁମାନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଆକାରଗତ ଓ ବାସ୍ତବ ଉଭୟ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବା ।
(c) ଜେଭନ୍ସ ଅବରୋହକୁ ରଜ୍ଜୁ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଏବଂ ଆରୋହକୁ ତାହାର ବିପରୀତ ପ୍ରକ୍ରିୟା ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି ।
(d) ବେକନ୍ ଆରୋହକୁ ଅଧିରୋହଣ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଏବଂ ଅବରୋହକୁ ଅବତରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଅଛନ୍ତି ।

୨. ପ୍ରାଥମିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଓ ଗୌଣ ଆରୋହାନୁମାନ ।
Answer:
କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁପରକ ସାର୍ବିକ ତର୍କବାକ୍ୟର ପ୍ରତିପାଦନକୁ ମୁଖ୍ୟ ବା ପ୍ରାଥମିକ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣ – ରାମ ମରଣଶୀଳ ଅଟେ ।
ଯଦୁ ମରଣଶୀଳ ଅଟେ ।
ଆକବର ମରଣଶୀଳ ଅଟେ ।
________________
∴ ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଭାବେ ପର୍ଯ୍ୟବେଷିତ କୌଣସି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଆଶ୍ରୟ ନ ନେଇ ଗୋଟିଏ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରାଯାଏ, ସେତେବେଳେ ଏହାକୁ ଗୌଣ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ – ନିଉଟନ୍‌ଙ୍କର ମାଧ୍ୟାକର୍ଷଣ ତତ୍ତ୍ଵକୁ ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାପାଇଁ ବଳ ରାଶି ଇତ୍ୟାଦି ପ୍ରତ୍ୟୟ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ ।

୩. ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ ଓ ତଥାକଥ୍ତ ଆରୋହାନୁମାନ ।
Answer:
ଯେଉଁ ଆରୋହାନୁମାନରେ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ଥାଏ, ତାହା ହେଉଛି ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ । ଏହା ତିନିଟି ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଏ; ଯଥା – (a) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ (b) ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ (c) ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ଅନୁମାନ ।
ଯେଉଁ ଆରୋହାନୁମାନରେ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ନ ଥାଏ, ତାକୁ ତଥାକଥିତ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ଏହାକୁ ତିନିଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଥାଏ; ଯଥା – (a) ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନ (b) ଯୁକ୍ତି ସାଦୃଶ୍ୟମୂଳକ ଆରୋହାନୁମାନ (c) ତଥ୍ୟ ସମ୍ବନ୍ଧନମୂଳକ ନୀତି ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୪. ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଓ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ।
Answer:
କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଦ୍ଵୟରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନକରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାକୁ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହାରଣ – ଯୋଶେଫ୍ ମରଣଶୀଳ ।
ଯଦୁ ମରଣଶୀଳ ।
ଯୋଶେଫ୍ ମରଣଶୀଳ ।
……………………….
……………………….
_____________________
∴ ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ ।
କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମଶୂନ୍ୟତା ହେତୁ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନକୁ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ବା ସରଳ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
୧ୟ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
୨ୟ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
୩ୟ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
……………………….
……………………….
_____________________
∴ ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
(୧) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନରେ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ଥାଏ ମାତ୍ର ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ନଥାଏ ।
(୨) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଅଧିକ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ବା ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ । ମାତ୍ର ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟେ ।

୫. ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଏବଂ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନ ।
Answer:
(a) ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନରେ ବିଶେଷରୁ ସାର୍ବିକ ସତ୍ୟ ଅନୁମାନ କରାଯାଉଥିବା ସ୍ଥଳେ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନରେ ବିଶେଷ ଲକ୍ଷଣମାନଙ୍କର ସାଦୃଶ୍ୟରୁ ଅନ୍ୟ ଲକ୍ଷଣ ସାଦୃଶ୍ୟର ଅନୁମାନ କରାଯାଏ ।
(b) କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନର ଭିଭି ହୋଇଥିବା ସ୍ଥଳେ, କେବଳ ଲକ୍ଷଣଗତ ସାଦୃଶ୍ୟ ହିଁ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହାନୁମାନର ଭିତ୍ତିଭୂମି ।
(c) ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଅନିଶ୍ଚିତ ଏବଂ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ହୋଇଥିବା ସ୍ଥଳେ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ।

୬. ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଏବଂ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ।
Answer:
ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ରହିଅଛି । ମାତ୍ର ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଲକ୍ଷଣ ସାଦୃଶ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଥିବାବେଳେ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ରହିଅଛି । ମାତ୍ର ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଲକ୍ଷଣ ସାଦୃଶ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଥ‌ିବାବେଳେ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଅବାଧୂତ ଅଭିଜ୍ଞତା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ । ଉଭୟ ଅନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଅନିଶ୍ଚିତ, କାରଣ ଏଠାରେ କାରଣିକତା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରାଯାଏ ନାହିଁ ।

୭. ସବଳ ଉପମା ଓ ଦୁର୍ବଳ ଉପମା ।
Answer:
ଯେଉଁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ଅଥବା ମିଥ୍ୟା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ପ୍ରାୟ ସମାନ, ତାହାକୁ ‘ମଧ୍ୟକ’ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରି ତହିଁରୁ ଭିଭିକାନୁମାନକୁ ସବଳ ବା ସାଧୁ ଉପମା କୁହାଯାଏ ।
ଯଥା- ପୃଥ‌ିବୀ ତୁଲ୍ୟ ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାଣୀ-ଅଧ୍ୟଷିତ । ଏହା ସବଳ ଉପମାର ଉଦାହରଣ ଅଟେ ।
ଯେଉଁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ଅଥବା ମିଥ୍ୟା ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ପ୍ରାୟ ସମାନ, ତାହାକୁ ‘ମଧ୍ୟକ’ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରି ତହିଁରୁ ଅଳ୍ପ ସମ୍ଭାବନା ଥ‌ିବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକାନୁମାନକୁ ଦୁର୍ବଳ ବା ଦୁଷ୍ଟ ଉପମା କୁହାଯାଏ; ଯଥା – ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ ଶୁଆ କଥା କହିପାରେ । ତେଣୁ ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ ତାହାର ବୁଦ୍ଧି ବିବେକ ରହିଅଛି ।
ଏହା ଏକ ଦୁର୍ବଳ ଉପମା ।

ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର

୧. ଆରୋହାନୁମାନ କାହାକୁ କୁହାଯାଏ ଓ ଏହାର ପ୍ରକୃତି କିଭଳି ?
Answer:
ଯେଉଁ ଅନୁମାନରେ କେତେକ ସମଜାତୀୟ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାନିଚୟର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣପୂର୍ବକ ଜ୍ଞାନ ଆହରଣ କରିବା ପଦ୍ଧତିର ଦୁଇଟି ମୌଳିକ ନିୟମ; ଯଥା- କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ (Law of causation) ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ (Law of uniformity of nature) ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ଉକ୍ତ ବିଶେଷ ଶ୍ରେଣୀୟ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣା ସମ୍ପର୍କରେ ଗୋଟିଏ ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ (Real) ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଏ ତାହାକୁ ଆରୋହ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ଯେପରି ରାମ, ଶ୍ୟାମ, ମଧୁ ପ୍ରଭୃତି କେତେକ ମଣିଷମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଆମେ ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ ଅଟନ୍ତି’ – ଏହି ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନଟି ସ୍ଥାପନ କରୁ ।

ଉପରିଲିଖ୍ ଅନୁମାନର ସଂଜ୍ଞାଟିକୁ ବିଶ୍ଳେଷଣ କଲେ ନିମ୍ନୋକ୍ତ ଲକ୍ଷଣଗୁଡ଼ିକ ଥିବାର ପରିଲକ୍ଷିତ ହୁଏ ।

(i) ଆରୋହାନୁମାନରେ ଆମେ ‘କେତେକ’ରୁ ‘ସମସ୍ତ’ ବା ‘ବିଶେଷ’ରୁ ‘ସାର୍ବିକ’ରେ ଉପନୀତ ହେଉ । ‘କେତେକ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ’ – ଏହି ବାସ୍ତବାନୁଭୂତିରୁ ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ’ – ଏହି ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନରେ ଉପନୀତ ହେଉ ।

(ii) ଆରୋହାନୁମାନରେ ‘କେତେକ’ ରୁ ‘ସମସ୍ତ’ ବା ‘ବିଶେଷ’ ‘ସାର୍ବିକ’ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ବ୍ୟବଧାନ ପରିଲକ୍ଷିତ ଏହି ବ୍ୟବଧାନଟିକୁ ଆମେ ଅତିକ୍ରମ କରୁ । ଏତାଦୃଶ ବ୍ୟବଧାନ ଅତିକ୍ରମଣକୁ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ (Inductive Leap) କୁହାଯାଏ । ତାର୍କିକ ବେନ୍ (Bain) ଆରୋହ ଲମ୍ଫନକୁ ଆରୋହାନୁମାନର ଅତ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ଯେଉଁ ଅନୁମାନରେ ଏଭଳି ବ୍ୟବଧାନ ନାହିଁ ତାହାକୁ କୌଣସିପ୍ରକାରେ ଆରୋହ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ ନାହିଁ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

(iii) ଆରୋହାନୁମାନ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ମୌଳିକ ନିୟମ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ । ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଯେ, ପ୍ରକୃତିରେ ସମାନ ଅବସ୍ଥାରେ ଏକ ସମାନ କାରଣ ସର୍ବଦା ସମାନ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାହିତ କରିଥାଏ । ଏଠାରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିବାର କଥା ଯେ, କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମକୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଯାଇ ତାର୍କିକମାନେ କହନ୍ତି ଯେ, ଏ ପୃଥ‌ିବୀର ପ୍ରତ୍ୟେକ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାର ଏକ କାରଣ ରହିଛି । ନଞର୍ଥକଭାବରେ କହିଲେ, ଏଠାରେ ଏଭଳି କୌଣସି ଘଟଣା ବା ବାସ୍ତୁ ନାହିଁ ଯାହାର କାରଣ ନାହିଁ ।

(iv) ଆରୋହାନୁମାନରେ ବିଶେଷ ଓ ସାମାନ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ବ୍ୟବଧାନ ଅତିକ୍ରମ କରିବାକୁ ହୁଏ । ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି କିଭଳିଭାବରେ ଏହା ଅତିକ୍ରମ କରିବା ସମ୍ଭବ । ଆମର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅଭିଜ୍ଞତା ବା ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଅନୁଭୂତିଲବ୍‌ଧ ଜ୍ଞାନ ସର୍ବଦା ସୀମିତ । ଯେପରି ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅଭିଜ୍ଞତାଦ୍ୱାରା ଆମେ କେତେକ ମଣିଷର ମୃତ୍ୟୁ ସମ୍ପର୍କରେ ଜ୍ଞାନଲାଭ କରିପାରୁ; କିନ୍ତୁ ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ର ସମସ୍ତ ମଣିଷର ମୃତ୍ୟୁ ସମ୍ପର୍କରେ ଜ୍ଞାନଲାଭ କରିବା କୌଣସି ମଣିଷ ପକ୍ଷରେ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏଣୁ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି ଯେ, ବିଶେଷ ଜ୍ଞାନରୁ ସାର୍ବିକ ଜ୍ଞାନ କିଭଳି ସମ୍ଭବପର ହେଉଛି ? ଏହାର ଉତ୍ତରରେ କୁହାଯାଇପାରେ ଯେ, ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ମୌଳିକ ନିୟମକୁ ଭିଭିକରି ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ଉପରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନପୂର୍ବକ ସାର୍ବିକ ଜ୍ଞାନରେ ଉପନୀତ ହେବା ସମ୍ଭବ ହୁଏ ।

ତେଣୁ ଉଲ୍ଲିଖୂତ ଆଲୋଚନାରୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟଭାବରେ ପ୍ରତୀୟମାନ ହୁଏ ଯେ, କେତେକ ସମଜାତୀୟ ବିଶେଷ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପ୍ରସୂତ ଅଧିଗତ ଜ୍ଞାନରୁ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ଉପରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନପୂର୍ବକ ଏକ ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାକୁ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।

୨. ଆରୋହ ଅନୁମାନର ପ୍ରୟୋଜନୀୟତା (Necessity of Induction) କ’ଣ ଲେଖ ।
Answer:
ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଆନୁଷଙ୍ଗିକ ବିଷୟ ସହ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଆଲୋଚ୍ୟ ବିଷୟ ହେଉଛି ଅନୁମାନ । ଅନୁମାନକୁ ଦୁଇ ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଛି; ଯଥା – ଅବରୋହ ଅନୁମାନ (Deductive Inference) ଏବଂ ଆରୋହ ଅନୁମାନ (Inductive Inference) । ଏହି ଦ୍ବିବିଧ ଅନୁମାନ ମଧ୍ୟରେ ଆରୋହ ଅନୁମାନର ଗୁରୁତ୍ଵ ସର୍ବାପେକ୍ଷା ଅଧିକ ।
ପ୍ରଥମତଃ, ଅବରୋହ ଅନୁମାନ ଅନ୍ତର୍ଗତ ତ୍ରିପଦୀ ଯୁକ୍ତିରେ ଯେଉଁ ଦୁଇଟି ହେତୁବଚନକୁ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥାଏ, ତା’ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ତତଃ ଗୋଟିଏ ତର୍କବଚନ ସାର୍ବିକବଚନ ହେବା ବାଞ୍ଛନୀୟ । କାରଣ ଦୁଇଟି ତର୍କବଚନ ଯଦି ବିଶେଷ ବା ଆଂଶିକବଚନ ହୁଏ ତା’ହେଲେ ତ୍ରିପଦୀ ଯୁକ୍ତିର ନିୟମାନୁସାରେ ସେଠାରେ କୌଣସି ବୈଧ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଲାଭ କରିହୁଏ ନାହିଁ ।
ପୁନଶ୍ଚ ଦେଖାଯାଏ ଯେ, ତ୍ରିପଦୀ ଯୁକ୍ତି ବା ନ୍ୟାୟଟି ବୈଧ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଅଧିକାଂଶ ସମୟରେ ଉକ୍ତ ନ୍ୟାୟର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଗ୍ରହଣୀୟ ହୁଏ ନାହିଁ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ –

ସମସ୍ତ ମଣିଷ ଅମର ଅଟନ୍ତି ।
ସମସ୍ତ ରାଜା ମଣିଷ ଅଟନ୍ତି ।
ସମସ୍ତ ରାଜା ଅମର ଅଟନ୍ତି ।

ଉକ୍ତ ନ୍ୟାୟଟି ବୈଧତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ପ୍ରଥମ ସଂସ୍ଥାନର ଏକ ବୈଧ ନ୍ୟାୟ, ଯାହା ‘ବାରବାରା’ ଅଟେ । ମାତ୍ର ଉକ୍ତ ନ୍ୟାୟର ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ସତ୍ୟ ବୋଲି ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ । ଆମେ ଜାଣୁ ଯେ, ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ହେତୁବଚନର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ । ଯଦି ଉକ୍ତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ମିଥ୍ୟା ହେଲା ତା’ହେଲେ ଏଥରୁ ଅନୁମିତ ହୁଏ ଯେ, ଦତ୍ତ ହେତୁବଚନ ଦୁଇଟି କିମ୍ବା ତହିଁରୁ ଗୋଟିଏ ହେତୁବଚନ ବାସ୍ତବରେ ସତ୍ୟ ନୁହେଁ । ଏଠାରେ ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ଅମର ଅଟନ୍ତି’ – ଏହି ହେତୁବଚନଟିର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହି ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନର ମିଥ୍ୟାତ୍ଵ ଉକ୍ତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ମିଥ୍ୟାତ୍ଵର ହେତୁ ଅଟେ ।

ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ, ଏଭଳି ତ୍ରିପଦୀ ଯୁକ୍ତି ବା ନ୍ୟାୟର ସାବିକ ହେତୁବଚନର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା (Material truth) କିପରି ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇପାରିବ ? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରରେ ତାର୍କିକମାନେ କହନ୍ତି ଯେ, ସାର୍ବିକ ବଚନ ଯଦି ସ୍ୱତଃସିଦ୍ଧ (Axiom) ନିୟମ ହୁଏ ତା’ହେଲେ ତାହାକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାର କୌଣସି ପ୍ରୟୋଜନ ହୁଏ ନାହିଁ । ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ନିୟମଗୁଡ଼ିକ ସ୍ଵୀକାର୍ଯ୍ୟ ସତ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ଯେପରି ବିରୁଦ୍ଧ ନିୟମ (Law of contradiction), ଯାହା ଘୋଷଣାକରେ ଯେ, ‘କୌଣସି ବସ୍ତୁ ଏକା ସମୟରେ ‘ଧଳା’ ଏବଂ ‘ଅ-ଧଳା’ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଏହା ଗୋଟିଏ ସ୍ଵତଃସିଦ୍ଧ ନିୟମ । ଏହାକୁ ବିନା ପ୍ରମାଣରେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ । ତଥାପି ଏ ସମସ୍ତ ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ନିୟମ ସଂଖ୍ୟାରେ ଖୁବ୍ ଅଳ୍ପ ।

ଏତଦ୍‌ବ୍ୟତୀତ କୌଣସି ସାର୍ବିକବଚନକୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ବ୍ୟାପକତର ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ସାର୍ବିକବଚନଠାରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତରୂପେ ଲାଭ କରାଯାଏ; ସେହି ସାର୍ବିକବଚନକୁ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ ଏବଂ ଏମାନଙ୍କର ସଂଖ୍ୟା ମଧ୍ୟ ଖୁବ୍ କମ୍ । ଯେପରି ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ଏହି ସାର୍ବିକବଚନଟିକୁ ‘ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀ ମରଣଶୀଳ ଅଟନ୍ତି’ – ଏହି ବ୍ୟାପକତର ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ସାର୍ବିକ ବଚନରୁ ଅବରୋହ ଅନୁମାନ ସାହାଯ୍ୟରେ ଲାଭ କରାଯାଇଛି; କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ସାର୍ବିକବଚନଠାରୁ କୌଣସି ବ୍ୟାପକତର ସାର୍ବିକବଚନ ନାହିଁ, ଅର୍ଥାତ୍ ଯାହାକୁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସାର୍ବିକବଚନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତରୂପେ ଲାଭ କରାଯାଏ ନାହିଁ ସେ ସମସ୍ତ ସାର୍ବିକ ବଚନକୁ କିଭଳିଭାବରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇପାରିବ ?

ଏହାର ଉତ୍ତରରେ କୁହାଯାଇପାରେ ଯେ, ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ସାହାଯ୍ୟରେ ଏପ୍ରକାର ବଚନକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିହେବ । ସୁତରାଂ ଦେଖାଯାଉଛି ଯେ ଅବରୋହ ଅନୁମାନ ନିମନ୍ତେ ଆରୋହ ଅନୁମାନର ପ୍ରୟୋଜନୀୟତା ରହିଛି । ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ କହିବାକୁ ଗଲେ ସମଗ୍ର ତର୍କର ମୂଳଭିତ୍ତି ଆରୋହ ଅନୁମାନ ।

ପୁନଶ୍ଚ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ସାର୍ବିକ ବା ସଂପୂର୍ଣ ସତ୍ୟରେ ଉପନୀତ ହେବା । ଏହି ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସତ୍ୟ ଉଭୟ ଆକାରଗତ ଓ ବସ୍ତୁଗତ ସତ୍ୟତା (Formal truth and Material truth) ଅଟେ । ସାବିକ ତର୍କବଚନର ବସ୍ତୁଗତ ସତ୍ୟତା ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନରେ ନିହିତ ଥାଏ । ଏହି ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ସାହାଯ୍ୟରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇଥାଏ ।

ଏପରି ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣପୂର୍ବକ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମକୁ ଭିଭିକରି ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଥାଏ ।
କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ କହେ ଯେ, ବିଶ୍ବର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଘଟଣାର ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କାରଣ ରହିଛି ଓ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ କହେ ଯେ, ସମାନ ଅବସ୍ଥାରେ ଏକ ସମାନ କାରଣ ସର୍ବଦା ସମାନ ବା ଏକା କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରିଥାଏ ।
ବିଜ୍ଞାନର ଉନ୍ନତି ତଥା ଅଗ୍ରଗତି ଆରୋହ ଅନୁମାନ ସାହାଯ୍ୟରେ ସାଧୂତ ହେଉଛି । ବିଜ୍ଞାନର ନୂତନ ଉଦ୍ଭାବନ ଓ ଆବିଷ୍କାର ପ୍ରକୃତି ଉପରେ ମନୁଷ୍ୟର ଶକ୍ତି ଓ ଅଧିରକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ କରୁଛି ।

୩. ଆରୋହ ଅନୁମାନର ସମସ୍ୟା ଏବଂ ତାହାର ସମାଧାନ ଉଲ୍ଲେଖ କର ।
Answer:
ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଏକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବଚନର ବସ୍ତୁଗତ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିଥାଏ । ସାମାନ୍ୟ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ନିମନ୍ତେ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ । ଆମ ଅଭିଜ୍ଞତା ଏବଂ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ସର୍ବଦା ବିଶେଷ ବା ଆଂଶିକ ତର୍କବଚନର ବସ୍ତୁପରକ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥାଏ । ଦୈନନ୍ଦିନ ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ ଜଣାଯାଏ ଯେ, ‘ଏହି ଲୋକଟି ମୃତ ବା ସେହି ଲୋକଟି ମୃତ’, ଅଥବା ‘ଏହି ଲୌହଖଣ୍ଡ ଜଳକଣା ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଲେ କଳଙ୍କି ଲାଗିଥାଏ’ – ଇତ୍ୟାଦି ବିଶେଷ ତର୍କବଚନଗୁଡ଼ିକ ବସ୍ତୁପରକ ସତ୍ୟନିଷ୍ଠ ଅଟନ୍ତି ।

କିନ୍ତୁ ‘ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ ଅଟନ୍ତି’ ଅଥବା ‘ସବୁ ଲୁହା ଜଳକଣା ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଲେ କଳଙ୍କି ଲାଗିଯାଏ’- ଏପରି ବସ୍ତୁପରକ ସାମାନ୍ୟ ତଥା ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ସୀମିତ ଅଟେ । ତେଣୁ ପ୍ରଶ୍ନଉଠେ ଯେ, ଏପରି ସୀମିତ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ତଥାକଥ୍ତ ବସ୍ତୁପରକ ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ କିପରି ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇ ପାରିବ ? ଏହା ହେଉଛି ଆରୋହ ଅନୁମାନର ସମସ୍ୟା ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ଏହି ଆରୋହ ଅନୁମାନର ସମସ୍ୟାକୁ ମିଲ୍ (Mill) ପ୍ରାଞ୍ଜଳଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଯାଇ କହନ୍ତି ଯେ, ‘‘କେତେକ ସ୍ଥଳରେ କାହିଁକି, ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାହା ଆରୋହ ଅନୁମାନ ପ୍ରତିଷ୍ଠାପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ବୋଲି ମନେକରାଯାଏ । ଅଥଚ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସ୍ଥଳରେ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ହେଲେ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ନ ଥାଇ ବହୁ ସମଲକ୍ଷଣବିଶିଷ୍ଟ ଜ୍ଞାତବ୍ୟ ତଥା ଅସଂଖ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବା ସହଜ ହୁଏ ନାହିଁ ?’’

କିନ୍ତୁ ତାର୍କିକମାନେ ଏହି ସମସ୍ୟାର ଏକ ସୁସଂହତ ସମାଧାନ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସକ୍ଷମ ହୋଇପାରିଛନ୍ତି । ସେମାନେ କହନ୍ତି ଯେ, ମଣିଷର ଜ୍ଞାନ କେତେକ ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ସଂପ୍ରତ୍ୟୟ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ । ସେଗୁଡ଼ିକ ଆମ ଜ୍ଞାନରାଜ୍ୟରେ ଆକାରଗତ ନିୟମ ପରି କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି । ସେଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ‘ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ’ ଓ ‘କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ’ । କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ କହେ ଯେ, ଏହି ବିଶ୍ଵରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପଦାର୍ଥର କିଛି ନା କିଛି କାରଣ ରହିଛି ।

କାରଣ ବିନା କୌଣସି ଘଟଣା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ ଏବଂ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ କହେ ଯେ, ପ୍ରକୃତି ନିୟମର ଅନୁଗାମୀ; ଗୋଟିଏ ଅବସ୍ଥାର ଯଦି ପୁନରାବୃତ୍ତି ହୁଏ ତା’ହେଲେ ପ୍ରକୃତି ଏକାଭାବରେ ଆଚରଣ କରିବ । ମିଲ୍ ଏବଂ ବେନ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ଏହି ଦୁଇଟି ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ନିୟମର ସହାୟତାରେ କେତେକ ବସ୍ତୁର ଅଭିଜ୍ଞତାଲବ୍‌ଧ ଜ୍ଞାନରୁ ସେହିଜାତୀୟ ସକଳ ବସ୍ତୁବିଷୟକ ଜ୍ଞାନ ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇପାରେ ।

ରାମ, ଶ୍ୟାମ, ମଧୁ, ହରି ପ୍ରଭୃତି ମଣିଷମାନଙ୍କୁ ମରିବାର ଦେଖ୍ ସେମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁର କାରଣ ବିଷୟରେ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରାଯାଇପାରେ । ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଏବଂ ପରୀକ୍ଷଣ ମାଧ୍ୟମରେ ଆମେ ନିଶ୍ଚିତ ହେବୁ ଯେ, ‘ଜୀବନଶକ୍ତି’ର ବିଲୋପହିଁ ଏମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁର କାରଣ । ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ କହେ ଯେ, ପ୍ରକୃତି ସର୍ବଦା ଏକାଭଳି ବ୍ୟବହାର କରେ । ତେଣୁ ପ୍ରକୃତି ରାମ, ଶ୍ୟାମ, ମଧୁ ତଥା ହରି ଇତ୍ୟାଦି ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷଙ୍କ ପ୍ରତି ଯେପରି ବ୍ୟବହାର କରିବ, ସେହି ପ୍ରକୃତି ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ତଥା ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ର ସକଳ ମାନବମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅନୁରୂପ ବ୍ୟବହାର ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବ ।

ଅର୍ଥାତ୍ ଉଲ୍ଲିଖତ ବର୍ଣ୍ଣନାରେ ରାମ, ହରି, ଶ୍ୟାମ, ମଧୁ ପ୍ରଭୃତି ମଣିଷମାନେ ଯେପରି ମରଣଶୀଳ; ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ତଥା ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ର ସକଳ ମଣିଷ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ମରଣଶୀଳ ହେବେ । ସୁତରାଂ ଉଲ୍ଲେଖ୍ତ ସ୍ବତଃସିଦ୍ଧ ନିୟମ ଦୁଇଟିକୁ ଭିଭିଭୂମିରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରି, ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ତଥା ପରୀକ୍ଷଣପୂର୍ବକ ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ ଏକ ବସ୍ତୁପରକ ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବା ସମ୍ଭବପର ହେବ ।

୪. ଆରୋହ ଅନୁମାନ ପଦ୍ଧତିର ବିଭିନ୍ନ ସୋପାନ ଲେଖ ।
Answer:
ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ ଆମେ ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସାର୍ବିକ ସତ୍ୟରେ ଉପନୀତ ହେଉ । ଏହି ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରୁ ସାବିକ ସତ୍ୟରେ ଉପନୀତ ହେବା ସମୟରେ କେତୋଟି ସୋପାନ ଅତିକ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ । ଏହି ସୋପାନଗୁଡ଼ିକ ନିମ୍ନରେ ପ୍ରଦତ୍ତ ହୋଇଛି ।

(୧) ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ (Observation) – ଆରୋହ ଅନୁମାନର ପ୍ରଥମ ସୋପାନ ହେଉଛି ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ । ବିଶେଷ ଗୋଟିଏ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନେଇ ସୁପରିକଳ୍ପିତ ଉପାୟରେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ କରିବାହିଁ ହେଉଛି ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ । ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ସହିତ ଆହୁରି ତିନୋଟି ପ୍ରକ୍ରିୟା ସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇଛି; ଯଥା – (କ) ସଂଜ୍ଞା (Definition), (ଖ) ବିଶ୍ଳେଷଣ (Analysis) ଏବଂ (ଗ) ଅପସାରଣ (Elimination) ।
(କ) ସଂଜ୍ଞା (Definition) – ଯେଉଁ ଘଟଣାକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରାଯିବ ତାହାର ଗୋଟିଏ ସଠିକ୍ ସଂଜ୍ଞା ଦେବାକୁ ପଡ଼ିବ ଯଦ୍ବାରା ଘଟଣାଟିକୁ ସୁସ୍ପଷ୍ଟଭାବରେ ବୁଝିହେବ ।

(ଖ) ବିଶ୍ଳେଷଣ (Analysis) – ଘଟଣା ଅନେକ ସମୟରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜଟିଳ ହୋଇଥାଏ । ଉକ୍ତ ଘଟଣାକୁ ସରଳ କରିବା ନିମନ୍ତେ ବିଭିନ୍ନ ଅଂଶରେ ବିଭକ୍ତ କରି କେଉଁଟି ପ୍ରୟୋଜନୀୟ, କେଉଁଟି ଅପ୍ରୟୋଜନୀୟ ତାହା ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବା ଦରକାର । ଏହାକୁ ବିଶ୍ଳେଷଣ କୁହାଯାଏ ।

(ଗ) ଅପସାରଣ (Elimination) – ଘଟଣା ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ରଖ୍ ଅପ୍ରୟୋଜନୀୟ ଅଂଶଗୁଡ଼ିକୁ ବାଦ୍ ଦେବାର ନାମହିଁ ଅପସାରଣ । ଏଭଳିଭାବରେ ବିଶ୍ଳେଷଣ ଓ ଅପସାରଣ ସାହାଯ୍ୟରେ ଆମେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣକୁ ନିର୍ଭୁଲଭାବରେ ଗଢ଼ିତୋଳୁ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

(୨) ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନ (Framing of hypothesis) – ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣର ପରବର୍ତ୍ତୀ ସୋପାନ ହେଉଛି ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନ । ଏଠାରେ ଆମେ ଆଲୋଚ୍ୟ ଘଟଣା ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକରୁ ଗୋଟିକୁ ଆଲୋଚ୍ୟ ଘଟଣାର କାରଣ ବୋଲି ଧରିନେଉ । ଏଭଳି କାରଣ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିବାର ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନ କୁହାଯାଏ । ହୁଇଉଏଲ (Whewell) ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନକୁ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ପ୍ରକ୍ରିୟାର ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ ସୋପାନ ବୋଲି ଅଭିହିତ କରିଛନ୍ତି ।

(୩) ସାବିକୀକରଣ (Generalisation) – ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନର ପରବର୍ତ୍ତୀ ସୋପାନ ହେଉଛି ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଭିଭିରେ ସାର୍ବିକବଚନର ପ୍ରତିଷ୍ଠା । ଅର୍ଥାତ୍ ସାର୍ବିକୀକରଣ ହେଉଛି ସେହି ଅନୁମାନ ପଦ୍ଧତି ଯଦ୍ବାରା କେତୋଟି ବିଶେଷ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଗୋଟିଏ ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଏ । ସୁତରାଂ କିଭଳିଭାବରେ ଏହି ସାର୍ବିକୀକରଣ ସମ୍ଭବ ବା କ’ଣ କ’ଣ ସର୍ତ୍ତ ପୂରଣ କଲେ ସାର୍ବିକୀକରଣ ଯଥାର୍ଥ ହେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସାଧାରଣ ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ଆବିଷ୍କାର କରିବା ସହଜ ହେବ, ତାହା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିବାହିଁ ହେଉଛି ଆରୋହ ଅନୁମାନର ସମସ୍ୟା । ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ସ୍ଥାପନ କରିବା ଉପରେ ଏହି ସାର୍ବିକୀକରଣ ନିର୍ଭର କରେ ।

(୪) ପ୍ରମାଣ (Verification) – ମିଲ୍ (Mill) ଙ୍କ ମତରେ, ସାର୍ବିକୀକରଣହିଁ ଆରୋହ ଅନୁମାନର ଶେଷ ସୋପାନ । ମାତ୍ର ଜେଭନ୍ସଙ୍କ ମତରେ, ‘‘ସାର୍ବିକବଚନ ଯେତେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରମାଣିତ ନ ହୋଇଛି ସେତେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ପଦ୍ଧତି ସମାପ୍ତ ହୋଇଛି ବୋଲି କୁହାଯାଇ ନ ପାରେ ।’’ ଏପରି କହିବାର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ହେଉଛି ଯେ, ଆରୋହ ଅନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟିକୁ ବାସ୍ତବ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରି, ତାହା ନିର୍ଭୁଲ୍ କି ନୁହେଁ ଦେଖୁବା । ଯଦି କୌଣସି କାରଣରୁ ସାର୍ବିକ ବଚନଟିର ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ନ ହୁଏ ତା’ହେଲେ ନୂତନ ପ୍ରକଳ୍ପ ଗଠନ କରି ପୁନରାୟ ଅନୁସନ୍ଧାନ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଅଗ୍ରସର ହେବାକୁ ପଡ଼ିବ ।

(୫) ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ପ୍ରତିଷ୍ଠା (Establishment of conclusion) – ସାର୍ବିକବଚନ ପ୍ରମାଣିତ ହେଲେ ଯଥାର୍ଥ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଲାଭ କରିଥାଏ । ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଓ ଅଭିଜ୍ଞତା ସାହାଯ୍ୟରେ ଯେତେବେଳେ ସାର୍ବିକବଚନଟି ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ ସେତେବେଳେ ଏହି ସାର୍ବିକବଚନଟିର ସତ୍ୟତା ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ ଏବଂ ସାର୍ବିକବଚନଟି ଗୋଟିଏ ପ୍ରାକୃତିକ ନିୟମକୁ ଉନ୍ନୀତ ହୁଏ । ଗୋଟିଏ ଉଦାହରଣ ସାହାଯ୍ୟରେ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ପଦ୍ଧତିର ସୋପାନଗୁଡ଼ିକୁ ବୁଝାଇ ଦେଇହେବ ।

ଧରାଯାଉ ମେଲେରିଆ ଜ୍ଵର ହେଉଛି ‘କାର୍ଯ୍ୟ’, ଏହାର କାରଣ ନିଶ୍ଚୟ କରି ଏହାର ଭିଭିରେ ଗୋଟିଏ ସାର୍ବିକବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ପ୍ରଥମ ସୋପାନରେ ମେଲେରିଆ ଜ୍ଵରର ଗୋଟିଏ ସଂଜ୍ଞା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ଯଦ୍ବାର। କାଶଜ୍ଵର, ସର୍ଦ୍ଦିଜ୍ୱର ପ୍ରଭୃତି ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଜ୍ଵରଠାରୁ ଏହାର ପାର୍ଥକ୍ୟ ବୁଝିହେବ । ଦ୍ଵିତୀୟ ସୋପାନରେ ଏହି ରୋଗରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇଥ‌ିବା ବିଭିନ୍ନ ରୋଗୀର ଅବସ୍ଥା ଏବଂ କେଉଁ କେଉଁ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଏହି ରୋଗ ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ ତାହା ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣକୁ ନିର୍ଭୁଲ୍ କରିବା ନିମନ୍ତେ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ବିଶ୍ଳେଷଣ କରିବାକୁ ହେବ ।

ତା’ପରେ ଅପ୍ରୟୋଜନୀୟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ଅପସାରଣ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଯେପରି ଦେଖାଗଲା ଯେ ମଶା, ଆବର୍ଜନା, ଧୂଳିମଳି, ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ପ୍ରଭୃତି ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ମେଲେରିଆ ଜ୍ଵର ସହିତ ସଂଶ୍ଳିଷ୍ଟ । ବିଭିନ୍ନ ଘଟଣାର ପରିବେଶରେ ମେଲେରିଆ ରୋଗୀକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଦେଖାଗଲା ଯେ ମଶା, ଆବର୍ଜନା, ନର୍ଦ୍ଦମା ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ବିଷୟ । ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି, ଏହି ତିନୋଟି ମଧ୍ଯରେ କେଉଁଟି ମେଲେରିଆର କାରଣ ? ପ୍ରକଳ୍ପ କହେ ଯେ, ଏନୋଫିଲିସ୍ ନାମକ ମଶାହିଁ ମେଲେରିଆ ଜ୍ଵରର କାରଣ ।

ଏହାର ପରବର୍ତ୍ତୀ ସୋପାନରେ ସାର୍ବିକୀକରଣ ସାହାଯ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ସାର୍ବିକବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାହେଲା ଯେ, ‘ସମସ୍ତ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏନୋଫିଲିସ୍ ମଶା ହେଉଛି ମେଲେରିଆର କାରଣ ।’ ତା’ପରେ ‘ପ୍ରମାଣ’ (verification) ସାହାଯ୍ୟରେ ଦେଖାଗଲା ଯେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଏନୋଫିଲିସ୍ ମଶା କାମୁଡ଼ିଛି ସେମାନଙ୍କୁ ମେଲେରିଆ ରୋଗ ହେଉଛି । ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ନ କାମୁଡ଼ିଛି ସେମାନଙ୍କୁ ମେଲେରିଆ ରୋଗ ହେଉନାହିଁ । ବର୍ତ୍ତମାନ ସାର୍ବିକବଚନଟି ଯଥାର୍ଥ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଲାଭ କଲା ଏବଂ ବୈଜ୍ଞାନିକ ନିୟମରେ ଉନ୍ନୀତ ହେଲା ।

୫. ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ କାହାକୁ କହନ୍ତି ? ଏହାର ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ସହ ମୂଲ୍ୟ ଆଲୋଚନା କର ।
Answer:
କେତୋଟି ବିଶେଷ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣପୂର୍ବକ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ଉପରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରି ଏକ ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାହିଁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଅଟେ । ଯେପରି –
ରାମ ମରଣଶୀଳ ।
ମଧୁ ମରଣଶୀଳ ।
ଯଦୁ ମରଣଶୀଳ ।
………………..
∴ ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ ।
ଉପରୋକ୍ତ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନର ସଂଜ୍ଞାଟିକୁ ବିଶ୍ଳେଷଣ କଲେ ନିମ୍ନୋକ୍ତ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ପରିଲକ୍ଷିତ ହେବ ।

(୧) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଗୋଟିଏ ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରେ ।
(କ) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଗୋଟିଏ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରେ – ତର୍କବଚନ ଏକ ବଚନ ଯେଉଁଥରେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଏବଂ ବିଧେୟର ସମ୍ପର୍କ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାର ପ୍ରକୃଷ୍ଟ ମାର୍ଗ ହେଉଛି ଆରୋହ ଅନୁମାନ । ଯେପରି, ‘ଚିନି ମିଠା ଅଟେ’ – ଏହି ତର୍କବଚନ ଆମର ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ ଅର୍ଥାତ୍ ଆମର ପ୍ରକୃତ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣରୁ ସତ୍ୟ ବୋଲି ପ୍ରତିପାଦିତ ହୋଇଛି । ତେଣୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଏକ ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାରେ ସହାୟକ ହୋଇଥାଏ ।

(ଖ) ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଏକ ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରେ – ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନର ବିଧେୟ ପଦ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପଦର ସମଗ୍ର ବାଚ୍ୟାର୍ଥକୁ ସ୍ଵୀକାର କିମ୍ବା ଅସ୍ବୀକାର କରିଥାଏ । ଯେପରି ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ’ ଏବଂ ‘କୌଣସି ମଣିଷ ଯନ୍ତ୍ର ନୁହେଁ – ଏହି ତର୍କବଚନ ଦୁଇଟିରେ ‘ମରଣଶୀଳତା’ ଗୁଣଟି ସମସ୍ତ ମଣିଷ ସମ୍ପର୍କରେ ସ୍ବୀକାର କରାହୋଇଛି ଏବଂ ‘ଯନ୍ତ୍ରତ୍ବ’ ଗୁଣଟି ସମସ୍ତ ମଣିଷ ସମ୍ପର୍କରେ ଅସ୍ବୀକାର କରାହୋଇଛି । ଏତାଦୃଶ ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନଗୁଡ଼ିକ ଆଂଶିକ ତର୍କବଚନଠାରୁ ଭିନ୍ନ । ଆରୋହ ଅନୁମାନ ମଧ୍ଯରେ ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଓ ବିଧେୟ ମଧ୍ୟରେ ନିହିତ ସମ୍ପର୍କକୁ ସାର୍ବିକୀକରଣ କୁହାଯାଇଥାଏ । ଆରୋହ ଅନୁମାନ ବ୍ୟତୀତ ଏପରି ସାବିକୀକରଣ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ତାର୍କିକମାନେ କହନ୍ତି ଯେ, ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଏକ ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥାଏ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

(ଗ) ଯେଉଁ ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନଟି ଆରୋହ ଅନୁମାନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରେ ତାହା ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ, ମାତ୍ର ବିଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ନୁହେଁ – ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ତର୍କବଚନକୁ ଦୁଇଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଛି; ଯଥା- ବିଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ଓ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ । ବିଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କ ବଚନରେ ବିଧେୟ କେବଳମାତ୍ର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପଦର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣଭାବରେ କିମ୍ବା ଆଂଶିକଭାବରେ ପ୍ରକ୍ଷାପନ କରିଥାଏ । ମାତ୍ର ଏହା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସମ୍ପର୍କରେ କୌଣସି ନୂତନ ତଥ୍ୟ ପରିବେଷଣ କରେ ନାହିଁ ।

ଯେପରି ଆମକୁ ଏପରି ନୂତନ ଜ୍ଞାନ ଦିଏ ଯାହା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ନିହିତ ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକୁ ବିଶ୍ଳେଷଣ କଲେ ମିଳେ ନାହିଁ । ଯେପରି ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ’ । ଏଠାରେ ମଣିଷର ଲକ୍ଷଣାର୍ଥକୁ ବିଶ୍ଳେଷଣ କଲେ ‘ମରଣଶୀଳତା’ ଗୁଣଟି ମିଳେ ନାହିଁ । ଏଣୁ ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ ଅଟନ୍ତି’ – ଏହି ତର୍କବଚନଟି ସାର୍କିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ । ଆରୋହ ଅନୁମାନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ଏପ୍ରକାର ତର୍କବଚନକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବା ।

(୨) ଆରୋହ ଅନୁମାନ ବିଶେଷବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ବା ପରୀକ୍ଷଣ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ । ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ବିଶେଷବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ସାର୍ବିକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରେ ସେ ସମସ୍ତ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ବା ପରୀକ୍ଷଣ ସାହାଯ୍ୟରେ ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଏ । ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଏବଂ ପରୀକ୍ଷଣହିଁ ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାରେ ସହାୟକ ହୋଇଥା’ନ୍ତି । ଯେପରି ରାମ, ହରି, ଯଦୁ, ମଧୁ ପ୍ରଭୃତି କେତେକ ମଣିଷମାନଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ ଅଟନ୍ତି’ – ଏହି ତର୍କବଚନଟିକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଏ ।

ପୁନଶ୍ଚ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପରୀକ୍ଷଣ ସାହାଯ୍ୟରେ ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଗୁଡ଼ିକୁ ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଇ ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଏ । ଯେପରି ସର୍ବତ୍ର ଉଦ୍‌ଜାନ (Hydrogen) ଏବଂ ଅମ୍ଳଜାନ ଗ୍ୟାସ୍ (Oxygen) ର ସମ୍ମିଶ୍ରଣରେ ଜଳ ତିଆରି ହୁଏ । ଏହି ସାର୍ବିକ ତର୍କବଚନଟିକୁ ପରୀକ୍ଷଣଲବ୍‌ଧ କେତୋଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସାହାଯ୍ୟରେ ଲାଭ କରାହୋଇଛି । ଏହିହେତୁରୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଓ ପରୀକ୍ଷଣକୁ ଆରୋହ ଅନୁମାନର ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ବା ବସ୍ତୁଗତ ଭିତ୍ତିଭୂମି ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।

(୩) ଆରୋହ ଅନୁମାନର ସର୍ବାପେକ୍ଷା ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ହେଉଛି ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ।
ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ କେତେକ ଜ୍ଞାତ ବା ଅଧୂତ ବିଶେଷ ସତ୍ୟରୁ ଅଜ୍ଞାତ ବା ଅନଧୂଗତ ସାର୍ବିକ ସତ୍ୟରେ ଉପନୀତ ହେବା ସମ୍ଭବ ହୋଇଥାଏ । ଯେପରି କେତେକ ବିଶେଷ ମଣିଷର ମୃତ୍ୟୁ ସମ୍ପର୍କରେ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣଲବ୍‌ଧ ଜ୍ଞାନରୁ ଅନୁମାନ କରାଯାଏ ଯେ, ‘ସମସ୍ତ ମଣିଷ ମରଣଶୀଳ ଅଟନ୍ତି’ । କେତୋଟି ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ପରୀକ୍ଷଣଲବ୍ଧ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରତିପାଦନ କରେ ଯେ ସକଳକ୍ଷେତ୍ରରେ ଉଦ୍‌ଜାନ ଏବଂ ଅମ୍ଳଜାନ ଗ୍ୟାସ୍‌ ସମ୍ମିଳନହିଁ ଜଳ ତିଆରି କରେ ।

ସୁତରାଂ ଜ୍ଞାତ ସତ୍ୟରୁ ଅଜ୍ଞାତ ସତ୍ୟରେ, (Leap in dark) ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ମିଲ୍ (Mill) ଆରୋହ ଅନୁମାନକୁ ‘ଅଧିଗତ ଜ୍ଞାନରୁ ଅନଧୂତ ଜ୍ଞାନରେ ଉପନୀତ ହେବାର ପଦ୍ଧତି ବୋଲି ଦର୍ଶାଇଛନ୍ତି ।’’ ବେନ୍ (Bain) କହନ୍ତି, ‘ଅବଲୋକିତ ଘଟଣାରୁ ଅନବଲୋକିତ ଘଟଣାରେ ଉପନୀତ ହେବାର ନାମ ହେଉଛି ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ।’’ ମିଲ୍ ଏବଂ ବେନ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ଏହି ଆରୋହ ଲମ୍ଫନହିଁ ଆରୋହ ଅନୁମାନର ପ୍ରଧାନ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ । ଏହି ଆରୋହ ଲମ୍ଫନହିଁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନକୁ ତଥାକଥ୍ ଆରୋହ ଅନୁମାନଠାରୁ ପୃଥକଭାବରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥାଏ ।

(୪) ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ମାନବ ଚିନ୍ତାର ଦୁଇଟି ମୌଳିକ ନିୟମ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ;
ଯଥା – ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ । ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ତର୍କବଚନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବା ସମ୍ଭବ ହୁଏ ଏବଂ ଜ୍ଞାତ ସତ୍ୟରୁ ଅଜ୍ଞାତ ସତ୍ୟରେ ଉପନୀତ ହେବା ସମ୍ଭବପର ହୁଏ । ଏହି ଦୁଇଟି ନିୟମକୁ ସାଧାରଣତଃ ସ୍ବୀକାର୍ଯ୍ୟ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥିବା ହେତୁ ସେ ଦୁଇଟି ନିୟମକୁ ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ ବିନା ସର୍ଭରେ ଆକାରଗତ ଭିତ୍ତିଭୂମି ହିସାବରେ ସ୍ବୀକାର କରିନିଆଯାଇଛି ।

ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଏକ ଅବସ୍ଥାର ପୁନରାବୃତ୍ତି ହେଲେ ପ୍ରକୃତି ଏକାଭଳି କାର୍ଯ୍ୟ କରେ । ଅର୍ଥାତ୍ ସମାନ କାରଣ ସମାବସ୍ଥାରେ ସମାନ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପନ୍ନ କରିଥାଏ । ପୁଣି କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ପ୍ରତ୍ୟେକ କାର୍ଯ୍ୟର କିଛି ନା କିଛି କାରଣ ରହିଛି ଏବଂ ସେହି କାରଣ ସବୁସମୟରେ ଏକା କାର୍ଯ୍ୟକୁ ସୃଷ୍ଟି କରେ ।

ମୂଲ୍ୟ – ମିଲ୍ ଓ ବେନ୍, ଏହି ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ଏକ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ଧରଣର ଆରୋହାନୁମାନ ବୋଲି ବିବେଚନା କରିଛନ୍ତି । କାରଣ ଏଥିରେ ଉଭୟ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମ ସ୍ଥାନ ପାଇଅଛି । ତେଣୁ ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଅଧିକ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ବା କେତେକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିଶ୍ଚିତାତ୍ମକ ବୋଲି ମତପୋଷଣ କରିଛନ୍ତି ।

ସ୍କଲାଷ୍ଟିକ୍ ତାର୍କିକମାନଙ୍କର ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନ ବିଷୟରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଧାରଣା ନ ଥିଲା । ସେମାନେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଆରୋହାନୁମାନ ଗଣନାଭିଭିକ ହେବା ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ବୋଲି ବିବେଚନା କରୁଥିଲେ । ତେଣୁ ଗଣନା ଭେଦରେ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ସେମାନେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ ଓ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ ରୂପେ ବିଭକ୍ତ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ପୂର୍ବ ଗଣନାଭିଭିକ ଓ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିତିକ ରୂପେ ବିଭକ୍ତ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ବୋଲି ମନେ କରୁଥିଲେ । ସ୍କଲାଷ୍ଟିକ ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ । ତେଣୁ କାର୍ପେଥ ରୀଡ୍ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ ସୁସଂହତ ଆରୋହାନୁମାନ ବୋଲି ଅଭିହିତ କରିଅଛନ୍ତି ।

୬. ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ବା ସରଳ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କର ।
Answer:
ସଂଜ୍ଞା- କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅଭିଜ୍ଞତାରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଶୂନ୍ୟତା ହେତୁ ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମର ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ବାସ୍ତବ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନକୁ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ବା ସରଳ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନ କୁହାଯାଏ ।
୧ମ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
୨ୟ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
୩ୟ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
……………………
……………………
ଜ୍ଞାତ ସାରରେ ଥ‌ିବା ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
_____________
∴ ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ଅଟେ ।
ଯୁକ୍ତିର ସାଙ୍କେତିକ ଆକାର-
କ୧, କ୨, କ ୩ ______ ଖ ଅଟନ୍ତି ।
କ୧, କ୨, କ ୩ ______ ହେଉଛି ‘କ’ର ସମସ୍ତ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷିତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ।
∴ ସମସ୍ତ କ ଖ ଅଟନ୍ତି ।
ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ – (୧) ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନ ପରି ଏହା ମଧ୍ୟ ଏକ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟର ପ୍ରତିପାଦନ କରିଥାଏ – ଏହା ଏଭଳି ଏକ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରେ ଯାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ର ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ପ୍ରତି ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ । ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କୁ ନ ବୁଝାଇ ଅତୀତ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ୍‌ର ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ଅସୀମ ବାତ୍ୟାର୍ଥ ଅଟେ ଏବଂ ଯାହା ଅତୀତ, ଅଟେ କହିଲେ କେବଳ ବର୍ତ୍ତମାନ ଅନୁଭୂତ ବୋଲି ବୁଝାଯିବ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

(୨) ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନ ପରି ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ମଧ୍ୟ କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ଓ ପରୀକ୍ଷଣ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ – ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କର ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ଗୋଟିଏ ସଂଶ୍ଳେଷଣାତ୍ମକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ପ୍ରତିପାଦନ କରାଯାଏ ।

(୩) ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନତୁଲ୍ୟ ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ ଆରୋହ ଲମ୍ଫନ ରହିଅଛି – ତେଣୁ ଏହା ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ ବୋଲି ସ୍ବୀକୃତ ହୁଏ । ଏଠାରେ ସମସ୍ତ କାଉ କଳାକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟକରି ଦୃଷ୍ଟ-ଅଦୃଷ୍ଟ ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ଅଟେ ବୋଲି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଅଛି ।

(୪) ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମ ଉପରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରିବା ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ବିଶେଷ ଲକ୍ଷଣ । କେତେକ କାଉ କଳା ରଙ୍ଗବୋଲି ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି ‘ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ଅଟେ’ ଏହା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାର ଏକମାତ୍ର କାରଣ ହେଲା ପ୍ରକୃତିର ଏକରୂପତା ନିୟମରେ ବିଶ୍ଵାସ ରଖ୍ । ଅର୍ଥାତ୍ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷକ ବିଶ୍ଵାସ କରେ ଯେ, ପ୍ରକୃତି ସର୍ବଦା ଏକରୂପତା ନିୟମର ଅଧୀନ ହୋଇଥିବାରୁ ଦୃଷ୍ଟ ବା ଅନୁଭୂତିର ପରିସର ମଧ୍ୟରେ ଆସୁଥିବା ସମସ୍ତ କାଉଗୁଡ଼ିକ କଳା ରଙ୍ଗର ହୋଇଥିଲେ ସମସ୍ତ କାଉ କଳା ବୋଲି ବିବେଚନା କରିହେବ ।

(୫) କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ନିୟମର ଅଭାବ ରହିଛି – ଏହା କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ନିୟମ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ନାହିଁ । ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନରେ ରାମ, ହରି, ଯଦୁ ଇତ୍ୟାଦି କାହିଁକି ମରଣଶୀଳ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠିଥାଏ । ମାତ୍ର ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ନାହିଁ । ଏଣୁ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଆରୋହାନୁମାନଠାରୁ ପୃଥକ୍ ଅଟେ ।

(୬) ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ଏକ ସରଳ ଗଣନାଭିତ୍ତିକ ଅଟେ – କାରଣ ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଅସୀମ ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ଏହି ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏହା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଅଟେ ।

(୭) ବାଚ୍ୟାର୍ଥବିଶିଷ୍ଟ ସାମାନ୍ୟ ପଦ ବିଷୟକ ସାମାନ୍ୟ ତର୍କବାକ୍ୟ ହୋଇଥିବାରୁ ଗଣନାଦ୍ବାରା ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ନିଃଶେଷ କରିବା ରହିଛି।
ମୂଲ୍ୟ – ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନ ବିଶ୍ଳେଷଣ ରହିତ ନିରୀକ୍ଷଣଲବ୍‌ଧ । ଏହା କୌଣସି ଯୌକ୍ତିକ ବା ବୈଜ୍ଞାନିକ ଭିଭି ଉପରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ବେକନ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ଏହା ‘ଲୌକିକ’ ଆରୋହର କୌଣସି ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ । ସେ ଏହାର ଯୁକ୍ତିକୁ ‘ବାଳସୁଲଭ’ ଏବଂ ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ‘ଅନିଶ୍ଚିତ ଓ ବିପଜ୍ଜନକ’ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି । ମିଲ୍ ‘ବିଜ୍ଞାନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହାର ମୂଲ୍ୟ ଉପେକ୍ଷଣୀୟ’’ ବୋଲି ମତ ଦେଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହାକୁ ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନ ବୋଲି ସ୍ବୀକାର କରିଅଛନ୍ତି ।

ଫାଉଲରଙ୍କ ମତରେ, ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଗଣନାଭିଭିକ ଆରୋହାନୁମାନର ମୂଲ୍ୟ ‘ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ନିରୀକ୍ଷିତ ଅସ୍ତିତ୍ଵସୂଚକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ସଂଖ୍ୟା’’ ତଥା ‘ନାସ୍ତିତ୍ଵସୂଚକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଥିଲେ ତାହାର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିପଥାରୂଢ଼ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା’’ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ।

ଗ୍ରମୂଲେଙ୍କ ମତରେ, ‘ଗଣନାମୂଳକ ପଦ୍ଧତିର ମୁଖ୍ୟ ଉପାଦେୟତା ତାହାର କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ସୂଚନା ଦେବାର ଶକ୍ତି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଦୁଇଟି ଘଟଣାର ବା ବାରମ୍ବାର ସମ୍ପୃକ୍ତ ହେବା ପରିସ୍ଥିତି ଉକ୍ତ ଘଟଣାଦ୍ଵୟ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧାନ୍ବିତ ବୋଲି ପ୍ରକଳ୍ପନ ଗଠନ କରିବା ନିମିତ୍ତ ଯଥୋପଯୁକ୍ତ କାରଣରୂପେ ବିବେଚିତ ହୁଏ । ତେଣୁ ଆରୋହାତ୍ମକ ଗଣନ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ମୂଲ୍ୟହୀନ ନୁହେଁ । ଏହା ଅନ୍ତତଃ ଯଥାର୍ଥ ଆରୋହାନୁମାନର ଗୋଟିଏ ଉପାଦାନର ସହାୟକ ପଦ୍ଧତି ।’’ ସାଧାରଣତଃ, ତାର୍କିକମାନେ ଅବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନକୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆରୋହାନୁମାନର ପ୍ରଥମ ପାଦକୁ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ।

୭. ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ବୁଝାଅ ।
Answer:
ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁ ମଧ୍ୟରେ କେତେକ ବିଶେଷ ସାଦୃଶ୍ୟକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ସେହି ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିରେ ଯଦି ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଭବିତବ୍ୟ ସାଦୃଶ୍ୟର ଅନୁମାନ କରାଯାଏ ତା’ହେଲେ ତାହାକୁ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ମିଲ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ‘ଏକ ବା ଏକାଧ୍ଵକ ବିଷୟରେ ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁ ମଧ୍ୟରେ ଯଦି ସାଦୃଶ୍ୟ ବିଦ୍ୟମାନ ଥାଏ ଏବଂ ତାହାରି ଭିଭିରେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ତର୍କବଚନ ଯଦି ଉକ୍ତ ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁ ସମ୍ପର୍କରେ ସତ୍ୟ ହୁଏ ତେବେ ସେହି ବଚନଟି ଅପର ବସ୍ତୁ ସମ୍ପର୍କରେ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ହେବ ।

ଅବରୋହ ଅନୁମାନ ସାର୍ବିକ ସତ୍ୟରୁ ବିଶେଷ ସତ୍ୟର ଅବତାରଣା କରିଥାଏ । ମାତ୍ର ଆରୋହ ଅନୁମାନ ବିଶେଷ ବା ଆଂଶିକ ସତ୍ୟରୁ ସାର୍ବିକ ସତ୍ୟର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥାଏ । ପୁଣି ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ବିଶେଷ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ଉପନୀତ ହୁଏ । ଗୋଟିଏ ସାଙ୍କେତିକ ଏବଂ ଆଉ ଗୋଟିଏ ମୂର୍ଖ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସାହାଯ୍ୟରେ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନକୁ ବୁଝାଇ ଦେଇହେବ ।

ସାଙ୍କେତିକ ଦୃଷୃ।ନୁ – ‘A ଓ B’ ଦୁଇଟି ବସ୍ତୁ । ‘C, D ଏବଂ E” ଏହି ତିନୋଟି ଗୁଣ ଉକ୍ତ ବସ୍ତୁଦ୍ଵୟ ମଧ୍ୟରେ ସମଭାବରେ ପରିଦୃଷ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି । ଅର୍ଥାତ୍ ‘C, D ଏବଂ E” – ଏହି ତିନୋଟି ଗୁଣ ‘A’ ବସ୍ତୁରେ ବିଦ୍ୟମାନ । ପୁନଶ୍ଚ ଏଗୁଡ଼ିକ ‘B’ ବସ୍ତୁରେ ମଧ୍ୟ ବିଦ୍ୟମାନ । ‘F” ନାମକ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଗୁଣ ‘A’ ବସ୍ତୁରେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରାଗଲା । ସୁତରାଂ ଅନୁମାନ କରାଗଲା ଯେ, ଯେହେତୁ B ସହିତ A, C, D, E ଗୁଣରେ ସମାନ ସେଇ ହେତୁ A ର F ଗୁଣଟି B ରେ ମଧ୍ୟ ବିଦ୍ୟମାନ ହୋଇଥବ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରାଯିବା ସ୍ଵାଭାବିକ।

ମୂର୍ଖ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ – ପୃଥ‌ିବୀ ଓ ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହ ମଧ୍ଯରେ କେତୋଟି ବିଷୟରେ ସାଦୃଶ୍ୟ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୁଏ । ଯେପରି ଉଭୟ ଗ୍ରହ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ଘୂର୍ଣାୟମାନ, ଉଭୟେ ଗୋଲ୍, ଉଭୟେ ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକରୁ ଆଲୋକ ଓ ଉତ୍ତାପ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି । ଏହି ସାଦୃଶ୍ୟକୁ ଭିତ୍ତି କରି ଆମେ ଯେତେବେଳେ ଦେଖୁ ଯେ, ପୃଥ‌ିବୀରେ ଜୀବଜଗତର ସୃଷ୍ଟିପାଇଁ ଯେଉଁ ଅନୁକୂଳ ଜଳବାୟୁ ଅଛି ତାହା ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହରେ ରହିଥ‌ିବାର ମଧ୍ୟ ଅନୁମାନ କରୁ ।

ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ ତର୍କବଚନ ଓ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ଯୌକ୍ତିକ ସମ୍ପର୍କ (Logical Relation) ନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଅନୁମାନର ବ୍ୟାବହାରିକ ଗୁରୁତ୍ଵ ରହିଛି । ମନୋବିଜ୍ଞାନର ଏହି ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଅନୁମାନର ପ୍ରୟୋଗ ମଧ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରାଯାଏ । ଅନ୍ୟର ମନୋଭାବ, ସେମାନଙ୍କର ସୁଖ, ଦୁଃଖ ଇତ୍ୟାଦି ବିଷୟରେ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ ତହିଁରୁ ଅଧିକାଂଶ ଏତାଦୃଶ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ।

ପୁଣି ବୈଜ୍ଞାନିକ ଅନୁସନ୍ଧାନ ଅନେକ ସମୟରେ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଅନୁମାନର ପଥ ଅନୁସରଣ କରି ଅଗ୍ରସର ହୁଏ ।
ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଅନୁମାନ ଦୁଇ ପ୍ରକାର; ଯଥା – (କ) ଉତ୍ତମ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ଅନୁମାନ (Good analogy) ଏବଂ (ଖ) ମନ୍ଦ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ଅନୁମାନ (Bad analogy) ।

ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନରେ ହେତୁ ଧର୍ମର ପ୍ରାସଙ୍ଗିକତା ଯେତେ ବେଶି ତାହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ସମ୍ଭାବ୍ୟତା ମଧ୍ୟ ସେତେ ବେଶି । ଏପରି ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନକୁ ଉତ୍ତମ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ କୁହାଯାଏ । ପ୍ରକାରାନ୍ତରେ ଯଦି କୌଣସି ଅନୁମାନ ଅପ୍ରାସଙ୍ଗିକ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ହୁଏ ତା’ହେଲେ ତାହାକୁ ମନ୍ଦ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ବୋଲି କୁହାଯିବ ।

ଉଦାହରଣ (୧) : ପୃଥ‌ିବୀ ଓ ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହ ମଧ୍ଯରେ କେତୋଟି ବିଷୟରେ ସାଦୃଶ୍ୟ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୁଏ, ଯେପରି ଉଭୟ ଗ୍ରହ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ଘୂର୍ଣାୟମାନ, ଉଭୟେ ଗୋଲ୍, ଉଭୟେ ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକରୁ ଆଲୋକ ଓ ଉତ୍ତାପ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି । ଏହି ସାଦୃଶ୍ୟକୁ ଭିଭିକରି ଆମେ ଯେତେବେଳେ ଦେଖୁ ଯେ ପୃଥ‌ିବୀରେ ଜୀବଜଗତର ସୃଷ୍ଟିପାଇଁ ଯେଉଁ ଅନୁକୂଳ ଜଳବାୟୁ ଅଛି ତାହା ମଙ୍ଗଳ ଗ୍ରହରେ ମଧ୍ୟ ରହିବାର ଅନୁମାନ କରୁ । ଏହା ଉତ୍ତମ ସାଦୃଶ୍ଯଭିଭିକ ଅନୁମାନର (Good analogy) ଉଦାହରଣ।

ଉଦାହରଣ (୨) : ଯଦି କୁହାଯାଏ ଯେ,ଏକ ଜାତି (Nation), ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଭଳି ଅଭିବୃଦ୍ଧି, ପରିପକ୍ବତା ଏବଂ ବିଲୟ ଇତ୍ୟାଦିର ସମୟ ଅବସ୍ଥାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ତେବେ ଏତାଦୃଶ ସାଦୃଶ୍ୟଭିତ୍ତିକ ଆରୋହ ଅନୁମାନ ମିଥ୍ୟା ବା ମନ୍ଦ ଅଟେ । କାରଣ ଜାତି ଏବଂ ବ୍ୟକ୍ତି ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ସାଦୃଶ୍ୟ ଅଣାଗଲା ତାହା ସମ୍ଭବତଃ ମିଥ୍ୟା ହୋଇପାରେ କିମ୍ବା ଗୁରୁତ୍ବହୀନ ମଧ୍ୟ ହୋଇପାରେ । କାରଣ ଏକ ଜାତିର କ୍ଷତି ହୁଏତ ଭରଣା କରାଯାଇପାରେ; କିନ୍ତୁ ବୟସ ଗଡ଼ିଯାଇଥିଲେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ଆବୟବିକ (physical) କ୍ଷୟକ୍ଷତିର ଭରଣା ଅସମ୍ଭବ ଅଟେ ।

CHSE Odisha Class 11 Logic Unit 3 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

୮. ଆରୋହାନୁମାନ ଓ ସମ୍ଭାବନା କହିଲେ କ’ଣ ବୁଝ ? ଆଲୋଚନା କର ।
Answer:
ଆରୋହାନୁମାନ ଓ ସମ୍ଭାବନା ଉଭୟ ପରସ୍ପର ସମ୍ବନ୍ଧାନ୍ବିତ । ଆରୋହାନୁମାନରେ ପ୍ରକଳ୍ପ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ସମୟରେ ଦେଖାଯାଏ ଯେ କେତେକ ପ୍ରକଳ୍ପ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟନ୍ତି । ସେହିପରି ଆରୋହ ପଦ୍ଧତିମାନଙ୍କୁ ପ୍ରୟୋଗକରି ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ପ୍ରତିପାଦନରେ ନିଶ୍ଚିତତା ନଥାଏ । ତେବେ ଏଠାରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ‘ସମ୍ଭାବନା’ ପ୍ରତ୍ୟୟର ବାସ୍ତବ ସ୍ୱରୂପ କ’ଣ ?

ଏହାକୁ ଆଲୋଚନା କଲେ ‘ସମ୍ଭାବନା’ର ବିଭିନ୍ନ ଅର୍ଥ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ଟସ୍ ଜିତିବାପାଇଁ ଗୋଟିଏ ମୁଦ୍ରା ପକାଇଲାବେଳେ ମୁଦ୍ରାରେ ମୁଣ୍ଡଅଙ୍କିତ ଥିବା ପାର୍ଶ୍ୱଟି ଉପରକୁ ପଡ଼ିବାର ସମ୍ଭାବନା ହେଉଛି ୧/୨ । ସମ୍ଭାବନା ଶବ୍ଦଟି ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥାଏ ।

ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ମତକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ଜଣାଯାଏ ଯେ ‘ସମ୍ଭାବନା’ ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ବିଷୟରେ ଆଂଶିକ ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଆଂଶିକ ଅଜ୍ଞତା ଥାଏ । ଅଜ୍ଞତାର କାରଣ ହେଉଛି ଯେ କେଉଁ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି ହେଲେ ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ଘଟିବ ସେହି ପରିସ୍ଥିତି ଓ ଅବସ୍ଥା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଜ୍ଞାନର ଅଭାବ । ଏହି ପ୍ରକାର ସମ୍ଭାବନାକୁ ପ୍ରାକ୍ ଅଭିଜ୍ଞତା ସମ୍ଭାବନା ବୋଲି କୁହାଯାଏ । କୌଣସି ପରୀକ୍ଷା ନିରୀକ୍ଷା ନ କରି ଏ ପ୍ରକାର ସମ୍ଭାବନାକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ନିଆଯାଏ ।

ଅନ୍ୟ ସମ୍ଭାବନାଟି ହେଉଛି ‘ଆପେକ୍ଷିକ ପୁନଃ ମୌଳିକତା ସମ୍ଭାବନା । ଏହା ଅନୁସନ୍ଧାନସାପେକ୍ଷ ଅଟେ । ଅର୍ଥାତ୍ ତଥ୍ୟମାନଙ୍କର ପରିସଂଖ୍ୟାନଦ୍ୱାରା ସମ୍ଭାବନାତ୍ମକ ସ୍ଥିତି ବିଷୟରେ ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନ ଉପଲବ୍ଧ ହୁଏ ତାହାକୁ ଆପେକ୍ଷିକ ପୁନଃପୌନିକତା ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ତେଣୁ ଏଠାରେ ସମ୍ଭାବନା ବିଶ୍ୱାସ ଉପରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ନ ହୋଇ ଅଭିଜ୍ଞତା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ । ଆରୋହାନୁମାନ ଏହି ପରିସଂଖ୍ୟାନ ଉପରେ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ ।

ପରିସଂଖ୍ୟାନ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବାଦ୍ୱାରା ଯେଉଁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମିଳିଥାଏ ତାହା ସର୍ବଦା ସମ୍ଭାବନା-ମୂଳକ । ସମ୍ଭାବନାରେ ମଧ୍ୟ ତାରତମ୍ୟ ରହିଛି । ଏହା ଶୂନ୍ୟ ସ୍ଥିତିଠାରୁ ଶତକଡ଼ା ଅନେଶତ (୦-୯୯%) ହୋଇପାରେ । ଅନୁଭୂତିର ପରିସର ଯେତେ ଅଧିକ ହେବ, ସମ୍ଭାବନାର ମାତ୍ରା ମଧ୍ୟ ସେତିକି ଅଧ୍ଯକ ହେବ । ଏହି ଦୃଷ୍ଟିରୁ ବିଚାର କଲେ ଆରୋହାନୁମାନ ଓ ସମ୍ଭାବନା ଓତପ୍ରୋତଭାବେ ଜଡ଼ିତ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Odisha State Board CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ Textbook Exercise Questions and Answers.

+2 2nd Year Odia Optional Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ Question Answer

(କ) ବିକଳ୍ପ ସହ ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୧ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ ।
(ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଚାରୋଟି ମଧ୍ୟରୁ ଠିକ୍ ଉତ୍ତର ବାଛି ଲେଖ ।)

Question ୧ ।
‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ ପ୍ରକାରାନ୍ତରେ କାହାର ପରାଜୟ ବୁଝିବାକୁ ହେବ ?
(କ) ନ୍ୟାୟ
(ଖ) ଧର୍ମ
(ଗ) ସତ୍ୟ
(ଘ) ମିଥ୍ୟା
ଉ –
(ଘ) ମିଥ୍ୟା

Question ୨ ।
ତୁମେ ଅଙ୍କ ଶାସ୍ତ୍ର ସହିତ ଅନ୍ୟ କେଉଁ ଶାସ୍ତ୍ରକୁ ମାନ ବୋଲି ପ୍ରାବନ୍ଧିକ କହିଛନ୍ତି ?
(କ) ବିଜ୍ଞାନ ଶାସ୍ତ୍ର
(ଖ) ଦର୍ଶନ ଶାସ୍ତ୍ର
(ଗ) ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର
(ଘ) ଭାଷା ଶାସ୍ତ୍ର
ଉ –
(କ) ବିଜ୍ଞାନ ଶାସ୍ତ୍ର

Question ୩ ।
ବିନୋବାଜୀ କେଉଁଭଳି ଭୂଦାନ ଯାତ୍ରା କରିଥିଲେ ?
(କ) ଘୋଡ଼ାଗାଡ଼ିରେ
(ଖ) ଶଗଡ଼ଗାଡ଼ିରେ
(ଗ) ପଦବ୍ରଜରେ
(ଘ) ରେଳଗାଡ଼ିରେ
ଉ –
(ଗ) ପଦବ୍ରଜରେ

Question ୪ ।
ପୃଥ‌ିବୀ ବା ମାଟିର ଗୋଟିଏ କେଉଁ ମନ୍ତ୍ର ଅଛି ?
(କ) ସମ୍ମୋହନୀ
(ଖ) ଆକର୍ଷଣୀ
(ଗ) ପଦବ୍ରଜରେ
(ଘ) ଶୂନ୍ଯ
ଉ –
(ଖ) ଆକର୍ଷଣୀ

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୫ ।
କୌଣସି ବିଷୟରେ କିଏ ଏକମତ ନହେଲେ ତାକୁ ସତ ବା ମିଛ କହିହେବନି ?
(କ) ଷଡ଼ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ
(ଖ) ଷଡ଼ଦର୍ଶନ
(ଗ) ଷଡରିପୁ
(ଘ) ଷଡ଼ଭୁଜ
ଉ –
(କ) ଷଡ଼ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ

Question ୬ ।
ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟଟା କେଉଁ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ ବୋଲି ଲେଖକଙ୍କ ମତ ?
(କ) ସ୍ଥୁଳ ସତ୍ୟ
(ଖ) ସୂକ୍ଷ୍ମ ସତ୍ୟ
(ଗ) ସ୍କୁଳ ମିଥ୍ୟା
(ଘ) ସୂକ୍ଷ୍ମ ମିଥ୍ୟା
ଉ –
(ଘ) ସୂକ୍ଷ୍ମ ମିଥ୍ୟା

Question ୭ ।
ଏବେ ବଣୁଆ ଲୋକ କାହିଁକି ସତ ମାନୁ ନାହାନ୍ତି ?
(କ) ସଂଘବଦ୍ଧ ବଳ ଯୋଗୁ
(ଖ) ପ୍ରଗତି ଓ ସଭ୍ୟତାର ସ୍ପର୍ଶ ଯୋଗୁ
(ଗ) ଅତ୍ୟଧ୍ଵକ ବଳ ଯୋଗୁ
(ଘ) ଅଧୂକ ଟଙ୍କା ଯୋଗୁ
ଉ –
(ଖ) ପ୍ରଗତି ଓ ସଭ୍ୟତାର ସ୍ପର୍ଶ ଯୋଗୁ

Question ୮ ।
ପ୍ରତି କେତେ ଭୋଟରେ ଜଣେ ସଭ୍ୟ ବୋଲି ନିୟମ ହେଲା ?
(କ) ପାଞ୍ଚ
(ଖ) ପନ୍ଦର
(ଗ) ଦଶ
(ଘ) କୋଡ଼ିଏ
ଉ –
(ଖ) ପନ୍ଦର

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୯ ।
ଲୋକସଭାରେ କୁହାଯାଉଥିବା ମିଛକୁ କିଏ ଶାବ୍ଦିକ ଅଯଥାର୍ଥ ବା ଶବ୍ଦର ବେଢ଼ଙ୍ଗ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ?
(କ) ଇନ୍ଦିରା ଗାନ୍ଧୀ
(ଖ) ଜବାହାରଲାଲ ନେହେରୁ
(ଗ) ଚର୍ଚ୍ଚିଲ
(ଘ) ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ
ଉ –
(ଗ) ଚର୍ଚ୍ଚିଲ

Question ୧୦ ।
କୁଇନାଇନ୍ ଉପରେ କ’ଣ ପୁଟ ଦେଇ ତାକୁ ମିଠା ଓଷୁଅ ବୋଲି ପିଲାଙ୍କୁ ଭଣ୍ଡାଯାଏ ?
(କ) ଚିନି
(ଖ) ଗୁଡ
(ଗ) ନବାତ
(ଘ) ଶାକର
ଉ –
(କ) ଚିନି

Question ୧୧ ।
‘ମାବୃୟାତ ସତ୍ୟମପ୍ରିୟମ୍’ କିଏ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ?
(କ) ଗୁରୁଜନମାନେ
(ଖ) ଦେବତାମାନେ
(ଗ) ପଣ୍ଡିତମାନେ
(ଘ) ମୁନିଋଷିମାନେ
ଉ –
(ଘ) ମୁନିଋଷିମାନେ

Question ୧୨ ।
ସରକାର ପାଖରେ କେଉଁ ପ୍ରକାର ଲୋକ ଅଧିକ ବୋଲି ଲେଖକ ଯୁକ୍ତି କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ପାଟି କରିବା
(ଖ) ମାଡ଼ ମାରିବା
(ଗ) ଭୋଟ ଦେବା
(ଘ) ଲେଖାଲେଖ କରିବା
ଉ –
(କ) ପାଟି କରିବା

Question ୧୩ ।
ଶୋରିଷଟାକୁ କ’ଣ ପ୍ରମାଣ କରି ଲୋକଙ୍କର ଶ୍ରଦ୍ଧା ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଏ ?
(କ) ଆତ
(ଖ) ଫୁଟ୍ ବଲ୍
(ଗ) ପର୍ବତ
(ଘ) ବନ୍ଧ
ଉ –
(ଗ) ପର୍ବତ

Question ୧୪ ।
ତୁମର କଥାରେ ସହି ମାରିଦେଲେ । ଏଠାରେ ‘ସହି’ ମାନେ କ’ଣ ?
(କ) ଶୁଣିବା
(ଖ) ହଁ
(ଗ) ନାହିଁ
(ଘ) ନ ଶୁଣିବା
ଉ –
(ଖ) ହଁ

Question ୧୫ ।
ପୁଞ୍ଜୀଭୂତ ଅଶାନ୍ତି ଓ ଅସନ୍ତୋଷ କ’ଣ ହେବ ବୋଲି ଲେଖକ ଅଶଙ୍କା କରିଛନ୍ତି ?
(କ) ମାଡ଼ପିଟ
(ଖ) ହଟ୍ଟଗୋଳ
(ଗ) ବିଶ୍ବଯୁଦ୍ଧ
(ଘ) ଗୃହଯୁଦ୍ଧ
ଉ –
(ଗ) ବିଶ୍ବଯୁଦ୍ଧ

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

ଅତିରିକ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନ ଓ ଉତ୍ତର

Question ୧ ।
କେଉଁ ଲୋକ କାହାକୁ ହାଣିଦେଲା ?
(କ) ବାଘୁଆ ଲୋକ
(ଖ) କ୍ରୋଧୀ ଲୋକ
(ଗ) ବଣୁଆ ଲୋକ
(ଘ) ଡରୁଆ ଲୋକ
ଉ –
(ଗ) ବଣୁଆ ଲୋକ

Question ୨ ।
ମିଛ ହେଲେ କାହାର ବିପରୀତ ?
(କ) ସତ
(ଖ) ସତିଆ
(ଗ) ସାତସତ
(ଘ) ସତ୍ୟ
ଉ –
(କ) ସତ

Question ୩ ।
‘ସତ୍ୟବୃୟାତ୍’ – ଏଇ କଥା କିଏ କହିଛନ୍ତି ?
(କ) ମୁନିଋଷିମାନେ
(ଖ) ଗୁରୁଜନମାନେ
(ଗ)
(ଘ)
ଉ –
(କ) ମୁନିଋଷିମାନେ

Question ୪ ।
ବର୍ତ୍ତମାନର ଶାସନକୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ କେଉଁ ଶାସନ କହିଛନ୍ତି ?
(କ) ରାଜା ଶାସନ
(ଖ) ଏକଛତ୍ର ଶାସନ
(ଗ) ଅତୀତ ଶାସନ
(ଘ) ମନମୁଖୀ ଶାସନ
ଉ –
(ଗ) ଅତୀତ ଶାସନ

Question ୫ ।
ପ୍ରକୃତରେ ଦିହର ଜୋର୍ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ବଡ ଜୋର୍ କାହାର ?
(କ) ରାଜା ଶାସନ
(ଖ) ଏକଛତ୍ର ଶାସନ
(ଗ) ଅତୀତ ଶାସନ
(ଘ) ମନମୁଖୀ ଶାସନ
ଉ –
(ଗ) ଅତୀତ ଶାସନ

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

(ଖ) କ୍ଷୁଦ୍ର ଉତ୍ତର ମୂଳକ ୧ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ। ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖାଯିବ।

Question ୧ ।
ଆମର ରାଜନୀତି, ଧର୍ମନୀତି ଓ ଅନ୍ୟ କେଉଁ ନୀତିରେ ‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ କଥାଟିର ପ୍ରବଳ ବିଜୟ ?
ଉ –
ଆମର ରାଜନୀତି, ଧର୍ମନୀତି ଓ ସମାଜ ନୀତିରେ ‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ କଥାଟିର ପ୍ରବଳ ବିଜୟ ।

Question ୨ ।
ପୃଥିବୀର ଆକର୍ଷଣୀ ଶକ୍ତି ଯୋଗୁ କ’ଣ ହେଉଛି ?
ଉ –
ପୃଥିବୀର ଆକର୍ଷଣୀ ଶକ୍ତି ଅଛି ଯାହା ବଳରେ ସେ ସବୁ ଜିନିଷକୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଟାଣି ନେଉଛି।

Question ୩ ।
ବୁଦ୍ଧିର ମାରପେଞ୍ଚଦ୍ବାରା କ’ଣ ହୁଏ ?
ଉ –
ବୁଦ୍ଧିର ମାରପେଞ୍ଚଦ୍ଵାରା ଯୁକ୍ତି ବଳରେ ମିଛକୁ ସତ ଓ ସତକୁ ମିଛ କରିହୁଏ ।

Question ୪ ।
ଆଗେ ବଣୁଆ ଲୋକ କାହାକୁ ହାଣିଦେଲେ କ’ଣ କରୁଥିଲା ?
ଉ –
ଆଗେ ବଣୁଆ ଲୋକ କାହାକୁ ହାଣିଦେଲେ, ତାହାର ମୁଣ୍ଡଟା ଧରି ଥାନାକୁ ଆସି କହୁଥିଲା ଯେ ଇୟେ ଏମିତି କଲା ତେଣୁ ସେ ତାକୁ ହାଣିଦେଲା।

Question ୫ ।
ବିରୋଧୀ ଦଳ ରାସ୍ତାରେ ପାଟିତୁଣ୍ଡ କରିଲେ ସରକାର କ’ଣ କରନ୍ତି ?
ଉ –
ବିରୋଧୀ ଦଳ ରାସ୍ତାରେ ପାଟିତୁଣ୍ଡ କରିଲେ ସରକାର ପୁଲିସ୍‌ର ଲାଠିମାଡ଼ ଦେଇ ତାଙ୍କୁ ଘଉଡ଼େଇ ଦିଅନ୍ତି ।

Question ୬ ।
ଆଗେ ଗାତ ମଣିଷଗୁଡ଼ାକ କେଉଁ ନୀତି ଧରି ଚାଲୁଥିଲେ ?
ଉ –
ଆଗେ ଗାତ ମଣିଷଗୁଡ଼ାକ ବଳ ଯାହାର ନୀତି ଧରି ଚାଲୁଥିଲେ ।

Question ୭ ।
କେଉଁ ପ୍ରଣାଳୀରେ ଭଲ ମନ୍ଦ ପରୀକ୍ଷା କରି ଲୋକଙ୍କ ଆଗରେ ଥୁଆଯାଇଛି ?
ଉ –
ବୈଜ୍ଞାନିକ ପ୍ରଣାଳୀରେ ଭଲ ମନ୍ଦ ପରୀକ୍ଷା କରି ଲୋକଙ୍କ ଆଗରେ ଥୁଆଯାଇଛି।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୮ ।
ଗୋରୀ ଡ୍ରେସ ଡିମୋନା କାହାର ଦେଶଦେଶାନ୍ତର କଥାରେ ଭୁଲି ନିଜକୁ ସମର୍ପି ଦେଲା ?
ଉ –
ଗୋରୀ ଡ୍ରେସ ଡିମୋନା ଅଥେଲୋଙ୍କର ଦେଶଦେଶାନ୍ତର କଥାରେ ଭୁଲି ନିଜକୁ ସମର୍ପି ଦେଲ ।

Question ୯ ।
କେବଳ ଶରୀର ହିଂସା ହିଂସା ହୁଏନି, କଥା ଓ ଭାବନାର ହିଂସା ମଧ୍ଯ ହିଂସା – ଏହା କିଏ କହିଥିଲେ ?
ଉ –
କେବଳ ଶରୀର ହିଂସା ହିଂସା ହୁଏନି, କଥା ଓ ଭାବନାର ହିଂସା ମଧ୍ୟ ହିଂସା – ଏହା ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ କହିଥିଲେ।

Question ୧୦ ।
ବୁଦ୍ଧି ଓ ମନର ଜୋର୍ ମଧ୍ୟରୁ କାହାର ଜୋର୍ ଅଧିକ ?
ଉ –
ବୁଦ୍ଧି ଓ ମନର ଜୋର୍ ମଧ୍ୟରୁ ବୁଦ୍ଧିର ତଥା ମନର ଜୋର୍ ଅଧିକ।

(ଗ) କ୍ଷୁଦ୍ର ଉତ୍ତରମୂଳକ ୨ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ। ଦୁଇଟି ବାକ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ।
(ଲେଖା ଓ ଲେଖକଙ୍କ ସୂଚନା ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ଓ ଉତ୍ତର ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ।)

Question ୧ ।
ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ କି ପ୍ରକାର ପ୍ରବନ୍ଧ ଲେଖନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କର ଦୁଇଟି ଜନପ୍ରିୟ ପ୍ରବନ୍ଧର ନାମ କ’ଣ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ବ୍ୟକ୍ତିନିଷ୍ଠ ପ୍ରବନ୍ଧ ବା ରମ୍ୟରଚନା ଲେଖନ୍ତି। ତାଙ୍କର ଦୁଇଟି ଜନପ୍ରିୟ ପ୍ରବନ୍ଧର ନାମ- ‘ବଟୁଆ’, ‘କଖାରୁ ଫୁଲ’।

Question ୨ ।
ମାହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ଚାଲି ଚାଲି ଉତ୍କଳ ଯାତ୍ରା କରିଥିବା କଥା ଅସମ୍ଭବ ଓ ଅସତ୍ୟ ବୋଲି ଲେଖକ କାହିଁକି କହିଛନ୍ତି ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଅଙ୍କଶାସ୍ତ୍ର ଓ ବିଜ୍ଞାନଶାସ୍ତ୍ର ପ୍ରମାଣାନୁସାରେ ମାହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ଚାଲି ଚାଲି ଉତ୍କଳ ଯାତ୍ରା କରିଥିବା କଥା ଅସମ୍ଭବ ଓ ଅସତ୍ୟ ବୋଲି ଲେଖକ କହିଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୩ ।
ପୃଥିବୀ ଉପରେ ପଡ଼ିବା ଜିନିଷର ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଆକର୍ଷଣୀ ଶକ୍ତି ଅଛି-ଏହାର ଅର୍ଥ କ’ଣ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ପୃଥିବୀ ତା’ର ଅକର୍ଷଣୀ ଶକ୍ତିଦ୍ଵାରା ସବୁକୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଟାଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି। ପୃଥିବୀର ଏଇ ଶକ୍ତି ମଣ୍ଡଳ ପରି ପୃଥିବୀକୁ ଘେରି ରହିଛି । ଠିକ୍ ସେମିତି ତା ଉପରକୁ ପଡ଼ିବା ଜିନିଷର ମଧ୍ୟ ନିଜର ଗୋଟିଏ ଆକର୍ଷଣୀ ଶକ୍ତି ଅଛି ଓ ସେଇ ଶକ୍ତି ତାକୁ ମଣ୍ଡଳ ପରି ଘେରି ରହିଛି। ଓଜନ ଓ ଦୂରତାନୁସାରେ ଏହି ଶକ୍ତି କମ୍ ବେଶି ହୋଇ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ହୋଇଥାଏ।

Question ୪ ।
ଗୋଡ଼ ମାଟି ଭିତରେ ପଶିଯାଇଥାନ୍ତା କାହିଁକି ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଯାଏ । ଗୋଟିଏ ଶକ୍ତି କ୍ଷେତ୍ର ତିଆରି ହୋଇଯାଏ ଫଳତଃ ପାଦ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ଯାଇଥାଏ। ସେଠି ଯେବେ ମାଟିର ଶକ୍ତି ପାଦର ତଥା ଗୋଡ଼ର ଶକ୍ତିଠାରୁ ଅଧିକ ହୋଇଯାଅନ୍ତା ତେବେ ଗୋଡ଼ ମାଟି ଭିତରକୁ ପଶି ଯାଇଥାନ୍ତା ।

Question ୫ ।
କେଉଁଠି ‘ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ’ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଆସିଥାଏ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ବୁଦ୍ଧିବଳରେ ପାଦ ଓ ମାଟିର ବିନା ସ୍ପର୍ଶରେ ଚାଲିବା କାମ ହେଉଛି ବୋଲି କୁହାଯାଇପାରେ। ମାତ୍ର ଏହା ବୁଦ୍ଧିର ମାରପେଞ୍ଚ ଖାଲି । ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ, ଗୋଡ଼ ଓ ମାଟି ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଏତେ କମ୍ ଯେ ମାଟିରେ ଚାଲୁଥିବା କହିବା ହିଁ ଠିକ୍ ହେବ ତଥା ସତ୍ୟ ହେବ।

Question ୬ ।
ପାଟି କରିବା ଲୋକ ବେଶି କାହା ହାତରେ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ପ୍ରବନ୍ଧଟିରେ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ କହିଛନ୍ତି – ପାଟି କରିବା ଲୋକ ବେଶି ଏଠି ସରକାର ହାତରେ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୭ ।
ଧୋବଲି ଠକ କହିଲେ କ’ଣ ବୁଝ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଧୋବଲି ଠକ କହିଲେ ଯେଉଁମାନେ ଉପରକୁ ଭଦ୍ର ଜଣାପଡ଼ୁଥିବେ କିନ୍ତୁ ଭିତରେ ଠକ, ଟାଉଟର, ଧପାବାଜ୍ ହୋଇଥିବେ ସେହିମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଏ।

Question ୮ ।
ଚାପଣି ଓ ଦବାଣି ରହିଲେ ଲୋକଙ୍କ ମନ ଓ ହୃଦୟରେ କ’ଣ ହେବ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଚାପଣି ଓ ଦବାଣି ରହିଲେ ଶାରୀରିକ ହେଉ, ମାନସିକ ହେଉ ବା ନୈତିକ ହେଉ ଦବିବା ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ଓ ହୃଦୟରେ ଅଶାନ୍ତି ଓ ଅସନ୍ତୋଷ ବରାବର ରହିବ ।

ଅତିରିକ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନ ଓ ଉତ୍ତର

Question ୧ ।
ଏଇ ପ୍ରବନ୍ଧଟିର ପ୍ରାବନ୍ଧିକ କିଏ ଓ ଏହା ତାଙ୍କର କେଉଁ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଛି ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଏଇ ପ୍ରବନ୍ଧର ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ହେଉଛନ୍ତି ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ଓ ଏହା ତାଙ୍କର ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀଦ୍ଵାରା ପ୍ରକାଶିତ ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ପ୍ରବନ୍ଧାବଳୀ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଛି ।

(ଘ) ଅଳ୍ପ ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୩ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ। ୩୦ଟି ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।
(ଲେଖା ଓ ଲେଖକ ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ଓ ଉତ୍ତର ପାଇଁ ୨ ନମ୍ବର।)

Question ୧।
ଅଙ୍କଶାସ୍ତ୍ର ଓ ବିଜ୍ଞାନ ଶାସ୍ତ୍ର ବଳରେ କିପରି ପ୍ରାଣାମ କରାଯିବ ଯେ ଚାଲିକରି ଯାଉଥିବା ଲୋକର ପାଦ ତଳେ ଲାଗେ ନାହିଁ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଅଙ୍କଶାସ୍ତ୍ର ଓ ବିଜ୍ଞାନଶାସ୍ତ୍ର ବିଭିନ୍ନ ଯୁକ୍ତି ମାଧ୍ୟମରେ ଅନେକ କଥା ପ୍ରମାଣ କରିପାରେ। ଅଙ୍କଶାସ୍ତ୍ର ଓ ବିଜ୍ଞାନଶାସ୍ତ୍ର ବଳରେ ପ୍ରମାଣ କରାଯାଇପାରିବ ଯେ ଚାଲି ଯାଉଥିବା ଲୋକର ପାଦ ତଳେ ଲାଗେନାହିଁ । ପୃଥିବୀ ବା ମାଟିର ଏକ ଆକର୍ଷଣୀ ଶକ୍ତି ରହିଛି। ମାଟିଠାରୁ ଉଚ୍ଚ ସ୍ଥାନରେ ଠିଆ ହୋଇ କ୍ରମାନ୍ଵୟରେ ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ଓହ୍ଲାଇଲେ ଗୋଡ଼ ମାଟିକୁ ସଂପୂର୍ଣ ଓହ୍ଲାଇ ପାରିବନି, ଗୋଡ଼ ଓ ମାଟି ଭିତରେ ୧/୨ କୋଟି ବା ଦୁଇ ଅର୍ବୁଦ ବ୍ୟବଧାନ ହୋଇପାରେ; ମାତ୍ର ଠିକ୍ ଶୂନ୍ୟ ବ୍ୟବଧାନ ହୋଇପାରିବନି ।

Question ୨ ।
ମାଟିର ଶକ୍ତି ଓ ଚାଲିବା ଲୋକ ପାଦର ଶକ୍ତି ମିଳନସ୍ଥଳ ଶୂନ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ କିପରି ଭାସିଯାଏ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ମାଟିର ଶକ୍ତି ବା ପୃଥିବୀର ଶକ୍ତି ନିଜ ଆଡ଼କୁ ସବୁ ଜିନିଷ ଟାଣିପାରେ। ସେଥିଲାଗି ମାଟି ଉପରେ ଗୋଡ଼ ପକାଇବାକୁ ଗଲେ, ଗୋଡ଼ର ଓଜନ କମ୍ ଥିବାରୁ ତାହା ମାଟି ଆଡ଼କୁ ଟାଣି ହୋଇଯାଏ। ଗୋଡ଼ର ଶକ୍ତି ମଣ୍ଡଳ ଓ ମାଟି ବା ପୃଥିବୀର ଶକ୍ତି ମଣ୍ଡଳ କ୍ରମଶଃ ନିକଟେଇ ଆସିଥାନ୍ତି। ଯେଉଁଠାରେ ଏଇ ଦୁଇ ମଣ୍ଡଳ ପାଖେଇ ଆସନ୍ତି ସେଠାରେ ଗୋଟିଏ ଶକ୍ତି କ୍ଷେତ୍ର ତିଆରି ହୋଇଯାଏ। ମାଟିର ଶକ୍ତି ଓ ପାଦର ଶକ୍ତି ମିଳନସ୍ଥଳ ଶୂନ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଭାସିଯାଏ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୩ ।
‘ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଯେତେ ପାପ କରେ ଆଉ କେହି କରେନି’ର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ବୁଝାଇଦିଅ ।
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

‘ ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଯେତେ ପାପ କରେ ଆଉ କେହି କରେନି’ର ଅର୍ଥ ଯେଉଁଠାରେ ସତ୍ୟଟା ଦେହସୁହା ହୁଏନାହିଁ ସେଠାରେ ‘ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ’ ଆସିଯାଏ। ସତ୍ୟ ହୁଏତ ଆଉ କିଛି ସନ୍ଧାନ କରିଥାନ୍ତା କିନ୍ତୁ ଏଇ ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ତାହା ଅଟକିଯାଏ। ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ଭିଭିକରି ଅପାତତଃ ତାହାକୁ ସତ୍ୟ ବୋଲି ବିଚାର କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ। ସୁତରାଂ ବାସ୍ତବ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟଟା ହେବ ସୂକ୍ଷ୍ମ ସତ୍ୟର ବିପରୀତ, ଅର୍ଥାତ୍ ସୂକ୍ଷ୍ମ ମିଥ୍ୟା ।

Question ୪ ।
ବଣୁଆ ଲୋକ କାହିଁକି ଓକିଲ ମୁକ୍ତାର ନିୟୋଜନ କରିବ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ କହିଛନ୍ତି, ଗୋଟେ କାଗଜରେ ପଢିଥିଲେ, ଜଣେ ବଣୁଆ ଲୋକ ଥରେ କାହାକୁ କୌଣସି ଏକ କାରଣରୁ ହାଣିଦେଲା। ତାର କଟା ମୁଣ୍ଡ ଧରି ଥାନାକୁ ସିଧାସଳଖ ଆସି କହିଲା ଯେ, ଇୟେ ଏୟା କଲା, ତେଣୁ ତାକୁ ହାଣିଦେଲି । ଏବେ ସେଇ ବଣୁଆ ଲୋକ ଆମର ପ୍ରଗତି ଓ ସଭ୍ୟତା ପାଇ ସେ ଯେତେ ଯାହା କଲେ ବି ମାନିବ ନାହିଁ । କେସ୍ କରି ଲଢ଼ିବାପାଇଁ ଇଛା କରିବ। ତେଣୁ ବଣୁଆ ଲୋକ ଓକିଲ ମୁକ୍ତାର ନିୟୋଜନ କରିବ।

Question ୫ ।
ଏତେ ଜଖମ ହୋଇନାହାନ୍ତି ବୋଲି କିଏ କାହିଁକି ସଫେଇ ଦିଏ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଭୋଟରେ ଗୋଟେ ଦଳ ବିଜୟ ହାସଲ କରି ସରକାର ଗଠନ କରିଥାଏ। ଫଳରେ ଅନ୍ୟ ପରାଜିତ ଦଳ ବିରୋଧୀ ଦଳ ଭାବରେ ସରକାରଙ୍କ ଭୁଲକୁ ଜଗେ। ସରକାର ତାଙ୍କ କଥାକୁ ନମାନିଲେ ସେମାନେ ଅଳି, ପାଟିତୁଣ୍ଡ କରି ବିକ୍ଷୋଭ କରିଥାନ୍ତି । ରାସ୍ତା ରୋକି ସରକାରଙ୍କ ବିରୋଧରେ ସ୍ଲୋଗାନ ଦେଇଥାନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କୁ ଅଟକେଇବାକୁ ଲାଠି ଚାଳନା ମଧ୍ୟ ହୋଇଥାଏ.ଏଇ ଲାଠି ଚାଳନାରେ ଅନେକ ଜଖମ ହୁଅନ୍ତି। ହେଲେ ସରକାର ଏ ବିଷୟରେ ସଫେଇ ଦେଇ କହନ୍ତି ମିଛକଥା ଏତେ ଜଖମ ହେଇନାହାନ୍ତି ।

Question ୬ ।
ରାଜନୀତିରେ ‘ମୌନେ ସମ୍ମତି ଲକ୍ଷଣ’ ନୀତି କିପରି ଗୃହୀତ ହୁଏ ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଯଦି କିଛି ନୂଆ ଆଇନ ତିଆରି କରନ୍ତି ତେବେ ବିଭିନ୍ନ ଦଳର ବିଜୟୀ ପ୍ରାର୍ଥୀ, ହୁଏତ ତାକୁ ବିରୋଧ କରନ୍ତି ନହେଲେ ତାକୁ ସମ୍ମତି ଦିଅନ୍ତି । ମୌନ ରହିଗଲେ କି ନୀରବତା ଗ୍ରହଣ କଲେ ପ୍ରଜାତନ୍ତ୍ର ଶାସନରେ ନିରେପକ୍ଷ ରହିଲେ ବି ଆଇନ୍ ପାସ ହେଇଯାଏ । ମୌନ ରହିଥିବା ପ୍ରାର୍ଥୀଙ୍କ ମତ ଅଛି ବୋଲି ଧରିନେଇ ବହୁ ମତରେ ବିଲ୍ ପାସ୍ ହେଲା ବୋଲି ପ୍ରଚାର କରାଯାଏ। ତେଣୁ ରାଜନୀତିରେ ‘ମୌନେ ସମ୍ମତି ଲକ୍ଷଣ’ ନୀତି ଗୃହୀତ ହୁଏ।

Question ୭ ।
ମଣିଷର ଗତି ଗୋଲାକାର ବୋଲି କାହିଁକି କୁହାଯାଇଛି ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

କାହିଁ କେଉଁ ଆଦିମ କାଳରୁ ମାନବ ସଭ୍ୟତାରେ ବଳ ଯାହାର ମୁଲକ ତାହାର ବୋଲି ପ୍ରଚଳିତ ହୋଇ ଆସୁଅଛି । ଆଉ ଆଜି ଏହାର ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ବି ମାନବ ସଭ୍ୟତା ସେଇ ନୀତି ଧରିଛି । ସେ ଶରୀରର ବଳ ହେଉ ବା ବୁଦ୍ଧିର ବଳ, ବଳ ହିଁ ମୁଲକର ଅଧିକାରୀ ହେଉଛି । ତେଣୁ ମାନବ ଖାଲି ତୁଛାଟାରେ କହୁଛି ଯେ ସେ ଆଗେଇଛି । ଏହି କାରଣରୁ ମଣିଷର ଗତି ଗୋଲାକାର ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି।

Question ୮ ।
ଲେଖକ ନିଜ ପିଠିରେ ବାଘ ଛାଲଟା ସଜାଡି ନିଏ ବୋଲି କାହିଁକି କହିଛନ୍ତି ?
ଉ –
ପ୍ରବନ୍ଧ – ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ
ପ୍ରାବନ୍ଧିକ – ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ

ଲେଖକ ନିଜ ପିଠିରେ ବାଘ ଛାଲଟା ସଜାଡ଼ି ନିଏ ବୋଲି କହିବାର କାରଣ- ଏସବୁ କେବଳ ରାଜନୈତିକ ପ୍ରଚାର, ନହେଲେ ଅସହଣିକତା, ନହେଲେ ଘୃଣା-ବିଦ୍ବେଷ। ଅତୀତର ପଶୁବଳ ସହ ବର୍ତ୍ତମାନର ଜନମତ ବଳ କେବେ ବି ସମାନ ନୁହେଁ । ସେତେବେଳେ ମାଡ଼ମାରି, ହାଣି, କାଟି ଓ ଦିହ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଭୟ ଦେଖାଇ ବଳୁଆ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ସବୁ କାଢ଼ି ନେଉଥିଲା। ବର୍ତ୍ତମାନ କିନ୍ତୁ ସେପରି ହେଉନାହିଁ। ବୁଝାସୁଝା କରାଯାଇ ଘଟଣାର ସମାଧାନ କରାଯାଉଛି।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

(ଙ) ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୫ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ୧୫୦ଟି ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।

Question ୧ ।
ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ ଏକ ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ରଚନା-ପ୍ରମାଣ କର।
ଉ –
ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରବନ୍ଧ ସାହିତ୍ୟର ବିକାଶଧାରାରେ ଯେଉଁ କେତେଜଣ ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରତିଭା, ସେମାନଙ୍କ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଉପସ୍ଥାପନା ଶୈଳୀ, ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ପାଠକ ପାଖରେ ଖୁବ୍ ସ୍ମରଣୀୟ ସେହିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ଅନ୍ୟତମ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ ଓ ଜଣେ ବହୁ ପ୍ରଶଂସିତ ପ୍ରତିଭା । ପରିମାଣାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ନୁହେଁ ବରଂ ଗୁଣାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ସେ ଓଡ଼ିଆ ଓ ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ରୀତିରେ ବିଷୟବସ୍ତୁ ବର୍ଣ୍ଣନା ତାଙ୍କ ପ୍ରବନ୍ଧର ମୁଖ୍ୟ ବିଶେଷତ୍ଵ।

ତାଙ୍କ ସ୍ମରଣୀୟ ସୃଷ୍ଟିଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରୁ ‘ବଟୁଆ’, ‘ କଖାରୁଫୁଲ’, ‘ଆକାଶ କଇଆଁ’, ‘ଛୋଟ କଥାଟିଏ’, ‘ଅଦା ବେପାର’, ‘କଳା ଧଳା’, ‘ଟୋକାବୁଢ଼ା’, ‘କଂସାରିଘର ପାରା’, ‘ନୈତିକତା ବ୍ୟାପାର’, ‘ଶିବପାର୍ବତୀ’, ଆଦି ଅନ୍ୟତମ ।

ଆଲୋଚ୍ୟ ‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ତାଙ୍କର ଏକ ସାର୍ଥକ ପ୍ରବନ୍ଧ। ଏହି ପ୍ରବନ୍ଧଟି ତାଙ୍କର ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରକାଶିତ ‘ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ପ୍ରବନ୍ଧାବଳୀ’ରୁ ଗୃହୀତ। ଏଥିରେ ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ ବୋଲି କଥାଟିର ଦ୍ଵାହି ଦେଇ ଆଧୁନିକ ମଣିଷ କପରି ଅସତ୍ୟର ଅନୁସରଣ କରୁଛନ୍ତି, ତାହାର ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ବିଚାର ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ କରିଛନ୍ତି। ପ୍ରାବନ୍ଧିକଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନା, ଉପସ୍ଥାପନା ଓ ବିଷୟାଲୋଚନା ପ୍ରବନ୍ଧଟିକୁ ବେଶ୍ ରୁଚିପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଛି ।

ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେର ଅର୍ଥ ସତ୍ୟର ହିଁ ଜୟ । ଆମର ରାଜନୀତି, ଧର୍ମନୀତି ଓ ସମାଜନୀତିରେ ଏଇ କଥାର ପ୍ରବଳ ବିଜୟ । ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ବୁଝାଇବାକୁ ଚାହିଁଛନ୍ତି ଯେ ଯଦି ଦୁଇ ବ୍ୟକ୍ତି ଭିତରେ ମତାନ୍ତର ହୁଏ ତେବେ ବିଚାର କରିବାପାଇଁ କିଛି ଲୋକଙ୍କୁ ଡକାଯିବ ହେଲେ ସେମାନେ ଯଦି କୌଣସି କାରଣରୁ ଅସତ୍ୟର ସପକ୍ଷରେ ଯୁକ୍ତି ବାଢ଼ନ୍ତି ତେବେ କାହାର ଜୟ ସତ୍ୟର ନା ଅସତ୍ୟର ।

ଯାହା ସତ୍ୟ ତାହା ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗ୍ରାହ୍ୟ । ଯାହା ଆଖିରେ ଦେଖୁଛ, କାନରେ ଶୁଣୁଛ, ଅଙ୍ଗେ ନିଭାଉଛ, ପାଟିରେ ଚାଖୁଛ, ନାକରେ ଶୁଙ୍ଗୁଛ ବୁଦ୍ଧିରେ ଜାଣିପାରୁଛ, ତାହା ହିଁ ସତ୍ୟ; ମାତ୍ର ଅନେକ ସମୟରେ ବୁଦ୍ଧି ବଳରେ, ବିଜ୍ଞାନ ବଳରେ, ଅଙ୍କ ଶାସ୍ତ୍ର ଓ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଏସବୁକୁ ଭ୍ରମ, ଭୁଲ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରା ଯାଇପାରୁଛି। ତେଣୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ନାନା ଉଦାହରଣ ଦେଇ ଏହାକୁ ବ୍ୟଙ୍ଗ କରିଛନ୍ତି । ବିନୋବାଜୀ ଓ ମହାତ୍ମାଜୀଙ୍କ ପଦଯାତ୍ରା ବି ବିଜ୍ଞାନ ବଳରେ କିପରି ମାଟି ସ୍ପର୍ଶ ବିନା ସମ୍ଭବ ତାହା ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଆଲୋଚନା କରିଛନ୍ତି। ଅତୀତର ବଣୁଆ ମଣିଷ ଆଧୁନିକ ହେଲା ପରେ ତା’ର ବାହ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଛି ସତ, ମାତ୍ର ତା’ର ଅନ୍ତର କ୍ଷେତ୍ରରେ କିଛିବି ବଦଳିନି। ବଳ ଥିଲେ ଏଇ ମୁଲକର ଅଧିକାରୀ ହୋଇପାରିବ ଏଇ ମାନସିକତା ଏବେ ବି ମଣିଷକୁ ଗ୍ରାସ କରିଛି । ସେ ଦେହର ବଳ ହେଉ ଅବା ବୁଦ୍ଧିର ବଳ ହେଉ । ବଳଦ୍ଵାରା ଏଇ ସଂସାରକୁ ଆୟତ୍ତ କରିହେବ । ତେଣୁ କଳେବଳେ ସତକୁ ମିଛ କରିପାରେ ଏଇ ମଣିଷ ।

ଉପରକୁ ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ କହି ବି ଭିତରେ ନାନା ଅସତ୍ୟର ପନ୍ଥା ଅବଲମ୍ବନ କରୁଛି ଏଇ ଆଧୁନିକ ମଣିଷ। ଯୋଉ ମଣିଷ ଦିନେ ସରଳ ଆଚରଣରେ କାହାକୁ ହତ୍ୟା କରି ନିଃସଙ୍କୋଚରେ ଥାନାରେ ପହଞ୍ଚି କହୁଥିଲା- ୟାକୁ ମୁଁ ମାରିଛି, ସେ ଏବେ ସେଇ ସରଳତାକୁ ପରିହାର କରି, ସତ୍ୟକୁ ଲୁଚାଇବାର କଳା ଜାଣି ଓକିଲ ଦେଇ ସତ୍ୟଟିକୁ ମିଛରେ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିପାରୁଛି ।

ମାଡ଼ମାରି ବି ସଫେଇ ଦଉଛନ୍ତି ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ କେବଳ ଘଉଡ଼ାଇ ଦିଆଯାଇଛି । ଧୂର୍ଭ ଓ ଶଠ ପଥରେ ସଭ୍ୟ ମଣିଷର ଏଇ ଯାତ୍ରାକୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ବ୍ୟଙ୍ଗ କରିଛନ୍ତି । ସତ୍ୟର ଛଳନା କରି ମିଥ୍ୟାର ପ୍ରୟୋଗ କରିବାପାଇଁ ବୁଦ୍ଧି ଓ ଜ୍ଞାନ ମୁଷ୍ଟିମେୟ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ କିପରି ସୁରକ୍ଷିତ ରାସ୍ତା ପାଲଟି ଯାଇଛି ତାହା ଆଲୋଚ୍ୟ ପ୍ରବନ୍ଧର ଅନ୍ୟତମ ଦିଗ। ବାସ୍ତବିକ ଏଇ ପ୍ରବନ୍ଧଟି ଏକ ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ରଚନା ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୨ ।
ଗାତ ମଣିଷ ବା ବଣୁଆ ମଣିଷଠାରୁ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ କୌଣସି ଦିଗରୁ କମ୍ ନୁହେଁ – ଏହା ବୁଝାଇଦିଅ ।
କିମ୍ବା
ଅତୀତର ମଣିଷ ଓ ବର୍ତ୍ତମାନର ମଣିଷ ଭିତରେ କୌଣସି ତଫାତ୍ ନାହିଁ – କେଉଁ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଏହା ଆଲୋଚନା କରିଛନ୍ତି ବିଚାର କର ।
ଉ –
ଆଧୁନିକ ଓଡିଆ ପ୍ରବନ୍ଧ ଓ ରମ୍ୟରଚନା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୋଟିଏ ବହୁପରିଚିତ ନାମ ଓ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ପ୍ରତିଭା ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ। ସୁନ୍ଦର ଉପସ୍ଥାପନା ଶୈଳୀ, ସରଳ ପଦ ସଂଯୋଜନା, ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ଓ ହାସ୍ୟରସର ପ୍ରୟୋଗରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରବନ୍ଧ ଯେତିକି ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ ସେତିକି ଭାବଗର୍ଭକ । ସ୍ଵଚ୍ଛ ସୃଷ୍ଟିର ସ୍ରଷ୍ଟା ହୋଇଥିଲେ ବି ତାଙ୍କ ଲୋକପ୍ରିୟତା ସର୍ବାଧିକ ଥିଲା ।

ତାଙ୍କ ସ୍ମରଣୀୟ ସୃଷ୍ଟିଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରୁ ‘ବଟୁଆ’, ‘ କଖାରୁଫୁଲ’, ‘ଆକାଶ କଇଆଁ’, ‘ଛୋଟ କଥାଟିଏ’, ‘ଅଦା ବେପାର’, ‘କଳା ଧଳା’, ‘ଟୋକାବୁଢ଼ା’, ‘କଂସାରିଘର ପାରା’, ‘ନୈତିକତା ବ୍ୟାପାର’, ‘ଶିବପାର୍ବତୀ’ ଆଦି ଅନ୍ୟତମ।

ଆଲୋଚ୍ୟ ‘ ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ ତାଙ୍କର ଏକ ସାର୍ଥକ ସୃଷ୍ଟି । ଏହି ପ୍ରବନ୍ଧଟି ତାଙ୍କର ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରକାଶିତ ‘ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ପ୍ରବନ୍ଧାବଳୀ’ ରୁ ଗୃହୀତ । ଏଥିରେ ପ୍ରାବନ୍ଧିକଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନା ବେଶ୍ ଉଚ୍ଚକୋଟୀର। ସଭ୍ୟ ଶିକ୍ଷିତ ମଣିଷର ଚରିତ୍ର ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଆଦିମ ଅଳ୍ପ ଶିକ୍ଷିତ ମଣିଷ ସହ ତୁଳନା କରି ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଯେଉଁ କଟାକ୍ଷ କରିଛନ୍ତି ତାହା ବାସ୍ତବିକ ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟପୂର୍ଣ୍ଣ ।

ଆଜିର ଶିକ୍ଷିତ ମଣିଷ ସେଇ ଆଦିମ ମଣିଷର ରୂପାନ୍ତର। ସେଇ ବଣୁଆ ଲୋକ ଆଜି ସଭ୍ୟ ବୋଲାଉଛି । ଏଇ ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଯାଇ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି- “କୁ ବଣୁଆ ଲୋକ କାହାକୁ ହାଣିଦେଲା। ତା ମୁଣ୍ଡଟା ଧରି ସିଧାସଳଖ ଥାନାକୁ ଆସି କହିଲା, ଯେ ଇମିତି କଲା, ମୁଁ ତାକୁ ହାଣିଦେଲି। ଏବେ ସେଇ ବଣୁଆ ଲୋକ ଆମର ପ୍ରଗତି ଓ ସଭ୍ୟତା ପାଇ ସେ ଯେତେ ଯାହା କଲେ ବି ମାନିବ ନାହିଁ । ଓକିଲ ମୁକ୍ତାର ଦେବ । ଲଢ଼ିବ, ଗାଲୁ ମାରିବ।”

ତେବେ ଆଗର ସେଇ ଗାତ ମଣିଷ ପ୍ରଗତିର ଛୁଆଁ ବଳରେ ବଦଳି ଯାଇଛି। ସତ୍ୟନିଷ୍ଠତା ପ୍ରତିବଦଳରେ ଛଳନା ସେଇ ସଭ୍ୟ ମଣିଷକୁ ଗ୍ରାସ କରିଛି। ସରଳ ମାନବୀୟ ପ୍ରବୃତ୍ତି ତାର ହିଂସାରେ ରୂପାନ୍ତରିତ ହୋଇଯାଇଛି । ସେମିତିରେ ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ଆଗେ ଗାତ ମଣିଷଗୁଡ଼ାକ ବଳ ଯାହାର ମୁଲକ ତାହାର ନୀତି ଧରି ଚଳୁଥିଲେ।। ଆଉ ଆଜି ମଧ୍ୟ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ସେଇ ନୀତି ଛାଡ଼ି ପାରିନାହିଁ । ହୁଏତ ତଫାତ୍ ଖାଲିଏତିକି ଯେ ସେଇ ମଣିଷମାନେ ଦେହର ବଳ ତଥା ନିଜର ବଳ ଉପରେ ଚଳୁଥିଲେ। ହେଲେ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ପରର ବଳ ଧନର ବଳ ଉପରେ ଚଳୁଛି।

ବିଶେଷ କିଛି ଫରକ ନାହିଁ ସେଦିନର ବଣୁଆ ମଣିଷ ଆଉ ଆଜିର ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ମଧ୍ୟରେ । ତେବେ ଫରକ ଖାଲି ଏତିକି ସେବର ଗାତର ମଣିଷ କହୁଥିଲା ମୋର ଜୋର୍ ଅଛି ମୁଁ ଛଡ଼େଇ ନେବି, ହେଲେ ବର୍ତ୍ତମାନର ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ଛଳନାରେ ମିଛରେ କହୁଛି ଏଥିରେ ଜୋର୍ ଜବରଦସ୍ତି କିଛି ନାହିଁ ।

ସୁତରାଂ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ଯେ ଅଧିକ କ୍ଷତିକାରକ ଏଥିରେ ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ । ସେଲାଗି ଗାତ ମଣିଷ ବା ବଣୁଆ ମଣିଷଠାରୁ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ କୌଣସି ଦିଗରୁ କମ ନୁହେଁ ବୋଲି ଅନୁଭୂତ ହୁଏ ।

Question ୩ ।
ରାଜନୀତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେକୁ କିପରି କଟାକ୍ଷ କରାଯାଇଛି, ଆଲୋଚନା କର ।
ଉ –
ଉ –
ଆଧୁନିକ ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରବନ୍ଧ ସାହିତ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଜଣେ ଅନନ୍ୟ ପ୍ରବନ୍ଧ ପ୍ରତିଭା ଓ ବ୍ୟଙ୍ଗଧର୍ମୀ ସୁନ୍ଦର ଗଦ୍ୟକାର ଭାବରେ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଅର୍ଜନ କରିଥିବା ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ହେଉଛନ୍ତି ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ । ଦୈନନ୍ଦିନ ଜୀବନର ଅତି ସାଧାରଣ ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ନେଇ ଏକ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର କଳାକାରିଗରୀର ରଙ୍ଗ ନେଇ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିବା ତାଙ୍କର ଅନ୍ୟତମ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ । ବ୍ୟକ୍ତିନିଷ୍ଠ ପ୍ରବନ୍ଧ ରଚନା କ୍ଷେତ୍ରରେ କରିବାରେ ସେ ଥିଲେ ଖୁବ୍‌ ପ୍ରବୀଣ ।

ତାଙ୍କ ସ୍ମରଣୀୟ ସୃଷ୍ଟିଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ‘ବଟୁଆ’, ‘କଖାରୁଫୁଲ’, ‘ଛୋଟ କଥାଟିଏ’, ‘କଳାଧଳା’, ‘ଟୋକାବୁଢ଼ା’, ‘କଂସାରିଘରର ପାରା’, ‘ଶିବପାର୍ବତୀ’ ଆଦି ଅନ୍ୟତମ ।

ଆଲୋଚ୍ୟ ‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ ତାଙ୍କର ଏକ ବହୁ ପଠିତ ଓ ପ୍ରଶଂସିତ ପ୍ରବନ୍ଧ । ଏଥରେ ସତ୍ୟକୁ ଆଧୁନିକ ମଣିଷର ଗ୍ରହଣଜନିତ ଓ ପ୍ରକାଶଜନିତ ବିବିଧତା କାରଣରୁ ଯେଉଁ ଅସମାନତା ଦେଖାଯାଉଛି ସେହି ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ କଟାକ୍ଷରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିଛନ୍ତି ।

ରାଜନୀତି କ୍ଷେତ୍ରରେ କିପରି ଏହି ସତ୍ୟର ଛଳନାରେ ପ୍ରୟୋଗ ହେଉଛି ତାହା ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ ଦର୍ଶାଇଛନ୍ତି । ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ବର୍ଣ୍ଣନା କରି କହିଛନ୍ତି – ଧର ଗୋଟିଏ ନିର୍ବାଚନ ହେଲା । ମନେକର ‘କ’ ଜିଲ୍ଲାରୁ ଗୋଟେ ଦଳ ଭୋଟ୍ ପାଇଲା ତିରିଶ । ମେମ୍ବର ହେଲେ ଦୁଇ । ସେଇ ଦଳର ବିରୋଧରେ ଥ‌ିବା ଦଳ ଉକ୍ତ ‘କ’ ଜିଲ୍ଲାରୁ ଧରାଯାଉ ପଞ୍ଚାବନ ଭୋଟ ପାଇଲା । ତେବେ ମେମ୍ବର ହେଲେ ତିନି । କାରଣ ପ୍ରତି ପନ୍ଦର ଜଣରେ ଗୋଟିଏ ମେମ୍ବର ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଛି । ୟାପରେ ପୁଣି ‘ଖ’ ଜିଲ୍ଲାରେ ନିର୍ବାଚନରେ ମନେକର ପ୍ରଥମ ଦଳ ଯିଏ ‘କ’ ଜିଲ୍ଲାରୁ ତିରିଶ ଭୋଟ ପାଇଥିଲା ସେ ଷାଠିଏ ଭୋଟ ପାଇଲା । ତାହାର ମେମ୍ବର ହେଲେ ଚାରିଜଣ । ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ଦ୍ବିତୀୟ ଦଳ ଯିଏ ‘କ’ ଜିଲ୍ଲାରୁ ପଞ୍ଚାବନ ଭୋଟ ପାଇଥିଲା ସେଇ ଦଳ ଚଉରାଳିଶି ଭୋଟ୍ ପାଇଲା ଏବଂ ତାହାର ମେମ୍ବର ହେଲେ ଦୁଇଜଣ । ତେବେ ଏଇ ଦୁଇ ଜିଲ୍ଲାରେ ପ୍ରଥମ ଦଳ ନବେ ଭୋଟ୍ ପାଇଥିଲେ ବି ତାର ମେମ୍ବର ସଂଖ୍ୟା ଛ’ଜଣ ଓ ଦ୍ବିତୀୟ ବିରୋଧୀ ଦଳ ଅନେଶତ ଭୋଟ ପାଇଥିଲେ ବି ତା’ର ମେମ୍ବର ସଂଖ୍ୟା ପାଞ୍ଚଜଣ ହେଲେ । ତେଣୁ କମ୍ ଭୋଟ ପାଇଥିଲେ ବି ଅଧ୍ଵ ସଭ୍ୟ ପାଇ ପ୍ରଥମ ଦଳ ସରକାର ଗଢ଼ିଲା । ତେଣୁ ପ୍ରଥମ ଦଳ ଘୋଷଣା କଲା ଆମକୁ ଜନତା ଅଧ‌ିକ ସଭ୍ୟଦେଇ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ କରି ବିଜୟ ପ୍ରଦତ୍ତ କରି ସରକାର ଗଢ଼ିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ଜାହିର କରିଛନ୍ତି । ସୁତରାଂ ପ୍ରାବନ୍ଧିକଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନ ଏହା ସତ୍ୟ ନା ଛଳନା ବା ମିଥ୍ୟା ?

ତା’ପରେ ବିରୋଧୀ ଦଳ ସରକାରୀ ଦଳଠାରୁ କାମ ଚାହିଁଲେ । ସରକାରୀ ଦଳ ନିଜ ମନମୁତାବକ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ । ଫଳରେ ଅସନ୍ତୋଷ, ଅସନ୍ତୋଷରୁ ବିରୋଧ, ବିରୋଧରୁ ରାସ୍ତାରୋକ, ପାଟିତୁଣ୍ଡ, ହୋହାଲ୍ଲା । ସରକାର ଦଳ ହାତରେ କ୍ଷମତା । ସେ ଚଳାଇଲା ଲାଠି । ଅନେକ ଜଖମ ହେଲେ, ଆହତ ହେଲେ । ହେଲେ ସରକାରୀ ଦଳ ସଫେଇ ଦେଲେ ଯେ ମାତ୍ର ଜଣେ ଆହତ ହୋଇଛନ୍ତି । ପୁଲିସ୍ ଲାଠିମାଡ଼ କରିନାହିଁ । କେବଳ ଘଉଡ଼ାଇ ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛି । ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ନେଇ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଛନ୍ତି ଏସବୁ ସତ୍ୟ କି ? ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ – ନା ଅସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ ?

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୪ ।
ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ – ନା ଅସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ ? ଲେଖକଙ୍କର ଏପରି ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବର ହେତୁ ଦର୍ଶାଅ।
ଉ –
ଓଡ଼ିଆ ବ୍ୟକ୍ତିନିଷ୍ଠ ପ୍ରବନ୍ଧ ସାହିତ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ସ୍ବାକ୍ଷର ହେଉଛନ୍ତି ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ । ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରବନ୍ଧ ସାହିତ୍ୟକୁ ତାଙ୍କ ଦାନ ଚିରସ୍ମରଣୀୟ । ପରିମାଣାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ନୁହେଁ, ଗୁଣାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ତାଙ୍କ ପ୍ରବନ୍ଧଗୁଡ଼ିକ ଓଡ଼ିଆ ପାଠକ ପାଖରେ ସର୍ବାଧ‌ିକ ପ୍ରଶଂସିତ ଓ ଗୃହୀତ । ଓଡ଼ିଆ ସଂସ୍କୃତି, ସମାଜ ଓ ସାଧାରଣ ପରମ୍ପରାର ସୁରକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ତାଙ୍କ ପ୍ରବନ୍ଧଗୁଡ଼ିକ ଅମୋଘ ଅସ୍ତ୍ର ପରି କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛି ।

ତାଙ୍କ ସ୍ମରଣୀୟ ସୃଷ୍ଟିଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ‘ବଟୁଆ’, ‘କଖାରୁଫୁଲ’, ‘ଛୋଟ କଥାଟିଏ’, ‘କଳାଧଳା’, ‘ଟୋକାବୁଢ଼ା’, ‘କଂସାରିଘରର ପାରା’, ‘ଶିବପାର୍ବତୀ’ ଆଦି ଅନ୍ୟତମ ।

ଆଲୋଚ୍ୟ ‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ ତାଙ୍କର ଏକ ବହୁ ପଠିତ ଓ ପ୍ରଶଂସିତ ପ୍ରବନ୍ଧ । ଏଥରେ ସତ୍ୟକୁ ଆଧୁନିକ ମଣିଷର ଗ୍ରହଣଜନିତ ଓ ପ୍ରକାଶଜନିତ ବିବିଧତା କାରଣରୁ ଯେଉଁ ଅସମାନତା ଦେଖାଯାଉଛି ସେହି ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ କଟାକ୍ଷରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିଛନ୍ତି ।

ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରକାଶିତ ‘ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ପ୍ରବନ୍ଧାବଳୀ’ରୁ ଗୃହୀତ । ଏହି ପ୍ରବନ୍ଧରେ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ସତ୍ୟ ନାମରେ ଆଧୁନିକ କାଳରେ ହେଉଥ‌ିବା ଛଳନା ତଥା ଅସତ୍ୟର ପ୍ରକାଶକୁ ବ୍ୟଙ୍ଗ କରିଛନ୍ତି । ‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ ଏହି ପବିତ୍ର ଉଚ୍ଚାରଣ କିପରି ତା’ର୍ ଗୁରୁତ୍ଵ ହରାଇଛି ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ତାକୁ ନେଇ ଯେମିତି କ୍ଷୋଭ କରିଛନ୍ତି ସେମିତି ବ୍ୟଙ୍ଗ ଓ ବିଦ୍ରୁପ

ଆଲୋଚନା କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ରାଜନୀତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହି ଆଲୋଚନା ଖୁବ୍‌ ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ । ସତ୍ୟର ଜୟ ପରିବର୍ତ୍ତେ ସକଳ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅସତ୍ୟ ଅର୍ଥାତ୍ ମିଥ୍ୟାର ଜୟ ହେଉଛି । ଏହା ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ସଉଦାହରଣେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିଛନ୍ତି ।

ମନେକର ‘କ’ ଜିଲ୍ଲାରୁ ଗୋଟେ ଦଳ ଭୋଟ୍ ପାଇଲା ତିରିଶ । ମେମ୍ବର ହେଲେ ଦୁଇ । ସେଇ ଦଳର ବିରୋଧରେ ଥ‌ିବା ଦଳ ଉକ୍ତ ‘କ’ ଜିଲ୍ଲାରୁ ଧରାଯାଉ ପଞ୍ଚାବନ ଭୋଟ ପାଇଲା । ତେବେ ମେମ୍ବର ହେଲେ ତିନି । କାରଣ ପ୍ରତି ପନ୍ଦର ଜଣରେ ଗୋଟିଏ ମେମ୍ବର ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଛି । ୟାପରେ ପୁଣି ‘ଖ’ ଜିଲ୍ଲାରେ ନିର୍ବାଚନରେ ମନେକର ପ୍ରଥମ ଦଳ ଯିଏ ‘କ’ ଜିଲ୍ଲାରୁ ତିରିଶ ଭୋଟ ପାଇଥିଲା ସେ ଷାଠିଏ ଭୋଟ ପାଇଲା । ତାହାର ମେମ୍ବର ହେଲେ ଚାରିଜଣ । ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ଦ୍ଵିତୀୟ ଦଳ ଯିଏ ‘କ’ ଜିଲ୍ଲାରୁ ପଞ୍ଚାବନ ଭୋଟ ପାଇଥିଲା ସେଇ ଦଳ ଚଉରାଳିଶି ଭୋଟ୍ ପାଇଲା ଏବଂ ତାହାର ମେମ୍ବର ହେଲେ ଦୁଇଜଣ । ତେବେ ଏଇ ଦୁଇ ଜିଲ୍ଲାରେ ପ୍ରଥମ ଦଳ ନବେ ଭୋଟ୍ ପାଇଥିଲେ ବି ତାର ମେମ୍ବର ସଂଖ୍ୟା ଛ’ଜଣ ଓ ଦ୍ଵିତୀୟ ବିରୋଧୀ ଦଳ ଅନେଶତ ଭୋଟ ପାଇଥିଲେ ବି ତା’ର ମେମ୍ବର ସଂଖ୍ୟା ପାଞ୍ଚଜଣ ହେଲେ । ତେଣୁ କମ୍ ଭୋଟ ପାଇଥିଲେ ବି ଅଧ୍ଵ ସଭ୍ୟ ପାଇ ପ୍ରଥମ ଦଳ ସରକାର ଗଢ଼ିଲା । ତେଣୁ ପ୍ରଥମ ଦଳ ଘୋଷଣା କଲା ଆମକୁ ଜନତା ଅତ୍ମକ ସଭ୍ୟଦେଇ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ କରି ବିଜୟ ପ୍ରଦତ୍ତ କରି ସରକାର ଗଢ଼ିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ଜାହିର କରିଛନ୍ତି । ସୁତରାଂ ପ୍ରାବନ୍ଧିକଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନ ଏହା ସତ୍ୟ ନା ଛଳନା ବା ମିଥ୍ୟା ?

ତାପରେ ବିରୋଧୀ ଦଳ ସରକାରୀ ଦଳଠାରୁ କାମ ଟାହିଁଲେ । ସରକାରୀ ଦଳ ନିଜ ମନମୁତାବକ କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ, ଫଳରେ ଅସନ୍ତୋଷ, ଅସନ୍ତୋଷରୁ ବିରୋଧ, ବିରୋଧରୁ ରାସ୍ତାରୋକ, ପାଟିତୁଣ୍ଡ, ହୋହାଲ୍ଲା । ସରକାର ଦଳ ହାତରେ କ୍ଷମତା । ସେ ଚଳାଇଲା ଲାଠି । ଅନେକ ଜଖମ ହେଲେ, ଆହତ ହେଲେ । ହେଲେ ସରକାରୀ ଦଳ ସଫେଇ ଦେଲେ ଯେ ମାତ୍ର ଜଣେ ଆହତ ହୋଇଛନ୍ତି । ପୁଲିସ୍ ଲାଠିମାଡ଼ କରିନାହିଁ । କେବଳ ଘଉଡ଼ାଇ ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛି । ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ

ରାଜନୀତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆଧୁନିକ ମଣିଷର ତଥା ରାଜନେତାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପକୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ ବ୍ୟଙ୍ଗ କରିଛନ୍ତି । ସତ୍ୟ ଉପରେ ଅସତ୍ୟର ବିଜୟ, ସତ୍ୟ ଛଳନାରେ ମିଛର ଶୀକାର ହେବାକୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଖୁବ୍ ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ ଦେଖାଇଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

Question ୫ ।
ବୁଦ୍ଧିର ଜୋର୍ ଓ ମନର ଜୋର୍ ବଳବତ୍ତର ରହିଲେ ବିଶ୍ଵଯୁଦ୍ଧ ହେବ ବୋଲି ଲେଖକ କାହିଁକି କହିଛନ୍ତି ?
କିମ୍ବା, ଧୂଇଁ ଓ ଶଠ ପଥରେ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ବେଶି ଦିନ ଗତି କଲେ ବିଶ୍ବଯୁଦ୍ଧ ଅସମ୍ଭବ ନୁହେଁ- ଆଲୋଚନା କର ।
କିମ୍ବା. ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ ବଦଳରେ ଅସତ୍ୟମେବ ଜୟତେର ଅନ୍ତ ଘଟିବା ସର୍ବାଦୌ କାମ୍ୟ – ବିଚାର କର ।
ଉ –
ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରବନ୍ଧ ଆକାଶରେ ଜଣେ ଉଜ୍ଜ୍ଵଳ ଜ୍ୟୋତିଷ୍ଠାନ ପ୍ରତିଭା ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ। ବ୍ୟକ୍ତିନିଷ୍ଠ ପ୍ରବନ୍ଧ ବା ରମ୍ୟରଚନା ଲେଖକ ଭାବରେ ସେ ନିଜ ପାଇଁ ଏକ ନୂଆ ନିଆରା ଅଧ୍ୟାୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଯାଇଛନ୍ତି। ଦୈନନ୍ଦିନ ଜୀବନର ଅତି ସାଧାରଣ ବିଷୟକୁ ଅସାଧାରଣ ଶୈଳୀରେ ପ୍ରକାଶ କରିବା ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଭାର ଅନ୍ୟତମ ଦିଗ। । ପରିମାଣାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ନୁହେଁ ବରଂ ଗୁଣାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ସେ ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରବନ୍ଧ ଜଗତର ଜଣେ ଅନନ୍ୟ ସ୍ରଷ୍ଟା ।

ତାଙ୍କ ସ୍ମରଣୀୟ ସୃଷ୍ଟିଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରୁ ‘ବଟୁଆ’, ‘କଖାରୁଫୁଲ’, ‘ଆକାଶ କଇଆଁ’, ‘ଛୋଟ କଥାଟିଏ’, ‘ଅଦା ବେପାର’, ‘କଳା ଧଳା’, ‘ଟୋକାବୁଢ଼ା’, ‘କଂସାରିଘର ପାରା’, ‘ନୈତିକତା ବ୍ୟାପାର’, ‘ଶିବପାର୍ବତୀ’ ଆଦି ଅନ୍ୟତମ ।

ଆଲୋଚ୍ୟ ‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ ତାଙ୍କର ଏକ ସାର୍ଥକ ସୃଷ୍ଟି। ଏହି ପ୍ରବନ୍ଧଟି ତାଙ୍କର ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରକାଶିତ ‘ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ପ୍ରବନ୍ଧାବଳୀ’ରୁ ଗୃହୀତ। ଏଥିରେ ପ୍ରାବନ୍ଧିକଙ୍କ ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେର ବିପରୀତାଭିମୁଖୀ ଆଚରଣ ପ୍ରତି ପାଠକର ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରିବାକୁ ଚାହିଁଛନ୍ତି ।

ଏଇ ମଣିଷ ଆଦିମ ସ୍ତରରୁ ଆଜିର ସ୍ତର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିକାଶର ପଥ ଦେଇ ଗତି କରିଆସିଛି । ହେଲେ ତା’ର ସେମିତି କିଛି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ପାରିନାହାନ୍ତି ପ୍ରାବାନ୍ଧିକ । ସେତେବେଳେ ଯେଉଁ ମନସିକତା ଥିଲା ସେଥିରେ ସେମିତି କିଛି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇନାହିଁ ବୋଲି ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ବଳ ପ୍ରୟୋଗର ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଏଇ କଥା କହିଛନ୍ତି । ବଣୁଆ ମଣିଷ ବା ଗାତ ମଣିଷଗୁଡ଼ାକ ବଳ ଯାହାର ମୁଲକ ତାହାର ନୀତିକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ଆସୁଥିଲେ । ଠିକ୍ ସେମିତି ଆଜିର ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ବି ବଳ ଯାହାର ମୁଲକ ତାହାର ନୀତି ଧାରଣ କରିଛି। ସେଇ ବଣୁଆ ମଣିଷ ନିଜ ଦେହର ବଳ ତଥା ନିଜର ବଳ ଉପରେ ବିଶ୍ଵାସ ରଖି ଚଳୁଥିଲେ ହେଲେ କରିଛନ୍ତି – ‘ତୁମେ କଣ ଏବେ ବି ଗାଲୁ ମାରିବ ଯେ ସତରେ ଆଗେଇଚ ? ’

ଆଧୁନିକ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ନିଜ ବୁଦ୍ଧି ବଳରେ ସତକୁ ମିଛ ଓ ମିଛକୁ ସତ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରିପାରୁଛି । ସେତେବେଳର ମଣିଷ ସତ କହୁଥିଲା ଯେ ତାହାର ଜୋର ଅଛି ସେ ଛଡ଼େଇ ନେବ, ହେଲେ ଆଜିର ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ମିଛରେ କହୁଛି ମୋ ନେଇଯିବାରେ ଜୋର ଜବରଦସ୍ତ କିଛି ନାହିଁ । ହଁ ହୁଏତ ସେ ଦେହ ବଳ ପ୍ରୟୋଗ କରି ନେଇଯାଇନି, ହେଲେ ଦେହ ବଳ ଠାରୁ ଅଧିକ ବୁଦ୍ଧିର ବଳ ଓ ମନର ବଳ। ଏଇ ନୀତି ଅନୁସରଣଦ୍ଵାରା ଛଳନାରେ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ଦୁର୍ବଳଠାରୁ ବହୁତ କିଛି ଛଡ଼େଇ ଆଣୁଛି, ହେଲେ ବାହାରକୁ ସେମିତି ଜଣା ପଡୁନାହିଁ। ଏସବୁ ସତ୍ତ୍ଵେ ଆଜିର ମଣିଷ ଭାବୁଛି ଏପରି ଆଚରଣ କରି ସେ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ଵରେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିପାରିବ । ହେଲେ ଏହା ଆକାଶ କୁସୁମ ସମ। କାରଣ ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାପଣି, ଦବାଣି ରହିଥିବ – ସେ ଶାରୀରିକ ହେଉ ଅବା ମାନସିକ ହେଉ ବା ନୈତିକ ହେଉ ଦବିବା ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ଓ ହୃଦୟରେ ଅଶାନ୍ତି ଓ ଅସନ୍ତୋଷ ବରାବର ରହିବ। ଆଉ ଏକଥା ବି ସ୍ଵାଭାବିକ ଯେ, ଏଇ ଅଶାନ୍ତି ଓ ଅସନ୍ତୋଷ ହିଁ ଦିନେ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ଵରେ ବିଶ୍ବଯୁଦ୍ଧକୁ ରୂପଦେବ। ଏକଥାକୁ ଆଦୌ ଅସ୍ଵୀକାର କରିହେବ ନାହିଁ ।

ସୁତରାଂ ଆଜିର ମଣିଷ ତା’ର ଧୂଇଁପଣିଆ ଓ ଶଠତାକୁ ଛାଡ଼ି ଯଦି ସତ୍ୟତା ପ୍ରତି ନଜର ନ ଦିଏ ତେବେ ଦିନେ ଏଇ ବିଶ୍ଵ ଭୟାବହ ଯୁଦ୍ଧର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ପରିଚିତି :

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପରିମାଣାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ନୁହେଁ; ବରଂ ଗୁଣାତ୍ମକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଜଣେ ବହୁଚର୍ଚ୍ଚିତ ପ୍ରତିଭାବନ୍ତ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ହେଉଛନ୍ତି ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ। ବ୍ୟକ୍ତିନିଷ୍ଠ ପ୍ରବନ୍ଧ ବା ରମ୍ୟରଚନା ଲେଖକଭାବେ ସେ ନିଜ ପାଇଁ ଏକ ନିଆରା ଅଧ୍ୟାୟ ସୃଷ୍ଟି ଦିଗ। ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ ରାମସିଂହପୁର, ପୁରୀଠାରେ ୧୮୯୯ ମସିହାରେ ହୋଇଥିଲା। ସତ୍ୟବାଦୀ ବନବିଦ୍ୟାଲୟରେ ଏକଦା ଛାତ୍ର ଥିବା ଏହି ଶିଳ୍ପୀ ଇଂରାଜୀରେ ଏମ୍.ଏ. ପାସ୍ କରି ଅଧ୍ୟାପନା କରିବା ପରେ ମାଜିଷ୍ଟ୍ରେଟ୍ ଭାବରେ କର୍ମମୟ ଜୀବନ ନିର୍ବାହ କରଥିଲେ। ବୃତ୍ତିରେ ପ୍ରଶାସକ ପ୍ରବୃତ୍ତିରେ ଜଣେ ଉଚ୍ଚକୋଟୀର ସାହିତ୍ୟିକ ରୂପେ ସେ ନିଜ କୃତିତ୍ଵର ନିଦର୍ଶନ ଛାଡ଼ି ଯାଇଛନ୍ତି । ହାସ୍ୟରସାତ୍ମକ ଓ ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ରୀତିରେ ବିଷୟ ବର୍ଣ୍ଣନା ତାଙ୍କ ପ୍ରବନ୍ଧର ବିଶେଷ ଆକର୍ଷଣ। ପାଠକ-ପାଠିକାମାନଙ୍କ ସହିତ ଅନ୍ତରଙ୍ଗତା ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରି ନିଜ ବକ୍ତବ୍ୟ ସେମାନଙ୍କୁ ଶୁଣାଇବା ସକାଶେ ସେ ଅନୁକୂଳ ପ୍ରକାଶରୀତିରେ ନିଜ ବକ୍ତବ୍ୟ ବିବୃତ କରିଛନ୍ତି । ଓଡ଼ିଆ ସଂସ୍କୃତି, ସମାଜ ଓ ପରମ୍ପରାର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଚଳଚଞ୍ଚଳ । ହାସ୍ୟ ଓ ବ୍ୟଙ୍ଗର ଚଟୁଳ ପ୍ରୟୋଗରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରବନ୍ଧାବଳୀ ଯେତିକି ସୁଖପାଠ୍ୟ ସେତିକି ପ୍ରେରଣାପ୍ରଦ।

ରଚନାବଳୀ :

‘ବଟୁଆ’, ‘ଛୋଟ କଥାଟିଏ’, ‘କଖାରୁଫୁଲ’, ‘ଆକାଶକଇଁଆ’, ‘ଅଦାବେପାର’, ‘କଳାଧଳା’, ‘ଟୋକାବୁଢ଼ା’, ‘କଂସାରିଘର ପାରା’ ଆଦି ଶତାଧିକ ରମ୍ୟ ପ୍ରବନ୍ଧର ସେ ଜନପ୍ରିୟ ଲେଖକ। ପ୍ରବନ୍ଧ ବ୍ୟତୀତ ‘ପ୍ରମାଦ’, ‘ପତିତାର ଅତ୍ମକଥା’, ‘ମାୟାବୀ’, ‘ଚତୁର ଗଦାଧର’, ‘ଗୁଇନ୍ଦା ଗଦାଧର’ ନାମକ ପାଞ୍ଚଟି ଉପନ୍ୟାସ; ‘ଜହର’, ‘ଗରିବର ପ୍ରେମ’, ‘ଶିଶୁପାଳ’ ଆଦି ନାଟକର ସୃଷ୍ଟି ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟିକ ପ୍ରତିଭାର ଏକଏକ ଉଜ୍ଜ୍ଵଳ ପ୍ରତିଭୂ।

ବିଷୟ ପ୍ରବେଶ :

ଏକ ସାର୍ଥକ ପ୍ରବନ୍ଧ । ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ସତ୍ୟର ଜୟ । ଏଇ କଥାର ଦ୍ବାହି ଦେଇ ଆଜିର ସଭ୍ୟ ମଣିଷ କିଭଳି ଅସତ୍ୟର ଅନୁସରଣ କରୁଛି, ତାହାର ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ଚିତ୍ର ପ୍ରବନ୍ଧଟିରେ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି । ରାଜନୀତି, ଧର୍ମନୀତି ଓ ସମାଜନୀତିରେ ପ୍ରଚଳିତ ଏହି ସ୍ଲୋଗାନ ପଛରେ ଥିବା ତଥାକଥିତ ସଭ୍ୟ ମଣିଷର ଅସଭ୍ୟ କାମନା ପ୍ରକଟିତ ହୋଇଛି । ଅତୀତର ଗାତ ମଣିଷ ବା ବଣୁଆ ମଣିଷ ଜୋର ଯାହାର ମୂଲକ ତାହାର ନୀତି ଅନୁସରଣ କରୁଥିଲା; ମାତ୍ର ସଭ୍ୟ ଶିକ୍ଷିତ ମଣିଷ ବୁଦ୍ଧି ଯାହାର ମୂଲକ ତାହାର ନୀତି ଆପଣେଇ ନେଇ ପୂର୍ବଭଳି ହିଂସା ଆଚରଣ କରିଚାଲଛି। ସତ୍ୟର ଛଳନା କରି ମିଥ୍ୟାର ପ୍ରୟୋଗ କରିବାପାଇଁ ବୁଦ୍ଧି ଓ ଜ୍ଞାନ ମୁଷ୍ଟିମେୟ ମଣିଷକୁ ଯୋଗାଇ ଦେଇଛି ସୁରକ୍ଷିତ ରାସ୍ତା। ଏହି ଧୂର୍ଭ ଓ ଶଠ ପଥରେ ସଭ୍ୟ ମଣିଷ ବେଶିଦିନ ଘଟିବା ସର୍ବାଦୌ କାମ୍ୟ ବୋଲି ଲେଖକ ଦର୍ଶାଇଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

ପ୍ରବନ୍ଧର ସାରକଥା :

ବ୍ୟକ୍ତିନିଷ୍ଠ ପ୍ରବନ୍ଧ ବା ରମ୍ୟରଚନାର ଲେଖକ ଭାବରେ ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଆସନର ଅଧୂକାରୀ । ଦୈନନ୍ଦିନ ଜୀବନରେ ଅତି ସାଧାରଣ ବିଷୟକୁ ଅସାଧାରଣ ଶୈଳୀରେ ପ୍ରକାଶ କରିବା ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଭାର ବଳିଷ୍ଠ ନିଦର୍ଶନ । ସତ୍ୟବାଦୀ ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଏକଦା ଛାତ୍ର ଥିବା ଏହି ଶିଳ୍ପୀ ଇଂରାଜୀରେ ଏମ୍.ଏ. ପାଶ୍ କରି କିଛି କାଳ ଅଧ୍ୟାପନା କରିବା ପରେ ମାଜିଷ୍ଟ୍ରେଟ୍ ଭାବରେ କର୍ମମୟ ଜୀବନ ନିର୍ବାହ କରିଥିଲେ । ‘ବଟୁଆ’, ‘ଛୋଟ କଥାଟିଏ’, ‘କଖାରୁଫୁଲ’, ‘ଆକାଶ କଇଁଆ’, ‘ ଅଦା ବେପାରୀ’, ‘କଳାଧଳା’ ଆଦି ଶତାଧ୍ଵକ ରମ୍ୟ ପ୍ରବନ୍ଧର ସେ ଥିଲେ ଜନପ୍ରିୟ ଲେଖକ । ‘ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ’ କର୍ତ୍ତକ ପ୍ରକାଶିତ ‘ଗୋବିନ୍ଦ ତ୍ରିପାଠୀ ପ୍ରବନ୍ଧାବଳୀ’ ପୁସ୍ତକରେ ସ୍ଥାନିତ ‘ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ’ ଏକ ସାର୍ଥକ ରଚନ ।

ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେର ଅର୍ଥ ସତ୍ୟର ହିଁ ଜୟ । ଆମର ରାଜନୀତି, ଧର୍ମନୀତି ଓ ସମାଜନୀତିରେ ଏଇ କଥାର ପ୍ରବଳ ବିଜୟ । ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ବୁଝାଇବାକୁ ଚାହିଁଛନ୍ତି ଯେ ଯଦି ଦୁଇ ବ୍ୟକ୍ତି ଭିତରେ ମତାନ୍ତର ହୁଏ ତେବେ ବିଚାର କରିବାପାଇଁ କିଛି ହେବ – ସତ୍ୟର ନା ଅସତ୍ୟର।

ଯାହା ସତ୍ୟ ତାହା ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗ୍ରାହ୍ୟ । ଯାହା ଆଖିରେ ଦେଖୁଛ, କାନରେ ଶୁଣୁଛ, ଅଙ୍ଗେ ନିଭାଉଛ, ପାଟିରେ ଚାଖୁଛ, ନାକରେ ଶୁଫୁଛ ବୁଦ୍ଧିରେ ଜାଣିପାରୁଛ, ତାହା ହିଁ ସତ୍ୟ; ମାତ୍ର ଅନେକ ସମୟରେ ବୁଦ୍ଧି ବଳରେ, ବିଜ୍ଞାନ ବଳରେ, ଅଙ୍କ ଶାସ୍ତ୍ର ଓ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଏସବୁକୁ ଭ୍ରମ, ଭୁଲ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରା ଯାଇପାରୁଛି । ତେଣୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ନାନା ଉଦାହରଣ ଦେଇ ଏହାକୁ ବ୍ୟଙ୍ଗ କରିଛନ୍ତି । ବିନୋବାଜୀ ଓ ମହାତ୍ମାଜୀଙ୍କ ପଦଯାତ୍ରା ବି ବିଜ୍ଞାନ ବଳରେ କିପରି ମାଟି ସ୍ପର୍ଶ ବିନା ସମ୍ଭବ ତାହା ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଆଲୋଚନା କରିଛନ୍ତି । ଅତୀତର ବଣୁଆ ମଣିଷ ଆଧୁନିକ ହେଲା ପରେ ତା’ର ବାହ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଛି ସତ, ମାତ୍ର ତା’ର ଅନ୍ତର କ୍ଷେତ୍ରରେ କିଛିବି ବଦଳିନି। ବଳ ଥିଲେ ଏଇ ମୁଲକର ଅଧିକାରୀ ହୋଇପାରିବ ଏଇ ମାନସିକତା ଏବେ ବି ମଣିଷକୁ ଗ୍ରାସ କରିଛି । ସେ ଦେହର ବଳ ହେଉ ଅବା ବୁଦ୍ଧିର ବଳ ହେଉ। ବଳଦ୍ଵାରା ଏଇ ସଂସାରକୁ ଆୟତ୍ତ କରିହେବ । ତେଣୁ କଳେବଳେ ସତକୁ ମିଛ କରିପାରେ ଏଇ ମଣିଷ।

ଉପରକୁ ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ କହି ବି ଭିତରେ ନାନା ଅସତ୍ୟର ପନ୍ଥା ଅବଲମ୍ବନ କରୁଛି ଏଇ ଆଧୁନିକ ମଣିଷ। ଯୋଉ ମଣିଷ ଦିନେ ସରଳ ଆଚରଣରେ କାହାକୁ ହତ୍ୟା କରି ନିଃସଙ୍କୋଚରେ ଥାନାରେ ପହଞ୍ଚି କହୁଥିଲା- ୟାକୁ ମୁଁ ମାରିଛି, ସେ ଏବେ ସେଇ ସରଳତାକୁ ପରିହାର କରି, ସତ୍ୟକୁ ଲୁଚାଇବାର କଳା ଜାଣି ଓକିଲ ଦେଇ ସତ୍ୟଟିକୁ ମିଛରେ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିପାରୁଛି ।

ରାଜନୀତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ଏଇ ସତ୍ୟତା କେବଳ ଏକ ପ୍ରହସନ ହୋଇ ରହିଯାଇଛି। ସରକାର ବିରୋଧୀମାନଙ୍କୁ ମାଡ଼ମାରି ବି ସଫେଇ ଦଉଛନ୍ତି ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ କେବଳ ଘଉଡ଼ାଇ ଦିଆଯାଇଛି । ଧୂର୍ତ୍ତ ଓ ଶଠ ପଥରେ ସଭ୍ୟ ମଣିଷର ଏଇ ଯାତ୍ରାକୁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ବ୍ୟଙ୍ଗ କରିଛନ୍ତି। ସତ୍ୟର ଛଳନା କରି ମିଥ୍ୟାର ପ୍ରୟୋଗ କରିବାପାଇଁ ବୁଦ୍ଧି ଓ ଜ୍ଞାନ ମୁଷ୍ଟିମେୟ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ କିପରି ସୁରକ୍ଷିତ ରାସ୍ତା ପାଲଟି ଯାଇଛି ତାହା ଆଲୋଚ୍ୟ ପ୍ରବନ୍ଧର ଅନ୍ୟତମ ଦିଗ। ବାସ୍ତବିକ ଏଇ ପ୍ରବନ୍ଧଟି ଏକ ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ରଚନା ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ

କଠିନ ଶବ୍ଦ ଓ ଅର୍ଥ :

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 12 ସତ୍ୟମେବ ଜୟତେ - 1

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

Odisha State Board CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि Textbook Exercise Questions and Answers.

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि Question Answer

୨. एकेन पदेन उत्तरं लिख्यताम् –

(क) कस्मिन्नपि विषये विध्यात्मकतया प्रणीतं किञ्चित् किमित्यभिधीयते ?
Solution:
ଶାସ୍ତ୍ରମ୍ ।

(ख) वाल्मीकीये रामायणे कस्योल्लेखोऽस्ति ?
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ।

(ग) सु श्रृत: कस्य पुत्र: ?
Solution:
ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ।

(घ) किं नाम शल्यम् ?
Solution:
ଣଲତି – ଶଲ୍ୟବତ୍ ଡୁଦତି ଲତି ।

(ङ) आर्ष ग्रन्थानां रचना किम्भूता भवति ?
Solution:
ମୃତ୍ରରପା ।

(च) वस्तुतः शस्त्रकर्मणि वैद्यस्य किमङ्गं प्रधानतमं भवति ?
Solution:
ହସ୍ତମି ।

(छ) सर्वाणि यन्त्रकर्माणि कस्याधीनानि ?
Solution:
ଦତ୍ତସ୍ୟ ।

(ज) आर्ष ग्रन्थानामवगमार्थं कस्यावश्यकता भवति ?
Solution:
ବ୍ୟାଖ୍ୟାନମ୍ୟ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

२. एकेन वाक्येनोत्तरं लिख्यताम् –

(क) आयुर्वेदे कौ द्वौ प्रख्यातौ आर्षग्रन्थौ ?
Solution:
ଚରକସଂହିତା ସୁଶ୍ରୁତସିଂହତା ଚ ଆୟୁର୍ବେଦେ ଦୌ ପ୍ରଖ୍ୟାତି ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥି ୟଃ ।

(ख) का नाम संहिता ?
Solution:
ତତ୍‌କାଳେ ବ୍ୟବହାରେ ସ୍ଥିତସ୍ୟ ଜ୍ଞାନରାଶେ କତିପୟବିଷୟରାଂ କମପି ସମୁଦାୟମ୍ ଅନୁସୃତ୍ୟ କୃତଂ ସଂକଳନଂ ସଂହିତା ।

(ग) किं नाम शास्त्रम् ?
Solution:
କସ୍ମିନ୍ସପି ବିଷୟେ ବିଧାତ୍ମକୟୋ ପ୍ରଣୀତଂ କିଞ୍ଚିତ୍ ଶାସ୍ତ୍ରମ୍ ଇତି ଉଚ୍ୟତେ ।

(घ) प्राचीनभारते किमस्मदीयविदुषां प्रधानं कर्म आसीत् ?
Solution:
ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତେ ଏକସ୍ୟ ମୂଳଗ୍ରନ୍ଥସ୍ୟ ବିଷୟ ଅନେକେତାଂ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନାନାଂ ବିରଚନମ୍ ଅମ୍ଳଦୀୟ ବିଦୁଷୀ ପ୍ରଧାନଂ କର୍ମ ଆସୀତ୍ ।

(ङ) सुश्रुतस्याल्लेखः कुत्रास्ति ?
Solution:
ବାଲ୍ମୀକୀୟେ ରାମାୟଣେ ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ ଅସ୍ତ ।

(च) मृतसञ्जीवनी, सन्धानकरणी, विशल्यकरणीत्यादीनामुल्लेखः कुत्रास्ति ?
Solution:
ମୃତସଞ୍ଜୀବନୀ, ସନ୍ଧାନକରଣୀ, ବିଶଲ୍ୟକରଣୀତ୍ୟାଦୀନାମୁଲ୍ଲେଖ ରାମାୟଣେ ଅସ୍ତି ।

(छ) आधुनिक वैज्ञानिकानामार्षविज्ञानग्रन्थानामुपरि आक्षेपस्य किं बीजम् ?
Solution:
ଆଧୁନିକ ବୈଜ୍ଞାନିକାନାମାର୍ଷବିଜ୍ଞାନଗ୍ରନ୍ଥାନାମୁପରି ଆକ୍ଷେପସ୍ୟ ବୀଜଂ ତୁ ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥ ସୂତ୍ରରୂପା, ତାତ୍ର ଅସ୍ପଷ୍ଟ ସାଧାରଣ ବିପକ୍ ପୃତିପାଦନ ଚିତ୍ରାଭାବଂ ଚ ଭବତି ।

३. बन्धनीमध्यादुपयुक्तं पदं चित्वा रिक्तस्थानं पूरयत –

(क) चिकित्साविज्ञाने दौ विभागौ – भेषजचिकित्सा. _______ च इति । (आयुर्वेदचिकित्सा, शस्त्रचिकित्सा, प्राकृतिकचिकित्सा)
Solution:
ଣସ୍ତଚିକିତ୍ସା |

(ख) शास्ति इति _______ । (शास्त्रम्, शान्तिः, शस्त्री)
Solution:
ଣାସ୍ତ୍ରମ୍ |

(ग) वाल्मीकीये रामायणे _______ उल्लेखः अस्ति ।(चरकस्य, धन्वन्तरेः, सुश्रुतस्य)
Solution:
ସ୍ମଣମସ୍ୟ |

(घ) तत्काले व्यवहारे स्थितस्य ज्ञानराशेः कतिपयविषयाणां कमपि समुदायम् अनुसृत्य कृतं _______ संहिता | (सङ्कलनम्, संगठनम्, संविधानम्)
Solution:
ସଂକଲନାମ ।

(ङ) सूत्रं गणितवत् _______ भवति । (संक्षिप्तम्, ससारम्, संयुक्तम्)
Solution:
ସଯିପ୍ରମ୍ ।

(च) सुश्रुतोक्तानां शस्त्रकर्मणि उपयुज्यमानानां यन्त्राणां संख्या _______ भवति । (दशाधिका, शताधिका सहस्राधिका)
Solution:
ଣତାଧିକା ।

४. उत्कलभाषायाङ्गलभाषया वानूद्यताम् –

(क) एकस्य मूलग्रन्थस्य विषये अनेकेषां विरचनम् अस्मदीयविदुषां प्रधानं कर्म आसीत् । आधुनिकास्तु तादृशं कर्म नीरसं, स्वतन्त्ररचनादृट्या गौणम् इति वा परिगणयन्ति ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ– ଏକ ମୂଳଗ୍ରନ୍ଥ ବିଷୟରେ ଅନେକର ବିରଚନ ଆମ ବିଦ୍ଵାନ୍‌ମାନଙ୍କର ମୁଖ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ଥିଲା । ଆଧୁନିକମାନେ କିନ୍ତୁ, ସେଭଳି କାର୍ଯ୍ୟରେ ନୀରସ ତଥା ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ରଚନା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଗୌଣ ଭାବେ ପରିଗଣିତ ।

(ख) परन्तु ऋषीणां व्याख्यानवैभवं ये सम्यक् दृष्टवन्तः भवन्ति, ते तु एतत् कार्यं ज्ञानराशेः सुस्थापने, कालानुरीत्या तस्य अभिवर्धने च नितान्तम् उपकरोति इति जानान्ति ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ– ପରନ୍ତୁ, ଋଷିମାନଙ୍କର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ବୈଭବକୁ ଯେଉଁମାନେ ଭଲଭାବେ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ସେମାନେ କିନ୍ତୁ, ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଜ୍ଞାନରାଶିର ସୁସ୍ଥାପନରେ ସମୟାନୁସାରେ ତା’ର ଅଭିବୃଦ୍ଧିରେ ସଦୈବ ଉପକାର କରିବା ହିଁ

(ग) परन्तु भारतीयेषु आर्षविज्ञानग्रन्थेषु अतीव साधारणरीत्या कृतं भवति, तत्र विषयाणां वैविध्यस्य आधिक्यात् किमपि स्पष्टं न भवति ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ– ପରନ୍ତୁ, ଭାରତାପ୍ ଆଯବିଳାମଣ୍ଡନ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସାଧାରଣରାତିରେ କରାଯାଲଛି, ସେଥିରେ ବିଷୟମାନଙ୍କର ବିବିଧତାର ଆଧ‌ିକ୍ୟହେତୁ କିଛି ହେଲେ ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇନାହିଁ ।

(घ) “सुनम्यशस्त्रचिकित्साया जननी भारतभूमिः” इत्येतत् सर्वैः अपि अङ्गीक्रियते एव ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ – “ପ୍ନନମ୍ୟଶମ୍ନଚିକିତ୍ପା (Plastic Surgery) ର କନନା ଭାରତରୁମି” ବୋଲି ସମସ୍ତେ ହଁ ସତକାର କରନ୍ତି ।

(ङ) पुरुषस्य विशालात् नितव्बप्रदेशात् चर्म उद्धृत्य तेन भग्नायाः नासिकायाः, छिन्नस्य कर्णस्य वा यथापूर्वं प्रतिष्ठापनं काचित् कला ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ – ମନୁଷ୍ୟର ବିଶାଳ ନିତମ୍ବ (ଜାନୁ) ପ୍ରଦେଶରୁ ଚର୍ମ ନେଇ ସେହି ଭଗ୍ନ ବା ଭଙ୍ଗା ନାସିକାର ବା ଛିନ୍ନ କଣ୍ଠ (କାନ)ର ପୂର୍ବପରି ପ୍ରତିସ୍ଥାପନ ଏକ କଳା ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

५. सन्धिं कुरुत –

(क) च + अपि, (ख) व्रणाम + अवगादमूल्मू, (ग) इति + एतत्, (घ) भिषकु + अप्रमत्त:, (ङ) सित्रेत् + असकृतु + तिलानाम् |
Solution:
(କ) ଚ+ ଅପି = ଋପି
(ଖ) ବ୍ରଣମ୍ + ଅବଗାଢ଼ମୂଳମ୍ = ବ୍ରଣମବଗାଢ଼ମୂଳମ୍
(ଗ) ଇତି + ଏତତ୍ = ଇତ୍ୟେତତ୍
(ଘ) ଭିଷକ୍ + ଅପ୍ରମଶଃ
(ଙ) ସିଞ୍ଚେତ୍ + ଅସକୃତ୍ + ତିଳାନାମ୍ = ସିଞ୍ଚେଦସକୃଭିଳାନାମ୍ ।

६. सन्धिविच्छेदः क्रियताम् –

असंमोहश्च, अप्रवृत्तिरेव, तन्नाम, सुस्थापनमेव, ततोऽपि, चित्रमपि, विश्लेषितायास्त्वथ, पुनर्निकृन्तेत् ।
Solution:
ଅସଂମୋହଶ୍ଚ = ଅସଂମୋହଃ + ଚ
ତନ୍ନାପ = ତତ୍ + ନାମ
ତତୋଽପି : = ତତଃ + ଅପି
ବିଶ୍ଳେଷିତାୟାତ୍ତ୍ଵଥ = ବିଶ୍ଳେଷିତାୟା + ତୁ + ଅଥ
ଅପ୍ରବୃତ୍ତିରେବ = ଅପ୍ରବୃତିଃ + ଏବ
ସୁସ୍ଥାପନମେବ = ସୁସ୍ଥାପନମ୍ + ଏବ
ଚିତ୍ରମପି = ଚିତ୍ରମ୍ + ଅପି
ପୁନର୍ନିକୃତ୍ତେତ୍ = ପୁନଃ + ନିକୃନ୍ତେତ୍ ।

७. रेखरूढानां सकारणं विभक्तिर्निरूप्यताम् –

(क) तदेव अत्र क्रियते |
Solution:
ତଦେବ = ଉଲ୍ଲେ କର୍ମଣି ୧ ମା ।

(ख) तत्र विषयाणां वैविध्यस्य आधिक्यात् किमपि स्पष्टं न भवति ।
Solution:
ଆଧ୍ୟାତ୍ = ହେତୌ ୫ମୀ ।

(ग) असमाभि: एतत् अवश्य स्मर्तव्यम् |
Solution:
ଅସ୍ଵାଭି = ଅନୁସ୍ତେ କଉଁରି ୩ୟା ।

(घ) एतेन प्रकारेण शल्यकर्मणः अनेके विषयाः शुश्रुतेन शुचिताः ।
Solution:
(ସପ୍ତତ) ବିଶଯା = ଉଲ୍ଲେ କର୍ମଣି ୧ ମା ।

८. रेखाङ्कितानां सविग्रहं समासनामानि लिरव्यन्ताम् –

(क) अतःएव चरकसुश्रुतयोः ग्रन्थयोः अन्येषां बहूनाम् उल्लेखः दृश्यते ।
= ଚରକଃ ଚ ସୁଶ୍ରୁତଃ ଚ ତୟୋ (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ) ।

(ख) आधुनिकग्रन्थेषु विषयप्रतिपादनं सुनिश्चितं सुस्पष्टं च भवति ।
Solution:
ଆଧୁନିକଗ୍ରନ୍ଥେଷୁ = ଆଧୁନିକା ଗ୍ରନ୍ଥି ତେଷୁ (କର୍ମଧାରୟ) ।

(ग) तदधाभागे तत्तस्य प्राणिनः हनुं लिखित्वा तदुपरि वारङ्गं मसुरकीलं च लिखितम् ।
Solution:
ତଦୁପରି = ତଥ୍ୟ ଉପରି (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

(घ) तेन एव शल्योद्धरणं सुकरं भवति ।
Solution:
ଶଲ୍ୟାଦ୍ଧରଣଂ = ଶଲ୍ୟସ୍ୟ ଉଦ୍ଧରଣମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

९. रिक्तस्थानं पूरयत –
(କ) भेद: = भिद् + …………. |
(ଖ) क्लम: = क्लम् + …………. |
(ଗ) आश्रेप: = आ + …….. + घञ |
(ଘ) वक्तव्यम् = ………. + तव्य |
Solution:
ଘଞ୍ଚ୍
ଅଚ୍
କ୍ଷିପ୍
ବଚ୍

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

१०. अधोलिखितपदानि व्यवहृत्य वाक्यरचनं कार्यम् –

अनुसृत्य, नितान्तम्, विशदीकरणम्, प्रदर्शयितुम्, चिरम्, सुनिश्चितम् अतीव, तु, श्लाधनीयः, अवश्यम्, विवरणम्, अभिज्ञानम्, वहिः ।
Solution:
ଅନୁସୃତ୍ୟ (ଅନୁସରଣ କରି) = ସ ମାମ୍ ଏବ ଅନୁସୃତ୍ୟ ଲିଖତି
ନିତାନ୍ତମ୍ (ଅତ୍ୟନ୍ତ) = ଯଦୁଃ ନିତାନ୍ତ ମୂର୍ଖ ଆସୀତ୍ ।
ବିଶଦୀକରଣମ୍ (ବିଶଦଭାବରେ) = ପାଣିନି ସୂତ୍ର ବିଶଦୀକରଣଂ କୁରୁ ।
ପ୍ରଦର୍ଶୟିତୁମ୍ (ଦେଖାଇବାକୁ) = ଶିକ୍ଷକଃ ଛାତ୍ରାୟ ଚିତ୍ର ପ୍ରଦର୍ଶୟିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛତି ।
ଚିରମ୍ (ବହୁକାଳଧରି) = ବାଲ୍ମୀକଃ ରାମାୟଣଂ ସୁଚିରମ୍ ସ୍ୱାସ୍ୟତି |
ସୁନିଶ୍ଚିତମ୍ (ଭଲଭାବେ ନିଶ୍ଚିତ) = ଇଦଂ କାର୍ଯ୍ୟ ସୁନିଶ୍ଚିତମ୍ ।
ଅତୀବ (ଅତ୍ୟନ୍ତ) = ଗୃହମ୍ ଅତୀବ ମନୋରମମ୍ ଅସ୍ଥି ।
ତୁ (କିନ୍ତୁ) = ସ ତୁ ନାଗଚ୍ଛିତ୍ ।
ଶ୍ଵାଘନୀୟ ( ପ୍ରଶଂସନୀୟ) = ସଜନାନାଂ ବଚନମ୍ ଅତୀବ ଗ୍ଳାଘନୀୟ ।
ଅବଶ୍ୟମ୍ (ଅବଶ୍ୟ) = ତୁମ୍ ଅବଶ୍ୟ ତତ୍ର ଆଗମିଷ୍ୟସି ।
ବିବରଣମ୍ (ବିବରଣୀ) = ସଭାପତିଃ ପୂର୍ବସଭାୟା, ବିବରଣମ୍ ଅପଠତ୍ ।
ଅଭିଜ୍ଞାନମ୍ (ଚିହ୍ନ) = ମୁଦ୍ରିକା ଅଭିଜ୍ଞାନମ୍ ରୂପେଣ ଗୃହ୍ୟତେ ।

११. अधेादत्तानां रेखारुढानां पदानां मूलधातु:, पुरूषः, कालश्च निर्णीयन्ताम् –

(क) आयुवेर्द तयो: र्द्वो सम्म्दोयौ प्रचलितौ स्त: |
Solution:
ଅସ୍ ଧାତୁ ଲଟ୍‌କାର ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ଦ୍ବିବଚନ ।

(ख) संहतायां शास्त्रस्य च कश्चन भेदः अस्ति
ଉ- ଅସ୍ଥି = ଅସ୍ ଧାତୁ ଲକାର ପ୍ରଥମପୁରୁଷ ଏକବଚନ ।

(ग) तत्कालेऽपि अनेके शास्त्रग्रन्थाः पाठ्यग्रन्थाः आसन् इति ।
Solution:
ଆସନ୍ = ଅସ୍ ଧାତୁ ବିଧୁଲିଡ୍ ଲକାର ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ବହୁବଚନ ।

(ପ୍ର) तानि यनत्राणि कीदृशानि स्यु: |
Solution:
ନ୍ୟୁ = ଅସ୍ ଧାତୁ ବିଧୂଲିଡ୍ ଲକାର ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ବହୁବଚନ ।

१२. अधोलिखितानां रेखारुढानां पदानां मूलशब्दलिङ्ग – विभक्ति वचनानिरूपणं क्रियताम् – 

(क) संहितायाः शास्त्रस्य च कश्चन भेदः अस्ति ।
Solution:
ଭେଦଃ = ଭେଦ ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ପ୍ରଥମା ବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(ख) एतस्मिन् लेखे तु मूलकल्पनाम् अनुसृत्य एव बहूनि चित्राणि रचितानि सन्ति ।
Solution:
ଚିତ୍ରାଣି = ଚିତ୍ରମ୍ ଶବ୍ଦ କ୍ଲବଲିଙ୍ଗ ପ୍ରଥମ ବିଭକ୍ତି ବହୁବଚନ ।

(ग) वस्तुतः शस्त्रकर्मणि वैद्यस्य हस्तः एव प्रधानतमः ।
Solution:
ହସ୍ତୀ = ହସ୍ତ ଶବ୍ଦ ପୁଂଲିଙ୍ଗ ପ୍ରଥମା ବିଭକ୍ତି ଏକବଚନ ।

(घ) एतेषां यन्त्राणां मुखानि प्रायः सदृशानि भवन्ति ।
Solution:
ମୁଖାନି = ମୁଖମ୍ ଶବ୍ଦ କ୍ଲବଲିଙ୍ଗ ପ୍ରଥମ ବିଭକ୍ତି ବହୁବଚନ ।

(ङ) एतेन सुश्रुतस्य विवरणं यथार्थरूपेण चित्रितं भवति ।
Solution:
ଦିବରଙ୍ଗ = ବିବରଣମ୍ ଶଦ୍ଧି କାବଲିଲଂ ପ୍ତଥମା ବିଭକ୍ତି ବହୁବଚନ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

१३. प्रतिशब्दद्वयं लिख्यताम् –

सिंहः, शृगालः, मृगः, काकः, उलूकः ।
Solution:
ସିଂହ = ମୃଗେନ୍ଦ୍ର, କେସରୀ ।
ଣଗାଲ୍ = ଶିବା, ଜମ୍ମୁକଃ ।
ମୃଗ = କୁରଙ୍ଗ, ହରିତଃ ।
କାକଃ = ବାୟଶଃ, ବଳିଭୁକ୍ ।
ପେଚକ, କୌଶିକଃ ।

ପରାଯା ଇପଯୋଗୀ ଅତିରିକ୍ତ ପୃଣୋଇର

कोष्ठकमध्यादुपयुक्तं पदं चित्वा रिक्तस्थानं पूरयत ।
(ବନ୍ଧନୀ ମଧ୍ଯରୁ ଉପଯୁକ୍ତ ପଦ ବାଛି ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ପୂରଣ କର ।)

1. चिकित्साविज्ञाने दौ विभागौ _______ शस्त्रचिकित्सा च इति । (आयुर्वेद चिकित्सा, भेषजचिकित्सा, प्राकृतिकचिकित्सा)
Solution:
ଚିକିତ୍ସାବିଜ୍ଞାନେ ଦୌ ବିଭାଗୌ ଭେଷଜଚିକିତ୍ସା ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଚ ଇତି ।

2. आयुर्वेदे द्वौ _______ प्रचलितौ । (सम्प्रदायौ, पन्थानौ, प्रविभागौ )
Solution:
ଆୟୁର୍ବେଦେ ଦୌ ସମ୍ପ୍ରଦାୟୌ ପ୍ରଚଳିତୌ ।

3. चरकसंहिता सुश्रुतसंहिता च एतद्विषयको प्रख्यातौ _______ ।
Solution:
ଚରକସଂହିତା ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା ଚ ଏତଦ୍‌ବିଷୟକୌ ପ୍ରଖ୍ୟାତୌ ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥି ।

4. _______ सुश्रुतस्य उल्लेखः अस्ति । ( वैयासिकमहाभारतें, वाल्मीकीयरामायणे, मत्स्यपुराणे )
Solution:
ବାଲ୍ମୀକୀୟରାମାୟଣେ ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ ଅସ୍ତି ।

5. वाल्मीकी रामायणे _______ उल्लेखः अस्ति । (चरकस्य, सुश्रुतस्य, धन्वन्तरे)
Solution:
ବାଲ୍ମୀକୀୟେ ରାମାୟଣେ ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ ଅସ୍ତ ।

6. सुश्रुतः _______ पुत्र आसीत् । ( वसिष्ठस्य अत्रे, विश्वामित्रस्य )
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଃ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ପୁତ୍ର ଆସୀତ୍ ।

7. सुश्रुतः _______ संवत्सरेभ्यः पूर्वम् आसीत् । (५०००, ६०००, ७००० )
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଃ ୬୦୦୦ ସଂବତ୍ସରେଭ୍ୟ ପୂର୍ବମ୍ ଆସୀତ୍ ।

8. _______ इति शल्यम् । (शिलति, शलति, शालति)
Solution:
ଶଲତି ଇତି ଶଲ୍ୟମ୍ ।

9. सुश्रुतप्रयुक्तानि शब्दानि _______ प्रदर्शितम् । (डणव्याख्यायां विह्नणव्याख्यायां, कल्हणव्याख्यायां )
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତପ୍ରଯୁକ୍ତାନି ଶବ୍ଦନି ଡହ୍ମଣବ୍ୟାଖ୍ୟାୟାଂ ପ୍ରଦର୍ଶିତମ୍ ।

10. तत्र _______ अपि न भवन्ति इति आधुनिकाः आक्षेपं कुर्वन्ति । (शास्त्राणि, चित्राणि, मूलानि )
Solution:
ତତ୍ର ଚିତ୍ରାଣି ଅପି ନ ଭବନ୍ତି ଇତି ଆଧୁନିକା ଆକ୍ଷେପଂ କୁର୍ବନ୍ତି ।

11. आर्षग्रन्थानां रचना तु _______ भवति । (सूत्ररूपा, सरला, सालंकारा)
Solution:
ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥାନାଂ ରଚନା ତୁ ସୂତ୍ରରୂପା ଭବତି ।

12. सूत्र _ संक्षिप्तं भवति । (साहित्यवत्, गणितवत्, विज्ञानवत्)
Solution:
ସୂତ୍ର ଗଣିତବତ୍ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଭବତି ।

13. तत् गणितवत् _______ भवति । (सूत्राकारं, सरलं, संक्षिप्तं)
Solution:
ତତ୍ ଗଣିତବତ୍ ସଂକ୍ଷିପୁଂ ଭବତି ।

14. अतः तस्य अवगमनार्थं _______ आवश्यकता भवति । ( व्याख्यानस्य, टीकायाः, चित्राणाम् )
Solution:
ଅତଃ ତଥ୍ୟ ଅବଗମନାର୍ଥୀ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନସ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକତା ଭବତି ।

15. एतया पृष्ठभूमिकया यदि अवलोकयते तर्हि _______ आधुनिकैः वैज्ञानिकैः अपि श्लाधनीयः भवति । (सुश्रुतग्रन्थः, चरकग्रन्थः, डह्लणग्रन्थः)
Solution:
ଏତୟା ପୃଷ୍ଠଭୂମିକୟା ଯଦି ଅବଲୋକ୍ୟତେ ତହିଁ ସୁଶ୍ରୁତଗ୍ରନ୍ଥ ଆଧୁନିକଃ ବୈଜ୍ଞାନିକୈ ଅପି ଗ୍ଲାଘନୀୟ ଭବତି ।

16. सुश्रुतोक्तानां शस्त्रकर्मणि उपयुज्यमानानां यन्त्राणां संख्या _______ भवति । ( दशाधिका, शताधिका, सहस्राधिका)
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତୋକ୍ତାନାଂ ଶସ୍ତକର୍ମଣି ଉପଯୁଜ୍ୟମାନାନାଂ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସଂଖ୍ୟା ଶତାଧି ଭବତି ।

17. वस्तुतः शस्त्रकर्मणि _______ हस्तः एव प्रधानतमः । ( रोगिणः, वैद्यस्य, भगवतः )
Solution:
ବସ୍ତୁତଃ ଶସ୍ତକର୍ମଣି ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ ହସ୍ତ ଏବ ପ୍ରଧାନତମଃ ।

18. वस्तुतः शस्त्रकर्मणि वैद्यस्य _______ एव प्रधानतमः । ( पाद:, हस्तः, अङ्गुलिभागः )
Solution:
ବସ୍ତୁତଃ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ ହସ୍ତ ଏବ ପ୍ରଧାନତମଃ ।

19. तानि सर्वाणि प्रायः _______ तत्सदृशवस्तुनिर्मितानि वा । (स्वर्णनिर्मितानि, रौप्यनिर्मितानि, लोहनिर्मितानि )
Solution:
ତାନି ସର୍ବାଣି ପ୍ରାୟଃ ଲୋହନିର୍ମିତାନି ତତ୍ସଦୃଶବସ୍ତୁନିର୍ମିତାନି ବା ।

20. तत्र स्वस्तिकयन्त्राणि _______ भवेयुः । (अष्टाङ्गुलप्रमाणानि, दशाङ्गुलप्रमाणानि, अष्टादशाङ्गुलप्रमाणानि )
Solution:
ତତ୍ର ସ୍ଵସ୍ତିକଯନ୍ତ୍ରାଣି ଅଷ୍ଟାଦଶାଙ୍ଗୁଳପ୍ରମାଣାନି ଭବେୟୁ ।

21. स्वस्तिकयन्त्राणि _______ उपयुक्तानि आसन् । (शल्यकर्मणि, गृहकर्मणि, कृषिकर्मणि )
Solution:
ସ୍ବସ୍ତିକଯନ୍ତ୍ରାଣି ଶଲ୍ୟକର୍ମଣି ଉପଯୁକ୍ତାନି ଆସନ୍ ।

22. लेखकेन प्रथमं _______ मुखस्य चित्राणि लिखितानि । (देवानां, मनुष्यानां, मृगपक्षिणां )
Solution:
ଲେଖକେନ ପ୍ରଥମଂ ମୃଗପକ୍ଷିଣା ମୁଖସ୍ୟ ଚିତ୍ରାଣି ଲିଖୁନି ।

23. एवं सुश्रुतविवरणम् अतीव _______ अस्ति । (भावगर्भकम्, भावोद्वीपकम्, अर्थगर्भितम्)
Solution:
ଏବଂ ସୁଶ୍ରୁତ ବିବରଣମ୍ ଅତୀବ ଅର୍ଥଗର୍ଭିତମ୍ ଅସ୍ଥି ।

24. ___ विधानि शस्त्राणि सुश्रुतेन उक्तानि सन्ति । (विंशतिः, चतुर्विंशतिः, पञ्चविशति:)
Solution:
ବିଂଶତିଃ ବିଧାନି ଶାସ୍ତ୍ରାଣି ସୁଶ୍ରୁତେନ ଉକ୍ତାନି ସନ୍ତି ।

25. सुश्रुतेन _______ आविष्कृता आसीत् । (सुन्यशस्त्रचिकित्सा, कायचिकित्सा, शल्यचिकित्सा)
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତେନ ସୁନମଃଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଆବିଷ୍କୃତା ଆସୀତ୍ ।

26. सुनम्यशस्त्रचिकित्सायाः जननी _______ | ( भारतभूमिः, यूरोपदेशः, आमेरिका)
Solution:
ସୁନଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସାୟୀ ଜନନୀ ଭାରତଭୂମି ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

अतिसंक्षेपेण उत्तरं लिखत :

1. चिकित्साविज्ञाने कति विभागौ स्तं ?
Solution:
ଦ୍ବୋ

2. कः विश्वामित्रस्य पुत्रः आसीत् ?
Solution:
ସ୍ମଶଙ

3. सुश्रुतः कति संवत्सरेभ्यः पूर्वम् आसीत् ?
Solution:
१०००

4. सुश्रुतसंहिता कस्य शल्यकर्मप्रधानः ग्रन्थः ?
Solution:
ଅଶାଲାୟବେଦସ୍ୟ

5. आशुक्रियया आतुरस्य चिरं किं न भवति ?
Solution:
କ୍ଳମ

6. सुश्रुतप्रयुक्त शब्दानां व्याख्यानं कुत्र प्रदर्शितम् ?
Solution:
ଡହ୍ମଣବ୍ୟାଖ୍ୟାୟାମ୍

7. आर्षग्रन्थानां रचना किम्भूता भवति ?
Solution:
ସୂତ୍ରରୂପା

8. सूत्रं कीदृशं संक्षिप्तं भवति ?
Solution:
ଗଣିତତତ୍

9. सूत्रं गणितवत् किं भवति ?
Solution:
ସଂଯିପୃମ୍ନ

10. सूत्रस्य अवगमनार्थं कस्य आवश्यकता भवति ?
Solution:
ବ୍ୟାଖ୍ୟାନମନ

11. कः ग्रन्थः आधुनिकैः वैज्ञानिकैः अपि श्लाघनीयः भवति ?
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଗ୍ରନ୍ଥ

12. सुश्रुतग्रन्थः आधुनिकैः कैः श्लाघनीय भवति ?
Solution:

13. सुश्रुतोक्तानां शस्त्रकर्मणि उपयुज्यमानानां यन्त्राणां संख्या कति अस्ति ?
Solution:
ଶତାଧିକା

14. वस्तुतः शस्त्रकर्मणि वैद्यस्य कः एव प्रधानतम: ?
Solution:

15. वस्तुतः शस्त्रकर्मणि कस्य हस्तः एव प्रधानतम: ?
Solution:

16. कति स्वस्तिकयन्त्राणि सन्ति ?
Solution:

17. कति नाड़यः सन्ति ?
Solution:

18. कति शलाका: सन्ति ?
Solution:

19. कति उपयन्त्राणि सन्ति ?
Solution:
ପଅଁବିଂଶତି (୨୫)

20. कानि अष्टादशाङ्गुलप्रमाणानि भवेतयुः ?
Solution:
ସ୍ଵସ୍ତିକଯନ୍ତାଣି

21. कस्य उद्धरणार्थम् स्वस्तिकयन्त्राणि उपयुज्यन्ते ?
Solution:
ଅଣ୍ଠିଲିଗ୍ନମ୍ୟ ଶଲଖମ୍ୟ

22. सुश्रुतविवरणम् अतीव किम् अस्ति ?
Solution:
ଅର୍ଥଗତତପ୍

23. तेन एव किं सुकरं भवति ?
Solution:
ଶଲ୍ୟାଦ୍ଧରଣମ୍

24. सुश्रुतस्य किम्भूता अद्यतनरख्यातिः अस्ति ?
Solution:
ତଦାମ୍ବନାସପ୍ତତିପାନକାଯ୍ୟନିମିତିକା

25. सुश्रुतेन कीदृशी चिकित्सा आविष्कृता अस्ति ?
Solution:
ସ୍ମନାମ୍ୟଶସ୍ତ୍ରଚିକିସ

26. का सुनम्यशास्त्रचिकित्सायाः जननी ?
Solution:
ଭାରତର୍ଜମି

27. क़दा देशीयवैद्याः फालपटलाविधान प्रकर्म कुर्वन्ति स्म ?
Solution:
୧୭୩୨

28. कस्मित् आङ्गलपत्रिकायां ‘फालपटलविधान’ चिकित्सायाः चित्रं प्रकटितम् ?
Solution:
Gentleman’s Magazine

संक्षेपेण उत्तरं लिखत :

1. आयुर्वेदस्य सम्प्रदायौ कौ ?
Solution:
ଆୟୁର୍ବେଦେ ଦ୍ରୌ ସମ୍ପ୍ରଦାୟୌ ପ୍ରଚଳିତୌ । ଆତ୍ରେୟକାୟଚିକିତ୍ସା ଧନ୍ବନ୍ତରୀୟଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଚ ଇତି । ଚରକସଂହିତା ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା ଚ ଏତଦ୍‌ବିଷୟକୌ ପ୍ରଖ୍ୟାତୌ ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥି ।

2. वाल्मीकीये रामायणे सुश्रुतविषये किमुल्लेखः अस्ति ?
Solution:
ବାଲ୍ମୀକୀୟେ ରାମାୟଣେ ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ ଅସ୍ତି । ଡଃ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ପୁତ୍ର ଆସୀତ୍ । ମୃତସଞ୍ଜୀବନୀ, ଚାପି ଉଲ୍ଲେଖ ତତ୍ର ଅସ୍ଥି । ସୁଶ୍ରୁତଃ ୬୦୦୦ ସଂବସ୍ତ୍ରରେଭ୍ୟ ପୂର୍ବମ୍ ଆସୀତ୍ଵ ଇତି ବସ୍ତୁ ଶକ୍ୟତେ ।

3. सुश्रुतसंहिता कीदृशी रचना ?
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗାୟୁର୍ବେଦସ୍ୟ ଶଲ୍ୟକର୍ମପ୍ରଧାନଃ ଗ୍ରନ୍ଥ । ଅସ୍ଥିନ୍ ଗ୍ରନ୍ଥ ଯନ୍ତ୍ର-ଶସ୍ତ୍ର-କ୍ଷାର-ଅଗ୍ନି-ପ୍ରଣିଧାନାନି ଇତି ଚତ୍ବାରି ବିଧାନାନି ସନ୍ତି । ଯନ୍ତ୍ରକର୍ମ-ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣୋ ବିଷୟ ନିରୂଷ୍ୟନ୍ତେ ।

4. शस्त्रज्ञस्य कानि लक्षणानि सन्ति ?
Solution:
ଶସ୍ତ୍ରଜ୍ଞସ୍ୟ ଲକ୍ଷଣାନି ସୁଶ୍ରୁତଃ ଇହଂ ବିବୃଣୋତି । ଶୌର୍ଯ୍ୟମ୍, ଆଶୁକ୍ରିୟା, ଶସ୍ତ୍ରତୈକ୍ଷ୍ମଣ୍ୟମ୍, ଅସ୍ବେଦଃ, ବେପଥୁ, ଅସଂମୋହଶ୍ଚ ଏତାନି ଲକ୍ଷଣାନି ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି ପ୍ରଶସ୍ୟତେ ।

5. आधुनिकाः भारतीयार्षविज्ञानग्रन्थविषये किम् आक्षिपन्ति ?
Solution:
ଆଧୁନିକ ଗ୍ରନ୍ଥଷୁ ବିଷୟପ୍ରତିପାଦନଂ ସୁନିଶ୍ଚିତଂ ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ଚ ଭବତି । ପରନ୍ତୁ ଭାରତୀୟେଷୁ ଆର୍ଷବିଜ୍ଞାନଗ୍ରନ୍ଥଷୁ ବିଷୟପ୍ରତିପାଦନମ୍ ଅତୀବ ସାଧାରଣରୀତ୍ୟା କୃତଂ ଭବତି । ତତ୍ର ବିଷୟାଣା ବୈବିଧ୍ୱଂସ୍ୟ ଆଧ୍ୟାତ୍ କିମପି ସ୍ପଷ୍ଟ ନ ଭବତି । ତତ୍ର ଚିତ୍ରାଣି ଅପି ନ ଭୁବନ୍ତି । ଇତି ଆଧୁନିକା ଭାରତୀୟାର୍ଷବିଜ୍ଞାନସ୍ୟ ଉପରି ଆକ୍ଷେପଂ କୁର୍ବନ୍ତି ।

6. सूत्रस्य लक्षणं किम् ?
Solution:
ସୂଚନାତ୍, ସୂତ୍ରଣାତ୍, ଅର୍ଥସନ୍ତ ତଃ ସନ୍ଧାନାତ୍ ସୂତ୍ରମିତି ଉଚ୍ୟତେ । ସୂତ୍ର ତୁ ସୂଚନାକାରୀ ଗ୍ରନ୍ଥ ତନ୍ତ୍ରବ୍ୟବସ୍ଥ ତିଷ୍ଠତି । ସୂତ୍ର ଗଣିତବତ୍ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଭବତି । ତସ୍ୟ ଅବଗମନାର୍ଥୀ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନସ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକତା ଭବତି ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

7. सुश्रुतग्रन्थः कथम् आधुनिकैः अपि श्लाघनीयः भवति ?
Solution:
ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥାନାଂ ରଚନା ତୁ ସୂତ୍ରରୂପା ଭବତି । ସୂତ୍ରାଣାମ୍ ଅବଗମନାର୍ଥେ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନସ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକତା ଭବତି । ଚିତ୍ରାଣାମ୍ ଅଭାବସ୍ୟ କାରଣଂ ତୁ ତତ୍‌କାଳେ ସ୍ଥିତା ଲେଖନସାମଗ୍ରୀନାଂ ପରିମିତିଃ ଏବଂ ଇତି ପୁନଃ ବକ୍ତବ୍ୟ ନାସ୍ତି । ଏତୟା ପୃଷ୍ଠଭୂମିକୟା ଯଦି ଅବଲୋକ୍ୟତେ ତହିଁ ସୁଶ୍ରୁତଗ୍ରନ୍ଥ ଆଧୁନିକୈ ବୈଜ୍ଞାନିକୈ ଅପି ଶ୍ଵାଘନୀୟଃ ଭବତି ।

8. चित्राणाम् अभावस्य कारणं किम् ?
Solution:
ଆଧୁନିକା ପ୍ରାଚୀନ ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥାନାମୁପରି ସ୍ୱକୀୟମତଃ ଇହଂ ବର୍ଣ୍ଣୟତି ଯଥା ତତ୍ର ଚିତ୍ରାଣି ଅପି ନାସ୍ତି ଇତି । ଅତଃ ଚିତ୍ରାଣାମ୍ ଅଭାବସ୍ୟ କାରଣଂ ତୁ ତତ୍‌କାଳେ ସ୍ଥିତା ଲେଖନସାମଗ୍ରୀନାଂ ପରିମିତି ଏବ । ଏତତ୍ ନ ଯତୋହି ସୁଶ୍ରୁତେନ ସ୍ଵଗ୍ରରେ ବହୁନି ଚିତ୍ରାଣି ଉଲ୍ଲିଖିତଃ ।

9. सुश्रुतोक्तानि शस्त्रकर्मणि उपयुज्यमानानां यन्त्राणि कानि ?
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତୋକ୍ତାନି ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି ଉପଯୁଜ୍ୟମାନାଂ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସଂଖ୍ୟା ଶତାଧି ଅସ୍ଥି । ତାନି ଷପ୍ରକାରକାଣି ଭବନ୍ତ ଯଥା – ସ୍ଵସ୍ତିକଯନ୍ତ୍ରାଣି, ସଂଦଶଯନ୍ତ୍ରାଣି, ତାଳଯନ୍ତ୍ରାଣି, ନାଡ଼ୀଯନ୍ତ୍ରାଣି, ଶଳାକାଯନ୍ତ୍ରାଣି, ଉପଯନ୍ତ୍ରାଣି ଚେତି ।

10. सश्रुतानुसार यन्त्राणि कीदशानि स्यः ?
Solution:
ମୃଗପକ୍ଷିତାଂ ମୁଖ୍ୟ ଏତେଷା ଯନ୍ତ୍ରାମାଂ ମୁଖାନି ପ୍ରାୟ ସଦୃଶାନି ଭବନ୍ତି । ତତ୍ ସାରୂପ୍ୟାତ୍ ତତ୍ ନିର୍ଦେଶାତ୍ ଅପି କେନାପି ଚିକିସକେନ ସ୍ୱଯୁକ୍ତା ସ୍ବପ୍ରତିଭୟା ଚ ଅନ୍ୟଯନ୍ତ୍ରଣାମ୍ ଆବିଷ୍କାରଃ ଅପି କର୍ତ୍ତୁ ଶକ୍ୟତେ । ତାନି ଯନ୍ତ୍ରାଣି – ସମାହିତାନି, ଶୁକ୍ଷ୍ମମୁଖାନି, ସୁଦୃଢ଼ାନି, ସୁରୂପାଣି, ସୁଗ୍ରାହ୍ୟାଣି ଚ ସ୍ୟୁ

11. यन्त्राणां ग्रहणसामर्थ्यं कथम् अधिकं भवति ?
Solution:
ଅପି ଶଲ୍ୟଜ୍ଞ ରୁଗ୍‌ଣସ୍ୟ ଶରୀରସ୍ୟ ଅଙ୍ଗ ଗ୍ରହୀତୁ ଶକ୍ନୋତି । ଯନ୍ତ୍ରଣା ଗ୍ରହଣସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅଧ୍ଵଂକଂ ଭବତି ।

12. किं तावत् गुल्मोन्मूलनम् ?
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଃ ସ୍ଵରଚିତଗ୍ରନ୍ଥି ବିବିଧା ଚିକିତ୍ସା ବଣ୍ଠିତମ୍ । ତନ୍ମଧେ ଗୁଳ୍ମନ୍ମଳମ୍ ଅନ୍ୟତମମ୍ । ଅସ୍ମିନ୍ ଚିକିତ୍ସାୟାଂ ଶରୀରେ ଜାତାନାଂ ରୋଗଗ୍ରନ୍ଥୀନାଂ ନିବାରଣଂ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ରୋଗସ୍ୟ ମୂଳକାରଣଂ ଭବତି ଶରୀରସ୍ଥ ରୋଗଗ୍ରନ୍ଥୀ । ଏତେରାଂ

13. सुश्रुतस्य अद्यतनख्यातिः किम् अस्ति ?
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଅଦ୍ୟତନଖ୍ୟାତିଃ ତଦୀୟ ନାସପ୍ରତିଷ୍ଠାପନ କାର୍ଯ୍ୟନିମିତ୍ତିକା ଅସ୍ତି । ଏତଦ ତେନ ସୁନମଂଶ ସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଆବିଷ୍କୃତା ଆସୀତ୍ । ଅସ୍ଥିସଦୃଶକଠିନଭାଗାନ୍ ବିହାୟ ଦେହସ୍ୟ ଅନ୍ୟଷ୍ୟ ମୃଦୁଳଭାଗାନାଂ ଛେଦନଂ ଶସ୍ତ୍ରଣ କୃତ୍ଵା ତତଃ ଉଦ୍‌ତା ଦେହସ୍ୟ ଅନ୍ୟସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ତେରାଂ ସୁସ୍ଥାପନମେବ ସୁନନ୍ୟଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଇତି ଉଚ୍ୟତେ । ଉଦ୍ଧୃତଃ ଭାଗ ନୂତନେ ସ୍ଥାନେ ତଦର୍ଶୀଭୂୟ ଏବ ଯଥା ତିଷେତ୍ ତଥା ସ୍ଥାପନାର୍ଥ ନିତରାଂ କୌଶଳମ୍ ଅପେକ୍ଷିତ ଭବତି ।

14. किं नाम फालपटलविधानम् ?
Solution:
ପ୍ରକର୍ମ ଆସୀତ୍ । ଏତତ୍ ପ୍ରକର୍ମ ଆଧୁନିକ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସାୟାମ୍ ଇଦାନୀମ୍ ଅପି ଉପଯୁଜ୍ୟତେ ‘ଫାଳପଟଳବିଧାନ’ ନାମଧେୟନ । ଦେଶୀୟବୈଦ୍ୟା ଏତତ୍ ପ୍ରକର୍ମ କୁର୍ବନ୍ତି ସ୍ମ ।

दीर्घप्रश्नोत्तरम्:

1. चिकित्साविज्ञानोपरि संक्षिप्त सूचनां प्रदेया ।
Solution:
ଚିକିତ୍ସାବିଜ୍ଞାନଂ ଦୌ ବିଭାଗୌ ସ୍ତ୍ରୀ ଯଥା – (୧) ଭେଜଷ ଚିକିତ୍ସା (୨) ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଚେତି । ଆୟୁ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ବେଦଃ ଭବତି ଆୟୁର୍ବେଦଃ । ଆୟୁର୍ବେଦ ଦ୍ରୌ ସଂପ୍ରଦାୟୌ ପ୍ରଚଳିତୌ । ତତ୍ ଯଥା – ଆତ୍ରେୟକାୟଚିକିତ୍ସା ଧନ୍ବନ୍ତରୀୟଶସ୍ତ୍ର ଚିକିତ୍ସା ଚେତି । ଚରକସଂହିତା ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା ଚ ଏତତ୍ ବିଷୟକୌ ପ୍ରଖ୍ୟାତୌ ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥି । ଅସ୍ମିନ୍ ଗ୍ରନ୍ଥ ଚିକିତ୍ସାବିଷୟକ ବିଭିନ୍ନ ଉପାୟ ପ୍ରଦର୍ଶିତା । ସୁଶ୍ରୁତ ସ୍ୱରଚିତେ ଗ୍ରନ୍ଥ ବିବିଧାନି ଚିକିତ୍ସାବିଷୟକାନି ସୂତ୍ରାଣି ପ୍ରଦତ୍ତାନି । ଯନ୍ତ୍ରାମାଂ ଶସ୍ତ୍ରାଣଂ ଚ ବିନିଯୋଗ ସୁଶ୍ରୁତେନ ଉଲ୍ଲିଖମ୍ । ଚିକିତ୍ସାଶାସ୍ତ୍ରପରମ୍ପରାୟାମ୍ ଅସ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥସ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନତା ବିଦ୍ୟତେ ।

2. सुश्रुतस्य परिचयं प्रदाय तस्यकृतः ग्रन्थस्य संक्षिप्त विवरण प्रदत्त ।
Solution:
ବାଲ୍ମୀକୀୟେ ରାମାୟଣେ ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କ୍ରିୟତେ । ସ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ ପୁତ୍ର ଆସୀତ୍ । ଡଃ ୬୦୦୦ ସଂବସ୍ତ୍ରରେଭ୍ୟ ପୂର୍ବମ୍ ଆସୀତ୍ ଇତି କଥ୍ୟତେ । ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗାୟୁର୍ବେଦସ୍ୟ ଶଲ୍ୟକର୍ମପ୍ରଧାନଃ ଗ୍ରନ୍ଥ । ଅସ୍ମିନ୍ ଗ୍ରନ୍ଥ ସୂତ୍ରପଦ୍ଧତି ବ୍ୟାଖ୍ୟାନସ୍ୟ ବିଶଦୀକରଣଂ ଚ ପ୍ରଦର୍ଶୟିତୁ ଶକ୍ୟମ୍ । ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା ସୂତ୍ରରୂପେଣ ରଚିତମ୍ । ଡହ୍ମଣସ୍ୟା ବ୍ୟାଖ୍ୟାଽପି ଅତ୍ର ପ୍ରଦୀୟତେ ।

3. सुश्रुतोक्तः यन्त्राणां संख्या तेषां प्रकारभेदं च आलोचयत ।
Solution:
ଚିକିତ୍ସାବିଜ୍ଞାନେ ଦ୍ରୌ ବିଭାଗାଁ ସ୍ତ୍ରୀ, ଯଥା – ଭେଷଜ ଚିକିତ୍ସା ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଚେତି । ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା ଚିକିତ୍ସାବିଜ୍ଞାନ ବିଷୟକଃ ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥ ଭବତି । ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ-ଆୟୁର୍ବେଦସ୍ୟ ଶଲ୍ୟକର୍ମ ପ୍ରଧାନଃ ଏଷ ଗ୍ରନ୍ଥି । ପୁନଶ୍ଚ ସୁଶ୍ରୁତୋକ୍ତାନାଂ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି ଉପଯୁଜ୍ୟମାନାଂନାଂ ଯନ୍ତ୍ରାଶାଂ ସଂଖ୍ୟା ଶତାଧିକ ଅସ୍ଥି । ତାନି ଷପ୍ରକାରକାଣି ଭବନ୍ତି ଯଥା – (୧) ସ୍ବସ୍ତିକଯନ୍ତ୍ରାଣି – ଚତୁର୍ବିଂଶତିଃ (୨୪), (୨) ସଦଂଶମପାନି – ଦ୍ବେ (୨), (୩) ତାଲପ୍ନ୍ତ୍ରାଣି – ଦ୍ବେ (୨), (୪) ନାଡ଼ାଯନ୍ତ୍ରାଣି ବିଶ ମି (୨୦), (୫) ଶଳାକାଯନ୍ତ୍ରାଣି – ଅଷ୍ଟବିଂଶତିଃ (୨୮), (୬) ଉପଯନ୍ତ୍ରାଣି ପଞ୍ଚବିଂଶତିଃ (୨୫) । ଏତାନି ଯନ୍ତ୍ରାଣି ପ୍ରାୟଃ ଲୋହନିର୍ମିତାନି, ତତ୍ ସଦୃଶ ବସ୍ତୁନିର୍ମିତାନି ବା । ତତ୍ର ନାନା ପ୍ରକାରକାମାଂ ମୃତାପକ୍ଷିତାଂ ମୁଖ୍ୟ ଏତେଷା ଯନ୍ତ୍ରାଶାଂ ମୁଖାନି ପ୍ରାୟ ସଦୃଶାନି ଭବନ୍ତି । ପୁନଶ୍ଚ ଏତାନି ଯନ୍ତ୍ରାଣି ସମାହିତାନି, ଶ୍ଳେକ୍ଷଣମୁଖାନି, ସୁଦୃଢ଼ାନି, ସୁରୂପାଣି, ସୁଗ୍ରାହ୍ୟାଣି ଚ ସ୍ୟୁ । ଅନେନ ପ୍ରକାରେଣ ଯନ୍ତ୍ରାମାଂ ଭେଦଂ ସଂଖ୍ୟା ଚ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ ।

4. सुश्रुतप्रयुक्तः काश्चन शस्त्रचिकित्साः वर्णयत ।
Solution:
ସ୍ବତଃ ସ୍ବରଚିତଗ୍ରନ୍ଥ ନ କେବଳଂ ଯନ୍ତ୍ରାମାଂ ଶସ୍ତ୍ରାଣଂ ଚ ବର୍ଣ୍ଣନଂ କୃତମ୍ ଅପିତୃ ବିଶିଷ୍ଟାନି କତିପୟ ଶସ୍ତ୍ରପ୍ରକର୍ମାଣି ତେନ ବ୍ୟାଖ୍ୟାତାନି । ତଦ୍ ଯଥା – କ୍ଷାରକର୍ମାଣି (Surgery by caustics), ଅଗ୍ନିକର୍ମାଣି (Cauterisation by heat), ଲେତ୍ରପ୍ରତମିଶି (Operation on the eyes), ଅଣରାପ୍ତକମାଣି (Operation for urinary calculus) ଲଜ୍ୟାଦାନ | ଏତତ୍ ବିହାୟ ସୁଶ୍ରୁତେନ କାଣ୍ଟନ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଚ କ୍ରିୟନ୍ତେ ସ୍ମ । ଯଥା –
(୧) ପୁନର୍ବାସାଙ୍ଗରଚନା (Plastic surgery) – ନାସିକାୟଃ ସ୍ଵରୂପସ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନମ୍ ।
(୨) ଅଙ୍ଗାସ୍ଥିବିଚ୍ଛେଦନମ୍ – ଅଙ୍ଗାନାମ୍ ଅସ୍ଥିନାଂ ଚ ଶରୀରାତ୍‌ ଅପସାରଣମ୍ ।
(୩) ଗୁଳ୍ମନୁ ଳନମ୍ – ଶରୀରେ ଜାତାନାଂ ରୋଗଗ୍ରନ୍ଥୀନାଂ ନିବାରଣମ୍ ।
(୪) ଅନ୍ତ୍ରବୃଦ୍ଧିନିବାରଣମ୍ (ହାଣ୍ଡିୟାଚିକିତ୍ସା) – କେନଚିତ୍ର କାରଣେନ ସ୍ବସ୍ଥାତ୍ ବହିଃ ଆଗତସ୍ୟ ଅଙ୍ଗସ୍ୟ ସୀମକରଣମ୍ ।
(୫) ମୂତ୍ରାଶୟେ ଉତ୍ପନ୍ନନାମ୍ ଅଶ୍ମସଦୃଶାନାଂ ନିବାରଣମ୍, ଗର୍ଭାଶୟାତ୍ ମୃତଗର୍ଭସ୍ୟ ଅପସାରଣମ୍, ଭଗନ୍ଦରମୂଳ ଚିକିତ୍ସା ଇତ୍ୟାଦୟଃ ।
(୬) ଶଲ୍ୟତନ୍ତ୍ରମ୍ – କଣ୍ଠସ୍ୟ ଅଧସ୍ତାତ୍ ସ୍ଥିତେଷୁ ଭାଗେଷୁ ଉତ୍ପନ୍ନନାଂ ବ୍ରଣାଦୀନାଂ ଚିକିତ୍ସା ।
(୭) ଶଳାକ୍ୟଯନ୍ତ୍ରମ୍ – କଣ୍ଠାତ୍ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ, ତନ୍ନାମ କଣ୍ଠ-ନେତ୍ର-ନାସିକା-ମୁଖାଦିଷୁ ଅବୟବେଷୁ ଉତ୍ପନ୍ନନାଂ ରୋଗାମାଂ ଚିକିତ୍ସା ।

5. सुनम्यशस्त्रचिकित्सा विषये संक्षिप्तविवरण प्रदेय ।
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଃ ସ୍ୱରଚିତଗ୍ରନ୍ଥ ବିବିଧା ଚିକିତ୍ସା ବଣ୍ଡିତାଃ । ସୁନମ୍ୟଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସାୟା (Plastic surgery) ଜନନୀ ଭାରତଭୂମି । ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଅଦ୍ୟତନଖ୍ୟାତିଃ ତଥ୍ୟ ନାସା ପ୍ରତିଷ୍ଠାପନ (Nose repair) କୃତେ ଭବତି । ଅତଃ ଅସ୍ଥିସଦୃଶ ନାସିକାୟା ଛିନ୍ନସ୍ୟ କଣ୍ଠସ୍ୟ ବା ଯଥାପୂର୍ବ ପ୍ରତିଷ୍ଠାପନଂ କଳା ଅସ୍ଥିନ୍ ଚିକିତ୍ସାପଦ୍ଧତୌ ଅବଲମ୍ବତେ । ଏଷା ଏକା କଳା ଯୟା ଶରୀରସ୍ୟ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟବିଧାନଂ ଭବତି ।

भावसंप्रसारणम्:

1. शौर्यम् आशुक्रिया शस्त्रतैक्षणम् अस्वेद वेपथुः ।
असंमोहश्च वैद्यस्य शस्त्रकर्मणि शस्यते ।
Solution:
ଶ୍ଳୋକୋୟାଂ ପଠିତଃ ‘ ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରକର୍ମଶସ୍ତ୍ରକର୍ମାଣି ଗଦ୍ୟାତ୍ ଆନୀତଃ । ଅସ୍ମିନ୍ ଶ୍ଳୋକେ ଶସ୍ତ୍ରଜ୍ଞସ୍ୟ ଲକ୍ଷଣମ୍ ଉଚ୍ୟତେ ।
ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମକରଣମ୍, ଶସ୍ତ୍ରର୍ତେକ୍ଷ ସୁନିଶିତରଂ ସଧାରଣଂ ଚ, ଅସ୍ବେଦଃ, ବେପଥୁ, ଅସଂମୋହଃ ନାମ ଅସଂମୂଢ଼ତା ଇତ୍ୟାଦୟଃ ଯେ ଗୁଣା ସନ୍ତ ତେ ତୁ ବୈଦ୍ୟୁନ ସ୍ବୀକରଣୀୟମ୍ । ଏତେନ ଗୁଣେନ ଚିକିତ୍ସକା ସଦୈବ ପ୍ରଶଂସିତାଂ ଭବନ୍ତି । ଅନେନ ଗୁଣେନ ଚିକିତ୍ସକସ୍ୟ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମ ସୁକରଂ ଭବତି । ଆତୁରସ୍ୟ ଚିକିତ୍ସା ଅପି ଶୋଭନଂ ଭବତି । ଅତଃ ବୈଦ୍ୟା ଏତାଦୃଶଗୁଣଯୁକ୍ତା ଭାବେୟୁ । ଆଧୁନିକା ଚିକିସକା ଯଦି ଏଷା ଗୁଣାନମ୍ ଅଧିକାରୀ ଭବିଷ୍ୟନ୍ତ ତହିଁ ଉତ୍ତମଚିକିତ୍ସକରୂପେଣ ପରିଗଣ୍ୟତେ ।

2. सूत्रं तु सूचनाकारिग्रन्थे तन्तुव्यवस्थयोः ।
Solution:
ପ୍ରାଚୀନ ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥାନାଂ ରଚନା ତୁ ସୂତ୍ରରୂପା ଭବତି । ସୂତ୍ରସ୍ୟ ଲକ୍ଷଣଂ ଯଥା – ସୂଚନାତ୍ ସୂତ୍ରତାତ୍ ଚ ଏବଂ ଅର୍ଥସକ୍ତ ତଃ ସନ୍ଧାନାତ୍ ଚ ସୂତ୍ରମିତି ଉଚ୍ୟତେ । ସୂତ୍ରସ୍ୟ ସ୍ଥିତି ସୂଚନାକାରିଗ୍ରନ୍ଥ ତନ୍ତୁବ୍ୟବସ୍ଥୟୋ ଭବତି । ପୁନଶ୍ଚ ସୂତ୍ର ତୁ ଗଣିତବତ୍ ସଂକ୍ଷିପୁଂ ଭବତି । ସୂତ୍ରସ୍ୟ ଅବଗମନାର୍ଥୀ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନସ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକତା ଭବତି । ଅନେନ ସୂତ୍ରମାଧମେନ ସୁଶ୍ରୁତଃ ବହୁବିଧାନି ଚିକିତ୍ସା ସମ୍ବନ୍ଧାନ ବିଷୟାନି ପ୍ରତିପାଦିତାନି ସନ୍ତି । ସୂତ୍ରସ୍ୟ ସଂକ୍ଷିପ୍ତିକରଣଂ ସାରତତ୍ତ୍ଵଭୂତଂ ଚ ସର୍ବତ୍ର ପରିପ୍ରକାଶ୍ୟତେ । ସୂତ୍ରେଣ ବିରଚିତଂ ଗ୍ରନ୍ଥ ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା ଇତି ।

3. तद्ऋते यन्त्राणाम् अप्रवृत्तिरेव ।
Solution:
ପ୍ରସ୍ତୁତଃ ବାକ୍ୟାଽୟଂ ପଠିତଃ ‘ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରକର୍ମଶସ୍ତ୍ରକର୍ମାଣି’ ଗଦ୍ୟାତ୍ ଆନୀତଃ । ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ ହସ୍ତ ଏବ ହସ୍ତୀ କରଂ ପ୍ରଧାନତମଃ ତଦେବ ବର୍ଣ୍ଣିତମ୍ । ଚିକିତ୍ସାର୍ଥୀ ସୁଶ୍ରୁତେନ ପ୍ରାୟତଃ ଶତାଧ୍ଵନି ଯନ୍ତ୍ରାଣି ଉପଯୁଜ୍ୟତେ । ବସ୍ତୁତଃ ପ୍ରଧାନତମଃ । ତଦ୍ ଋତେ ଯନ୍ତ୍ରଣାମ୍ ଅପ୍ରବୃତ୍ତିରେବ । ସର୍ବାଣି ଅପି ଯନ୍ତ୍ରକର୍ମାଣି ହସ୍ତସ୍ୟ ଶରୀରବାଧାକରାଣି ଶଲ୍ୟାନି, ତେଷାମ୍ ଆହାରଣୋପାୟୋ ଯନ୍ତ୍ରାଣି । ଅତଃ ସର୍ବବିଧଯନ୍ତ୍ରଣଂ ଅତଃ ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ ହସ୍ତ ଏବ ପ୍ରଧାନତମଃ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

4. “ तन्नाम तस्य ग्रहणसामर्थ्यम् अधिकं भवति । ”
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତୋକ୍ତାନାଂ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସଂଖ୍ୟା ଶତାଧ୍ଵନି ଭବନ୍ତି । ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ ହସ୍ତ ଏବ ପ୍ରଧାନତମଃ । ଯନ୍ତ୍ରଣା ପ୍ରବୃତିଃ ହସ୍ତାଭ୍ୟ ଭବତି । ମନଃ ଶରୀରବାଧାକରାଣି ଶଲ୍ୟାନି, ତେଷାମ୍ ଆହରଣୋପାୟ ଯନ୍ତ୍ରାଣି | ଯନ୍ତ୍ରାଣି ଲୌହନିର୍ମିତାନି ତତ୍ ସଦୃଶଧାତୁନିର୍ମିତାନି ଚ ଭବନ୍ତି । ନାନାପ୍ରକାରକାମାଂ ମୃଗପକ୍ଷିଣା ମୁଖ୍ଯ ଏତେରାଂ ଯନ୍ତ୍ରଣା ମୁଖାନି ପ୍ରାୟଃ ସଦୃଶାନି ଭବନ୍ତି । ଏତେଷୁ ସର୍ବେଷୁ ଅପି ଯନ୍ତେଷୁ ପ୍ରଧାନଃ ଅଂଶ ଇତ୍ଯୁକ୍ତ ତତ୍‌ପ୍ରାଣିମୁଖାନି ଯଥା ବସ୍ତୁ ଗୃହଣାନ୍ତି ତଥା ଏବ ଦୃଢ଼ତୟା ଏତଃ ଅପି ଶଲ୍ୟଜ୍ଞ ରୁଗ୍ଣସ୍ୟ ଶରୀରସ୍ୟ ଅଙ୍ଗ ଗ୍ରହୀତୁ ଶକ୍ନୋତି | ତନ୍ନାମ ତସ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରସ୍ୟ ଗ୍ରହଣସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅଧ‌ିକଂ ଭବତି । ତେନ ଏବ ଣଲୋହାଦରଣ ପ୍କର ଭବତି |

5. “सुनम्य शस्त्रचिकित्सायाः जननी भारतभूमिः ।”
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଃ ସ୍ଵରଚିତଗ୍ରନ୍ଥି ବିବିଧା ଚିକିତ୍ସା ବଣ୍ଡିତାଃ । ସୁନନ୍ୟ-ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସାୟା (Plastic surgery) ଜନନୀ ଭାରତଭୂମି । ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଅଦ୍ୟତନଖ୍ୟାତିଃ ତଥ୍ୟ ନାସା ପ୍ରତିଷ୍ଠାପନ (Nose repair) କୃତେ ଭବତି । ଅତଃ ଅସ୍ଥିସଦୃଶ ସ୍ଥାନେ ତେରାଂ ସୁସ୍ଥାପନମେବ ସୁନଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଇତି ଉଚ୍ୟତେ । ପୁରୁଷସ୍ୟ ବିଶାଳାତ୍ ନିତମ୍ବପ୍ରଦେଶାତ୍ ଚର୍ମମୁଦ୍ଧତ୍ୟ ଭଗ୍ନା ନାସିକାୟା ଛିନ୍ନସ୍ୟ କଣ୍ଠସ୍ୟ ବା ଯଥାପୂର୍ବ ପ୍ରତିଷ୍ଠାପନଂ କଳା ଅସ୍ମିନ୍ ଚିକିତ୍ସାପଦ୍ଧତୌ ଅବଲମ୍ବୀତେ । ଏଷା ଏକା କଳା ଯୟା ଣତାରମ୍ୟ ମୋନ୍ଦଯ୍ୟ ବିଧାନ ଉବଚି |

उत्कलभाषया अनुवादं कुरुत :

1. चिकित्साविज्ञाने दौ विभागौ – भेषजचिकित्सा शस्त्रचिकित्सा च इति ।
Solution:
ଚିକିତ୍ସା ବିଜ୍ଞାନରେ ଦୁଇଟି ବିଭାଗ – ଭେଷଜ ଚିକିତ୍ସା ଓ ଶସ୍ତ୍ର ଚିକିତ୍ସା ।

2. आयुर्वेदे द्वौ सम्प्रदायौ प्रचलितौ – आत्रेयकाय – चिकित्सा धन्वन्तरीय शस्त्रचिकित्सा च ।
Solution:
ଆୟୁର୍ବେଦରେ ଦୁଇଟି ସଂପ୍ରଦାୟ ପ୍ରଚଳିତ – ଆତ୍ରେୟକାୟ ଚିକିତ୍ସା ଓ ଧନ୍ବନ୍ତରୀୟ ଶସ୍ତ୍ର ଚିକିତ୍ସା ।

3. चरकसंहिता सुश्रुतसंहिता च एतद्विषयकौ प्रख्यात आर्षग्रन्थौ ।
Solution:
ଚରକ ସଂହିତା ଓ ସୁଶ୍ରୁତ ସଂହିତା ଏହି ବିଷୟରେ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଥ‌ିବା ଦୁଇଟି ବୈଦିକ ଗ୍ରନ୍ଥ ।

4. अतः एव चरकसुश्रुतयोः ग्रन्थयोः अन्येषां वहूनां ग्रन्थानाम् उल्लेखः दृश्यते ।
Solution:
ଏଣୁ ହିଁ ଚରକ ଓ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ଅନ୍ୟ ଅନେକ ଗ୍ରନ୍ଥଗୁଡ଼ିକର ଉଲ୍ଲେଖ ଦେଖାଯାଏ ।

5. एकस्य मूलग्रन्थस्य विषये अनेकेषां व्याख्यानानां विरचनम् अस्मदीयविदुषां प्रधानं कर्म आसीत् ।
Solution:
ଗୋଟିଏ ମୂଳଗ୍ରନ୍ଥର ବିଷୟରେ ଅନେକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ବିରଚନ ଆମ ବିଦ୍ବାନୁମାନଙ୍କର ପ୍ରମୁଖ କାର୍ଯ୍ୟ ଥିଲା ।

6. सः विश्वामित्रस्य पुत्रः आसीत् ।
Solution:
ସେ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରଙ୍କର ପୁତ୍ର ଥିଲେ ।

7. तत्र यन्त्र-शस्त्र-क्षार-अग्निः प्रणिधानानि इति चत्वारि विधानानि सन्ति ।
Solution:
ସେଥ‌ିରେ ଯନ୍ତ୍ର, ଶସ୍ତ୍ର, ସୋଡ଼ା ଓ ଅଗ୍ନିସଂଯୋଗ ପରି ଚାରିପ୍ରକାର ନିୟମ ରହିଛି ।

8. आधुनिकग्रन्थेषु विषयप्रतिपादनं अनिश्चितं सुस्पष्टं च भवति ।
Solution:
ଆଧୁନିକ ଗ୍ରନ୍ଥମାନଙ୍କରେ ବିଷୟ ପ୍ରତିପାଦନ ସୁସ୍ଥିର ଓ ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ଅଟେ ।

9. परन्तु भारतीयेषु आर्षविज्ञानग्रन्थेषु विषय- प्रतिपादनम् अतीव साधारणरीत्या कृतं भवति ।
Solution:
କିନ୍ତୁ ଭାରତୀୟ ବୈଦିକ ବିଜ୍ଞାନଗ୍ରନ୍ଥମାନଙ୍କରେ ବିଷୟ ପ୍ରତିପାଦନ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସାଧାରଣ ଶୈଳୀରେ କରାଯାଇଛି ।

10. तत्र विषयाणां वैविध्यस्य आधिक्यात् किमपि स्पष्टं न भवति ।
Solution:
ସେଥ‌ିରେ ବିଷୟମାନଙ୍କର ବିବିଧତାର ବହୁଳତା ହେତୁ କିଛି ମଧ୍ୟ ସ୍ପଷ୍ଟ ହେଉନାହିଁ ।

11. तत् गणितवत् संक्षिप्तं भवति ।
Solution:
ତାହା ଗଣିତ ପରି ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଅଟେ ।

12. अतः तस्य अवगमनार्थं व्याख्यानस्य आवश्यकता भवति ।
Solution:
ଏଣୁ ତା’ର ଅବବୋଧନ ନିମନ୍ତେ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ।

13. सुश्रुतग्रन्थः आधुनिकैः वैज्ञानिकैः अपि श्लाघनीयः भवति ।
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଗ୍ରନ୍ଥ ଆଧୁନିକ ବୈଜ୍ଞାନିକମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ପ୍ରଶଂସନୀୟ ଅଟେ ।

14. एतस्मिन् लेखे तु मूलकल्पानाम् अनुसृत्य एव वहूनि चित्राणि रचितानि सन्ति ।
Solution:
ଏହି ଲେଖାରେ କିନ୍ତୁ ମୂଳ କଳ୍ପିତସୂତ୍ରକୁ ଅନୁସରଣ କରି ହିଁ ଅନେକ ଚିତ୍ର ଉଲ୍ଲିଖତ ହୋଇଛି ।

15. सुश्रुतोक्तानां शस्त्रकर्मणि उपयुज्यमानानां यन्त्राणां संख्या शताधिका अस्ति ।
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କଦ୍ଵାରା କଥ୍ ଶସ୍ତ୍ରକାର୍ଯ୍ୟରେ ପ୍ରଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିବା ଯନ୍ତ୍ରମାନଙ୍କର ସଂଖ୍ୟା ଶହେରୁ ଅଧିକ ଅଟେ ।

16. वस्तुतः शस्त्रकर्मणि वैद्यस्य हस्तः एव प्रधानतमः ।
Solution:
ବସ୍ତୁତଃ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମରେ ଚିକିତ୍ସକର ହାତ ହିଁ ସବୁଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ।

17. सर्वाणि अपि यन्त्रकर्मणि तदधीनांनि च ।
Solution:
ସମସ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରକାର୍ଯ୍ୟମାନ ମଧ୍ଯ ତା’ର ଅଧୀନସ୍ଥ ।

18. तानि सर्वाणि प्रायः लोहनिर्मितानि तत्सदृश वस्तुनिर्मितानि वा ।
Solution:
ସେ ସମସ୍ତ ପ୍ରାୟତଃ ଲୁହାରେ ନିର୍ମିତ ଅଥବା ଲୁହା ସଦୃଶ ଅନ୍ୟ ବସ୍ତୁରେ ନିର୍ମିତ ।

19. अस्थिलग्नस्य शल्यस्य उद्धरणार्थम् एतानि उपयुज्यन्ते ।
Solution:
ହାଡ଼ରେ ଲାଗିଥ‌ିବା ଶରର ଉଦ୍ଧାର ନିମନ୍ତେ ଏଗୁଡ଼ିକ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ ।

20. एतेन सुश्रुतस्य विवरणं यथार्थरूपेण चित्रितं भवति ।
Solution:
ଏହିପ୍ରକାରେ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ବିବରଣୀ ଯଥାର୍ଥଭାବରେ ଚିତ୍ରିତ ହୋଇଛି ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

21. कानिचन नामानि तु अद्य पर्यायशब्दत्वेन व्यवह्रियन्ते ।
Solution:
କେତେକ ନାମ କିନ୍ତୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟାୟ ଶବ୍ଦଭାବେ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଛି ।

22. विंशतिविधानि शस्त्राणि सुश्रुतेन उक्तानि सन्ति ।
Solution:
କୋଡ଼ିଏ ପ୍ରକାରର ଶସ୍ତ୍ର ବିଷୟରେ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କଦ୍ୱାରା କୁହାଯାଇଛି ।

23. सुश्रुतस्य अद्यतनख्यातिः तदीयनासप्रतिष्ठापन कार्यनिमित्तिका अस्ति ।
Solution:
ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ଆଜିର ପ୍ରସିଦ୍ଧି ତାଙ୍କର ନାସିକା ପ୍ରତ୍ୟାରୋପଣ କାର୍ଯ୍ୟ ନିମିତ୍ତ ଅଟେ ।

24. सुनम्यशस्त्रचिकित्सायाः जननी भारतभूमिः इत्येतत् सर्वैः अपि अनैक्रियते एव ।
Solution:
ସୁନଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ବା ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ୍ ସର୍ଜରୀର ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ଭାରତ ଦେଶ ବୋଲି ଏହା ହିଁ ସମସ୍ତେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଵୀକାର କରନ୍ତି |

25. भारते १७३७ तमे क्रिस्ताब्दे एव देशीयवैद्याः एतत् प्रकर्म कुर्वन्ति स्म ।
Solution:
ଭାରତରେ ୧୭୩୭ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ହିଁ ଦେଶୀୟବୈଦ୍ୟମାନେ ଏହି ଅସ୍ତ୍ରୋପଚାର କରୁଥିଲେ ।

सुत्रुतस्य यत्रकर्मशस्त्रकर्माणी : (ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରକର୍ମଶସ୍ତ୍ରକର୍ମାଣି)

ଲେଖକ ପରିଚୟ – ସଂସ୍କୃତ ସାହିତ୍ୟରେ ଯେଉଁ କେତେଜଣ ଆଧୁନିକ କବି ତଥା ଲେଖକ ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚର ହୁଅନ୍ତି ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ ଶ୍ରୀ କେ.ଏଚ୍. କୃଷ୍ଣମୂର୍ତ୍ତି ଅନ୍ୟତମ । ୧୯୨୮ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ । ଗୁଜରାଟ-ମହୀଶୂର-ତାମିଲନାଡୁ- ଚାକିରିରୁ ଅବସର ନେଇଛନ୍ତି । ତାଙ୍କଦ୍ବାରା ରଚିତ ୩୦ଗୋଟି ଗ୍ରନ୍ଥ ଆଧୁନିକ ବିଜ୍ଞାନକୁ ଆଧାର କରି ବିରଚିତ । “ ଭାରତର ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଲାଭ କରିଥିଲା । ଏହି ଦେଶରେ ରଚିତ ହୋଇଥିବା ଗ୍ରନ୍ଥଗୁଡ଼ିକର ଶାରୀରିକ-ମାନସିକ ଅଧ୍ୟାତ୍ମିକ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକର ପରମ୍ପରା ଅତି ପ୍ରାଚୀନ । ବିଜ୍ଞାନକୁ ଛାଡ଼ି ସମାଜର ଉନ୍ନତି ଅସମ୍ଭବ। ଏଣୁ ବିଜ୍ଞାନପ୍ରତି ରୁଚିବୋଧ ନିମନ୍ତେ ଏହି ପ୍ରବନ୍ଧ ଉପସ୍ଥାପିତ ହୋଇଅଛି। ଚିକିତ୍ସାବିଜ୍ଞାନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଭାରତର ମହାନ୍ ପରମ୍ପରା ରହିଛି । ଅଥର୍ବବେଦରେ ଆୟୁର୍ବିଜ୍ଞାନର ଚର୍ଚ୍ଚା ଦେଖାଯାଏ । ସୁଶ୍ରୁତ ଚିକିତ୍ସାଶାସ୍ତ୍ର ରଚନା କରି ଖ୍ୟାତି ଅର୍ଜନ କରିଛନ୍ତି । ଆଲୋଚିତ ପ୍ରବନ୍ଧ ‘ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରକର୍ମଶସ୍ତ୍ରକର୍ମାଣି’ ଆଧ୍ମନିକ ସମ୍ମତ ଲେଖାଗ ଣ୍ଡା କେ. ଏଚ୍. ତୃଶ୍ରାମଶଙ୍କ ବିରତ ” ଭାରଉପ୍ୟ ବିକ୍ନପରମଭା” ନାମକ ପ୍ମପ୍ତକର ଅଂଶବିଶେଷ |

ସାରକଥା – ଚିକିତ୍ସା ବିଜ୍ଞାନରେ ଦୁଇଗୋଟି ବିଭାଗ – ଭେଷଜ (ଔଷଧ) ଚିକିତ୍ସା ଏବଂ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା । ଆୟୁର୍ବେଦରେ ଦୁଇଟି ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ପ୍ରଚଳନ ରହିଛି । ଆତ୍ରେୟକାୟଚିକିତ୍ସା ଓ ଧନ୍ବନ୍ତରୀୟ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା । ଏହି ବିଷୟରେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥ ଥିଲେ । ମୃତସଞ୍ଜୀବନୀ, ସନ୍ଧାନକରଣୀ, ବିଶଲ୍ୟକରଣୀ, ସୁବର୍ଣ୍ଣକରଣୀ ଇତ୍ୟାଦିର ଉଲ୍ଲେଖ ସେଥ‌ିରେ ଅଛି । ସୁଶ୍ରୁତ ୬୦୦୦ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଥିଲେ ବୋଲି କୁହାଯାଇପାରେ । ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା କିପରି ରଚନା ? ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ ଆୟୁର୍ବେଦର ଶଲ୍ୟକର୍ମପ୍ରଧାନ ଏହି ଗ୍ରନ୍ଥ । ଶଲ୍ୟ କ’ଣ ? ଶଲତି – ଶଲ୍ୟବତ୍ ତୁଦତି ଇତି ଶଲ୍ୟମ୍ । ଅର୍ଥାତ୍ କଣ୍ଟାପରି ଯାହା ଫୋଡ଼ିହୋଇଯାଏ ତାହାକୁ ଶଲ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ତା’ର ନିରାକରଣ ହିଁ ଶଲ୍ୟକର୍ମ ।

ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମରେ ବା ଶଲ୍ୟଚିକିତ୍ସାରେ ବୈଦ୍ୟ ବା ଚିକିତ୍ସକର ସାହସ (ବୀରତ୍ବ), କାର୍ଯ୍ୟରେ ଶୀଘ୍ରତା, ଶସ୍ତ୍ରର ତୀକ୍ଷ୍ଣତା, ସ୍ନେହହୀନତା, କମ୍ପନରହିତୋ ଓ ଅନିର୍ବୋଧତାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରାଯାଇଛି ।

ଏଠାରେ ଡହ୍ମଣଙ୍କର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ଯଥା –
ଶୌର୍ଯ୍ୟର ଅର୍ଥ ନିର୍ଭୟତ୍ଵ (ଭୟଶୂନ୍ୟତା), ଭୟଭୀତ ହେଲେ ହେଁ ଆୟତାଧୀନ ଗଭୀର କ୍ଷତକୁ ମଧ୍ଯ ଛେଦନ କରିପାରେ ନାହିଁ । ଛେଦନ କରିଥିବା କ୍ଷତକୁ ମଧ୍ୟ କିଛି ଛାଡ଼ିଦିଏ । ଆଶୁକ୍ରିୟାର ଅର୍ଥ ହାତର ଶିଥୁଳତା, ଅତିଶୀଘ୍ର ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମ କରିବା । ଆଶୁକ୍ରିୟାଦ୍ଵାରା ରୋଗୀର ସମ୍ପୂର୍ଣ କଷ୍ଟ ଲାଘବ ହୁଏ ନାହିଁ । ଶସ୍ତ୍ରତେକ୍ଷଣ ଶସ୍ତ୍ରର ଅତି ତୀକ୍ଷଣତା ଓ ଧାରଯୁକ୍ତତା | ତଦ୍ବାରା ପୀଡ଼ା ହୁଏ ନାହିଁ । ଅସଂମୋହ ହେଉଛି ନିର୍ବୋଧତା ବା ଅଜ୍ଞତା । ତାହାପୁଣି କଞ୍ଚା ବା ଟାଣ ଏବଂ ପାଚିଥି କ୍ଷତା ବା ବଥ ଆଦି ଜାଣିବା ଓ ଛେଦନ କରିବାରେ ଅଜ୍ଞତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା । ‘କ୍ଷତ ବା ଘା’ ଆଦିର ଛେଦନାଦିରେ ବା ରକ୍ତାଦିଦର୍ଶନରେ ଅସଂମୋହ ବା ମୂର୍ଚ୍ଛାରହିତୋ ବା ସ୍ଥିରତା ବୋଲି କେତେକ କୁହନ୍ତି ।
ବିଷୟ ପ୍ରତିପାଦନ ଅତୀବ ସାଧାରଣ ରୀତିରେ ହୋଇଛି । ସେଥ‌ିରେ ବିଷୟର ବିବିଧତା, ଆଧ‌ିକ୍ୟତା କିଛିହେଲେ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇନାହିଁ । ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ନାହିଁ । ଏକଥା ଆଧୁନିକମାନେ ଆକ୍ଷେପ କରନ୍ତି । ତା’ର କାରଣ ମଧ୍ୟ ରହିଛି । ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥମାନଙ୍କର ରଚନା ସୂତ୍ରରୂପେ ହୋଇଛି । ତାହା ଗଣିତପରି ସଂକ୍ଷିପ୍ତ । ଏଣୁ ତା’ର ଜାଣିବାପାଇଁ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ଚିତ୍ରମାନଙ୍କର ଅଭାବର କାରଣ କିନ୍ତୁ ସେ ସମୟରେ ଥିବା ଲେଖନ ସାମଗ୍ରୀର ସ୍ଵଳ୍ପତା ବୋଲି ପୁଣି କହିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ।

ଏହି ଲେଖାରେ ମୂଳ କଳ୍ପନାକୁ ଅନୁସରଣ କରି ଅନେକ ଚିତ୍ର ଚିତ୍ରିତ ହୋଇଛି । ଏହାଦ୍ଵାରା ଚିତ୍ରକରଣର ପ୍ରଯତ୍ନ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହୋଇଛି । ସୁଶ୍ରୁତୋକ୍ତ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମରେ ସଂଯୁକ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରର ସଂଖ୍ୟା ଶହେରୁ ଅଧିକ । ବସ୍ତୁତଃ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମରେ ବୈଦ୍ୟର ହାତ ହିଁ ପ୍ରଧାନତମ କାରଣ ତା’ ବିନା ଯନ୍ତ୍ର ଅପ୍ରବୃତ୍ତ । ସମସ୍ତ ଯନ୍ତ୍ର ଏହି ହାତର ଅଧୀନ । ମନ ଶରୀରବାଧକ ଶଲ୍ୟ, ତାହାର ଆହରଣ ଉପାୟ ଯନ୍ତ୍ର । ତାହା ଛଅ ପ୍ରକାରର । ଯଥା – (୧) ସ୍ଵସ୍ତିକ ଯନ୍ତ୍ର, (୨) ସଂଦଂଶ ଯନ୍ତ୍ର, (୩) ତାଳ ଯନ୍ତ୍ର, (୪) ନାଡ଼ୀ ଯନ୍ତ୍ର,(୫) ଶଳାକା ଯନ୍ତ୍ର, (୬) ଉପଯନ୍ତ୍ର । ସ୍ଵସ୍ତିକ ଯନ୍ତ୍ର ୨୪ ପ୍ରକାର, ସଂଦଂଶ ଯନ୍ତ୍ର ୨ ପ୍ରକାର, ତାଳଯନ୍ତ୍ର ୨ ପ୍ରକାର, ନାଡ଼ୀ ଯନ୍ତ୍ର ୨୦ ପ୍ରକାର, ଶଳାକା ୨୮ ପ୍ରକାର, ଉପଯନ୍ତ୍ର ୨୫ ପ୍ରକାରକ ଅଟେ । ସେସବୁ ପ୍ରାୟତଃ ଲୌହ ବା ତତ୍‌ସଦୃଶ ବସ୍ତୁଦ୍ଵାରା ନିର୍ମିତ ।

ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ପଶୁପକ୍ଷୀମାନଙ୍କର ମୁଖ ସହିତ ଏସବୁ ଯନ୍ତ୍ରର ମୁଖ ପ୍ରାୟତଃ ସମାନ । ଏତାଦୃଶ ସାଦୃଶ୍ୟ ଓ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାରୁ କେତେକ ଚିକିତ୍ସକ ନିଜର ଯୁକ୍ତି ଓ ପ୍ରତିଭାଦ୍ଵାରା ସ୍ଵଦେଶାନୁସାରେ ଅନ୍ୟ ଯନ୍ତ୍ରମାନଙ୍କର ଆବିଷ୍କାର କରିଅଛନ୍ତି । ସମାହିତ, ଶୁକ୍ଷ୍ମମୁଖ, ସୁଦୃଢ଼, ସ୍ଵରୂପ ଓ ସୁଗ୍ରାହ୍ୟ ଆଦି ଯନ୍ତ୍ରମାନ ହେବା ଉଚିତ । ସେହିପରି ସ୍ଵସ୍ତିକ ଯନ୍ତ୍ର ୧୮ ଅଙ୍ଗୁଳି ପ୍ରମାଣ ହେବା ଉଚିତ । ତା’ର ମୁଖ ସିଂହ-ବ୍ୟାଘ୍ର- ବୃକ-ତରକ୍ଷୁ-ରକ୍ଷ-ଦୀପି-ମାର୍କାର-ଶୃଗାଳ-ମୃଗ-ଏର୍ବାରୁକ-କାକ- ହୋଇଥାଏ । ମସ୍‌ରାକୃତି କୀଳକ (କଣ୍ଟା) ଦ୍ଵାରା ଆବଦ୍ଧ, ମୂଳରେ ଅଙ୍କୁଶ ପରି ଆବୃତ ହୋଇଥାଏ । ହାଡ଼ରେ ଲାଗିଥିବା ଆମେ ନିଶ୍ଚୟ ସ୍ମରଣ କରିବା ଯେ ଏସବୁ ଯନ୍ତ୍ରମାନ ସେ ସମୟରେ ଶଲ୍ୟକର୍ମରେ ଉପଯୁକ୍ତ ଥିଲା । ପ୍ରଦତ୍ତ ଚିତ୍ରଦ୍ଵାରା ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ବିବରଣୀ ଯଥାର୍ଥ ରୂପେ ଚିତ୍ରିତ ହୋଇଛି । ଏହିପରି ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ବିବରଣୀ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅର୍ଥଗର୍ଭିତ ହୋଇଛି । ଏ ସମସ୍ତ ରୁଗ୍‌ଣ (ରୋଗୀ) ଶରୀରର ଅଙ୍ଗକୁ ଗ୍ରହଣ କରିଥାଏ । ଏହାର ଗ୍ରହଣ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଅଧ‌ିକ ହୋଇଥାଏ । ଶଲ୍ୟାଧରଣ ସୁକର ପ୍ରକୃତରେ ଶସ୍ତ୍ରମାନଙ୍କର କେତେକ ଚିତ୍ର ଦେଖାଉଛୁ । ଏଗୁଡ଼ିକ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ବିବରଣୀକୁ ଅନୁକରଣ କରି ଲେଖାଯାଇଛି ।

କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମର ଉଲ୍ଲେଖ ତଥା ବ୍ୟାଖ୍ୟା ସୁଶ୍ରୁତ କରିଅଛନ୍ତି । ଯଥା – କ୍ଷାରକର୍ମ (surgery by caustics), ଅଗ୍ନିକର୍ମ (cauterisation by heat), ନେତ୍ରପ୍ରକର୍ମ (operation on the eyes), ଅଶ୍ମରୀପ୍ରକର୍ମ (opeation for urinary calculus) ଇତ୍ୟାଦି । କେତେକ ଶସ୍ତ୍ର ଚିକିତ୍ସା; ଯଥା ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ୍ ସର୍ଜରୀ ନାକର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବର୍ଶନ ନିମନ୍ତେ, ଶରୀରରୁ ଅସ୍ଥି ଅପସାରଣ, ରୋଗଗ୍ରନ୍ଥିର ନିବାରଣ, ହାର୍ଷିୟା ଚିକିତ୍ସା, ମୂତ୍ରାଶୟରୁ ଅଶ୍ଵନିବାରଣ, ଗର୍ଭାଶୟରୁ ମୃତଗର୍ଭର ଅପସାରଣ, ଭଗନ୍ଦରମୂଳ ଚିକିତ୍ସା, ବ୍ରଣାଦି ଚିକିତ୍ସା ଓ କଣ୍ଠର ଉପରିସ୍ଥ କର୍ଣ୍ଣ-ଆଖ୍-ନାକ-ମୁଖାଦିର ଚିକିତ୍ସା ।

ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ଆଜିର ପ୍ରସିଦ୍ଧି ନାସା ପ୍ରତିଷ୍ଠାପନ (nose repair) ପାଇଁ । ଏଥ‌ିପାଇଁ ସେ ସୁନନ୍ୟଶସ୍ତ୍ର ଚିକିତ୍ସା (plastic surgery) ଆବିଷ୍କାର କରିଥିଲେ । ଶରୀରର କୋମଳ ଅଂଶରୁ ଚର୍ମ ଓ ମାଂସ ନେଇ ଦେହର ଅନ୍ୟସ୍ଥାନରେ ସୁସ୍ଥାପନ କରିବା ବିଧ୍ଵକୁ ସୁନମଃ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା (plastic surgery) କୁହାଯାଏ । ଭାରତ ଏଭଳି ଚିକିତ୍ସାର ଜନନୀଭୂତା । ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତୀୟମାନେ ଏପରି କଳାରେ ସିଦ୍ଧହସ୍ତ ଥିଲେ । ଫଳପ୍ରଦେଶରୁ ଚର୍ମ ଉଦ୍ଧାର କରି ଛିନ୍ନ ନାସିକା ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠାପନ ସାଧାରଣ ପ୍ରକର୍ମ (operation) ଥିଲା । ଏଭଳି ଚିକିତ୍ସା ଆଧୁନିକ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସାରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ଯ ସଂଯୋଜିତ ହୋଇଛି । ଏହା ‘ଫାଳପଟଳବିଧାନ’ ନାମରେ ନାମିତ (forehead flap method) ।

ଭାରତରେ ୧୭୩୭ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ଦେଶୀୟ ବୈଦ୍ୟମାନେ ଏହି ପ୍ରକର୍ମ କରୁଥିଲେ । ସେହି ବର୍ଷ ‘Gentleman’s Magazine’ ନାମକ ଇଂରାଜୀ ପତ୍ରିକାରେ ତା’ର ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ପ୍ରକଟିତ ହୋଇଥିଲା । ତାପରେ ଇଉରୋପ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ତାହା ବିଷୟରେ ଅନେକ ପ୍ରଚାର ମଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲା । ହୋଇଥାଏ ତେବେ ତାହା ଚରକ ଓ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ଭୂରି ପରିଶ୍ରମର ଫଳ ମାତ୍ର । ଏଣୁ ଆଧୁନିକ ବୈଜ୍ଞାନିକ ତଥା ଚିକିତ୍ସକ ଏମାନକରି ଗ୍ରନ୍କ୍ନ ଅନ୍ନକାରଣ କରିବା ଉଚିତ |

TEXT – 1

ଚିକିମ୍ବାବିକାନେ ………………………………………………………… ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥା ।
ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଭେଷଜ = ଔଷଧ । ସମ୍ପ୍ରଦାୟ = ବିଭାଗ । କାୟ = ଶରୀର । ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥ = ବେଦ ଅନୁସୃତ ପ୍ରାଚୀନ ଗ୍ରନ୍ଥ ।
ଅନୁବାଦ – ଚିକିତ୍ସାବିଜ୍ଞାନରେ ଦୁଇଗୋଟି ବିଭାଗ – ଔଷଧ୍ଯ ଚିକିତ୍ସା ଓ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା । ଆୟୁର୍ବେଦରେ ଦୁଇଗୋଟି ବିଭାଗ ପ୍ରତଳିତ | ଆତ୍ରେସକର ଶଭାରଗିକିମା ଓ ଧନ୍ବନ୍ତରକର ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା | ଚଉକସଂଦ୍ରିତା ଓ ପତ୍ନଫଦ୍ଵିତା ଏହି ଦିଶକ ପୃପିବ ଆଶସ୍ତ୍ରନ୍ତ |

ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଆୟୁର୍ବେଦ = ଆୟୁ + ବେଦେ । ଏତଦ୍ବିଷୟକୌ = ଏତତ୍ + ବିଷୟକୌ ।

ସମାସ – ଆୟୁର୍ବେଦ = ଆୟୁ ବିଷୟକଂ ବେଦଃ, ତସ୍ମିନ୍ (ମଧ୍ୟପଦଲୋପୀ କର୍ମଧାରୟ) । ଚିକିତ୍ସାବିଜ୍ଞାନେ ଚିକିତ୍ସାୟା ବିଜ୍ଞାନମ୍, ତସ୍ମିନ୍ (ଷଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ଭେଷଜଚିକିତ୍ସା ଭେଷଜଃ ଚିକିତ୍ସା (ତୃତୀୟା ତତ୍) । ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା = ଶସ୍ତ୍ରଣ ଚିକିତ୍ସା (ତୃତୀୟା ତତ୍) । ଚରକସଂହିତା = ଚରକ କୃତା ସହିତା (ମଧ୍ୟପଦଲୋପୀ କର୍ମଧାରୟଃ) । ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା = ସୁଶ୍ରୁତ କୃତା ସଂହିତା (ମଧ୍ୟପଦଲୋପୀ କର୍ମଧାରୟ) । ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥି = ଆନ୍ତଃ ଗ୍ରନ୍ଥ, ତୌ (କର୍ମଧାରୟ) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଭେଷଜଚିକିତ୍ସା, ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା, ସମ୍ପ୍ରଦାୟୌ, ଆତ୍ରେୟକାୟ ଚିକିତ୍ସା, ଧନ୍ବନ୍ତରାୟଣଚିକିତ୍ସା, ଚରକସଂହିତା, ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା, ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥି = କଉଁରି ୧ମା । ଚିକିତ୍ସାବିଜ୍ଞାନେ, ଆୟୁର୍ବେଦ = ଅଧୂରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ବିଜ୍ଞାନେ = ବି + ଜ୍ଞା + ଲୁଟ୍ + ଡି (ଲ୍ଲୀ) । ସଂପ୍ରଦାୟୌ = ସମ୍ + ପ୍ର + ଦା + ଘଞ୍ଚ୍ + ଔ (ପୁଂ) । ପ୍ରଚଳିତୌ = ପ୍ର + ଚଳ୍ + କ୍ତ + ଔ (ପୁଂ) । ପ୍ରଖ୍ୟାତୌ = ପ୍ର + å + କ୍ତ + ଔ (ପୁଂ) ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

TEXT – 2

ବାଲ୍ଲାକାଯେ ରାମାନଶେ ……………………………………………………. ବରଂ ଶକ୍ୟତେ ।

ଣଦାର୍ଥ – ଫବମର = ବର୍ଷ । ବସ୍ତୁମ୍ = କହିବାକୁ । ଶକ୍ୟତେ = ସମର୍ଥ ହୋଇପାରେ ।
ଅନୁବାଦ – ବାଲ୍ମୀକୀୟ ରାମାୟଣରେ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି । ସେ ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରଙ୍କର ପୁତ୍ର ଥିଲେ । ମୃତସଞ୍ଜୀବନୀ, ସନ୍ଧାନକରଣୀ, ବିଶଲ୍ୟକରଣୀ, ସୁବର୍ଣ୍ଣକରଣୀ ଆଦିର ଉଲ୍ଲେଖ ସେଥ‌ିରେ ରହିଛି । ସୁଶ୍ରୁତ ୬୦୦୦ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଥିଲେ ବୋଲି କୁହାଯାଇପାରେ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଦବଛେଦ – ଉତ୍ + ଲେଖ । ଇତ୍ୟାଦୀନାମ୍ = ଇତି + ଆଦୀନାମ୍ ।

ସପାସ – ରାମାୟଣେ = ରାମସ୍ୟ ଅୟନମ୍, ତସ୍ମିନ୍ (ଷଷ୍ଠୀ ତତ୍ତ୍ଵପୁରୁଷ) । ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ = ବିଶ୍ବମେବ ମିତ୍ର ଯସ୍ୟ, ପଦ୍ୟ (ବକ୍ରତୁ:) |

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଉଲ୍ଲେଖ, କଃ, ପୁନଃ, ମୃତସଞ୍ଜୀବନୀ, ସନ୍ଧାନକରଣୀ, ବିଶଲ୍ୟକରଣୀ, ସୁବର୍ଣ୍ଣକରଣୀ, ସୁଶ୍ରୁତଃ କଉଁରି ୧ ମା । ସଂବତ୍ସରେଭ୍ୟ = ‘ପୂର୍ବମ୍’ ପଦ ଯୋଗେ ୫ମୀ । ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ, ବିଶ୍ଵାମିତ୍ରସ୍ୟ, ଇତ୍ୟାଦୀନାମ୍ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ବାଲ୍ମୀକୀୟେ, ରାମାୟଣେ = ଅଧ୍ଵରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଉଲ୍ଲେଖ = ଉତ୍ + ଲିଖ୍ + ଘଞ୍ଚ୍ + ସୁ (ପୁଂ) । ବସ୍ତୁମ୍ = ବଚ୍ + ତୁମୁନ୍ । .

TEXT – 3

ପ୍ନଣ୍ଡଭଙ୍ଗଦିଡ଼ା ……………………………………………………… ଶଲ୍ୟକର୍ମ ।

ଣଦାର୍ଥ – କୀଦୃଶୀ = କି ପ୍ରକାରର ? ଶଲ୍ୟମ୍ = ଶର । ତୁଦତି = ଫୋଡ଼ିହେବା ବା ଫୁଟାଇଦେବା । ନିରସନମ୍ =
ଅନୁବାଦ – ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା କିଭଳି ରଚନା ? ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ ଆୟୁର୍ବେଦର ଶଲ୍ୟକର୍ମପ୍ରଧାନ ଏହି ଗ୍ରନ୍ଥ । ଶଲ୍ୟ କ’ଣ ? ଫୋଡ଼ିହୁଏ – କଣ୍ଟାପରି ଫୋଡ଼ିହୁଏ ବୋଲି ଶଲ୍ୟ । ତା’ର ନିରାକରଣ ହିଁ ଶଲ୍ୟକର୍ମ ।

ବ୍ୟାକରଣ:
ସନ୍ଧିଢିଛେଦ – ଅପାଲଂଯ୍ବବେଦପ୍ୟ = ଅଷ୍ଟ + ଅଙ୍ଗ + ଆୟୁ + ବେଦସ୍ୟ ।

ସମାସ – ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗାୟୁର୍ବେଦସ୍ୟ = ଅଶୌ ଅଙ୍ଗାନି ଯସ୍ୟ ସ, ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) । ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗ ଆୟୁର୍ବେଦଃ, ତସ୍ୟ (କର୍ମଧାରୟ) । ଶଲ୍ୟକର୍ମପ୍ରଧାନଃ = ଶଲ୍ୟକର୍ମ ପ୍ରଧାନଂ ଯସ୍ୟ ଡଃ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ସୁଶ୍ରୁତସଂହିତା, ରଚନା, ଶଲ୍ୟକର୍ମପ୍ରଧାନଃ, ଏଷ, ଗ୍ରନ୍ଥ, ଶଲ୍ୟମ୍, ଶଲ୍ୟକର୍ମ ୧ ମା । ଅଷ୍ଟାଙ୍ଗୀୟୁର୍ବେଦସ୍ୟ, ତଥ୍ୟ = ଶେଷ ୬ଷ୍ଠୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଶଲ୍ୟମ୍ = ଶଲ୍ + ଯତ୍ + ସୁ (କ୍ଳା) । ନିରସନମ୍‌ = ନିର୍ + ଅସ୍ + ଲୁଟ୍ + ସୁ (ଲ୍ଲୀ) ।

TEXT – 4

ଣସ୍ତକାମ୍ୟ …………………………………………………… ଇତ୍ଥମ୍ ।
ଶୌର୍ଯ୍ୟମ୍ ଆଶୁକ୍ରିୟା ଶସ୍ତ୍ରତୈକ୍ଷ୍ମଣ୍ୟମ୍ ଅସ୍ବେଦବେପଥୀ ।
ଅସଂମୋହଶ୍ଚ ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି ଶସ୍ୟତେ ॥ (ସୁ-ସୂ-୫.୧୦)

ଅନ୍ବୟ – ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ ଶୌର୍ଯ୍ୟମ୍ ଆଶୁକ୍ରିୟା ଶସ୍ତ୍ରତୈକ୍ଷ୍ମଣ୍ୟମ୍ ଅସ୍ବେଦ ବେପଥୁ ଅସଂମୋହଂ ଚ ଶସ୍ୟତେ । ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ବିବୃଣୋତି = କହୁଛନ୍ତି । ଇହମ୍ = ଏହିପରି । ଶୌର୍ଯ୍ୟମ୍ = ସାହସ ବା ବୀରତ୍ୱ । ଆଶୁ = ଶୀଘ୍ର । ସ୍ବେଦ : ଘର୍ମ ବା ଝାଳ । ସଂମୋହଃ = ମୂଢ଼ତା ବା ମୂର୍ଖତା । ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ = ପ୍ରଶଂସିତ ହୋଇଥାଏ ।

ଅନୁବାଦ – ଶସ୍ତ୍ରଜ୍ଞଙ୍କ ଲକ୍ଷଣ ସୁଶ୍ରୁତ ଏହିପରି କହୁଛନ୍ତି – ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମରେ ବା ଶଲ୍ୟଚିକିତ୍ସାରେ ବୈଦ୍ୟ ବା ଚିକିତ୍ସକର ସାହସ ବା ବୀରତ୍ଵ, କାର୍ଯ୍ୟରେ ଶୀଘ୍ରତା, ଶସ୍ତ୍ରର ତୀକ୍ଷଣତା, ସ୍ବେଦ (ଝାଳ) ହୀନତା, କମ୍ପନ (ଥରିବା) ରହିତୋ ଓ ଅନିର୍ବୋଧତା ବା ଅଜ୍ଞତାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରାଯାଇଛି ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିଦିଛୈଦ – ଅଫମୋଦଣ୍ଡ = ଥସମୋଦୃ + ଚ |

ସମାସ – ଶସ୍ତ୍ରଜ୍ଞସ୍ୟ = ଶଙ୍ଖ ଜାନାତି ଇତି ଯଃ, ତସ୍ୟ (ଉପପଦ ତତ୍) । ଆଶୁକ୍ରିୟା (କର୍ମଧାରୟ ) । ଶସ୍ତ୍ରଷ୍ଟମ୍ = ଶସ୍ତ୍ରସ୍ୟ ତୈଷ୍ଟ୍ୟମ୍ ତତ୍ (ଷଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ଅସ୍ବେଦବେପଥୁ = ସ୍ବେଦଶ୍ଚ ବେପଥୁଶ୍ଚ, ସ୍ବେଦବେପଥୁ (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ), ନ ସ୍ବେଦ ବେପଥୁ (ନୡ ତତ୍) । ଅସଂମୋହଃ = ନ ସଂମୋହ (ନଵ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ସୁଶ୍ରୁତଃ, ଶୌର୍ଯ୍ୟମ୍, ଆଶୁକ୍ରିୟା, ଶସ୍ତ୍ରକ୍ଷଣମ୍, ଅସ୍ବେଦବେପଥୁ, ଅସଂମୋହଃ ୧ମା । ଲକ୍ଷଣାନି = କର୍ମଣି ୨ୟ । ଶସ୍ତ୍ରସ୍ୟ, ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ = ଶେଷ ୬ଷ୍ଠୀ । ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି = ଅଧ୍ୟାକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତୀୟ – ଲକ୍ଷଣାନି = ଲକ୍ଷ + କରଣେ ଲୁଟ୍ + ଣସ୍ (ଲ୍ଲୀ) । ସଂମୋହୀ = ସମ୍ + ମୁହ୍ + ଘଡ୍ + ସୁ (ପୁଂ) ।

TEXT – 5

ଅତ୍ ତହଣ୍ୟ ………………………………………………………… ଲତ୍ୟନ୍ୟେ |

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଶୌର୍ଯ୍ୟମ୍ = ବୀରତ୍ୱ । ନିର୍ଭୟତ୍ଵମ୍ = ଭୟଶୂନ୍ୟତା । ବ୍ରଣମ୍ = କ୍ଷତ ବା ଘାଆ । ଅବଶେଷୟତି = ଛାଡ଼ିଦିଏ । ଆଶୁ = ଶୀଘ୍ର । ଲଘୁହସ୍ତତା = ଶିଥୁଳହସ୍ତଯୁକ୍ତା । ଆତୁରସ୍ୟ ପୀଡ଼ା | ପୂଜା = ପୀଡ଼ା । ମୂଢ଼ତା = ମୂର୍ଖତା ବା ଅଜ୍ଞତା । ଆମ = = ରୋଗୀର । ଚିରମ୍ = ବହୁକାଳପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ । କୁମଃ କଞ୍ଚା । ପକ୍ବ = ପାଚିଲା ।

ଅନୁବାଦ – ଏଠାରେ ଡହ୍ମଣଙ୍କ ବ୍ୟାଖ୍ୟା ଏହିପରି ଅଛି – ଶୌର୍ଯ୍ୟର ଅର୍ଥ ନିର୍ଭୟତ୍ଵ (ଭୟଶୂନ୍ୟତା), ଭୟଭୀତ ହେଲେ ହିଁ ଆୟତ୍ତାଧୀନ ଅତି ଗଭୀର କ୍ଷତକୁ ମଧ୍ୟ ଛେଦନ କରିପାରେ ନାହିଁ, ଛେଦନ କରିଥିବା ଆଶୁକ୍ରିୟାର ଅର୍ଥ ହାତର ଶିଥୁଳତା, ଅତି ଶୀଘ୍ର ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମ କରିବା । ଆଶୁ (ଶୀଘ୍ର) କ୍ରିୟାଦ୍ଵାରା କ୍ଷତକୁ ମଧ୍ୟ କିଛି ଛାଡ଼ିଦିଏ । ରୋଗୀର ସମ୍ପୂର୍ଣ କଷ୍ଟ ହୁଏ ନାହିଁ । ଶସ୍ତ୍ରତୈକ୍ଷଣ ଶସ୍ତ୍ରର ଅତି ତୀକ୍ଷ୍ଣତା ଓ ଧାରଯୁକ୍ତତା । ତଦ୍ବାରା ପୀଡ଼ା ହୁଏ ନାହିଁ । ଅସଂରୋହ ହେଉଛି ନିର୍ବୋଧତା ବା ଅଜ୍ଞତା । ତାହା ପୁଣି କଞ୍ଚା (ଟାଣ) ଓ ପାଚିଥି କ୍ଷତ ବା ବଥ ଆଦି ଜାଣିବା ଓ ଛେଦନ କରିବାରେ ଅଜ୍ଞତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା । ‘କ୍ଷତ ବା ଘା’ ଆଦିର ଛେଦନାଦିରେ ବା ରକ୍ତାଦିଦର୍ଶନରେ ଅସଂମୋହ ବା ମୂର୍ଚ୍ଛାରହିତତା ବା ସ୍ଥିରତା’ ବୋଲି କେତେକ କୁହନ୍ତି ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ସାଧ୍ଯମପି = ସାଧ୍ଯମ୍ + ଅପି | ବ୍ରଣମବଗାଢ଼ମୂଳମ୍ = ବ୍ରଣମ୍ + ଅବଗାଢ଼ମୂଳମ୍ । ନାରଭତେ = ନ ଇତି + ଅନ୍ୟ । + ଆରଭତେ । ପ୍ରାପ୍ତାନୁଷ୍ଠାନେ = ପ୍ରାପ୍ତ + ଅନୁଷ୍ଠାନେ ।

ସମାସ – ଆଶୁକ୍ରିୟା = ଆଶୁ କ୍ରିୟା, ସା (କର୍ମଧାରୟ) । ଶସ୍ତ୍ରଷ୍ଟମ୍ = ଶସ୍ତ୍ରସ୍ୟ ତୈକ୍ଷ୍ମଣମ୍, ତତ୍ (ଷଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ଅସ୍ବେଦବେପଥୁ = ସ୍ବେଦଣ୍ଡ ବେପଥୁଶ୍ଚ, ସ୍ବେଦବେପଥୁ (ଦ୍ବଦୁଃ), ନ ସ୍ବେଦବେପଥୁ (ନଞ୍ଚ୍ ତତ୍) । ଅସଂମୋହଃ = ନ ସଂମୋହ (ନଞ୍ଚ୍ ତତ୍) । ଭୟଭୀତେ = ଭୟାତ୍ ଭୀତଃ, ତସ୍ମିନ୍ (୫ମୀ ତତ୍) । ବ୍ରଣଛେଦାଦିଶୁ = ବ୍ରଣସ୍ୟ ଚ୍ଛେଦଃ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍), ସ ଆଦିପେଁଷା ତେ, ତେଷୁ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) । ରକ୍ତାଦିଦର୍ଶନେ = ରକ୍ତମ୍ ଆଦି ଯେଷା ତାନି (ବହୁବ୍ରୀହିଃ), ତେଷା ଦର୍ଶନ, ତସ୍ମିନ୍‌ (ଷଷ୍ଠୀ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଶୌର୍ଯ୍ୟମ୍, ଆଶୁକ୍ରିୟା, ଶସ୍ତ୍ରତୈଷ୍କମ୍, ଅସ୍ବେଦବେପଥୁ, ଅସଂମୋହଃ, ଲଘୁହସ୍ତତା, ସୁନିଶିତତ୍ୱ, ସଧାରତଂ, ରୂଜା, ଅସଂମୂଢ଼ତା, ସ = କର୍ଭରି ୧ ମା । ଶୀଘ୍ର, ଚିରମ୍ = କ୍ରିୟାବିଶେଷଣେ ୨ୟା । ଲକ୍ଷଣାନି = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଆଶୁକ୍ରିୟୟା = ପ୍ରକୃତ୍ୟାଦିଭିଂ ୩ୟା । ତେନ = କରିଣେ ୩ୟା । ଉହ୍ମଣସ୍ୟ, ଆତୁରସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଭୟଭୀତେ, ପରିଜ୍ଞାନେ, ପ୍ରାପ୍ତାନୁଷ୍ଠାନେ, ବ୍ରଣଛେଦାଦିଷ୍ଣୁ, ରକ୍ତାଦିଦର୍ଶନେ ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – କ୍ଲମ = କ୍ଲିମ୍ + ଘଞ୍ଜ୍ । ସଂମୋହ = ସମ୍ + ମୁହ୍ + ଘଞ୍ଚ୍ + ସୁ (ପୁଂ) । ପରିଜ୍ଞାନେ = ପରି + ଜ୍ଞା + ଲୁଟ୍ + ଡି (ହୀ) । ପ୍ରାପ୍ତ = ପ୍ର + ଆପ୍ + କ୍ତ ।

TEXT – 6

ଆଧୁନିକଗ୍ରନ୍ଥଷୁ ……………………………………………………………………… ସ୍ତ୍ରତ୍ରରୁପା ଭବତି |

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ସୁନିଶ୍ଚିତମ୍ = ସୁସ୍ଥିର । ବୈବିଧସ୍ୟ = ଭନ୍ନତାର । ଆଧ୍ୟାତ୍ = ଆଧ‌ିକ୍ୟରୁ । ଆକ୍ଷେପମ୍ = ଆକ୍ଷେପ ।

ଅନୁବାଦ – ଆଧୁନିକ ଗ୍ରନ୍ଥମାନଙ୍କରେ ବିଷୟ ପ୍ରତିପାଦନ ସୁସ୍ଥିର ଓ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସ୍ପଷ୍ଟ ଅଟେ । କିନ୍ତୁ ଭାରତୀୟ ଆର୍ଷବିଜ୍ଞାନ ଗ୍ରନ୍ଥମାନଙ୍କରେ ବିଷୟ ପ୍ରତିପାଦନ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସାଧାରଣ ଶୈଳୀରେ କରାଯାଇଛି, ସେଥୁରେ ବିଷୟମାନଙ୍କର ଭିନ୍ନତାର ଆର୍ଧକ୍ୟରୁ କିଛିହେଲେ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୁଏ ନାହିଁ । ସେଥ‌ିରେ ଚିତ୍ରମାନ ମଧ୍ୟ ନାହିଁ – ବୋଲି ଆଧୁନିକମାନେ ଆକ୍ଷେପ କରନ୍ତି । ସେଥ‌ିରେ କାରଣ ମଧ୍ୟ ଅଛି । ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥମାନଙ୍କର ରଚନା କିନ୍ତୁ ସୂତ୍ରରୂପକ ଅଟେ ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଅତୀବ = ଅତି + ଇବ । କିମପି = କିମ୍ + ଅପି ।

ସମାସ – ଆଧୁନିକଗ୍ରନ୍ଥଷୁ = ଆଧୁନିକ ପ୍ରତିପାଦନମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍ତ୍ଵ) । ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥାନାମ୍ = ଆର୍ଷ ( ୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ଗ୍ରନ୍ଥ, ତେଷୁ (କର୍ମଧାରୟ) । ବିଷୟପ୍ରତିପାଦନମ୍ = ବିଷୟସ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥି, ତେଷାମ୍ (କର୍ମଧାରୟ) । ସୂତ୍ରରୂପା = ସୂତ୍ରସ୍ୟ ରୂପମ୍, ସା (୬ଷ ତଡ୍‌)

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଆଧୁନିକା, ରଚନା, ସୂତ୍ରରୂପା = କଉଁରି ୧ମା । ସାଧାରଣରୀତ୍ୟା = ପ୍ରକୃତ୍ୟାଦିତ୍ୟ ୩ୟା । ଆଧ୍ୟାତ୍ = ହେତୌ ୫ମୀ । ବିଷୟାଣଂ, ବୈବିଧ୍ୱଂସ୍ୟ, ଆର୍ଷଗ୍ରନ୍ଥାନାମ୍ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଆଧୁନିକଗ୍ରନ୍ଥଷୁ, ଭାରତୀୟେଷୁ, ଆର୍ଷବିଜ୍ଞାନଗ୍ରନ୍ଥଷୁ = ଅଧ୍ଵରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – କୃତମ୍ = କୃ + କ୍ତ + ସୁ (କ୍ରୀ) ।

TEXT – 7

ସୂତ୍ରିଂ ତୁ –
ସୂଚନାତ୍ ସୂତ୍ରଣାଜୈବ ସନ୍ଧାନାତ୍ ଅର୍ଥସନ୍ତତଃ ।
ସୂତ୍ର ତୁ ସୂଚନାକାରିଗ୍ରନ୍ଥି ତନ୍ତୁବ୍ୟବସ୍ଥୟୋ ||
। ଇତି ସ୍କର୍ତବ୍ୟମ୍ ।

ଅନ୍ୱୟ – ସୂଚନାକାରୀଗ୍ରନ୍ଥ ତୁ ସୂଚନାତ୍ ସୂତ୍ରଶାତ୍ ଅର୍ଥସନ୍ତତଃ ସନ୍ଧାନାତ୍ ଚ ତନ୍ତୁବ୍ୟବସ୍ଥ ଏବ ସୂତ୍ରମ୍ – ଇତି ସ୍କର୍ଭବ୍ୟମ୍ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ସୂଚନାତ୍ = ସୂଚିତ ହୋଇଥିବାରୁ । ସୂତ୍ରଣାତ୍ = ସୂତ୍ରିତ ହୋଇଥିବାରୁ । ଅର୍ଥସନ୍ତତଃ = ଅର୍ଥସମୂହର । ସନ୍ଧାନାତ୍ = ସନ୍ଧାନ ହେତୁରୁ । ସ୍କର୍ତବ୍ୟମ୍ = ସ୍ମରଣ କରିବା ଉଚିତ ।

ଅନୁବାଦ – କିନ୍ତୁ ସୂତ୍ର – ସୂଚନାକାରୀ ଗ୍ରନ୍ଥରେ କିନ୍ତୁ ସୂତ୍ରବିଧାନ ସୂଚନା, ସୂତ୍ରରୂପର ନିର୍ମାଣ ଓ ଅର୍ଥସମୂହର ସନ୍ଧାନ ହେଉଥ‌ିବାରୁ ତନ୍ତୁବ୍ୟବସ୍ଥା ହି ସୂତ୍ର ଅଟେ ବୋଲି ସ୍ମରଣକରିବା ଉଚିତ ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ସୂତ୍ରଣାଜୈବ = ସୂତ୍ରଣାତ୍ + ଚ + ଏବ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

TEXT – 8

ଉଡ୍‌ ଗଣିତଦତ୍ ………………………………………………………………. ଶ୍ଳୋଘନୀୟ ଭବତି ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଗଣିତବତ୍ = ଗଣିତ ପରି । ଅତଃ = ଏଣୁ । ଅବଗମନାର୍ଥମ୍ = ବୋଧ ନିମନ୍ତେ । ପରିମିତି = ସ୍ଵଚ୍ଛତା । ଶ୍ନାଣନାୟ = ପ୍ରଶଂସନୀୟ ।

ଅନୁବାଦ – ତାହା ଗଣିତ ଭଳି ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଅଟେ । ଏଣୁ ତା’ର ବୋଧ ନିମନ୍ତେ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ଚିତ୍ରମାନଙ୍କର ଅଭାବର କାରଣ କିନ୍ତୁ ସେ ସମୟରେ ଥିବା ଲେଖନ ସାମଗ୍ରୀର ସ୍ଵଚ୍ଛତା ହିଁ ବୋଲି ପୁଣି କହିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ଏହାର ପୃଷ୍ଠଭୂମିକୁ ଯଦି ଦେଖାଯାଏ ତେବେ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କ ଗ୍ରନ୍ଥ ଆଧୁନିକ ବୈଜ୍ଞାନିକମାନଙ୍କଦ୍ଵାରା ମଧ୍ୟ ପ୍ରଶଂସିତ ହୋଇଛି ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ନାସ୍ତି = ନ + ଅସ୍ଥି ।

ସମାସ – ଲେଖନସାମଗ୍ରୀଣାମ୍ = ଲେଖନସ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ, ତେଷାମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ତତ୍, ଆବଶ୍ୟକତା = କଉଁରି ୧ ମା । ସୁଶ୍ରୁତଗ୍ରନ୍ଥ = ଉକ୍ତ କର୍ମଣି ୧ମା । ଏତୟା, ପୃଷ୍ଠଭୂମିକୟା, ଆଧୁନିକଃ, ବୈଜ୍ଞାନିକୈ = ଅନୁକ୍ତ କର୍ଭରି ୩ୟା । ତସ୍ୟ, ବ୍ୟାଖ୍ୟାନସ୍ୟା, ଅଭାବସ୍ୟ ଲେଖନସାମଗ୍ରୀଣାମ୍ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ତତ୍କାଳେ = ଅଧୀକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ସଂକ୍ଷିପ୍ତମ୍ = ସମ୍ + କ୍ଷିପ୍ + କ୍ତ । କାରଣମ୍ = କୃ + ଣିଚ୍ + ଲୁଟ୍ + ସୁ (କ୍ଲ) । ସ୍ଥିତା + ସ୍କ୍ରିନ୍ । ବକ୍ତବ୍ୟମ୍ = ବଚ୍ + ତବ୍ୟ । ଶ୍ଵାଘନୀୟ କ୍ଲାଗ୍ + ଅନୀୟର୍ + ସୁ = (ପୁଂ) ।

TEXT- 9

ଏତପିନ୍ନ ଲେଖେ ………………………………………………………………. କୃତଃ ଅସ୍ଥି ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ତୁ = କିନ୍ତୁ । ଅନୁସୃତ୍ୟ = ଅନୁସରଣ କରି । ବିଧାନେନ = ବିଧାନଦ୍ୱାରା । ଶକ୍ୟ = ସମର୍ଥ ।

ଅନୁବାଦ – ଏହି ଲେଖାରେ କିନ୍ତୁ ମୂଳକଳ୍ପନାକୁ ଅନୁସରଣ କରି ହିଁ ଅନେକ ଚିତ୍ର ରଚିତ ହୋଇଛି । ଏହି ବିଧାନଦ୍ୱାରା ସମଗ୍ର ଚିତ୍ର ରଚନା କରାଯାଇପାରିବ ବୋଲି ଦେଖାଇବାକୁ ସେ ଯତ୍ନ କରିଯାଇଛନ୍ତି ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସମାସ – ଚିତ୍ରରଚନା = ଚିତ୍ରାୟାଂ ରଚନା, ସା (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଚିତ୍ରାଣି, ରଚିତାନି, ସମଗ୍ରା, ଚିତ୍ରରଚନା = କଉଁରି ୧ମା । ସ୍ୱ, ପ୍ରଯଶଃ = ଉକ୍ତ କର୍ମଣି ୧ମା । ମୂଳକଳ୍ପନାମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଅନେନ, ବିଧାନେନ = କରଣେ ୩ୟା । ଏତସ୍ମିନ୍, ଲେଖେ ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଅନୁସୃତ୍ୟ = ଅନୁ + ସୃ + ଲ୍ୟାପ୍ । ରଚିତାନି = ରଚ୍ + କ୍ତ + ଜସ୍ ( ୀ) । କର୍ତୁମ୍ = କୃ + ତୁମୁନ୍ । ଶକ୍ୟା = ଶକ୍ + ଯତ୍ + ଟାପ୍ + ସୁ (ସ୍ତ୍ରୀ) । ଦର୍ଶୟିତୁମ୍ = ଦୃଶ୍ + ଣିଚ୍ + ତୁମୁନ୍ । କୃତଃ = କୃ + କ୍ତ ।

TEXT – 10

ସ୍ମଣ୍ୟତୋକ୍ତନାଂ ………………………………………………………………………….. ସୁଗ୍ରାହ୍ୟାଣି ଚ ସୁ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଶତାଧି ଶହେରୁ ଅଧୂକ । ଋତେ ବିନା । ମୃଗପକ୍ଷିକାଂ = ପଶୁପକ୍ଷୀମାନଙ୍କର । ସୂଯୁକ୍ତା = ନିଜ ଯୁକ୍ତଦ୍ବାରା । ସମାହିତାନି = ସଂଯୁକ୍ତ । ଶୁକ୍ଷ୍ମମୁଖାନି = ତୀକ୍ଷ୍ଣମୁଖ ।

ଅନୁବାଦ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କଦ୍ୱାରା କଥ୍ ଶସ୍ତକର୍ମରେ ପ୍ରଯୁକ୍ତ ହେଉଥ‌ିବା ଯନ୍ତ୍ରଗୁଡ଼ିକର ସଂଖ୍ୟା ଶହେରୁ ଅଧିକ ଅଟେ । ବସ୍ତୁତଃ ଶସ୍ତକର୍ମରେ ଚିକିତ୍ସକର ହାତ ହିଁ ପ୍ରମୁଖତମ ତାହା ବିନା ଯନ୍ତ୍ରମାନଙ୍କର ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇପାରେନା ଏବଂ ସମସ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରକର୍ମ

ମଧ୍ୟ ତାହାର ଅଧୀନ । ସେଥ୍ରେ ଚବିଶଟି (୨୪) ସ୍ଵସ୍ତିକଯନ୍ତ୍ର, ଦୁଇଟି (୨) ସଂଦଂଶଯନ୍ତ୍ର, ଦୁଇଟି (୨) ତାଳଯନ୍ତ୍ର, କୋଡ଼ିଏଟି (୨୦) ନାଡ଼ୀଯନ୍ତ୍ର, ଅଠେଇଶଟି (୨୮) ଶଳାକାଯନ୍ତ୍ର ଓ ପଚିଶିଟି (୨୫) ଉପଯନ୍ତ୍ର ଅଛି । ସେସବୁ ଯନ୍ତ୍ର ପ୍ରାୟତଃ ଲୌହନିର୍ମିତ ବା ସେହିଭଳି ବସ୍ତୁଦ୍ଵାରା ନିର୍ମିତ । ସେଥରେ ନାନାପ୍ରକାର ପଶୁପକ୍ଷୀମାନଙ୍କର ମୁଖ ସହିତ ଏହି ଯନ୍ତ୍ରଗୁଡ଼ିକର ମୁଖ ପ୍ରାୟତଃ ସମାନ ଅଟେ । ସେହି ସାଦୃଶ୍ୟ ଓ ନିର୍ଦେଶନାରୁ କୌଣସି ବୈଦ୍ୟ ବା ଚିକିତ୍ସକ ନିଜର ଯୁକ୍ତି ଓ ନିଜ ପ୍ରତିଭାଦ୍ବାରା ନିଜ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟାନୁସାରେ ଅନ୍ୟଯନ୍ତ୍ରମାନଙ୍କର ଆବିଷ୍କାର ମଧ୍ୟ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ହୋଇପାରେ । ସେସବୁ ଯନ୍ତ୍ର କିଭଳି ହୋଇପାରେ ସଂଯୁକ୍ତ, ତୀକ୍ଷ୍ଣମୁଖ, ସୁଦୃଢ଼, ସୁନ୍ଦର ଓ ସହଜଧାରଣ ବା ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ହୋଇପାରେ ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ସୁଶ୍ରୁତୋକ୍ତାନାମ୍ = ସୁଶ୍ରୁତ + ଉକ୍ତାନାମ୍ । ଶତାଧି = ଶତ + ଅଧିକା । ଅପ୍ରବୃତ୍ତିରେବ = ଅପ୍ରବୃତିଃ + ଏବ । ତଦଧୀନାନି = ତତ୍ + ଅଧୀନାନି । ତନ୍ନିର୍ଦେଶନାଚ୍ଚ = ତତ୍ + ନିର୍ଦେଶନାତ୍ + ଚ । କେନାପି = କେନ + ଅପି । ସମାସ – ସୁଶ୍ରୁତ୍ୟକ୍ତାନାମ୍ = ସୁଶ୍ରୁତେନ ଉକ୍ତା, ଶ୍ଳେଷାମ୍ (ତୃତୀୟା ତତ୍) । ଶତାଧ୍ଵ = ଶତାତ୍ ଅଧିକା (୫ମୀ ତତ୍) । ଅପ୍ରବୃତିଃ = ନ ପ୍ରବୃତ୍ତି (ନୡ ତତ୍ତ୍ଵ) । ତଦଧୀନାନି = ତସ୍ୟ ଅଧୀନମ୍, ତାନି (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍ତ୍ଵ) । ଚତୁର୍ବିଂଶତିଃ = ଚତୁରସ୍କା ବିଂଶତିଃ (ମଧ୍ୟପଦଲୋପୀ କର୍ମଧାରୟ) । ଲୋହନିର୍ମିତାନି = ଲୋହେନ ନିର୍ମିତାନି, ତାନି (ତୃତୀୟା ତତ୍) ।

ନାନାପ୍ରକାରକଣାମ୍ = ନାନା ପ୍ରକାରଃ ଯେଷା ତେ, ତେଷାମ୍ (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) । ମୃଗପକ୍ଷିଣାମ୍ = ମୃଗାଣ୍ଟ ପକ୍ଷିଣଣ୍ଟ, ତେଷାମ୍ (ଦ୍ବନ୍ଦ୍ବ) । ତତ୍‌ସାରୂପ୍ୟାତ୍ = ତଥ୍ୟ ସାରୂପ୍ୟମ୍, ତସ୍ମାତ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ତତ୍‌ନିର୍ଦେଶନାତ୍ = ତସ୍ୟ ନିର୍ଦେଶନମ୍, ତସ୍ମାତ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ସ୍ୱଯୁକ୍ତା = ସ୍ୱା ଯୁକ୍ତା, ତୟା (କର୍ମଧାରୟଃ) ଅଥବା ସ୍ଵସ୍ୟ ଯୁକ୍ତି, ତୟା (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ସ୍ବପ୍ରତିଭୟା = ସ୍ଵା ପ୍ରତିଭା, ତୟା (କର୍ମଧାରୟ ) ଅଥବା ସ୍ଵସ୍ୟ ପ୍ରତିଭା, ତୟା (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ସ୍ଵେଦ୍ଦେଶ୍ୟାନୁସାରମ୍ = ସ୍ୱସ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟାନୁସାରମ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ଶୁଷ୍ପମୁଖାନି = ଶୁତାଂ ମୁଖ୍ୟ ଯେରାଂ ତାନି (ବହୁବ୍ରୀହିଃ) ।

ସ୍ବସ୍ତିକଯନ୍ତ୍ରାଣି, ନାଡ଼ୟ, ଶଳାକା, ଉପଯନ୍ତ୍ରାଣି, ଲୌହନିର୍ମିତାନି, ମୁଖାନି, ସମାହିତାନି, ଶୁକ୍ଷ୍ମମୁଖାନି, ସୁଦୃଢ଼ାନି, ସୁରୂପାଣି, ସୁଗ୍ରାହ୍ୟାଣି = କଉଁରି ୧ ମା । ହସ୍ତ = ଏବ ଅବ୍ୟୟ ଯୋଗେ ୧ମା । ଆବିଷ୍କାରଃ = ଉକ୍ତ କର୍ମଣି ୧ ମା । ମୁଖୈ = ତୁଲ୍ୟାର୍ଥେ ‘ସଦୃଶ’ ଯୋଗେ ୩ୟା । ଚିକିତ୍ସକେନ = କରଣେ ୩ୟା । ସ୍ୱଯୁକ୍ତା, ସ୍ବପ୍ରତିଭୟା ଅନୁସ୍ତେ କର୍ଭରି ୩ୟା । ତତ୍‌ସାରୂପ୍ୟାତ୍‌, ତନ୍ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାତ୍ = ହେତୌ ୫ମୀ । ସୁଶ୍ରୁତୋକ୍ତାନା, ଉପଯୁଜ୍ୟମାନାନଂ, ଯନ୍ତ୍ରଣା, ବୈଦ୍ୟସ୍ୟ, ନାନାପ୍ରକାରକଣଂ, ମୃଗପକ୍ଷିତାଂ, ଏତେଷାମ୍ = ଶେଷେ ୬ଷ୍ଠୀ । ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମଣି = ଅଧୀକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ପ୍ରବୃତ୍ତି = ପ୍ର + ବୃତ୍ + ସ୍କ୍ରିନ୍ + ସୁ (ସ୍ତ୍ରୀ) । ନାଡ଼ୟ ନଡ଼ + ଣିଚ୍ + ଇନ୍ + ଜସ୍ (ସ୍ତ୍ରୀ) । ପ୍ରାୟଃ = ପ୍ର + ଅୟ + ଘଞ୍ଚ୍ + ସୁ (ପୁଂ) । ନିର୍ମିତାନି = ନିର୍ + ମା + କ୍ତ + ଜସ୍ (କ୍ଲ) । ଆବିଷ୍କାରଃ = ଆ + ବିସ୍ + କୃ + ଘଞ୍ଚ୍ + ସୁ (ପୁଂ) । ସମାହିତାନି = ସମ୍ + ଆ + ଧା + କ୍ତ + ଜସ୍ (ବ୍ଲା) ।

TEXT – 11

ତତ୍ର ସ୍ଵମିକମନ୍ତରା …………………………………………………….. ଲିଖୁତାନି ସନ୍ତି ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଭବେୟୁ = ହେବା ଉଚିତ । ବୃକ = ହେଟାବାଘ । ତରକ୍ଷୁ = ଗଧ୍ଵ । ଋକ୍ଷ = ଭାଲୁ । ଦ୍ଵୀପି : ଚିତାବାଘ । କୁରର = (osprey) । ଋଷ = A blue joy | ଭାପ = Lustre (ଜୁଳୁଜୁଳିଆ ପୋକ) । ଉଲୁକ = ପେପ୍ସ ।

ଅନ୍ତନାଦ – ସ୍ଵସ୍ତିକଯନ୍ତ୍ର ୧୮ ଆଙ୍ଗୁଳି ପରିମିତ ହେବା ବିଧେୟ । ସେମାନଙ୍କର ମୁହଁ ସିଂହ-ବାଘ-ହେଟାବାଘ- ମୁଖ ବସନ୍ତ ଆକୃତି କୀଳକ (କଣ୍ଟା) ଦ୍ଵାରା ଆବଦ୍ଧ, ମୂଳରେ ଅଙ୍କୁଶ ପରି ଆବଦ୍ଧ ହୋଇଥାଏ । ହାଡ଼ରେ ଲାଗିଥିବା ଶଲ୍ୟର ଉତ୍ତରଣ ନିମନ୍ତେ ଏହା ପ୍ରଯୁକ୍ତ ହୁଏ । ଏହାର ନିର୍ଦ୍ଦେଶନ ହିଁ ଅନୁସୃତ ହୋଇ ଏସବୁର ମୁଖ ଚିତ୍ରମାନ ଲିଖୁତ ହୋଇଛି ।

ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଏତନ୍ତିର୍ଦେଶନମେବ = ଏତତ୍ + ନିର୍ଦେଶନମ୍ + ଏବ ।

ସମାସ – ଅସ୍ଥିଲଗ୍ନସ୍ୟ = ଅଗ୍ନ୍ୟା ଲଗ୍ନ ତସ୍ୟ (୭ମୀ ତତ୍) । ଉଦ୍ଧରଣାର୍ଥମ୍ = ଉଦ୍ଧରଣାୟ ଇଦମ୍ (ନିତ୍ୟ) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ମସ୍ତରାକୃତିଭି, କୀଳକୈ = କରଣେ ୩ୟା । ଅସ୍ଥିଲଗ୍ନସ୍ୟ, ଶଲ୍ୟସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ |

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଆବୃତଂ = ଆ + ବୃତ୍ + କ୍ତ । ଅନୁସୃତ୍ୟ = ଅନୁ + ସୃ + ଲ୍ୟାପ୍ ।

TEXT – 12

ଅସ୍ନାଭି ଏତତ୍………………………………………………………………..ଚିତ୍ରିତଂ ଭବତି |

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଅବଶ୍ୟମ୍ = ନିଶ୍ଚୟ । ସ୍କର୍ଭବ୍ୟ = ସ୍ମରଣଯୋଗ୍ୟ । ଅତ୍ର = ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କର ।

ଅନୁବାଦ ଆମେ ଏହା ଅବଶ୍ୟ ସ୍ମରଣ କରିବା ଉଚିତ ଯେ ଏସବୁ ଯନ୍ତ୍ରମାନ ସେ ସମୟରେ ଶଲ୍ୟକର୍ମରେ ଉପଯୁକ୍ତ ଥିଲା । ସେହେତୁ ଏଠାରେ ଆମର କଳ୍ପିତ କିଛି ନାହିଁ । ପ୍ରାପ୍ତ ବିବରଣକୁ ଅନୁସରଣ କରି ଏହି ଲେଖକ ପ୍ରଥମେ ପଶୁପକ୍ଷୀମାନଙ୍କର ମୁଖର ଚିତ୍ରମାନ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ତା’ର ନିମ୍ନଭାଗରେ ସେହି ସେହି ପ୍ରାଣମାନଙ୍କର ହନୁ (ଚିବୁକ)କୁ ଲେଖୁ ତା’ ଉପରେ ବସନ୍ତ ସଦୃଶ କୀଳ ବା କଣ୍ଟା ଲେଖୁଛନ୍ତି । ଏହାଦ୍ଵାରା ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ବିବରଣୀ ଯଥାର୍ଥରୂପରେ ଚିତ୍ରିତ ହୋଇଛି |

= ତତ୍ + ଅଧଃ + ଭାଗେ । ତତ୍ତସ୍ୟ = ତତ୍ + ତଥ୍ୟ । ତଦୁପରି = ତତ୍ + ଉପରି ।

ସମାସ – ତସ୍ୟ ଅଧୋଭାଗେ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ତଦୁପରି = ତଥ୍ୟ ଉପରି (୬୩ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଅସ୍ଵାଭି = ଅନୁସ୍ତେ କଉଁରି ୩ୟା । ଏତାନି, ଯନ୍ତ୍ରାଣି = କଉଁରି ୧ମା । ତଦାନୀନ୍ତନକାଳେ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । ଅନେନ, ଲେଖକେନ = ଅନୁସ୍ତେ କଉଁରି ୩ୟା । ମୃଗପକ୍ଷିଣା, ମୁଖସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ହନୁମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ |

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ସ୍କର୍ଭବ୍ୟମ୍ = ସ୍କୃ + ତବ୍ୟ । ପ୍ରାପ୍ତମ୍ = ପ୍ର + ଆପ୍ + କ୍ତ । ଲିଖୁତ୍ବା = ଲିଖ୍ + କ୍ରାଚ୍‌ । ଲିଖ୍ତମ୍ : ଲିଖ୍ + କ୍ତ ।

TEXT – 13

ଏବଂ ପ୍ଣ୍ଡଡବିତରଣମ୍ନ ……………………………………………………………… ଅଙ୍ଗୀକରଣୀୟଂ ଭବତି |

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଅର୍ଥଗର୍ଭିତମ୍ = ଅର୍ଥଗାମ୍ଭୀର୍ଯ୍ୟ । ଗ୍ରହଣନ୍ତି = ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି । ରୁଗ୍‌ଣସ୍ୟ = ରୋଗୀର । ସୁକରମ୍ = ସହଜ । ଶକ୍ନୋତି = ସମର୍ଥ ହୁଏ ।

ଅନୁବାଦ – ଏହିପରି ସୁଶ୍ରୁତ ବିବରଣୀ ଅତୀବ ଅର୍ଥପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ । ଏ ସମସ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରମାନଙ୍କରେ ପ୍ରମୁଖ ଅଂଶ କହିଲେ ସେହି ପ୍ରାଣୀମୁଖ ଯେପରି ବସ୍ତୁ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି ସେହିପରି ହିଁ ଦୃଢ଼ଭାବେ ଏହାଦ୍ଵାରା ମଧ୍ୟ ଶଲ୍ୟଜ୍ଞ ରୋଗୀର ଶରୀରାଙ୍ଗକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ହୋଇଥାଏ । ତାହାର ଗ୍ରହଣ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଅଧ‌ିକ ହୋଇଥାଏ । ତଦ୍ବାରା ହିଁ ଶଲ୍ୟାଦ୍ଧରଣ ସହଜ ହୁଏ । ଏପରି ସୁସ୍ପଷ୍ଟ କର୍ମସାମର୍ଥ୍ୟ ଅତିସୂକ୍ଷ୍ମ ପରିଶୀଳନଦ୍ଵାରା ସାଧ୍ୟ ହୁଏ ବୋଲି ନିଶ୍ଚୟ ସ୍ଵୀକାରଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ ।

ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଇତ୍ୟୁକ୍ତ = ଇତି + ଉକ୍ତ । ତନ୍ନାମ = ତତ୍ + ନାମ । ଭବତୀତି ଭବତି + ଇତି ।

ସମାସ – ଅର୍ଥଗର୍ଭିତମ୍ = ଅର୍ଥଣ ଗର୍ଭିତମ୍ (୩ୟା ତତ୍) । ଗ୍ରହଣସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ = ଗ୍ରହଣସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ (୬୩ ତତ୍) । କର୍ମସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ = କର୍ମଶଃ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍‌ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଏତେଷୁ, ସର୍ବେଷୁ, ଯନ୍ତେଷୁ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ । ରୁଗ୍ଣସ୍ୟ, ଶରୀରସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । କର୍ମଣି ୨ୟା | ତେନ = କରଣେ ୩ୟା ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଗ୍ରହିତୁମ୍ = ଗ୍ରହ + ତୁମୁନ୍ । ସାଧ୍ୟମ୍‌ = ସାଧ୍ + ଯତ୍ । କରଣୀୟମ୍ = କୃ + ଅନୀୟ ।

CHSE Odisha Class 12 Sanskrit Solutions Chapter 2 सुश्रुतस्य यन्त्रकर्मशस्त्रकर्माणि

TEXT – 14

ପ୍ତକୃତ ଶପାଣ ………………………………………………… ଉକ୍ତାନି ସନ୍ତି ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – କାନିଚିତ୍ = କେତେକ । ଅନୁସୃତ୍ୟ = ଅନୁସରଣ କରି । ବହିଃ = ବାହାରକୁ ।

ଥନୁବାଦ – ସ୍ତ୍ରତ୍କପରେ ଶସ୍ତ୍ରପାନକର କେତେକ ଚିତ୍ର ପରିଣାଲନ କରୁଅନ୍ତ | ଏଗୁଡିକ ପୁଣ୍ଡର ବିବରଣୀକ୍ର ଅନ୍ତପ୍ରଣ କରି ହିଁ ଲେଖାଯାଇଛି । ଏହି ଶସ୍ତ୍ର ମା’ର ଗର୍ଭରୁ ହିଁ ମୃତ ଶିଶୁକୁ ଅତିଶୀଘ୍ର ବାହାରକୁ ଆଣିବାପାଇଁ ପ୍ରଯୁକ୍ତ ହେଉଥିବା ଶସ୍ତ୍ର । କୋଡ଼ିଏ ପ୍ରକାର ଶସ୍ତ୍ର ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କଦ୍ୱାରା କୁହାଯାଇଅଛି ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଏତଚ୍ଚ = ଏତତ୍ + ଚ ।

ସମାସ – ସୁଶ୍ରୁତବିବରଣମ୍ = ସୁଶ୍ରୁତସ୍ୟ ବିବରଣମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

ସକାରଣବିଭକ୍ତି – ଶସ୍ତ୍ରମ୍ = କଉଁରି ୧ମା । ବିଂଶତିବିଧାନି, ଶସ୍ତ୍ରାଣି = ଉକ୍ତ କର୍ମଣି ୧ମା । ଚିତ୍ରାଣି, ସୁଶ୍ରୁତବିବରଣମ୍, ଶଙ୍ଖ, ମୃତଂ, ଶିଶୁମ୍ = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଅତିଶୀଘ୍ରତୟା = ପ୍ରକୃତ୍ୟାଦି ଯୋଗେ ୩ୟା । ସୁଶ୍ରୁତେନ = ଅନୁକ୍ତ କର୍ଭରି ୩ୟା । ଶାସ୍ତ୍ରାଣଂ, ମାତୁଃ = ଶେଷେ ୬ଷ୍ଠୀ । ଗର୍ଭେ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତୀୟ – ଅନୁସୃତ୍ୟ = ଅନୁ + ସ୍କୃ + ଲ୍ୟାପ୍ । ଲିଖୁନି = ଲିଖ୍ + କ୍ତ + ଜସ୍ । ସ୍ଥିତମ୍ = ସ୍ଥା + କ୍ତ + ଅମ୍ (ପୁଂ) । ମୃତମ୍ = ମୃ + କ୍ତ + ଅମ୍ (ପୁଂ) । ଆନେତୁମ୍ = ଆ + ନୀ + ତୁମୁନ୍ । ଉକ୍ତାନି = ବଚ୍ + କ୍ତ + ଜସ୍ (କ୍ଲ) ।

TEXT – 15

ବିଶିପାନ ……………………………………………………………………. ରୋନାମା ଟିକିର୍ମା |

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଅସ୍ଥିନାମ୍ = ହାଡ଼ମାନଙ୍କର । ଅଶ୍ମ = ପଥର । ବ୍ୟାଧ୍ବ = ରୋଗ । ବ୍ରଣ = ଘାଆ ।

ଅନୁବାଦ – ସୁଶ୍ରୁତ କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଶସ୍ତ୍ରପ୍ରକର୍ମ (operation) ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଛନ୍ତି । ଯଥା- କ୍ଷାରକର୍ମ (surgery by caustics), fi (cauterisation by heat), 6o (operation on the eyes), igná (operation for urinary calculus) ଇତ୍ୟାଦି । କେତେକ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା ଯାହାକି ପୂର୍ବେ ସୁଶ୍ରୁତ କରୁଥିଲେ

1 ପୁନର୍ବାସାଙ୍ଗରଚନା – ନାକର ସ୍ଵରୂପ ପରିବର୍ତ୍ତନ (ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ ସର୍ଜରୀ)
1 ଅଙ୍ଗାସ୍ଥିବିଛେଦନମ୍ – ଅଙ୍ଗ ଏବଂ ଅସ୍ଥି (ହାଡ଼)ର ଶରୀରରୁ ଅପସାରଣ ।
1 ଗୁଳ୍ମନ୍ମୁଳନମ୍ – ଶରୀରରେ ଜାତ ରୋଗଗ୍ରନ୍ଥିମାନଙ୍କର ନିବାରଣ ।
1 ଅନ୍ତ୍ରବୃଦ୍ଧିନିବାରଣମ୍ – କୌଣସି କାରଣରୁ ସ୍ଵସ୍ଥାନରୁ ବାହାରକୁ ଆସିଥିବା ଅଙ୍ଗର ସମୀକରଣ (ହାଣ୍ଡିୟା ଚିକିତ୍ସା) । 1 ମୂତ୍ରାଶୟରେ ଉତ୍ପନ୍ନ ଅଶ୍ମ (ପଥର) ସଦୃଶର ନିବାରଣ, ଗର୍ଭାଶୟରୁ ମୃତଗର୍ଭର ଅପସାରଣ, ଭଗନ୍ଦର ମୂଳ ରୋଗ ପ୍ରଭୃତିର ଚିକିତ୍ସା ଇତ୍ୟାଦି ।
1 ଶଲ୍ୟତନ୍ତ୍ରମ୍ – କଣ୍ଠର ନିମ୍ନଭାଗରେ ଥିବା ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ଉତ୍ପନ୍ନ ବ୍ରଣାଦିର ଚିକିତ୍ସା ।
1 ଶଲ୍ୟତନ୍ତ୍ରମ୍ – କଣ୍ଠର ଉପରି ପ୍ରଦେଶରେ ଅର୍ଥାତ୍ କାନ-ଆଖ୍-ନାକ ଓ ମୁଖାଦି ଅବୟବରେ ଉତ୍ପନ୍ନ ରୋଗର ଚିକିତ୍ସା ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ପୁନର୍ବାସାଙ୍ଗରଚନା = ପୁନଃ + ନାସା + ଅଙ୍ଗରଚନା । ଅଙ୍ଗାସ୍ଥି ବିଚ୍ଛେଦନମ୍ ଅସ୍ଥିବିଚ୍ଛେଦନମ୍ । ଗୁଳ୍ମନୁଳନମ୍ = ଗୁଳ୍ମ + ଉନ୍ମୁଳନମ୍ । ଇତ୍ୟାଦୟଃ = ଇତି + ଆଦୟଃ । ମୁଖାଦିଷୁ = ମୁଖ + ଆଦିଶୁ। ତନ୍ନାମ = ତତ୍ + ନାମ । କାଶ୍ଚନ = କା + ଚନ । ଯାଶ୍ଚ = ଯଃ + ଚ ।
ରୋଗଗ୍ରନ୍ଥୀନାଂ = ରୋଗାମାଂ ଗ୍ରନ୍ଥୀ ତେଷାମ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ସ୍ଵସ୍ଥାନାତ୍ = ସ୍ଵସ୍ୟ ସ୍ଥାନମ୍ ତସ୍ମାତ୍ (୬ଷ୍ଠୀ ତତ୍) । ଗର୍ଭାଶୟାତ୍ = ଗର୍ଭସ୍ୟ ଆଶୟଃ, ତସ୍ମାତ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) ।

ମହାରଣତିଭକ୍ତି – ଅନୁକ୍ତ କର୍ଭରି ୩ୟା । ନାସିକାୟା ସ୍ଵରୂପସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଅଙ୍ଗାନାଂ, ଅସ୍ଥିନାମ୍ = ସମ୍ବନ୍ଧେ ୬ଷ୍ଠୀ । ଶରୀରାତ୍ = ଅପାଦାନେ ୫ମୀ | ଶରୀରେ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ । ସ୍ଵସ୍ଥାନାତ୍ = ଯୋଗେ ୫ମୀ । ମୂତ୍ରାଶୟେ ୬ଷ୍ଠୀ । ମୁଖାଦିଷ୍ଣୁ, ଅବୟବେଷୁ = ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ | ଅଧୂକରଣେ ୭ମୀ । ଗର୍ଭାଶୟାତ୍ = ଅପାଦାନେ ୫ମୀ । କଣ୍ଠସ୍ୟ

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ପରିବର୍ତ୍ତନମ୍ = ପରି + ବୃତ୍ + ଲ୍ୟୁଟ୍ ।

TEXT – 16

ମ୍ନପ୍ରଣାମ୍ୟ ଅନ୍ୟତନଖ୍ୟାହିଁ ……………………………………………………………….. ଅପେବମ ଭବତି |

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଅଦ୍ୟତନ = ଆଜିର । ଖ୍ୟାତିଃ = ପ୍ରସିଦ୍ଧି । ଏତଦର୍ଥମ୍ = ଏଥନିମନ୍ତେ । ସୁନମ୍ୟଚିକିତ୍ସା = କୋମଳ । ଉଦ୍‌ଧୃତ୍ୟ = ଆଣି | ନିତରାମ୍ = ସର୍ବଦା ।

ଅନୁବାଦ – ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର ଆଜିର ପ୍ରସିଦ୍ଧି ତାଙ୍କର ନାସା ପ୍ରତିରୋପଣ (nose repair) କାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ରହିଛି । ଏଥିପାଇଁ ସେ ସୁନନ୍ୟ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା (plastic surgery) ଆବିଷ୍କାର କରିଥିଲେ । ଅସ୍ଥି (ହାଡ଼) ଭଳି କଠିନ ଭାଗକୁ ଛାଡ଼ି ଦେହର ଅନ୍ୟ କୋମଳ ଭାଗର ଛେଦନ ଶସ୍ତ୍ରଦ୍ଵାରା କରି ତାହାକୁ ନେଇ ଦେହର ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ସୁନ୍ଦର ରୂପରେ ସ୍ଥାପନକୁ ସୁନନ୍ୟ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସା (plastic surgery) ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଉଦ୍‌ଧୃତ ଭାଗ ନୂତନ ସ୍ଥାନରେ ଅଙ୍ଗ ଭାବରେ ହିଁ ଯେପରି ରହିପାରିବ ସେପରି ସ୍ଥାପନ ନିମନ୍ତେ ସଦୈବ ଉପାୟ ଅପେକ୍ଷଣୀୟ ହୋଇଛି ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଏତଦର୍ଥମ୍ = ଏତତ୍ + ଅର୍ଥମ୍ । ସୁସ୍ଥାପନମେବ = ସୁସ୍ଥାପନମ୍ + ଏବ । ତଦଙ୍ଗୀଭୂୟ = ତତ୍ + ଅଙ୍ଗୀଭୂୟ |

ସମାସ – ମୃଦୁଳଭାଗାନାମ୍ = ମୃଦୁଳ ଭାଗ ତେଷାମ୍ (କର୍ମଧାରୟ) । ସ୍ଥାପନାର୍ଥମ୍ = ସ୍ଥାପନାୟ ଇଦମ୍ (ନିତ୍ୟ) । = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ତେନ = ଅନୁସ୍ତେ କଉଁରି ୩ୟା । ଦେହସ୍ୟ, ଅନ୍ୟଷା, = କର୍ମଣି ୨ୟା । ଶସ୍ତ୍ରଣ = କରଣେ ୩ୟା । ଦେହସ୍ୟ, ତେଷାମ୍ = ସମ୍ବନ୍ଧେ ୬ଷ୍ଠୀ । ଛେଦନମ୍ ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ଅନ୍ୟସ୍ମିନ୍, ସ୍ଥାନେ = ଅଧ୍ଵକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଆବିଷୃତା = ଆ + ବିସ୍ + କୃ + କ୍ତ । ଛେଦନମ୍ = ଛିଦ୍ + ଲୁଟ୍। କୃତ୍ବା – ଉତ୍ + ଧୃ + ଲ୍ୟାପ୍ । ଉଦ୍‌ଧୃତମ୍ = ଉତ୍ + ଧୃ + କ୍ତ ।

TEXT – 17

ପ୍ନନପ୍ୟଣତିକିମାଯା ………………………………………………………… ପରିଣତଃ ଆସନ୍ ।

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ଜନନୀ = ମାତା । ନିତମ୍ବ = ଜାନୁପ୍ରଦେଶ ।

ଅନୁବାଦ – ‘ସୁନନ୍ୟଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସାର ଜନନୀ ଭାରତଭୂମି’ । ଏହା ସମସ୍ତେ ହିଁ ସ୍ଵୀକାର କରନ୍ତି । ପୁରୁଷର ବିଶାଳ ନିତମ୍ବ (ଜାନୁ) ପ୍ରଦେଶରୁ ଚର୍ମ ବା ମାଂସ ନେଇ ଭାଙ୍ଗିଯାଇଥିବା ନାକର ବା ଛିଡ଼ିଯାଇଥବା କାନର ପୂର୍ବପରି ପ୍ରତିଷ୍ଠାପନ ଏକ କଳା । ଏଥିରେ ପ୍ରାଚୀନ ଭାରତୀୟମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ପାରଙ୍ଗତ ବା ସିଦ୍ଧହସ୍ତ ଥିଲେ ।

ବ୍ୟାକରଣ :
ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ଇତ୍ୟେତତ୍ = ଇତି + ଏତତ୍ ।

ନିତମ୍ବପ୍ରଦେଶାତ୍ = ନିତମ୍ବସ୍ୟ ପ୍ରଦେଶଃ ତସ୍ମାତ୍ (୬ଷ୍ଠ ତତ୍) । ପ୍ରାଚୀନଭାରତୀୟା ଭାରତୀୟା। (କର୍ମଧାରୟଃ) । ଯଥାପୂର୍ବମ୍ = ପୂର୍ବମ୍ ଅନତିକ୍ରମ୍ୟମ୍ (ଅବ୍ୟୟୀଭାବ) ।

ପୁରୁଷସ୍ୟ, ଭଗ୍ନାୟା, ନାସିକାୟା, ଛିନ୍ନସ୍ୟ, କର୍ଣ୍ଣସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ । ବିଶାଳାତ୍ ନିତମ୍ବପ୍ରଦେଶାତ୍ = ଅପାଦାନେ ୫ମୀ ।

ପ୍ରକୃତି ପ୍ରତ୍ୟୟ – ଉଦ୍‌ଧୃତ୍ୟ = ଉତ୍ + ଧୃ + ଲ୍ୟାପ୍ । ଛିନ୍ନ = ଛିଦ୍ + କ୍ତ ।

TEXT – 18

ଫଲପ୍ତଦେଶାତ୍ ……………………………………….. ଅର୍ପି କାଫ |

ଶବ୍ଦାର୍ଥ – ପ୍ରକର୍ମ = operation । ଇଦାନୀମ୍ = ବର୍ତ୍ତମାନ । ଫାଳପଟଳବିଧାନ = Forehead flap method I ପ୍ରକଟିତମ୍ = ପ୍ରକଟନ ହୋଇଥିଲା । ତଦନନ୍ତରମ୍ = ତାହାପରେ । ଜାତଃ = ହୋଇଥିଲା ।

ଅନୁବାଦ – ଫଳପ୍ରଦେଶରୁ ଚର୍ମ ଆଣି ଛିନ୍ନ ନାସିକା ସ୍ଥାନରେ ତା’ର ପ୍ରତିଷ୍ଠାପନ କିନ୍ତୁ ତାହାଠାରୁ ମଧ୍ୟ ସାଧାରଣ ପ୍ରକର୍ମ (operation) ଥିଲା । ଏହି ପ୍ରକର୍ମ ଆଧୁନିକ ଶସ୍ତ୍ରଚିକିତ୍ସାରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ଯ ଉପଯୁକ୍ତ ହେଉଛି ‘ଫାଳପଟଳବିଧାନ’ ନାମରେ (Forehead flap method) । ଭାରତରେ ୧୭୩୭ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ହିଁ ଦେଶୀୟ ବୈଦ୍ୟମାନେ ଏହି ପ୍ରକର୍ମ କରୁଥିଲେ । ସେହିବର୍ଷ Gentleman’s Magazine ନାମକ ଇଂରାଜୀ ପତ୍ରିକାରେ ତା’ର ଚିତ୍ର ମଧ୍ୟ ପ୍ରକଟିତ ହେଲା । ତାହାପରେ ଇଉରୋପ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ସେ ବିଷୟରେ ଅନେକ ପ୍ରସ୍ତର ମଧ୍ଯ ହେଲା । ଯନ୍ତ୍ରକର୍ମ ଶସ୍ତ୍ରକର୍ମରେ ସୁଶ୍ରୁତଙ୍କର

ସନ୍ଧିବିଚ୍ଛେଦ – ତତୋଽପି = ତତଃ + ଅପି । ତଦ୍ବିଷୟ = ତତ୍ + ବିଷୟ ।

ଫଳପ୍ରଦେଶାତ୍ = ଫଳସ୍ୟ ପ୍ରଦେଶ, ତସ୍ମାତ୍ (୬୩ ତତ୍) । ଦେଶୀୟ ବୈଦ୍ୟା = ଦେଶୀୟା ବୈଦ୍ୟା (କର୍ମଧାରୟ) । ୟୁରୋପଦେଶେଷୁ = ୟୁରୋପ ନାମ ଦେଶଃ ତେଷୁ (ମଧ୍ୟପଦଲୋପୀ କର୍ମଧାରୟ) । ତଦ୍‌ବିଷୟ = ତଥ୍ୟ ବିଷୟ, ତସ୍ମିନ୍ (୬୩ ତତ୍) ।

= ଅପାଦାନେ ୫ମୀ । ଛିନ୍ନାୟା, ନାସିକାୟା, ତସ୍ୟ = ସମ୍ବନ୍ଧ ୬ଷ୍ଠୀ | ଭାରତେ, ସ୍ଥାନେ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ । ତସ୍ମିନ୍, ବର୍ଷେ, ଆଙ୍ଗ୍ଲପତ୍ରିକାୟାଂ, ୟୁରୋପଦେଶେଷୁ = ଅଧିକରଣେ ୭ମୀ ।

ପ୍ରକୃତିପ୍ରତ୍ୟୟ – ଜାତଃ = ଜନ୍ + କ୍ତ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Odisha State Board CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ Textbook Exercise Questions and Answers.

+2 2nd Year Odia Optional Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ Question Answer

(କ) ବିକଳ୍ପ ସହ ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୧ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ।
(ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଚାରୋଟି ମଧ୍ୟରୁ ଠିକ୍ ଉତ୍ତର ବାଛି ଲେଖ ।)

Question ୧।
ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧର ଘଟଣାବଳୀ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ଆଗରେ କିଏ ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିଲେ ?
(କ) ସଞ୍ଜୟ
(ଖ) ଅର୍ଜୁନ
(ଗ) ଯୁଧ୍ର
(ଘ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ
ଉ –
(କ) ସଞ୍ଜୟ ।

Question ୨।
ସଞ୍ଜୟ କାହାବଳରେ ଦୂରରେ ଘଟୁଥ‌ିବା ମହାଭାରତ ସମରକୁ ଦେଖିପାରୁଥିଲେ ?
(କ) ଶୋନଦୃଷ୍ଟି
(ଖ) ଅଗ୍ନି ଦୃଷ୍ଟି
(ଗ) ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି
(ଘ) ଅନ୍ତଦୃଷ୍ଟି
ଉ –
(ଗ) ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି ।

Question ୩।
ସଞ୍ଜୟ କାହା ଆଗରେ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧକଥା ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିଲେ ?
କ) ପଣ୍ଡୁ
(ଖ) ଗାନ୍ଧାରୀ
(ଗ) କୁନ୍ତୀ
(ଘ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର
ଉ –
(ଘ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୪ ।
କାହାର ଶିକ୍ଷା ଅତି ଚମତ୍କାର ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ?
(କ) ସଞ୍ଜୟଙ୍କର
(ଖ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କର
(ଗ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କର
(ଘ) ଅର୍ଜୁନଙ୍କର
ଉ –
(ଗ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କର ।

Question ୫।
କାହା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଅନ୍ଧାରର ଘୋର ପ୍ରହେଳିକା ଧ୍ଵଂସ ହୋଇଗଲା ?
(କ) ଅର୍ଜୁନଙ୍କର
(ଖ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କର
(ଗ) ସଞ୍ଜୟଙ୍କର
(ଘ) ଗାନ୍ଧାରୀଙ୍କର
ଉ –
(କ) ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ।

Question ୬ ।
ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧାରକୁ କାହା ସହିତ ତୁଳନା କରାଯାଇଛି ?
(କ) ଅଜ୍ଞତା
(ଖ) ପ୍ରହେଳିକା
(ଗ) ମୂର୍ଖତା
(ଘ) ଅହଙ୍କାର
ଉ –
(ଖ) ପ୍ରହେଳିକା ।

Question ୭।
ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପ୍ରତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା କେଉଁଭଳି ଥିଲା ?
(କ) ମହାଜ୍ଞାନଲୋକ
(ଖ) ଆନନ୍ଦାଲୋକ
(ଗ) ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ
(ଘ) ଚନ୍ଦ୍ରାଲୋକ
ଉ –
(କ) ମହାଜ୍ଞାନଲୋକ ।

Question ୮।
ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ହାତମୁଠା କେଉଁପରି ଟାଣ ହୋଇଗଲା ?
(କ) ମାଟି ପରି
(ଖ) ପଥର ପରି
(ଗ) ବଜ୍ର ପରି
(ଘ) କାଠ ପରି
ଉ –
(ଗ) ବଜ୍ର ପରି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୯ ।
ତାଙ୍କ ହୃଦୟ କ’ଣ ପରି କଠିନ ହୋଇଗଲା ?
(କ) ମୃତ୍ତିକାପିଣ୍ଡ ପରି
(ଖ) ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି
(ଗ) କରକାପିଣ୍ଡ ପରି
(ଘ) ବରଫପିଣ୍ଡ ପରି
ଉ –
(ଖ) ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି ।

Question ୧୦ ।
ବନ୍ଧୁ ଜ୍ଞାତି ନରହତ୍ୟା କେଉଁ ଧର୍ମସମ୍ମତ ?
(କ) ବ୍ରାହ୍ମଣ
(ଖ) କ୍ଷତ୍ରିୟ
(ଗ) ବୈଶ୍ୟ
(ଘ) ଶୂଦ୍ର
ଉ –
(ଖ) କ୍ଷତ୍ରିୟ ।

Question ୧୧ ।
କିଏ ଆପଣଙ୍କୁ (ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ) ଛିନ୍ନ କରେ ନାହିଁ ?
(କ) ଶସ୍ତ୍ର
(ଖ) ଶତ୍ରୁ
(ଗ) ମିତ୍ର
(ଘ) ମନ
ଉ –
(କ) ଶସ୍ତ୍ର ।

Question ୧୨ ।
ଅଗ୍ନି କାହାକୁ ଭସ୍ମ କରିପାରେ ନାହିଁ ?
(କ) ପରମାତ୍ମାରୂପୀ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ
(ଖ) ପଥରକୁ
(ଗ) ପାହାଡ଼କୁ
(ଘ) ଦେହକୁ
ଉ –
(କ) ପରମାତ୍ମାରୂପୀ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ।

Question ୧୩ ।
ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ଏକମାତ୍ର ସତ୍ୟ କିଏ ?
(କ) ବାସୁଦେବ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ
(ଖ) ମଣିଷ
(ଗ) ପାହାଡ଼କୁ
(ଘ) ଦେହକୁ
ଉ –
(କ) ବାସୁଦେବ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୧୪ ।
କୁରୁ ସୈନ୍ୟ ବ୍ୟୁହଆଡ଼େ କିଏ ରଥ ଧୀରେ ମୁଁହାଇଲେ ?
(କ) ଅର୍ଜୁନ
(ଖ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ
(ଗ) ଯୁଧ୍ୱର
(ଘ) କର୍ଣ୍ଣ
ଉ –
(ଖ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

Question ୧୫ ।
ସେତେବେଳେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ କିପରି ଥିଲା ?
(କ) ଦୟାର୍ଦ୍ର
(ଖ) ସଲ୍ଲଜ
(ଗ) ନିଷ୍ଠୁର
(ଘ) କରୁଣାର୍ଦ୍ର
ଉ –
(ଗ) ନିଷ୍ଠୁର ।

Question ୧୬ ।
କାହାର ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ଅନ୍ଧକାର ଥିଲା ?
(କ) ଅର୍ଜୁନଙ୍କର
(ଖ) ଅର୍ଜୁନ
(ଗ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର
(ଘ) ଯୁଧ୍ୱର
ଉ –
(ଖ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କର ।

Question ୧୭ ।
କିଏ ବୀରଗାଥା ବୀରଧର୍ମ ଜାଣିବାକୁ ଆଗ୍ରହୀ ଥିଲେ ?
(କ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ
(ଖ) ଅର୍ଜୁନ
(ଗ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର
(ଘ) ଯୁଧ୍ୱର
ଉ –
(ଗ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ।

Question ୧୮ ।
ମହାରାଜା ବୋଲି କାହାକୁ ସମ୍ବୋଧନ କରାଯାଇଛି ?
(କ) ଦ୍ଵାରକାଧୂପତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ
(ଖ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର
(ଗ) ଧର୍ମରାଜ ଯୁଧୁଷ୍ଠିର
(ଘ) ସ୍ବର୍ଗକୁ
ଉ –
(ଖ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ।

Question ୨୦ ।
ରାଜା, ପ୍ରଜା, ସେନାପତି, ସୈନ୍ୟ ଓ ସାମନ୍ତ କେଉଁଠାକୁ ବାରମ୍ବାର ଫେରୁଥୁବେ ?
(କ) ସମୁଦ୍ରକୁ
(ଖ) ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର
(ଗ) ପୃଥ‌ିବୀକୁ
(ଘ) ସ୍ବର୍ଗକୁ
ଉ –
(ଗ) ପୃଥ‌ିବୀକୁ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

(ଖ) କ୍ଷୁଦ୍ର ଉତ୍ତରମୂଳକ ୧ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।

Question ୧।
ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର କାହାଠାରୁ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧର ବର୍ଣ୍ଣନା ଶୁଣୁଥିଲେ ?
ଉ –
ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସଞ୍ଜୟଙ୍କଠାରୁ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧର ବର୍ଣ୍ଣନା ଶୁଣୁଥିଲେ ।

Question ୨ ।
କବିତାରେ ମହାଶୟ ବୋଲି କାହାକୁ ସମ୍ବୋଧନ କରାଯାଇଛି ?
ଉ –
କବିତାରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବୋଲି କାହାକୁ ସମ୍ବୋଧନ କରାଯାଇଛି ।

Question ୩ ।
କାହାର ବକ୍ତୃତାରେ ଅକାଟ୍ୟ ଯୁକ୍ତି ଥିଲା ?
ଉ –
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କର ବକ୍ତୃତାରେ ଅକଟ୍ୟ ଯୁକ୍ତି ଥିଲା ।

Question ୪।
ଅନ୍ଧାରର ଘୋର ପ୍ରହେଳିକା କେଉଁଠାରୁ ଧ୍ବଂସ ହେଲା ?
ଉ –
ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଅନ୍ଧାରର ଘୋର ପ୍ରହେଳିକା ଧ୍ଵଂସ ହେଲା ।

Question ୫।
କିଏ ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକ ପାଇଲେ ?
ଉ –
ଅର୍ଜୁନ ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକ ପାଇଲେ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୭ ।
କାହାର ତୀବ୍ର ଦହନରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ହାତମୁଠା ଟାଣ ହୋଇଗଲା ?
ଉ –
ଅର୍ଜୁନ ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକ ପାଇଲେ ।

Question ୬ ।
କେଉଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଲୌହପିଣ୍ଡ କଥା କୁହାଯାଇଛି ?
ଉ –
ଅର୍ଜୁନ ଜ୍ଞାନଲୋକ ପାଇଲା ପରେ, ତାଙ୍କୁ ହୃଦୟ ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି ହୋଇଗଲା ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ।

Question ୮।
କ୍ଷତ୍ରିୟର ଧର୍ମ କ’ଣ ?
ଉ –
କ୍ଷତ୍ରିୟର ଧର୍ମ ବନ୍ଧୁଜ୍ଞାତି ନରହତ୍ୟା ।

Question ୯।
ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧରେ କିଏ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ?
ଉ –
ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୧୦ ।
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଶଙ୍ଖଧ୍ବନି କେଉଁଠାରେ ଅର୍ଜୁନ ଶୁଣିଲେ ?
ଉ –
ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶଙ୍ଖଧ୍ଵନି ମହାଭାରତ ସମରରେ ଅର୍ଜୁନ ଶୁଣିଲେ ।

Question ୧୧।
ଶସ୍ତ୍ର କାହାକୁ ଛିନ୍ନ କରେ ନାହିଁ ?
ଉ –
ଶସ୍ତ୍ର ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଛିନ୍ନ କରେ ନାହିଁ ।

Question ୧୨ ।
ଘୋଡ଼ାର ରବକୁ କ’ଣ କହନ୍ତି ?
ଉ –
ଘୋଡ଼ାର ରବକୁ ବ୍ରେଷାରବ କହନ୍ତି ।

Question ୧୩ ।
କବନ୍ଧନାଚ କହିଲେ କ’ଣ ବୁଝ ?
ଉ –
ମସ୍ତକହୀନ ଜୀବନ୍ତ ଦେହର ନାଚ ହେଉଛି କବନ୍ଧ ନାଚ ।

Question ୧୪ ।
କାହାର ଉକ୍ତିରେ କୃଷ୍ଣ ବାସୁଦେବ ନିତାନ୍ତ ବିରକ୍ତ ହେଲେ ?
ଉ –
ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଉକ୍ତିରେ କୃଷ୍ଣ ବାସୁଦେବ ନିତାନ୍ତ ବିରକ୍ତ ହେଲେ ।

Question ୧୫ ।
ପେପ୍‌ଟକ୍ କହିଲେ କ’ଣ ବୁଝାଯାଏ ?
ଉ –
ପେପ୍‌ଟକ୍ କହିଲେ ଉତ୍ସାହପୂର୍ଣ୍ଣ କାବ୍ୟକୁ ବୁଝାଇଥାଏ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୧୬ ।
ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ କେତେବେଳେ ଜ୍ଵଳନ୍ତ ହୋଇଉଠିଲା ?
ଉ –
ମୋହ ଦୂରେଇ ଗଲାପରେ ଓ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କୌରବ ସେନାଆଡ଼କୁ ରଥ ତାଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ ଜ୍ବଳନ୍ତ ହୋଇଉଠିଲା ।

Question ୧୭ ।
ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର କ’ଣ ଜାଣିବାକୁ ଆଗ୍ରହୀ ଥିଲେ ?
ଉ –
ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ବୀରଗାଥା ବୀରଧର୍ମ ଜାଣିବାକୁ ଆଗ୍ରହୀ ଥିଲେ ।

Question ୧୮ ।
କାହାର ସୁଦୂର ପ୍ରସାରିତ ଦୃଷ୍ଟି ଥିଲା ?
ଉ –
ସଞ୍ଜୟଙ୍କର ସୁଦୂର ପ୍ରସାରିତ ଦୃଷ୍ଟି ଥିଲା ।

Question ୧୯ ।
ସଞ୍ଜୟ କାହାଠାରୁ ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି ଲାଭ କରିଥିଲେ ?
ଉ –
ସଞ୍ଜୟ ବ୍ୟାସଦେବଙ୍କଠାରୁ ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି ଲାଭ କରିଥିଲେ ।

Question ୨୦ ।
ପୃଥ‌ିବୀକୁ କିଏ ବାରମ୍ବାର ଫେରୁଥ‌ିବେ ?
ଉ –
ରାଜା, ପ୍ରଜା, ସେନାପତି, ସୈନ୍ୟସାମନ୍ତ ସମସ୍ତେ ପୃଥ‌ିବୀକୁ ବାରମ୍ବାର ଫେରୁଥ‌ିବେ ।

Question ୨୧ ।
ଭବିଷ୍ୟତରେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର କେଉଁଥ‌ିରେ ଜର୍ଜରିତ ହେବ ?
ଉ –
ଭବିଷ୍ୟତରେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ପିତାପୁତ୍ର ପିତୃବ୍ୟ ହତ୍ୟାରେ ଜର୍ଜରିତ ହେବ ।

Question ୨୨ ।
କବିତାରେ ଅନ୍ତହୀନ ବୋଲି କାହାକୁ କୁହାଯାଇଛି ?
ଉ –
କବିତାରେ ଅନ୍ତହୀନ ବୋଲି ସମୟକୁ କୁହାଯାଇଛି ।

Question ୨୩ ।
ବାସୁଦେବ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଆତ୍ମହତ୍ୟା କଥା କିଏ ବୁଝି ପାରୁନଥିଲେ ?
ଉ –
ବାସୁଦେବ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କଥା ସଞ୍ଜୟ ବୁଝିପାରୁ ନଥିଲେ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୨୪ ।
ବାସୁଦେବ କିଏ ?
ଉ –
ବାସୁଦେବ ହେଉଛନ୍ତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

Question ୨୫ ।
କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର କ’ଣ ପାଇଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ?
ଉ –
କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର କୌରବ ପାଣ୍ଡବଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ହୋଇଥିବା ଯୁଦ୍ଧର ସ୍ଥାନ ବୋଲି ପ୍ରସିଦ୍ଧ ।

Question ୨୬ ।
କବିତାରେ ଆପଣଙ୍କୁ କାହା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ?
ଉ –

କ୍ଷୁଦ୍ର ଉତ୍ତରମୂଳକ ୨ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ଦୁଇଟି ବାକ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।
(ଲେଖା ଓ ଲେଖକଙ୍କ ସୂଚନା ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ଓ ଉତ୍ତର ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ।)

Question ୧।
କାହାର ଶିକ୍ଷା ? କାହା ପ୍ରତି ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ‘ଆପଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଅତି ଚମତ୍କାର’ ଏହା ଭଗବାନ୍‌ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କର ଶିକ୍ଷା ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପ୍ରତି ।

Question ୨।
ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ହୃଦୟ ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି କାହିଁକି ହେଲା ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କଠାରୁ ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକର ଶିକ୍ଷା ପାଇଲା ପରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ହୃଦୟ ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି ଟାଣ ହେଲା ।

Question ୩ ।
କାହା ଧନୁର ତୀର କେତେବେଳେ ତୀକ୍ଷ୍ଣଣରୁ ଆହୁରି ତୀକ୍ଷ୍ଣଣ ହେଲା ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କଠାରୁ ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକର ଶିକ୍ଷା ପାଇଲା ପରେ, ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମୋହ ଭଙ୍ଗ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ତାଙ୍କର ତୀର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣରୁ ଆହୁରି ତୀକ୍ଷ୍ଣଣ ହେଲା ।

Question ୪ ।
ମୋର ତୀରର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣ ମୁନ ଭିତରେ ଆପଣ କାହାର ? କିଏ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ‘ମୋର ତୀରର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣର ମୁନ ଭିତରେ ଆପଣ’ ଏଠାରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ତୀର ଭିତରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରହିଛନ୍ତି ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୫ ।
ଘୋଡ଼ାର ହୁଷାରବ ଓ ବିଧବାର କୋହ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭିତରେ କିଏ ଦେଖାଯାଉଥିଲେ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଘୋଡ଼ାର ବ୍ରେଷାରବ ଓ ବିଧବାର କୋହ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭିତରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଦେଖାଯାଉଥିଲେ ।

Question ୬ |
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଯୁଦ୍ଧରେ ଅନେକ ସୈନ୍ୟ ସେନାପତିଙ୍କର ଶରୀରରୁ ମସ୍ତକ ଅଲଗା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା, ମାତ୍ର ସେଥ‌ିରେ ମଧ୍ୟ ଅର୍ଜୁନ

Question ୭ ।
ମାତୁଳ ପିତୃବ୍ୟ ହତ୍ୟାର ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟରେ କିଏ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ମାତୁଳ ପିତୃବ୍ୟ ହତ୍ୟାର ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟରେ ଆପଣ ଅର୍ଥାତ୍ ଏକମାତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରହିଛନ୍ତି ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୮ ।
କିଏ କାହାକୁ ପେପ୍‌ଟକ୍ ଦେଇଥିଲେ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ, ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମୋହଭଙ୍ଗ କରିବାପାଇଁ ପେପ୍‌ଟକ ବା ଉତ୍ସାହପୂର୍ଣ୍ଣ ବାକ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ ।

Question ୯।
ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସଞ୍ଜୟଙ୍କଠାରୁ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ କଥା କାହିଁକି ଶୁଣୁଥିଲେ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ମନରେ ବୀରଗାଥ ବୀରଧର୍ମ ଶୁଣିବାପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ଥ‌ିବାରୁ, ସେ ସଞ୍ଜୟଙ୍କଠାରୁ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧକଥା ଶୁଣୁଥିଲେ ।

Question ୧୦ ।
ସଞ୍ଜୟଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିର ସ୍ଵରୂପ କ’ଣ ଥିଲା ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ସଞ୍ଜୟଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିର ସ୍ଵରୂପ ସୁଦୂର ପ୍ରସାରିତ ଥିଲା ଯାହାକି ଅନ୍ତହୀନ ଦିଗ୍‌ବଳୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ଥିଲା ।

Question ୧୧ ।
କିଏ କେଉଁଠିକୁ ବାରମ୍ବାର ଫେରୁଥ‌ିବେ ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ରାଜା, ପ୍ରଜା, ସେନାପତି, ସୈନ୍ୟ, ସାମନ୍ତ ସମସ୍ତେ ପୃଥ‌ିବୀକୁ ବାରମ୍ବାର ଫେରୁଥୁବେ ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ।

Question ୧୨ ।
କେଉଁ ଯୁକ୍ତିରେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ବାରମ୍ବାର ଜର୍ଜରିତ ହେବ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଧର୍ମ, ଜାତି ଆଉ ଆଦର୍ଶ ଯୁକ୍ତିରେ, ପିତାପୁତ୍ର ପିତୃବ୍ୟ ହତ୍ୟାରେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ବାରମ୍ବାର ଜର୍ଜରିତ ହେବ ।

(ଘ) ଅଳ୍ପ ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୩ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ୩୦ଟି ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।
(ଲେଖା ଓ ଲେଖକଙ୍କ ସୂଚନା ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ଓ ଉତ୍ତର ପାଇଁ ୨ ନମ୍ବର ।)

Question ୧।
ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାର କିପରି ଦୂରୀଭୂତ ହେଲା ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧରେ ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ଵଜନଙ୍କୁ ଦେଖ୍ ପାଣ୍ଡବପକ୍ଷର ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରେ ବିଷାଦଭାବ ଦେଖା ଦେଇଥିଲା । ସେ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାରରେ ଅନ୍ଧୀଭୂତ ହୋଇ ଯୁଦ୍ଧକରିବା ପାଇଁ ପରମୁଖ ହୋଇଥିଲେ । ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ଏତାଦୃଶ ଭାବ ଦେଖୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଉତ୍ସାହ ଓ ଉଦ୍‌ବୋଧନ ଦେଇଥିଲେ । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ବକ୍ତୃତା ଓ ଅକାଟ୍ୟ ଯୁକ୍ତିରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ମୋହମରୂପୀ ଅନ୍ଧକାର ଦୂରୀଭୂତ ହୋଇଥିଲା ଓ ସେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ।

Question ୨।
କିଏ କାହାକୁ ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକ ଦେଇଥିଲେ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ମହାଭାରତ ମହାସମରରେ ଅର୍ଜୁନ ନିଜର ଜ୍ଞାତି, କୁଟୁମ୍ବ ଓ ପ୍ରିୟ ପରିଜନଙ୍କୁ ଦେଖିଲାପରେ ତାଙ୍କ ମନରେ ବିଷାଦଭାବ ଦେଖାଦେଇଥିଲା । ସେ ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇପଡ଼ିଥିଲେ । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାରକୁ ଦୂରେଇ ଦେବାପାଇଁ ହାତମୁଠା ବଜ୍ର ପରି ଟାଣ ହୋଇଯାଇଥିଲା ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୩ ।
ହାତମୁଠା ଟାଣ ଏହାର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ କ’ଣ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ମହାଭାରତ ମହାଭାରତ ମହାସମରରେ ଅର୍ଜୁନ ନିଜର ଜ୍ଞାତି, କୁଟୁମ୍ବ ଓ ପ୍ରିୟ ପରିଜନଙ୍କୁ ଦେଖିଲାପରେ ତାଙ୍କ ମନରେ ବିଷାଦଭାବ ଦେଖାଦେଇଥିଲା । ବିଷାଦଭାବ । ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ମୋହ ଦୂରେଇ ଦେବାପାଇଁ ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନାଲୋକ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ ସେଥ‌ିରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ବିଷାଦ ଦୂରେଇ ଯାଇଥିଲା । ଜ୍ଞାନାଲୋକରେ ଉଦ୍‌ଭାସିତ ହୋଇ, ଯୁଦ୍ଧ କରିବାପାଇଁ ତାଙ୍କର ହାତମୁଠା ବଜ୍ର ପରି ଟାଣ ହୋଇଯାଇଥିଲା ।

Question ୪ ।
କାହା ପାଇଁ କ’ଣ ମହାଯୋଗର ସାଧନା ଥିଲା ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥ‌ିବା ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଜ୍ଞାନାଲୋକ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ । ଫଳରେ ଅର୍ଜୁନ ନିଜର ଧର୍ମ ସମ୍ପର୍କରେ ସଚେତନ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ବୁଝିଥିଲେ ବନ୍ଧୁଜ୍ଞାତି ନରହତ୍ୟା ହେଉଛି କ୍ଷତ୍ରିୟ ଧର୍ମ । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପାଇଁ ଅନନ୍ତମୁକ୍ତିର ଦ୍ବାର ଭେଦ କରିବା ମହାଯୋଗର ସାଧନା ଥିଲା ।

Question ୫।
‘ମୋ ଧନୁର ହୁଙ୍କାରରେ ଆପଣଙ୍କ ଶଙ୍ଖଧ୍ୱନି’ – ପ୍ରସଙ୍ଗ ନିରୂପଣ କର ।
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କର ଶିକ୍ଷା ଓ ଜ୍ଞାନାଲୋକ ପ୍ରଦାନରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ବିଗଳିତ ଅବସ୍ଥା ଅପସରି ଯାଇଛି । ତାଙ୍କର ହାତମୁଠା ବଜ୍ର ପରି ଟାଣ ହୋଇଯାଇଛି ଏବଂ ହୃଦୟ ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି କଠିନ ହୋଇଛି । ସେ କ୍ଷତ୍ରିୟ ଧର୍ମପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ଚାହିଁଛନ୍ତି । ସେ ବୁଝିଛନ୍ତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସର୍ବତ୍ର ବିଦ୍ୟମାନ । ସେ ଅଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ତୀରର ତୀକ୍ଷ୍ଣମୁନରେ । ସେହି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କର ଶଙ୍ଖଧ୍ୱନି ଶୁଣାଯାଇଛି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଧନୁର ହୁଙ୍କାରରେ ।

Question ୬ |
‘ଆପଣ ହିଁ ବିକଳାଙ୍ଗ ଆହତ ସୈନିକ’ – କିଏ କାହାକୁ କହିଛି ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ମୋହ ଅନ୍ଧକାର ଦୂରେଇଗଲା ପରେ, ସେ ଜାଣିଛି ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସର୍ବତ୍ର ବିଦ୍ୟମାନ । ସେ ଅଛନ୍ତି ତାଙ୍କର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣ ମୁନରେ । ସେ ମଧ୍ୟ ରହିଛନ୍ତି ତାଙ୍କର ଧନୁର ହୁଙ୍କାରରେ । ବିକଳାଙ୍ଗ ଆହତ ସୈନିକର ଆଉଁଚିତ୍କାର ଭିତରେ ସେ ରହିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦୟ ଅସିଘାତ ରକ୍ତ ଭିତରେ ମଧ୍ଯ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରହିଛନ୍ତି ବୋଲି ଅର୍ଜୁନ ବୁଝିପାରିଛନ୍ତି ।

Question ୭।
‘ଆପଣ କରିବେ ହତ୍ୟା ଆପଣଙ୍କୁ’ କହିବାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କ’ଣ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ମୋହ ଦୂରେଇ ଯାଇଛି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷାଦାନରେ । ଅର୍ଜୁନ ଜାଣିଛନ୍ତି, ସବୁକିଛି ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କରୁଛନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ରହି । ସୁତରାଂ ମାରୁଥିବା ଓ ମରୁଥ‌ିବା ଉଭୟ ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ । ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ‘ଆପଣ’ ଶବ୍ଦ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ପାଇଁ ହିଁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଛି ।

Question ୮ |
‘ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ଏକାମାତ୍ର ସତ୍ୟ’ର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କର ।
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ମୋହ ଦୂରେଇ ଗଲାପରେ, ସେ ଜାଣିପାରିଛନ୍ତି, ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ଏକ ମିଥ୍ୟା, ମାୟା ମୋହର ପ୍ରହେଳିକା ମାତ୍ର । ଏହା ମଧ୍ୟରେ ଏକମାତ୍ର ସତ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ । ଏପରିକି ବନ୍ଧୁ, ଜ୍ଞାତି, ସହୋଦର, ମାତୁଳ, ପିତୃବ୍ୟ ଆଦି ସମସ୍ତଙ୍କ ହତ୍ୟା ଭିତରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଓ ହତ୍ୟାକାରୀ ବି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ । ଉକ୍ତିଟିରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ସର୍ବବ୍ୟାପକତାକୁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଛି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୯।
ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ଜ୍ଵଳନ୍ତ ଓ ନିଷ୍ଠୁର କାହିଁକି ହୋଇଗଲା ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ବିଷାଦଭାବ ଦୂରେଇ ଗଲାପରେ, ସେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକର ମହତ୍ତ୍ବ ବୁଝିପାରିଛନ୍ତି । ସେ ଜାଣି ପାରିଛନ୍ତି, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ହେଉଛନ୍ତି ଏକମାତ୍ର ସତ୍ୟ ଏବଂ ଅନ୍ୟସବୁ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରହେଳିକା । ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ଏଭଳି ଭାବକୁ ସଞ୍ଜୟ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ବୁଝାଇ ସାରିଲାପରେ ସେ କୁରୁସୈନ୍ୟ ଆଡ଼କୁ ରଥ ବାହିନେଲେ । ସେତେବେଳକୁ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ଜ୍ଵଳନ୍ତ ନିଷ୍ଠୁର ହୋଇଯାଇଥିଲା ।

Question ୧୦ ।
ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ପାଇଁ କ’ଣ ଅତି ସ୍ଵାଭାବିକ ଥିଲା ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି ପ୍ରଦାନ ବଳରେ, ସଞ୍ଜୟ ମହାଭାରତ ମହାସମର ଦେଖୁଛନ୍ତି ! ସେହି ସମରର ବୃତ୍ତାନ୍ତ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ନିକଟରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ସର୍ବକାଳୀକ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ନେଇ ସଞ୍ଜୟ କହିଛନ୍ତି, ଆପଣ ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ହୋଇଥିବାରୁ ବୀରଗାଥା, ବୀର ଧର୍ମ ଜାଣିବା ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ସ୍ଵାଭାବିକ । ମାତ୍ର ଏ ଯୁଦ୍ଧର କେବେହେଲେ ଅନ୍ତ ନାହିଁ । ସବୁଦିନ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ଏଭଳି ରକ୍ତାକ୍ତ ହେଉଥ‌ିବ । ଅନ୍ୟଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କଲେ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ପାଇଁ ବୀରଗାଥା, ବୀରଧର୍ମ ଜାଣିବାର ଇଚ୍ଛା ଅତି ସ୍ଵାଭାବିକ ଥିଲା ।

Question ୧୧।
ବହୁଶ୍ରମ, ବହୁଚେଷ୍ଟା, ବହୁଯୁଗ, ଘାତ ପ୍ରତିଘାତ – କେଉଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ କୁହାଯାଇଛି ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ଉଦ୍‌ବୋଧନ ଓ ଉତ୍ସାହ ବାକ୍ୟଦ୍ୱାରା ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ମୋହଭଙ୍ଗ ହୋଇଥିଲା ଓ ପାଣ୍ଡବମାନେ ଯୁଦ୍ଧରେ ଜୟଯୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ ସମ୍ବାଦ ଦେଉଥ‌ିବା ସଞ୍ଜୟ କିନ୍ତୁ ତା’ର ବହୁ ଆଗକୁ ଭବିଷ୍ୟତ ଦେଖୁଥିଲେ । ସେ କହିଥିଲେ, ଯୁଦ୍ଧ, ହିଂସା, ରକ୍ତପାତ, ଭୟ ଯନ୍ତ୍ରଣାର କେବେ ପରିସମାପ୍ତି ଆସୁନାହିଁ । ବହୁଶ୍ରମ, ବହୁଚେଷ୍ଟା, ବହୁଯୁଗ, ଘାତ ପ୍ରତିଘାତ ସତ୍ତ୍ବେ ବି ଶେଷରେ ସେହି ଭୟ, ସେହି ହତ୍ୟା ଓ ମଣିଷର ରକ୍ତାକ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହୋଇ ଚାଲିଥବ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୧୨ ।
କେଉଁଥ‌ିପାଇଁ ବାରମ୍ବାର ପିତା, ପୁତ୍ର, ପିତୃବ୍ୟର ହତ୍ୟାହେବ ?
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ମହାଭାରତ ମହାସମର ଦେଖୁଥ‌ିବାବେଳେ, ସଞ୍ଜୟ ବହୁ ଆଗକୁ ଭବିଷ୍ୟତ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ଏହି ଯୁଦ୍ଧର କେବେବି ପରିସମାପ୍ତି ନାହିଁ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । କାରଣ ସେ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ରାଜା, ପ୍ରଜା, ସୈନ୍ୟ, ସାମନ୍ତ ଓ ସମରସଜ୍ଜାର ଅନ୍ତ ଘଟୁନାହିଁ ବରଂ ଧର୍ମ ପାଇଁ, ଜାତି ପାଇଁ, ଦେଶ ପାଇଁ, ଆଦର୍ଶ ପାଇଁ ବାରମ୍ବାର ପିତା, ପୁତ୍ର ଓ ପିତୃବ୍ୟଙ୍କ ହତ୍ୟାରେ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ପରିଣତ ହେଉଥ‌ିବ ।

(ଙ) ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୫ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ୧୫୦ଟି ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।

Question ୧।
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାର ଭାବଧର୍ମ ବିଶ୍ଳେଷଣ କର ।
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାଟି କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତିଙ୍କର ‘ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଅଭିସାର’ କବିତା ସଂକଳନର ଅନ୍ୟତମ କବିତା । କବିତାଟିରେ କବି ମହାଭାରତ ମହାସମର କୁରୁପାଣ୍ଡବଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଘଟିଯାଇଥିବା ଭୟଙ୍କର ଯୁଦ୍ଧକୁ ମିଥୁରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ଏହି କବିତାରେ ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିବାକୁ ଚାହିଁଛନ୍ତି, ମନୁଷ୍ୟର ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରବୃତ୍ତି ଚିରନ୍ତନ । ଧର୍ମ, ଜାତି ଓ ଦେଶ ତଥା ଆଦର୍ଶର ଦ୍ବାହିରେ ପୃଥ‌ିବୀରେ ଚିରକାଳ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହେଉଛି । ଏହି ଯୁଦ୍ଧ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଚିରକାଳ ପାଇଁ ହେଉଥବ ମଧ୍ୟ । ସବୁକିଛିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଛନ୍ତି ଭଗବାନ୍ ନିଜେ । ମିଥ୍ୟା ପ୍ରହେଳିକା ପରି ସେସବୁ ଆମକୁ ଜଣାଗଲେ ମଧ୍ଯ ପ୍ରକୃତରେ ଯାହା ହୋଇଥିଲା, ତାହାହିଁ ହେଉଛି ଏବଂ ଆଗକୁ ମଧ୍ୟ ତାହା ହେବ । କବିତାଟିରେ କବି ମାନବର ସର୍ବକାଳୀନ ମାନସିକତାକୁ ଦେଖାଇଛନ୍ତି ।

ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ଦେଖିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । ମାତ୍ର ବ୍ୟାସଦେବଙ୍କ ପ୍ରସାଦରୁ ସଞ୍ଜୟ ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି ଲାଭ କରିଥିବାରୁ ସେ ଯୁଦ୍ଧର ସବୁକିଛି ଘଟଣା ଦେଖୁଛନ୍ତି । ସେହି ଘଟଣାକୁ ସେ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ ବୁଝାଇ କହୁଥିଲେ ।

କବିତାର ପ୍ରଥମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ସଞ୍ଜୟ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅର୍ଜୁନ ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ବଜନଙ୍କୁ ଦେଖ୍ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଅନିଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ଉଦ୍‌ବୋଧନ ଓ ପ୍ରରୋଚନରେ, ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ମୋହଭଙ୍ଗ ହୋଇଛି । ସେ ପୁଣି କ୍ଷତ୍ରିୟ ଭାବରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଚାହିଁଛନ୍ତି । କାରଣ ଅର୍ଜୁନ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ ବଳରେ ଜାଣିପାରିଛନ୍ତି, ସେ କିଛି କରୁନାହାଁନ୍ତି କିମ୍ବା ତାଙ୍କଦ୍ୱାରା କିଛି ହେଉନାହିଁ । ଯାହାକିଛି କରୁଛନ୍ତି ସବୁହେଉଛି ଭଗବାନଙ୍କର ଲୀଳା ଓ ପ୍ରହେଳିକା ।

ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ କହୁଛନ୍ତି, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଅକାଟ୍ୟ ଯୁକ୍ତି ଓ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରଦାନରେ, ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାର ଦୂରେଇ ଯାଇଛି । ଯୁଦ୍ଧରେ ନରହତ୍ୟାକୁ ଭୃକ୍ଷେପ ନକରି ଅର୍ଜୁନ ବୁଝିଛନ୍ତି, ଏହା ମହାଯୋଗୀର ମୁକ୍ତି ସାଧନାଭଳି କଠୋର ହେଲେ ହେଁ କରଣୀୟ । ସେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସର୍ବତ୍ର ବିଦ୍ୟମାନ । ସେ ଅଛନ୍ତି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ତୀରର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣ ମୁନରେ । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଧନୁର ଟଙ୍କାରରେ ତାଙ୍କର ଶଙ୍ଖଧ୍ୱନି ଶୁଣାଯାଉଛି । ଅର୍ଥାତ୍ ମରୁଥିବା ଓ ମାରୁଥିବା ଉଭୟ ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

ସେହି ଯୁଦ୍ଧର ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖୁବା ଭିତରେ ସଞ୍ଜୟ ବହୁଆଗକୁ ବା ଭବିଷ୍ୟତକୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ସେ କହିଛନ୍ତି, ଏ ଯୁଦ୍ଧ, ହିଂସା, ରକ୍ତପାତ, ଭୟ, ଯନ୍ତ୍ରଣାର ପରିସମାପ୍ତି କେବେ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ମଧ୍ୟ ଏ ପୃଥ‌ିବୀରେ ବାରମ୍ବାର ଯନ୍ତ୍ରଣା, ହିଂସା, ରକ୍ତପାତ ହୋଇ ଚାଲିଥ୍ବ ।

କବିତାଟିରେ ଯୁଦ୍ଧକାଳୀନ ଅନୁଚିନ୍ତା କିପରି ମଣିଷ ମନରେ ବସାବାନ୍ଧି ରହିଛି ଏବଂ ଭଗବାନ୍ କିପରି ମଣିଷମାନଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ସବୁକିଛି କରୁଛନ୍ତି, ତାହାହିଁ ବର୍ଣ୍ଣିତ ହୋଇଛି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୨ ।
ପଠିତ କବିତାନୁଯାୟୀ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ ଯାହା ବୁଝାଇଥିଲେ – ତାହା ନିଜ ଭାଷାରେ ବୁଝାଇ ଲେଖ ।
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତିଙ୍କର ଏକ ଚମତ୍କାର ସୃଷ୍ଟି । ଉକ୍ତ କବିତାଟିରେ କବି ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧକୁ ଏକ ମିଥ୍ୟାଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରି, ମଣିଷର ସର୍ବକାଳୀନ ମାନସିକତାକୁ ଦେଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି । ସେ ଜଣାଇଦେବାକୁ ଚାହିଁଛନ୍ତି ଯେ ମନୁଷ୍ୟର ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରବୃତ୍ତି ଚିରନ୍ତନ । ଧର୍ମ, ଜାତି ଓ ଦେଶ ତଥା ଆଦର୍ଶର ଦ୍ଵାହିରେ ପୃଥ‌ିବୀରେ ଚିରକାଳ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଲାଗିରହିଛି । ଯୁଦ୍ଧରେ ପରସ୍ପର ପରସ୍ପରକୁ ଆକ୍ରମଣ କଲେ ବା ମୃତ୍ୟୁ ଦେଲେ ବି ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ରହିଛି ଭଗବତ୍ ସତ୍ତା । ସୁତରାଂ ସେହି ଭଗବାନ୍ ହିଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମାରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ମରୁଛନ୍ତି ମଧ୍ୟ ।

ମହାଭାରତର ଯୁଦ୍ଧରେ ଯେଉଁସବୁ ଘଟଣା ଘଟିଯାଉଥିଲା, ସେସବୁକୁ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ଅନ୍ଧ ଥ‌ିବାରୁ ଦେଖିପାରୁ ନଥିଲେ । ମାତ୍ର ବ୍ୟାସଦେବଙ୍କ ପ୍ରସାଦରୁ ସଞ୍ଜୟ ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି ଲାଭ କରିଥିବାରୁ, ସେ ଯୁଦ୍ଧର ସବୁଘଟଣା ଦେଖୁଥିଲେ ଏବଂ ତାହାକୁ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ । ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରେ ମୋହ ଓ ବିଷାଦଭାବ ସୃଷ୍ଟି ହେବାରୁ ସେ ଆଉ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଚାହିଁନଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ଉଦ୍‌ବୋଧନ ଓ ପ୍ରରୋଚନାରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ଜଡ଼ତା ଅପସରି ଯାଇଥିଲା । ସେ ପୁଣି କ୍ଷତ୍ରିୟ ଧର୍ମ ପାଳନ କରିବାପାଇଁ ଆଗୁସାର ହୋଇଥିଲେ ।

ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ କହୁଛନ୍ତି, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଓ ଅକାଟ୍ୟ ଯୁକ୍ତିରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାରର

ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ପାଣ୍ଡବମାନେ ଜୟଯୁକ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି । ସଞ୍ଜୟ କିନ୍ତୁ ତା’ର ବହୁ ଆଗକୁ ଭବିଷ୍ୟ ଦେଖ୍ କହିଛନ୍ତି, ହିଂସା, ଯୁଦ୍ଧ, ରକ୍ତପାତ, ଭୟ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ପରିସମାପ୍ତି କେବେ ବି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ମଧ୍ୟ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ବାରମ୍ବାର ଯନ୍ତ୍ରଣା, କ୍ଷତ, ଆଘାତ, ରକ୍ତପାତ ଓ ବିପ୍ଳବର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇଛି । ରାଜା, ପ୍ରଜା, ସୈନ୍ୟସାମନ୍ତଙ୍କର ସମରସଜ୍ଜା ଲାଗିରହିଛି । ଏହି ସମରମସଜ୍ଜାର ଅନ୍ତଘଟୁନାହିଁ । ବରଂ ଧର୍ମ ପାଇଁ, ଜାତି ପାଇଁ, ଦେଶ ପାଇଁ, ଆଦର୍ଶପାଇଁ ଏସବୁ ଯୁଦ୍ଧ କରାଯାଉଛି । ପରିଣତିରେ ପିତା, ପୁତ୍ର ଓ ପିତୃବ୍ୟଙ୍କ ହତ୍ୟାରେ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ବାରମ୍ବାର କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ପରିଣତ ହେଉଛି । ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଧର୍ମର ପରିପ୍ରଚାର ପାଇଁ, ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ ବାରମ୍ବାର ଧରାବତରଣ କରୁଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ଏହି ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ହେଉନାହିଁ । ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନରେ ବିଭୋର ସଞ୍ଜୟ କହିଛି, ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ବାସୁଦେବ ନିଜେ କେତେଥର ଏହିପରି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରୁଥ‌ିବେ । କାରଣ ଏଠାରେ ମାରୁଥିବା ଓ ମରୁଥିବା ଲୋକ ଉଭୟଙ୍କ ଭିତରେ ଭଗବାନ୍ ହିଁ ଅଛନ୍ତି ।

କବିତାରେ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ କେବଳ ଯୁଦ୍ଧର ବିବରଣୀ ବୁଝାଇ ନାହାଁନ୍ତି ବରଂ ଏହି ଯୁଦ୍ଧର ସର୍ବକାଳୀନତା ସମ୍ପର୍କରେ ସୂଚନା ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ।

Question ୩।
ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ, ତାହା ନିଜ ଭାଷାରେ ଲେଖ ।

ବିଷାଦଯୋଗ ଖଣ୍ଡନ ପ୍ରସଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇ, ଭଗବାନ୍‌ଙ୍କର ସର୍ବବ୍ୟାପକତାକୁ ପ୍ରମାଣ କରାଯାଇଛି । କବି ମହାଭାରତର ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ମିଥ୍ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରି, ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକର ସ୍ଵରୂପ ଉଦ୍‌ଘାଟନ କରିଛନ୍ତି ।

ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ବିଷାଦଭାବ ଦୂରକରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ, ତାହାକୁ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ଆଗରେ କହିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଶିକ୍ଷା ଥିଲା ଅତି ଚମତ୍କାର । ଯୁକ୍ତି ଥିଲା ନିହାତି ଅକାଟ୍ୟ । ବକ୍ତୃତା ଥିଲା ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ । ସେହି ଶିକ୍ଷା, ସେହି ଯୁକ୍ତି ଓ ସେହି ବକ୍ତୃତା ଶୁଣି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନୋଭାବ ବଦଳିଯାଇଛି । ତାଙ୍କ ମନରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାର ଦୂରେଇ ଯାଇଛି । ସମ୍ପର୍କର ପ୍ରହେଳିକାରେ ପଡ଼ି ସେ ଆଉ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇନାହାଁନ୍ତି । କାରଣ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଯୁକ୍ତି ଥିଲା ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପାଇଁ ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକ ସଦୃଶ । ଜ୍ଞାନାଲୋକରେ ଉଦ୍‌ଭାସିତ ହେଲାପରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ହାତମୁଠା ଟାଣ ହୋଇଯାଇଛି । ତାଙ୍କ ହୃଦୟରୁ କୋମଳତା ଦୂରେଇଯାଇ ତାହା ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି ଟାଣ ହୋଇଯାଇଛି । ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ମନେହୋଇଛି, ତାଙ୍କ ଧନୁର ତୀର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣରୁ ଆହୁରି ତୀକ୍ଷ୍ଣତର ହୋଇଉଠିଛି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ପ୍ରେରଣାରେ ସେ ଜାଣିପାରିଛନ୍ତି, ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇସାରିବାପରେ କ୍ଷତ୍ରିୟର ଧର୍ମ ଯେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା, ତାହା ସେ ଅନୁଭବ ତାହା କରଣୀୟ ବୋଲି ଅର୍ଜୁନ ବୁଝି ପାରିଛନ୍ତି ।

କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଶିକ୍ଷିତ, ପ୍ରେରଣାରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ଅର୍ଜୁନ ସତେଯେପରି ଦିବ୍ୟମନ୍ତ୍ରରେ ଅଭିମନ୍ତ୍ରିତ ହୋଇଛନ୍ତି । ସେ ବୁଝିପାରିଛନ୍ତି, କୃଷ୍ଣ କେବଳ ତାଙ୍କ ରଥରେ ନାହାଁନ୍ତି, ସେ ସର୍ବତ୍ର ବିଦ୍ୟମାନ । ସେ ଅଛନ୍ତି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ତୀରର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣ ମୁନରେ । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଧନୁର ହୁଙ୍କାରରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶଙ୍ଖଧ୍ୱନି ଶୁଣାଯାଉଛି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରହିଛନ୍ତି ବିକଳାଙ୍ଗ ଆହତ ସୈନିକର ଆଉଁଚିତ୍କାର ଭିତରେ । ସେ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି, ଅର୍ଜୁନର ନିର୍ଦ୍ଦୟ ଅସୀଘାତରେ କ୍ଷତ ଓ ରକ୍ତ ଭିତରେ । ଅର୍ଜୁନ ବୁଝିଛନ୍ତି, ଏ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ କେହି କାହାକୁ ମାରୁନାହାଁନ୍ତି କିମ୍ବା କେହି ମରୁନାହାଁନ୍ତି । ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ରହିଛନ୍ତି ଏକମାତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ । ସୁତରାଂ ମାରୁଥିବା ଓ ମରୁଥିବା ଉଭୟ ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷାଦ୍ଵାରା ସେ ଜାଣିଛନ୍ତି, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସବୁଥିରେ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଶସ୍ତ୍ର ଛିନ୍ନ କରିପାରେ ନାହିଁ, ଅଗ୍ନି ମଧ୍ୟ ଦହନ କରିପାରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏ ଯୁଦ୍ଧର କୌଣସି ସତ୍ୟତା ନାହିଁ, ଏସବୁ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରହେଳିକା ।

ବାସ୍ତବିକ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ କୃଷ୍ଣ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ମାର୍ମିକ ହୋଇଛି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୪।
ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ କଥୋପକଥନର ସ୍ଵରୂପ ଉଲ୍ଲେଖ କର ।
ଉ –
କବି ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧକୁ ଏକ ମିଥ୍ୟାଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରି, ମଣିଷର ସର୍ବକାଳୀନ ମାନସିକତାକୁ ଦେଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି । ସେ ଜଣାଇ ଦେବାକୁ ଚାହିଁଛନ୍ତି ଯେ ମନୁଷ୍ୟର ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରବୃତ୍ତି ଚିରନ୍ତନ । ଧର୍ମ, ଜାତି ଓ ଦେଶ ତଥା ଆଦର୍ଶର ଦ୍ଵାହିରେ ପୃଥ‌ିବୀରେ ଚିରକାଳ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଲାଗିରହିଛି । ଯୁଦ୍ଧରେ ପରସ୍ପର ପରସ୍ପରକୁ ଆକ୍ରମଣ କଲେ ବା ମୃତ୍ୟୁ ଦେଲେ ବି ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ରହିଛି ଭଗବତ୍ ସତ୍ତା । ସୁତରାଂ ସେହି ଭଗବାନ୍ ହିଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମାରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ମରୁଛନ୍ତି ମଧ୍ୟ ।

ମହାଭାରତର ଯୁଦ୍ଧରେ ଯେଉଁସବୁ ଘଟଣା ଘଟିଯାଉଥିଲା, ସେସବୁକୁ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ଅନ୍ଧ ଥ‌ିବାରୁ ଦେଖାରୁ ନଥିଲେ ।

ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ । ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରେ ମୋହ ଓ ବିଷାଦଭାବ ସୃଷ୍ଟି ହେବାରୁ ସେ ଆଉ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଚାହିଁନଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ଉଦ୍‌ବୋଧନ ଓ ପ୍ରରୋଚନାରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନର ଜଡ଼ତା ଅପସରି ଯାଇଥିଲା । ସେ ପୁଣି କ୍ଷତ୍ରିୟ ଧର୍ମ ପାଳନ କରିବାପାଇଁ ଆଗୁସାର ହୋଇଥିଲେ ।

ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ କହୁଛନ୍ତି, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଓ ଅକାଟ୍ୟ ଯୁକ୍ତିରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାରର ପ୍ରହେଳିକା ଦୂରୀଭୂତ ହୋଇଥିଲା । ଯୁଦ୍ଧରେ ନରହତ୍ୟାକୁ ଭୂକ୍ଷେପ ନକରି ଆଗକୁ ଅଗ୍ରସର ହେବା ମହାଯୋଗୀର ମୁକ୍ତିସାଧନା ଭଳି କଠୋର ହେଲେ ହେଁ କରଣୀୟ ବୋଲି ସେ ବୁଝିପାରିଲେ ।

ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ପାଣ୍ଡବମାନେ ଜୟଯୁକ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି । ସଞ୍ଜୟ କିନ୍ତୁ ତା’ର ବହୁ ଆଗକୁ ଭବିଷ୍ୟ ଦେଖୁ କହିଛନ୍ତି, ହିଂସା, ଯୁଦ୍ଧ, ରକ୍ତପାତ, ଭୟ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ପରିସମାପ୍ତି କେବେ ବି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ମଧ୍ୟ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ବାରମ୍ବାର ଯନ୍ତ୍ରଣା, କ୍ଷତ, ଆଘାତ, ରକ୍ତପାତ ଓ ବିପ୍ଳବର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇଛି । ରାଜା, ପ୍ରଜା, ସୈନ୍ୟସାମନ୍ତଙ୍କର ସମରସଜ୍ଜା ଲାଗିରହିଛି । ଏହି ସମରମସଜ୍ଜାର ଅନ୍ତ ଘଟୁନାହିଁ । ବରଂ ଧର୍ମ ପାଇଁ, ଜାତି ପାଇଁ, ଦେଶ ପାଇଁ, ଆଦର୍ଶ ପାଇଁ ଏସବୁ ଯୁଦ୍ଧ କରାଯାଉଛି । ପରିଣତିରେ ପିତା, ପୁତ୍ର ଓ ପିତୃବ୍ୟଙ୍କ ହତ୍ୟାରେ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ବାରମ୍ବାର କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ପରିଣତ ହେଉଛି । ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଧର୍ମର ପରିପ୍ରଚାର ପାଇଁ, ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ ବାରମ୍ବାର ଧରାବତରଣ କରୁଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ଏହି ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ହେଉନାହିଁ । ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନରେ ବିଭୋର ସଞ୍ଜୟ କହିଛି, ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ବାସୁଦେବ ନିଜେ କେତେଥର ଏହିପରି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରୁଥିବେ । କାରଣ ଏଠାରେ ମାରୁଥିବା ଓ ମରୁଥିବା ଲୋକ ଉଭୟଙ୍କ ଭିତରେ ଭଗବାନ୍ ହିଁ ଅଛନ୍ତି ।

କବିତାରେ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ କେବଳ ଯୁଦ୍ଧର ବିବରଣୀ ବୁଝାଇ ନାହାଁନ୍ତି ବରଂ ଏହି ଯୁଦ୍ଧର ସର୍ବକାଳୀନତା ସମ୍ପର୍କରେ ସୂଚନା ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୫।
ମହାଭାରତର ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅର୍ଜୁନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କଠାରୃ ଯେଉଁ ମହାଜ୍ଞାନା ଲୋକ ପାଇଥିଲେ ତାହାର ସ୍ୱରୂପ ବର୍ଣ୍ଣନା କର ।
ଉ –
କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତିଙ୍କର ‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାରେ ଶ୍ରୀମଦ୍‌ଭାଗବଦ୍‌ ଗୀତାର ମହାଭାରତର ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ମିଥ୍ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରି, ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକର ସ୍ଵରୂପ ଉଦ୍‌ଘାଟନ କରିଛନ୍ତି ।

ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ବିଷାଦଭାବ ଦୂରକରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ, ତାହାକୁ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ଆଗରେ କହିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଶିକ୍ଷା ଥିଲା ଅତି ଚମତ୍କାର । ଯୁକ୍ତି ଥିଲା ନିହାତି ଅକାଟ୍ୟ । ବକ୍ତୃତା ଥିଲା ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ । ସେହି ଶିକ୍ଷା, ସେହି ଯୁକ୍ତି ଓ ସେହି ବକ୍ତୃତା ଶୁଣି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନୋଭାବ ବଦଳିଯାଇଛି । ତାଙ୍କ ମନରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାର ଦୂରେଇ ଯାଇଛି । ସମ୍ପର୍କର ପ୍ରହେଳିକାରେ ପଡ଼ି ସେ ଆଉ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇନାହାଁନ୍ତି । କାରଣ ହାତମୁଠା ଟାଣ ହୋଇଯାଇଛି । ତାଙ୍କ ହୃଦୟରୁ କୋମଳତା ଦୂରେଇଯାଇ ତାହା ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି ଟାଣ ହୋଇଯାଇଛି । ଜାଣିପାରିଛନ୍ତି, ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇସାରିବାପରେ କ୍ଷତ୍ରିୟର ଧର୍ମ ଯେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା, ତାହା ସେ ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି । ଜାଗତିକ ସମ୍ପର୍କକୁ ସେ କ୍ରମଶଃ ବିସ୍ତୃତ ହୋଇଛନ୍ତି । ମହାଯୋଗୀର ମୁକ୍ତିସାଧନା କଠୋର ହେଲେ ହେଁ, ତାହା କରଣୀୟ ବୋଲି ଅର୍ଜୁନ ବୁଝି ପାରିଛନ୍ତି ।

କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଶିକ୍ଷିତ, ପ୍ରେରଣାରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ଅର୍ଜୁନ ସତେଯେପରି ଦିବ୍ୟମନ୍ତ୍ରରେ ଅଭିମନ୍ତ୍ରିତ ହୋଇଛନ୍ତି । ସେ ବୁଝିପାରିଛନ୍ତି, କୃଷ୍ଣ କେବଳ ତାଙ୍କ ରଥରେ ନାହାଁନ୍ତି, ସେ ସର୍ବତ୍ର ବିଦ୍ୟମାନ । ସେ ଅଛନ୍ତି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ତୀରର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣ ମୁନରେ । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଧନୁର ହୁଙ୍କାରରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶଙ୍ଖଧ୍ୱନି ଶୁଣାଯାଉଛି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ରହିଛନ୍ତି ବିକଳାଙ୍ଗ ଆହତ ସୈନିକର ଆଉଁଚିତ୍କାର ଭିତରେ । ସେ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି, ଅର୍ଜୁନର ନିର୍ଦ୍ଦୟ ଅସିଘାତରେ କ୍ଷତ ଓ ରକ୍ତ ଭିତରେ । ଅର୍ଜୁନ ବୁଝିଛନ୍ତି, ଏ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ କେହି କାହାକୁ ମାରୁନାହାଁନ୍ତି କିମ୍ବା କେହି ମରୁନାହାଁନ୍ତି । ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ରହିଛନ୍ତି ଏକମାତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ । ସୁତରାଂ ମାରୁଥିବା ଓ ମରୁଥିବା ଉଭୟ ବ୍ୟକ୍ତି ହିଁ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷାଦ୍ଵାରା ସେ ଜାଣିଛନ୍ତି, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସବୁଥିରେ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଶସ୍ତ୍ର ଛିନ୍ନ କରିପାରେ ନାହିଁ, ଅଗ୍ନି ମଧ୍ୟ ଦହନ କରିପାରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏ ଯୁଦ୍ଧର କୌଣସି ସତ୍ୟତା ନାହିଁ, ଏସବୁ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରହେଳିକା ।

ବାସ୍ତବିକ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ କୃଷ୍ଣ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ମାର୍ମିକ ହୋଇଛି ।

Question ୬ ।
ସଞ୍ଜୟ ଦେଖୁଥ‌ିବା ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଅବସ୍ଥାର ଚିତ୍ର ପ୍ରଦାନ କର ।
ଉ –
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାଟି କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତିଙ୍କର ଏକ ମିଥ୍ଧର୍ମୀ କବିତା । କବିତାରେ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ସମୟର ବର୍ଣ୍ଣନା, ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ବିଷାଦଯୋଗ ଖଣ୍ଡନ, ଆତ୍ମାର ଶାଶ୍ୱତ ଭାବ, ମାନବର ଯୁଦ୍ଧ ମାନସିକତାକୁ ଦେଖାଇ ଦିଆଯାଇଛି, ଏଥ‌ିରେ ଧର୍ମ, ଜାତି ଓ ଦେଶକୁ ନେଇ ଲାଗିଥିବା ଦ୍ଵହଭାବକୁ ସୂଚାଇ ଦିଆଯାଇଛି ।

ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ନିଜର ଜ୍ଞାତି, ବନ୍ଧୁ, ପ୍ରିୟପରିଜନଙ୍କୁ ଦେଖିଲା ପରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରେ ଦେଖାଦେଇଛି ହତାଶାଭାବ । ମାତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କର ଶିକ୍ଷା, ଉଦ୍‌ବୋଧନ ପାଇଲାପରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ବିଷାଦ ଭାବ ଦୂରେଇଯାଇଛି । ସେ କ୍ଷତ୍ରିୟ ଧର୍ମ ପାଳନ କରିବାପାଇଁ ପ୍ରବୃତ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଦେଖାଦେଇଛି କ୍ରୂର ହସ । ଚକ୍ଷୁରେ ଦେଖାଦେଇଛି ନିଷ୍ଠୁରତାର ଜ୍ଵଳନ୍ତ ପ୍ରକାଶ ଭଙ୍ଗୀ ।

କବିତାର ଦ୍ଵିତୀୟ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ଆଗରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି ଦିବ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀର ଭାବକୁ ।

ଓ ଉତ୍ସାହ ବାକ୍ୟଦ୍ଵାରା ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧର ପରିସମାପ୍ତି ହୋଇଛି । କୌରବ ପକ୍ଷ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାଣ୍ଡବ ପକ୍ଷର ବିଜୟ ହୋଇଛି । ସଞ୍ଜୟ କିନ୍ତୁ ଯୁଦ୍ଧର ପ୍ରାସଙ୍ଗିକତାକୁ ଅନୁଶୀଳନ କରି ବହୁ ଆଗକୁ ଦେଖିଛନ୍ତି । ଯୁଦ୍ଧର ଭବିଷ୍ୟତ ବଖାଣି ବସିଛନ୍ତି । ସେ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ କହିଛନ୍ତି, ଯୁଦ୍ଧ, ହିଂସା, ରକ୍ତପାତ, ଭୟ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ପରିସମାପ୍ତି କେବେ ଆସୁନାହିଁ । ମହାରାଜା ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ଥିବାରୁ ତାଙ୍କର ଦର୍ଶନଶକ୍ତି ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ଅନ୍ଧାରତଳେ ରହିଥ‌ିବାରୁ ସେ ହୁଏତ ବୀରଗାଥା, ବୀରଧର୍ମ ଜାଣିବାକୁ ଆଗ୍ରହ କରିପାରନ୍ତି । ମାତ୍ର ସବୁକିଛି ହେଉଛି ସର୍ବକାଳୀକ । ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ମଧ୍ୟ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ବାରମ୍ବାର ଯନ୍ତ୍ରଣା, କ୍ଷତ, ଆଘାତ, ରକ୍ତପାତ ଓ ବିପ୍ଳବର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇଛି । ଏଥୁରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବାପାଇଁ ବହୁଶ୍ରମ, ବହୁଚେଷ୍ଟା, ଯୁଗଯୁଗ ଧରି ଚାଲିଆସିଛି । କିନ୍ତୁ ମଣିଷକୁ ଏଥୁରୁ ନିସ୍ତାର ମିଳିନାହିଁ । ବରଂ ଶେଷରେ ସେହି ଭୟ, ସେହି ହତ୍ୟା ଓ ମଣିଷର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅବିରତ ପରିଦୃଶମାନ ହେଉଛି ।

ସଞ୍ଜୟ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ରାଜା, ପ୍ରଜା, ସୈନ୍ୟ, ସାମନ୍ତ ଓ ସମରସଜ୍ଜାର ଅନ୍ତ ଘଟୁନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ଯାଉଛନ୍ତି ଓ ବାରମ୍ବାର ପୃଥ‌ିବୀକୁ ଫେରି ଆସୁଛନ୍ତି । ପୃଥ‌ିବୀକୁ ଫେରି ଆସିଲା ପରେ ସମସ୍ତେ ମହାସମରରେ ଉପନୀତ ହେଉଛନ୍ତି । ଧର୍ମ ପାଇଁ, ଜାତି ପାଇଁ, ଦେଶ ପାଇଁ, ଆଦର୍ଶ ପାଇଁ ପିତାପୁତ୍ର ଓ ପିତୃବ୍ୟଙ୍କ ହତ୍ୟାରେ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ବାରମ୍ବାର କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ପରିଣତ ହେଉଛି । ଶେଷର ସଞ୍ଜୟ କହିଛନ୍ତି, ସବୁ ଯୁକ୍ତି, ସବୁ ତର୍କ, ସବୁ ବକ୍ତୃତା ଓ ଉଦ୍‌ବୋଧନ ନାହିଁ । କାରଣ ସବୁମୂଳରେ ରହିଛନ୍ତି ଭଗବାନ୍ କୃଷ୍ଣ ବାସୁଦେବ । ସେହି ବାସୁଦେବ କୃଷ୍ଣ ପୃଥ‌ିବୀରେ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ସହାବସ୍ଥାନ ପାଇଁ, ନିଜେ ବହୁବାର ଧରାବତରଣ କରି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରୁଥିବେ । କାରଣ, ମାରୁଥିବା ଲୋକ ଓ ମରୁଥିବା ଲୋକ ଉଭୟଙ୍କ ଭିତରେ ଭଗବାନ୍ ହିଁ ଅଛନ୍ତି, ଯେହେତୁ ସେ ସର୍ବବିଦ୍ୟମାନ ।

ସଞ୍ଜୟ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ପରବର୍ତୀ ବର୍ଣ୍ଣନାକୁ ଯଥାର୍ଥ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

Question ୭ ।
ପଠିତ କବିତା ଅବଲମ୍ବନରେ ସଞ୍ଜୟଙ୍କର ଆତ୍ମ ଜିଜ୍ଞାସାର ସ୍ଵରୂପ ଆକଳନ କର ।
ଉ –
୬ନଂ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ ।

Question ୮ ।
‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାର ସାର୍ଥକତା ନିରୂପଣ କର ।
ଉ –
ଆଧୁନିକ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟକୁ ନୂତନ ଆଙ୍ଗିକ ଓ ନୂତନ ଶୈଳୀର ନବ ଉନ୍ମେଷର ଋଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ଏହି ଶୈଳୀ ହେଉଛି ମେଟାଫିଜିକାଲ ଶୈଳୀ । ଏହି ଶୈଳୀର ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ଯେ, ଏହା ଆବେଗ ସହିତ ମନନଶୀଳତାର ଗଭୀର ସମନ୍ବୟରେ ପରିପୁଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ । ଭାବାବେଗକୁ ଯୁକ୍ତିନିଷ୍ଠଭାବରେ ପରିପ୍ରକାଶ କରିବାହିଁ ମେଟାଫିଜିକାଲ ଶୈଳୀର ସ୍ଵାତନ୍ତ୍ର୍ୟ । କବିଙ୍କ ରଚିତ ‘କାଳପୁରୁଷ’ କାବ୍ୟ ଏହି ଶୈଳୀର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ, ଯାହାର ଜୀବନ୍ତ ମନୋଜ୍ଞ ଶୈଳୀ ନେଇ କାବ୍ୟଟିକୁ ଥରେ ପଢ଼ିଲେ ମଧ୍ୟ ତୃପ୍ତି ଆସେ ନାହିଁ । ଭାଷାର କ୍ଲିଷ୍ଟତା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସାବଲୀଳତା ଏବଂ ଭାବର ଆବେଗରେ ବୌଦ୍ଧିକତା, ଯୁକ୍ତିନିଷ୍ଠତା ‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତାଟିକୁ ଶ୍ରୀସମ୍ପନ୍ନ ପାଠକଲେ ଖୁବ୍ କମ୍ ସମୟରେ ସମଗ୍ର କବିତାର ଭାବଧାରାକୁ ସହଜରେ ମଧ୍ୟ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରି ପାରିଥାଏ ।

ଯୁଦ୍ଧରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ବିଷାଦ ଯୋଗଖଣ୍ଡନ, ସଞ୍ଜୟଙ୍କ ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟିରେ ମଣିଷର ସର୍ବକାଳୀନ ଯୁଦ୍ଧଚିନ୍ତାକୁ ସ୍ୱଚ୍ଛଳ, ସାବଲୀଳ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରାଯାଇଛି । କବିତାର ପ୍ରଥମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମନରୁ ମୋହଭାବ ଦୂରେଇ ଗଲାପରେ, ତାଙ୍କ ଜୀବନକୁ ସେ ଭିନ୍ନ ଭାବରେ ମୂଲ୍ୟାୟନ କରିଛନ୍ତି । କାରଣ ତାଙ୍କର କୌଣସି ବିଚାରବୋଧ ନାହିଁ । ବରଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ବକ୍ତୃତା ଓ ଅକାଟ୍ୟ ଯୁକ୍ତି, ତାଙ୍କ ମନରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାରକୁ ଦୂରେଇ ଦେଇଛି । ଫଳରେ ତାଙ୍କ ମନରେ ଆସିଥିବା କ୍ଲବତା, ଜଡ଼ତା ଅପସରି ଯାଇଛି । ହାତ ହୋଇଛି ତାଙ୍କର ବଜ୍ର ପରି, ଛାତି ହୋଇଛି ତାଙ୍କର ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି । କବି ଏହାକୁ ସ୍ପଷ୍ଟକରି କହିଛନ୍ତି –

“ମହାଶୟ
ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ବୁଝୁଛି, ବନ୍ଧୁଜ୍ଞାତି ନରହତ୍ୟା ଧର୍ମ କ୍ଷତ୍ରିୟର
ଅନନ୍ତ ମୁକ୍ତିର ଦ୍ଵାର ଭେଦ କରିଯିବା ପାଇଁ
ଏତ ମହାଯୋଗର ସାଧନା ।”

କବିତାର ଦ୍ବିତୀୟ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ, ସଞ୍ଜୟ ସର୍ବକାଳୀନ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ନେଇ ବିଚାର କରିଛନ୍ତି । ସେ କହିଛନ୍ତି ମନୁଷ୍ୟର ଯୁଦ୍ଧକାଳୀନ ପ୍ରବୃତ୍ତି ଚିରନ୍ତନ । ଧର୍ମ, ଜାତି ଓ ଦେଶ ତଥା ଆଦର୍ଶର ଦ୍ଵାହିରେ ପୃଥ‌ିବୀରେ ଚିରକାଳ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଛି ଓ ହେଉଥ‌ିବ । ଏ ଯୁଦ୍ଧର ମୂଳ ହେଉଛନ୍ତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ । କାରଣ ସବୁର ମଧ୍ୟରେ ସେ ବିଦ୍ୟମାନ ହୋଇ, ସବୁକିଛି କରିଥା’ଛି ।

କବିତାଟି କେବଳ ଆର୍ଥିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ସାର୍ଥକ ନୁହେଁ, ଆଙ୍ଗିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ମଧ୍ୟ ଏହାର ସାର୍ଥକତା ବିଚାର କରାଯାଇପାରେ, ଆଙ୍ଗିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏଥରେ ମିଥ୍, ଚିତ୍ରକଳ୍ପ ଓ ଗଦ୍ୟଛନ୍ଦର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଛି । ‘ଶିକ୍ଷା’, ‘ବକ୍ତୃତା’, ‘ଯୁକ୍ତି’ ଶବ୍ଦକୁ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଭାବରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଛି । ‘ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧାରର ଘୋର ପ୍ରହେଳିକା’, ‘ତା’ର ତୀବ୍ର ଦହନରେ ହାତମୁଠା ଟାଣ ମୋର ହୋଇଆସେ ବଜ୍ରପରି’, ‘ମୋ ହୃଦୟ ଲୌହପିଣ୍ଡପରି’, ‘ମୋ ଧନୁର ହୁଙ୍କାରରେ ଆପଣଙ୍କ ଶଙ୍ଖଧ୍ୱନି’ –

“ବାରମ୍ବାର ପିତା ପୁତ୍ର ପିତୃବ୍ୟ ହତ୍ୟାରେ
ଜର୍ଜରିତ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଫେରୁଥୁବ ପୃଥ‌ିବୀକୁ
ଅନ୍ତହୀନ ସମୟର ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ବିକୃତି ବ୍ୟାପ୍ତିରେ ।

ମୋଟ ଉପରେ କବିତାଟିରେ କବି ‘ମଣିଷର ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରବୃତ୍ତି’, ‘ମାରୁଥିବା ଲୋକ ଏବଂ ମରୁଥିବା ଲୋକ ଉଭୟଙ୍କ ଭିତରେ ଭଗବାନ୍‌ଙ୍କର ଅବସ୍ଥିତି’ ଆଦି ଯଥାର୍ଥ ଭାବେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି । ନାମକରଣ ଦୃଷ୍ଟିରୁ କବିତାଟି ମଧ୍ୟ ସାର୍ଥକ ବୋଲି ବିଚାର କରାଯାଇପାରେ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

କବି ପରିଚିତି :

କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ମହାନ୍ତି ୧୯୨୪ ମସିହାରେ ଜଗତ୍‌ସିଂହପୁରର ନାଗବାଲିଠାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରି ୨୦୦୪ ମସିହାରେ ଇହଲୀଳା ସମ୍ବରଣ କରିଥିଲେ । ଜଣେ ଇଂରାଜୀ ସାହିତ୍ୟର ଅଧ୍ୟାପକ ଭାବରେ ସେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ମାତୃଭାଷାର ମୋହକୁ ସେ ଅତି ନିବିଡ଼ଭାବରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଥିଲେ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ କବିଙ୍କର ଅଗାଧ ପାଣ୍ଡିତ୍ୟ ଓ ମାତୃଭାଷା ପ୍ରତି ଅସୀମ ପ୍ରୀତି ହିଁ ତାଙ୍କୁ ଜଣେ ଲବ୍ଧପ୍ରତିଷ୍ଠ କବିର ଗୌରବରେ ଗୌରବାନ୍ବିତ କରିଥିଲା । କବିଙ୍କର କବିତ୍ଵର ଆଦ୍ୟସ୍ତବକ ଥିଲା ‘ନୂତନ କବିତା’ ନାମରେ ତାଙ୍କର ଏକ କବିତା ସଙ୍କଳନ । ୧୯୪୮ ରୁ ୧୯୫୫ ମଧ୍ୟରେ ଲିଖ୍ କବିଙ୍କର ସମସ୍ତ କବିତାର ଏହା ଏକ ସାମଗ୍ରିକ ରୂପ ।

ଏହାର ପରବର୍ତ୍ତୀ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ କବିଙ୍କର ଅନ୍ୟ ଏକ ସାହିତ୍ୟିକ କୃତି ହୁଏ ‘ସମୁଦ୍ରସ୍ନାନ’ ନାମକ ଏକ କବିତାଗ୍ରନ୍ଥ । ଏହି କବିତା ସଙ୍କଳନରେ କବିଙ୍କର ‘କାଳପୁରୁଷ’ ନାମରେ ଏକ ସୁଦୀର୍ଘ ଓ ମନୋଜ୍ଞ କବିତା ରହିଅଛି; ଯାହା କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦଙ୍କର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାର୍ଥକକୃତି କହିଲେ ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବନାହିଁ । ଏହି କବିତାର ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ଓ ସ୍ଵାତନ୍ତ୍ର୍ୟ ପାଇଁ କବି କାଳଜୟୀ ହୋଇଛନ୍ତି । ଏହା ଏକ ସୁଦୀର୍ଘ କବିତା ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଏହାର ଚମତ୍କାରିତା ଏପରି ଯେ ଥରେ ପଢ଼ିଲେ ମଧ୍ୟ ତୃପ୍ତି ଆସେ ନାହିଁ । ପାଠକ ବାରମ୍ବାର ଏହି କବିତାକୁ ଆବୃତ୍ତି କରିବାପାଇଁ ଆଗ୍ରହୀ ହୁଏ । ଗୁରୁପ୍ରସାଦଙ୍କର ଏହି କବିତାରେ ଶୈଳୀ ଆଧୁନିକ ମେଟାଫିଜିକାଲ ଶୈଳୀ ଓ ଆଙ୍ଗିକରେ ନୂତନ ରୂପରେଖ ନେଇ ଏହା ଏତେ ଜୀବନ୍ତ ଯେ ପାଠକର ପଠନ ରୁଚିକୁ ଏହା ଅଭିବୃଦ୍ଧି କରିଦିଏ । ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ଯଦି ଅନ୍ୟକୌଣସି କବିତା ନଲେଖୁ ଏକମାତ୍ର ଏହି ଗୋଟିଏ କବିତାରେ ସ୍ରଷ୍ଟା ଥା’ନ୍ତେ, ତେବେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଓ ଗୌରବ ଅମ୍ଳାନ ରହିଥା’ନ୍ତା ।

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ନୂତନ ଶୈଳୀ ଓ ଭାବଧାରାର ପ୍ରଚଳନ ପାଇଁ କବି ଗୁରୁପ୍ରସାଦଙ୍କ ସାର୍ଥକ ସୃଷ୍ଟି ଏହି ‘କାଳପୁରୁଷ’ ଅନନ୍ୟ । ମେଟାଫିଜିକାଲ ଶୈଳୀକୁ ହିଁ କବି କବିତା ରଚନା କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଶସ୍ତ ଶୈଳୀରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ସମଗ୍ର ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟକୁ ଏହି ଶୈଳୀ ନବଦିଗନ୍ତର ସୂଚନା ପ୍ରଦାନ କରିଅଛି । ଗୁରୁପ୍ରସାଦଙ୍କ ପୂର୍ବରୁ କବି ସଚ୍ଚି ରାଉତରାୟ ଏହି ଶୈଳୀକୁ ଆଧାର କରି କବିତା ରଚନା କରୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଗୁରୁପ୍ରସାଦଙ୍କ କବିତାର ଗୀତିମୟତା ଓ ଛନ୍ଦରେ ନୂତନ ରସବୋଧ ପାଇଁ ସେ ଏକ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଶ୍ରେଣୀ ଚେତନାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଛନ୍ତି ।

ପ୍ରାଚ୍ୟ ଓ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସମ୍ମିଳିତ ଭାବଧାରାକୁ ନେଇ କବି ଗୁରୁ ମହାନ୍ତିଙ୍କ ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟି ଆଧୁନିକ ଜୀବନର ଅବସାଦ, ଉଦ୍‌ବିଗ୍ନତା, ଅନିଶ୍ଚିତତା, ଅବକ୍ଷୟତା ପ୍ରଭୃତିର ବାସ୍ତବ ରୂପଚିତ୍ରକୁ ପରିସ୍ଫୁଟିତ କରିଥାଏ । ଆଧୁନିକ ମାନବ ଦୁଶ୍ଚିନ୍ତା, ଆଶଙ୍କା, ହିଂସା, ଦ୍ବେଷ, ଭୟ ଓ ପରଶ୍ରୀକାତରତାର ଶିକାର ହୋଇପଡ଼ିଛି । ଯୁଦ୍ଧର ବିଭୀଷିକା ସୁନ୍ଦର ପୃଥ‌ିବୀକୁ ଧ୍ବସ୍ତ ବିଧ୍ବସ୍ତ କରିଦେଇଛି । ମାନବିକତାର ମହତ୍ତ୍ବ ବିପର୍ଯ୍ୟସ୍ତ । ଯୁଦ୍ଧର ଆଶାଙ୍କାରେ ପୃଥ‌ିବୀର ଶାନ୍ତି ବ୍ୟାହତ ।

ମଣିଷ ନରପିଶାଚ ହୋଇ ଦାନବୀୟ ଗୁଣଗୁଡ଼ିକୁ ଆଦରି ନେଇଛି । ସ୍ନେହ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ମୈତ୍ରୀ ଓ କରୁଣାକୁ ନିର୍ବାସନ ହୋଇଛି । ଈଶ୍ଵରପ୍ରୀତି, ସାଂସ୍କୃତିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ଓ ନୈତିକତାର ମାନଦଣ୍ଡ ହ୍ରାସ ପାଇଛି । ଦୁଇ ଦୁଇଟା ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧର ବିଭୀଷିକାରେ ମାନବ ବ୍ୟସ୍ତ ବିବ୍ରତ ହୋଇପଡ଼ିଛି । ମାନବ ସମାଜର ଏହି କରୁଣ ପରିଣତିକୁ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ବଳବତ୍ତର ରହିଛି । କବିଙ୍କର ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ମଧ୍ୟରେ କବିତାଗ୍ରନ୍ଥ ‘ସମୁଦ୍ରସ୍ନାନ’ ଏକ ଅଭୂତପୂର୍ବ ସୃଷ୍ଟି । ଏଥରେ ସ୍ଥାନିତ ଶାନ୍ତି ବ୍ୟାହତ ।

କବିତାର ପୃଷ୍ଠଭୂମ :

‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର’ ସମ୍ବାଦ କବିତାଟି କବିଙ୍କର ‘ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଅଭିସାର’ କବିତା ପୁସ୍ତକର ଅନ୍ୟତମ କବିତା । ମହାଭାରତ ମହାସମରରେ ଘଟିଯାଇଥ‌ିବା ଯୁଦ୍ଧ ଓ ତାହାର ଭୟଙ୍କର ପରିବେଶ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ଅନ୍ଧ ଥ‌ିବାରୁ ଦେଖିପାରୁନଥିଲେ । ମାତ୍ର ବ୍ୟାସଦେବଙ୍କ ପ୍ରସାଦରୁ ସଞ୍ଜୟ ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି ଲାଭ କରିଥିବାରୁ, ସେ ଯୁଦ୍ଧର ସମସ୍ତ ଘଟଣାକୁ ଦେଖିପାରୁଥିଲେ ଏବଂ ତାହାକୁ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ ଶୁଣାଉଥିଲେ । ଏହି ପୃଷ୍ଠଭୂମି ଉପରେ ଗୁରୁପ୍ରସାଦ ରଚନା କରିଛନ୍ତି ‘ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ’ କବିତା । ଏଥ‌ିରେ କବି ଯୁଦ୍ଧର ମିଥ୍ ବ୍ୟବହାର କରି ପ୍ରତିପାଦନ କରିଛନ୍ତି ଯେ ମନୁଷ୍ୟର ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରବୃତ୍ତି ଚିରନ୍ତନ । ଧର୍ମ, ଜାତି ଓ ଦେଶ ତଥା ଆଦର୍ଶର ଦ୍ଵାହିରେ ପୃଥ‌ିବୀର ଚିରକାଳ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଯୁଦ୍ଧ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଛି ଓ ହେଉଥ‌ିବ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

କବିତାର ସାରକଥା :

ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ଚାଲିଛି । ସେହି ଯୁଦ୍ଧରେ କୌରବ ଓ ପାଣ୍ଡବମାନେ ପରସ୍ପରର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଛନ୍ତି । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ରଥରେ ସାରଥ ସାଜିଛନ୍ତି, ଯୁଦ୍ଧର ବାସ୍ତବ ନିୟନ୍ତ୍ରଣକାରୀ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ । ଅର୍ଜୁନ ଦେଖୁଛନ୍ତି ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରିୟ ପରିଜନଙ୍କୁ । ପ୍ରିୟ ପରିଜନ ଓ ତାଙ୍କର ନିଜର ମଣିଷଙ୍କୁ ମାରି ଯୁଦ୍ଧରେ ଜୟଲାଭ କରିବାକୁ ସେ ଚାହିଁନାହାଁନ୍ତି । ତାଙ୍କ ମନରେ ଆସିଛି ଦୁଃଖ ଓ ହତାଶାଭାବ । ସେ ବିଷାଦ ଭାବରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ କହିଛନ୍ତି, ଆଉ ଏ ଯୁଦ୍ଧ ସେ କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ପ୍ରିୟଜନଙ୍କୁ ସେ ଯୁଦ୍ଧରେ ମାରିପାରିବେ ନାହିଁ । ଯୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରିୟଜନଙ୍କୁ ମାରି ରାଜ୍ୟ ଭୋଗ କରିବାର ଅଭିଳାଷ ତାଙ୍କର ନାହିଁ । ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଯୁଦ୍ଧ ପ୍ରତି ଏତାଦୃଶ ବିମୁଖତା ଦେଖ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ତାଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ସାହିତ କରିଛନ୍ତି । ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ ଦେଇ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ହେବାପାଇଁ ଉଦ୍‌ବୋଧନ ଦେଇଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷା, ଉଦ୍‌ବୋଧନ ଓ ପ୍ରରୋଚନାରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ବିଷାଦଭାବ ଖଣ୍ଡିତ ହୋଇଛି । ତାଙ୍କ ମନରେ ଯେଉଁ ଜଡ଼ ଭାବ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥୁଲା, ତାହା ଅପସରି ଯାଇଛି । ସେ ପୁନର୍ବାର ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଛନ୍ତି । ଫଳରେ ସେ ମହାସମରରେ ପ୍ରକୃତ କ୍ଷତ୍ରିୟର ଭାବ ପରିପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।

‘ଶ୍ରୀମଦ୍‌ଭଗବଦ୍‌ଗୀତା’ରେ ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗ ବିଶେଷ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କିପରି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ବିଷାଦଭାବକୁ ଦୂରେଇ ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହା ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇଛି । ଆଲୋଚ୍ୟ କବିତାର ପ୍ରଥମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ, ଅର୍ଜୁନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଯାହା କହିଛନ୍ତି, ତାହାକୁ କବି ଯଥାର୍ଥ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି । ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ଏହି ବକ୍ତବ୍ୟକୁ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ନିକଟରେ ଅବିକଳ ପରିପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।

ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ କହିଛନ୍ତି, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଶିକ୍ଷା ଥିଲା ଅତି ଚମତ୍କାର । ଯୁକ୍ତି ଥିଲା ନିହାତି ଅକାଟ୍ୟ । ବକ୍ତୃତା ଥିଲା ମର୍ମସ୍ପର୍ଶୀ । ସେହି ଶିକ୍ଷା, ସେହି ଯୁକ୍ତି ଓ ସେହି ବକ୍ତୃତାରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ବଦଳିଯାଇଛି । ତାଙ୍କ ମନରୁ ମୋହରୂପୀ ଅନ୍ଧକାର ଦୂରେଇଯାଇଛି । ସମ୍ପର୍କର ପ୍ରହେଳିକା ତାଙ୍କ ମନରେ ଆଉ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିନାହିଁ । କାରଣ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଛନ୍ତି, ଯେଉଁ ଯୁକ୍ତି ବତାଇଛନ୍ତି, ତାହା ଥିଲା ମହାଜ୍ଞାନାଲୋକ ସଦୃଶ । ସେହି ଜ୍ଞାନାଲୋକରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କର ବିଗଳିତ ଅବସ୍ଥା ଅପସରିଯାଇଛି । ଯେଉଁ ହାତମୁଠା ମୋହର ପ୍ରଭାବରେ ଶିଥୁଳ ହୋଇଯାଇଥିଲା, ତାହା ହୃଦୟର ତୀବ୍ର ଦହନରେ ଟାଣ ହୋଇଯାଇଛି । କୋମଳ ମନ, ହୃଦୟ ଓ ଶରୀର ବଜ୍ର ଭଳି କଠିନ ହୋଇଯାଇଛି । ହୃଦୟ ଲୌହପିଣ୍ଡ ପରି ଶକ୍ତ ହୋଇଛି । ଧନୁର ତୀର ସବୁ ତୀକ୍ଷ୍ଣଣରୁ ଆହୁରି ତୀକ୍ଷ୍ଣତର ହୋଇଉଠିଛି । ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇସାରିବା ପରେ କ୍ଷତ୍ରିୟର ଧର୍ମ ଯେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା, ତାହା ତାଙ୍କୁ ବିମୋହିତ କରିଛି । ଜାଗତିକ ସମ୍ପର୍କକୁ ସେ ଭୁଲିଯାଇଛନ୍ତି । ଯୁଦ୍ଧରେ ନରହତ୍ୟାକୁ ସେ ଭୂକ୍ଷେପ ନକରି ଆଗକୁ ଅଗ୍ରସର ହେବାପାଇଁ ମନ ବଳାଇଛନ୍ତି । କବିଙ୍କ ଭାଷାରେ ଅର୍ଜୁନ ବୁଝିଛନ୍ତି –

“ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ବୁଝିଛି, ବନ୍ଧୁ ଜ୍ଞାତି ନରହତ୍ୟା ଧର୍ମ କ୍ଷତ୍ରିୟର
ଅନନ୍ତ ମୁକ୍ତିର ଦ୍ଵାର ଭେଦକରି ଯିବାପାଇଁ
ଏ ତ ମହାଯୋଗର ସାଧନା ।”

ମହାଯୋଗୀର ମୁକ୍ତିସାଧନା କଠୋର ହେଲେ ହେଁ, ବରଣୀୟ ବୋଲି ଅର୍ଜୁନ ବୁଝିପାରିଛନ୍ତି ।

କୃଷ୍ଣଙ୍କ ପ୍ରେରଣାରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ, କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଦିବ୍ୟମନ୍ତ୍ରରେ ଅଭିମନ୍ତ୍ରିତ ଅର୍ଜୁନ ବୁଝିଛନ୍ତି, କୃଷ୍ଣ କେବଳ ତାଙ୍କ ରଥରେ ନାହାଁନ୍ତି, ସେ ସର୍ବତ୍ର ବିଦ୍ୟମାନ । ସେ ଅଛନ୍ତି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ତୀରର ତୀକ୍ଷ୍ଣଣ ମୁନରେ, ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଧନୁର ହୁଙ୍କାରରେ, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶଙ୍ଖଧ୍ବନି, ବିକଳାଙ୍ଗ ଆହତ ସୈନିକର ଆଉଁଚିତ୍କାର ଭିତରେ ସେ ରହିଛନ୍ତି । ସେ ମଧ୍ୟ ଅଛନ୍ତି, ଅର୍ଜୁନର ନିର୍ଭୟ ଅସୀଘାତରେ କ୍ଷତ ଓ ରକ୍ତ ଭିତରେ। ଅତଏବ ଏ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ କେହି ମରୁନାହାଁନ୍ତି କିମ୍ବା କେହି କାହାକୁ ମାରୁନାହାଁନ୍ତି; ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ରହିଛନ୍ତି, ଏକମାତ୍ର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ। ସୁତରାଂ ମାରୁଥିବା ଓ ମରୁଥିବା ଉଭୟ ବ୍ୟକ୍ତିହିଁ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

ଆତ୍ମାର ଅମରସତ୍ତାକୁ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ଅର୍ଜୁନ । ସେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଶିକ୍ଷାରେ ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇ ଜାଣିପାରିଛନ୍ତି, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସବୁଥରେ ଥିଲେ ବି ତାଙ୍କୁ ଶସ୍ତ୍ର ଛିନ୍ନ କରିପାରେ ନାହିଁ, ଅଗ୍ନି ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ତା’ର ଦାହିକା ଶକ୍ତିରେ ଭସ୍ମ କରିଦେଇ ପାରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧର କୌଣସି ସତ୍ୟତା ନାହିଁ । ଆସନ୍ନ ଭୟାବହ ପରିସ୍ଥିତି, ରକ୍ତପାତ ଓ ଅସୀଘାତଜନିତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସବୁକିଛି ମିଛ । ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ଏକ ମିଥ୍ୟା, ମାୟା ମୋହର ପ୍ରହେଳିକା ମାତ୍ର । ସେହି ଯୁଦ୍ଧରେ ଏକମାତ୍ର ସତ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ । ସେ ହିଁ ସବୁରି ଭିତରେ ନିଜର ସତ୍ତା ପରିପ୍ରକାଶ ଓ ପରିପ୍ରଚାର କରିଥା’ନ୍ତି । ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ଘୋଡ଼ାର ଫ୍ରେଷାରବରେ, ବିଧବାର କୋହଯନ୍ତ୍ରଣାରେ, ଅସହାୟ ଶିଶୁର କ୍ରନ୍ଦନରେ ଅଥବା କବନ୍ଧ ନାଚରେ ଏପରିକି ପ୍ରିୟ ପରିଜନ, ବନ୍ଧୁଜ୍ଞାତି, ସଖା ସହୋଦର, ମାତୁଳ ପିତୃବ୍ୟ ଆଦି ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ସେ ରହିଛନ୍ତି । ସେ ରହିଛନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କ ହତ୍ୟା ଭିତରେ । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରେ ଓ ହତ୍ୟାକାରୀ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ ସେ ନିଜେ । କବିଙ୍କ ଭାଷାରେ –

“ସତ୍ୟ ସତ୍ୟ ଏକମାତ୍ର ସତ୍ୟ ହିଁ ଆପଣ
ବନ୍ଧୁଜ୍ଞାତି ସହୋଦର, ମାତୁଳ, ପିତୃବ୍ୟ
ସମସ୍ତେ ଆପଣା ପୁଣି, ସମସ୍ତଙ୍କ ହତ୍ୟାରେ ଆପଣ ।”

ହୋଇଛନ୍ତି । ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମାନସିକତା ବଦଳିଯିବା ପରେ ଭଗବାନ୍ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କୁରୁସୈନ୍ୟ ଆଡ଼କୁ ରଥ ବାହି ନେଇଛନ୍ତି । ସେତେବେଳକୁ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ମୁହଁରୁ ବିଷାଦର କାଳିମା ଦୂରେଇ ଯାଇଛି । ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଦେଖାଦେଇଛି କ୍ରୂର ହସ । ଚକ୍ଷୁରେ ଦେଖାଦେଇଛି ନିଷ୍ଠୁରତାର ଜ୍ଵଳନ୍ତ ପ୍ରକାଶଭଙ୍ଗୀ ।

କବିତାର ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କ ଆଗରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିଛନ୍ତି ନିଜସ୍ବ ଉକ୍ତ । ସେ ଯୁଦ୍ଧର ରହସ୍ୟ ଓ ସର୍ବକାଳୀନତାକୁ ନିଜ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀରେ ବିଚାର କରିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ବକ୍ତୃତା, ଉଦ୍‌ବୋଧନ ଓ ଉତ୍ସାହ ବାକ୍ୟ (ପେପ୍‌ଟକ) ଦ୍ଵାରା ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧର ପରିସମାପ୍ତି ହୋଇଛି । କୌରବପକ୍ଷ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାଣ୍ଡବପକ୍ଷର ବିଜୟ ହୋଇଛି । ସଞ୍ଜୟ କିନ୍ତୁ ଯୁଦ୍ଧର ପ୍ରାସଙ୍ଗିକତା ଅନୁଶୀଳନ କରି ବହୁଆଗକୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି । ଯୁଦ୍ଧର ଭବିଷ୍ୟତ ବଖାଣି ବସିଛନ୍ତି । ସେ କହିଛନ୍ତି, ଯୁଦ୍ଧ, ହିଂସା, ରକ୍ତପାତ, ଭୟ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ପରିସମାପ୍ତି କେବେ ଆସୁନାହିଁ । ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ଦୃଷ୍ଟିହୀନ ଥିବାରୁ ତାଙ୍କର ଦର୍ଶନ ଶକ୍ତି ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ଅନ୍ଧାର ତଳେ ରହିଥିବାରୁ, ସେ ହୁଏତ ବୀରଗାଥା, ବୀରଧର୍ମ ଜାଣିବାକୁ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିପାରନ୍ତି । ମାତ୍ର ସବୁକିଛି ସର୍ବକାଳୀନ ବୋଲି ସଞ୍ଜୟ ଅନୁମାନ କରି ନେଇଛନ୍ତି । ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ମଧ୍ୟ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ବାରମ୍ବାର ଯନ୍ତ୍ରଣା, କ୍ଷତ, ଆଘାତ, ରକ୍ତପାତ ଓ ବିପ୍ଳବର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇଛି । ଏଥୁରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବାପାଇଁ ବହୁ ଶ୍ରମ, ବହୁ ଚେଷ୍ଟା, ଯୁଗଯୁଗ ଧରି ଚାଲିଛି । ମାତ୍ର ଶେଷରେ ସେହି ଭୟ, ସେହି ହତ୍ୟା ଓ ମଣିଷର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅବିରତ ପରିତୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଛି ।

ସଞ୍ଜୟ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ଏ ସମରର ଅନ୍ତ ଘଟୁନାହିଁ । ବରଂ ରାଜା, ପ୍ରଜା, ସୈନ୍ୟ, ସାମନ୍ତ ଓ ସମରସଜ୍ଜାର ଅନ୍ତ ଘଟୁନାହିଁ । ସମସ୍ତେ ଯାଉଛନ୍ତି ଓ ବାରମ୍ବାର ପୃଥ‌ିବୀକୁ ଫେରି ଆସୁଛନ୍ତି, ମହାସମରରେ ଉପନୀତ ହେବାପାଇଁ । ଧର୍ମ ପାଇଁ, ଜାତି ପାଇଁ, ଦେଶ ପାଇଁ, ଆଦର୍ଶ ପାଇଁ, ପିତା, ପୁତ୍ର ଓ ପିତୃବ୍ୟଙ୍କ ହତ୍ୟାରେ ଏ ପୃଥ‌ିବୀ ବାରମ୍ବାର କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ପରିଣତ ହେଉଛି । ଶେଷରେ ସଞ୍ଜୟ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କୁ କହିଛନ୍ତି, ସବୁ ଯୁକ୍ତି, ସବୁ ତର୍କ, ସବୁ ବକ୍ତୃତା ଓ ସବୁ ଉଦ୍‌ବୋଧନର କୌଣସି ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ । କାରଣ ସବୁ ମୂଳରେ ରହିଛନ୍ତି ଭଗବାନ୍ କୃଷ୍ଣ ବାସୁଦେବ । ସେହି ବାସୁଦେବ କୃଷ୍ଣ ପୃଥ‌ିବୀରେ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ସହାବସ୍ଥାନ ପାଇଁ, ନିଜେ କେତେଥର ଏହିପରି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରୁଥ‌ିବେ ? କାରଣ ଏଭଳି ଉକ୍ତିରେ କବି ସ୍ଵୀକାର କରିଛନ୍ତି, ମାରୁଥିବା ଲୋକ ଏବଂ ମରୁଥିବା ଲୋକ ଉଭୟଙ୍କ ଭିତରେ ଭଗବାନ୍ ହିଁ ଅଛନ୍ତି; ଯେହେତୁ ସେ ମାତ୍ର ଶେଷରେ ସେହି ଭୟ, ସେହି ହତ୍ୟା ଓ ମଣିଷର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅବିରତ ପରିତୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଛି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ

କଠିନ ଶବ୍ଦାର୍ଥ ଓ ସୂଚନା :

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 10 ସଞ୍ଜୟ ଓ ଧୃତରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ବାଦ - 1

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

Odisha State Board CHSE Odisha Class 12 Logic Solutions Unit 4 ମିଲ୍‌ଙ୍କ ପରୀକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି, ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ Short & Long Answer Questions.

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଉତ୍ତରମୂଳକ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର
A. ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଟିପ୍‌ପଣୀ ଲେଖ ।

1. ନିରସନ ନିୟମ :
Answer:
(କ) ଯେଉଁ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ବାଦ୍ ଦେଲେ ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ବା କାର୍ଯ୍ୟ ଘଟିଥାଏ, ତାହା ଘଟଣାର କାରଣ ବା ଆଂଶିକ କାରଣ ହୋଇନଥାଏ ।
(ଖ) ଯେଉଁ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ବାଦ୍ ଦେବାରୁ କାର୍ଯ୍ୟର କାରଣ ଅନ୍ତର୍ଦ୍ଧାନ ହୁଏ ସେହି ପରିସ୍ଥିତି କାର୍ଯ୍ୟର କାରଣ ବା କାରଣଂଶ ଅଟେ ।
(ଗ) ଯଦି ଗୋଟିଏ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟୁଥାଏ, ତେବେ ଉଭୟ କାର୍ଯ୍ୟ କାରଣ ସୂତ୍ରରେ ସମ୍ବନ୍ଧାନ୍ବିତ ।

2. ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ନିରସନ ନିୟମ :
Answer:
‘ଯେଉଁ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ବାଦ୍ ଦେଲେ ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ବା କାର୍ଯ୍ୟ ଘଟିଥାଏ, ତାହା ଘଟଣାର କାରଣ ବା ଆଂଶିକ କାରଣ ହୋଇନଥାଏ ।’’ ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଏହି ୧ମ ନିରସନ ନିୟମ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ।

3. ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ପ୍ରତୀକ ଉଦାହରଣ :
Answer:
ପୁ ର୍ବ ଗ ————- ଅ ନୁ ଗ
କ ଖ ଗ ———— ପ ଫ ବ
କ ଚ ଛ ————- ପ ବ ଭ
ପ ର ଳ ————- କ ଜ ଝ
‘କ’ ହେଉଛି ‘ପ’ର କାରଣ ବା ‘ପ’ ହେଉଛି ‘କ’ର କାର୍ଯ୍ୟ ।

4. ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
Answer:
(୧) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିକୁ ଏକଧା ଅନ୍ବୟ
(୨) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ।
(୩) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ଆବିଷ୍କାର ପଦ୍ଧତି ।
(୪) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସର୍ବଦା ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟେ ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

5. ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ପ୍ରୟୋଗ କ୍ଷେତ୍ର ବ୍ୟାପକ ଅଟେ ।
(୨) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି କାର୍ଯ୍ୟରୁ କାରଣ ଓ କାରଣରୁ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଗତି କରିଥାଏ ।
(୩) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ପ୍ରକଳ୍ପ ରଚନା କରେ ।

6. ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ଅସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାବାଦଜନିତ ସଙ୍କଟରୁ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।
(୨) ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ଅନବେକ୍ଷଣ ଦୋଷ ରହିଥ‌ିବାର ସମ୍ଭାବନା ଥାଏ ।
(୩) ଏହି ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଓ ଉପକାରଣ ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ପାର୍ଥକ୍ୟ ସୁସ୍ପଷ୍ଟ କରିପାରେ ନାହିଁ ।

7. ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
Answer:
(୧) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିକୁ ଏକଧା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ।
୨) ଏହା ଏକ ପରୀକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ।
(୩) ଏହା ଏକ ପ୍ରାମାଣିକ ପଦ୍ଧତି ।

8. ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିରେ ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଥାଏ ।
(୨) ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିଶ୍ଚିତ ସତ୍ୟତାମୂଳକ ଅଟେ ।

9. ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଅସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାଜନିତ ଦୋଷରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।
(୨) ଏହାକୁ ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇ ନ ପାରେ ।
(୩) ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ‘ଅତଃ ପରଂ ତସ୍ମାଦତଃ’ ଦୋଷ ଜାତ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଥାଏ ।

10. ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
Answer:
(୧) ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିକୁ ଦ୍ଵିଧାନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ।
(୨) ଏହା ଏକ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ।
(୩) ଏହାକୁ ଗୋଟିଏ ପ୍ରମାଣ ପଦ୍ଧତି ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ ।

11. ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିର ସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିକୁ ପରୀକ୍ଷଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରେ ।
(୨) ଏହି ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାବାଦଜନିତ ଦୋଷରୁ ମୁକ୍ତ ଅଟେ ।
(୩) ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଅଧ‌ିକ ବିଶ୍ଵାସଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ ।

12. ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିର ଅସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଓ ସହାବସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ପାର୍ଥକ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବାରେ ଅସମର୍ଥ ହୋଇଥାଏ।
(୨) ଏହି ପଦ୍ଧତି ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇପାରେନାହିଁ ।
(୩) ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

13. ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
Answer:
(୧) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିକୁ ‘ପରିସଂଖ୍ୟାନ ପଦ୍ଧତି’ ବା ‘ରେଖାଚିତ୍ର ପଦ୍ଧତି’ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।
(୨) ଏହି ପଦ୍ଧତି ଅନ୍ବୟ ବା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ରୂପାନ୍ତର ଅଟେ ।
(୩) ଏହା ଏକ ଆବିଷ୍କାର ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ।

14. ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିର ସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିକୁ ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ ।
(୨) ଏହା ଏକ ଆବିଷ୍କାର ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ।
(୩) ଏହାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ ।

15. ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିର ଅସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ଏହା ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସୀମା ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥାଏ ।
(୨) ଏହାକୁ ଗୁଣାତ୍ମକ ପରିବର୍ତ୍ତନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ ।
(୩) ଏହି ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାଜନିତ ଦୋଷରୁ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।

16. ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
Answer:
(୧) ଏହା ଏକ ଆବିସ୍କାର ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ।
(୨) ଏହାକୁ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଏକ ବିଶେଷ ପ୍ରକାରଭେଦ ଭାବେ ସ୍ଵୀକାର କରାଯାଏ ।
(୩) ଏହା ଗୋଟିଏ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ।

17. ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିର ଅସୁବିଧା :
Answer:
(୧) ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବହୁକାରଣତାଜନିତ ଦୋଷରୁ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।
(୨) ଏହାକୁ ସବୁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ ।

18. ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ :
Answer:
ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଲା କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ପର୍କକୁ ଆବିଷ୍କାର କରିବା । ଏହା ଲୌକିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଠାରୁ ପୃଥକ୍ ଅଟେ ।

19. ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଲକ୍ଷଣ :
Answer:
(୧) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଘଟଣାଟି ବିଷୟରେ ଏକ ସ୍ପଷ୍ଟ ଧାରଣା ପ୍ରଦାନ କରେ ।
(୨) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନରେ ଘଟଣାଟିର କାରଣଟି ପ୍ରମାଣଯୋଗ୍ୟ ହୋଇଥାଏ ।
(୩) ଏହା ମୌଳିକ ସାଦୃଶ୍ୟ

B. ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦର୍ଶାଅ ବା ବୁଝାଅ ।

1. କାହିଁକି ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ବହୁ କାରଣତାବାଦ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୁଏ ?
Answer:
ଯଦି ବିଭିନ୍ନ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ କାର୍ଯ୍ୟ ଅନେକ କାରଣ ଯୋଗୁଁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାଏ, ତେବେ ଏହି ପଦ୍ଧତିଦ୍ଵାରା ସେହି । ଦଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତି ଆବିଷ୍କାର କରିବା ସମ୍ଭବପର ହୋଇପାରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତ କାର୍ଯ୍ୟର ବହୁକାରଣ ଥିବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଏଠାରେ ଗୋଟିଏ ଆକସ୍ମିକ ପରସ୍ଥିତିକୁ କାରଣ ବୋଲି ଧରିନେବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଥାଏ ।

2. କାହିଁକି ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିକୁ ଏକଧା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିକୁ ମେଲୋନ୍ ଏବଂ କଫେ ଏକଧା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । ଏହାର କାରଣ ହେଉଛି ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ସବୁ ପରିସ୍ଥିତି ସମାନ ରହିଲେ ମଧ୍ୟ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରିସ୍ଥିତିରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୋଇଥାଏ, ଯାହା ଘଟଣାର କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ପ୍ରମାଣିତ କରେ ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

3. ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିକୁ କାହିଁକି ‘ରେଖାଚିତ୍ର’ ବା ‘ପରିସଂଖ୍ୟାନ’ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିକୁ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ପଦ୍ଧତି ମଧ୍ୟ କହନ୍ତି । ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ଏବଂ ଅନୁବର୍ତୀ ଘଟଣା ମଧ୍ଯରେ ଦର୍ଶାଇ ହେବ ଏବଂ ରେଖାଚିତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ସୂଚିତ କରିହେବ । ଏହାଦ୍ଵାରା ଜଣେ ଘଟଣାର ବିଶ୍ଳେଷଣ ଏବଂ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରି ଗୋଟିଏ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସ୍ଥାପନ କରିପାରନ୍ତି ।

4. କାହିଁକି ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିକୁ ଗୋଟିଏ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିକୁ ଅନେକ ସମୟରେ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରକାର କହିବାରେ କିଛି ଦୃଢ଼ କାରଣ ନାହିଁ । ଜଣେ କେବଳ ଏହା କହିପାରିବ ଯେ ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତି ଅନ୍ୟ ପରୀକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତିଠାରୁ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତିକୁ ଅଧ୍ଵ ପ୍ରୟୋଗ କରିଥାଏ ।

5. ଲୌକିକ ଓ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ :
Answer:
ସାଧାରଣତଃ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜର ବିଶ୍ଵାସ ବା ବିଚାର ଅନୁସାରେ ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିଥାଏ । ତାହାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନରେ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ତଥ୍ୟ ବା ନିୟମାବଳୀର ଆବଶ୍ୟକତା ନ ଥାଏ । ସେ ନିଜର ଧାରଣା ଅନୁସାରେ ଘଟଣାକୁ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବାପାଇଁ ଚେଷ୍ଟାକରେ । ଏହାକୁ ଲୌକିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ କୁହାଯାଏ ।
ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ – ରାହୁ ଗ୍ରାସଦ୍ୱାରା ଚନ୍ଦ୍ରଗ୍ରହଣର ବ୍ୟାଖ୍ୟା, କେତୁ ଗ୍ରାସଦ୍ୱାରା ସୂର୍ଯ୍ୟୋପରାଗର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ଇତ୍ୟାଦି ।
ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ନିୟମାନୁସାରେ କୌଣସି ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣକୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ କୁହାଯାଏ । ଏହାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସମ୍ପର୍କକୁ ଆବିଷ୍କାର କରିବା ।
ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ଜଣେ ବିଜ୍ଞାନୀ, କେତେକ ନିୟମ ବା ପ୍ରମାଣଯୋଗ୍ୟ ତଥ୍ୟ ବା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଦ୍ଵାରା ଘଟଣାଟିର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିଥାଏ।

ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର

1. ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଉଲ୍ଲେଖ କରି ଏହାର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ପ୍ରଦାନ କର ।
Answer:
ମିଲ୍‌ଙ୍କ ସଂଜ୍ଞା – ‘ଯଦି ତଦନ୍ତାଧୀନ ଘଟଣାର ଦୁଇ ବା ତତୋଽଧିକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମଧ୍ୟରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରିସ୍ଥିତି ସାଧାରଣ, ତେବେ ସେହି ସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତି ଯେଉଁଥ‌ିରେ ସବୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସମାନ, ତାହା ଘଟଣାର କାରଣ (ବା କାର୍ଯ୍ୟ) ଅଟେ ।’
ପ୍ରତୀକ ଉଦାହରଣ :
ପୁର୍ବଗାମା ଘଟଣା ଅନୁଗାମା ଘଟଣା
କ ଗ ଘ ————– ଖ ପ ଫ
କ ଗ ଛ ————– ଖ ବ ଭ
କ ଜ ଝ ————– ଖ ର ଳ
∴ ‘କ’ ‘ଖ’ ର କାରଣ ଅଥବା ‘ଖ’ ‘କ’ ର କାର୍ଯ୍ୟ ।

ମୂର୍ଖ ଉଦାହରଣ :
(୧) ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ଵରର କାରଣ ଜାଣିବାପାଇଁ ମନୋନୀତ କରିଥିବା ସବୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କରେ ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ ଭାବରେ ଦେଖାଗଲା ଯେ ରୋଗୀଙ୍କୁ ‘ଏନୋଫିଲିସ୍’ ମଶା କାମୁଡ଼ିବା ଯୋଗୁଁ ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ଵର ହୋଇଥାଏ ।
(୨) ଗୋଟିଏ ଅଞ୍ଚଳରେ କୃଷି ଉତ୍ପାଦନ କମ୍ ହେବାର କାରଣ ଜାଣିବାପାଇଁ ମନୋନୀତ କରାଯାଇଥି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କରେ ସାଧାରଣ ଭାବରେ ଦେଖାଗଲା ଯେ ସେଠାରେ ପାଣିର ଅଭାବ ରହିଛି । ତେଣୁ ପାଣିର ଅଭାବ କମ୍ ଉତ୍ପାଦନର କାରଣ ବା ଆଂଶିକ କାରଣ ଅଟେ ।

ନିରସନ ନିୟମ :
‘‘ଯେଉଁ ଘଟଣାର ଅନୁପସ୍ଥିତି ସତ୍ତ୍ଵେ କାର୍ଯ୍ୟ ସଙ୍ଘଟିତ ହୁଏ, ତାହା କାର୍ଯ୍ୟର କାରଣ ନୁହେଁ ।’’ ଏହି ନିରସନ ନିୟମ ଉପରେ ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
(୧) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିକୁ ଏକଧା ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ।
ଯଦି ଅନୁଭୂତି କରିଥ‌ିବା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଗୋଟିକରୁ ଅଧ୍ଵ ପରିସ୍ଥିତିରେ ସମ୍ମତ, ତେବେ ତଦନ୍ତାଧୀନ ଘଟଣାର କାରଣ ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିଦ୍ୱାରା ଆବିଷ୍କାର କରିହେବ ନାହିଁ । ଏହି ପଦ୍ଧତି କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରିସ୍ଥିତି ଆବଶ୍ୟକ କରିଥାଏ; ଯାହା ସବୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ସାଧାରଣ ଭାବରେ ଅବସ୍ଥିତ । ଏହି ସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତି ଘଟଣାର କାରଣ ହୋଇଥାଏ । ଯେହେତୁ ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରିସ୍ଥିତି ସମ୍ମତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ କରିଥାଏ, ସେଥ୍ପାଇଁ ତାକୁ ଏକଧା ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ ।

(୨) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ।
ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିରେ ତଦନ୍ତାଧୀନ ଘଟଣାର ଦୁଇଟି କିମ୍ବା ଅଧିକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କେବଳ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣଦ୍ବାରା ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଉଥ‌ିବା ଯୋଗୁଁ ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ । ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ହେବା ଯୋଗୁଁ ତାହାର ପରିସର ଅତି ବ୍ୟାପକ ଅଟେ ।

(୩) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ଆବିଷ୍କାର ପଦ୍ଧତି ।
ଏହି ପଦ୍ଧତିଦ୍ଵାରା କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ ନାହିଁ । ଏହି ପଦ୍ଧତି ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରିଥିବା ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ – ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ଗୋଟିଏ ସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଘଟଣାର କାରଣ ବୋଲି ଆବିଷ୍କାର କରିଥାଏ । ତେଣୁ ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିକୁ ଆବିଷ୍କାର ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ।

ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ଉତ୍କର୍ଷ :
(୧) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ହୋଇଥିବା ଯୋଗୁଁ ତା’ର ପରିସର ବ୍ୟାପକ ଅଟେ । ଯେଉଁ ପରସ୍ଥିତିରେ ପରୀକ୍ଷଣ ସମ୍ଭବ ହୋଇନଥାଏ, ସେଠାରେ ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ।
(୨) ଏହି ପଦ୍ଧତି କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ପ୍ରମାଣିତ ନ କଲେ ମଧ୍ୟ, ତାହା ଘଟଣାର କାରଣ ବିଷୟରେ କିଛି ସଙ୍କେତ ଦେଇଥାଏ ବା କାରଣକୁ ଆବିଷ୍କାର କରିଥାଏ ।
(୩) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିଦ୍ୱାରା ଘଟଣାର କାରଣ ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟ ଆବିଷ୍କାର କରିହେବ । ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ଏଥରେ ଆମେ ଘଟଣାର କାରଣରୁ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟରୁ କାରଣକୁ ଗତି କରିପାରିଥାଉ ।

ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିର ଅପକର୍ଷ :
(୧) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ବହୁ କାରଣତାବାଦ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୁଏ ।
ଯଦି ବିଭିନ୍ନ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ କାର୍ଯ୍ୟ ଅନେକ କାରଣ ଯୋଗୁଁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାଏ, ତେବେ ଏହି ପଦ୍ଧତିଦ୍ଵାରା ସେହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତି ଆବିଷ୍କାର କରିବା ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତି କାର୍ଯ୍ୟର ବହୁକାରଣ ଥୁବା କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୋଇଥାଏ ।

(୨) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିରେ ଅନବେକ୍ଷଣ ଦୋଷର ଆଶଙ୍କା ରହିଛି ।
ଥାଏ । ଏଠାରେ କେତେକ ପ୍ରାସଙ୍ଗିକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଏବଂ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରାଯାଇ ନଥିବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଅନବେକ୍ଷଣ ଦୋଷର ଶିକାର ହୋଇପାରେ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, କାମର ଅଭାବ ହିଁ ଦାରିଦ୍ର୍ୟତାର କାରଣ କହିବାରେ ଅନବେକ୍ଷଣ ଦୋଷ ରହିଛି । ଏହାର କାରଣ କେତେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଏଭଳି ଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ କାମ କରୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଗରିବ ଅଟନ୍ତି ।

(୩) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଏବଂ ଉପକାରଣ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ନିରୂପଣ କରିପାରେ ନାହିଁ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ସାଧାରଣ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ବା ଉପକରଣକୁ ଘଟଣାର କାରଣ ବୋଲି ଆବିଷ୍କାର କରିଥାଏ । କିନ୍ତୁ କାରଣ ସବୁ ପ୍ରାସଙ୍ଗିକ ଉପକାରଣର ସମ୍ମିଶ୍ରଣ । ତେଣୁ ଗୋଟିଏ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି କେବଳ କାରଣର ଅଂଶ ହୋଇପାରେ; କିନ୍ତୁ ତାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କାରଣ କହିବା ଉଚିତ ହେବ ନାହିଁ ।

(୪) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଏବଂ ସହକାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିପାରେ ନାହିଁ । ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ଦୁଇଟି ଘଟଣା ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ଆମେ କାରଣିକତା ସମ୍ବନ୍ଧ ବୋଲି ଧରିନେଉ । କିନ୍ତୁ ବାସ୍ତବରେ ସେ ଦୁଇଟି ଘଟଣା ଗୋଟିଏ କାରଣର ସହକାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇପାରନ୍ତି । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ଦିନ ରାତିର କାରଣ ନିଜ ଅକ୍ଷ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବରେ ଆବର୍ତ୍ତନ କରୁଥିବା ଯୋଗୁଁ ଦିନ ଏବଂ ରାତି ଘଟିଥାଏ ।

(୫) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୁଏ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତି ଅନୁସାରେ ଗୋଟିଏ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅନୁବର୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ରହିଥାଏ । କିନ୍ତୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ଆଉ ଗୋଟିଏ କାର୍ଯ୍ୟ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଥା’ନ୍ତି । ଏହି ସ୍ଥିତିରେ ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିଦ୍ୱାରା ଗୋଟିଏ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତିର କାର୍ଯ୍ୟ ଜାଣି ହେବ ନାହିଁ ।

(୬) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ କେବଳ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟେ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତିଦ୍ଵାରା ଆମେ କେତେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କର ଅନୁଭୂତିରୁ ଘଟଣାର କାରଣ ଆବିଷ୍କାର କରିଥାଉ । କିନ୍ତୁ ଘଟଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତୀୟ ଏଭଳି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଥାଇପାରେ ଯାହା ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରିଥିବା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କଠାରୁ ଭିନ୍ନ ହୋଇଥା’ନ୍ତି । ଏଥୁଯୋଗୁଁ କରିଥିବା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କର ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ ।

2. ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ଉଲ୍ଲେଖ କରି ଏହାର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ପ୍ରଦାନ କର ।
Answer:
ମିଲ୍‌ଙ୍କ ସଂଜ୍ଞା – ‘ତଦନ୍ତାଧୀନ ଘଟଣା ଘଟୁଥ‌ିବା ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଏବଂ ଘଟୁନଥ‌ିବା ଅନ୍ୟ ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ସମସ୍ତ ପରିସ୍ଥିତି ସମାନ ଥାଇ କେବଳ ଏକମାତ୍ର ପରିସ୍ଥିତିରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୋଇଥାଏ, ଯାହା ପ୍ରଥମ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ଉପସ୍ଥିତ ଏବଂ ପର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥାଏ । ପରିସ୍ଥିତି ଯେଉଁଥରେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦୁଇଟି ପୃଥକ୍ ହୋଇଥା’ନ୍ତି, ତାହା ଗୋଟିଏ କାର୍ଯ୍ୟ କିମ୍ବା କାରଣ କିମ୍ବା କାରଣର ଅଂଶ ହୋଇପାରେ ।’’

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ପ୍ରତୀକ ଉଦାହରଣ :
(୧) ପୂର୍ବଗାମୀ ଘଟଣା ଅନୁଗାମା ଘଟଣା
କ ଖ ଗ ——————- ପ ଫ ବ
ଖ ଗ ——————- ଫ ବ
∴ ‘କ’ ‘ପ’ ର କାରଣ ବା ଉପକାରଣ ଅଥବା ‘ପ’ ‘କ’ ର କାର୍ଯ୍ୟ ।
(୨) ପୂର୍ବଗାମୀ ଘଟଣା ଅନୁଗାମା ଘଟଣା
ଖ ଗ —————— ଫ ବ
କ ଖ ଗ ————— ପ ଫ ବ
∴ ‘କ’ ‘ପ’ର କାରଣ ବା ଉପକାରଣ ଅଥବା ‘ପ’ ‘କ’ ର କାର୍ଯ୍ୟ ।

ମୂର୍ଖ ଉଦାହରଣ :
(୧) ଜଣେ ଖେଳାଳିଙ୍କୁ କ୍ଳାନ୍ତ ଦେଖ୍ ଯଦି ତାଙ୍କ ପ୍ରଶିକ୍ଷକ ତାଙ୍କୁ କିଛି ପିଇବା ପାଇଁ ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ଖେଳାଳି ତାହା ପାନ କରି ନିଜକୁ ଶକ୍ତିସମ୍ପନ୍ନ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି, ତେବେ ଖେଳାଳି ପିଇଥବା ଦ୍ରବ୍ୟ ତାଙ୍କ ତୁରନ୍ତ ଶକ୍ତିର କାରଣ ଅଟେ ।
(୨) ଗୋଟିଏ ତରକାରି ସ୍ବାଦିଷ୍ଟ ନଥାଏ । କିଛି ମସଲା ଦେବା ଯୋଗୁଁ ଯଦି ତା’ର ସ୍ବାଦ ବଢ଼ିଯାଏ, ତେବେ ତରକାରିରେ ମସଲା ଦେବା ତା’ର ସ୍ବାଦ ବଢ଼ିବାର କାରଣ ଅଟେ ।

ନିରସନ ନିୟମ :
‘‘କାର୍ଯ୍ୟର ବିନାଶ ସାଧନ ନ କରି ଯେଉଁ ଘଟଣାର ନିରାକରଣ ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ, ତାହା କାର୍ଯ୍ୟରେ କାରଣ ବା ଉପକାରଣ ।’’ ଏହି ନିରସନ ନିୟମ ଉପରେ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ।

ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
(୧) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିକୁ ଏକଧା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ।
ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିକୁ ମେଲୋନ୍‌ ଏବଂ କଫେ ଏକଧା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି କହିଛନ୍ତି । କାରଣ ବିଚାରକୁ ନିଆଯାଇଥ‌ିବା ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ସବୁ ପରିସ୍ଥିତି ସମାନ ରହିଲେ ମଧ୍ୟ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରିସ୍ଥିତିରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୋଇଥାଏ ଯାହା ଘଟଣାର କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ପ୍ରମାଣିତ କରେ ।

(୨) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପରୀକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ବିଚାରକୁ ନିଆଯାଇଥିବା ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣଦ୍ବାରା ସଂଗ୍ରହ କରିବା କଷ୍ଟକର ହୋଇଥାଏ । ତେଣୁ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଗୁଡ଼ିକୁ ପରୀକ୍ଷଣଦ୍ବାରା ମନୋନୟନ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ । ପରୀକ୍ଷଣରେ ସବୁକିଛି ପରୀକ୍ଷକଙ୍କ ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ ଥାଏ ଏବଂ ସେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦୁଇଟିକୁ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ମନୋନୟନ କରିଥା’ନ୍ତି । ଏଠାରେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କେବଳ ପରୀକ୍ଷଣଦ୍ବାରା ମନୋନୟନ ହେଉଥ‌ିବା ଯୋଗୁଁ ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ଗୋଟିଏ ପରୀକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ।

(୩) ଏହା ଗୋଟିଏ ପ୍ରାମାଣିକ ପଦ୍ଧତି ।
ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଘଟଣାର କାରଣ ଆବିଷ୍କାର କରିଥାଏ; କିନ୍ତୁ ତାହା କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ପ୍ରମାଣିତ କରି ନଥାଏ । ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ଏହି ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ପରୀକ୍ଷଣଦ୍ଵାରା ପ୍ରମାଣିତ କରିଥାଏ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ସୂଚିତ କରିଥାଏ ଯେ ମ୍ୟାଲେରିଆ ଏନୋଫିଲିସ୍ ମଶା କାମୁଡ଼ିବା ଯୋଗୁଁ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ତାହା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିଦ୍ୱାରା ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଥାଏ ।

(୪) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ପରିଣାମ ନିଶ୍ଚିତ ଅଟେ ।
ହୋଇପାରିଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଆମେ ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ ଘଟଣାକୁ ସାମାନ୍ୟକରଣରେ ସ୍ଥାପିତ କରିଥାଉ, ତେବେ ପରିଣାମ ନିଶ୍ଚିତ ହେବାରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥାଏ ।

ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଉତ୍କର୍ଷ :
(୧) ଏହି ପଦ୍ଧତି କେବଳ ଦୁଇଟି ମାତ୍ର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ କରୁଥିବା ଯୋଗୁଁ ଅନେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସଂଗ୍ରହ କରିବାର ବାଧାରୁ ଆମେ ମୁକ୍ତ ଥାଉ।
(୨) ସଠିକ୍ ପରିସ୍ଥିତିରେ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଦୁଇଟି ଘଟଣା ମଧ୍ଯରେ କାର୍ଯ୍ୟ – କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ସ୍ଥାପନ କରିପାରିଥାଏ ।
(୩) ଏହି ପଦ୍ଧତିଦ୍ଵାରା ସ୍ଥାପିତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ ।
(୪) ଏହି ପଦ୍ଧତି ଘଟଣାର ଅବାସ୍ତବ କାରଣଗୁଡ଼ିକୁ ବାଦ୍ ଦେଇ ବାସ୍ତବ କାରଣକୁ ସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ ।

ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଅପକର୍ଷ :
(୧) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାବାଦ ସଙ୍କଟରୁ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।
ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରି ଆମେ ଘଟଣା ବା କାର୍ଯ୍ୟର କାରଣ ପ୍ରମାଣ କରିଥାଉ; କିନ୍ତୁ କେବଳ ଏହି ପ୍ରମାଣିତ କାରଣ ଘଟଣାର ଏକମାତ୍ର କାରଣ ବୋଲି ସିଦ୍ଧ କରିପାରି ନ ଥାଉ । ଘଟଣାର ଆଉ କେତେକ କାରଣ ମଧ୍ୟ ରହିପାରେ ଯାହା ବିଷୟରେ ଏହି ପଦ୍ଧତି କିଛି ଉଲ୍ଲେଖ କରିପାରେ ନାହିଁ।

(୨) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ‘ଅତଃ ପରଂ ତସ୍ମାଦତଃ’ ଦୋଷ କରିବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି ।
ଯଦି ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ବିଚାରକୁ ନିଆଯାଇଥବା ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଥିବା ପରିସ୍ଥିତି କେବଳ ଗୋଟିଏ ଅପ୍ରାସଙ୍ଗିକ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ସେହି ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଏହା ଘଟଣାର କାରଣ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ କରିଥାଏ, ତେବେ ଅତଃ ପରଂ ତସ୍ମାଦତଃ ଦୋଷ ଘଟିଥାଏ, ଯାହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ‘ଏହା ପରେ, ତେଣୁ ଏହି ହେତୁରୁ’ । ଏହାକୁ କାକତାଳୀୟ ଦୋଷ ମଧ୍ଯ କୁହାଯାଏ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ଗୋଟିଏ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ଗଛର ଡାଳକୁ ଚଢ଼ିଲା ପରେ ଯଦି ସେହି ଡାଳଟି ଭାଙ୍ଗିଥାଏ, ତେବେ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ଡାଳକୁ ଚଢ଼ିବା ଡାଳଟି ଭାଙ୍ଗିଯିବାର କାରଣଭାବେ ବିବେଚନା କରିବାହେତୁ ଉପରୋକ୍ତ ଦୋଷର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

(୩) ଏହି ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଏବଂ ଉପକାରଣ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିପାରେ ନାହିଁ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ଆମେ ଗୋଟିଏ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ବା ଉପକାରଣ ଯାହା ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ପୃଥକ୍ ଥାଏ, ତାକୁ ଘଟଣାର କାରଣ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ କରିଥାଉ । ଅର୍ଥାତ୍‌, ଗୋଟିଏ ଉପକାରଣକୁ ଘଟଣାର କାରଣ ରୂପରେ ଧରି ନେଇଥାଉ ।

(୪) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିଦ୍ୱାରା ଆମେ କାର୍ଯ୍ୟରୁ କାରଣକୁ ଗତି କାରିପାରିବା ନାହିଁ ।
ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପରୀକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ହୋଇଥିବା ଯୋଗୁଁ ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ଆମେ କେବଳ କାରଣରୁ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଗତି କରିପାରିଥାଉ; କିନ୍ତୁ କାର୍ଯ୍ୟରୁ କାରଣକୁ ଗତି କରିବା ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରି ନଥାଏ ।

(୫) ଏହି ପଦ୍ଧତି ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ।
ବାୟୁ, ଉତ୍ତାପ, ଚାପ, ଆର୍ଦ୍ରତା ଇତ୍ୟାଦିକୁ ଏହି ପଦ୍ଧତିଦ୍ୱାରା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣରୂପେ ଅପସାରଣ କରିହୁଏ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତି ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ଗତି କରୁଥିବା ବସ୍ତୁ ଉପରେ ଗତି ନିୟମ ପ୍ରୟୋଗ କରିଲାବେଳେ ନିୟତ କାରଣ; ଯଥା- ଉତ୍ତାପ, ଚାପ, ଆର୍ଦ୍ରତା ଇତ୍ୟାଦିକୁ ଅପସାରଣ କରିହେବ ନାହିଁ ।

(୬) ଏହି ପଦ୍ଧତିର ପରିସର ସୀମିତ ଅଟେ ।
ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପରୀକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ହୋଇଥିବା ଯୋଗୁଁ ତା’ର ପରିସର ସୀମିତ ଅଟେ । ଏହି ପଦ୍ଧତି ଆବଶ୍ୟକ କରୁଥିବା ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ସଂଗ୍ରହ କରିବା କଷ୍ଟକର ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଏହି ପଦ୍ଧତି ବହୁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇପାରି ନ ଥାଏ ।

3. ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିର ବ୍ୟାଖ୍ୟା କର ।
Answer:
ମିଲ୍‌ଙ୍କ ସଂଜ୍ଞା- ‘ଯଦି ତଦନ୍ତାଧୀନ ଘଟଣା ଘଟୁଥିବା ଦୁଇ ବା ତତୋଽଧ୍ଵକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କେବଳ ପରିସ୍ଥିତିଗୁଡ଼ିକ ପୃଥକ୍ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଉପରୋକ୍ତ ସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥାଏ, ତେବେ ସେହି ପରିସ୍ଥିତି ଯୋଗୁଁ ସଦର୍ଥକ ଏବଂ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୋଇଥାଏ । ତାହା ଘଟଣାର କାର୍ଯ୍ୟ ଅଥବା କାରଣ ଅଥବା କାରଣର ଏକ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ଅଂଶ ।

ପ୍ରତୀକ ଉଦାହରଣ :
ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତାବଳୀ :
ପୂର୍ବଗାମୀ ଘଟଣା ଅନୁଗାମା ଘଟଣା
କ ଗ ଘ ————- ଖ ପ ଫ
କ ଚ ଛ ————- ଖ ବ ଭ
କ ଜ ଝ ————- ଖ ର ଳ
ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତାବଳୀ :
ପୂର୍ବଗାମୀ ଘଟଣା ଅନୁଗାମା ଘଟଣା
ଗ ଘ ଚ ————- ପ ଫ ବ
ଘ ଚ ଛ ————- ଫ ବ ଭ
ଛ ଜ ଝ ————- ଭର ଳ
∴ ‘କ’ ‘ଖ’ ର କାରଣ ବା ଉପକାରଣ ଅଥବା ‘ଖ’ ‘କ’ ର କାର୍ଯ୍ୟ ।

ମୂର୍ତ୍ତ ଉଦାହରଣ :
(୧) ଯେଉଁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କରେ ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ଵର ଦେଖାଯାଇଥାଏ, ସେଠାରେ ରୋଗୀଙ୍କୁ ଏନୋଫିଲିସ୍ ମଶା କାମୁଡ଼ିଥାଏ ଏବଂ ଯେଉଁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କରେ ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ଵର ଦେଖାଯାଇ ନ ଥାଏ, ସେଠାରେ ରୋଗୀଙ୍କୁ ଏନୋଫିଲିସ୍ ମଶା କାମୁଡ଼ି ନ ଥାଏ । ତେଣୁ ରୋଗୀଙ୍କୁ ଏନୋଫିଲିସ୍ ମଶା କାମୁଡ଼ିବା ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ଵରର କାରଣ ଅଟେ ।
(୨) ଯେଉଁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନେ କୃଷିକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଧ୍ବକ ଉର୍ବରତା ଥ‌ିବା ଦର୍ଶାଯାଇଥାଏ, ସେଠାରେ ଆଧୁନିକ ଯନ୍ତ୍ରପାତିଗୁଡ଼ିକର ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଯେଉଁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କର ଏଭଳି ଦର୍ଶାଯାଇନଥାଏ, ସେଠାରେ କୌଣସି ଆଧୁନିକ ଯନ୍ତ୍ରପାତିର ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇନଥାଏ । ତେଣୁ ଆଧୁନିକ ଯନ୍ତ୍ରପାତିର ପ୍ରୟୋଗ କୃଷିକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଧ୍ବକ ଉର୍ବରତାର କାରଣ ଅଟେ ।

ନିରସନ ନିୟମ :
‘‘ଯେଉଁ ଘଟଣାର ଅନୁପସ୍ଥିତି ସତ୍ତ୍ଵେ କାର୍ଯ୍ୟ ସଙ୍ଘଟିତ ହୁଏ, ତାହା କାର୍ଯର କାରଣ ନୁହେଁ ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟର ବିନାଶ ସାଧନ ନକରି ଯେଉଁ ଘଟଣାର ନିରାକରଣ ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ, ତାହା କାର୍ଯ୍ୟର କାରଣ ବା ଉପକାରଣ ।’’ ଏହି ଉଭୟ ନିରସନ ନିୟମ ଉପରେ ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ।

ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
(୧) ଏହା ଗୋଟିଏ ମୌଳିକ ପଦ୍ଧତି ନୁହେଁ, ଏହା ଗୋଟିଏ ଦ୍ଵିଧାନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ।
ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିକୁ ଦ୍ଵିଧାନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ, କାରଣ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିକୁ ଦୁଇଥର ପ୍ରୟୋଗ କରିଥାଏ । ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହରେ ଗୋଟିଏ ପରିସ୍ଥିତି ସାଧାରଣ ଭାବରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବାର ସମ୍ମତ ଏବଂ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହର ସେହି ସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତି ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବାର ସମ୍ମତ । ତେଣୁ ଫାଉଲର ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ଦୋହରା ଅନ୍ଵୟ ପଦ୍ଧତି ଏବଂ ବେନ୍ ଏହାକୁ ବିଧାନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିକୁ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ରୂପ ମଧ୍ଯ କହନ୍ତି । ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ କରିଥାଏ । ଗୋଟିଏ ସଦର୍ଥକ ଏବଂ ଅନ୍ୟଟି ନଞର୍ଥକ । ସେହିପରି ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ କରିଥାଏ । ଗୋଟିଏ ସଦର୍ଥକ ଏବଂ ଅନ୍ୟଟି ନଞର୍ଥକ । ତେଣୁ ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିକୁ ପରୋକ୍ଷ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି କହନ୍ତି କାରଣ ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହକୁ କେବଳ ପରୋକ୍ଷ ଭାବରେ ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଇଥାଏ । ଯେକୌଣସି ସ୍ଥିତିରେ ମଧ୍ୟ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ- ସମୂହ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ପରୀକ୍ଷଣଦ୍ବାରା ସଂଗ୍ରହ କରିହେବ ନାହିଁ ।

(୨) ଏହା ଗୋଟିଏ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ।
ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଗୁଡ଼ିକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣଦ୍ବାରା ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଇଥାଏ । ସଂଗ୍ରହ କରିଥିବା ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହ ଘଟଣାର କାରଣ ସୂଚିତ କରିଥାଏ ଏବଂ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ପ୍ରମାଣିତ କରିଥାଏ । ଉଭୟ ସଦର୍ଥକ ଏବଂ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣଦ୍ଵାରା ସଂଗ୍ରହ ହେବା ଯୋଗୁଁ ସମ୍ପୃକ୍ତ ପଦ୍ଧତିକୁ ଗୋଟିଏ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ବା ପରିହାର ପଦ୍ଧତି କହନ୍ତି ।

(୩) ଏହା ଗୋଟିଏ ପ୍ରାମାଣିକ ପଦ୍ଧତି ।
ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହ ଘଟଣାର କାରଣ ସୂଚିତ କରିଥାଏ ଏବଂ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ପ୍ରମାଣିତ କରିଥାଏ । ଏଠାରେ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ପ୍ରମାଣିତ ହେବା ଯୋଗୁଁ ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ପ୍ରାମାଣିକ ପଦ୍ଧତି ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।

ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିର ଉତ୍କର୍ଷ :
(୧) ଏହା ଗୋଟିଏ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତି ହେବା ଯୋଗୁଁ ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିର ପରିସର ବ୍ୟାପକ ଅଟେ ।
(୨) ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତିଠାରୁ ଅଧ‌ିକ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ କାରଣ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ଯାହା ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ – ସମୂହ ସୂଚିତ କରିଥାଏ, ତାହା ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହଦ୍ଵାରା ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଥାଏ ।
(୩) ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିଠାରୁ ଅଧ‌ିକ ବିଶ୍ବସନୀୟ ଏବଂ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ । ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତି ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ – ଗୋଟିଏ ସଦର୍ଥକ, ଅନ୍ୟଟି ନଞର୍ଥକ ଆବଶ୍ୟକ କରୁଥିବାବେଳେ ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି ଦୁଇଟି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଗୋଟିଏ ସଦର୍ଥକ ଏବଂ ଅନ୍ୟଟି ନଞର୍ଥକ ଆବଶ୍ୟକ କରିଥାଏ । ତେଣୁ ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିରେ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ଅଧିକ ନିଶ୍ଚିତତା ସହିତ ପ୍ରତିପାଦନ କରିହେବ ।

ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିର ଅପକର୍ଷ :
(୧) ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାବାଦ ଦୋଷରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।
ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହ ଘଟଣାର କାରଣ ସୂଚିତ କରିଥାଏ ଏବଂ ସେହି କାରଣ ନଞ୍ଜର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସମୂହଦ୍ଵାରା ପ୍ରମାଣିତ ଏହିପରି ପରିସ୍ଥିତି ନାହିଁ ଯାହା ଘଟଣାର କାରଣ ହୋଇପାରେ । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାବାଦ ଦୋଷରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।
(୨) ଏହି ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଏବଂ ଉପକାରଣ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିପାରେ ନାହିଁ ।
ଏଠାରେ ସଦର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ଗୋଟିଏ ସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତି ବା ଉପକାରଣ ଯାହା ନଞ୍ଜର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥାଏ, ତାହା ଘଟଣାର କାରଣ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଥାଏ । ତେଣୁ ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ବା ଉପକାରଣକୁ ଘଟଣାର କାରଣ ବୋଲି ଧରିନିଏ ।
(୩) ଏହି ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଏବଂ ସହକାର୍ଯ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିପାରେ ନାହିଁ ।
(୪) ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଏବଂ ସହାବସ୍ଥାନ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିପାରେ ନାହିଁ । ଅନେକ ସମୟରେ ଦୁଇଟି ଘଟଣାର ସହାବସ୍ଥାନ ଘଟିଥାଏ । ଏଥିଯୋଗୁଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ଅନୁମାନ କରିବା ଉଚିତ ହେବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିରେ ଏହି ପ୍ରକାର ଅନୁମାନ କରିବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି ।
(୫) ଏହି ପଦ୍ଧତି ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୋଇଥାଏ ।
ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତିଦ୍ୱାରା ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ନଞର୍ଥକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତସମୂହ ସଂଗ୍ରହ କରିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତି ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୋଇଥାଏ ।
(୬) ସଂଯୁକ୍ତ ପଦ୍ଧତି କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଫଳ ହୋଇଥାଏ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତି ଉପଯୋଗୀ ହୋଇଥାଏ ଯେତେବେଳେ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ଏବଂ ଅନୁବର୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଦୁଇ କିମ୍ବା ଅଧିକ ଅନୁବର୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ମିଶ୍ରିତ ହୋଇ ଗୋଟିଏ କାର୍ଯ୍ୟରେ ପରିଣତ ହୁଅନ୍ତି, ତେବେ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଉପଯୋଗୀ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ।

4. ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ଓ ସମୀକ୍ଷା କର ।
Answer:
ମିଲ୍‌ଙ୍କ ସଂଜ୍ଞା- ‘ଯଦି ଗୋଟିଏ ଘଟଣା କିଛି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଭାବରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଲାବେଳେ ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଘଟଣାର କୌଣସି ପ୍ରକାର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟେ, ତେବେ ତାହା ଅନୁବର୍ତୀ ଘଟଣାଟିର କାରଣ ବା କାର୍ଯ୍ୟ ବା ଏହି ଘଟଣା ସହିତ କୌଣସି ପ୍ରକାର କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସଂଯୁକ୍ତ ।’’

ପ୍ରତୀକ ଉଦାହରଣ :
(୧) ପୂର୍ବଗାମୀ ଘଟଣା ଅନୁଗାମା ଘଟଣା
କୃ ଖ ଗ ————– ପୂ ଫ ବ
କୃ ଖ ଗ ————– ପୃ ଫ ବ
କୃ ଖ ଗ ————– ପୂ ଫ ବ
∴ ‘କ’ ‘ପ’ ର କାରଣ ଅଥବା ‘ପ’ ‘କ’ ର କାର୍ଯ୍ୟ ।
(୨) ପୂର୍ବଗାମୀ ଘଟଣା ଅନୁଗାମା ଘଟଣା
କୃ ଗ ଘ ————- ଖୂ ପ ଫ
କୃ ଚ ଛ ————- ଖୂ ବ ଭ
କୃ ଜ ଝ ————- ଖୂ ର ଳ
∴ ‘କ’ ‘ଖ’ ର କାରଣ ଅଥବା ‘ପ’ ‘କ’ ର କାର୍ଯ୍ୟ ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ମୂର୍ଖ ଉଦାହରଣ :
(୧) ଗୋଟିଏ ବସ୍ତୁର ମୂଲ୍ୟ ହ୍ରାସ ହେବା ଯୋଗୁଁ ତାହାର ଚାହିଦା ବୃଦ୍ଧି ପାଏ ଏବଂ ବସ୍ତୁର ମୂଲ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁଁ ତାହାର ଚାହିଦା ହ୍ରାସ ପାଏ । ତେଣୁ ବସ୍ତୁର ମୂଲ୍ୟ ଏବଂ ତାହାର ଚାହିଦା ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ ।
(୨) ଗୋଟିଏ ବେଲୁନ୍‌ର ଆକାର ବୃଦ୍ଧି କରିବାଦ୍ୱାରା ତା’ ଭିତରେ ଥିବା ଆକାର ହ୍ରାସ କରିବାଦ୍ୱାରା ବାଷ୍ପର ଚାପ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଏ । ବେଲୁନ୍‌ର ଆକାର ଏବଂ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖାଦେବା ଯୋଗୁଁ ସେମାନେ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଆବଦ୍ଧ ।

ନିରସନ ନିୟମ :
‘ଯେଉଁ ଘଟଣା ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେଲେ ପରିମାଣତଃ କାର୍ଯ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୁଏ, ତାହା କାର୍ଯ୍ୟ ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ- କାରଣ ସୂତ୍ରରେ ସମ୍ବନ୍ଧାନ୍ବିତ ।’’ ଏହି ନିରସନ ନିୟମ ଉପରେ ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ।

ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
(୧) ଏହା ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି କିମ୍ବା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ବୁପ। ସହଚାରୀ ପରିସ୍ଥିତିରେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଅନୁପାତରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଥାଏ ଯାହା ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେବା ଯୋଗୁଁ ଅନୁବର୍ତୀ ଦେଖାଯାଇଥାଏ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ସବୁ ପରିସ୍ଥିତି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକୁ ଭିନ୍ନ ଥା’ନ୍ତି ।

ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ରୂପ ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । ଯେତେବେଳେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରିସ୍ଥିତିର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରସ୍ଥିତିରେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ପରିଲକ୍ଷିତ ହୋଇଥାଏ, ତେବେ ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ରୂପ ହୋଇଥାଏ ।

(୨) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି କାରଣିକତାର ପରିମାଣତଃ ଲକ୍ଷଣ ଉପରେ ଆଧାରିତ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତି ପୂର୍ବବର୍ତୀ ଏବଂ ଅନୁବର୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟରେ ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ନେଇ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥାଏ । କିନ୍ତୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରରେ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଘଟଣାର ଗୁଣାତ୍ମକ ଲକ୍ଷଣ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିନଥାଏ । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତି କାରଣିକତାର ପରିମାଣତଃ ଲକ୍ଷଣ ଉପରେ ଆଧାରିତ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ଏବଂ ଅନୁବର୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟରେ ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ତାଲିକାବଦ୍ଧ ରୂପେ ଦର୍ଶାଇହେବ ଏବଂ ରେଖାଚିତ୍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ସୂଚିତ କରିହେବ । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ପରିସଂଖ୍ୟାନମୂଳକ ପଦ୍ଧତି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ ।

(୩) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ଆବିଷ୍କାର ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ଏବଂ ତାହାର ଅନୁବର୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ଆଧାର କରି ସେ ଦୁଇଟି ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ କେବଳ ସୂଚିତ କରିଥାଏ । ତେଣୁ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ଆବିଷ୍କାର ପଦ୍ଧତି ଅଟେ ।

ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିର ଉତ୍କର୍ଷ :
(୧) ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ରୂପରେ ଏହି ପଦ୍ଧତିର ପରିଣାମ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ।
ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ରୂପରେ ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିକୁ ଗୋଟିଏ ପ୍ରାମାଣିକ ପଦ୍ଧତି ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ଏହି ପରିବର୍ତ୍ତିତ ରୂପରେ ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିର ପରିଣାମ ଅଧ୍ଵ ବା କମ୍ ନିଶ୍ଚିତ ଏବଂ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ।
(୨) ଏହି ପଦ୍ଧତି ନିୟତ କାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ହୋଇପାରେ ।
ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ନିୟତ କାରଣ; ଯଥା- ଉତ୍ତାପ, ତାପ, ବାୟୁ ଇତ୍ୟାଦିକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରି ସେଗୁଡ଼ିକର ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଯୋଗୁଁ କାର୍ଯ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରାଯାଇପାରେ ।
(୩) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ଉପଯୋଗୀ ହୁଏ ।
(୪) ଏହା ଏକମାତ୍ର ପଦ୍ଧତି ଯାହା ଘଟଣାର ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତନରୁ କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିଥାଏ । ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଘଟଣାର ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ଏବଂ ଅନୁବର୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟରେ ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟିଥାଏ, ସେହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି ଏକମାତ୍ର ପଦ୍ଧତି ଯାହା କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ସଠିକ୍ ଭାବରେ ସୂଚିତ କରିପାରିଥାଏ ।
(୫) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ।
ଏବଂ ଅନୁବର୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ମଧ୍ୟରେ ପରିମାଣତଃ ପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ତାଲିକାବଦ୍ଧ ରୂପେ ଦର୍ଶାଇହେବ ଏବଂ ରେଖାଚିତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ସୂଚିତ କରିହେବ । ଏହାଦ୍ଵାରା ଜଣେ ଘଟଣାର ବିଶ୍ଳେଷଣ ଏବଂ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରି ଗୋଟିଏ ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସ୍ଥାପନ କରିପାରିବ ।

ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତିର ଅପକର୍ଷ :
(୧) ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସୀମା ବାହାରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୁଏ ନାହିଁ।
(୨) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି ଗୁଣଗତ ପରିବର୍ତ୍ତନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ।
(୩) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି କାରଣ ଏବଂ ସହକାର୍ଯ୍ୟ ବା ଉପକାରଣ ବା ସହାବସ୍ଥାନ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିପାରେ ନାହିଁ।
(୪) ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାବାଦ ଦୋଷରୁ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।
(୫) ଅନ୍ବୟ ପଦ୍ଧତି ଏବଂ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଯାହାସବୁ ସମସ୍ୟା ରହିଛି, ସହଚାରୀ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପଦ୍ଧତି ଅନ୍ଵୟ କିମ୍ବା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ପରିବର୍ତ୍ତିତ ରୂପ ହୋଇଥ‌ିବା ଯୋଗୁଁ ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ସେହିସବୁ ସମସ୍ୟାମାନ ରହିଛି।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

5. ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିର ଉଲ୍ଲେଖ କରି ସବିଶେଷ ଆଲୋଚନା କର ।
Answer:
ମିଲ୍‌ଙ୍କ ସଂଜ୍ଞା – ‘ପ୍ରଦତ୍ତ ଘଟଣାରୁ ତାହାର କେତେକ ଅଂଶ ଯାହା ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତିର କାର୍ଯ୍ୟ ବୋଲି ଆରୋହାନୁମାନଦ୍ଵାରା ପୂର୍ବରୁ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥାଏ, ସେଗୁଡ଼ିକୁ ବାଦ୍ ଦେଲେ ପ୍ରଦତ୍ତ ଘଟଣାର ଅବଶିଷ୍ଟ୍ୟଶ ଅବଶିଷ୍ଟ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି କାର୍ଯ୍ୟ ଅଟେ ।’’

ପ୍ରତୀକ ଉଦାହରଣ :
(୧) ପୂର୍ବଗାମୀ ଘଟଣା ଅନୁଗାମା ଘଟଣା
କ ଖ ଗ ————— ପ ଫ ବ
ଖ —————- ‘ଫ’ ର କାରଣ ।
ଗ —————- ‘ବ’ ର କାରଣ ।
ଖ ଗ ————– ‘ଫ’ ‘ବ’ ର କାରଣ ।
∴ ‘କ’ ‘ପ’ ର କାରଣ ।

ମୂର୍ଖ ଉଦାହରଣ :
(୧) ରାମ ବଜାରକୁ ଟ. ୧୦୦,୦୦ ନେଇ ଟ. ୫୫.୦୦ରେ ପରିବା ଏବଂ ଟ. ୧୦,୦୦ ରେ କଲମ କିଣିଲା । ତେବେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ଆଉ ଅବଶିଷ୍ଟ ଟ. ୩୫.୦୦ ରହିଛି ।
(୨) ଗୋଟିଏ ପେଡ଼ିର ବସ୍ତୁ ସହିତ ଓଜନ ୭୫୦ ଗ୍ରାମ୍ । ବସ୍ତୁଗୁଡ଼ିକର ମୋଟ ଓଜନ ୫୦୦ ଗ୍ରାମ୍ । ତେଣୁ ପେଡ଼ିର ଓଜନ ୨୫୦ ଗ୍ରାମ୍।

ନିରସନ ନିୟମ :
ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତି ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଏକ ପ୍ରକାରଭେଦ ବୋଲି ବିବେଚିତ ହୁଏ । ଏହି ଦୃଷ୍ଟିରୁ ତାହା ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ନିରସନ ନିୟମ ଉପରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ବୋଲି କୁହାଯାଇପାରେ ।
ଜୋସେଫ୍‌ଙ୍କ ମତରେ ‘‘ଯାହା ଗୋଟିଏ ଘଟଣାର କାରଣ ବୋଲି ଜ୍ଞାତ, ତାହା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଘଟଣାର କାରଣ ହୋଇ ନ ପାରେ ।’’

ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିର ଲକ୍ଷଣ :
(୧) ଘଟଣାର କିଛି ଅଂଶର କାର୍ଯ୍ୟକାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଜ୍ଞାନ ବିନା ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତି ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ । ତଦନ୍ତାଧୀନ ଘଟଣାର ଅଂଶର କାରଣ ସଂକ୍ରାନ୍ତୀୟ ଜ୍ଞାନ ବିନା ଏହି ପଦ୍ଧତି ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ନୁହେଁ । ଅର୍ଥାତ୍ ପୂର୍ବବର୍ତୀ ଏବଂ ଅନୁବର୍ତୀ ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧରେ କିଛି ଜ୍ଞାନ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏହି ଜ୍ଞାନ କେତୋଟି ପୂର୍ବବର୍ତୀ ଏବଂ ପାଉ । ବିୟୋଗ କରିବା ପରେ ଅବଶିଷ୍ଟ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତି ଏବଂ ଘଟଣାର ଅବଶିଷ୍ଟ୍ୟଶ ମଧ୍ୟରେ କାର୍ଯ୍ୟ – କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ଆବିଷ୍କାର ହୋଇଥାଏ ।

(୨) ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିକୁ ଗୋଟିଏ ଆବିଷ୍କାର ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ ।
ଗୋଟିଏ ଜଟିଳ ଘଟଣାର କିଛି ଅଂଶର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ତା’ର କାରଣଦ୍ଵାରା କରିହେବ । କିନ୍ତୁ ଘଟଣାର ଅବଶିଷ୍ଟାଶର କାରଣ ଅଜ୍ଞ ଥ‌ିବା ଯୋଗୁଁ, ତାହାର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ହୋଇପାରି ନଥାଏ । କାର୍ଯ୍ୟ – କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜ୍ଞାନ ଥ‌ିବା ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ଏବଂ କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ଆବିଷ୍କାର ହୋଇଥାଏ ।

(୩) ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିକୁ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ ପ୍ରକାରଭେଦ କୁହାଯାଏ । ନିମ୍ନଲିଖ୍ ଦୁଇଟି କାରଣ ଯୋଗୁଁ ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିର ଗୋଟିଏ ବିଶେଷ ପ୍ରକାରଭେଦ କୁହାଯାଏ ।
(କ) ଉଭୟ ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତି ଏବଂ ବ୍ୟତିରେକ ପଦ୍ଧତିରେ କେବଳ ଦୁଇଟି ମାତ୍ର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ ।
(ଖ) ଉଭୟ ପଦ୍ଧତିର ତଦନ୍ତାଧୀନ ଘଟଣା ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ଘଟି ଅନ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ ଘଟି ନଥାଏ ।
(ଗ) ଏହି ପଦ୍ଧତିକୁ ଗୋଟିଏ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତି କୁହାଯାଏ । ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିକୁ ଅନେକ ସମୟରେ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରକାର କହିବାରେ କିଛି ଦୃଢ଼ କାରଣ ନାହିଁ । ଜଣେ କେବଳ ଏହା କହିପାରିବ ଯେ ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତି ଅନ୍ୟ ପରୀକ୍ଷଣ ପଦ୍ଧତିଠାରୁ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତିକୁ ଅଧ‌ିକ ପ୍ରୟୋଗ କରିଥାଏ ।

ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିର ଉତ୍କର୍ଷ :
(୧) ସମଜାତୀୟ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ କେତେକ କାର୍ଯ୍ୟର କାରଣ ଆବିଷ୍କାର କରିବା ପାଇଁ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଉପଯୋଗୀ ।
(୨) ଯଦି ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ ବିଚାରକୁ ନିଆଯାଇଥିବା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କର ସଂଗ୍ରହ ପରୀକ୍ଷଣଦ୍ବାରା କରାଯାଇଥାଏ, ତେବେ ଏହି ପଦ୍ଧତି କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧକୁ ପ୍ରମାଣିତ କରିଥାଏ ।

ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିର ଅପକର୍ଷ :
(୧) କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯଦି ଜଟିଳ ଘଟଣାଟି (କାର୍ଯ୍ୟଟି) ବିଶ୍ଳେଷଣଯୋଗ୍ୟ ହୋଇ ନଥାଏ, ତେବେ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଉପଯୋଗୀ ହୋଇ ନ ପାରେ ।
(୨) ଯଦି ଜଟିଳ ଘଟଣାର କିଛି ଅଂଶର କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଜ୍ଞାନ ନଥାଏ, ତେବେ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଉପଯୋଗୀ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ।
(୩) ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତି ବହୁକାରଣତାବାଦ ଦୋଷରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ମୁକ୍ତ ନୁହେଁ ।
(୪) ପରିଶେଷ ପଦ୍ଧତିର ପରିଣାମ କେବଳ ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ଅଟେ ।

6. ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଲକ୍ଷଣଗୁଡ଼ିକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କର ।
Answer:
ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ନିୟମାନୁସାରେ କୌଣସି ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣକୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ କୁହାଯାଏ । ଏହା କୌଣସି ପ୍ରଥା, ମତ, କୁସଂସ୍କାର ବା ଅନ୍ଧବିଶ୍ଵାସର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ନୁହେଁ । ଆମର ଜ୍ଞାତ ବିଷୟ ସହିତ ଘଟଣାଟିକୁ ସମ୍ବନ୍ଧିତ କରି ବିଷୟବସ୍ତୁକୁ ସରଳ, ଯଥାଯଥ ଓ ବୋଧଗମ୍ୟ କରିବାର ପ୍ରୟାସକୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଲା କାର୍ଯ୍ୟ – କାରଣ ସମ୍ପର୍କକୁ ଆବିଷ୍କାର କରିବା । ଜଣେ ବିଜ୍ଞାନୀ କେତେକ ନିୟମ ବା ପ୍ରମାଣଯୋଗ୍ୟ ତଥ୍ୟ ବା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଦ୍ୱାରା ଘଟଣାଟିର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିଥାଏ; କିନ୍ତୁ ଜଣେ ସାଧାରଣ ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜର ଧାରଣା ବା ବିଶ୍ୱାସକୁ ନେଇ ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିଥାଏ ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଲକ୍ଷଣ :
(୧) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଘଟଣାଟିର ଏକ ସ୍ପଷ୍ଟ ଧାରଣା ପ୍ରଦାନ କରେ – ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ସହିତ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଘଟଣାକୁ ସମ୍ବନ୍ଧିତ କରି ସେଥ‌ିରେ ଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ପର୍କକୁ ଆବିଷ୍କାର କରିବା ହିଁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଲକ୍ଷ୍ୟ । ପ୍ରକୃତିର କୋପ ବନ୍ୟାର କାରଣ ନୁହେଁ । ଏହା ଅନ୍ୟ ଏକ ଘଟଣାର ପରିଣତି ଲଗାଣ ବର୍ଷାହିଁ ବନ୍ୟାର କାରଣ । ଏହା ଅନେକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରୁ ପରୀକ୍ଷିତ ଓ ପ୍ରମାଣିତ । ଲଗାଣବର୍ଷା ଓ ବନ୍ୟା ମଧ୍ୟରେ ଥିବା କାରଣଗତ ସମ୍ପର୍କଟି ବିଭିନ୍ନ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଦ୍ୱାରା ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇ ପାରୁଥୁବାରୁ ଏହା ସାର୍ବଜନୀନ ସତ୍ୟରୂପେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇପାରିଛି ।

(୨) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନରେ ଘଟଣାର କାରଣଟି ପ୍ରମାଣଯୋଗ୍ୟ ହୋଇଥାଏ – କୌଣସି ଘଟଣାର ସ୍ବରୂପ ଜାଣିବାପାଇଁ ଆମେ ବିଭିନ୍ନ ତଥ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରିଥାଉ ଏବଂ ସେହି ତଥ୍ୟଦ୍ଵାରା ସମର୍ଥିତ ହେଲେ ପ୍ରକଳ୍ପଟି ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ତାହାକୁ ଘଟଣାର ଯଥାର୍ଥ କାରଣ ବୋଲି ସ୍ଵୀକାର କରାଯାଏ । କୌଣସି ବସ୍ତୁକୁ ଉପରକୁ ଫୋପାଡ଼ିଲେ ତାହା ତଳକୁ ଖସେ । ଏହା ମାଧ୍ୟାକର୍ଷଣ ଶକ୍ତି ଯୋଗୁଁ ସମ୍ଭବ ହେଉଛି ବୋଲି ବୈଜ୍ଞାନିକ ପରୀକ୍ଷାଦ୍ୱାରା ପ୍ରମାଣିତ ଓ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇପାରିଛି ।

(୩) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନରେ ଭୌତିକ ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ଭୌତିକ ବସ୍ତୁ ବା ସତ୍ତାଦ୍ୱାରା ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯାଇଥାଏ- ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନରେ ଅନ୍ଧବିଶ୍ଵାସ, କୁ-ସଂସ୍କାର, କଳାବିଦ୍ୟା, ଦୈବବାଣୀ ଉପରେ ଆସ୍ଥା ସ୍ଥାପନ କରାଯାଏ ନାହିଁ । ଯାହା ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗ୍ରାହ୍ୟ ତାହାହିଁ ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ । ଯାହା ଇନ୍ଦ୍ରିୟାତୀତ ତାହା ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ । ମହାମାରୀ ରୋଗ କୌଣସି ଦେବୀଙ୍କର କ୍ରୋଧଜନିତ ନୁହେଁ ବରଂ ଏହା ଏକପ୍ରକାର ଭୂତାଣୁଦ୍ବାରା ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇଥାଏ ।

(୪) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ମୌଳିକ ସାଦୃଶ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ନୁହେଁ । ଦୁଇଟି ଘଟଣା ମଧ୍ୟରେ ଥ‌ିବା ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ହୋଇଥାଏ । କୌଣସି ଘଟଣା ସହିତ ଅନ୍ୟ ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ । ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ- ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ବାହ୍ୟ ସାଦୃଶ୍ୟ ମୌଳିକ ଗୁଣକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟକରି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିବା ଯୁକ୍ତିସଂଗତ ଓ ଏକ ଘଟଣା ବା ନିୟମର ସାମଞ୍ଜସ୍ୟକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟରଖ୍ ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିବା ହିଁ ବିଜ୍ଞାନସମ୍ମତ ଏବଂ ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ । ଗ୍ରହମାନଙ୍କର ଗତିବିଧ‌ିକୁ ମାଧ୍ୟାକର୍ଷଣ ନିୟମାନୁସାରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବା ହିଁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ହୋଇଥାଏ ।

(୫) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ହିଁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଗବେଷଣାର ଏକ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ଅଙ୍ଗ – ବୈଜ୍ଞାନିକ ଗବେଷଣା ବା ଉପକରଣଗୁଡ଼ିକ ଏଥ୍ ସହିତ ଜଡ଼ିତ, ସେ ବିଷୟରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଧାରଣା ପାଇବା ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ । ଏହାଦ୍ଵାରା ଅନୁସନ୍ଧାନ କାର୍ଯ୍ୟଟି ତା’ର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ କରିବାରେ ସମର୍ଥ ହୋଇଥାଏ । ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ଵରର କାରଣ ଜାଣିବା ପୂର୍ବରୁ ତାହା କ’ଣ, ତା’ର ଲକ୍ଷଣ କ’ଣ, ଏସବୁ ବିଷୟରେ ଆମର ଜ୍ଞାନ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏହି ଜ୍ଞାନ ହାସଲ ପାଇଁ ଯେଉଁ ପ୍ରୟାସ ଦରକାର ତାହାହିଁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ।

(୬) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ପ୍ରକଳ୍ପ ସହିତ ଜଡ଼ିତ- ପ୍ରକଳ୍ପଟି ଅନୁସନ୍ଧାନ କାର୍ଯ୍ୟର ପଥ ପରିଷ୍କାର କରେ । ପ୍ରାଥମିକ ଅବସ୍ଥାରେ ଏହା ମାର୍ଗଦର୍ଶକ ରୂପେ କାର୍ଯ୍ୟ କରେ । କିନ୍ତୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ବିନା ପ୍ରକଳ୍ପ ରଚନା କରିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ଵରର ଲକ୍ଷଣଗୁଡ଼ିକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣଭାବରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯାଇ ପାରିଲେ, ମାଈ ଏନୋଫିଲିସ୍ ମଶାର ଦଂଶନ ହିଁ ତାହାର କାରଣ ବୋଲି ଆମେ ଏକ ପ୍ରକଳ୍ପ ରଚନା କରିଥାଉ ।

(୭) ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ନିଗମନ ପଦ୍ଧତିକୁ ଗ୍ରହଣ କରେ- କାର୍ପେଥ୍ ରୀଡ୍‌ଙ୍କ ଭାଷାରେ, ‘ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଘଟଣାବଳୀ ସହିତ ସଂପୃକ୍ତ ନିୟମର ଆବିଷ୍କାର, ନିଃସରଣ ଓ ଏକୀକରଣ କରିଥାଏ’ । କୌଣସି ଘଟଣାର ଯଥାଯଥ ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣରେ ଆମେ ପ୍ରଥମେ ତାହାର କାରଣଗତ ନିୟମଟିକୁ ଆବିଷ୍କାର କରିବାପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥାଉ । ଯଦି ତାହା ଆମକୁ ଅଜଣା ଥାଏ, ତେବେ ପ୍ରକଳ୍ପ ରଚନା କରିଥାଉ ଏବଂ ପ୍ରକଳ୍ପରୁ କେତେକ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିଥାଉ । ଏଣୁ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଦ୍ୱାରା ଆମେ ବହୁତ ଜଟିଳ ସମସ୍ୟା ସମାଧାନ କରିଥାଉ ଏବଂ ଘଟଣାର ରହସ୍ୟଟିକୁ ଜାଣିବାରେ ସମର୍ଥ ହୋଇଥାଉ ।

7. ମିଲ୍ ଓ କାର୍ପେଥ୍ ରୀଡ୍‌ଙ୍କ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ପ୍ରକାରଭେଦ ଉଦାହରଣ ସହ ବୁଝାଅ ।
Answer:
ମିଲ୍ ଓ କାର୍ପେଥ୍ ରୀଡ଼ଙ୍କ ମତାନୁସାରେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ତିନି ପ୍ରକାରର ହୋଇପାରେ; ଯଥା – ବିଶ୍ଳେଷଣ,
(୧) ବିଶ୍ଳେଷଣ ବିଶ୍ଳେଷଣର ଅର୍ଥ ହେଲା ଏକ ଜଟିଳ ବିଷୟର ବିଭିନ୍ନ ଅଂଶଗୁଡ଼ିକୁ ପୃଥକ୍ କରି ପରସ୍ପର ସମ୍ପର୍କ ଦର୍ଶାଇବା । କୌଣସି ଘଟଣାକୁ ପୁଙ୍ଖାନୁପୁଙ୍ଖଭାବେ ପରୀକ୍ଷା କରି ଦେଖୁବାକୁ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ଳେଷଣ କୁହାଯାଏ । କୌଣସି ଘଟଣାର ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣରେ ଆମେ ଘଟଣା ସହିତ ସଂପୃକ୍ତ ବିଭିନ୍ନ ଉପକାରଣଗୁଡ଼ିକୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ପରୀକ୍ଷା କରିଥାଉ । ଘଟଣାର ସ୍ୱରୂପକୁ ଜାଣିବାରେ ଏହା ଏକ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଉପାୟ ଚାରାଗଛର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ମୃର୍ତ୍ତିକା, ଜଳ, ପରିବେଶ, ଆଲୋକ, ସାର ଆଦିର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ତେଣୁ ଏହିସବୁ ଉପକାରଣଗୁଡ଼ିକୁ ନେଇ ବୃଦ୍ଧିର କାରଣ ସମ୍ପର୍କରେ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରାଯାଇଥାଏ।

(୨) ସଂଯୁକ୍ତକରଣ – କୌଣସି ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାଟିକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବା ସର୍ବଦା ସମ୍ଭବପର ହୋଇନଥାଏ । ଅର୍ଥାତ୍ ଆମର ଇନ୍ଦ୍ରିୟାନୁଭୂତିଦ୍ୱାରା ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ ବା ତାହାର ସ୍ବରୂପ ଜାଣିବା ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ତେଣୁ ପରୋକ୍ଷଭାବରେ ଆମେ ତାହା ହାସଲ କରିଥାଉ । କାର୍ଯ୍ୟ ଓ କାରଣ ମଧ୍ୟରେ କେତେଗୁଡ଼ିଏ ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ସଂଯୋଗକାରୀ କେତେକ ମଧ୍ୟବର୍ତୀ ଉପକାରଣ ରହିଛି, ଯାହାର ସଂଯୋଗଦ୍ଵାରା କାର୍ଯ୍ୟଟି ଘଟିଥାଏ । ଆନ୍ଦୋଳନ ହେବାଦ୍ଵାରା ଛାତ୍ରମାନେ ନିୟମିତ ଭାବରେ ଶ୍ରେଣୀରେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ରହିଲେ ଏବଂ ଠିକ୍‌ଭାବରେ ଶିକ୍ଷାଦାନ କାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇପାରିଲା ନାହିଁ କି ବିଷୟବସ୍ତୁ କରିପାରିଲେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ପରୀକ୍ଷାରେ ଅକୃତକାର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ ।

(୩) ଅନ୍ତର୍ଗତକରଣ – ପ୍ରକୃତିର ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ନିୟମାନୁବଦ୍ଧ । ବିଭିନ୍ନ ବିଭାଗରେ ବିଭିନ୍ନ ନିୟମମାନ ରହିଛି । ନିମ୍ନସ୍ତରର ନିୟମଗୁଡ଼ିକ ଉଚ୍ଚସ୍ତରର ନିୟମଗୁଡ଼ିକର ଅନ୍ତର୍ଗତ ହୋଇଥାଆନ୍ତି । ଏହିପରି ଭାବରେ ପ୍ରକୃତିରେ ଏକ ସଂହତି ରକ୍ଷା ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରକୃତି ତା’ର ଏକରୂପତା ବଜାୟ ରଖେ । ଆମେ କୌଣସି ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିବାକୁ ଯାଇ ପ୍ରକୃତିର ନିୟମକୁ ସତ୍ୟତା ପ୍ରତିପାଦନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆମେ ପ୍ରଥମେ ବ୍ୟାବହାରିକ କିମ୍ବା କେତେକ ସାଧାରଣ ନିୟମକୁ ଅନୁସରଣ କରିଥାଉ ଏବଂ ଆମେ ଜୁଆର-ଭଟ୍ଟା ନିୟମ ଓ ଗ୍ରହମାନଙ୍କର ଗତିବିଧ‌ିକୁ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବାରେ ସଫଳ ହୋଇଥାଉ ।

8. ନାଗେଲ୍‌ଙ୍କ ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ପ୍ରକାରଭେଦ ଉଦାହରଣ ସହ ବୁଝାଅ ।
Answer:
ନାଗେଶ୍‌ଙ୍କ ମତରେ, ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଚାରିପ୍ରକାରର । ସେଗୁଡ଼ିକ ନିମ୍ନରେ ପ୍ରଦତ୍ତ ହୋଇଅଛି ।

(୧) ଅବରୋହାତ୍ମକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ – ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତିକୁ ଅନୁସରଣ କରିଥାଏ । ଉଚ୍ଚତର ସତ୍ୟ ବା ନିୟମରୁ ଅନେକ ନିୟମ ନିଃସୃତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ସେହି ନିୟମଗୁଡ଼ିକରୁ ଆହୁରି ଅନେକ ନିମ୍ନସ୍ତରର ନିୟମ ମଧ୍ୟ ନିଃସୃତ ହୋଇଥାଆନ୍ତି । ସର୍ବନିମ୍ନ ସ୍ତରର ନିୟମଗୁଡ଼ିକ ତଥ୍ୟ ବା ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ସମର୍ଥିତ ହୋଇଥାଆନ୍ତି । ଏହିପରି ଭାବରେ ଏକ ନିୟମତନ୍ତ୍ର ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ । ତେଣୁ ଘଟଣା ସହିତ ସଂପୃକ୍ତ ନିୟମକୁ ଅନୁସରଣ କରି ଆମେ ଯେପରି ଏକ ଉଚ୍ଚତର ନିୟମରେ ଉପନୀତ ହେଉ, ସେହିପରି ଉଚ୍ଚତର ନିୟମରୁ ଅନ୍ୟ ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ନିଃସୃତ କରି ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରାଯାଇପାରେ ।

(୨) ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ – ଏପ୍ରକାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣରେ ଆମେ ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତି ଅବଲମ୍ବନ ନକରି ଘଟଣାଟିକୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ଘଟଣା ସହିତ ସମ୍ବନ୍ଧିତ କରିଥାଉ । ଏ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟି ସର୍ବଦା ସମ୍ଭାବନାମୂଳକ ହୋଇଥାଏ । ପୁତ୍ରଟି ଦୀର୍ଘକାୟ ହେବାର କାରଣ ଦର୍ଶାଇବାକୁ ଯାଇ ଆମେ ତାହାର ପିତା ଦୀର୍ଘକାୟ ବୋଲି କହିଥାଉ । ଏହା ଏକ ବଂଶପରମ୍ପରାଗତ ଗୁଣ ହେଲେ ବି ସବୁକ୍ଷେତ୍ରରେ ଠିକ୍ ହୋଇ ନଥାଏ । ତେଣୁ ପିତାମାତା ଦୀର୍ଘକାୟ ହୋଇଥିଲେ ପୁତ୍ରକନ୍ୟା ନିଶ୍ଚିତଭାବରେ ଦୀର୍ଘକାୟ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ସର୍ବଦା ଫଳବତୀ ହୁଏନାହିଁ ।

(୩) ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟମୂଳକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ – କୌଣସି ଲକ୍ଷ୍ୟ ବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖ୍ ଘଟଣାଟିର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିବାକୁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟମୂଳକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ କୁହାଯାଏ । ପ୍ରତ୍ୟେକ କାର୍ଯ୍ୟରେ କୌଣସି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନିହିତ ଥାଏ । ପୁତ୍ର କନ୍ୟାର ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ପିତାମାତା ଅନେକ କଷ୍ଟ ସ୍ୱୀକାର କରିଥା’ନ୍ତି । ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ କାର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରଣାଳୀକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟରଖ୍ ଘଟଣାଟିର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରାଯାଇଥାଏ ।

(୪) ପ୍ରକ୍ରିୟାଗତ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ – ବେଳେବେଳେ ଆମେ ଅଗ୍ରଗତିର କ୍ରମ ବା ଧାରାକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିଥାଉ । ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆମେ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଉପରେ ବିଶେଷ ଧ୍ୟାନ ଦେଇଥାଉ । କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର ପଦ୍ଧତି ବା ପ୍ରକ୍ରିୟାରୁ ଆମେ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ରାଜନୈତିକ ଦଳର ଅଧଃପତନ ଘଟିବ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରିଥାଉ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ସାଧାରଣ ଜ୍ଵର ମଧ୍ୟ ଧୀରେ ଧୀରେ ବଢ଼ି ବଢ଼ି ସାଙ୍ଘାତିକ ଜ୍ଵରରେ ପରିଣତ ହୋଇଥାଏ । ଏହିପ୍ରକାର ପ୍ରକ୍ରିୟା ବା ଅଗ୍ରଗତିର ଧାରାକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କରିବାକୁ ପ୍ରକ୍ରିୟାଗତ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ କୁହାଯାଏ ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 4 Short & Long Answer Questions in Odia Medium

9. ଭ୍ରମାତ୍ମକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଗୁଡ଼ିକ ଉଦାହରଣ ସହ ଆଲୋଚନା କର ।
Answer:
ବୈଜ୍ଞାନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନର ନିୟମ ବା ଲକ୍ଷଣଗୁଡ଼ିକୁ ଲଙ୍ଘନ କଲେ ଆମର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଟି ଦୋଷଯୁକ୍ତ ବା ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ । ସେଗୁଡ଼ିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ପରି ଆପାତତଃ ଜଣାଯାଉଥିଲେ ବି ପ୍ରକୃତରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଉପଯୋଗୀ ହୋଇନଥା’ନ୍ତି । ଲୌକିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଗୁଡ଼ିକ ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦୋଷଯୁକ୍ତ ବା ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଆନ୍ତି । ନିମ୍ନଲିଖୁ କାରଣଯୋଗୁଁ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ ।

(୧) ବାହ୍ୟ ସାଦୃଶ୍ୟ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟବସିତ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ – ଦୁର୍ବଳ ଉପମାକୁ ନେଇ ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କଲେ ସେହି ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଟି ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ । ଦେବଦେବୀଙ୍କର କ୍ରୋଧ ସହିତ ସାଧାରଣ ମଣିଷର କ୍ରୋଧକୁ ତୁଳନା କରିବା ଏବଂ କୌଣସି ବିପରି ହିଁ ଦେବଦେବୀଙ୍କର କ୍ରୋଧର ପରିଣତି ବୋଲି ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବା ଦୋଷଯୁକ୍ତ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଅଟେ ।

(୨) ପ୍ରତିଶବ୍ଦ ବା ସମାର୍ଥବାଚକ ଶବ୍ଦଦ୍ବାରା ଘଟଣାଟିର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ – ଯେତେବେଳେ ଆମେ କୌଣସି ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାକୁ ସମାର୍ଥବାଚକ ପଦଦ୍ୱାରା ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରୁ ତାହା ଦୋଷଯୁକ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ଏହାକୁ ଚକ୍ରକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । କାଚଟି ସ୍ବଚ୍ଛ, କାରଣ କାଚ ମଧ୍ୟଦେଇ ଆମେ ଅପରପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥ ବସ୍ତୁକୁ ଦେଖିପାରୁ । ଏପ୍ରକାର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଗୁଡ଼ିକ ଭ୍ରମାତ୍ମକ ।

(୩) ଅନୁଚିତ ହେତୁବାକ୍ୟ ସ୍ଵୀକାର କଲେ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଟି ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ – ବେଳେବେଳେ ଆମେ ଆମର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନରେ ଏକ ଅନୁଚିତ ହେତୁବାକ୍ୟକୁ ସ୍ଵୀକାର କରି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିଥାଉ, ଯାହା ଦୋଷଯୁକ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ଉଦାହରଣସ୍ୱରୂପ, ଯିଏ ଡାକ୍ତରଖାନାକୁ ଯାଏ, ସେ ଜଣେ ରୋଗୀ । ମୁଁ ଡାକ୍ତରଖାନା ଯାଏ, ତେଣୁ ମୁଁ ଜଣେ ରୋଗୀ । ଏପ୍ରକାର ଯୁକ୍ତି ଭ୍ରମାତ୍ମକ ଅଟେ ।

(୪) ଜ୍ଞାତ ବିଷୟ ବା ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକୁ ଅତି ସାଧାରଣ ବା ନଗଣ୍ୟରୂପେ ବିଚାର କରିବାଦ୍ୱାରା ବ୍ୟାଖ୍ୟାନ ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ – ପଥରଟିଏ ଉପରକୁ ଫିଙ୍ଗିଲେ ତାହା ତଳକୁ ଆସେ । ଏହା ଏକ ଅତି ସାଧାରଣ ଘଟଣା । ‘ସମସ୍ତ ମନୁଷ୍ୟ ମରଣଶୀଳ’ କହି ଆମେ ଏପ୍ରକାର ଘଟଣାର ଗୁରୁତ୍ବକୁ ଉପଲବ୍‌ଧ୍ୱ କରିପାରୁନା । କିନ୍ତୁ ନିଉଟନ୍ ଓ ବୁଦ୍ଧଦେବ ସାଧାରଣ ସାଧାରଣ ସତ୍ୟର ଆବିଷ୍କାର କରିଥିଲେ । ରୋଗ, ଜରା, ମୃତ୍ୟୁ ଆଦି ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଏକ ସମସ୍ୟାରୂପେ ପ୍ରତୀୟମାନ ହେବାରୁ ସେ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ପାଇଁ ତାହାର କାରଣ ଜାଣିବାକୁ ଚାହିଁଲେ ଏବଂ ଶେଷରେ କାମନା ହିଁ ଦୁଃଖର କାରଣ ବୋଲି ଅବଗତ ହେଲେ ।

(୫) କୌଣସି ସ୍ପଷ୍ଟ ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାଟି ଯଦି ଆମର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଦ୍ଵାରା ଅସ୍ପଷ୍ଟ ବା ଦୁର୍ବୋଧ ହୁଏ ତେବେ ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଟି ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ – ଅସ୍ପଷ୍ଟ ବା ଦୁର୍ବୋଧ ଭାଷାଦ୍ୱାରା ବସ୍ତୁ ବା ଘଟଣାଟିର ବ୍ୟାଖ୍ୟାକରଣ କଲେ ସରଳ ଘଟଣାଟି ଧୀରେ ଧୀରେ ଜଟିଳ ହୋଇଥାଏ । ଯାହା ଅଚିନ୍ତନୀୟ ତାହା ଯଦି ଚିନ୍ତା କରାଯାଏ, ଯାହା ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ ତାହାକୁ ଯଦି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରାଯାଏ, ତେବେ ଆମର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଟି ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ । ଏପରିକି ଆମେ ଆଳଙ୍କାରିକ ଭାଷା ପ୍ରୟୋଗ କରି କୌଣସି ଘଟଣାର ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିଥାଉ, ଯାହା ସହଜରେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିହୁଏ ନାହିଁ । ଯଦି ଆମେ ମୌଳିକ ସତ୍ୟର ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରୁ, ତେବେ ଆମର ବ୍ୟାଖ୍ୟାନଟି ଦୋଷଯୁକ୍ତ ବା ଭ୍ରମାତ୍ମକ ହୋଇଥାଏ ।

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

Odisha State Board CHSE Odisha Class 12 Logic Solutions Unit 3 ତର୍କଦୋଷ ଓ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର Objective Questions

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

ବସ୍ତୁନିଷ୍ଠ ପ୍ରଶ୍ନୋତ୍ତର
A. ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରଶ୍ନରେ ପ୍ରଦତ୍ତ ବିକଳ୍ପମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ସଠିକ୍ ଉତ୍ତରଟି ବାଛି ଲେଖ ।

1. ‘ଆ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତିତ ‘ଇ’ ହୁଏ । ମାତ୍ର ‘ଆ’ ତର୍କବାକ୍ୟରୁ ‘ଆ’ ତର୍କବାକ୍ୟ ନିଃସୃତ ହେଲେ କି ପ୍ରକାର ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ?
(କ) ସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
(ଖ) ଅସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
(ଗ) ଅବୈଧ ଯୁକ୍ତିଜନିତ ଦୋଷ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(କ) ସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ

2. ‘ଓ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତିତ ସମ୍ଭବପର ନୁହେଁ । ମାତ୍ର ‘ଓ’ ତର୍କବାକ୍ୟରୁ କୌଣସି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କଲେ କି ପ୍ରକାର ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
(କ) ସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
(ଖ) ଅସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
(ଗ) ଓ- ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
(ଘ) ବସ୍ତୁଗତ ବ୍ୟାବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
Answer:
(ଗ) ଓ-ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ

3. ଦିନଗୁଡ଼ିକ ଗରମ ।
∴ ରାତିଗୁଡ଼ିକ ଥଣ୍ଡା ।
ଏହି ଉଦାହରଣଟି କି ପ୍ରକାର ଦୋଷ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କରେ ?
(କ) ସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
(ଖ) ଅସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
(ଗ) ଓ- ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
(ଘ) ବସ୍ତୁଗତ ବ୍ୟାବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ
Answer:
(ଘ) ବସ୍ତୁଗତ ବ୍ୟାବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ

4. ଗୋଟିଏ ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ତିନୋଟି ପଦ ରହିବା ଉଚିତ । ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ଚାରୋଟି ପଦ ଥିଲେ ତାହା କି ପ୍ରକାର ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
(କ) ଚତୁଷ୍ପଦୀ ଦୋଷ
(ଗ) ଅବ୍ଯାପ୍ୟ ହେତୁକ ଦୋଷ
(ଖ) ଅବୈଧପକ୍ଷତା ଦୋଷ
(ଘ) ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(କ) ଚତୁଷ୍ପଦୀ ଦୋଷ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

5. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିର ହେତୁପଦ ଅନ୍ତତଃ ଥରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହେବା ଉଚିତ । ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ହେତୁପଦ ଥରେ ସୁଦ୍ଧା ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇନପାରେ ସେଠାରେ କେଉଁପ୍ରକାର ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
(କ) ଅବୈଧ ସାଧ୍ୟତା ଦୋଷ
(ଖ) ଅବୈଧ ପକ୍ଷତା ଦୋଷ
(ଗ) ଅବ୍ଯାପ୍ୟ ହେତୁକ ଦୋଷ
(ଘ) ଚତୁଷ୍ପଦୀ ଦୋଷ
Answer:
(ଗ) ଅବ୍ଯାପ୍ୟ ହେତୁକ ଦୋଷ

6. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିର ସାଧାରଣ ନିୟମାନୁସାରେ କୌଣସି ପଦ ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇ ପକ୍ଷାବୟବରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇନଥିଲେ ତାହାକୁ କି ପ୍ରକାର ଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ଅବୈଧ ସାଧ୍ୟତା ଦୋଷ
(ଖ) ଅବୈଧ ପକ୍ଷତା ଦୋଷ
(ଗ) ଅବ୍ଯାପ୍ୟ ହେତୁକ ଦୋଷ
(ଘ) ସମସ୍ତ ଉତ୍ତର ଠିକ୍ ଅଟେ
Answer:
(ଖ) ଅବୈଧ ପକ୍ଷତା ଦୋଷ

7. ସାଧୁପଦ ସାଧାବୟବରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ନ ହୋଇ ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ କି ପ୍ରକାର ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
(କ) ଅବୈଧ ସାଧ୍ୟତା ଦୋଷ
(ଖ) ଅବୈଧ ପକ୍ଷତା ଦୋଷ
(ଗ) ଉଭୟ ନଞର୍ଥକ ଦୋଷ
(ଘ) ଅବ୍ଯାପ୍ୟ ହେତୁକ ଦୋଷ
Answer:
(କ) ଅବୈଧ ସାଧ୍ୟତା ଦୋଷ

8. କେତେକ ପୁଷ୍ପ ନାଲିରଙ୍ଗର ନୁହେଁ । – ଓ
କୌଣସି ଫଳ ପୁଷ୍ପ ନୁହେଁ । – ଏ
___________________
∴ କେତେକ ଫଳ ନାଲି ରଙ୍ଗର ନୁହେଁ । – ଓ
ଏହା କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ଅବୈଧ ସାଧ୍ୟତା ଦୋଷ
(ଖ) ଅବୈଧ ପକ୍ଷତା ଦୋଷ
(ଗ) ଉଭୟ ନଞର୍ଥକ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୋଷ
(ଘ) ଉଭୟ ବିଶେଷ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୋଷ
Answer:
(ଗ) ଉଭୟ ନଞର୍ଥକ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୋଷ

9. କେତେକ ଆମ୍ବ ମିଠା ଅଟେ । – ଇ
କେତେକ ଫଳ ଆମ୍ବ ନୁହେଁ । – ଓ
_________________
∴ କେତେକ ଫଳ ମିଠା ନୁହେଁ । – ଓ
ଏହା କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ଉଭୟ ନଞର୍ଥକ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୋଷ
(ଖ) ଉଭୟ ବିଶେଷ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୋଷ
(ଗ) ଅବୈଧ ସାଧ୍ୟତା ଦୋଷ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ

10. ସୂର୍ଯ୍ୟ ଥିଲେ, ଆଲୋକ ଥାଏ ।
ଆଲୋକ ଅଛି ।
__________
∴ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅଛି ।
ଏହା କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ଅନୁଗ ସ୍ୱୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ଦୋଷ
(ଖ) ପୂର୍ବଗାସ୍ଵୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ଦୋଷ
(ଗ) ସ୍ଵୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ଅସ୍ଵୀକୃତି ଦୋଷ
(ଘ) ସମସ୍ତ ଉତ୍ତର ଠିକ୍ ଅଟେ
Answer:
(କ) ଅନୁଗ ସ୍ବୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ଦୋଷ

11. ଜ୍ଞାନ ଥିଲେ ବିବେକ ଉଦୟ ହୁଏ ।
ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ ।
______________
∴ ବିବେକ ଉଦୟ ହୋଇନାହିଁ ।
ଏହା କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ଅନୁଗ ସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ଦୋଷ
(ଖ) ପୂର୍ବଗାସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ଦୋଷ
(ଗ) ସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ଅସ୍ବୀକୃତି ଦୋଷ
(ଘ) ଅସ୍ଵୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ସ୍ବୀକୃତି ଦୋଷ
Answer:
(ଖ) ପୂର୍ବଗାସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ଦୋଷ

12. ରୀତା ହୁଏତ ଅସତୀ ଅଥବା ମିଥ୍ୟାବାଦିନୀ ।
ରୀତା ଅସତୀ ।
___________________
∴ ରୀତା ମିଥ୍ୟାବାଦିନୀ ନୁହେଁ ।
ଏହା କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ଅନୁଗ ସ୍ବୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ଦୋଷ
(ଖ) ପୂର୍ବଗାସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ଦୋଷ
(ଗ) ସ୍ଵୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ଅସ୍ଵୀକୃତି ଦୋଷ
(ଘ) ଅସ୍ଵୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ସ୍ୱୀକୃତି ଦୋଷ
Answer:
(ଗ) ସ୍ଵୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ଅସ୍ଵୀକୃତି ଦୋଷ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

13. ରାମବାବୁ ଉଭୟ ଧନୀ ଓ ନିର୍ଜନ ନୁହନ୍ତି ।
ରାମ ବାବୁ ଧନୀ ନୁହନ୍ତି ।
__________________
∴ ରାମବାବୁ ନିର୍ଶନ ଅଟନ୍ତି ।
ଏହା କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ପୂର୍ବଗାସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ଦୋଷ
(ଖ) ଅନୁଗ ସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ଦୋଷ
(ଗ) ସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ଅସ୍ବୀକୃତି ଦୋଷ
(ଘ) ଅସ୍ଵୀକୃତିଭିତ୍ତିକ ସ୍ବୀକୃତି ଦୋଷ
Answer:
(ଘ) ଅସ୍ଵୀକୃତିଭିଭିକ ସ୍ୱୀକୃତି ଦୋଷ

14. ପିତା ପୁତ୍ରର ଜନକ ।
ନିମ୍ବଫଳର ସ୍ବାଦ ପିତା ।
___________________
∴ ନିମ୍ବଫଳର ସ୍ଵାଦ ପୁତ୍ରର ଜନକ ।
ଏହା କି ପ୍ରକାରର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ବ୍ୟର୍ଥକ ପକ୍ଷଦୋଷ
(ଖ) ବ୍ୟର୍ଥକ ସାଧଦୋଷ
(ଗ) ବ୍ୟର୍ଥକ ହେତୁଦୋଷ
(ଘ) ଏଥୁମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଗ) ବ୍ୟର୍ଥକ ହେତୁଦୋଷ

15. ସ୍ଵର୍ଗ ମାନବର ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ ।
ନାକ ସ୍ଵର୍ଗ ଅଟେ ।
_______________
∴ ନାକ ମାନବର ଅଙ୍ଗ ନୁହେଁ ।
ଏହା କି ପ୍ରକାରର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ବ୍ୟର୍ଥକ ପକ୍ଷଦୋଷ
(ଖ) ବ୍ୟର୍ଥକ ସାଧଦୋଷ
(ଗ) ବ୍ୟର୍ଥକ ହେତୁଦୋଷ
(ଘ) ଅବ୍ଯାପ୍ୟ ହେତୁଦୋଷ
Answer:
(କ) ବ୍ୟର୍ଥକ ପକ୍ଷଦୋଷ

16. କର୍ଣ୍ଣ କୌରବଙ୍କ ସଖା ଅଟନ୍ତି ।
କୌରବଙ୍କ ସଖ ଶ୍ରବଣେନ୍ଦ୍ରିୟ ନୁହେଁ ।
______________
∴ ଶ୍ରବଣେନ୍ଦ୍ରିୟ କଣ୍ଠ ନୁହେଁ ।
ଏହା କେଉଁ ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ବ୍ୟର୍ଥକ ପକ୍ଷ ଦୋଷ
(ଖ) ବ୍ୟର୍ଥକ ସାଧ୍ୟ ଦୋଷ
(ଗ) ବ୍ୟର୍ଥକ ହେତୁ ଦୋଷ
(ଘ) ଅବୈଧ ସାଧ୍ୟତା ଦୋଷ
Answer:
(ଖ) ବ୍ୟର୍ଥକ ସାଧ୍ୟ ଦୋଷ

17. କେଉଁ ବାକ୍ୟଦୋଷକୁ ନାନାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ବ୍ୟର୍ଥକ ସାଧ୍ୟ ଦୋଷ
(ଖ) ବ୍ୟର୍ଥକ ହେତୁ ଦୋଷ
(ଗ) ତୁଲ୍ୟବିଗ୍ରହ ଦୋଷ
(ଘ) ଶ୍ଳିଷ୍ଟାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ
Answer:
(ଘ) ଶ୍ଳିଷ୍ଟାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ

18. କେଉଁ ଦୋଷକୁ ସଦୃଶ ସାଧୁ ଦୋଷ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ ?
(କ) କ୍ଳିଷ୍ଟାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ
(ଖ) ତୁଲ୍ୟ ବିଗ୍ରହ ଦୋଷ
(ଗ) ସମାହାର ଦୋଷ
(ଘ) ଅସମାହାର ଦୋଷ
Answer:
(ଖ) ତୁଲ୍ୟ ବିଗ୍ରହ ଦୋଷ

19. ଯୁକ୍ତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ବ୍ୟଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ପଦମାନଙ୍କୁ ସମଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ କେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ?
(କ) କ୍ଳିଷ୍ଟାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ
(ଖ) ତୁଲ୍ୟ ବିଗ୍ରହ ଦୋଷ
(ଗ) ସମାହାର ଦୋଷ
(ଘ) ଅସମାହାର ଦୋଷ
Answer:
(ଗ) ସମାହାର ଦୋଷ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

20. ଯୁକ୍ତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ସମଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ପଦମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ କେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ?
(କ) କ୍ଳିଷ୍ଟାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ
(ଖ) ଦୁର୍ବୋଚ୍ଚାରଣ ଦୋଷ
(ଗ) ଅସମାହାର ଦୋଷ
(ଘ) ସମାହାର ଦୋଷ
Answer:
(ଗ) ଅସମାହାର ଦୋଷ

21. ବରଫ ଜଳ ।
ଜଳ ତରଳ ।
___________
∴ ବରଫ ତରଳ ।
ଏହାକୁ କି ପ୍ରକାର ଦୋଷ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ?
(କ) ଦୁର୍ବୋଚ୍ଚାରଣ ଦୋଷ
(ଖ) ସମାହାର ଦୋଷ
(ଗ) ଅସମାହାର ଦୋଷ
(ଘ) ଉପାଧ୍ ଦୁଷ୍ଟ ଦୋଷ
Answer:
(ଘ) ଉପାଧ୍ ଦୁଷ୍ଟ ଦୋଷ

22. ‘“ ନବବଧୂର ଗୃହ ପ୍ରବେଶ ବୃଦ୍ଧ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର କାରଣ ।’’ ଏହା କେଉଁ ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ ?
(କ) ଅତଃ ପରଂ ତସ୍ମାଦତଃ ତର୍କଦୋଷ
(ଖ) କାରଣ ସ୍ଥାନେ ଉପକାରଣ ଗ୍ରହଣ ତର୍କଦୋଷ
(ଗ) ଉପକାରଣ-କାରଣ ତର୍କଦୋଷ
(ଘ) ଉପରୋକ୍ତ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(କ) ଅତଃ ପରଂ ତସ୍ମାଦତଃ ତର୍କଦୋଷ

23. ‘ମାଡ଼କୁ ମହାଦେବ ଡରିଛନ୍ତି, ତୁମେ କ’ଣ ତାଙ୍କଠାରୁ ବଡ଼ ? ତେଣୁ ତୁମକୁ ଆମ ଯୁକ୍ତିକୁ ମାନିବାକୁ ହେବ ।”’ ଏହା କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ ?
(କ) ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଦୁର୍ବଳତା ପ୍ରଦର୍ଶନ ତର୍କଦୋଷ
(ଖ) ଲୋକୋତ୍ତେଜକ ତର୍କଦୋଷ
(ଗ) ଆପଦ୍ବାହି ତର୍କଦୋଷ
(ଘ) ମୁଦ୍‌ଗର ପ୍ରଦର୍ଶନ ତର୍କଦୋଷ
Answer:
(ଘ) ମୁଦ୍‌ଗର ପ୍ରଦର୍ଶନ ତର୍କଦୋଷ

24. ନିଜର ବିଧବଦ୍ଧ ଯୁକ୍ତି ଉପସ୍ଥାପନ ନ କରି କଥା କଥାକେ ବେଦ, ପୁରାଣ, ଶାସ୍ତ୍ର, ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଜ୍ଞାନୀ, ସଦ୍‌ଗୁରୁମାନଙ୍କ ଉକ୍ତିଦ୍ଵାରା ନିଜର ଯୁକ୍ତିକୁ ଉପସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ଆସ୍ତଦ୍ବାହି ତର୍କଦୋଷ
(ଖ) ଲୋକୋତ୍ତେଜକ ତର୍କଦୋଷ
(ଗ) ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଦୁର୍ବଳତା ପ୍ରଦର୍ଶନ ତର୍କଦୋଷ
(ଘ) ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଘ) ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସିଟି ନୁହେଁ

25. କିଏ ପାରମ୍ପରିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଜନକ ରୂପେ ପରିଚିତ ?
(କ) ମିଲ୍
(ଖ) ଜେଭନ୍
(ଗ) ଫାଉଲାର
(ଘ) ଆରିଷ୍ଟଟଲ୍
Answer:
(ଘ) ଆରିଷ୍ଟଟଲ୍

26. ନିମ୍ନୋକ୍ତ କେଉଁ ଶାସ୍ତ୍ରଟି ପାରମ୍ପରିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ଉପରେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହୋଇଛି ?
(କ) ନୀତିଶାସ୍ତ୍ର
(ଖ) ଆଧୁନିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର
(ଗ) ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ର
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଖ) ଆଧୁନିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

27. କେଉଁ ଶାସ୍ତ୍ରର ବିକାଶ ଓ ଉତ୍କର୍ଷ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଉତ୍କର୍ଷ ପାଇଁ ବହୁ ପରିମାଣରେ ଦାୟୀ ? (ଖ) ନୀତିଶାସ୍ତ୍ର (ଗ) ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ର (ଘ) ସମସ୍ତ ଉତ୍ତର ଠିକ୍
(କ) ଗଣିତଶାସ୍ତ୍ର
(ଖ) ନୀତିଶାସ୍ତ୍ର
(ଗ) ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ର
(ଘ) ସମସ୍ତ ଉତ୍ତର ଠିକ୍
Answer:
(କ) ଗଣିତଶାସ୍ତ୍ର

28. କେଉଁ ଶାସ୍ତ୍ରକୁ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କୁହାଯାଏ ?
(କ) ନୀତିଶାସ୍ତ୍ର
(ଖ) ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ର
(ଗ) ରାଜନୀତିଶାସ୍ତ୍ର
(ଘ) ଗଣିତଶାସ୍ତ୍ର
Answer:
(ଘ) ଗଣିତଶାସ୍ତ୍ର

29. କେଉଁ ଦୁଇଟି ସ୍ଵରୂପ ଉପରେ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ଗୁରୁତ୍ଵ ଦେଇଥାଏ ?
(କ) ବୈଧ ଓ ଅବୈଧ
(ଖ) ଅବରୋହ ଓ ଆରୋହ
(ଗ) ଚଳ ଓ ସ୍ଥିରାଙ୍କ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଗ) ଚଳ ଓ ସ୍ଥିରାଙ୍କ

30. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ତିନୋଟି ଲକ୍ଷଣ ବିଷୟରେ କହିଛନ୍ତି ?
(କ) ଆରିଷ୍ଟଟଲ୍
(ଖ) ସକ୍ରେଟିସ୍
(ଗ) ପ୍ଲେଟୋ
(ଘ) ସି.ଆଇ.ଲିଉଇସ୍
Answer:
(ଘ) ସି.ଆଇ.ଲିଉଇସ୍

31. ନିମ୍ନଲିଖ ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁ ଗୋଟିକ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଲକ୍ଷଣ ନୁହେଁ ?
(କ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନର ବ୍ୟବହାର
(ଖ) ଅବରୋହ ପଦ୍ଧତିର ପ୍ରୟୋଗ
(ଗ) ଚଳ ଓ ସ୍ଥିରାଙ୍କ ବ୍ୟବହାର
(ଘ) ତାଦାତ୍ମ୍ୟ ନିୟମର ପ୍ରୟୋଗ
Answer:
(ଘ) ତାଦାତ୍ମ୍ୟ ନିୟମର ପ୍ରୟୋଗ

32. ଧ୍ୱନ୍ୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ(Phonogram) ବଦଳରେ କେଉଁ ଚିହ୍ନ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ବିଶେଷ ଉପଯୋଗୀ ହୋଇଥାଏ ?
(କ) ଗାଣିତିକ ଚିହ୍ନ
(ଖ) ଜ୍ୟାମିତିକ ଚିହ୍ନ
(ଗ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଗ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ

33. ବର୍ଣ୍ଣମାଳାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅକ୍ଷର କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ଶବ୍ଦ
(ଖ) ବାକ୍ୟ
(ଗ) ଅକ୍ଷର
(ଘ) ଧ୍ଵନି
Answer:
(ଘ) ଧ୍ଵନି

34. ଅକ୍ଷରଗୁଡ଼ିକ ସାହାଯ୍ୟରେ ଲିପିବଦ୍ଧ ଚିହ୍ନକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ
(ଖ) ଶବ୍ଦ
(ଗ) ଧ୍ଵନ୍ୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଗ) ଧ୍ଵନ୍ୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ

35. ଶବ୍ଦ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଅବାଚନିକ ପ୍ରତୀକର ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ କେଉଁ ଚିହ୍ନ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ ?
(କ) ଧ୍ଵନ୍ଯାତ୍ମକ
(ଖ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ
(ଗ) ଗାଣିତିକ
(ଘ) ଜ୍ୟ।ମିତିକ
Answer:
(ଖ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ

36. ‘ବର୍ଗମୂଳ’ କେଉଁ ଚିହ୍ନ ଅଟେ ?
(କ) ଧ୍ଵନ୍ଯାତ୍ମକ
(ଖ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ
(ଗ) ମୌଳିକ
(ଘ) ଯୌଗିକ
Answer:
(କ) ଧ୍ଵନ୍ୟାତ୍ମକ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

37. ‘√’ କେଉଁ ଚିହ୍ନ ଅଟେ ?
(କ) ଧ୍ଵନ୍ଯାତ୍ମକ
(ଖ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ
(ଗ) ମୌଳିକ
(ଘ) ଯୌଗିକ
Answer:
(ଖ) ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ

38. +, -, ×,+, =, ≡, ∨, ⊃ ଆଦି ଚିହ୍ନଗୁଡ଼ିକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ସ୍ଥିରାଙ୍କ
(ଖ) ଚଳ
(ଗ) ସଂଯୋଜକ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(କ) ସ୍ଥିରାଙ୍କ

39. କ, ଖ, ଗ (x, Y, z) ଆଦି ବର୍ଷଗୁଡ଼ିକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ସ୍ଥିରାଙ୍କ
(ଖ) ଚଳ
(ଗ) ସଂଯୋଜକ
(ଘ) ସବୁ ଉତ୍ତରଗୁଡ଼ିକ ଠିକ୍
Answer:
(ଖ) ଚଳ

40. ଯାହାର ମୂଲ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ତାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ଚଳ
(ଖ) ସ୍ଥିରାଙ୍କ
(ଗ) ଆପାଦନ
(ଘ) ବିରୁଦ୍ଧ
Answer:
(କ) ଚଳ

41. ଯାହାର ମୂଲ୍ୟ ଅପରିବର୍ତିତ ରହେ ତାହାକୁ କ’ଣ କହନ୍ତି ?
(କ) ଚଳ
(ଖ) ସ୍ଥିରାଙ୍କ
(ଗ) ବିକଳ୍ପକ
(ଘ) ବିଯୋଜକ
Answer:
(ଖ) ସ୍ଥିରାଙ୍କ

42. ନାସ୍ତିବାଚକର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ∨
(ଖ) ∧
(ଗ) ≡
(ଘ) ~
Answer:
(ଘ) ~

43. ଆପାଦନର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ⊃
(ଖ) •
(ଗ) ≡
(ଘ) ∨
Answer:
(କ) ⊃

44. ସଂଯୋଜକର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ⊃
(ଖ) •
(ଗ) ≡
(ଘ) ∨
Answer:
(ଖ) •

45. ବୈକଳ୍ପିକର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ⊃
(ଖ) •
(ଗ) ∧
(ଘ) ∨
Answer:
(ଗ) ∧

46. ବିଯୋଜକର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ∨
(ଖ) ⊃
(ଗ) •
(ଘ) ∧
Answer:
(କ) ∨

47. ସମତୁଲ୍ୟର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ∨
(ଖ) ∧
(ଗ) ≡
(ଘ) •
Answer:
(ଗ) ≡

48. ‘ଯଦି …ତେବେ’ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ∨
(ଖ) ⊃
(ଗ) •
(ଘ) ≡
Answer:
(ଖ) ⊃

49. ‘ଏବଂ ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ⊃
(ଖ) ≡
(ଗ) •
(ଘ) ~
Answer:
(ଖ) ≡

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

50. ନାସ୍ତିସୂଚକ (ନୁହେଁ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ⊃
(ଖ) ∨
(ଗ) •
(ଘ) ~
Answer:
(ଘ) ~

51. ବୈକଳ୍ପିକ (କିମ୍ବା)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) •
(ଖ) ∨
(ଗ) ⊃
(ଘ) ≡
Answer:
(ଖ) ∨

52. ବୈକଳ୍ପିକ (ଉଭୟ ନୁହେଁ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) •
(ଖ) ∧
(ଗ) ∨
(ଘ) ⊃
Answer:
(ଖ) ∧

53. ସମତୁଲ୍ୟ (ସମାର୍ଥବୋଧକ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) •
(ଖ) ∧
(ଗ) ∨
(ଘ) ≡
Answer:
(ଘ) ≡

54. ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ତତ୍‌ସନ୍ନିହିତ ଚଳର ମୂଲ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହୁଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ସତ୍ୟସାରଣୀ
(ଖ) ସତ୍ୟଫଳନ
(ଗ) ସ୍ଥିରାଙ୍କ
(ଘ) ଚଳ
Answer:
(ଖ) ସତ୍ୟଫଳନ

55. ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥିରାଙ୍କଦ୍ୱାରା ସମ୍ବନ୍ଧିତ ହେଲେ, ସେହି ସମ୍ବନ୍ଧର ସତ୍ୟଫଳନ ତଦନ୍ତର୍ଗତ ଚଳମାନଙ୍କର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଏହି ମୂଲ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ସତ୍ୟଫଳନ
(ଖ) ସ୍ଥିରାଙ୍କ
(ଗ) ସତ୍ୟସାରଣୀ
(ଘ) ଚଳ
Answer:
(ଗ) ସତ୍ୟସାରଣୀ

56. ବିରୁଦ୍ଧ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍ସ ସଂଖ୍ୟା (Matrix Number) କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ୦୦
(ଖ) ୧୦୦୦
(ଗ) ୧୧୧୦
(ଘ) ୧୦୧୧
Answer:
(କ) ୦୦

57. ସଂଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍ସ ସଂଖ୍ୟା (Matrix Number) କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ୧୧୧୦
(ଖ) ୧୦୦୧
(ଗ) ୧୦୦୦
(ଘ) ୧୦୧୧
Answer:
(ଗ) ୧୦୦୦

58. ବିଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍ସ ସଂଖ୍ୟା (Matrix Number) କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ୧୧୧୦
(ଖ) ୧୦୦୦
(ଗ) ୦୦
(ଘ) ୧୦୧୧
Answer:
(କ) ୧୧୧୦

59. ବୈକଳ୍ପିକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍ସ ସଂଖ୍ୟା (Matrix Number) କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ୧୧୧୦
(ଖ) ୧୦୦୦
(ଗ) ୦୧୧୧
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଗ) ୦୧୧୧

60. ଆପାଦନ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍ସ ସଂଖ୍ୟା (Matrix Number) କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ୧୦୧୧
(ଖ) ୧୧୧୧
(ଗ) ୧୦୦୧
(ଘ) ୧୦୦୦
Answer:
(କ) ୧୦୧୧

61. ସମତୁଲ୍ୟତା ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍ସ ସଂଖ୍ୟା (Matrix Number) କ’ଣ ଅଟେ ?
(କ) ୧୧୧୦
(ଖ) ୧୧୧୧
(ଗ) ୧୦୦୧
(ଘ) ୧୦୦୦
Answer:
(ଗ) ୧୦୦୧

62. ଯଦି ସତ୍ୟସାରଣୀର ମୁଖ୍ୟ ସଂଯୋଜକରେ ମେଟ୍ରିକ୍ସ ସଂଖ୍ୟା ବା ସୂଚକ ସଂଖ୍ୟା କେବଳ ‘୧’କୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ ତାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ପୁନରୁକ୍ତିକ
(ଖ) ବିରୁଦ୍ଧ
(ଗ) ଆପାଦିକ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(କ) ପୁନରୁକ୍ତିକ

63. ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟକୁ ନେଇ ଗଠିତ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ସର୍ବଦା ମିଥ୍ୟା। ହୁଏ ଅର୍ଥାତ୍ ସତ୍ୟସାରଣୀର ମୁଖ୍ୟ ସଂଯୋଜକରେ ମେଟ୍ରିକ୍ସ ସଂଖ୍ୟା କେବଳ ‘o’କୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୁଏ ତାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(କ) ଆପାତିକ
(ଖ) ବିରୁଦ୍ଧ
(ଗ) ପୁନରୁକ୍ତିକ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(ଖ) ବିରୁଦ୍ଧ

64. ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟକୁ ନେଇ ଗଠିତ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ଅନିଶ୍ଚିତ ହୁଏ ଅର୍ଥାତ୍ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସତ୍ୟ ଓ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମିଥ୍ୟା ହୁଏ, ସେହି ସୂତ୍ରକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
(ଖ) ବିରୁଦ୍ଧ
(କ) ଆପାତିକ
(ଗ) ପୁନରୁକ୍ତିକ
(ଘ) କୌଣସିଟି ନୁହେଁ
Answer:
(କ) ଆପାତିକ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

B. ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦରେ ଉତ୍ତର ଦିଅ ।

1. ‘ଆ’ ତର୍କବାକ୍ୟରୁ ‘ଆ’ ସମବର୍ତ୍ତିତ ହେଲେ କେଉଁ ପ୍ରକାର ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ଆ- ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ

2. ‘ଓ’ ତର୍କବାକ୍ୟରୁ ‘ଓ’ ତର୍କବାକ୍ୟ ସମବର୍ତ୍ତିତ ହେଲେ କେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
‘ଓ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ

3. କୌଣସି ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ଚାରୋଟି ପଦ ଥିଲେ, କେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ଚତୁଷ୍ପଦୀ ଦୋଷ

4. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିର ହେତୁବାକ୍ୟ ଦ୍ଵୟରେ ଯଦି ହେତୁପଦ ଥରେ ସୁଦ୍ଧା ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇନଥାଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଅବ୍ଯାପ୍ୟ ହେତୁକ ଦୋଷ

5. ପକ୍ଷପଦ ହେତୁବାକ୍ୟରେ ଅବ୍ଯାପ୍ୟ, ମାତ୍ର ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହେଲେ ଏହାକୁ କେଉଁ ଦୋଷ ବୋଲି କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଅବୈଧ ପକ୍ଷତା ଦୋଷ

6. ସାପଦ ହେତୁବାକ୍ୟରେ ଅବ୍ୟାପ୍ୟ, ମାତ୍ର ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହେଲେ କେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ଅବୈଧ ସାଧ୍ୟତା ଦୋଷ

7. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ଉଭୟ ନଞର୍ଥକ ହେତୁବାକ୍ୟରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କଲେ କେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ଉଭୟ ନଞର୍ଥକ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୋଷ

8. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ଉଭୟ ବିଶେଷ ହେତୁବାକ୍ୟରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କଲେ କେଉଁପ୍ରକାର ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ଉଭୟ ବିଶେଷ ହେତୁବାକ୍ୟ ଦୋଷ

9. ଆଲୋଚନା ବା ଯୁକ୍ତିକାଳରେ ବ୍ୟବହୃତ ପଦ ଗୋଟିଏ ଅର୍ଥରୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ଅର୍ଥକୁ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହେଲେ ଯେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କହନ୍ତି ?
Answer:
ବ୍ଯର୍ଥକ ପଦ ଦୋଷ

10. କୌଣସି ଯୁକ୍ତିରେ ସାଦୃଶ୍ୟ ଥ‌ିବା ଶବ୍ଦଦ୍ଵୟକୁ ଏକା ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ ତାହାକୁ କେଉଁ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ସଦୃଶ ସାଧୂ ଦୋଷ

11. ବାକ୍ୟଟି ଉଚ୍ଚାରଣ ସମୟରେ ବିଭିନ୍ନ ଶବ୍ଦମାନଙ୍କର ଦୃଢ଼ ଉଚ୍ଚାରଣ କରିବାଦ୍ୱାରା ଯେଉଁ ବିଭିନ୍ନ ଅର୍ଥ ପ୍ରକାଶ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ କେଉଁ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଭଜାରଶଜନିତ ଦୋଷ

12. ଯୁକ୍ତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ବ୍ୟଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ପଦମାନଙ୍କୁ ସମଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ କେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ସମାହାର ଦୋଷ

13. ଯୁକ୍ତିକ୍ଷେତ୍ରରେ ସମଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ପଦମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ କେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ଅସମାହାର ଦୋଷ

14. ଜଳ ପାନୀୟ ଅଟେ ।
ନଳାପାଣି ଜଳ ଅଟେ ।
_________________
∴ ନଳାପାଣି ପାନୀୟ ଅଟେ ।
ଏହା କି ପ୍ରକାର ଦୋଷ ଅଟେ ?
Answer:
ଔପାଧ୍ଵତା ଦୋଷ

15. ‘‘ନବବଧୂର ଗୃହପ୍ରବେଶ ବୃଦ୍ଧବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର କାରଣ’’ । ଏହା କେଉଁ ଦୋଷର ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଉଦାହରଣ ଅଟେ ?
Answer:
ଅତଃ ପରଂ ତତ୍ସାଦତଃ ଦୋଷ

16. ଅତଃପରଂ ତସ୍ମାଦତଃ ଦୋଷକୁ ଅନ୍ୟ କେଉଁ ନାମରେ ନାମିତ କରାଯାଇଛି ?
Answer:
କାକତାଳୀୟ ନ୍ୟାୟ

17. ‘ବୀଜହିଁ ବୃକ୍ଷର ଏକମାତ୍ର କାରଣ ବୋଲି କୁହାଯାଏ’’ । ଏହାକୁ କେଉଁ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
କାରଣ ସ୍ଥାନେ ଉପକାରଣ ଗ୍ରହଣ ତର୍କଦୋଷ

18. ସମସ୍ତ ଉପକାରଣକୁ ବିଚାରକୁ ନ ନେଇ ଯେକୌଣସି ଗୋଟିଏ ଅଥବା ଏକ ବିଶିଷ୍ଟ ଉପକାରଣକୁ କାରଣ ବୋଲି ମାନିନେଲେ କେଉଁ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ଉପକାରଣ ତର୍କଦୋଷ

19. ନଞର୍ଥକ ଉପକାରଣକୁ ଉପେକ୍ଷା କରିବାଦ୍ୱାରା ଯେଉଁ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ, ତାହାକୁ କେଉଁ ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
କାରଣରୁ ନଞର୍ଥକ ଉପକାରଣର ଅନ୍ତର ତଦୋଷ

20. ‘ଦିବସ ପୂର୍ବରୁ ରାତ୍ରି ଆସେ, ରାତ୍ରି ପୂର୍ବରୁ ଦିବସ ଆସେ’’ । ଏହା କେଉଁ ତର୍କଦୋଷର ଉଦାହରଣ ଅଟେ ?
Answer:
ସହକାର୍ଯ୍ୟ କାରଣତା ଦୋଷ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

21. ଗୋଟିଏ ଘଟଣାର କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଲକ୍ଷଣ ଥାଏ । ଏ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୋଟିଏ ଲକ୍ଷଣକୁ ଅନ୍ୟ ଲକ୍ଷଣର କାରଣ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ କେଉଁ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ସହଲକ୍ଷଣ କାରଣତା ଦୋଷ

22. ଅନେକ ସମୟରେ କାରଣକୁ କାର୍ଯ୍ୟଭାବେ ଅଥବା କାର୍ଯ୍ୟକୁ କାରଣଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ କେଉଁ ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
କାରଣ-କାର୍ଯ୍ୟ ଭ୍ରମ ତର୍କଦୋଷ

23. ଜଣେ ବିଦେଶୀ ପର୍ଯ୍ୟଟକ କୌଣସି ଦେଶର କେତୋଟି ମାତ୍ର ସମୃଦ୍ଧ ନଗରୀ ପରିଦର୍ଶନ କରି ସମଗ୍ର ଦେଶକୁ ତଦ୍ରୂପ ବୋଲି ବିବେଚନା କଲେ କେଉଁ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ?
Answer:
ଅବୈଧ ସାମାନ୍ୟକରଣ ଦୋଷ

24. ‘ରେଡ଼ିଓ ମଧ୍ଯ ନିଃଶ୍ଵାସ ପ୍ରଶ୍ଵାସ ନେଇପାରେ, କାରଣ ଏହା ମନୁଷ୍ୟ ତୁଲ୍ୟ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିପାରେ’’ । – ଏହା କେଉଁ ତର୍କଦୋଷର ଉଦାହରଣ ଅଟେ ?
Answer:
ଦୁଷ୍ଟ ବା ଦୁର୍ବଳ ଉପମା ତର୍କଦୋଷ

25. ଯୁକ୍ତି କଲାବେଳେ ପ୍ରତିପାଦ୍ୟ ବିଷୟର ପ୍ରତିଶବ୍ଦକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଅଥବା ତାହାକୁ ଭିନ୍ନ ଅର୍ଥରେ ସ୍ୱୀକାର କରିନେବାଦ୍ୱାରା ଯେଉଁ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ପ୍ରତିପାଦ୍ୟ ସ୍ଵୀକାର ତର୍କଦୋଷ

26. ପ୍ରତିପାଦ୍ୟ ସ୍ଵୀକାର ତର୍କଦୋଷ କୌଣସି ଯୁକ୍ତିରେ ଗୋଟିଏ ଅଗ୍ରହଣୀୟ ହେତୁବାକ୍ୟରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କରିବାଦ୍ୱାରା କେଉଁ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ?
Answer:
ଅନୁଚିତ ହେତୁବାକ୍ୟ ସ୍ବୀକାର ଦୋଷ

27. ସ୍ଵପକ୍ଷ ଯୁକ୍ତିକୁ ଉପଯୁକ୍ତ ସମର୍ଥନଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାରେ ଅସମର୍ଥ ହୋଇ ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଯୁକ୍ତିର ଅସାରତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବା ଦୋଷକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଦୁର୍ବଳତା ପ୍ରଦର୍ଶନ ତର୍କଦୋଷ

28. କୌଣସି ମତର ସମର୍ଥନ ବା ବିରୋଧ କରିବା ନିମିତ୍ତ ଯୁକ୍ତିର ଅବତାରଣା ନକରି ଉତ୍ତେଜକ ଭାଷାର ପ୍ରୟୋଗଦ୍ଵାରା ଶ୍ରୋତାମାନଙ୍କର ଭାବାବେଗ ଉଦ୍ରେକ କରିବାର ପ୍ରୟାସକୁ କେଉଁ ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ? .
Answer:
ଲୋକୋତ୍ତେଜକ ତର୍କଦୋଷ

29. ପ୍ରତିପକ୍ଷର ଅଜ୍ଞତାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ନିଜର ମତକୁ ସ୍ଵୀକାର କରାଇନେବା ପ୍ରୟାସକୁ କି ପ୍ରକାର ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
‘ପରାଜ୍ଞତା ଦୃଷ୍ଟା ସ୍ଵମତ ପ୍ରତିଷ୍ଠା’ ତର୍କଦୋଷ

30. କଥାକଥାକେ ବେଦ, ପୁରାଣ, ଶାସ୍ତ୍ର, ସୁପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କର ଉକ୍ତିଦ୍ୱାରା ନିଜର ଯୁକ୍ତିକୁ ଉପସ୍ଥାନ କରିବା କେଉଁ ଦୋଷ ?
Answer:
ଆପ୍ତଦ୍ବାହି ତର୍କଦୋଷ

31. ‘ଆମର ଦାବି ମାନିନିଅ ନଚେତ୍ ଧ୍ବଂସ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଅ ।’’ ଏହା କେଉଁ ତର୍କଦୋଷର ଉଦାହରଣ ଅଟେ ?
Answer:
ମୁଦ୍‌ଗର ପ୍ରଦର୍ଶନ ତର୍କଦୋଷ

32. ମୁଦ୍‌ଗର ପ୍ରଦର୍ଶନ ତର୍କଦୋଷର ଅନ୍ୟ ଏକ ନାମ କ’ଣ ବୋଲି କୁହାଯାଇଥାଏ ?
Answer:
ମୁଷ୍ଟିକାଘାତ ତର୍କଦୋଷ

33. ପାରମ୍ପରିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଜନକ କିଏ ?
Answer:
ଆରିଷ୍ଟଟଲ୍

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

34. କାହାକୁ ଆଧୁନିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ବୋଲି କହନ୍ତି ?
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର

35. କେଉଁଟି ପାରମ୍ପରିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଏକ ସଂଶୋଧୂତ ଓ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ ସଂସ୍କରଣ ?
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର

36. କେଉଁ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ମଧ୍ଯ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଗାଣିତିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର

37. କିଏ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ତିନୋଟି ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି ?
Answer:
ସି.ଆଇ. ଲିଉଇସ୍

38. ବର୍ଣ୍ଣମାଳାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅକ୍ଷର କେଉଁ ସୂଚକ ଅଟେ ?
Answer:
ଧ୍ଵନିସୂଚକ

39. ଯାହା ଅବାଚନିକ ଏବଂ ଚିନ୍ତାକୁ ସାକ୍ଷାତ୍ ଭାବରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ

40. ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ ଧନ୍ୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ ପରିବର୍ତ୍ତେ କ’ଣ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ ?
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ

41. ‘ପ୍ରଶ୍ନବାଚକ’କୁ କେଉଁ ଚିହ୍ନ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଧ୍ବନିସୂଚକ

42. ‘+’ କେଉଁ ଚିହ୍ନ ଅଟେ ?
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ

43. ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଚଳ

44. ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯେଉଁ ଚଳ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର।ୟ ଚଳ

45. ’ ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ନୁହେଁ ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ସ୍ଥିରାଙ୍କ

46. ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ ଯେଉଁ ସ୍ଥିରାଙ୍କ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର।ୟ ସ୍ଥିରାଙ୍କ

47. ଆପାଦନ (ଯଦି ……….ତେବେ) ର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

48. ସଂଯୋଜକ (ଏବଂ) ର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:

49. ନାସ୍ତିସୂଚକ (ନୁହେଁ) ର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:
~
50. ବିଯୋଜକ (କିମ୍ବା)ର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:

51. ବୈକଳ୍ପିକ (ଉଭୟ ନୁହେଁ)ର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:

52. ସମତୁଲ୍ୟ ( ସମାର୍ଥବୋଧକ)ର ଚିହ୍ନ କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:

53. ଗଣିତରେ ଗୋଟିଏ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଫଳନ

54. ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ତତ୍ ସନ୍ନିହିତ ଚଳ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହୁଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ? .
Answer:
ସତ୍ୟଫଳନ

55. ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥିରାଙ୍କଦ୍ୱାରା ସମ୍ବନ୍ଧିତ ହେଲେ, ସେହି ସମ୍ବନ୍ଧର ମୂଲ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବା ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ସତ୍ୟସାରଣୀ

56. କାହାକୁ ସତ୍ୟଫଳନର ସଂଜ୍ଞା ବୋଲି କହନ୍ତି ?
Answer:
ସତ୍ୟସାରଣୀ

57. ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ଯଦି ସଦାସର୍ବଦା ସତ୍ୟ ହୁଏ ଅର୍ଥାତ୍ ଯଦି ସତ୍ୟସାରଣୀର ମୁଖ୍ୟ ବା ସୂଚକ ସଂଖ୍ୟା କେବଳ ‘୧’ କୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୁଏ, ତାହାକୁ କ’ଣ କହନ୍ତି ?
Answer:
ପୁନରୁକ୍ତିକ (Tautology)

58. ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟକୁ ନେଇ ଗଠିତ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ସର୍ବଦା ମିଥ୍ୟା ଅର୍ଥାତ୍ ‘0’ (Zero) ହୁଏ ତେବେ ସେହି ସୂତ୍ରକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ବିରୁଦ୍ଧ (Contradictory)

59. ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟକୁ ନେଇ ଗଠିତ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ଅନିଶ୍ଚିତ ହୁଏ ଅର୍ଥାତ୍ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସତ୍ୟ ଏବଂ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମିଥ୍ୟା ହୁଏ ବା ସୂତ୍ରକୁ କ’ଣ କୁହାଯାଏ ?
Answer:
ଆପାତିକ (Contingent)

60. ଆପାଦନ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ ସଂଖ୍ୟାଟି କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:
୧୦୧୧

61. ସମତୁଲ୍ୟତା ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ୍ ସଂଖ୍ୟାଟି କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:
୧୦୦୧

62. ବିଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟାଟି କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:
୧୧୧୦

63. ସଂଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ ସଂଖ୍ୟାଟି କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:
୧୦୦୦

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

64. ବିରୁଦ୍ଧ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ୍ ସଂଖ୍ୟାଟି କ’ଣ ଅଟେ ?
Answer:
୦୦

C. ଭୁଲ୍ ଥିଲେ ଠିକ୍ କରି ଲେଖ ।

1. ‘ଆ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତିତ ‘ଆ’ ହୁଏ ।
ଏହାକୁ ‘ଆ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ଅସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
‘ଆ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ଷିତ ‘ଆ’ ହୁଏ ।
Answer:
ଏହାକୁ ‘ଆ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ସରଳ ସମବର୍ତ୍ତନଜନିତ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

2. ‘ଓ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତନ ସମ୍ଭବ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
‘ଓ’ ତର୍କବାକ୍ୟର ସମବର୍ତ୍ତନ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । (ଠିକ୍)

3. ଜେଭନ୍ ବସ୍ତୁଗତ ବ୍ୟାବର୍ତ୍ତନକୁ ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବେନ୍ ବସ୍ତୁଗତ ବ୍ୟାବର୍ତ୍ତନକୁ ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି । (ଠିକ୍)

4. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ କେବଳ ତିନୋଟି ପଦ ରହିଲେ ଚତୁଷ୍ପଦୀ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ଚାରୋଟି ପଦ ରହିଲେ ଚତୁଷ୍ପଦୀ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ । (ଠିକ୍)

5. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ମଧ୍ୟପଦ ଆଦୌ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ସେଠାରେ ଅବୈଧ ସାଧତା ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ମଧ୍ୟପଦ ଆଦୌ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇନଥିଲେ ସେଠାରେ ଅବ୍ୟାପ୍ୟ ମଧ୍ୟପଦ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ । (ଠିକ୍)

6. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ପକ୍ଷପଦଟି ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇ ପକ୍ଷାବୟବରେ ଅବ୍ୟାପ୍ୟ ରହିଲେ ଅବୈଧ ସାଧତା ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ପକ୍ଷପଦଟି ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇ ପକ୍ଷାବୟବରେ ଅବ୍ୟାପ୍ୟ ରହିଲେ ଅବୈଧ ପକ୍ଷତା ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ । (ଠିକ୍)

7. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ପକ୍ଷପଦଟି ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇ ପକ୍ଷାବୟବରେ ଅବ୍ୟାପ୍ୟ ରହିଲେ ଅବୈଧ ସାଧତା ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ପକ୍ଷପଦଟି ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ବ୍ୟାପ୍ୟ ହୋଇ ପକ୍ଷାବୟବରେ ଅବ୍ୟାପ୍ୟ ରହିଲେ ଅବୈଧ ପକ୍ଷତା ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ । (ଠିକ୍)

8. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିର ଉଭୟ ନଞର୍ଥକ ହେତୁବାକ୍ୟରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମିଳିବା ସମ୍ଭବପର ହୁଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିର ଉଭୟ ନଞର୍ଥକ ହେତୁବାକ୍ୟରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମିଳିବା ସମ୍ଭବପର ହୁଏ ନାହିଁ । (ଠିକ୍)

9. ଯାହା ଦେଖାଯାଏ ତାହା ଦୃଶ୍ୟ ।
ଯାହା ଶୁଣାଯାଏ ତାହା ଶ୍ରାବ୍ୟ ।
_________________
∴ ଯାହା କାମନା କରାଯାଏ ତାହା କାମ୍ୟ ।
ଏହା ଉଚ୍ଚାରଣଜନିତ ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍ )
Answer:
ଯାହା ଦେଖାଯାଏ ତାହା ଦୃଶ୍ୟ ।
ଯାହା ଶୁଣାଯାଏ ତାହା ଶ୍ରାବ୍ୟ ।
_____________________
∴ ଯାହା କାମନା କରାଯାଏ ତାହା କାମ୍ୟ ।
ଏହା ସଦୃଶ ସାଧୁ ତର୍କଦୋଷର ଏକ ଉଦାହରଣ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

10. ‘ଭାଇ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାଦିନ ପାଞ୍ଚ ଓ ସାତର ଦୁଇଗୁଣ ପିଠା ଖାଇଲେ’ ।
ଏହା ସମଷ୍ଟିକରଣ ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଭାଇ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାଦିନ ପାଞ୍ଚ ଓ ସାତର ଦୁଇଗୁଣ ପିଠା ଖାଇଲେ ।
ଏହା ନାନାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

11. ନଅ ଏକ ଅଯୁଗ୍ମ ସଂଖ୍ୟା ।
ନଅ ଏକ ଦଶ ଅଟେ ।
__________________
∴ ଦଶ ଏବଂ ଏକ ଅଯୁଗ୍ମ ସଂଖ୍ୟା ।
ଏହା ସଦୃଶ ସାଧୁ ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ନଅ ଏବଂ ଏକ ଅଯୁଗ୍ମ ସଂଖ୍ୟା ।
ନଅ ଏବଂ ଏକ ଦଶ ଅଟେ ।
________________
∴ ଦଶ ଏକ ଅଯୁଗ୍ମ ସଂଖ୍ୟା ।
ଏହା ସମଷ୍ଟିକରଣ ଦୋଷ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

12. ସାତ ଗୋଟିଏ ସଂଖ୍ୟା ।
ତିନି ଓ ଚାରି ସାତ ଅଟେ ।
__________________
∴ ତିନି ଓ ଚାରି ଗୋଟିଏ ସଂଖ୍ୟା।
ଏହା ନାନାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ସାତ ଗୋଟିଏ ସଂଖ୍ୟା ।
ତିନି ଓ ଚାରି ସାତ ଅଟେ ।
_________________
∴ ତିନି ଓ ଚାରି ଗୋଟିଏ ସଂଖ୍ୟା ।
ଏହା ବ୍ୟଷ୍ଟିକରଣ ଦୋଷ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

13. ବାକ୍ୟଟି ଉଚ୍ଚାରଣ କଲାବେଳେ ବିଭିନ୍ନ ଶବ୍ଦର ଦୃଢ଼ ଉଚ୍ଚାରଣ କରିବାଦ୍ୱାରା ସେହି ବାକ୍ୟରୁ ବିଭିନ୍ନ ଅର୍ଥ ପ୍ରକାଶ ହୋଇଥାଏ । ଏହାକୁ ନାନାର୍ଥ ବାକ୍ୟଦୋଷ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବାକ୍ୟଟି ଉଚ୍ଚାରଣ କଲାବେଳେ ବିଭିନ୍ନ ଶବ୍ଦର ଦୃଢ଼ ଉଚ୍ଚାରଣ କରିବାଦ୍ୱାରା ସେହି ବାକ୍ୟରୁ ବିଭିନ୍ନ ଅର୍ଥ ପ୍ରକାଶ ହୋଇଥାଏ । ଏହାକୁ ଉଚ୍ଚାରଣଜନିତ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

14. ଜଳ ତରଳ ।
ବରଫ ଜଳ ।
___________
∴ ବରଫ ତରଳ ।
ଏହା ସମଷ୍ଟିକରଣ ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଜଳ ତରଳ ।
ବରଫ ଜଳ ।
___________
∴ ବରଫ ତରଳ ।
ଏହା ଔପାଧ୍ଵତା ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

15. ନବବଧୂର ଗୃହପ୍ରବେଶ ପରେ ପରେ ବୃଦ୍ଧଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏ । ଏହାକୁ କାରଣାଭାସର ଏକ ଉଦାହରଣ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ନବବଧୂର ଗୃହ ପ୍ରବେଶ ପରେ ପରେ ବୃଦ୍ଧଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏ । ଏହାକୁ ଅତଃ ପରଂ ତସ୍ମାଦତଃ ତର୍କଦୋଷ ବା କାକତାଳୀୟ ନ୍ୟାୟ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

16. କେବଳ କାରଣର ଆଭାସକୁ ବାସ୍ତବ କାରଣ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରିନେଲେ ଉପକାରଣ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
କେବଳ କାରଣର ଆଭାସକୁ ବାସ୍ତବ କାରଣ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରିନେଲେ କାରଣାଭାସ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ । (ଠିକ୍)

17. ରେଡ଼ିଓ ମଧ୍ଯ ନିଃଶ୍ବାସ ପ୍ରଶ୍ଵାସ ନେଇପାରେ, କାରଣ ଏହା ମନୁଷ୍ୟ ଭଳି କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିପାରେ । ଏହା ସବଳ ଉପମାର ଉଦାହରଣ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ରେଡ଼ିଓ ମଧ୍ଯ ନିଃଶ୍ବାସ ପ୍ରଶ୍ଵାସ ନେଇପାରେ, କାରଣ ଏହା ମନୁଷ୍ୟ ଭଳି କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିପାରେ । ଏହା ଦୁଷ୍ଟ ବା ଦୁର୍ବଳ ଉପମାର ଉଦାହରଣ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

18. ‘ଜଗତ ମିଥ୍ୟା ଅଟେ’ କାରଣ ଶଙ୍କରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଏହା କହିଛନ୍ତି । ଏହା ଲୋକୋତ୍ତେଜକ ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
‘ଜଗତ ମିଥ୍ୟା ଅଟେ’ କାରଣ ଶଙ୍କରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଏହା କହିଛନ୍ତି । ଏହା ଆପ୍ତଦ୍ବାହି ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

19. ‘ତୁମେ ମଦ୍ୟପାନ ଅଭ୍ୟାସ ଛାଡ଼ି ଦେଲଣି କି ?’
ଏହା ମୁଦ୍‌ଗର ପ୍ରଦର୍ଶନ ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
‘ତୁମେ ମଦ୍ୟପାନ ଅଭ୍ୟାସ ଛାଡ଼ି ଦେଲଣି କି ?’ ଏହା ବହୁ ପ୍ରଶ୍ନଦୋଷ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

20. ଅବରୋହ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଆଧୁନିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଆଧୁନିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

21. ଆରୋହ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର, ପାରମ୍ପରିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଏକ ସଂଶୋଧ ଓ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ ସଂସ୍କରଣ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର, ପାରମ୍ପରିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଏକ ସଂଶୋଧ ଓ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ ସଂସ୍କରଣ ।(ଠିକ୍)

22. ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ରକୁ ମଧ୍ଯ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଗାଣିତିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରକୁ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କୁହାଯାଏ ।(ଠିକ୍)

23. ଆରିଷ୍ଟଟଲ୍ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ସ୍ଵରୂପ ବିଷୟରେ ମତ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରବିଦ୍ ସି.ଆଇ. ଲିଉଇସ୍ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ସ୍ଵରୂପ ବିଷୟରେ ମତ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । (ଠିକ୍)

24. ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ବିଶେଷ ଲକ୍ଷଣ ହେଉଛି ଯେ ଏଥ‌ିରେ ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ ବଦଳରେ ଧ୍ୱନ୍ୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ ବ୍ୟବହାର ହୋଇଥାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ବିଶେଷ ଲକ୍ଷଣ ହେଉଛି ଯେ ଏଥରେ ଧ୍ୱନ୍ୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ ପରିବର୍ତ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନର ବ୍ୟବହାର ହୋଇଥାଏ । (ଠିକ୍)

25. କଥ୍ୟ ଭାଷାକୁ ପ୍ରତ୍ୟୟ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
କଥ୍ତ ଭାଷାକୁ ଧ୍ଵନି କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

26. ବର୍ଣ୍ଣମାଳାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅକ୍ଷର ପ୍ରତ୍ୟୟସୂଚକ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବର୍ଣ୍ଣମାଳାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅକ୍ଷର ଧ୍ଵନିସୂଚକ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

27. ଅକ୍ଷର ସାହାଯ୍ୟରେ ଲିପିବଦ୍ଧ ଚିହ୍ନ ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଅକ୍ଷର ସାହାଯ୍ୟରେ ଲିପିବଦ୍ଧ ଚିହ୍ନ ଧ୍ଵନ୍ୟାତ୍ମକ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

28. ବର୍ଗମୂଳ ହେଉଛି ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ । (ଭୁଲ)
Answer:
‘√’ ହେଉଛି ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ ।

29. ଯାହା ଅବାଚନିକ ଏବଂ ଚିନ୍ତାକୁ ସାକ୍ଷାତ୍ ଭାବରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ ଧ୍ଵନ୍ୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯାହା ଅବାଚନିକ ଏବଂ ଚିନ୍ତାକୁ ସାକ୍ଷାତ୍ ଭାବରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

30. ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ତାହାକୁ ସ୍ଥିରାଙ୍କ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ତାହାକୁ ଚଳ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

31. ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ତାହାକୁ ସ୍ଥିରାଙ୍କ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ନୁହେଁ ତାହାକୁ ସ୍ଥିରାଙ୍କ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

32. ଆପାଦନ (ଯଦି………ତେବେ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘∨’ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଆପାଦନ (ଯଦି……..ତେବେ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘⊃’ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

33. ସଂଯୋଜକ (ଏବଂ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘∧’ ଅଟେ । (ଭୁଲ)
Answer:
ସଂଯୋଜକ (ଏବଂ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘•’ ଅଟେ-(ଠିକ୍)

34. ନାସ୍ତିସୂଚକ (ନୁହେଁ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ () ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ନାସ୍ତିସୂଚକ (ନୁହେଁ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘~ ’ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

35. ବିଯୋଜକ (କିମ୍ବା)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘⊃’ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବିଯୋଜକ (କିମ୍ବା)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘∨ ’ଅଟେ । (ଠିକ୍)

36. ବୈକଳ୍ପିକ ( ଉଭୟ ନୁହେଁ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘∨ ’ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବୈକଳ୍ପିକ (ଉଭୟ ନୁହେଁ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘∧’ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

37. ସମତୁଲ୍ୟ ( ସମାର୍ଥବୋଧକ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘=’ ଅଟେ ।(ଭୁଲ୍)
Answer:
ସମତୁଲ୍ୟ (ସମାର୍ଥବୋଧକ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ‘≡’ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

38. ‘ଯଦି ବର୍ଷା ହୁଏ, ତେବେ ବନ୍ୟା ହୁଏ’ ଏହାକୁ ତ • ଥ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ରୂପ କରାଯାଇପାରେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯଦି ବର୍ଷା ହୁଏ, ତେବେ ବନ୍ୟା  ହୁଏ’ଏହାକୁ ତ ⊃ ଥ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ରୂପ କରାଯାଇପାରେ । (ଠିକ୍)

39. ‘ସୀତା ସୁନ୍ଦରୀ କିମ୍ବା ଅସୁନ୍ଦରୀ’ ଏହାକୁ ତ ⊃ ଥ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ରୂପ କରାଯାଇପାରେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
‘ସୀତା ସୁନ୍ଦରୀ କିମ୍ବା ଅସୁନ୍ଦରୀ’ ଏହାକୁ ତ ∨ ଥ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ରୂପ କରାଯାଇପାରେ । (ଠିକ୍)

40. ଫଳନ (Function) ଶବ୍ଦଟି ବିଜ୍ଞାନ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଫଳନ (Function) ଶବ୍ଦଟି ଗଣିତ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ। (ଠିକ୍)

41. ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ତତ୍‌ସନ୍ନିହିତ ଚଳର ମୂଲ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହୁଏ ତାହାକୁ ଚଳ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ତନ୍ନିହିତ ଚଳର ମୂଲ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହୁଏ, ସେହି ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିଟିକୁ ତନ୍ନିହିତ ଚଳନର ଫଳନ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

42. ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥିରାଙ୍କଦ୍ୱାରା ସମ୍ବନ୍ଧିତ ହେଲେ, ସେହି ସମ୍ବନ୍ଧର ସତ୍ୟଫଳନ ତଦନ୍ତର୍ଗତ ଚଳମାନଙ୍କର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଏହି ମୂଲ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବାର ରୂପକୁ ସତ୍ୟଫଳନ କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥିରାଙ୍କଦ୍ବାରା ସମ୍ବନ୍ଧିତ ହେଲେ, ସେହି ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସତ୍ୟଫଳନ ତଦନ୍ତର୍ଗତ ଚଳମାନଙ୍କର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଏହି ମୂଲ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବା ରୂପକୁ ସତ୍ୟସାରଣୀ କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

43. ବିରୁଦ୍ଧ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୦୦୦ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବିରୁଦ୍ଧ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୦୦ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

44. ସଂଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୧୧୦ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ସଂଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୦୦୦ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

45. ଆପାଦନ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୧୧୧ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଆପାଦନ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୦୧୧ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

46. ବିଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୧୦୧ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ବିଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୧୧୦ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

47. ସମତୁଲ୍ୟତା ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୦୧୧ ଅଟେ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ସମତୁଲ୍ୟତା ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ୧୦୦୧ ଅଟେ । (ଠିକ୍)

48. ଯେଉଁ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ସର୍ବଦା ସତ୍ୟ ବା ‘୧? କୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ଆପାତିକ ସୂତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯେଉଁ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ସର୍ବଦା ସତ୍ୟ ବା ‘୧’ କୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ପୁନରୁକ୍ତିକ ସୂତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

49. ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟ ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟକୁ ନେଇ ଗଠିତ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ସର୍ବଦା ମିଥ୍ୟା ବା ‘o’ କୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ପୁନରୁକ୍ତିକ ସୂତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟକୁ ନେଇ ଗଠିତ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ସର୍ବଦା ମିଥ୍ୟା ବା ‘o’ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ବିରୁଦ୍ଧ ସୂତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

50. ଯେଉଁ ସତ୍ୟସାରଣୀର ମୂଲ୍ୟ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସତ୍ୟ ଓ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମିଥ୍ୟା ବା ‘୧’ ଏବଂ ‘୦’ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ବିରୁଦ୍ଧ ସୂତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଭୁଲ୍)
Answer:
ଯେଉଁ ସତ୍ୟ ସାରଣୀର ମୂଲ୍ୟ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସତ୍ୟ ଓ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମିଥ୍ୟା ତାହାକୁ ଆଘାତିକ ସୂତ୍ର କୁହାଯାଏ । (ଠିକ୍)

D. ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ପୂରଣ କର ।

1. ‘ଏହା ପରେ ଘଟୁଥ‌ିବାରୁ ଏହାହିଁ କାରଣ ଅଟେ’ ବୋଲି ଯୁକ୍ତି କରିବାକୁ _________ ତର୍କଦୋଷ ଅଟେ।
Answer:
ଅତଃ ପରଂ ତସ୍ମାଦତଃ

2. କାଉ ଉଡ଼ିଗଲା ପରେ ତାଳଗଛରୁ ତାଳଟି ଝଡ଼ିପଡ଼ିଲେ କାଉ ଉଡ଼ିଯିବାକୁ ତାଳ ପଡ଼ିବାର କାରଣ ବୋଲି କହିବାଦ୍ୱାରା ____________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
କାକତାଳୀୟ ନ୍ୟାୟ

3. କେବଳ କାରଣର ଆଭାସକୁ ବାସ୍ତବ କାରଣ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରିନେଲେ _________ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
କାରଶ।ଭାସ

4. ସମସ୍ତ ଉପକାରଣକୁ ବିଚାରକୁ ନ ନେଇ ଯେକୌଣସି ଗୋଟିଏ ଅଥବା ଏକ ବିଶିଷ୍ଟ ଉପକାରଣକୁ କାରଣ ବୋଲି ____________ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
ଉପକାରଣ – କାରଣ ତର୍କଦୋଷ

5. ସଦର୍ଥକ ଓ ନଞର୍ଥକ ଉପକାରଣର ସମଷ୍ଟିରୁ ନଞର୍ଥକ ଉପକାରଣକୁ ଉପେକ୍ଷା କରିବାଦ୍ୱାରା ଯେଉଁ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ, ____________ କହନ୍ତି ।
Answer:
କାରଣରୁ ନଞର୍ଥକ ଉପକାରଣର ଅନ୍ତର ତର୍କଦୋଷ

6. କାରଣିକତା ବିଷୟରେ ବିଚାର କଲାବେଳେ କେବଳ ଅବ୍ୟବହିତ ଘଟଣାକୁ ବିଚାରକୁ ନେବା ଆବଶ୍ୟକ । ମାତ୍ର ଅତୀତରେ ଘଟିଥିବା କୌଣସି ଏକ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ଘଟଣାକୁ କାରଣ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିନେଲେ _________ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
କାରଣ ସ୍ଥାନେ ବ୍ୟବହିତ କାରଣ ସ୍ବୀକାର ଦୋଷ

7. ଗୋଟିଏ ଘଟଣାର କେତେକ ବିଶିଷ୍ଟ ଲକ୍ଷଣ ଥାଏ । ଏ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୋଟିଏ ଲକ୍ଷଣକୁ ଅନ୍ୟ ଲକ୍ଷଣର କାରଣ ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କଲେ ___________ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
ସହ ଲକ୍ଷଣ କାରଣତା ଦୋଷ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

8. ଅନେକ ସମୟରେ କାରଣକୁ କାର୍ଯ୍ୟଭାବେ ଅଥବା କାର୍ଯ୍ୟକୁ କାରଣଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ________ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
କାରଣ-କାର୍ଯ୍ୟ ଭ୍ରମ

9. ଦିବସ ପୂର୍ବରୁ ରାତ୍ରି ଆସେ, ରାତ୍ରି ପୂର୍ବରୁ ଦିବସ ଆସେ । ଏହା __________ ଦୋଷର ଉଦାହରଣ ଅଟେ ।
Answer:
ସହକାର୍ଯ୍ୟ କାରଣତା

10. କେତେକ ଘଟଣାକୁ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରି କାର୍ଯ୍ୟ-କାରଣ ସମ୍ବନ୍ଧ ଉପରେ ନିର୍ଭର ନ କରି ହଠାତ୍ ଏକ ସିଦ୍ଧାନ୍ତରେ ଉପନୀତ ହେବାକୁ __________ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଅବୈଧ ସାମାନ୍ୟକରଣ

11. ସାଦୃଶ୍ୟ ମାନରେ ସାଦୃଶ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଦୁର୍ବଳ ଥିଲେ କିମ୍ବା ସେଗୁଡ଼ିକ ଯୁକ୍ତିର ସମର୍ଥନ ପାଇଁ ସହାୟକ ହେଉନଥିଲେ _____________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ଦୁଷ୍ଟ ଉପମା ବା ଦୁର୍ବଳ ଉପମା

12. ଯୁକ୍ତି କଲାବେଳେ ପ୍ରତିପାଦ୍ୟ ବିଷୟର ପ୍ରତିଶବ୍ଦକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଅଥବା ତାହାକୁ ଭିନ୍ନ ଅର୍ଥରେ ସ୍ୱୀକାର କରିନେବାଦ୍ୱାରା ____________ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ପ୍ରତିପାଦ୍ୟ ସ୍ୱୀକାର

13. ଯୁକ୍ତିରେ ହେତୁବାକ୍ୟର ସତ୍ୟତା ଉପରେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ସତ୍ୟତା ନିର୍ଭର କରିଥାଏ । ଏକ ଅସିଦ୍ଧ ହେତୁବାକ୍ୟରୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତଟିଏ ନିଷ୍ପନ୍ନ ହେଲାପରେ ତାହା ଗ୍ରହଣୀୟ ହେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ମାତ୍ର କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏଭଳି ସିଦ୍ଧାନ୍ତକୁ ଗ୍ରହଣ ____________ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
ଅସିଦ୍ଧ ହେତୁବାକ୍ୟ ସ୍ଵୀକାର

14. ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଯୁକ୍ତି କରାଯାଉଅଛି ତାହାର କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ ସମ୍ପର୍କରେ ଅଜ୍ଞତା ଯୋଗୁଁ ___________ ତର୍କଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
ଅବାନୁର ପ୍ରସଙ୍ଗ

15. ସ୍ଵପକ୍ଷ ଯୁକ୍ତିକୁ ଉପଯୁକ୍ତ ସମର୍ଥନଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବାରେ ଅସମର୍ଥ ହୋଇ ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଯୁକ୍ତିର ଅସାରତା ପ୍ରତିପାଦନ କରିବା ଦୋଷକୁ ___________ ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଦୁର୍ବଳତା ପ୍ରଦର୍ଶନ

16. କୌଣସି ମତର ସମର୍ଥନ ବା ବିରୋଧ କରିବା ନିମିତ୍ତ ଯୁକ୍ତିର ଅବତାରଣା ନ କରି ଉତ୍ତେଜକ ଭାଷାର ପ୍ରୟୋଗଦ୍ଵାରା ଶ୍ରୋତାମାନଙ୍କ ଭାବାବେଗ ଉଦ୍ରେକ କରିବାର ପ୍ରୟାସକୁ _____________ ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଲେ।କୋଭେଜକ

17. କୌଣସି ମତର ସପକ୍ଷରେ ବା ବିପକ୍ଷରେ ପ୍ରୟୋଜନୀୟ ଯୁକ୍ତି ଉପସ୍ଥାପିତ ନ କରି ଶାସ୍ତ୍ର, ପୁରାଣ ଅଥବା ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ବ୍ୟକ୍ତି ବା ଅନୁଷ୍ଠାନର ମତାମତ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ _____________ ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଆପୁଦୃହି

18. ପ୍ରତିପକ୍ଷର ଅଜ୍ଞତାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ନିଜର ମତକୁ ସ୍ଵୀକାର କରାଇନେବା ପ୍ରୟାସକୁ _____________ ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ପରାଜ୍ଞତା ଦୃଷ୍ଟି ସ୍ଵମତ ପ୍ରତିଷ୍ଠା

19. ପ୍ରତିପକ୍ଷକୁ ଯୁକ୍ତିଦ୍ୱାରା ପରାଭୂତ ନକରି ଯଦି ବଳ ପ୍ରୟୋଗଦ୍ଵାରା ନିଜ ମତକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରାଯାଏ, ତେବେ ତାହାକୁ ____________ ତର୍କଦୋଷ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ମୁତ୍ ଗର ପ୍ରଦର୍ଣନ

20. ‘ଏହା ନିଷ୍ପନ୍ନ ହେଉନାହିଁ’ ବୋଲି କହିବାକୁ ____________ ଦୋଷ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ନାନୁମିତିକ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

21. ପ୍ରତିପକ୍ଷ ସହିତ ‘ହଁ’ ବା ‘ନା’ ଉତ୍ତର ଦେବାକୁ ସର୍ଭ ରଖ୍ ଏକାଧ୍ଵ ଉତ୍ତର ଉପଯୋଗୀ ପ୍ରଶ୍ନ ଜିଜ୍ଞାସା କଲେ ____________ ଦୋଷ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
ବହୁପ୍ରଶୃ

22. ଗୋଟିଏ ପଦ ଦୁଇ ସ୍ଥାନରେ ଦୁଇଟି ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ହେବାଦ୍ଵାରା _____________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ବ୍ୟର୍ଥକ ପଦ

23. ଯଦି ସାଧପଦ ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିର ସାଧାବୟବରେ ଦୁଇଟି ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥାଏ ତାହାକୁ ______ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ବ୍ୟର୍ଥକ ସାଧପଦ ଦୋଷ

24. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିର ପକ୍ଷପଦ ପକ୍ଷାବୟବରେ ଦୁଇଟି ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ହେଲେ ତାହାକୁ ____________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ବ୍ୟର୍ଥକ ପକ୍ଷଦୋଷ

25. ତ୍ରିପଦୀଯୁକ୍ତିରେ ହେତୁପଦ ଉଭୟ ସାଧାବୟବ ଓ ପକ୍ଷାବୟବରେ ଭିନ୍ନ ଅର୍ଥରେ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ ___________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ଦୃ୍୍ୟର୍ଥକ ହେତୁ

26. କେତେକ ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ଆକାରଗତ ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଅର୍ଥଗତ ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ ନଥାଏ । ମାତ୍ର ଏଗୁଡ଼ିକୁ ଏକାର୍ଥକ ମନେକରି ଯୁକ୍ତି କଲେ _____________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ସଦୃଶ ସାଧୂ

27. ବାକ୍ୟର ରଚନାଭଙ୍ଗୀ ହେତୁ କେତେକ ସ୍ଥଳରେ ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟକୁ ଏକାତ୍ମକ ପ୍ରକାରରେ ଅର୍ଥ କରାଯାଇପାରେ । ମାତ୍ର ବାକ୍ୟକୁ ବକ୍ତାର ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ ନକରି ତଦ୍‌ଭିନ୍ନ ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ _____________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ଶ୍ଳିଷ୍ଟାର୍ଥ ବାକ୍ୟ

28. ଯୁକ୍ତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ବ୍ୟଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ପଦମାନଙ୍କୁ ସମଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ _____________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ସମାହାର

29. ଯୁକ୍ତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ସମଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ବ୍ୟବହୃତ ପଦମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟଷ୍ଟିଗତ ଅର୍ଥରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ __________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ଅସମାହାର

30. ଉଚ୍ଚାରଣ କାଳରେ ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟର ବିଭିନ୍ନ ଶବ୍ଦରେ ଗୁରୁତ୍ବ ପ୍ରଦାନ କଲେ, ବାକ୍ୟର ଅର୍ଥ ଅନେକ ସ୍ଥଳରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇଯାଏ । ଉଚ୍ଚାରଣ ଦୋଷହେତୁ ବକ୍ତାର ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅର୍ଥ ଭିନ୍ନ ଅନ୍ୟ ଅର୍ଥରେ ବାକ୍ୟକୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ __________ ଦୋଷ ଜାତ ହୁଏ ।
Answer:
ଦୁଷ୍ଟେ।ଜାରଶ

31. ଜଳ ତରଳ ।
ବରଫ ଜଳ ।
____________
… ବରଫ ତରଳ ।
ଏହା ________ ଦୋଷ ଅଟେ ।
Answer:
ଉପାଧ୍ ଦୁଷ୍ଟ

32. ___________ କୁ ଆଧୁନିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର

33. ___________ ହେଉଛି ଆରିଷ୍ଟଟଲ୍‌ଙ୍କର ପାରମ୍ପରିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ଏକ ସଂଶୋଧ, ଉନ୍ନତ ତଥା ନୂତନ ସଂସ୍କରଣ ।
Answer:
ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର

34. ___________ କୁ ମଧ୍ଯ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର ବୋଲି କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଗ।ଣିତିକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

35. ___________ ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରର ତିନୋଟି ଲକ୍ଷଣ ବିଷୟରେ ମତ କରିଛନ୍ତି ।
Answer:
ସି.ଆଇ.ଲିଉଇସ୍

36. ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ __________ ପରିବର୍ତ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ (Ideogram)ର ବ୍ୟବହାର ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
ଧ୍ଵନ୍ୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ (Phonogram)

37. ବର୍ଣ୍ଣମାଳାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅକ୍ଷର __________ ଅଟେ ।
Answer:
ଧ୍ଵନିସୂଚକ

38. ଯାହା ଅବାଚନିକ ଏବଂ ଚିନ୍ତାକୁ ସାକ୍ଷାତ୍ ଭାବରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ ___________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ପ୍ରତ୍ୟୟାତ୍ମକ ଚିହ୍ନ

39. ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ତାହାକୁ ___________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଚଳ

40. ଯାହା ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ନୁହେଁ ତାହାକୁ ___________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ସ୍ଥିରାଙ୍କ

41. ପ୍ରତୀକାତ୍ମକ ତର୍କଶାସ୍ତ୍ରରେ _____________ ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ ରହେ ।
Answer:
ତର୍କଶାସ୍ତ୍ର।ୟ ସ୍ଥିରାଙ୍କ

42. ନାସ୍ତିସୂଚକ (ନୁହେଁ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ __________ ଅଟେ ।
Answer:
~

43. ଆପାଦନ (ଯଦି …. ହେଲେ) ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ _______ ଅଟେ ।
Answer:

44. ସଂଯୋଜକ (ଏବଂ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ .___________ ଅଟେ ।
Answer:

45. ବିଯୋଜକ (କିମ୍ବା)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ________ ଅଟେ ।
Answer:

46. ବୈକଳ୍ପିକ (ଉଭୟ ନୁହେଁ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ________ ଅଟେ ।
Answer:

47. ସମତୁଲ୍ୟ (ସମାର୍ଥବୋଧକ)ର ସ୍ଥିରାଙ୍କ ________ ଅଟେ ।
Answer:

48. ଯେଉଁ ସ୍ଥିରାଙ୍କଗୁଡ଼ିକ ଦୁଇଟି ତାର୍କିକ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତି ମଧ୍ୟରେ ନ ରହିଲେ ଅର୍ଥଶୂନ୍ୟ ହୁଏ, ସେଗୁଡ଼ିକୁ _________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଦ୍ବି-ସୀମାନ୍ତ ସ୍ଥିରାଙ୍କ (Binary constants)

49. ସ୍ଥିରାଙ୍କଗୁଡ଼ିକ ତର୍କବାକ୍ୟମାନଙ୍କର ସଂଯୋଜକଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବାରୁ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ___________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ତର୍କୀୟ ସଂଯୋଜକ (Logical connectives)

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

50. ଫଳନ (Function) ଶବ୍ଦଟି ________________ ରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇଥାଏ ।
Answer:
ଗଣିତଶାସ୍ତ୍ର

51. ଯେତେବେଳେ ଗୋଟିଏ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ତତ୍‌ସନ୍ନିହିତ ଚଳର ମୂଲ୍ୟ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ହୁଏ, ସେହି ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିକୁ ତନ୍ନିହିତ ଚଳର _________ କୁହାଯାଏ ।
Answer:
ଫଳନ

52. ଦୁଇଟି ତର୍କବାକ୍ୟ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥିରାଙ୍କଦ୍ୱାରା ସମ୍ବନ୍ଧିତ ହେଲେ ସେହି ସମ୍ବନ୍ଧର ସତ୍ୟଫଳନ ତଦନ୍ତର୍ଗତ ଚଳମାନଙ୍କର ସତ୍ୟ-ମିଥ୍ୟା ମୂଲ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣର ରୂପକୁ __________ କହନ୍ତି ।
Answer:
ସତ୍ୟସାରଣୀ

53. ସତ୍ୟସାରଣୀକୁ ସଂପୃକ୍ତ ସତ୍ୟଫଳନର ଏକ __________ କହନ୍ତି ।
Answer:

54. ସତ୍ୟସାରଣୀରେ ତର୍କବାକ୍ୟର ମୂଲ୍ୟ ________ ଓ _______ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
ସତ୍ୟ(୧) – ମିଥ୍ୟା(୦)

55. ବିରୁଦ୍ଧ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ୍ ସଂଖ୍ୟା __________ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
୦୦

56. ସଂଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ ସଂଖ୍ୟା ___________ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
୧୦୦୦

57. ବିଯୋଜକ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ୍ ସଂଖ୍ୟା ___________ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
୧୧୧୦

58. ଆପାଦନ ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ୍ ସଂଖ୍ୟା _________ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
୧୦୧୧

59. ସମତୁଲ୍ୟତା ଫଳନର ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ୍ ସଂଖ୍ୟା ____________ ହୋଇଥାଏ ।
Answer:
୧୦୦୧

60. ଯେଉଁ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ସର୍ବଦା ସତ୍ୟ ବା ‘୧’ ହୋଇଥାଏ; ତାକୁ _________ ସୂତ୍ର କହନ୍ତି ।
Answer:
ପୁନରୁକ୍ତିକ

CHSE Odisha Class 12 Logic Unit 3 Objective Questions in Odia Medium

61. ଯେଉଁ ସତ୍ୟ ଫଳନର ମୂଲ୍ୟ ସର୍ବଦା ମିଥ୍ୟା ବା ‘୦’ ହୋଇଥାଏ ତାକୁ _________ ସୂତ୍ର କହନ୍ତି ।
Answer:
ବିରୁଦ୍ଧ

62. ଯେଉଁ ସତ୍ୟଫଳନର ମୂଲ୍ୟ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସତ୍ୟ ଓ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମିଥ୍ୟା ହୁଏ ଅର୍ଥାତ୍ ସତ୍ୟସାରଣୀର ମୁଖ୍ୟ ସଂଯୋଜକରେ ମେଟ୍ରିକ୍‌ସ୍ ସଂଖ୍ୟା ‘୧’ ଏବଂ ‘୦’ କୁ ନେଇ ଗଠିତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ __________ କହନ୍ତି ।
Answer:
ଆପାତିକ

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Odisha State Board CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ Textbook Exercise Questions and Answers.

+2 2nd Year Odia Optional Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ Question Answer

(କ) ବିକଳ୍ପ ସହ ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୧ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ।
(ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଚାରୋଟି ମଧ୍ୟରୁ ଠିକ୍ ଉତ୍ତର ବାଛି ଲେଖ ।)

Question ୧।
ସାବରମତୀ କାହାର ନାମ ?
(କ) ନଦୀର
(ଖ) ପାହାଡ଼ର
(ଗ) ପ୍ରଦେଶର
(ଘ) ପୁଷ୍କରିଣୀର
ଉ –
(କ) ନଦୀର ।

Question ୨।
‘ମହାମାନବ’ କହିଲେ କାହାକୁ ବୁଝାଏ ?
(କ) ନେହେରୁ
(ଖ) ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି
(ଗ) ସର୍ଦାର ପଟେଲ
(ଘ) ଲୋକମାନ୍ୟ ତିଳକ
ଉ –
(ଖ) ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୩ ।
ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମ କେଉଁ ପ୍ରଦେଶରେ ଅବସ୍ଥିତ ?
(କ) ମହାରାଷ୍ଟ୍ର
(ଖ) ଗୁଜରାଟ
(ଗ) ବିହାର
(ଘ) ଓଡ଼ିଶା ଟ
ଉ –
(ଖ) ଗୁଜରାଟ ।

Question ୪।
ଦୃଶଦ୍‌ବତୀ କାହାର ନାମ ?
(କ) ଏକ ନଦୀର ନାମ
(ଖ) ଏକ ପାହାଡ଼ର ନାମ
(ଗ) ଏକ ପ୍ରଦେଶର ନାମ
(ଘ) ଏକ ସହରର ନାମ
ଉ –
(କ) ଏକ ନଦୀର ନାମ ।

Question ୫।
ଦ୍ଵାରକା ଦେବତା କିଏ ?
(କ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ
(ଖ) ବଳରାମ
(ଗ) ଶିବ
(ଘ) ବ୍ରହ୍ମା
ଉ –
(କ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

Question ୬।
କପିଳବାସ୍ତୁ ତ୍ୟାଗକରି କିଏ ଦୂରକୁ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ ?
(କ) ମହାବୀର
(ଖ) ଗୌତମବୁଦ୍ଧ
(ଗ) ଅଶୋକ
(ଘ) ଖାରବେଳ
ଉ –
(ଖ) ଗୌତମବୁଦ୍ଧ ।

Question ୭ |
ନିମାଇଁ କିଏ ?
(କ) ରାମକୃଷ୍ଣ ପରମହଂସ
(ଖ) ବିବେକାନନ୍ଦ
(ଗ) ଶ୍ରୀଚୈତନ୍ୟ
(ଘ) ରାମାନୁଜ
ଉ –
(ଗ) ଶ୍ରୀଚୈତନ୍ୟ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୮ |
ସବୁରି ମରମେ କାହାର ଜୀବନ ବତୀ ଜଳୁଚି ?
(କ) ନିମାଇଁ
(ଖ) ଦ୍ଵାରକା ଦେବତା
(ଗ) ବୁଦ୍ଧଦେବ
(ଘ) ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି
ଉ –
(ଘ) ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ।

Question ୧୦ ।
କୋଟି ଗରିବର ଅଶୁକୁ ଗାନ୍ଧି କ’ଣ କଲେ ?
(କ) କଟିମେଖଳା
(ଖ) କଣ୍ଠମାଳା
(ଗ) ଶିରୋଭୂଷଣ
(ଘ) ମଥାତିଳକ
ଉ –
(ଗ) ଶିରୋଭୂଷଣ ।

Question ୧୧ ।
ନିର୍ଯାତନର ଦହନ ଜଳାକୁ ଗାନ୍ଧିଜୀ କେଉଁଠି ଧାରଣ କଲେ ?
(କ) ବକ୍ଷରେ
(ଖ) କଣ୍ଠରେ
(ଗ) ଶିରରେ
(ଘ) ପାଦରେ
ଉ –
(କ) ବକ୍ଷରେ ।

Question ୧୨ ।
କାହାର ଆସନକୁ ମହାମାନବ କୁସୁମମୟ କରିଦେଲେ ?
(କ) ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀର
(ଖ) ଶିଳ୍ପପତିର
(ଗ) ଶିକ୍ପପତିର
(ଘ) ନିଷ୍ପେଷିତର
ଉ –
(ଘ) ନିଷ୍ପେଷିତର ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୧୩ ।
ଦୀନବନ୍ଧୁ ବୋଲି କାହାକୁ ସମ୍ବୋଧନ କରାଯାଇଛି ?
(କ) ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି
(ଖ) ବୁଦ୍ଧଦେବ
(ଗ) ନିମାଇଁ
(ଘ) କପିଳବାୟୁର ରାଜା
ଉ –
(କ) ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ।

Question ୧୪ ।
କଟୀତଟେ ଦୀନକୌପୀନ କିଏ ଧାରଣ କରିଥିଲେ ?
(କ) ନେହେରୁ
(ଖ) ଗାନ୍ଧିଜୀ
(ଗ) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ
(ଘ) ନିମାଇଁ
ଉ –
(ଖ) ଗାନ୍ଧିଜୀ ।

Question ୧୫ ।
ମହାମାନବଙ୍କର ପଥ କିପରି ଥିଲା ?
(କ) ପୁଷ୍ପମୟ
(ଖ) ଲବଣୀମୟ
(ଗ) କଣ୍ଟକମୟ
(ଘ) ସଲିଳମୟ
ଉ –
(ଗ) କଣ୍ଟକମୟ ।

(ଖ) କ୍ଷୁଦ୍ର ଉତ୍ତରମୂଳକ ୧ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।

Question ୧।
ମହାମାନବଙ୍କ ଚରଣ ସ୍ପର୍ଶରେ ହିମାଳୟର ଅବସ୍ଥା କ’ଣ ହୋଇଥିଲା ?
ଉ –
ମହାମାନବଙ୍କ ଚରଣ ସ୍ପର୍ଶରେ ହିମାଳୟ ବିଗଳିତ ହୋଇଥିଲା ।

Question
ବିନ୍ଧ୍ୟ କାହିଁକି ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇଉଠିଥିଲା ?
ଉ –
ମହାମାନବଙ୍କର ଚରଣ ବନ୍ଦନାରେ ବିନ୍ଧ୍ୟ ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇଉଠିଥିଲା ।

Question ୩ ।
ସାଗର ଉଚ୍ଛୁଳି ଉଠିବାର କାରଣ କ’ଣ ?
ଉ –
ମହାମାନବଙ୍କର ପଦସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ସାଗର ଉଛୁଳି ଉଠିଥିଲା ।

Question ୪ ।
କ’ଣ ଭେଦକରି ତରୁଣ ତପନ ହସିଉଠେ ?
ଉ –
ନିବିଡ଼ ତିମିର ଭେଦକରି ତରୁଣ ତପନ ହସିଉଠେ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୫ ।
ମାନବ ମୁକ୍ତିପଥରେ କେଉଁଠି ଅନେକ ହୋମାନଳ ଜଳି ଉଠିଥିଲା ?
ଉ –
ମାନବ ମୁକ୍ତିପଥରେ ବୃଶଦ୍‌ବତୀ ନଦୀର ଶାନ୍ତତଟରେ ଅନେକ ହୋମାନଳ ଜଳି ଉଠିଥିଲା ।

Question ୬ |

ଉ –
ଦୃଶଦ୍‌ବତୀର ଶାନ୍ତତଟରେ ଅନେକ ହୋମାନଳ ଜଳି ଉଠିଥିଲା ।

Question ୭ ।
ଦ୍ଵାରକାର ଦେବତା କିଏ ?
ଉ –
ଦ୍ଵାରକାର ଦେବତା ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

Question ୮ |
ଦ୍ଵାରକାର ଦେବତା କ’ଣ ପାଇଁ ଥରେ ଜଗି ଉଠିଥିଲେ ?
ଉ –
ଦ୍ଵାରକାର ଦେବତା ମହାଭାରତ ସମର ପାଇଁ ଥରେ ଜଗି ଉଠିଥିଲେ ।

Question ୯।
କପିଳବାସ୍ତୁ ତେଜି ଭିକ୍ଷା ମାଗିବାପାଇଁ କିଏ ଦୂରକୁ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ ?
ଉ –
କପିଳବାସ୍ତୁ ତେଜି ଭିକ୍ଷା ମାଗିବାପାଇଁ ଗୌତମବୁଦ୍ଧ ଦୂରକୁ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ ।

Question ୧୦ ।
ନିମାଇଁ କାହାର ତୀର ଚହଲାଇ ଦେଇଥିଲେ ?
ଉ –
ନିମାଇଁ ପୂର୍ବସାଗର ତୀର ଚହଲାଇ ଦେଇଥିଲେ ।

Question ୧୧ ।
ଗାନ୍ଧିଙ୍କଦ୍ୱାରା ଦୃଶଦ୍‌ବତୀ କ’ଣ ପାଲଟିଥିଲା ?
ଉ –
ଗାନ୍ଧିଙ୍କଦ୍ଵାରା ଦୃଶଦ୍‌ବତୀ ସାବରମତୀ ପାଲଟି ଯାଇଥିଲା ।

Question ୧୨ ।
ନିଷ୍ପେଷିତର ଆସନକୁ ଗାନ୍ଧି କ’ଣ କରିଦେଲେ ?
ଉ –
ନିଷ୍ପେଷିତର ଆସନକୁ ଗାନ୍ଧି କୁସୁମମୟ କରିଦେଲେ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୧୩ ।
ଚରଖାଚକ୍ର ଧରି ଗାନ୍ଧି କେଉଁଠି ଉଭା ହୋଇଥିଲେ ?
ଉ –
ଚରଖାଚକ୍ର ଧରି ଗାନ୍ଧି ଏ ଦେଶରେ ଉଭା ହୋଇଥିଲେ ।

Question ୧୪।
ଧରଣୀ କାହାଦ୍ଵାରା ପ୍ଲାବିତ ହୋଇଥିଲା ?
ଉ –
ଧରଣୀ ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ସତବଚନରେ ପ୍ଲାବିତ ହୋଇଥିଲା ।

Question ୧୫ ।
ଆଜି ଏ ଯୁଗର ଅର୍ଘ୍ୟ ପ୍ରଦୀପ କେଉଁଠି ଜଳେ ?
ଉ –
ଆଜି ଏ ଯୁଗର ଅର୍ଘ୍ୟ ପ୍ରଦୀପ ମରମେ ଜଳେ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

(ଗ) କ୍ଷୁଦ୍ର ଉତ୍ତରମୂଳକ ୨ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ଦୁଇଟି ବାକ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।
(ଲେଖା ଓ ଲେଖକଙ୍କ ସୂଚନା ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ଓ ଉତ୍ତର ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ।)

Question ୧।
‘କୋଟି ଜନ ମନ ବନ୍ଦନା ଗାନ ପ୍ରବାହ ଚଳେ’ – କେଉଁଠି ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । କୋଟି ଜନ ମନ ବନ୍ଦନା ଗାନ ପ୍ରବାହିତ ହୋଇଛି, ସାବରମତୀର ମହାମାନବ ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ।

Question ୨।
ଦୃଶଦ୍‌ବତୀର ଶାନ୍ତ-ତଟର ବିଶେଷତ୍ଵ କ’ଣ ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଦୃଶଦ୍‌ବତୀର ଶାନ୍ତି-ତଟର ବିଶେଷତ୍ଵ ହେଉଛି, ଏହି ନଦୀତଟରେ ପ୍ରାଚୀନ ମୁନିଋଷିମାନେ ମାନବଜାତିର ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ଅନେକ ଯାଗଯଜ୍ଞ କରିଥିଲେ ।

Question ୩।
କେଉଁ ପଥରେ ସେମାନେ ଜୟତିଳକ ଘେନିଯାଇଥିଲେ ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଏହି ସନାତନ ଦୃଶଦ୍‌ବତୀର ତଟରେ, ଅର୍ଥାତ୍ ଏହି ଆର୍ଯ୍ୟାବର୍ଷର ପଥରେ ସେମାନେ ଜୟତିଳକ ଘେନିଯାଇଥିଲେ ।

Question ୪।
ବନଗିରି ନଭ କ’ଣ ଶୁଣିଲେ ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ବନଗିରି ନଭ ମାନବ-ମାଙ୍ଗଳିକ ଶୁଣିଲେ ।

Question ୫।
ସବୁରି ମରମେ ଜଳଇ ତୁମର ଜୀବନ ବତୀ – ପ୍ରସଙ୍ଗ ନିର୍ଦେଶ କର ।
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ ଯାହା କରିଯାଇଛନ୍ତି, ସେଥ‌ିପାଇଁ ସମସ୍ତଙ୍କର ମନରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଜୀବନ ବତୀ ଜଳୁଛି ବୋଲି କବି କହିଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୬।
ସୁମେରୁ କୁମେରୁ ପୂରି ଦୂବଦାରୁ ଶୁଣିଲେ ଡାକ – କାହାର ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ସୁମେରୁଠାରୁ ଆରମ୍ଭକରି କୁମେରୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ଛୋଟ ଦୂବଠାରୁ ଆରମ୍ଭକରି ଦାରୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତେ ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ରର ଡାକରା ଶୁଣିଥିଲେ ।

Question ୭।
ବନ୍ଧୁକ ତୀର ତରବାରୀ ମୁନ କାହିଁକି ଜଡ଼ ହୋଇଗଲା ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ର ସମଗ୍ର ଧରଣୀକୁ ପ୍ଲାବିତ କରିଥିବାରୁ ହିଂସାର ଅସ୍ତ୍ର ବନ୍ଧୁକ ତୀର ତରବାରି ମୁନ ଜଡ଼ ହୋଇଯାଇଥିଲା ।

Question ୮ |
ଏଇ ସୁବିପୁଳ ବିଶ୍ବବାସୀ ଚମକି ଚାହିଁଲେ କାହିଁକି ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ରର ବାଣୀ ଶୁଣିଲା ପରେ, ଏହି ସୁବିପୁଳ ବିଶ୍ଵବାସୀ, ସେହି ମନ୍ତ୍ରର ପ୍ରଭାବକୁ ଚମକି ଚାହିଁଲେ ।

Question ୯।
ସାବରମତୀର ମହାମାନବ କିଏ ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ସାବରମତୀର ମହାମାନବ ହେଉଛନ୍ତି ଜାତିର ଜନକ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ।

Question ୧୦ ।
ସାବରମତୀର ମହାମାନବଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନା ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଅନ୍ୟ କେଉଁମାନଙ୍କ କଥା ଉପସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଛି ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ସାବରମତୀର ମହାମାନବଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନା ପ୍ରସଙ୍ଗରେ, ମର୍ଯ୍ୟାଦା ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ, ଅହିଂସା ଓ ବୌଦ୍ଧଧର୍ମର ପ୍ରଚାରକ ଗୌତମବୁଦ୍ଧ ଓ ବୈଷ୍ଣବଧର୍ମ ବା ପ୍ରେମଧର୍ମର ପ୍ରଚାରକ ଶ୍ରୀଚୈତନ୍ୟଙ୍କ କଥା ଉପସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଛି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

(ଘ) ଅଳ୍ପ ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୩ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ୩୦ଟି ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।
(ଲେଖା ଓ ଲେଖକଙ୍କ ସୂଚନା ପାଇଁ ୧ ନମ୍ବର ଓ ଉତ୍ତର ପାଇଁ ୨ ନମ୍ବର ।)

Question ୧ ।
ଗଳେ ହିମାଚଳ ଉଛୁଳେ ସାଗର, ବିନ୍ଧ୍ୟ ଲସେ – କେଉଁ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ କୁହାଯାଇଛି ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ

ଦିବ୍ୟସ୍ପର୍ଶରେ ହିମାଳୟ ବିଗଳିତ ହୋଇଉଠେ, ସାଗର ଉଛୁଳିଉଠେ ଓ ବିନ୍ଧ୍ୟପର୍ବତ ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇଉଠେ ।

Question ୨।
ନିବିଡ଼ ତିମିର ଭେଦି କି ତରୁଣ ତପନ ହସେ – କାହିଁକି ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମରେ ପରାଧୀନ ଭାରତର ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବାପାଇଁ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ । ଫଳରେ ତାଙ୍କ ପାଦତଳେ ଆଜି କୋଟି କୋଟି ଜନମନ ବନ୍ଦନା ଗାନ କରୁଛନ୍ତି । ତାଙ୍କରି ପ୍ରଭାବ ଏପରି ଥିଲା ଯେ, ତାଙ୍କର ପାଦସ୍ପର୍ଶରେ କେବଳ ହିମାଳୟ ବିଗଳିତ ହେଉନଥୁଲା, ସାଗର ଉଚ୍ଛୁଳୁ ନଥୁଲା, ବିନ୍ଧ୍ୟ ପର୍ବତ ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇ ଉଠୁନଥିଲା କହିଛନ୍ତି ।

Question ୩ ।
ଅନେକ ହୋମାନଳ କେଉଁଠି କାହିଁକି ଜଳିଥିଲା ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ଅନେକ ଯାଗଯଜ୍ଞ କରିଥିଲେ । ସେହି ଯଜ୍ଞର ହୋମାନଳରେ ସମଗ୍ର ଆର୍ଯ୍ୟବର୍ଷ ମଙ୍ଗଳମୟ ହେଉଥିଲା ।

Question ୪।
କପିଳବାସ୍ତୁ ତେଜି କିଏ କାହିଁକି ଭିକ୍ଷା ମାଗିଥିଲେ ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । କପିଳବାସ୍ତୁ ତେଜି ଗୌତମ ଦିନେ ଜୀବନର ପ୍ରକୃତ ଶାନ୍ତି ସନ୍ଧାନରେ ବାହାରି ଯାଇଥିଲେ । ସେ ଭିକ୍ଷୁଭାବରେ, ଭିକ୍ଷାବୃତ୍ତି କରି ମାନବ ମୁକ୍ତିର ବାର୍ତ୍ତା ବୁଲି ବୁଲି ପରିପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ । ଶେଷରେ ବୁଦ୍ଧଦେବ ଭାବରେ ପତିତମାନଙ୍କୁ ସେ ନିର୍ବାଣର ମାର୍ଗ ଦେଖାଇଥିଲେ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୫।
ପରମକାମ୍ୟ କିଏ କାହା ପାଇଁ ବିତରଣ କରିଥିଲେ ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ନିମାଇଁ ଯିଏକି ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଚୈତନ୍ୟଭାବରେ ପରିଚିତ ହୋଇଥିଲେ ସେ ମାନବ ପାଇଁ ପରମକାମ୍ୟ ବିତରଣ କରି ଚାଲିଥିଲେ । ଚୈତନ୍ୟ ଥିଲେ ଭକ୍ତି ଆନ୍ଦୋଳନର ଅନ୍ୟତମ ପୁରୋଧା । ସେ ବୈଷ୍ଣବଧର୍ମ ମାଧ୍ୟମରେ

Question ୬।
‘ଧାଇଁଲେ-ଆବାଳ-ବୃଦ୍ଧ-ବନିତା-ତରୁଣୀ-ଯୁବା’- କେଉଁ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ କୁହାଯାଇଛି ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିବାପାଇଁ ଲାଗିପଡ଼ିଲେ, ତାଙ୍କଦ୍ବାରା ଅନେକ କର୍ମୀ ଓ ସଂଗ୍ରାମୀ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ଚରଖା ଚଳାଇ ନିଜ ହାତରେ ସୁତା କାଟି ସ୍ବଦେଶୀ ଜିନିଷ ବ୍ୟବହାର କରିବାପାଇଁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଉଥିଲେ । ନିଜେ ଆଣ୍ଠୁ ନ ଲୁଚୁ ଥ‌ିବା ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିଥିଲେ । ତାଙ୍କରିଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ଦେଶର ସବୁ ଶ୍ରେଣୀର ମଣିଷ ଅହିଂସା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ।

Question ୭।
ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତମେ ମରଣେ ମାରିଚ ବଜ୍ରାଘାତେ – ଏହାର ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ କ’ଣ ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । କବି ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କୁ ଯୁଗପୁରୁଷ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିନେଇଛନ୍ତି । ଫଳରେ ସେ ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ, କରିଯାଇଛନ୍ତି, ସେଥ୍‌ପାଇଁ ସେ ମରି ମଧ୍ୟ ଅମର ହୋଇ ରହିବେ । ଯାହାକୁ କି କବି ଯୁଗେ ଯୁଗେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ବଜ୍ରାଘାତ କରି ମୃତ୍ୟୁଜୟୀ ହୋଇଛନ୍ତି ବୋଲି ସୂଚାଇ ଅଛନ୍ତି ।

Question ୮।
ସାବରମତୀର ତଟ ତରୁ ତଳ କୁଟୀର ପାଶେ କି ଘଟଣା ଘଟିଥିଲା ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ସାବରମତୀ ନଦୀର ତଟ ପ୍ରଦେଶରେ ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ଆଶ୍ରମ ଗଠନ କରିଥିଲେ । ସେହି ଆଶ୍ରମ କୁଟୀରରେ ରହି କୁଟି ଖାଇ ଓ କାଟି ପିନ୍ଧି ଦେଶର ଜନତାଙ୍କୁ ସ୍ଵାବଲମ୍ବୀ ହେବାର ଆହ୍ଵାନ ଦେଇଥିଲେ । ସେ ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଚରଖା ଚଳାଇ ସୂତା କାଟୁଥିଲେ । ସେ ଆଣ୍ଠୁଲୁଚୁ ନଥ‌ିବା ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ଅହିଂସା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗଦେଇ, ସତ୍ୟାଗ୍ରହୀ ହେବାପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲେ ।

Question ୯ ।
କାହା ସମ୍ମୁଖରେ କାହିଁକି ଭୀମ କୁଳୀଶ ସମ ବିଘ୍ନ ଆସିଥିଲା ?
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ ଗାନ୍ଧିଜୀ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କରି ପ୍ରେରଣାରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ ଦେଶର ଆବାଳ-ବୃଦ୍ଧ-ବନିତା-ତରୁଣୀ- ଯୁବା, ସମସ୍ତେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆନ୍ଦୋଳନ ଚଳାଇଲେ । ଆନ୍ଦୋଳନରୁ ଦୂରେଇ ଯିବାପାଇଁ, ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ବାଧାବିଘ୍ନ ଆସିଥିଲା, ଯାହାକୁ କି କବି ଭୟଙ୍କର ବଜ୍ର ସମ ବାଧା ଆସିଥିଲା ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୧୦ ।
‘ସେ କାଳେ ହେ ଯୋଗି, କି ଅବା ମନ୍ତ୍ର ଗାଇଲ ବସି’ – ପ୍ରସଙ୍ଗ ନିରୂପଣ କର ।
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି । ଗାନ୍ଧିଜୀ ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମରେ ଯୋଗଦେବାଦ୍ୱାରା, ତାଙ୍କ ଜୀବନରେ ଅନ୍ଧକାର ଘୋଟି ଆସିଥିଲା । ସଂଗ୍ରାମୀ ଭାବରେ ତାଙ୍କର ପଥ ହୋଇଥିଲା କଣ୍ଟକମୟ । ଅନେକ ପ୍ରକାର ବାଧାବିଘ୍ନ ଆସିଥିଲେ ବି ଗାନ୍ଧିଜୀ, କୌଣସି ସମୟରେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଭୟ କରିନଥିଲେ । ବରଂ ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ରଦ୍ୱାରା, ଯୋଗୀ ଭାବରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥିଲେ ବୋଲି କବି କହିଛନ୍ତି ।

(ଙ) ଦୀର୍ଘ ଉତ୍ତରମୂଳକ ୫ ନମ୍ବର ବିଶିଷ୍ଟ ପ୍ରଶ୍ନ । ୧୫୦ଟି ଶବ୍ଦ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତର ଲେଖ ।

Question ୧ ।
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାର ଭାବଧର୍ମ ବିଶ୍ଳେଷଣ କର ।
ଉ –
କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଥିଲେ, ଜାତୀୟତାବାଦୀ କବି । ଜାତିର ଓ ସମାଜର ମଙ୍ଗଳ କାମନା ପାଇଁ ସେ ଲେଖନୀ ଚାଳନା କରିଥିଲେ । ପୁନଶ୍ଚ ସେ ଥିଲେ ସତ୍ୟବାଦୀ ବନବିଦ୍ୟାଳୟର ଛାତ୍ର । ସତ୍ୟବାଦୀ ଗୋଷ୍ଠୀ ସ୍ତରରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଯେଉଁ ଆନ୍ଦୋଳନର ଡାକରା ଦେଇଥିଲେ, ସେହିଭଳି ଆନ୍ଦୋଳନର ବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣାଇଥଲେ ଉତ୍କଳମଣି ଗୋପବନ୍ଧୁ । ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ଗୋଦାବରୀଶଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଥିଲେ ଅସାଧାରଣ ମଣିଷ । ସେ ଥିଲେ ଯୁଗପୁରୁଷ । ସତେଯେପରି ପରାଧୀନ ଭାରତକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବାପାଇଁ ସେ ଧରାବତରଣ କରିଥିଲେ । ତେଣୁ ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ପ୍ରତି ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଜଣାଇ କବି ‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ ଭଳି କବିତା ରଚନା କରିଥିଲେ ।

କବିତାର ଆରମ୍ଭରେ କବି, ସାବରମତୀରେ ଆଶ୍ରମ ଗଠନ କରି କୋଟି ଜନତାର ମନ କିଣି ନେଇଥିବା ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ଚରଣତଳେ ବନ୍ଦନା ଗାନ କରିଛନ୍ତି । ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କର ଶକ୍ତି ଥିଲା ଅସାଧାରଣ । ତାଙ୍କ ଶକ୍ତିର ପରିଚୟ ପାଇଥିଲା ସମଗ୍ର ଭାରତବର୍ଷ । ସେ ବିଶ୍ଵରେ ନିଜର ସୁନାମକୁ ବଜାୟ ରଖୁଥିଲେ । ଜାତିର ପିତା ଭାବରେ ସେ ପରିଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ତାଙ୍କରି ନେତୃତ୍ବର ମହତ୍ତ୍ଵ ଓ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵର ପ୍ରଭାବରେ ଇଂରେଜ ସରକାର ଦେଶକୁ ପରାଧୀନତା କବଳରୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ ।

ଗୁଜରାଟରେ ପ୍ରବାହିତ ସାବରମତୀ ତୀରରେ ସେ ସାବରମତୀ ବା ସତ୍ୟାଗ୍ରହ ଆଶ୍ରମ ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ । ସେ ଯେଭଳି ଭାବରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଉଥିଲେ, ସେଥ୍ପାଇଁ କୋଟି କୋଟି ଜନମନ ବନ୍ଦନାଗାନ କରୁଛନ୍ତି ବୋଲି କବି କହିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ପ୍ରଭାବ ଏତେ ମାର୍ମିକ ଥିଲା ଯେ, ତାଙ୍କର ପାଦସ୍ପର୍ଶରେ ହିମାଳୟ ବିଗଳିତ ହୋଇ ଯାଉଥିଲା, ସାଗର ଉଛୁଳି ଉଠୁଥୁଲା, ବିନ୍ଧ୍ୟ ପର୍ବତ ମଧ୍ଯ ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା । ତାଙ୍କରି ପାଇଁ ପରାଧୀନତାର ଘନ ଅନ୍ଧକାର ଦୂରେଇ ଯାଇ, ଭାରତବର୍ଷ ସ୍ଵାଧୀନତାର ନବୀନ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଆଲୋକରେ ଆଲୋକିତ ହୋଇଥିଲା ।

ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମର ବିଶେଷ୍ୟତାକୁ ପ୍ରମାଣ କରିବାପାଇଁ, କବି ତାହାକୁ ଦୃଶଦ୍‌ବତୀ ନଦୀତଟ ସହିତ ତୁଳନା କରିଛନ୍ତି । କାରଣ ଅତୀତରେ ଦୃଶଦବତୀ ନଦୀତଟରେ କେତେ ହୋମାନଳ ଜଳିଥିଲା, ମାନବଜାତିର ମୁକ୍ତି କାମନା ପାଇଁ । ଅନୁରୂପ ଭାବେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ସେଠାରେ ଆଶ୍ରମ ଗଠନ କରି ମାନବଜାତିର କଲ୍ୟାଣ କାମନା କରିଥିଲେ । ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପରାଧୀନତାର ମାନସିକତାରୁ ବାହାରି ଆସିବାପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲେ ।

ମାନବ ଜାତିର ମୁକ୍ତି ପାଇଁ ଓ ପରାଧୀନ ଭାରତକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବାପାଇଁ ସେ ଯେପରି ଅବତାର ଭାବରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ସେଥ‌ିପାଇଁ କବି ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କୁ ମହାଭାରତରେ ଧର୍ମର ଯୁଦ୍ଧ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିଥି ସହିତ ତୁଳନା କରିଛନ୍ତି ।

ଗାନ୍ଧିଜୀ ଯୋଗସାଧକ ତପସ୍ଵୀ ଭାବରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ରରେ ଦୀକ୍ଷିତ କରିଥିଲେ । ଫଳରେ ଅହିଂସାର ବାର୍ତ୍ତା ଓ ପ୍ରଭାବ ସମଗ୍ର ଭୂଭାଗକୁ ଚମକାଇ ଦେଇଥିଲା। ଫଳରେ ସେ ହୋଇଥିଲେ ମରଣଜୟୀ ଯାହାକୁ କି କବି କହିଛନ୍ତି, ‘ଯୁଗେ ଯୁଗେ ତୁମେ ମରଣେ ମାରିଚ ବଜ୍ରାଘାତ’ । ମରଣ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ନିକଟରେ ହାର୍ ମାନିଥିଲା ।

ବାସ୍ତବରେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପ୍ରତି ନିଜର ଭକ୍ତିଭାବ ଓ ତାଙ୍କର ଅସାଧାରଣତା ପ୍ରତି ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଜଣାଇବା ହିଁ ଆଲୋଚ୍ୟ କବିତାର ଆଭିମୁଖ୍ୟ । କବିତାର ଆଭିମୁଖ୍ୟ ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୨।
ପଠିତ କବିତାରେ ପ୍ରତିଫଳିତ ମହାମାନବଙ୍କ ପ୍ରଭାବ ବର୍ଣ୍ଣନା କର ।
ଉ –
ଗୀତାର ବାଣୀ ହେଉଛି, ଯେତେବେଳେ ଅଧର୍ମ ଅନ୍ୟାୟର ପ୍ରାବଲ୍ୟର ଧରାପୃଷ୍ଠ କଳୁଷିତ ହୋଇଯାଏ, ସେତେବେଳେ ସତ୍ୟର ପରିପ୍ରଚାର ପାଇଁ, କଳୁଷିତ ମଣିଷଙ୍କର ବିନାଶ ପାଇଁ, ଧରାପୃଷ୍ଠରେ ମହାମାନବମାନେ ଅବତାର ରୂପେ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥା’ନ୍ତି । ତାଙ୍କରି ପ୍ରଭାବରେ, ସତ୍ୟନ୍ୟାୟର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହୋଇଥାଏ । କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର, ମହାମାନବ ମହାମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ମହତ୍ତ୍ଵକୁ ପ୍ରମାଣିତ କରିବାପାଇଁ ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ କବିତା ରଚନା କରିଛନ୍ତି ।

ଜାତିର ପିତା ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵର ପ୍ରଭାବ ଓ ନେତୃତ୍ଵର ମହତ୍ତ୍ଵ ଭାରତୀୟ ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମରେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା । ଗୁଜରାଟରେ ପ୍ରବାହିତ ସାବରମତୀ ନଦୀ ତୀରର ସେ ସତ୍ୟାଗ୍ରହ ଆଶ୍ରମ ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପାଦତଳେ ଆଜି କୋଟି କୋଟି ଜନମନ ବନ୍ଦନା ଗାନ କରୁଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ପ୍ରଭାବ ଏପରି ଥୁଲା ଯେ ତାଙ୍କର ପାଦ ସ୍ପର୍ଶରେ ହିମାଳୟ ପର୍ବତ ବିଗଳିତ ହୋଇଉଠୁଥିଲା । ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ବିନ୍ଧ୍ୟ ପର୍ବତମାଳା ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇଉଠୁଥିଲା ଏବଂ ସାଗର ଉଛୁଳି ଉଠୁଥିଲା । ଅର୍ଥାତ୍ ସମଗ୍ର ଭାରତବର୍ଷ ତାଙ୍କରି ପ୍ରେରଣାରେ ନୂତନ ପୁଲକରେ ପୁଲକିତ ହେଉଥିଲା । ଆଲୋକିତ ହୋଇଥିଲେ ।

କବି, ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କୁ ଦିବ୍ୟପୁରୁଷ ଓ ଅବତାର ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିନେବାପାଇଁ, ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ, ପାଇଁ ନିଜକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଦେଇଥିଲେ, ଠିକ୍ ଅନୁରୂପଭାବେ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ନିଜ ଜୀବନକୁ ବାଜି ଲଗାଇ ଦେଇଥିଲେ । ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଗୁଳିଗୋଳାକୁ ସେ ଖାତିର କରିନଥିଲେ, ଜେଲ୍ ଜୋରିମାନା ତାଙ୍କ ମନରେ ଭୟ ସୃଷ୍ଟି କରିନଥୁଲା, ବରଂ ସେ କଣ୍ଟକିତ ପଥର ଯାତ୍ରୀ ହୋଇଥିଲେ ।

ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଜୀବନ ତାଙ୍କୁ କରିଥିଲା ମରଣଜୟୀ । ସତ୍ୟ ଓ ଅହିଂସା ଅସ୍ତ୍ର ବଳରେ ସେ ନିଜର ଅସାଧାରଣ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵର ପ୍ରମାଣ ଦେଇଥିଲେ । ମୃତ୍ୟୁ ଚିନ୍ତାକୁ ସେ ଖାତିର କରିନଥିଲେ । ବରଂ ମରଣ ତାଙ୍କ ନିକଟରେ ହାର୍ ମାନିଥିଲା ।

Question ୩ ।
ନିବିଡ଼ ତିମିର ଭେଦ କରି ତରୁଣ ତପନ କିପରି ହସି ଉଠିଥିଲା ବୁଝାଇ ଦିଅ ।
ଉ –
କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଥିଲେ, ଜାତୀୟ ବାଦୀ କବିତା ‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ ତା ଏକ ଅନନ୍ୟ କବିତା । ଉକ୍ତ କବିତାରେ କବି ମହାମାନବ, ଯୋଗୀପୁରୁଷ, ଜାତୀୟତାବାଦୀ ନେତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ବିଚାର କରିଛନ୍ତି । ଭାରତକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବାପାଇଁ ସେ ସତ୍ୟାଗ୍ରହୀ ଭାବରେ ଅହିଂସା ଆନ୍ଦୋଳନ କରିଥିଲେ । ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ର ଓ ଅହିଂସା ଅସ୍ତ୍ରକୁ ବିଦେଶୀ ଇଂରେଜମାନେ ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇ ପାରିନଥିଲେ । ସେହି ନୂତନ ଅସ୍ତ୍ରଦ୍ୱାରା, ଭାରତକୁ ସ୍ୱାଧୀନ କରିବାରୁ ହୃଦୟାବେଗକୁ ଅତି ମନୋଜ୍ଞ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।

କରିଥିଲେ । କବିତାର ଆରମ୍ଭରେ ସେହି ମହାମାନବଙ୍କର କବି ବନ୍ଦନା ଗାନ କରିଛନ୍ତି । ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମ ଗଠନ ଯେଭଳି ପ୍ରେରଣା ଦେଇଛନ୍ତି, ସେଥ‌ିପାଇଁ ସେ ଆଉ ସାଧାରଣ ହୋଇ ନାହାଁନ୍ତି । ସେ ହୋଇଛନ୍ତି ଅନନ୍ୟସାଧାରଣ । ସେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କର ଜେଲ୍ ଜୋରିମାନା, ଗୁଳିଗୋଳାକୁ ଖାତିର ନକରି, ଦେଶକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବା ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ଯେଭଳି କର୍ମକରି ଯାଇଥିଲେ, ସେଥ‌ିପାଇଁ କୋଟି ଜନମନ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ ଜଣାଇଛନ୍ତି ।

ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ଗତି ଥିଲା ଅନତିକ୍ରମଣୀୟ । ସେଥ‌ିପାଇଁ ତାଙ୍କରି ସ୍ପର୍ଶରେ ‘ଗଳେ ହିମାଳୟ’ । ଅର୍ଥାତ୍ ଦୀର୍ଘ ପର୍ବତ ପାଇଁ ଭାରତ ସ୍ଵାଧୀନ ହୋଇଥିଲା । ତାଙ୍କରି ପାଇଁ ଦୀର୍ଘଦିନ ଧରି ଅମାଅନ୍ଧାରରେ ବୁଡ଼ିରହିଥ‌ିବା ଭାରତୀୟମାନେ ସ୍ଵାଧୀନତାର ସୁଖ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେଖୁବାର ଅବସର ପାଇଲେ । କବି ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଅପୂର୍ବ ଶକ୍ତିର ପରିଚୟ ଦେବାକୁ ଯାଇ ଉଦ୍‌ଭାସିତ ହୋଇ ଉଠିଥିଲା ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

Question ୪ ।
ମହାମାନବର ଚରଣତଳେ କୋଟିଜନମନ କାହିଁକି ବନ୍ଦନା ଗାନ କରୁଥିଲେ, ତାହା ନିଜ ଭାଷାରେ ଲେଖ ।
ଉ –
କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର, ‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାରେ, ଜାତିର ପିତା ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ଅନନ୍ୟସାଧାରଣ ଭାବଧାରାର ସୂଚନା ଦେଇଛନ୍ତି । କବିଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଥୁଲେ ଯୁଗପୁରୁଷ ଯେ ମରଣଜୟୀ । ଏହି ମହାମାନବଙ୍କ ପାଦତଳେ କୋଟି ଜନମନ ବନ୍ଦନା ଗାନ କରିଥିଲେ ।

ଗାନ୍ଧିଜୀ ଥିଲେ ଦିବ୍ୟଶକ୍ତିର ଅଧିକାରୀ । ସେ ସତ୍ୟାଗ୍ରହୀ ଭାବରେ ଅହିଂସା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗଦେବା ପୂର୍ବରୁ ୧୯୧୭ ମସିହାରେ ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କରି ପ୍ରଭାବ ଏପରିଥିଲା ଯେ, ତାଙ୍କର ପାଦସ୍ପର୍ଶରେ ହିମାଳୟ ବିଗଳିତ ହୋଇଯାଇଥିଲା, ସାଗର ଉଛୁଳି ଉଠୁଥୁଲା, ବିନ୍ଧ୍ୟପର୍ବତ ମଧ୍ଯ ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା ଏବଂ ଘନ ଅନ୍ଧକାର ଅପସରିଯାଇ, ସେଠାରେ ନବୀନ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଆଲୋକ ଉଦ୍‌ଭାସିତ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା । ମାନବ ଜାତିର ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ଅନେକ ଯାଗଯଜ୍ଞ କଲାଭଳି, ଗାନ୍ଧିଜୀ ମଧ୍ୟ ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମରେ ଭାରତକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବାପାଇଁ ସଂଗ୍ରାମୀମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥିଲେ । କବି ଗାନ୍ଧିଙ୍କୁ ମହାମାନବ ଭାବରେ ଅବତାର ଗ୍ରହଣ କରିଥିବା କହିଛନ୍ତି । ସେଥ‌ିପାଇଁ ସେ ତାଙ୍କୁ ଦ୍ଵାରକା ଦେବତା ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ, କପିଳବାୟୁର ରାଜକୁମାର ଭଗବାନ ବୁଦ୍ଧ, ଭକ୍ତି ଆନ୍ଦୋଳନର ପୁରୋଧା ଶ୍ରୀଚୈତନ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ତୁଳନା କରିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଗାନ୍ଧି ଥିଲେ ଅନନ୍ୟସାଧାରଣ । ସେ ଅହିଂସା ଅସ୍ତ୍ର ବଳରେ ଇଂରେଜ ସରକାରଙ୍କ ହୃଦୟରେ କମ୍ପନ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲେ ।

ଏହି ଅହିଂସା ଅସ୍ତ୍ର ସମ୍ମୁଖରେ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ଵ ଚମକି ଯାଇଥିଲା । ସଂଗ୍ରାମୀ ଭାବରେ ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ଗତିପଥ ଥିଲା ଭୀମ ଭୟଙ୍କର । ସେ ଯେପରି କଣ୍ଟକପୂର୍ଣ ପଥରେ ପାଦଦେଇ ଚାଲୁଥିଲେ । ଏତେ କଷ୍ଟ ସ୍ଵୀକାର କଲେ ମଧ୍ୟ, ସେ କୌଣସି ସମୟରେ ଭୀରୁଭାବ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିନଥିଲେ । କାରଣ ସତ୍ୟ, ଅହିଂସା ଓ ନିର୍ଭୟତା ତାଙ୍କ ସଂଗ୍ରାମର ମୂଳମନ୍ତ୍ର ଥିଲା । ମୃତ୍ୟୁଚିନ୍ତାକୁ ବେଖାତିର କରି ଗାନ୍ଧି ନିଜ କର୍ତ୍ତବ୍ୟପଥରେ ଅଗ୍ରସର ହୋଇଥିଲେ ।

ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କର ତ୍ୟାଗପୂତ ଜୀବନ ଓ ଅହିଂସା ଆନ୍ଦୋଳନ ବଳରେ ଭାରତକୁ ସ୍ୱାଧୀନ କରିଥିବାରୁ, ତାଙ୍କ ଚରଣତଳେ କୋଟି ଜନମନ ବନ୍ଦନା ଗାନ କରୁଥିଲେ ବୋଲି କବି କହିଛନ୍ତି ।

Question ୫ ।
ଭାରତର ମୁକ୍ତି ସଂଗ୍ରାମର ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ଭୂମିକା ପଠିତ କବିତା ଆଧାରରେ ନିରୂପଣ କର ।
ଉ –
‘ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ’ କବିତାର କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର । ସେ ଥିଲେ ଜଣେ ଜାତୀୟତାବାଦୀ ଅନୁଚିନ୍ତାର କବି । ପୁନଶ୍ଚ ସେ ସତ୍ୟବାଦୀ ବନବିଦ୍ୟାଳୟର ଛାତ୍ରଭାବରେ, ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କଦ୍ୱାରା ବହୁଭାବରେ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ବୁଝିଥିଲେ ଜାତିର ଜନକ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ମୁକ୍ତି ସଂଗ୍ରାମରେ ଭୂମିକାକୁ । ତେଣୁ ଗାନ୍ଧିଜୀ କବିଙ୍କ ବିଚାରରେ ସାଧାରଣ ମାନବ ନୁହଁନ୍ତି, ସେ ହେଉଛନ୍ତି ମହାମାନବ ।

ଦୀର୍ଘଦିନ ଧରି ଭାରତ ଇଂରେଜମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ଶାସିତ ହୋଇ ଆସିଥିଲା । ଭାରତୀୟମାନେ ବୀର, ସାହସୀ ଓ ଯୋଦ୍ଧା ହେଲେ ବି, ଚତୁର ବଣିକଜାତି ଇଂରେଜମାନେ ମନରେ ବିଭେଦ ଭାବ ଆଣିଥିଲେ । ଆକୁମାରୀ ହିମାଚଳ ଆଉ ଗୋଟିଏ ମନର ହୋଇ ରହିନଥିଲା। ଭାରତ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହେଲାପରେ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଖଣ୍ଡକୁ ନିଜ ହାତକୁ ନେଇ, ସମଗ୍ର ଭାରତକୁ ନିଜ ଅଧୀନରେ ରଖିଲେ । ଫଳସ୍ଵରୂପ ସମଗ୍ର ଭାରତ ହେଲା ପରାଧୀନ । ଇଂରେଜମାନେ ଅତ୍ୟାଚାର ଚଳାଇଲେ । ସେହି ସମୟରେ ଭାରତବର୍ଷରେ ଜନ୍ମ ନେଲେ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି । ତାଙ୍କ ଜୀବନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା, ପରାଧୀନ ଭାରତକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବା। ସେ ପ୍ରଥମେ ଆକୁମାରୀ ହିମାଚଳ ସମସ୍ତ ଭାରତୀୟଙ୍କ ମନରେ ନିଜର ଅଧିକାର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲେ । ପ୍ରାଚୀନ ଦୃଶଦ୍‌ବତୀ ନଦୀ ପରି ସାବରମତୀ ତଟରେ ଏକ ଆଶ୍ରମ ସ୍ଥାପନ କଲେ । ଗରିବ ଓ ନିର୍ଯାତିତମାନଙ୍କୁ ବରାଭୟ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ । ବିଦେଶୀ ବସ୍ତ୍ର ବର୍ଜନ କରି କାଟି ପିନ୍ଧି କୁଟି ଅଦ୍ଭୁତ ପ୍ରଭାବ ସୃଷ୍ଟି କରି ପାରିଥିଲେ । ମୁକ୍ତି ସଂଗ୍ରାମରେ ଯୋଗ ଦେଇ ତାହାର ନେତୃତ୍ଵ ସେ ନେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପ୍ରେରଣାରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ, ଶହ ଶହ ସଂଖ୍ୟାରେ ଆବାଳ-ବୃଦ୍ଧ-ବନିତା-ତରୁଣୀ-ଯୁବା, ଆଶ୍ରମ ଜୀବନକୁ ଆପଣେଇ ନେଇଥିଲେ ।

ଗୁଳିଗୋଳା, ଜେଲ୍ ଜୋରିମାନାକୁ ସେ ଖାତିର୍ କରିନଥିଲେ । ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପ୍ରେରଣା ପାଇ ଶହ ଶହ ସଂଖ୍ୟାରେ ମୁକ୍ତି ଆଶାୟୀ ସଂଗ୍ରାମୀମାନଙ୍କୁ ଦେଖ୍, ବିଦେଶୀ ଶାସକ ମନରେ ଭୟ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା । ଅହିଂସା ସଂଗ୍ରାମ ନିକଟରେ ଇଂରେଜ ଜାତି ପରାଜିତ ହୋଇଥିଲା । ଅହିଂସାର ମହତ୍ତ୍ବକୁ ସାରା ବିଶ୍ଵ ଜାଣିଲା । ସମଗ୍ର ବିଶ୍ଵରେ ଅର୍ଥାତ୍ ସୁମେରୁଠାରୁ କୁମେରୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କର ଅହିଂସାର ବାର୍ତ୍ତା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଚମକାଇଦେଲା । ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ର ଓ ଅହିଂସା ଅସ୍ତ୍ର ନିକଟରେ ହିଂସାର ଅସ୍ତ୍ର ପରାଜିତ ହେଲା । ସତେଯେପରି ହିଂସାର ଅସ୍ତ୍ର ବନ୍ଧୁକ, ତୀର, ତରବାରିର ମୁନ ଜଡ଼ ପାଲଟିଗଲା । କାରଣ ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ଓ ନେତୃତ୍ଵରେ ସମସ୍ତ ସଂଗ୍ରାମୀ ଦେଖାଇଦେଲେ, ଖଣ୍ଡା ତରବାରି ବଳରେ କାହାର ହୃଦୟକୁ ଜୟକରି ହେବନାହିଁ । ଧର୍ମ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ, ସତ୍ୟଶାନ୍ତିର ପରିପ୍ରଚାର ପାଇଁ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଥିଲେ ସତେଯେପରି ଭଗବାନଙ୍କ ଅବତାର । ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପାଇଁ ପରାଧୀନ ଭାରତ ସ୍ଵାଧୀନ ଭାରତରେ ପରିଣତ ହୋଇଥିଲା ।

ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ମୁକ୍ତ ସଂଗ୍ରାମର ଭୂମିକାକୁ କବି ଅତି ମନୋଜ୍ଞ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ

କବି ପରିଚିତି :

ପୁରାଣପ୍ରସିଦ୍ଧ ପୁରୀ ଜିଲ୍ଲାର ପ୍ରାକୃତିକ ଦୃଶ୍ୟବହୁଳ ବାଣପୁର ଥାନାର ଛବିଳ କୁମାରଙ୍ଗ ଶାସନରେ ୧୮୯୮ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ଆଧୁନିକ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ବହୁମୁଖୀ ପ୍ରତିଭା ଗୋଦାବରୀଶ ଭୂମିଷ୍ଠ ହୋଇଥିଲେ । “ସାହିତ୍ୟିକ ଗୋଦାବରୀଣ ମହାପାତ୍ର ସ୍ମରଣିକା” ଗ୍ରନ୍ଥରେ “ଜୀବନରୁ କିଞ୍ଚତ୍‌” ଶିରୋନାମାରେ ତାଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ କୁହାଯାଇଛି – ‘‘ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ନାମ ଶ୍ରୀ ଦୟାନିସ୍ ମହାପାତ୍ର ଓ ମାତାଙ୍କ ନାମ ଗେହ୍ଲା ଦେବୀ । ଗୋଦାବରୀଶ ପିତାଙ୍କର ତୃତୀୟ ପୁତ୍ର (ଦ୍ଵିତୀୟ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ଦ୍ଵିତୀୟ ପୁତ୍ର) ଥିଲେ । ତାଙ୍କୁ ଯେତେବେଳେ ମାତ୍ର ଦୁଇବର୍ଷ, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ପିତା ଇହଧାମରୁ ବିଦାୟ ନେଲେ । ତେଣୁ ମାତା ଗେହୀଦେବୀ ଉଭୟ ମାତା ଓ ପିତାରୂପରେ ଗୋଦାବରୀଶଙ୍କର ଲାଳନ ପାଳନର ସମସ୍ତ ଭାର ବହନ କରିଥିଲେ । ବାଲ୍ୟାବସ୍ଥାରେ ସେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଚଞ୍ଚଳ ପ୍ରକୃତିର ଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଚଞ୍ଚଳ ଦୌଡ଼ାଦୌଡ଼ି ଦେଖୁ ଗାଁ ଲୋକ ତାଙ୍କୁ ‘ହରିଣ ଗୋଦାବରୀ’ ବୋଲି ଡାକୁଥିଲେ । ଶୈଶବାବସ୍ଥାରୁ ହିଁ ଗୋଦାବରୀଶଙ୍କ କବିତାର ସ୍ଫୁରଣ ହୋଇଥିଲା ।’’

ବାଲ୍ୟଶିକ୍ଷା ଯଦିଓ ଗ୍ରାମ ଚାଟଶାଳୀରେ ସେ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ତଥାପି ତାଙ୍କ ଛାତ୍ରଜୀବନରେ ଏକ ନବୀନ ଅଧ୍ୟାୟ ଉନ୍ମୋଚନ ହେଲା ସେତିକିବେଳେ ଯେତେବେଳେ ବାଣପୁର ମାଇନର ସ୍କୁଲରେ ସେ ଶିକ୍ଷାଲାଭ କରିଥିଲେ । ଆଦୃତି ଲାଭ କରିପାରିଥିଲା । ‘ସାହିତ୍ୟିକ ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ସ୍ମରଣିକା’ ଗ୍ରନ୍ଥରେ ସେ ସମ୍ପର୍କରେ ବିବୃତି ହେଉଛି – ‘ସେ ଏହି ବାଣପୁର ସ୍କୁଲରେ ଛାତ୍ର ଥିଲାବେଳେ ୧୯୧୦ରେ ସେଠାରେ ଛାତ୍ରସମିତିର ବାର୍ଷିକ ଉତ୍ସବରେ ସଭାପତି ଥିଲେ ସ୍ୱନାମଧନ୍ୟ ‘ମୁକୁର’ ପତ୍ରିକାର ସମ୍ପାଦକ ଶ୍ରୀ ବ୍ରଜସୁନ୍ଦର ଦାସ । ସେ ଗୋଦାବରୀଶଙ୍କର ଏହି ‘ବାଣପୁର’ ଲେଖା ପଢ଼ି ଏତେ ମୁଗ୍ଧ ହୋଇଯାଇଥିଲେ ଯେ, ସେ କବି ମହାପାତ୍ରଙ୍କୁ ସାଧୁବାଦ ଓ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜ୍ଞାପନ କରିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ, ସେଇ ଲେଖାକୁ ସେ ନିଜ ପତ୍ରିକାରେ ୧୯୧୮ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶ କରାଇଥିଲେ । ଏହି ‘ବାଣପୁର’ କବିତା ଲେଖିବାରେ ତାଙ୍କୁ କବିବର ରାଧାନାଥ ରାୟଙ୍କ ‘ଚିଲିକା’ କାବ୍ୟ ବିଶେଷ ଭାବରେ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥିଲା ।’’

୧୯୧୬ ମସିହା ଗୋଦାବରୀଶଙ୍କ ଜୀବନରେ ନୂତନ ଅଧ୍ୟାୟ ଉନ୍ମୋଚନ କରିଥିଲା । ସତ୍ୟବାଦୀ ବନବିଦ୍ୟାଳୟର ଛାତ୍ରରୂପେ ଏହି ବର୍ଷ ସେ ନିଜ ପ୍ରତିଭା ବଳରେ କବି ଗୋଦାବରୀଶ ମିଶ୍ରଙ୍କୁ ଆକୃଷ୍ଟ କରିଥିଲା । ୧୯୨୧ ମସିହାରେ ଭାରତର ମୁକ୍ତି ସଂଗ୍ରାମରେ ଯୋଗଦାନ କରି ନିଜର ଗଭୀର ସ୍ଵଦେଶପ୍ରେମର ପରିଚୟ ଦେଇଥିଲେ । ଗୁରୁମାନେ ତାଙ୍କୁ କିଭଳି ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖୁଥିଲେ, ତାହା ତାଙ୍କର ତିରୋଭାବ ପରେ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ହରିହର ଦାସଙ୍କ ଲେଖାରୁ ସହଜରେ ଅନୁ ମେୟ ।

କବି ଗୋଦାବରୀଶ ଥିଲେ ସବୁଜଯୁଗର ସମସାମୟିକ କବି । ମାତ୍ର ତାଙ୍କର କାବ୍ଯସାଧନା ସତ୍ୟବାଦୀ ଯୁଗର ଉତ୍ତର ସାଧକଭାବେ ତାଙ୍କୁ ପରିଚିତ କରାଇଥିଲା । ଦୀର୍ଘ ଅର୍ଦ୍ଧଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ସେ ଯେଉଁ କାବ୍ୟ-ଜୀବନର ଅନୁସରଣ କରିଛନ୍ତି, ତାହା ମୁଖ୍ୟତଃ ତିନୋଟି ସ୍ତରଦେଇ ଗତିଶୀଳ ହୋଇଛି । ପ୍ରଥମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ କବି ରାଶି ରାଶି କବିତା ରଚନା କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏସବୁ କବିତାରେ କିଶୋରସୁଲଭ ଉଲ୍ଲାସର ମାତ୍ରା ଅଧ୍ଵ । ୧୯୧୪-୧୫ରେ ଯଥାକ୍ରମେ ରାଧାନାଥଙ୍କ ‘ଚିଲିକା’ ଓ ‘ତୁଳସୀ ସ୍ତବକ’ର ଅନୁସରଣରେ ରଚିତ ‘ବାଣପୁର’ ଓ ‘ପ୍ରଭାତ କୁସୁମ’ କବିତା । କିନ୍ତୁ ୧୯୨୦-୨୧ ମସିହା ବେଳକୁ କାବ୍ୟଚେତନାରେ ଯେଉଁ ବିପ୍ଳବାତ୍ମକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିଛି ତାହା ସତ୍ୟବାଦୀ କାବ୍ୟାଦର୍ଶନର ପ୍ରତିଫଳନ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କିଛି ନୁହେଁ । ଏହି ପରିବର୍ତ୍ତନର ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ମୁଦ୍ରାଙ୍କ ବହନ କରି ତାଙ୍କର ଆଦ୍ୟକବି ଜୀବନର ପ୍ରତିଫଳନ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କିଛି ନୁହେଁ । ଏହି ପରିବର୍ତ୍ତନର ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ମୁଦ୍ରାଙ୍କ ବହନ କରି ତାଙ୍କର ଆଦ୍ୟକବି ଜୀବନର ଓ ପରିଣତ ବୟସର କେତେକ କବିତା ନେଇ ‘ଯେ ଫୁଲ ଫୁଟିଥିଲା’ ଶିରୋନାମାରେ ଏକ ପୁସ୍ତକ କବିଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁପରେ ୧୯୬୮ ମସିହାରେ ସଙ୍କଳିତ ହୋଇଅଛି । ଏଥ‌ିରେ କବି ସତ୍ୟବାଦୀ ଯୁଗର ସାଧକ ଗୋପବନ୍ଧୁ, ନୀଳକଣ୍ଠ ଓ ଗୋଦାବରୀଶ କାବ୍ୟଶୈଳୀ, ଭାଷାପ୍ରୟୋଗ ଓ କଥାବସ୍ତୁଦ୍ଵାରା ପୂର୍ଣଭାବରେ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ ।

ସାମାଜିକ କୁସଂସ୍କାର ଓ ଅସଙ୍ଗତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ସତ୍ୟବାଦୀ କାବ୍ୟଚେତନା ଯେଭଳି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲା, ପରି ସେ ଯୌବନକୁ ଉପଭୋଗ ଓ କାମନାର ବା ସ୍ଵପ୍ନ ଓ ପ୍ରଣୟ ବେଦିକା ରୂପରେ ନଦେଖୁ ଏହାକୁ ଅଜସ୍ର ଶକ୍ତି, ସାମର୍ଥ୍ୟ ଓ ସଙ୍ଗଠନର ପ୍ରତୀକ ଭାବେ ବରଣ କରିଛନ୍ତି । କବିଙ୍କର କବିତାକୁ ଦ୍ଵିତୀୟ ପୃଥ‌ିବୀ ମହାଯୁଦ୍ଧ ଓ ଭାରତର ସ୍ଵାଧୀନତା ଲାଭ ପରି ଦୁଇଟି ଜୀବନ୍ତ ଘଟଣା ସହିତ କ୍ରମେ ଜମିଦାରୀ ଲୋପ ଓ ମାନବିକତାର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଦିଗରେ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ଅବଦାନ ବହୁଭାବରେ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥିଲା । ଏହି ଭାବଦ୍ବାରା ରଚିତ ‘ମୁକୁଟର ପରାଜୟ’ (୧୯୪୭), ‘ଜମିଦାରର ମୃତ୍ୟୁ’ (୧୯୪୭), ‘ମୁକୁଟ ଓ କୌପୀନ’ (୧୯୪୭) କବିତାରେ ତାଙ୍କର ସାମାଜିକ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ଓ ସାମ୍ୟବାଦା ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ବେଶ୍ ପ୍ରକଟିତ ।

ତୃତୀୟ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ କବି ଗୋଦବାରୀଶ ମୁଖ୍ୟତଃ ଜଣେ ଉଗ୍ରପନ୍ଥୀ ସମାଜ ସଂସ୍କାରକ ଭାବେ ତାଙ୍କ କବିତାରେ ତୀକ୍ଷ୍ଣ ରାଜନୈତିକ ବ୍ୟଞ୍ଜନା ଓ ବ୍ୟଙ୍ଗ ପ୍ରକାଶ କରି ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିର୍ଭିକ ଲେଖନୀ ଚାଳନା କରିଯାଇଛନ୍ତି । ଏହି ଦୋଷ, ଦୁର୍ବଳତା, ଅସଙ୍ଗତି ଓ ଅଧୋଗତିରେ ମର୍ମାହତ କବି ସବୁଠାରେ ନିଆଁଖୁଣ୍ଟାର ଚେତାବନୀ ଶୁଣଶଇଛନ୍ତି ।

କବି କବିତା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯେପରି ପାରଦର୍ଶିତା ଲାଭ କରିଛନ୍ତି, ଅନୁରୂପ ଭାବରେ ଗଳ୍ପ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ସିଦ୍ଧିଲାଭ କରିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗଳ୍ପଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି, ‘ଏବେ ମଧ୍ୟ ବଞ୍ଚିଛି’, ‘ମାଟିର ମାୟା’, ‘ଗରିବର ଭଗବାନ’, ‘ନୀଳ ମାଷ୍ଟ୍ରାଣୀ’, ‘ମଦଦୋକାନର ଇତିହାସ’, ‘ମୁଁ ଦିନେ ମନ୍ତ୍ରୀ ଥୁଲି’ ଇତ୍ୟାଦି । ତାଙ୍କଦ୍ୱାରା ରଚିତ ଉପନ୍ୟାସଗୁଡ଼ିକ ହେଲା, ‘ରକ୍ତପାତ’, ‘ବିଦ୍ରୋହ’, ‘ରାଜଦ୍ରୋହୀ’, ‘ଗ୍ରାମପଥେ’ ଇତ୍ୟାଦି ।

ଗୋଦାବରୀଶ ଥିଲେ ଏକ ବହୁମୁଖୀ ପ୍ରତିଭା । ଗଳ୍ପ, ଉପନ୍ୟାସ, କବିତା, ଜୀବନୀ, ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟକୁ ତାଙ୍କର ଦାନ ଅବିସ୍ମରଣୀୟ । ଭାରତ ସରକାର, ‘କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ’ ଓ ‘ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ’ ଦ୍ଵାରା ସେ ପୁରସ୍କୃତ ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୬୫ ନଭେମ୍ବର ୨୫ ତାରିଖରେ ସେ ଅମର ପଥର ଯାତ୍ରୀ ହୋଇଥିଲେ । କବିତାର ସାରକଥଲ଼େ ।

କବିତାର ସାରକଥା :

‘ହେ ମୋର କଲମ’ କବିତା ସଙ୍କଳନରୁ ଗୃହୀତ ହୋଇଛି । କବିତାଟିରେ କବି ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ପ୍ରତି ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଜ୍ଞାପନ କରିଛନ୍ତି । ସେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପାଦତଳେ କୋଟି ଜନବନ୍ଦନା ଗାନ କରିଛନ୍ତି ।

ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ଥିଲେ ଜାତିର ଜନକ । ସେ ନିଜର ତ୍ୟାଗପୂତ ଜୀବନ ଓ କର୍ମନିଷ୍ଠା ବଳରେ ପରାଧୀନ ଭାରତକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିଥିଲେ । ଶୃଙ୍ଖଳଯୁକ୍ତ ଭାରତମାତାକୁ ଶୃଙ୍ଖଳମୁକ୍ତ କରିଥିଲେ । ଦୀର୍ଘଦିନ ଧରି ବିଦେଶୀମାନଙ୍କ ହାତରେ ରହିଥିବା ଭାରତୀୟମାନଙ୍କୁ ସେ ସ୍ଵାଧୀନତାର ସ୍ଵାଦ ଚଖାଇଥିଲେ । ପରାଧୀନ ଭାରତକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବାପାଇଁ ସେ ଅହିଂସା ଅସ୍ତ୍ର ଧାରଣ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁ ଅସ୍ତ୍ର ଧାରଣ କରି ସମଗ୍ର ବିଶ୍ବମାନବ କେବେମଧ୍ୟ ଏତେବଡ଼ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ କରିନଥିଲେ । ଫଳରେ ସେ ହେଲେ ବିଶ୍ଵବନ୍ଦିତ, ଅନନ୍ୟସାଧାରଣ । ସେହି ମହାମାନବଙ୍କ ଅବର୍ତ୍ତମାନରେ କବି ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ହୃଦୟାବେଗ ଜଣାଇଛନ୍ତି ।

ଗୁଜରାଟରେ ପ୍ରବାହିତ ଏକ ନଦୀ ସାବରମତୀ । ସେହି ନଦୀ ତୀରରେ ଜାତିର ପିତା ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ଇତିହାସ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଆଶ୍ରମ ଗଠନ କରିଥିଲେ । ସେହି ଆଶ୍ରମ ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମ ଭାବରେ ପରିଚିତ ହୋଇଥିଲା । କବିତାର ଆରମ୍ଭରେ କବି ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି, ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମ ଗଠନ କରି ଦେଶର ଓ ଜାତିର ଉନ୍ନତି ପରିକଳ୍ପନା ଓ ସ୍ଵାଧୀନତା ଆଣିବାର ମାନସିକତା ନେଇଥ‌ିବା ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ଚରଣ ତଳେ, କୋଟି ଜନମନ ବନ୍ଦନା ଗାନ କରୁଛି । କାରଣ ସେ ଦେଶ ପାଇଁ ଯାହା କରିଛନ୍ତି, କୋଟି କୋଟି ଭାରତୀୟଙ୍କ ମନରେ ଯେଭଳି ପ୍ରେରଣା ଦେଇଛନ୍ତି, ସେଥ୍ପାଇଁ ସେ ଆଉ ସାଧାରଣ ହୋଇ ରହି ନାହାଁନ୍ତି । ସେ ହୋଇଛନ୍ତି, ମହାମାନବ । ସେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କର ଜେଲ ଜୋରିମାନା, ଗୁଳିଗୁଳାକୁ ଖାତିର୍ ନକରି, ଦେଶକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବା ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ଯେପରି କର୍ମକରି ଯାଇଥିଲେ, ସେଥ‌ିପାଇଁ କବି କହିଛନ୍ତି, ‘ଗଳେ ହିମାଳୟ’ । ଅର୍ଥାତ୍ ଦୀର୍ଘ ପର୍ବତ ହିମାଳୟର ବରଫ ମଧ୍ଯ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଶକ୍ତି ଆଗରେ ହାର ମାନିଯିବ । ତା’ର ବରଫରାଶି ତରଳିଯିବ ଏବଂ ବିଗଳିତ ଭାବଧାରାରେ ନଇଁ ପଡ଼ିବ । ପୁନଶ୍ଚ ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ସାଗର ଶକ୍ତିର ପରିଚୟ ପାଇବା ପରେ । ସେହିପରି ପରାଧୀନତାର ଅମାଅନ୍ଧାର ଦୂରେଇଦେଇ, ଯିଏ ସ୍ଵାଧୀନତାର ସୂର୍ଯ୍ୟ ନିଜର ସତ୍ତା ପରିପ୍ରକାଶ କରିଥାଏ । ପଦଟିରେ କବି, ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କର ବିଶେଷତାକୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ପ୍ରମାଣିତ କରାଇଛନ୍ତି ।

କବିତାର ଦ୍ଵିତୀୟ ପଦରେ କବି, ଯୁଗପୁରୁଷମାନଙ୍କର ତ୍ୟାଗପୂତ ଜୀବନର ସୂଚନା ଦେଇ, ତାଙ୍କ ସହିତ ଜାତିର ପିତାଙ୍କୁ ତୁଳନା କରିଛନ୍ତି । ଗୀତାର ବାଣୀ ରହିଛି, ଯେତେବେଳେ ଅଧର୍ମ, ଅନ୍ୟାୟ ଓ ପାପର ଭାର ବଢ଼ିଯାଏ, ସେତେବେଳେ ମହାପୁରୁଷମାନେ ଧରାବତରଣ କରି, ଧର୍ମର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରନ୍ତି ଓ ନ୍ୟାୟର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଦେଇଥା’ନ୍ତି । ସାରା ମାନବ ସମାଜରେ ଯାଗଯଜ୍ଞ କରି ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଇଥା’ନ୍ତି । କବି ତାହାର ଉଦାହରଣ ଦେଇ କହିଛନ୍ତି, ଅତୀତରେ ମାନବର ମୁକ୍ତ କାମନା ପାଇଁ ବା ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନ ପାଇଁ, ପ୍ରାଚୀନ ଆର୍ଯ୍ୟାବର୍ତ୍ତର ଦୃଶଦବତୀ ନଦୀତଟରେ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ମାନବ ଚଳଣିରେ, ପରିଚାଳିତ ପଥଧାରରେ କେତେ କେତେ ଜୟତିଳକରେ ଧାର୍ମିକ ପୁରୁଷମାନେ ନିଜର ସତ୍ତାକୁ ପରିପ୍ରକାଶ ଓ ପରିପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ ।

ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନ ପାଇଁ ହୋଇଥିଲା ମହାଭାରତ ମହାସମର । ସେହି ସମରରେ କେବଳ କୌରବ ପାଣ୍ଡବମାନେ ଯୁଦ୍ଧ କରୁନଥିଲେ, ବରଂ ତାହା ଥିଲା ଅଧର୍ମ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଧର୍ମର ବିଜୟ । ଅଶାନ୍ତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ଶାନ୍ତିର ଜୟଯାତ୍ରା । ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ସ୍ଵୟଂ ପରମପୁରୁଷ, ଦ୍ଵାରକାଧୂପତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ମଧ୍ଯ ନାମକୁ ମାତ୍ର ସାରଥ୍ ହେଲେ ବି ଯୁଦ୍ଧକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଥିଲେ । ଫଳସ୍ଵରୂପ ଅନ୍ୟାୟ, ଅଧର୍ମୀ କୌରବମାନଙ୍କର ବିନାଶ ହୋଇଥିଲା । ସେହିପରି ଭଗବାନଙ୍କର ଅନ୍ୟତମ ଅବତାର ଭଗବାନ ବୁଦ୍ଧଙ୍କର ଶାନ୍ତିର ବାର୍ତ୍ତା ସମ୍ପର୍କରେ କବି ସୂଚନା ଦେଇଛନ୍ତି । ଭଗବାନ ବୁଦ୍ଧ କପିଳବାସ୍ତୁ ରାଜକୁମାର ହୋଇ ମଧ୍ୟ, ରାଜ ଭୋଗବିଳାସକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି, ଜନମାନବର ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ତପସ୍ୟା କରିଥିଲେ । ତପସ୍ୟା କରିବାର ପରିଣତିରେ ପାଇଥିଲେ ସତ୍ୟର ସନ୍ଧାନ । ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ

ଅବଗତ କରାଇ ପତିତ ଜନମାନଙ୍କୁ ନିର୍ବାଣ ପ୍ରାପ୍ତିପାଇଁ ବାଟ ବତାଇ ଦେଇଥିଲେ । କବି ବୈଷ୍ଣବଧର୍ମର ପରିପ୍ରଚାରକ ଓ ଧର୍ମୀୟ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଭୂମିକା ନେଇଥିବା ଶ୍ରୀଚୈତନ୍ୟଙ୍କ ଉକ୍ତିମତ୍ତାର ସୂଚନା ଦେଇଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀଚୈତନ୍ୟଙ୍କ ପିଲାଦିନର ନାମ ଥିଲା ନିମାଇଁ । ସେ ଧର୍ମୀୟ ଭାବଧାରାରେ ସମଗ୍ର ପୂର୍ବ ଭାରତରେ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରି ପାରିଥିଲେ । ଅହିଂସାର ବାର୍ତ୍ତା । ନିଜକୁ ଭିକ୍ଷୁଭାବରେ ସଜାଇଦେଇ, ସଂଘ ଗଠନ କରି ଜନମାନସରେ ଦୁଃଖର କାରଣ ସମ୍ପର୍କରେ ପିଲାଦିନର ନାମ ଥିଲା ନିମାଇଁ । ସେ ଧର୍ମୀୟ ଭାବଧାରାରେ ସମଗ୍ର ପୂର୍ବ ଭାରତରେ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରି ପାରିଥିଲେ ।

କବିଙ୍କ ଭାଷାରେ –

“ଲାଗିଲା ସମର, ଜାଗିଲେ ଦ୍ଵାରକା ଦେବତା ଥରେ,
ମାଗିଲେ ଭିକ୍ଷା କପିଳବାସ୍ତୁ ତେଜି କେ ଦୂରେ ।
ପୂର୍ବ ସାଗର ତୀର ଚହଲାଇ କେଉଁ ନିମାଇଁ
ବିତରି ଚାଲିଲେ ପରମ କାମ୍ୟ ମାନବ ପାଇଁ ।”

ଉପରୋକ୍ତ ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପକ ଓ ଧର୍ମପରିପ୍ରଚାରକମାନେ ସ୍ବୀୟ ଧର୍ମୀୟ ଭାବରେ ପତିତମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲେ କରିଦେଲେ । ଦୀର୍ଘଦିନଧରି ପରାଧୀନତାର ଶୃଙ୍ଖଳରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇଥ‌ିବା ମଣିଷମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ସମ୍ଭାବନାର ବାଣୀ ଶୁଣାଇଲେ । ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପାଇଁ ଗରିବ ଓ ଓ ନିର୍ଯାତିତମାନେ ବରାଭୟ ଲାଭକଲେ । ସେମାନେ ଦଳିତ, ପରପଦାନତ ଯନ୍ତ୍ରଣାରୁ ମୁକ୍ତି ଲାଭକଲେ । ଫଳରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ଜାଗାଟିଏ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିପାରିଥିଲେ । କୋଟି କୋଟି ନରନାରୀ ପରାଧୀନ ଭାବରେ ଯେପରି ଦଣ୍ଡିତ ଓ ନିର୍ଯ୍ୟାତିତ ହେଉଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କର ସେଥୁ ମୁକ୍ତି ମିଳିଲା । କାରଣ ସମସ୍ତ ହୃଦୟର ଭାଷାକୁ ଓ ବୁଝିପାରିଥିଲେ । ନିର୍ଯାତିତ ମଣିଷର ହୃଦୟର ଦହନ-ଜ୍ଵାଳାକୁ ସେ କଠୋର ହୋଇଉଠିଲା । ସମସ୍ତେ ଯେପରି ସତ୍ୟ ଓ ଶାନ୍ତର ସଂଗ୍ରାମକୁ ନିଜର ବରଦାନ ବୋଲି ମନେକଲେ ।

ପରାଧୀନ ଭାରତକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବାପାଇଁ, ଜାତିର ପିତା ମହାମାନବ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମକୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରେରଣାଭୂମି ଭାବରେ ଗଠନ କଲେ । ସେଠାରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହିଲେ କୁଟି ଖାଇଲେ ଏବଂ କାଟି ପିନ୍ଧିଲେ ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରେରଣାଭୂମି ଭାବରେ ଗଠନ କଲେ । ସେଠାରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କହିଲେ କୁଟି ଖାଇଲେ ଏବଂ କାଟି ପିନ୍ଧିଲେ ଆମେ ସ୍ବାବଲମ୍ବୀ ହୋଇପାରିବା । ଆମକୁ ବିଦେଶୀ ଦ୍ରବ୍ୟ ବର୍ଜନ କରିବାକୁ ହେବ । ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପ୍ରେରଣାରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ, ଦେଶର ଅଗଣିତ ନରନାରୀ ବିଦେଶୀ ବସ୍ତ୍ର ବର୍ଜନ କରି ଖଦଡ଼ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିଲେ । ଦିନକୁ ଦୁଇଓଳି ଅରଟରେ ସୂତା କାଟିଲେ । ଗାନ୍ଧିଜୀ କେବଳ ପରାମର୍ଶଦାତା ନଥିଲେ, ସେ ମଧ୍ଯ ନିଜେ କର୍ମକରି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଦେଖାଇ ଦେଉଥିଲେ । ନିଜେ ଆଣ୍ଠୁ ଲୁଚୁ ନଥ‌ିବା ଖଦଡ଼ ଧୋତି ପିନ୍ଧି, ଖଣ୍ଡିଏ ଚଦର ଦେହରେ ପକାଇ ସମସ୍ତଙ୍କର ସେ ପ୍ରେରଣାଦାତା ହୋଇଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପ୍ରେରଣାରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ ହୋଇ, ଶହ ଶହ ସଂଖ୍ୟାରେ ଆବାଳ-ବୃଦ୍ଧ-ବନିତା-ତରଣୀ-ଯୁଗ ବା ଆଶ୍ରମ ଜୀବନ ଆପଣେଇ ନେଇଥିଲେ ।

ଗାନ୍ଧିଜୀ ଜାଣିଥୁଲେ ସଂଗ୍ରାମୀର ଜୀବନ ସହଜ ସରଳ ଜୀବନ ନୁହେଁ । ଏଥ‌ିପାଇଁ ପ୍ରାଣପାତ ଉଦ୍ୟମ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଗୁଳିଗୋଳାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଜେଲ ଜୋରିମାନା ଭଳି କଣ୍ଟକିତ ପଥରେ ବାଟ ଚାଲିବାକୁ ହେବ ।

କଲେ । ଅହିଂସା ସଂଗ୍ରାମ ନିକଟରେ ସେମାନେ ପରାଜିତ ହେଲେ । ଯେଉଁ ଅହିଂସା ସଂଗ୍ରାମ ସାରାବିଶ୍ଵରେ ଅପରିଚିତ ଥୁଲା, ସେଭଳି ସଂଗ୍ରାମର ମହତ୍ତ୍ବ ସମସ୍ତେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କଲେ । ସମଗ୍ର ବିଶ୍ଵରେ ଅର୍ଥାତ୍ ସୁମେରୁଠାରୁ କ୍ରମେରୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ଅହିଂସା ମନ୍ତ୍ର ଓ ଅହିଂସା ଅସ୍ତ୍ର ନିକଟରେ ହିଂସାର ଅସ୍ତ୍ର ପରାଜିତ ହେଲା । ସତେଯେପରି ହିଂସାର ଅସ୍ତ୍ର ବନ୍ଧୁକ, ତୀର, ତରବାରୀର ମୁନ ଜଡ଼ ପାଲଟିଗଲା । କାରଣ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ଓ ନେତୃତ୍ଵରେ ସମସ୍ତ ସଂଗ୍ରାମୀ ଦେଖାଇଦେଲେ, ଖଣ୍ଡା ତରବାରି ବଳରେ କାହାର ହୃଦୟକୁ ଜୟକରି ହେବ ନାହିଁ । ଧର୍ମ (ମାନବର ମୁକ୍ତିକାମନା)ର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ, ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତର ପରିପ୍ରଚାର ପାଇଁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ, ବୁଦ୍ଧଦେବ ଓ ନିମାଇଁଙ୍କ ପରି ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ଥିଲେ ଭଗବାନଙ୍କ ଅବତାର । କାରଣ ଗାନ୍ଧିଜୀ କୌଣସି ସମୟରେ ମରଣକୁ ଭୟ କରୁନଥିଲେ । ସତ୍ୟ, ଅହିଂସା ଓ ନିର୍ଭୟତା ତାଙ୍କ ସଂଗ୍ରାମର ମୂଳମନ୍ତ୍ର ଥିଲା ।
ମୃତ୍ୟୁ ହାର ମାନିଥିଲା ।

କଠିନ ଶବ୍ଦାର୍ଥ ଓ ସୂଚନା :

CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ - 1
CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ - 2
CHSE Odisha Class 12 Optional Odia Solutions Chapter 8 ସାବରମତୀର ମହାମାନବର ଚରଣ ତଳେ - 3